장음표시 사용
661쪽
e tecturaonio Paterculi, ad quod Vindex provocat; e comparatione Ciceronis cum Paterculo. Porro monstrat, hanc episeolam aut .contrariari alii, scilicet septimae , aut contra fidem historicam fingere Ciceronem de se narrantem, quod post caedent Caesaris bellum & acina suaserit; stem Ciceronis in Italiam ct Romam reditum tanquam egregium facinus hic collaudari, Bruti .discessuin vero tanquam dedecus exagitari; cum talneuocero invitus & coactus redierit, muro autem discessiim vertia clam si raserit,eundetrique approbarit, ct praeiverit exemplo ipse suo, quemadmodum non taurum ex publicis eius Orationibus. uerum etiam ex Epistolis ad Atticum, colligatur; porro hanc Epistolam dicere, quod falsum o L Servium primum pertu visse senatuin, ut Octavio petendi magistratus ante tempus v niam daret, ct Servium petanovisse senatum, ut acceleraret id gempus; α Ciceronem primum essetisse, ut Octauio legitimum in milites imperium permitteretur; quorum omnium pars una subvertat alteram. &quae sint οἰσυ ιτα ' nam omnia illa tinua
Cicero simul perfecit. α legitimi imperii concessio per rerum naturam ct ipse quoque essectu praeeessit concessionem hon res ante tempus petendis α. cicero salus ab Octavio, ut perficeret. deleelus fuit, perfecitque in primo senatus conventu, qua poterat ea res transigi. Vindicem absurdum esse, qui putet. Cicero vis atque Servii pro Octavio studia conspirasse. ra a pag. υδ aa abo, imposiorem deprehendit in eo, quod Epist.
, ιο, qua pro Cicerone perorati eum exilibet omnibus viribua Octavio, Consulatuin ambienti, adversantem, eum ex Plutarcho
constet, & Appiano, & Dione, quem videtur hiapostor legisse, verum Ciceronem valde laborasse. ut O toto Consulatura conciliaret; imo claris id verbis de se verus Cicero praedicet. cujus praetervidere testimonium Vindex .e re sua putarit esse. XV, a Pag. Ut ad GF, urget, quod Brutus Octaviin eo suspectum habeat, quod ipsi videatur ad Consulatum adspirare quo tempore neque ullum dederat indicium eorum molimianum, neque quisquam deprehendere tam insolentes ausus p tuerit, quam solus Cicero. Narrat quoque, sibi relatum de
cicerone rursus facto Consule, quod non potuit nisi ex Graecis Im ium ΙΙist
662쪽
Historicis lisurire. Certe mutus ea scribere nequit, nisi sui rorum praescius. XVI& XVII arguit hoc, quod D. I, 2, mentia fiat legionis quartae, tanquam haerentis apud Brutum in Macedonia, qtaar tamen illo tempore cum Hirtio ad Mutinam pugnabat. Restitat quoque opinionem Uindicis; qua putat is, eo tempore fixisse Romanis Imperatoribus in more positum, ut legiones, a se recens conseriptas atque conditas, appellarent numero illo, quo ipsi conscripsecrat, ut, si quis quatuor legiones condidisset, appellaret ultimam quartam, nulla habita ratione ligionum ceterarum popuIi Romani tunc alibi existentium. Hanc ipsam opinionem Mid Aetolai convellit peculiari libello, his Observationibus subie 'in ta manu , de quo postea pluribuς dicemusis Addit, etiam fi tanquam vera admittatur ista opinio, nihil tamen ad praesens argumentum quidquam facere, cum ex ipse illa Ep stola constet, Brutum nabuisse quiuque tantum legiones, quarum quatuor erant veteranae, id est, a Bruto non conscriptae, dc eo antiquiores: quia etiam Cicero non potuisset intelligere, quam Brutus legionem designet, si B tui tantuin recens a se conscriptas in mente ha isset Epistola quoque nimis distiniste singu-IOs narrati anticipans posteriores casus, ut de Antonii fuga. de PBruti excessii ex Mutinae, & victoria P. R. quod ipsi Vindici
fuit improbabile visuiti. Memorat, Brutum αυτο aerimm in
peratorem dictum, in bello adversus Dolate fiam, quod o Ce te tempore, quo scripta fuit epistola, verum non fuit. Cui rei, ut videtur, ansaira dedit male intelle mis a Sophista, dc. ut Grammatici loquunturi male constructs' taciis Ciceronis oratione quadam, ad Cassium epistola 'sola I, L aliud lib loricritia prodit mendacium, quod Cicero consilium stilo dederit belli sdversus Dilabellam movendi anici pugnam Mutinensem; dc Sophissam in instrat ignarum concisae dictionis Senatusconsulti, unde falsis finxerit hv thesest XVIII & XIX, Pa . - 2ο haec exequitur et Di iam Libro primi temriam, scriptain za Aprilis, exponere utriusque ad Mutinam praelii eventum, & de morte Pansae, cum Pansa posteriore praelio ceciderit, neque Romae potuerint aliquid de his rebus
663쪽
MENSIS NOUEMBRIS A. MDCCXLVIII. 639
inaudire, quam diebus aliquot post se piam hanc Epistolam.
Epistola quarta Brutum de sui fratris I Decimi, evasione ex Mutina narrare, diebus aliquot ante, quam audires de illa per reru in naturam potuerit; at simul assumare, ea potissunum repartam Iuisse victoriam; cum iiihil opis illa eruptio ad victo. etiam P. R. contuleriL XX, pag. etsi δ - 272, monstrat, has
epistolas ct venae historiae, ab aliis traὸitae, vi ipsas sibi, contradicere ; ut quod Epip. II. s. mentio fiat Bruti militibus . cpecunia defecti, cum L e, Brutus fingatur quinque legionibus
dives, iisque, certe si cum hostium copiis comparentur, a u- de institustis. Epistolam II. a. pugnare cum L F, quan doquidem illa referat, Ciceronem Aprilis nono certos accepisse
nuntios Lentuli de Cassio, ejusque legionibus. α Syria; haec
vero. Ciceronem, serat, Mihil de Coo, ejusque copiis, audivi iIMneque literas ejus accepisse ante quintum Mali. Articuli XXII - XXVIII versantur circa Bruti fictam, ad Ciceronem datam i Aprilis, epistolam, in qua narrat de seis in Macedonia gestis rebus & morte Trebonii, cum Brutus jam peculiaribus duabus Epistolis ea populum Rom. edoctiisset, quae sub ini-
tium, aut certe medium, Februarii jam advenerant, & recitatae fuerant, ct Ciceroni dederant argumentum Phia pica undeci inae. In eadem miscentur casus, qui Romam nuntiati non su
sunt, nisi aliquot inde septimanis. Primo enim de Cain successibus in Syria simul, cum de morte Trebonii, nuntiat 3 cum tamen Ciceronis Philippica, occasione caedis Trestinii dicta. fuerit pronuntiata, secundum ipsivn mialetonum, tribus septimanis ante, quam Romae de Casii rebus cogitosceretur. aut potius, secundum verae dictamen historiae, tribus integris mensibus. Deinde Brutus simul de suis in Macedonia necem-bus exponit, & do capto C. Antonio. Monstrat autem. verum Brutum secundis literis ad Senatum hisce de rebus seripsisse, quae, ut perhibet alia ficta ejus cpistola. ante la Aprilis
recitarae non fuerint, verum, ut certa perhibet historia, Romani non venerint, nisi post victoriam apud Mutinam. Porro supposititnim Brutum de ritonio, suo captivo, quo tempore Pansa Romae adhuc erat, scribere, cum tamen, ut collu'. Miu nam a gitur Diuitigod by GOoste
664쪽
gatur ex Usa epistola, roeus dubio audivisset de Panse in ea.
sera exitu . . Et vicissim falsus Cicero nuntinna de AmonD . Bruto capto ita, idem tempus collocat, qia, Pansa Romae adhuc haerebat, cum, tamen ille nuntius de Grandi Romam
non venerit, nisi post egressum inde Pausam. Qii ad D. IL, , dicat, de secundis Bruti publicis epistolist in senatu recitat
noluisse, amicos e is referri, id probat Dioni & Paeterrulo adversari pag. πα eamque ciceronis esse non posse, quoniam referat, literas Bruti a Seuatu judicatas suisse spurias ob Antonium in iis Proconsulem appellatum. Quod Prutarch inter multas misi nullatia viderit, quae cla C. Antonio agerer, id argumentum de harum nil postiira praebere quandoquidem ille singulari studio opera Ciceronis fuerit rimatus,& ejus epistolas ad rem sua in sepe in probandis momentis hi storicis advocet, ct praesertim Bruti. XXII. sta soo sq. monstrat, impostorein Sophistam ita exscribera saepe ad Familiares epistolas, ut haud obscuris vestigiis deprehendi possit eum vixisse, postquam illae epistolae in hane Drmam.
qua hodie cireumferuntur, fuerunt redactae. M e. c. Dp dum taxat ab animo inconstantem nevisamque in partem pro
pense, ante pugnam Mutiuensem cum tamen non uisi longo post illam pugnam tempore horum reus fuerit habitus. α u rus Cicerιλ eum tantummodo propterea vituperer, quod amponio se addixerit. Itein prophetice Leptias fingitur suo se rei ob factum aliquod infensus. quod non contigit, nisi ferσtribus mensibus post scriptam epistolina', aut certe meusπpost, ut concedit ipse Vir lex. XXIX urget. mg. - Ν Epistolam I, o, quam ait a Sophissa confictam argute studi seque, sed inutilem absurdamque chriam, qua Brinum Cicer tonsolari velit Ob uxoris ejus, Porcia,.mortem, quae tamen, ut constat, maritum vivendo seperavit. XXX, quod Dis. ἔνι Brutus vivos adhue fingat Consules, eum manifestum sit, o rein pore, qxio scribebat, non potuisse illum de morte Consislum non inaudivisse. xXXIII, inoportunam esse sollicitudianem Ciceronis, studiumque acquirendi suo filio Pontificatus pona illo tempore talis ausus nullo simili exemplo potueris oeliu
665쪽
adjuvari. 3ed totam eam narrationem ex Aniam videri a ticiparam, qni narret, Ciceronem jnitiorem ab Augusto fac tui fuisse Pontificem. IX XIV, pag. Mo - Τ, frustra praetendi Ciceronis vim divinandi ad anticipationes temporum' di eventuum. quibus scatent hae spuriae epistolae, excia. sandas; probabile enim esse, non eventus fuisse praedictioives fecuros, sed praedictiones ex eventibiis conscyas XXXV, nam cene insignem, vaticinationem Ciceronis de Bruti reique publicae fatis non posse politicum appellari augurium XXXVI, pi g. - Μή, rationes L. CAdlii, quas Mid Aetonus allegat tanquam intrinsecum probitatis harum Episto. larum, asiqnod argumentum, partim contrariari, monstrat, historiae Romanae, partim depromtas esse ex Epistolis ad Fami. Eares. XXXVII, pag. tandem subnectit generales quasdam in spurias lias Epistolas animadversiones, ratione sententiarum & inventionis. α dictionis, observatque. similitudineti raliquam dictionis pariter atque ratiocinii per totum earum volumen tam in illis Bruti, quam ciceronis, obtinere, etiam iis illis ipsis locis, qui e Cicerone depromti, vel ad ejus modii tum ei fi sti sunt. XXXVIII, quod vindex iirserat, Plutarecbi emporibus & secutis eas Epistolas non potuisse eonfingi, utpote quibus sermo Romanus sordes jam contraxerat, & he bes evaserat gustus acumen criticum, id confutatur tam argu mentis, a ratione detantis, qua ii exemplis ab historia. Imo ero illam dictionis ct indicii corruptelam temporibus Cicer ne posterioritas communem probare. quod talis fraus minus facile tum potuerit detegi; quod evincitur porro ex historia illarum epistolarum, S aliorum, Ciceroni suppositorum operum. Tandem rogat Autor vindieem, velit, si possit.
antam nubem telorum in ceteras genuinas Ciceronis epistolas
omnes simul luculari, quantam ipse lusco solis spuriis in an serit Ex his eons abit, sune Ii um csoctum esse, lectu d;gnum, & Autorens materiam scribendi parem suis viribuyssi sumsisse; speramusque, paucos eruditorum porro sore, qui nolint, aut dubitens, in Autore harum Epistolariun sophissa lin postorem agnoscere.
666쪽
Sed ad Epistola in Rev. Chamani, Lambetho April. I9 st v. A. ipsi datam, procul dubio ad nostrum Tufallunt,
de antiquo charactere numerali Legionum Romanarum paulo pressius recensendam progredimur. Protenditur illa a pag. 4s usque ad 8N. UT. Id agit in hac Epistola Chapnianusi ab ut opinioncm Middutoni refutet, quam jam diximus a I unis salis damnatam; ab ut prober, hunc niorem, nomen alicujus 'legionis geminandi, triplicandi, quadruplicandi, deinceps
clarius intelligetur nostra quibusdam obscura sutura menso admodum recentem esse; 3 ut probabilem aliquam rationem introdusii hujus moris prodat. Sequamur Autorem. Primum ait, opinionem Middieroni de antiquo more, Romanorum legiones conscribendi ct denominandi, non tantum
singularem sibi videri, sed etiam prorsus S manifeste filiain. Certum factum est, verba sens Middietonio quamvis alii formie id ignoreut, Romanos Imperatorer, ubi occasio se dabat novaσIegiones in provinciis, multum Roma dipantibus, conscrifcndi. consuevisse ear nominare secundum ordinem, quo conscri erant, absque ullo respectu ullius alterius cujuscunque tandem legi nis. Verum ci manus audet hoc assertum non tantum in dubium vocare, sed etiam tanquam somnium explodere. Certe, antiquis illis temporibus salva adhuc libertate tale quid obtinuisse. negat. Fatetur quidem, occurrisse sibi aliquot monumenta. in confusa & turbulenta bellorum divitium & Julii Caesaris aetate. quae videantur novae luiic opinioni savere; sed apparentes illas similitudines nil probare, negatque confidenter, ab iube condita usque ad hunc M. Brutum ullum allegari posse eaemplum pro sententia Middistori. Cum itaque momentum hoc sit Antiquitatum Romanarum non leviis-1niun, quod tamen earum scriptores leviter tantum attigerint, dc ipse Carolus de Aquino in curioso suo militari Lexico. verba sunt ipsa Chapinani, in judicare se, haud ingratum cniditissore, si diligentius ipse id excutiat.
Constans itaque dicit id primum esse, omnique dubio majus, quod Romani Imperatores, quando novan,cou scripserant legionem, eam numero citarunt, non quo ipsi conscribebant,priis Dissiligoo by Coral
667쪽
MENSIS NOVEMBRIs A. MDCCXLVIII. 64
primam, secundam, &c. sed quem merebantur respectit legio uiuii jam exillentiuin ς ut, ii quis imperatori jam decem existent hus veteranis legionibus . novam conscriberet, eam non primam, sed undecimam, appellaret, Exemplum praebet Julius Caesar, quod simul novam opinionem refellit. illemiatuor legiones in Italia, duas' in Gallia, novas conscripserat ἔsex aIias habebat veteranas, in universum duodecim. Debebant ergo ulitina Italicarum quarta dici. dc Gallicarum secunda. secundum Midiaeronum certe, Verum neque secundam segionem habuit ullam. neque quartam, seo I. Iu, VII vIlI, IX, X. XL XIt XIII, XIV, dc, quas addit Continumtor Caesaris, VI & XVo Quamvis eni in dicere praecise nequeamus, quod nDmea gesserit legionum Italicarum ordine temporis prima. ct Gallicarum prima; conci dit tamen, ut in nisello patet, Angli nova opinio, cum in illis nulla secunda sit de quartM Quantum acr primam & tertiam attinet, illa: non erant novae le8iones, sed veteranae, a Pompeio ad Caesaris usum permissae, sea deinceps ipsi redditae. Neque hoc Iosalla evincimr nova opini sed etiam illo, quod nulla legi num illarum. quas Caesar A. U. C. Na, aut 7os. con scribebat, et quas in commentariis legioner re mim appellatse nomen primae, secundae. S porro, habuerit, sed una earum decimae Ieptrinae nomen habuisse deprehendaturi Jam neque respectis legion om citaris omnium potuit illa decima septima appellari, cum Caesar plures, qua ri quindecim, nunquam habuerit; neque mulio minus respectit numeri recentium illarum Iegionum tironum, quae ad luminum tres fuerunt, non certe
plures. Debuit ergo re pediu aliarum legionum decima septima dicta fuisse, 'inar scilicer ad alios olim duces pertinue rant, cum ill s temporibus admodum muliae Occurranr legione , XXXVI, XXVII. imo & quadragesina; cum tamen p scitoribus sub Augustii, sub quibus duplicati numeri fretiei. tes erant, tanT grandes, tam alte adscendentes, numeroν legi niam non reperiamus. Idem potest concludi ex aliis duabus legionibus, eodem anno Gyaris jiissi in Italia Gnscriptis, ceum Casso fontino in Hispaniam missas, quarum una non euhabuit vigesiuae primae, altera trigesina
668쪽
Hine apparet. millo niti fandamento MialatonI opinio Mem. Diluenda nunc aerant, hyiae ille pro ea asserenda pro- est. Observavit nempe, duas diversas legiones eodem tempora dem uomen habuisse, ut is Insicriptionibus quartam Sc thicam, ιν IV Flamianam, IU renaicam, Gallicam, Italuam, Sor nam, in Hispaniq. Sed aea omnia, quae poteraut magno numero cumulari. nihil .ad rem faciunt. Iustituitura nostrum non patitur, ut omnes huc apponamus do stas Chamani uia servationes & elenchos, quibus, aut vise intellectas esse a Mid istono inseriptioneti probat. aut dubiae leotionis. aut non sinc ire ex Grinins exhibitas, sed interpolatas ex Lipsio, aut non prωhare, quod debebant, aut,di quae paucae probant. Eruti & CD ronis temporibus, de quibus hic est controversia, nou attingere
εν ικὶ sed vix Trojam antiquiores esse. Inde tractatur locus Dionis Cassis Iabro IV pag. putamui, editionem Uechel. citari, nam in Stepban. est pag. σού e quo Marier
eius Noluit suam sententiam comptobare his verbis : Dio is talogo veteranarum legionum omnium a regno Augusti inda Uematarum, numerat tres, quarum singula in diser ι σήψansibus imgeri sartibus fuerint Tertia dicta. unam in Phoenicia, in Arabia alteram aliam in Numidia. duasque femeas. in Britannia unam, alteram in Iudaea; parisor se iamam, Octavam G decimam, geminas fuisse. Haec ulti Sed Chama I, adversarium, primo monstrat, falso id dicere. septiniam ct Octavam legionem a custo dici geminas, edm non
dixerit nisi Ruplices. Deinde, quid intelligendum sit per imgiones ab Augusto inde ad Dioncm usque conservatas, explicat. andem ait, etiamsi posset deberetque sensus ille e Ca,O eLfici, quem inde Midiaeromae exsculpsit, nihilo tamen minus illud Dimis testimonium nihil probare. Tacitum euis, i
tegra sere annorum centuria .propiorem ab Augusto, quam fuit Dio Casius, vir anilitarem, consularem, minutissunoriam exactum notatorem, nunquam in AEanalibus suis, ad Neronem usque productis, mentionem fecisse geminatae alicujus legio. nis, cuin tamen earum aliquoties meminerit in Historiacum
astris. quos a Galba aditur Mirum certe hoc α quod vix com-
669쪽
MENfIs NOVEMBRIS A. MDCCXLVIII. cu
prehendas, si secundum Dionem, ex Middistoni certe me te, illa ipsa temporis periodo, de qua perscribit Tacitus, fu,runt tres tertiae legiones, duae sextae, ab Augusa institutae, Tmeitum eas non commemorasse. Milii certe, ait Angliis voster, videtur moraliter ampossibile, aut salsem lucredibile, eam xerum politicarum callet item viriun, dc tam solertem script rem, quam Tacitus fuit, aut tam ignorantem esse posse dualm stionis, quae in rerum natura eriliterit illis temporibus. de quibus exponit, ani destinato consilio, si eam Noverit. omittore ibi locorum, ubi memorandi si dabat occasio, materiales legiomina distinctiones, praesertim cum talis omissio ecmfusas ct obseuras faciat Narrationes, & nullo modo condonari scem
stori queat; dc ipse alle scriptor, in Historiis de iisdem l
quens textis di decimis legionibus, levem ,quandam addat dia tinctionis notam, ut sexta in panica, aut ιx HVpania accita. Putat ergo Chapmamr,rectius dici, Dionem cassum male ace pium ab interpretibus hic loci, ut Hiis in multis, fuisse, quam ipsum errore lesellisse. Et hunc ejus sensuin esse. Omnium ab Augusto constitutarum legionum, quas Hii viginti tres, alii, viginti quinque, perbibebant, reliquias suisse suis temporibue - illas novendecitu, quas Tecenset. & quae sunt hae, secutina At -gusta, tres tertiae, Mempe III Gallica, II Cyrenaica, III A
gulla, - - duae sextae, Mna victrix, altera ferrea. - - duae decimae, - - duae vigesimae, ne i e Valeriana vi victrix.
Non tanquam tot tertiae, dc sextae, di decimae. S. vigesunae, jam fuerint Augusti Grate; sed illas Dionis aetate duplicatas. aut triplicatas, ab aliquo Imperatore Poseriore legiones fuisse reliquias earum legionum, quae ab Augusti tempore inde pereontinua supplementa se suumuerant. & oriin fuerant sing lae legiones, unica fgnatae numeri Mota. . Nodum, quo legi nes olim singulae postea geminae revaserint, Posse concipi hunc. Procedente tempore legiones quasdam Augusteas a variis casibus fuisse prorsus exstinctati ut hic in Dionis loco non
coniparent prima, nona. XVI. XVII, XVIII, XIX, idqtie
solummodo Dionir tempore. Nam Taciti temporibus fuisse plurimas, si non omnes, adhuc integras. Igitur Imperatores, Nu nil bene
670쪽
hene intelligentes earum infigne robur, & quod egregio se
se honoris ob Augusteam suam originem stirmitabantur, ex. ciserum locnin supplere voluisse, multiplicando supernites, id est, dividendo milites taIis cujusdatn legionis in suas, aut tres, partes, quarum unaviaeque pars fiebat quasi stamen peeu- Laris novae legionis, retinentis vetustuin nomen, numerale re eum novo quoque milite, ad perficiendum complementum I gionarium recens accedenti, communicantist suum fastum suo que spiritus, qvi toties reipublicae insgniter fuerant uviles.Hanglitisse originem duplicatarum legionum, Dion, memoratarum, S Tarito posteriorum, inde porro colligi, quod. si secus h beat res, futurum sit, ut hae multiplices legiones, computatae cum multis aliis, Tacito memoratis, multum excedunt num rum XXV, quot tamen ad suminum fuisse ab AEgusto inde usinque ad Domitianum, Dio pariter atque Tacitus testemur. N vae igitur opinioni Middienniana nullum esse a Diom praeis dium, concludit. Tandem collateraIe, ut appellat, argumentum re numis affert, quorum e. e. sub Antonio Triumviro cust multi legio. Res quidem exhibeant I, II, IlI, dcc. sed nude, absque ulla alia addita nota. 8hnuique Urillamiam & quosdam numisin tographos eastigati ex male intelIecto isto Dionis loco in Gmilem fere Midiaetoniain errorem prolip S.
SEVERI SANCTI EN DELECHII CARMEN
bucolicum de Morsibus Rum, ex saerae Bibliotheea famctorum Patrum, sea Sc=iptorum Ecclesiastico um, divite
risitanorum Poemium eo, insiractissimo se locupleti mo, Toms octavo per MARGARGUM DE LABIGNE, ex atina Sorbonae shola Theologum Doctorem
Poris. Erit scanda Paris A. Vis recinum. Novam Praefationem de Autore, editionibus. O mgumento huis