장음표시 사용
711쪽
MENfls DECEMBRIS Λ. MDCCXLVIII. 687
inter Germanos hoc Seculo prodiit nulla. Illum desecbitu .remoturus, Hainiae jam Λ i739 Libriam I Iliados, atque nune Iliada i Mam, publicavit, cui pioxime addetur Volumen Rodytaseam complexum; ae No gargi Seheri locupletissinius aeque ac rarissimus. Index, quem di Politus repetiit, denique succedet. Noo autem solum, quod forte habuit, exemplum recudendum dedit biesiopolae; sed insigni studio prin-eipes omnium editiones contulit & comparavit, Demetria
bonis, M. Heur. Dirlini, atque luter ceteros inprimis clare tori ; quippe ad quam suam ipse potissimulti acco modare laboravit. Magis hic utique stetit promissis, quam non sine hiatu promissores illi sui Ainselodami A. i734 Clametianam in rubro. Bezlerianam, eandemque depravatam, in nugro, exhibuerunt. Nihil tale apudNostrum; sana quaelibet atque integra fide; dum istorum negligentia. per se accuratissimum. tanto tamen cautiorem . fecit Nostram. Profecto decipit ei, tores aeque ac lectores editio, qualis hic illa describitur, quae nunc omittit vocabula, nunc depravat. Egregium hic documen- tum praebent Iliad. post vers. - inserta, ubi Praefationem Beroerus allegavit suam, quam . reciderunt, allegatione nihilominus retenta recentes illi Clarchianae scilicet editionis repetit res. Sed ad vitae Homericae compendium, non sine causa designatum, transeamus. Iam pridem illam descripserunt Herodoturre Pirutarchus, si quidem veri sunt Λ itores, ut ceteri, tam antiquiores, quam recentim s. taceantur. Quo vero pluresi tetigerunt, eo magis confuderunt, & rotundis miscuere
quadrata. Vel patria Homeri, de qua tot urbes contenderunt, testis erit. Quid de nomine dicamus, quod nec ipsum contro- mersia caret 3 ut &, exstitisse Homerum, disputatur. Id ipsum viserentes, missionem esse nomine sua dictura, profiteu-tur. Atque illi ipsi pariter in plurimas sententias diseedunt. si quidem causas Luppeditare debent, de quibus Homeri nolitea adeptus fuerit. Vel fabularum, vel miraculorum, inter illos amantissimi, coecum esse natum, prie te ferunt, quos ιχ iplos coecos nisse s Paterculus pronuntiat. Neque paceiates re 64 ss a meri
712쪽
Homeri extra controversiam sunt posti. Alii Telemactum di Nestoriam Posteasten, alii Meleteamnem & Criseida, alios alii, nominant. Alterum patris nomen quidam in Meletis. amnis Smyrnei, fabulatores mutarunt. Vero maxime s milis Hagero sententia videtur, Critheidem, Melampi filiam, furtivo concubitu praegnantem, apud fluvium Meletem eum filium peperisse, missigenis hinc nomen adeptum. Hoc autem generationis viti uin ut tegeret antiquitas, in ipsi is cultum elsus a, vel daemonem, vel Deos, in auxilium vocaste dicitur. Qua aetate vixerit Homerus, dentio in diversa discedunt eruditi. N ister id temporis constitus, quo Thebae adhuc caput essent AEgypti, adeoque antiquissimum Graeciae scriptorum dieit. Idem ingenium describit ex mente Vellem Pateremis S Fabii uuintiliani. Ad educationem quod attinet, nihil se certi habere atque explorati, jure suo profitetur. Herodoti tamen narrationem in compendium redigit; ex qua Phemium habet & doctorem & antecessorem. Hic enim tam idoneo, tantaeque spei, discipulo sua legavit omnia. Isti immen Mentes, nauclerus, secum ut navigaret. persuasit. Cum igitur ex Etruria & Hispania delati ad Ithacam deveherentur, oculis admodum laborare coepit Melestenes, ita ut medicinae causa Mentori relinqueretur Ithacensi. Unde, variis itineribus confectis. varia Gratiriae nominatim loca frequentavit, variainque ex Poesi atque institutione vivens expertus est fortunam Apud Chios uxorem duxisse perhibetur Aresiphonem, Gno- toris Cumani filiam, e qua duos filios susceperit, Eriphouem dc Theolaum, nec minus filiam, a Stasino Cyprio ductam. Mortuus esse dieitur apud Iones anno auatis CVIII. Post obitum divinis honoribus aemulo cultu assiciebatur. Holomaeus quippe Philopator omnino templum exstruxit Homero. Hujus inter scripta refert Noster Iliada, Odysseam, Βατρα- χοαυομαχω, Hymnos, Epigrammata, quorum de editi nibus S commentariis in posterum se plura commemoratu rum pollicetur; hic modo, praeeunte Fabricio, deperdita n . minans scripta, dc historiam cunctorum generalem adjungens. De iisdem inprimis meruere Lincurgus, Solon, Pi fratus, Hipparchus, atque aristarchus. Neque reticentur a
713쪽
MENSIS DECEMBRIS A. MDCCXLVM. 689
Nostro landes Homeri iussissimae, quae in Carminibus profecto,
ex consentientium gussu non parum pendentibus, Inultum habent momenti. Stati in sane praejudicium est Homero quainutilissimum, quod, qua saniorum fuit partium, ct antiquioria recentior aetas de condecorando ipso certarit. Attamen, ut mundus quidem opinionibus regitur, ipsam autem rei veritatem sapiens cultae mentis examen investigat; ita re huic viam straturus Cl. Hagerus, singulatimque ipsa carmina con-sderaturus, hic simul de inscriptione Iliados, de argumento illius, de lite ordine ac tisii, ad sententiana quidem Matthiae Dresseri, distinctius egit. Superest, ut notarum criticarum vel unum atque alterum specimen excerpamus. Non sunt ista quaerenda, sed, prout primo in manus incidunt, addenda. Sic ad Iliad. γ. vers. δε obiervatur: Hic Bare sus totum versum inserit autoritate MSS. quem in nulla alia editione deprehendi est: ὁφρ ωω, τά m ενιώλευει Ad Iliad. δ. vers. soo: Ber erus alti co rupte legunt: Αργῶοι μεγ-qρυσαντο δε νεκρους. Barnosus vero. quem Curchius sequitor, te stionem relliis tuit: μεγα αεχον ἐρυσαντο. Ad Iliad. vers. MI: Barnesius habet πεφευγμενον, sed Acta Erurit. A. t ia Mense Febr. scribunt: nimis improvide; occurrit enim praei. m. πεφυγα. ct verbuis poeticum πεφυγω. Ad vers. Foo: γοον non nulli γοων, sed contra metrum, niti γων pronuntiatur. Ad vers. si4: Barnorus edidit: ταχεες δ ε ποδις quod sententiae nihil addit, elegantiae vero detrahit. Λtque ita semper, sine inutili variarum sententiarum non definitarum apparatu, mens facile aperitur, ae verbo dicitur, quod centum verbis alii prodigi nimis enuntiarent. Hanc omnino non ultimam laudem istius editionis esse arbitramur, ita generatim comparatae, ut cupidius exspectemus continuationem hujus operis. &pisera hujusmodi salutaria ct praeclara, quibus exantiandia Clar.
Hagero vitam ac vires ex animo precamur.
714쪽
Abi Te nam, ex Mn. Biblioth. Academ. Patavae edita, conversa, ct Notis iuustrata, ab ALBERTO SCI IUL . TENS. I fotio imaginariam linguam, scriptionem, se Lineam sanctam nis um, confutat.
Lugduni Bat. apud Samuelein Luchimanos, ct filium, 1748, 4, Alph. 4 plag. 13. Ρulchrum est & laudabile consilium Celeberrimi s hiate si majorem sepenti Grammaticam Arabicam, a De. Golio
quondam curatam, typorum beneficio renovandi, quandoquidem rarius comparere in tabernis librariis, dc carius venire, inceperat. AEgre tamen prosecto ferremus, egregias corollas.
quas illi Golius olim imposuerat, in hac editione detractas fuisse, nisi liberalitas Viri Arabicis opibus abunde instructi j cturam hanc alio luculento sic quantivis pretii munusculo
.compensasset. Quodsi tameu nobis licet ex animi sententia profiteri, maluissenius neque vetere illo Goliano donario, neque novo Schiatensiano, earuisse. Satius forte fuerat, si non omnia Guiana, saltem ea conservasse, quae ab A. l6 3 inde alibi recusa non fuerunt, ut Abi toti carmen, dc Arabica Pr 'erbia, quae solius elefanti cum eruditione illustraverat; excerpta vero illa ex al Hamas, aut illis Goliauit, adjunxisse.
aut seorsua edidisse; quod posterius ideo forte rectius fuisset
factum, quia excerpta illa non spectant ad Grammaticam, tironum certe eaptum pxcedunt, in Quorum tamen usum ocgratiam tota faec opera inlunita fume censenda est. Nobis profecto mirum id accidit, potuisse placere, ut eOnsummatae eruditionis, ita oc acris judicii, Uiro, ut suos auditores dc lectores a Fabulis Demanni protinus ad al Hamasam, immani saltu, raperet, δέ tanquam Trygaeos quosdam Ab istophani re terra in coelum per machinam sublevaret, cum consultius, nostra quidem ex opinione. fuisset acturus, si, edendo varii fili dc argumenti opuscula, quae sane ipsi multa in pronλ- tu erant, juventutem, quatri erudit, Academicam, & Ar hismi, quotquot nunc sunt ec olim erunt, cuItores, a facilioribus ad magis magisque dissicilium intelligentiam paulatim, καὶ οδω, ut Graeci alunt, tanquam per gradus eduxulet. Pr
Duone quoquo illa grandi non Mallemus quidem carere, cu-
715쪽
MENSIS DECEMBRIS A. MDCCXLVIII. Di
peremus tamen eam alibi legere. Nam, ne illiad commemore. mus, quod emtores gravet viginti duas plagulas eras a sarcina. id sane palam est, eam in locum non sutim ineubuisse. R futat Rabbinorum nugas, qni expudorata fronte contendunt, divinae originis esse nom tantum Hebraeam linguam, non eju tantum hieras, quae ab Elisa inde in usu hodieque sunt, sed etiam vocales, accentus, ct ipsos apices atque galericulos, quibus Iudaei scribae suos eo lices expingere asse stant, ipsamque illam deliramentis consutam sacri Codicis expositionem, quam, a spectabili doestorum Synagogae catena ore tenus traditam uterque Talnnad conservavit. Non dicemus quidem, haec tam aperte vana ct absurda esse, ut refutationem, praesertim laboriosam, non mereantur. Largiemur potius, eum utili ne cessariaque defungi opera, qui ab erroribus inis nostratium animos,quos amarunt,repurgare nitatur. Arabicae autem Grammaticae cumRabbinorum commentis commune quid est 3 Elementorum istius linguae cupidi horum certe nihil requirunt, neque eX- spectant magis, quam ab editore Horatii exemplum enim allegandum est Dissertationem de Cabbata probabiliter exspectent. Cum itaque in reliquis hujus libri partibus nihil sit, quod
nos valde moveat, defigemus obtutum nostriun in ea sola parte, quae sola studium & admirationem meretur, quae sola recens & illibata est, ob quam solam magnifico ct munia fico Editori gratias i mortales debemus. Excerpta designamus ex almmasa, in quibus absque controversa deprehendimus documenta, s non omnia, quaedam tamen, sublimis αgrandis ct masculae sanaeque poeseos, quae secula mirabuntur
omnia, imitari vix poterunt. Est amam ab liber Anthologiae Graecae paene similis, multo cuin judicio di delicato gustu
ab Aia Tammamo ex immani farragine Poematum veterum
Λrabicorum selectus magis, quam compilatus, in decem classes, vel libros, distributus, quos statim recensebimus, postqtiam de Anthologista noctro pauca dixerimus. Habetur Abu Tam. mam ab Arabibus Arabicae poeseos princeps, quo non superior alter. Vixit ab anno Erae inhammedanae i9I usque ad
Λ. 23t, id est, ab A. C. 8o6 ferme usque ad ri. 84S. Iple quidem multa condidit carmina, quae in unum Di manum, seu
716쪽
- codicem, collegit os Sulensis. In hoc tamen florilegium da. sito nihil prorius adiuisit; sed comparent hic tantummodo aut integra carmina, aut potius plerumque apospasmatia caris minum, a Poetis conditorum, quos Secula duo, Misamnii de tam priora, quam posteriora, tulerunt. Decem illi, quos dixi. mu,. libri mole sibi valde sunt dispares. Primus enim eo. rum plus tertia totius libri parte occupat. Sunt autem
hi. Primus Bab M Hama b inscriptus est, i c a se toti libro appellationem impertivit. Notat ea dictio caput seu librum,st malis, fortitudinis & virilis animi. Exhibet enim eneo. mia, quae Arabici heroes virtuti suae ipsi dedicarunt. Quisquis Hispanos novit, Arabum se germanos fratres, seu conis sobrinos, ille conjectura praecipiat, quid ab hoc Capite debeat exspeetire. Secundum caput epicedia, vel elegias, praestat;
tertium praecepta morum I quartum erotica ; quintum Satiras, sed eas non tam mordaces, quam venenatas; sextum colebrat Arabicam hospitalitatem, illam tantopere celebratam, ob quam illi cristas tam altas erigunt; septimum dat variarum reriun icones; octavum describit ipsorum itinera per invia, vasta, sterilia. & arida, exustaque, & sane terribilia, deserta; nonum scatet facetiis; vicimum dc ultimum Arabissas tantuni
En speciem libri tantopere celebrati, compendiosa in tabel , la propositam, e quo emerpta, quae hic nunc primum prode, uni, dimidiam hujus, quem enarramus, libri Erpento-Θsultenis ni partem implent, a pag. Ios ad pag. 6os. Plurima desu, . nata sunt ex prima classe; parcius ex secunda re tertia; e ceteris omnibus omnino nihil delibatum fuit. Suppositae Arabiis eo textui ct Latinae interpretationi notae id agunt praecipue, ut vocuin grammaticam analysin perhibeant, & origines indagent atque ioculcent, hoc est, primas vocuin significationes, vel, ut reditus dicamus. significationum matrices, e quibus ceterae, utcunque diversae ct abhorrentes, emanarunt. Superior isthaec opera nobis quidem si ruacanea videtur. Nam, temerarii sint, necesse est, qui, rudes grammaticae vocum rein solutionis, carmina tamen ejus indolis attreclare audent, cujus
a sunt, quae =am manibus & seri nonc tractantus. Posteritis
717쪽
MENSIS DECEMBRIS A. MDCCXLVIII. 693
autem institutum, quod, ut inter omnes coiissat, Clariss SciuLtent lauto servore urget, ignoscat nobis me maxinuis, si libere fateamur, nos illud neque tam utile, neque tam necessarium.
existimare, quam ipsi videtur esse. Dissicultatem, qua laborat istud originationum studium, si cum sei ictu comparetur, inde redundante, tam illa superat, ut operae pretium ferre nou videatur. Nam, qui digne hoc opus exequi velit, ille ut
Grammaticos dc Lexieographos & Poetas omnes, Omnemque
linguae Λrabicae Graecaeque smul & Latinae ambitum, in
promtu ix in numerato habeat, necesse est. Saepe impliscatur in argutias nimis acutas, dc in frigus desinentes, paucorumque palato accommodandas. Tam illae undecunque sunt hispidae, ut aculei a mutua collisione hebescant. Expeditiorem linguae Arabicae intelligentiam spondet haec opera, praeclara cum voluntate suscepta. Sed & altera vulgatiore via eodem & ulterius pervenitur. Arabes ipsi veteres Poetae. quorum verba sic limantur, primas suoruin verborum vires
ignorabant; & nihilo minus tamen intelligebant ipsi sua scripta, poIerantque aliis intelligentibus approbare. Unde spes est, nos quoque ab illis exarata intelleisturos esse, etiamsi Ara. bicas origines perfecte non calleamus. Id exemplo nostro patet, qui Germani, Batavi, Galli. Angli, quamvis originum nostrarum ignorantissimi, sapienter tamen & eleganter loquimur dc scribimus, ct prosecto sibilis eum prosequeremur, qui nostris in scriptis plus sapere, quas nos ipsi, vellet. Noxius quoque est hic originandi pruritus haud parum. Non tantum enim licentiae lascivientium ingeniorum occasionem dat, sibi aliisque risum & jocos de linguis faciendi, cereasque illis naressiungendi; sed etiam avocat a laborioso verae Grammaticae studio, dc ipsuis linguae intelligentia per frequentem usuin comparanda. Quid enim facilius, quam per otium originationes comminisci, quas turgida petulantia per febricitantis imaginationis tormentum praecipitavit Z Quod negotium, quo
impatitor quisque ab elegantiore literatura advolat, eo aud cius trictat. Habent certas quasdam formulas, ut sutores, sed eas vastas ct giganteas. ad quas voces omneI quasi cal-T t it coant L
718쪽
eeant; qnibus si forte quaedam se comprehendi non patiantur, ferro crudeli pedes ipsis praesecant. Illos intelligimus duos,
rui se nuper iactarunt, Schultensii aemulos, sed o quam illiissimiles, quorum unus ille labor fuit, Guii Lexieon lacerare & confundere, & aranearum telas nectere, quas musca dis- cutiat. Numerosos illi greges Arabicorum boum, qui in Goliano stabulo fremunt & lii stantur, adversoque cornu & tu mica calce confligunt, Iovi brachio conjugant. deterioris seculi Hercules. Commentarios scribunt in Arabidos Poetas, quos non intelligunt, satis fecisse se putantes officio, si Golium exscribant S commaculent, paucorum dieriura eum laetiira; veros autem & reconditos Poetarum sensus & historias, ad quas illi respiciunt, ct puriores lectiones, quas non nisi Criticus linguae intelligens aestimet atque discernat, fataque carminum oc ipsorum Poetarum S totius Arabicae gentis, absque quibus illa intelligi nequeunt, aut prae contemtu non indagant,
tanquam rem inutilem & nullius momenti, aut non audent indagare segnes, quia taIes commentarii seque cito atque cuniculorum scelus in lucem excurrere nolant. Non omnem omnino
damnamus in hoc genere positum Iaborem, neque ipsa hujus aedificii sundamenta sub verium etinus,quae in solido jacta esse bene
novimus, ipso usu edocti, tam luculentas quasdam esse origines, id est, dissi,nantium significationuin concentus, ut vel aeontumacissimo repudiari nequeant; qua de re multo certius constaret, si anetibarius integer Arabice prostaret, qui saepe fontes ipsos aperit, unde glossae illae haustae fuerunt: quos tamen Golitis per instituti sui rationem aperire non poterat.
Sed ridicula illa hoc opus tractandi ratio nobis intolerabilis accidit, qua novitii isti homines nuper usi sunt, qui, iudicio pariter, atque his praesidi iti destituti, jactare tamen hanc aleam
ausi sueruiit, ubique arguti tricatores, coelum terra miscentes.
Proba sint in hoc negotio ea, quae prono fluunt alveo, quae clara se luce in oculos ingerunt. Abesse autem .elimus illa cetera longe petita, dc Obtorto collo attracta, undecunque luxata ct vacillantia. Cujus generis 'lilaedam in hoc quoque libro, quem Gram habemus, apparent. Verbum
719쪽
MENSIS DECEMBRIS A. MDCCXLVIIL Θs
Nadaba e. e. notat evocare; sponte se inerre; agilis, nobilis, liberalis es; meretuo parenta e , eumque lugere; cicatricosum dorsum sendere. Haec omnia pag. 3 o in unam uotiOnem sueni cootrahuntur: suere verbis, Auere ad evacantem. fuere lachvmis, suere laudibus revera dorso. Nam irridum se sillumque apud Latinos pro cicati icoso venit. Nos autem putemus, uvida recentia vulnerare duras, siccas, ct jam vetusta te, concretas solidatasque, cicatrices multum differre. Nomen V etaccon notat saccum. Vertituta iisdem literis scriptum. zucca, notat actionem, quando avis pullo suo alimentum iuos . ingerit. Haec pag. sas sic connectuntur. A saccus fit faxcare. Saccare idenae est atque colare. Colare idem essatque transfundere. Λvis itaque dicitur pullum saccare, quando eum saccato nutrit. Atqui tactan non amnem saccum notat, non cannabinum, qui per laxos suos poros infusa transmittit. sed tantum coriaceum, quem Latini utrem .dicunt. neque illum omnem, sed eum tantum, qui vinum contineat, '. strictiminis poris, . non autem traminittat. Verbum ista, Malla, notat cum taedio aversari, R. panem sub cineribus coque ' re. Haec pag. Iar in hunc modum componuntur: Trans
Iario facta ad taedium urens, s reddendum est taedio coquore. Posset hoc aliqua specie se sustinere, si malla diceresurde causa taedii, de re animum taedio coquente; ct si in passivo
.dicerettur homo, Atiein taedinna invasit, coqui. Sed actu vum usurpatur de tali homine, malia, ipse taedet, ipse coquit. Neque porro taedium affectiis est tam acer, cui novitio coctionis & ustionis congruat. In se quisque sentit. --dium mollem essectum & languidum csse. Si uotici coctio. nis in verbo malia haeret, mirum, quod illud potius irasci.
moerere, sothcitus esse, non notet. Pag. conciliatur H
hraeum v rix, lepra, cum Arabico faron, Nile a. Nimirum statuitur vocis origo esse in percussD . At quare tandem Hebraea vox solam leprae plagam significat, ct non aliam quauacunque graviorem percuilionein, quae ligno, fer ro, saxo, dura quacunque re, perficitur, spoplexiam, epile. Psiam, colaphum ' Sara notat noctu ire. Inde du-- Tt it a iiii
720쪽
ehun Sari n. excellentem, principem. Conciliantur haec pag. 34ο in ea, quae figitur, verbi prima fgnificatione, prom
nere, promicare. Nos autem nondum intelligimus, qualis promicatio sit in nocturno itinere. Misera illa verba. micare, vibrare, secare, vellicare, turgere, ct eorum tota gentilitas peltis vapulant in schola Schullensiana. quain Lucius in fabula. pag. 34a haec leguntur: Oaci Gala a notatelai fit, in secunda conjugatione profectus fuit per terram,
quas dicas. appactus terrae obhaesit. Nos vero credebam DS,apnactus terrae si quis obhaeserit, eum non tantum non proficilei, sed ne de loco quidem moveri. Verbum Hais bala varia fgnificat. carnosu esse; libem morte amisisse um de Habui, mater liberis orba ; suis victum comparare; men , tiri. Haec unum sub jugum omnia coeunt pag. III, puta sub tnotionem turgenui, tinfit eum mater, vel tur ida eum anhel vis id est, orbata eo fuit per mortem, turgens, tur re anti lans, turm in venationem victus, cum inflatione evrsit, merat 'vanitates proflavit. Pag. so haec leguntur: accipiter, quasi in tortior nervis, viribus. Quare autem accipiter . solus hoc nomen meruit, non item leo, tigris, lupus, taurus, equus, asinus, robusta omnia animalia 3 Et unde famin. ut in derivatis a verbo Gadala non paucis notio, non conto
sonis, sed latitudinis δc planitiei, obtineat 3 Pet. ψω ad vocem sisy πν, caro, somnus vaec notantur: Verbum P, fodere, fodicare, eleganter ad somnum dc dormitationem transfertur, eum oculim incipit vellicare. Mediei contra decernunt, a somno vellicationem, si dicationem, irritationem. omnem abesse, negantque, duo isthaec secum consstere posse, potius in dormiente Sc dormituriente sensus ajunt omnes itas lacari, relaxari. hebetari, δέ sopiri, ut vel admotos ille stimuisos non sentiat. Si cara porro primitus fod ara fgnificat. qui fit, ut idem verbum notet jumenetum suum alteri locare.
ox sphaeram rotundare t tala Thalla praeter alia diversssima
notat humectavit ros terram, Zc homo inultus occubuit. Haec
pag. 4t7 sic junguntur. Sanguis ejur raras, id est, fluit βω-