장음표시 사용
301쪽
mplere , litiam, eique non adversari, quando etiam in eo tur, ineatur necesse es, ubi invenerit majus remmodum
temporale de iniquitate δε υβς siqui , quam Pruseisiat
uitatem. XIX. Lib. 3. Oper. Imperfect num FS tom. o. Sunt
eoluntaria nee aria, Acut beau e volumus . necesse si Moesimus. XX. racto 3 in D. num. a. t 3. Ut Dominus tuus ne
ee ulte moriturum consolaretur, voluntate mori dignatus es. XXI. Tract. indo num Ia. to 3 de Adae posteris Uti ferentur ex Adam , necessitatis fuit ex damnatione: nasi per Chrisum voluntatis est, ct gratia. XXII. Sarm. I xi de Uerb Apostol. cap. 8 num. 8. tom. S. Nune ergo, Fratres, nete sum modum mente fersite MiDei; earne autem legi ecatis sed ex necessitate, quia concupi citis, non quia consentiris Ergo S. Augustinus sententiis superioribus usurpat nomen mee tatis in homine lapso admissae, modo ad fgnificandam moralem necessitatem libertati minime repugnantem, ortam tum ex prava concupiscentia, tum ex Vitiosa consuetudine, quaena talis necessitas nihil est aliud, quam inacultas abstinendi a vitiis 8c exercendae virtutis odo ad significandam necessitatem, quam eonsequentem, fessui composiu , ct ex suppositione The logi appellant, bujusmodi autem necessitas libertatem non insequitur, sed consequitur, non est libertatis adversaria, sed filia, libertatem non tollit, sed oritur ex libertate, modo ad significandam necessitatem quidem insuperabilem, sed non adactus a libertate pendentes, hujusmodi est ex S. Doctore necessitas contrahendi peccatum originale, necessitas contrahendae rebellis concupiscentiae, necessitas subeundi mortem, necessitas amandat, desiderandae, procurandae sibi felicitatis; quin mobrem apud S.Augustinum vocabulum hoc necessitas non significat in homine lapso insuperabilem ad actus sibi liberos necessis
XXIII. Trin. s. in 'ium. Io toma Non poterat es Li
302쪽
lum Gripui non habuit quod appellas fatum, sed ne tu, aut
ego, utile , aut quisquam hominum. XXIV. Lib. contra Fortun disp. a. num a I to. 8. Cum edigo noveris necessitatem, pis his oppressessum, qua respirare non potui, sui resissere non potui, inii me Me a quasi peccantema XXV. Lib. I. contra Iulian cap. 9 num. 37. to Io. Nec ad
supra coguntur meessitate , qui eas sunt: quia res
inhones libidini, vi rem lut eos inhonesta ommittere. XXVI. Lib. I. contra Iulian cap. I. num. 56. Om. o. Suamvis ergo aliam legem videamus in membris no is , repu gnantem legi montis nosse , non sotam tamen nee Uatem eri minis non habet, sed habet potius honorem laudis, Hus spiri tuis ritali munere adjutus, adfersus carnis concupiscentiam concupiscit, Ergo S. Augustinus adhibet nomen messitatis ab homine lapso exclusae ad significandam exclusam ab homine lapso,tum fatalem omnem necessitatem, mi obsistere voluntas non possit, tum aliam quamcunque necessitatem, cui nostra voluntas imparsit resistendo adeoque apud S. Augustinum vocabulum hoc ne ee filai non significat in homine lapso insuperabilem adactus sibi liberos necessitatem. Ad primum ergo dicendum, quod ex S. Augustino , qui cogenti cupiditati ad turpes motus indeliberatos, bona Volun tale resistere non potest, quo minus pravos hujusmodi motus concupiscenti patiatur,4 ideo deficiente ratione voluntarii ac deliberati, materialiter tantum facit contra pranepta justi tiae jam hoc ita materiale peccatum est, propter discrepan tiam a recta ratione a Deo conditore optime constituta, ut sit etiam poena originalis peccati Frequentissime autem S. Do rrebellem concupiscentiam pereatum cum Apostolo appellat. Sic superiori num. a. ex cap. s. Lib. I. Retracst in objectiono
allegato Potes, iniquit, suturi falsa esst is sententia , quo dirimus, ninguam ni in soluntate esse peccatum quis dixit Apostolus, s autem quia nolo, Me fario jam non ἄρ scror illud, sed quod habitat in me pereatum. Hoc enim pec
303쪽
δενυIdem is de Concupiscentis comi dicitur. Quamobrem apud S. Augustinum verba ba gm cupiditas i uperabilem quidem in homine lapso nocossitatem significant , non tamen ad actus sibi liberos , sed ad inVoluntarios atque indeliberatos sibi rebellis concupiscentia motus, sub dominio ae potestate hominis lapsi minime constitutos , in cujus dominio ae potestate eonsensus , atque dissensus indeliberatis concupiscentiae
motibus est constitutus. Ad seeundum dicendum, quod ex S. Augustino ex occulato poenarum ordine venit, allis inscrutabilibus judicii Dei, apud quem non est iniquitas, ut propter poenalem ignorantiam , nesciat homo quod velle debeat, iropter poenalem infirmitatem , non omne quod voluerit possit. Quae autem sint , quae eum voluerit homo lapsus non potest, praeter antecedentiata, etiam subsequentia verba S. Doctoris ita declaranti Proditum senim nobispeecatum A m- ct uio in illo omnes moriuntur, quia per illam , peccotum m vi in hune mundum, O perseeeatum mors, ct g io ex hoc rno corpus corrumpitur .garasat animam, di deprimit terrena habitatio sensum, aeogitantem. Recense bios Doctor ea, quae homo lapsus, in poenam originalis peccati Vult non potest .mate autem sunt hujusmodi vult liber esse Mimmunis a necessitate originalis peccati, a necessitate Vitiosae ignorantiae , a necessitate rebellis
concupiscentiae , a necessitate mortis, a necessitate senectutis, necessitate laboris, a necessitate doloris. Hac omnia vult
& non potest. At inter ea, quae homo lapsus consequi vult &non potest , nequc hic, neque alibi S. Doctor recenset liberistatem, seu immunitatem ab insuperabili sive necessitate, sive impotentia ad actus sibi liberosis deliberatos. Siquidem ,
post Adae peccatum, libertatem hujusmodi non extinctam , sed salvam atque superstitem in homine lapso perseverare plurimis locis locupletillime docet Augustinus
304쪽
Ad tertium dicendum, quod ex S. Augustino praecepta legis, quae ad bonos mores pertinent, veteris testamenti Judaei implere non poterant, obedientia , quae Deo effet grata laccepta Siquidem plerique veterum Judaeorum exteriorem dumtaxat divinis praeceptis exhibebant obedientiam , ex humano timore subeundi capitales poenas, quae adversus transgressoressuerant constitutae, cum voluntate prava frangendae legis conjuncto, quoties id fieri posset impune , quod exemplo satis perspicuo ibi explicatri Doctor, videlicet Nuia dominem si opterea non occidit aliquis, ne di ipse occidatur, non
implet praeceptum Uuix se Fideo non occidii, quia inju- sum, , etiamsi id facerepose impunὸ non solam apud homDnes , sed etiam opud Deum. Quamobrem haec impotentia adimplendi proepta, prout oportet, non est nisi impotentiata, consequens, insensu composito pravae illius peccandi volun-itatis atque libidinii adeoque impotentia ei pro libito superabilis superanda. Ad quartum dicendum, quod ex S. Augustino Petro sic
ad Christum Dominum verba facienti. Animam meam pro te ponam, munere praevenientis gratiae inerat quidem aliqua ca- .ritas, sed parva, amperseeta videlicet , beneficio prev nientis gratiae, Petro haec spondenti inerat bona quaedam , pia Manesta voluntas mortem subeundi pro Christo; sed voluntas parva, invalida , imperfecta uno verbo, pia velleitas. De pia enim voluntate ibi loquitur Augustinus, non autem de gratia , ulla praeveniente4 indeliberata; hanc piam voluntatem more suo Caritatem appellat. Siquidem hujusmodi sunt praecedentia verba loci allegati ergo vult facere Dei mandatum;
non tes, jam uidem habet voluntatem bonam, sed adhue
parsam ct invalidam poterit autem cum magnam habuerit, risu m. 'uando enim Mart res magna in mandata fecerunt, magna utique voluntate hoe es, magna caritate fincerunt. Deinde de caritate parva Petri, hoc est, de pia velleitate Petri sic prosequitur S. Doctor Et quis sam spadivam dare expera earitatem, nisi ille qui praeparat olunta-ε- , ct cooperandoserficii quod operando incipiti Jam v Pari L Nn ro:
305쪽
ro ex S. Augustino mortem pro Christo oppetere tune Petrus non poterat, impotentia consequente debilem illam velleitatem, Min sensu eomposito debilis illius velleitatis; nullo tamen tunc, Min eis circumstantiis, urgente Petrum praecepto animam ponendi pro Christo. Ad quintum dicendum , quod S. Augustinus Lib. I. Retract. cap. Inum. F. tona. I. recensens atque ad trutinam revocans, quod dixerat cap. I . de vera Religione , videlicet, que adeo ecatum voluntarium malum es , ut nulgo modos peceatum, nons soluntarium, hanc suam sententiam approbat , atque confirmat , definiens omne peccatum in aliquo vero sensu voluntarium esse, iniquit Potes videri salsa his definitios se diligenter discutiatur , invenietur es in
ri a Deinde percurrens singula peccatorum genera, stituit I. Peccatum personale ab unoquoque deliberate commissum proculdubio voluntarium esse, per haec verba Peccati
quippe illud cogitandum es, quod tantummodo peccatum es
non m es etiam paena recati. Statuit II. Peccatum commissum sub ignorantia in vincibili posse voluntarium dici, uoniam ct ille , qui peccat ignoram , voluntate utique facit, quod eum faciendum nonsit, putat e faciendum. Hoc autem
peccatum cap. s. mim voluntarium appellat, sed voluntat iam, non voluntate peceati , quia commissum est absque advertentia malitiae, hinc peccatum est dumtaxat materiale, ad reatum hominis minime imputabile. Statuit III. Rebellem concupiscentiam voluntariam nobis non esse, neque peccatum dici nisi per Synedochen, improprie, eo quod peceato facta est, & est poena peccati, de qua sequenti cap. I S. num. a. Ideo, inquit, peccatum vocatur , quispeeeatofactum es. di parra peccati es quandoquidem hoc de concupiscentia earnis duitur. Statuit IV. Liberum concupiscentiae consensum proculdubio voluntarium esse peccatum Dille, inquit, qui con- eupiscente adversu spiritum carne, non es , quae vult facit,
eoncupiscit quidem nolens, ct in eo nonoeit, quod ult se F vincitur, concupiscentiae consentit volens, ct in eo non facit, nisi uia tuli. Statuit . Peccatum originale non absurde,
306쪽
Iuntarium vocari, quia ex prima hominis mala voluntate On-
ira m factum es quodammodo hereditarium . Consentiens autem concupiscentiae dici potest cum Augustino coactus, idest, valide& vehementer impulsus, sed citra omnem insuperabilem determinationem.
Ad sextum dicendum, quod S. Augustinus reser ibi , atque expendit vim pravae consuetudinis a se contracta, di turna peccandi licentia confirmatae, cum de frugalior vita instituenda deliberaret , eamque consuetudinem somno compa rat occupanti hominem vigiliam sopori praeserentem, expergisci furgere, somnum excutere a se volentem , sed languide, oscitanter, inefficaciter Uerba S. Doctoris sunt, quae sequntur. Cogitationes, quibus meditabar in te, status erant σ- natibus expergis volentium , qui tamen superat sopori altitudine remerguntur. Eissem nemo es, qui dormire semper v
lit , omniumque fano judicio sigilare praesari disseri tamen
plerumque homosomnum excutere, cumgravis torpor in membris
es, eumque jam di licentem erepit Mentius, quamvis sum
gendi tempus ad nerit. Ita certum habebam esse melius tuae carnati me dedere, iam meae eupiditati edere. Sed illud a-eebat, di sinebat hoc libebat , di vineiebat . . . Non erat omnino quod responderem veritate eonvictus, nisi tantum per lenta, , nolenta μώ eere modo sine paululum. Sed modo, di modo, non habebant modum: Anepaululum, in longum ibat. Tando hac sententia totam narrationem sic S. D ctor concludit Lex pereati es violentia eon etudini , qua trahitur , ct tenetur etiam invitus animus, eo merito, quo in eam solens illabitur objectae igitur Augustinianae sententi emterpretatio est hujusmodi Prava peccandi consuetudo est summa quaedam difficultas resipiscendi, etiam respectu hominis emergere volentis , qua trahitur & tenetur validissime quidem, sed viribus moralis dumtaxat necessitatis, impotentiae, etiam invitus animus: Iane invitus quoad turpitudinem Peccati, quam solummodo inefficaciter odit, sed non invitus quoad delectationem peccati , quam ceteroqui essicaciter
307쪽
Ad septimini dicendum , quod ex S. Augustino in Evangelio ad camam , idest, ad Christi Domini Eccletiam , vocati sumus, imo alii vocati, videlicet Judaei pertinaces primo per Prophetas, deinde per Apostolos vocati, sed non secuti nos autem non Blum vocati , sed adjunctis mediis effieacissimis d GD, non solum uestii, sed incuta suppliciorum terrore coacti: quod factum sui cum Donatistis ab Ecclesia profugis , quos praecipue in hoc sermone respiciebat Augustinus, qui severissimis legibus , ut sese ad Ecclesiam referrent , a Clitistianis Imperatoribus fuerunt coacti. Sic enim S. Doctor, habens prae oculis Donatistas, institutum sermonem concludit Venerunt de plateis , ct sicis Gentes veniant de sepibus haeretici. . . Trahantur a sepibus, evellantur ab spinis. In sepibus haeserunt, eo
nolunt. Holuntate, inquiunt, fra intremus . Non hoc D minus imperavit coge , inquit , intrare . Foris inveniam
necessitas , nascitur intus voluntas. Ad octavum dicendum, quod ex S. Augustino violentia illa , quae cordi fit, non carni, inua Deus Pater fides, amore attrahit ad Filium homines, tota sita est in suavioribus animi affectibus, quos Misericors Pater in huminis cordibus excitat. Hujusnodi affectus sunt superni amores , desideria superna, voluptates supernae mi autem superni affectus gratiae actuales sunt, quae ad voluntatem pertinent , primo-prae venientes, indeliberatae quatenus hominibus congruunt, in quibus gratiose excitantur, sunt illis gratia efficaces mismediis libertati hominum consentaneis , in humanae salutis pro curatione , utitur Deus , quibus supra hominum voluntates dominium exercet omnipotentissimum simul QSuavissimum. Hujusmodi autem affectus ad Dei Filium homines attrahentes comparat S. D stor belluinis affectibus,belluas ad pabulum pro pellentibus , non quoad determinationem insuperabilem bel-iuis consentaneam, homini libero repugnantem, sed quoad impulsus suavitatem. Siquidem teste Augustino Lib. a. de Peccator Merit.&Remis cap. I. num. 6. o. Io Noc sicut in eis,
idest in belluli, in quorum natura rationem , voluntati a non condidit , fautem nosram Deut operatur in nobis.
308쪽
Ad nonum dicendum, quod ex S. Augustino adversus Pelagianum Iulianuin disputante, duo sunt in hominibus lapsis peccatorum gener . Primi generis . neeata tantummodo . Secundi generis . Peceatis ut di peccatorum parse Peccata tantummodo ex S. Doctore ea sunt, quae committuntur non
necessitate , sed voluntate δε hac de causa ab eis liberum nobis est abstinere . Hujusmodi sunt peccata omnia voluntaria ac deliberata, haec nulli substant insuperabili necessitati Peccata simul peccatorum poenae ex S. Doctore ea sunt , qua committuntur necessitate, non voluntate 8 hac de causa ab eis liberum nobis non est abstinere . Hujusmodi sunt peccata omnia involuntaria & indeliberata, quae materialia dicuntur,&insuperabili substant necessitati,utpote quae ex S. Doctore veniunt vel de necessitate ignorantiae prorsus in vincibilis, vel de necessitate pravarum affectionum , quae Primosrimc appella tur, Womnem prorsius moecupant advertentiam malithe, cui nullum locum relinquunt. Quod si peccata simul, ieccam torum poena ea dicantur, quae veniunt vel de necessitate ignorantiae vincibilis, vel de necessitate pravarum affectionum, quae non sint Primo-primae , neque susteientem praeoccupent ad vertentiam malitiae, sed huic advertentiae sufficientem locum relinquant, tunc peccata hujusmodi committuntur necessitate moraliis superabili, committuntur voluntate libera ab omni
physicamin superabili necessitate , liberum nobis est, si non moraliter physice tamen ab eis abstinere, peccata hujusno di sunt absolute Impliciter voluntaria ac deliberata Audia tur jam S. Doctor loco allegato. Cum igitur di illa fareamur in hominibus esse peccata, quae committuntur non necessitate, sed
voluntate, quae tantummodo peccatafiant, unde ab eis liberum
es okstinere di peccatis de ignorantiae, se assectionum necessuat venientibus, quae jam non solum peccata, verum etiam pam iuvi peccatorum, enumst genus humanum, quomodo μιia definitionibus nostris pereatum nee in moribus invenirii Ad decimum dicendum, quod S. Augustinus loco allegato deplorat miseram vitiosa vitae suae praeterita servitutem, servilem catenam , quam ex quibusdam velut ansulis mutuo
309쪽
connexis ipse sibi conflaverat Ansulta autem catenae suae, quasibi commemorat S. D. , sunt hujusmodi: voluntas mersa, libido , eo uetudo , nec coi, quarum unaquaeque posterior ex
anteriori consequebatur . Necessitas autem , extrema catenae
ansula, consequens diuturnam peccandi consuetudinem, duplexerat virtute sua: vidolicet, necessitas physica subjacendi pravis concupiscentiae motibus in voluntariis atque indeliberatis: necessitas moralis , inuidem summa , erumpendi in actus pravos voluntarios atque deliberatos, cui me maxima animi contentione, labore, conatu, dissicultate summa resistere sane non poterat. Haec omnia constant ex posterioribus verbis loci allegati ex S. Doctore excerptis. Sunt autem hujusmodi:
Nisi quasi anfulis sibimet innoxii, unde eatenam appellavi;
tenebat me ob ictum dura servitur. Holuntas autem nova, qua mihi esse experat ut alis te oolerem, fruique te sellam , Deus sola certa Deunditas, nondum erat idonea ad superandam prio
rem vetusiate roboratam. Ita duc voluntates meae una vetus ,
alia meta illa carnalis, illaspiritalis, reningebant interse, atque discordando di pabant animam meam. Si intelligebam in meipso experimento, id quod legeram, quomodo ear concupisceret adversi spiritum, spiritur adversus carnem . Ego quidem in utroque , sed magis ego in eo quod in me approbabam, quam in eo quod in me improbabam. Ibi enim magis jam non ego , quia ex magnoparte lapatiebar invitus, quam faciebam
volens. Sed tamen consuetudo adversus me pugnatior ex me fa ha erat, quoniam volens qu) nollemperveneram. Ad undecimum dicendum, quo S. Augustinus loeo allegato disputat de malis operibus carnis, bonis operibus spiritus , quae Paulus Apostolus enumeret in sua Epistola ad GD latas . In hujus autem loci explicatione, eos opera carnis agere docet Augustinus, in quibus regnat peccatum in iis autem peccatum regnare affirmat , qui vitiosis consentiunt cupiditatibus. E contrario illos asserit opera spiritus operari, in quibus peccata non regnant , sed bona regnant spiritalia. Regnant
autem is bona, inquit S. Doctor, si tantsim delectant, ut Vfa teneant animum in tentamnibus , ne in peccati em in
310쪽
nem ruat, videlicet, si bona haec nos deleelant eleelatione voluntaria , deliberata efficaci , ut contigit in homininibus justis, quorum, ut ibi affirmat S. Doctor, major, praepollentior delectatio juintia es. Postremo concludit, Puod enim amplius nos delectat, se num id operemur necesse V videlicet. Ad praesentiam duplicis delectationis circa duplix
contrarium delectabile, quarum altera sit voluntaria , deliberata, Mefficax; altera vero in voluntaria, indeliberata, anessicax, necesse est, necessitate utique consequenti, ut quae ex prima procedunt opera externa sint consentanea congruentia, atque similia delectationi voluntariae, deliberatae, efficaci Exemplum apprime idoneum statim adjungit S. Doctor his verbis. Oecurrisforma speciose 'minico movet ad delectationem.
fornicationis. Sed solus desectat pulchritudo illa , insincera specie casuatis, per gratiam quae es in fide Chrsi , secum
d hane sivimus, secundὼm hanc operamur. Quamobrem S. Augustinus loquitur hic de delectatione efficaci, quae media est inter gratiam praevenientem quam consequitur, & opera externa quae praecedit, quae est effectus praevenientis gratiae,& causa consequentium operum; sed delectatio hujusmodi non est nisi1 delectatio voluntaria, deliberata, efficax quare delectatio illa, de qua Augustinus in objem sententia, non est nisi delectatio voluntaria, deliberata, & efficax, libertatis non solum amica, sed filia. Ad duodecimum dicendum, quo S. Augustinus libro deperfectione justitiae hominis disputat contra Celestium Pelaogianum gloriose a stantem posse hominem solius naturae viribus, atque solius arbitrii liberi virtute retum ab omni prorsus peccato, quamvis minimo atque levissimo vacare tantam que justitiae ac sanctitatis persectionem consequi, quanta O tiuntur Angeli sanemi, quanta fuit ornatus Adam in statu innocentiae. Haec autem subdolus Pelagianus intortulis quibusdam, atque argutulis interrogatiunculis obtinere nitebatur. Ex pluribus has sub num. I sic intorquet. Si non te iam μυpeccato esse, cujus ulpa es, ipsi ne hominis, an eujuslibet alterius tui i us bominis, quomodo ulpa hominis es, si hoc