Gymnasii Ticinensis historia, et vindiciæ a sæculo 5. ad finem 15. et plura de ejusdem urbis antiqua nobilitate. Authore Antonio Gatto ..

발행: 1704년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

44 GYMNAs II TICINE N s Isnasterimn Sancti Augustini, juxta Ticinensem Urbem delegavit, ut, qui illac adeum et oin luissent ad discendum congregari , potuissent. Haec etiam tradidit Uincentilis Bellovacensis praeceptor Liidovici IX. qui iii suo Speculo Historiali, quod perduxit ad annum I aqq.& obiit anno 121 6. ex authoritate Helinandi,& Chronici Arelatensis, concludit. Rarolum Magnum residere fecisse Clementem in Gallia . Aterum vero in aliam direx/sse , eui , ct

Monasterium S. Augustini iuxta Ticinensem Urbem delegavit, ut illinc, si voluissent,ad di. scendum congregari possent . Huic accessit Lupoldus Bebembergius, qui claruit sub Lodovico IV. Imperatore, & Benedicto XII.

Pontifice Maximo anno Do m. II o. circiter.

Hic in suo opusculo de Zelo Veterum Germanorum ad Rudolphum Saxoniae Ducem cap. a. in Biblioth. Patrum tom. 26. haec habet . Sciendum est quod quadam Chronica referunI; quod duo Monachi Seoti de obernia in Scripturis Sacris, o in saecularibus eruditide Bruannia ad littus Gallia pervenerunt, qui quotidie ad populos emendi gratia convenie res clamabant dicentes : Si quis mentia cupidus es veniat ad nos, ct accipiat eam , nam venalis es apud nos. Tantu coactamata funae

82쪽

HII TORIA.' 4 Ua , donee is hujusmodi sermonem admiranis ιιbus ad Karoli Magni gloriosisimi Regis an .dientiam sunt prolata. celeriter Alos ad suam praesentiam evocatos , quid pro scientia peterent requisi vit . pro Vs , lora tan ' tum opportuna, faelicia ingenia, ae pro victu, vestitu necessaria se petere responderunt. Go audito ille ingenti repletus gaudio unum eorum in Italiam , eui MonasteriumsS. Augiistini apud Papiam commisit , ad δε-cendum direxit. Alterum vero Clemeneem no .mine , cui ad docendum multos pueros comem

davit, ferit in Gallia Parisiis residere , eidem, o pueris victualium nere aria minis rando. Saeculo XIV. eadem quoque adirotavit Cardinalis Franciscus Labarella in Clementina prima de Magistris: & Anno I 43o. D. Antonimis Archiepiscopus Florentinus ejusdem Chronicae Arelatensis meminit in a. parte Historiae tit. Iq. cap. . g. ra. Ita etiam Henricus Pantaleo de Viris Illustribus totius Gero maniae pari. a. in Karolo Magno primo Imperatore German. haec scribit. Xa olus Magnus Aleuini consilio Uus duo celeberrima Omnasia literarum instituit.alterum in Occi- Pentali Francia Parissis , alterum Papiae in Italia, qua liberaliιer dotauit ,atque Viris do-

83쪽

- GYMNAs II ΤI INENs Isaissimis ornavit. Hos sequitur Jacobus Middendorpius Academiarum Celebrium lib. pag. s. ubi de Papiensi, & pag. 339. lib. 6. agit de Parisiensis Academia ; & pariter pluribus antiquis Authoribus Papiense Gymnasium a Karcio Magno erectum statuit. Quod etiam confirmat Guidus Panetirolus de Claris Legum Interpret. lib. q. cap. I. ubi eam Ticinensem Academiam a Karolo Magno fuisse conditam, ipse quoque tradiis quod postea non recte immutat cap. I. agena de Parisiensi Academia, dicens Karolum Magnum, non eo misisse Mona.

chum illum , sed ipsum secum

duxisse, quando venit in Italiam Plures alios testes afferre possem , sed eum sint posterii, ris aevi, missos facio.

84쪽

Monachum Papiam, missum a Marolo nomine Joannem Albinum fuisse con. 'matur . Monachus Sa Vallem sit, ac plures Mia Histo rui veteres illu-srantur .

DR nomiης, quo appellabatur Mona

chus ille, qui mulsis fuit Papiam a Karolo Magno, inter se dissident

Alithores. Vederes enim , contenti narrasse

histori in adventus Monachorum ex Hyberinnia in Galliam, illud praeterierunt. Hinc licet Sangallensis, aliique Albinum vocent, aliqui tamen eum appellant Joannem. Robertus Gaguinus Franciae Historiographus , qui ab anno i o. ad IIo i. floruit, in Vita Κaroli Magni. post illorum Monachorum Hiastoriam, haec habet. Intellexit Imperator imgenuam hominum mentem, eosque eum aliquotae es apudse ν etinuisset, Claudiam, cui nomen erat Clemens arisiis conversari, segenerosos adolescentes bon/s disciplinis instituere jubet. Igannem vero Papiam, Verum Joan

85쪽

48 GYMNAs II TICINENSI snes Aventinus lib. Annalium Bojorum,quem circa annum M. D. vixisse apparet, sic ait de Karolo Magno . Liberalia literarum studia, pene jam , ut ipse ait in earia maiorum obliterata instaurare summopere connis Vs es ;ut fui exemplo ad ea amplectenda caeteros invitaret , ex Hybernia duos Scotos Clementem , Albinum aecivit, ut tum erant tempore eruditis ros. Item ex Anglia alterum Albinum evo. eavit. AIbiηum Scotum Ticinum misit, ibique ludum liter artum aperire just. Tamen

Polydorus Virgilius lib. Hiltoriae Anglica.nae in fine de Achaio Scottae Rege loquens.

Ille item, inquit,ad Xarolum Magnum, qui noetas conditurus Academias ad se, ab extremis usque Orbis partibus eruditos Viros, advoca bat Clementem , & Joannem homines doctismos mise , per quos Xarolus postea, o Luteria , Ticini bonas artes eunctos mortales δε- eendos curavit. Franciscus de Megeray diligens Galliarum rerum Historicus tom. I Historiae Franc. pag qop. Joannem pariter a P-pellat Monachum illum, nullo attamen re lato antiquitatis monumento in hujus rei testimonium. Dubium ergo ex historicis, num appellaretur Albinus, vel Joannes. In hac re non minus antiqua, quam obscura, uv

86쪽

lit ego quoque sententiam meam interponam. Utroque nomine vocatum fuisse opinor, nempe Joannem Albinum, quemadmodum Alculistium Karoli Magni Praeceptorem Flaccum ,

Albinum nuncupatum scribit Joannes Mabil- Ionius initio Elogii B. Alcuini Abbatis Sancti Benedicti sec. q. pari. I. duplici nempe Monachi nomine confusa historiae veritate. Hujus quoque sententiae est Vir Doctissimus Jacobus Usserius in Praefatione ad Epistolas Hybernicas, qui postquam de duobus Monachis ab Hybernia in Galliam prosectis, &de Clemente eorum altero verba secit, sic prosequitur. Sociam autem illius Albinum

apud Italos in Urbe Ticinensi, siυὸ Papiensia Rege Xarolo eollocatum ab Abino Anglo in , Ioeo jam citato elarὸ separat Notherus, neque alium Ioannem illum Albinum esse existimaverim eui Rethorica pracepta inscripta se vidisse testatur Georgius Euchananus Rerum Seois sicarum lib. 4. in Rege Achaio, qua Albino Marico sive Aleuino vulgo tribuuntur .

Sed quinam Ioannes hic suerit satis non patet, cum & de aliis duobus Monachis, e dem nomine appellatis, mentio fiat in Galliarum historiis. Unus suit Ioannes Erigena, Praeceptor Κgroti Calvi, quem male sensiste

87쪽

3o GYMNAs II ΤICINENS Is de fide Catholica probae haec Epistola Nicolai Papae ad eumdem Karolii in scripta ann. III. Pontificatus. Reiatum es Apostol. tui vos,o, quod opus R. Dionisii Areopagita, quod de Diviuis , vel ealestibus ordinibas graco descripsit eloquio , quidam Vir Ioannes natione Scotas nuper stranstulit in titisum, quod juxta morem Ecclesia nobis mitιi, o no- ο judicio debuit approbari. Praesertim , eum idem Ioasses multa scientia esse pradicetur

olim, sed non faπὸ sapere in quibusdam frequenti rumore dicatur . Bise est , quod Dile. ctioni Vestra vehementer rogantes mandamus quatenus Apostolatui nostro praedictum Ioannem

repνmentari fariatis , aut certὸ Parisius i. sta. iso cujus Cagitu Rector jam olim fuisse perhibetur morari non sinatis; nὸ cum tritico sacri eloquii grana eieaniae, o tolli miscere diagnoscatur , ct pa em quaerentibus venenum pre stat. Quapropter, ut hanc haeretici notam , jam contra ipsum in Galliis vulgatam aufiigeret , eum se contulisse ad Regem El. fridum putat Rogerius Novendensis in priori parte Annalium, ubi hujus Ioannis plura describit 3 de quo alia in Annalibus Ecclesiae Anglicanae anno 883. : sed hunc non

fuisse illum Joannem missum Papiam a Karo-

88쪽

ΗIsTORIA. I Io Magno non est ambigendum, quia circa an num 78 o. ille fuit missus. Quae vero dicuntur de isto IoanneErigena,evenerunt circa annum 86o. Alter est Ioannes, qui cum aliis tribus Monachis Parisiensem Academiam instituit rde quibus Vincentius Bellovacensis lib. a 3. Speculi Historialis cap. III. Fuerumque Pa risis sudi fu,datores Monaehi IV. Beda discipuli, scilicet Rhabanus, or Αἰ- evinus , Claudius , ct Joannes Scotos . Bello. vacensem sequi videtur D. Antoninus, qui in

a. pari. histor. tit. Iq. cap. q. g. I 2. haec scribit. Fuerunt autem Parisiis iundatores hujus

studii IV. Monachi, Bedae discipuli, scilicet Rhabantis, & Alculnus, Claudius, & Joannes Scotus. Neque tamen istum Joannem fuisse missum Papiam , sed alium Ioannem Albinum Seorum, alium ab illis, judicandum credo, quem etiam Joannem Metrosium appellat Mezeray, qui omnium erat doctissimus teste Polydoro Vergilio lib. V. Histor. Anglicanae. Nisi sortaliis, ut alibi innui, missiis quidem fuerit Ticinum Joannes Albinus Scotus ante annum 78 o. qui deinde accitus Parisios, dum ibi Academia publica institu retur, demum suerit suae Academiae Ticinensi restitutus. Ex his, quae scribunt Avent D a tinus

89쪽

sa GYMNAs II ΤICINENS Istinus, & Polydorias Vergilius , potest dubitari de veritate adventus illorum duorum Monachorum eo modo, quo describitiu a Sangallensi , cum ambo affirment fuisse vocatos a Karolo Magno e sed quum, & alios . suisse accersitos ab eodem Rege apertum sit, qui ejusdem nominis erant, &Sangallensis Historia satis ab antiquis sit approbata, revO- . cari nequit in dubium , quod latius contra Joannem Lauisnojum confirmabitur inis

CAP.

90쪽

3C A P. VII.

Adventum Ioassis Albini Scoli Papiam contigisti circa annum 78.. o sen-διur,ineontraria sententia eo utantur .

Polydorus Vergilius Historiae Anglicanae

lib. V. Joannem Albinum Papiam accessisse eodem anno 792. quo in Galliam advenit, nobis tradit . Fuit, inquit , is annus salutis nostra circiter 791. cum duos ferunt Monachos ex 'bernia, sue ex Scotia , ut quibusdam placet in Galtiam delatos , se δε-

lieni am venalem habere magna voce testantes, mercedis loco cibaria, et est aria duntaxat periisse , se istoram alterum, quι Clemens nominabatur a Larolo Lutetιa νeιentum , eique ex omni ordine Civitatis traditos juveses in disciplinam: Alierum vero in Italiam transisse,

or Ticini docuisse . Sed hos Monachos multo ante venisse Parisios clarum esse puto , non solum enim anno 79a. jam illuc advenerant Monachi illi,sed jam ante florebat Parisiis 1tii-dium institutum a Karolo Magno, ut scribit Martinus Polonus in Adriano Pontifice ad an-

D 3 num

SEARCH

MENU NAVIGATION