De Lycophrone, Euphronio, Eratosthene comicorum interpretibus

31쪽

τοὶς ζαμέλγοντας καὶ κλέπτοντα τα κοινά.

μολγοις κρούουσι οὐ μοχθηρως, τοι ἀμέλγουσι τὰ κοινά, κλέπτας εῖναι καὶ τὸ Φ ὐγός. Sic cod. f. t. . 86, 10. Hos ἀμολγοί o ἀμέλγοντες τα δημόσια. Eust. 838, 54. II αυσανίας φησιν in ἀμολγοι ἐλποντο καὶ οἱ ἀμέλγοντες τακοινὰ φ τορες και διαφορω - τες τὰ δημόσια οἱ δ' αὐτοί

32쪽

- εἰ δἐ και τὸ καλογειον θοοις προσονορεάζειν, ουτω sui ἐπὶ το τοι βιβώλις ποκεισομένου παρ' οὐδενὶ τῶν κεκριμένων ἔρον - παρα μέντοι Ἐρατοσθένει ἐν τοις περικω ιωδίας, in εχωμέν τινα το ὀνόματος τ δε ἀποστρων λευροις αν Οἴν' ια ἐπὶ του σκεύο os τοῖς βιβλίοις χρησίμου. Suid. ναλογειον ἐν εὐ τιθενται τὰ βιβλία.Ηes. ἀναγνωστήριον ' ἀναλογειον ἀναλόγιον cod.). Bemh sing. m. 12. L. Orphyri v. Euseb praep. v. 467 a. b. O MAν τέμαχος τα 'Om ρου κλεπτων παραδιορθοῖ ' us ροτ

θεσιν b δι αυτης ἐστηριγμενο τοid στίχου.I3. L. Athon. XIII 555 a. Ἀντιφάνης ὁ κεὐρε υδι ποιός, Λαιρε ιιιόκρατες, εος νεγίνωσκέ τινα - βασιλεῖ πιεζάνδρω των αυτο κωμ φδιων, ὁ δ δηλος ν δ πή- τι ἀποδεχό3 ιενος, δει γάρ, φησεν εἶ βασιλεs, τὸν ταδε ἀποδεώ- ιενον ἀπὸ συμβόλων τε πολλάκις δεδειπνηκέναι και περε ταὐρας πλεονάκις και ειληφέναι και δεδωκέναι πληγάς, - νησι 1υκόφρων ὁ Ναλκιδεὴς ἐν τοις περι c0μωδίας. Id. L. Schol. v. 1546 Suid. ωπανθρακίζομιεν ἀντὶ του ἁνθρακας ἐσθίοι εν 'εστι δἐ ειδος ἰχθύος λεκτόν, δαερ ὀπτῶντες Suid δ παροπτ. cod. ἐσθίοτσιν Nisi corrigendum est ἀνθρακίδας pro ἄνθρακας, interpres ex significatione uerbi ἀπανθρακίζομεν, quod sciebat esse pisces assare, conclusit δό- θρακας esse pisces. Quam temeritatem Lycophroni uindicandam esse arbitror ').I5. 'Er. Schol. Ran. 362. 3 προδίδωσι φρουριον. Iρὸς τοὶς ποιήσαντας τοὶς ερεκράτους Προας τὰ γὰρ ἀπόρ' Glossam ἀποκηρυκτος B. n. 215, 19. Bemh. isag L ab Eratosthene alienam esse docuit Boysenus Herm. XVIII 312 cf. Ροll. IV 3.

33쪽

και λίνα και πίτταν

Schol. Thesm. 363 Suid.). Ληλοι ἐνταε θα, τι λέγουσι και ὁμοίως ἡ μιν τὰ ἀπόρρητα, οὐ μόνον ἐπι τῶν add. Dind.)ἀπηγορευμνων τὰ ἀπηγορευμένα Suid.). B. n. 434 5 Suid.). Ἀπόρρντα πάντα τὰ ἀπειρημένα και δπηγορευμένα ἐν τοις νόμοις λέγουσιν χριστοφάνης l ἀτως

τι τ ἀπόρρητα δραν ἐτη ιιέλει Beris, ἐστι ιιιέλει libr hil διόπερ καὶ τὰ μὴ ζαγώγιμα ἀπόρρητα ὀνομάγουσιν. s. ibid. 219, 3.

Frag. com ΙΙ 1191. Rehagatur schol. q. 648 cf. schol. q. 282. De here- crate es. p. 16 Mist crit. 70 Frag. Om. ΙΙ 321. I 6. M. ust. 302, 27. Ιστων δ δει ἐν τοις Πατσανίου φέρεται, τι τε Ἀρκὰς κινη ἐλέγετό τις νοι Ἀρκαδικις πίλος διὰ τὸ χειν in εικός τι διάφορον πρὸς τὰ οριοειδῆ, και τι φελλός τις ἐφέρετο Ἀρκὰς και τι Τρατοσθένης παρὰ Ἀρκάσι φησι φελλιν ιέσον τι πρίνου καὶ δρυός δ ενί- θηλύπρινον καλειν, και τι παροιμία 'ν τι Ἀρκάδα μιριοέριενο επι τῶν ἁλλοις ταλαιπωρούντων κ τ λ. . Theophr. H. l. ΙΙΙ 16, 3. V δἐ καλ σιν Ἀρκωες φελλόδρυν, τοιάνδε εχει τὴν φύσι in μεν ἁπλῶς επειν να

353. Apparet adagium iisse Ἀρκὰς φελλός, quod a poetis

usurpatum esse ostendit ausan. VIII 2, 1. oterat igitur a comico quodam parodice adhibitum esse. Accedit quod praeter B. n. 393 ratosthenis geographica a grammaticis non adhibita esse uidentur cf. Bergeri indicem. Resero igitur ad opus'. .

34쪽

τεκτονικω καταγράφει.

γάρ ἐστι κοφίνων, ἡ εἰωθασι δια σχοινίων ἀνι ιαν. fines. s. V. ' ρριχασθαι υναρρι σθαι . . An. 19, 25. t. M. 99, 14. Et Gud. 52, 54 Suid Totam hanc obseruationem Didymum, qui ex altero scholio agnoscitur υλλιυς τι ταις χερσι καιτοις ποσι βιαζόμενον εἰς asto ἀναβαίνειν ἀναρριχaσθαι λεγον ελεγεν 'Eλλάνικος ' ,ἀναρριχωνται δἐ σπερ ι πίθηκοι επ' ἁκρα τὰ δένδρα Eratostheni debere putandum est. Ad eundem igitur refero, quae de uoce ἄρριχος enarrantur p. Eust. 1533, 59. . n. 446, 31. 208 25. m. s. V. t. M.

35쪽

τος εν τη Γαστρολογία ολ ως γαρ ἐπιγράφεσθαί φησι υ-κόφρων ἐν τοῖς περι κωριωδίας, in τὴν λεοστράτου ἡ ε- νεδίου υστρολογίαν περι τῆς ἀμίας φησίν κ.τ. 1. Cf. ibid.ΙΠQ04 b, IV i62 b X 457 e. Dubii erant de huius arminis inscriptione cf. Athen. I 4 e. 20. M. Schol. V p. 855. χρυστίχους' ἡ στιχος και ρυστις καὶ ἀρυ πήρ. Ἀγγειόν ἐστιν oti V ἐστιν ἀρύσασθαι, οἷον addo κοτύλη Φ κύαθος Εἶχον δε φησιν αὐτους πιλως ''o γὰρ εἶχον ἐως το ἀρυστίχου V. πρὸς τηνδια pa φισιν ω στίχον δ οφ ἐνίοτε κοτυλίσκους υλλιος. ' ρουστίχους τοὶς οἰνοχόους leg. - οῖνοχόας ειρηκεν ἀπὸ

του ρύειμ ενθεν καὶ δρύταινα. Sequentia alium sontem indolent f. Athen X 424 e. Ηes. ἀρυστίχους' - οινοχόας οἷον κοτύλας ἀπντ- ἀρύειν,ενθεν καὶ φὰρυταινα. Tu δἐ α τὰ καὶ ἀρυστῆρας καὶ ἀρυστίχοις ἐκάλουν ex glossa δρέμεις huc resem. 'ελεγον δἐ καὶ ε φοντι τοιουτον σκε ς. oss. VI 19 es. X 75 ει υ δἐ ὁ ῖνος ἀρύεται, ἀροστήρ, ἀρύστιχος in B. n. 7, 30. 448, 29.

Ἐρατοσθένης διὰ το 'Eφωτίων - ιον eod. ἀναγράφει, Μαινάλιον περιοδονίκην σο- ping. ιέναλορ περιοδικὸν cod.)παγκρατιαστήν. O MILOλ- ιων διὰ os Q. φαίνονται λοι παγκρατιασται ἐπι παιδια ' δἐ σκωνδας καὶ Id αυτο τos νδι ατος. Ei ι βρα ὁ Ἐφουδίων ἐστι ὁ ἐν ταις ὀλυμπιάσι φερψιενος Ἐφουδίευν Μαινάλιος θ' operi . . tribuo, cum ficticium nomen Ascondae in Eratosthenis λυι πιονίκαις exstitisse uix probabile sit. Cf. Bemh. V. XXI, p. 252. Proller, ol. p. 95. Schmidi, Did. p. 5.

36쪽

22. r. Schol. lat. p. 37 Bois. υττα - κατεδε ἐκ τω περιττοῖ προστίθεται, - ἐν τῶ χειρωνι σερεκρώπης

si τοι δέκα ταλάντοις ἄλλα προστιθεὶς φη ἁλω transposuit

Bunkenius ἄττα πεντήκοντα si οὐδὲν γὰρ σημαίνει ἐνταsθα τι ἄττα. - Ἐρατοσθένης ὁ χρονικῶς αὐτό φησι παρυλαρε νεσθαι li πυθοε χελιδών, πηνίκ αττα φαίνεται και παλεμ si ὁπηνίκ ἁτθ' ἱμεις oma ὀρχούμενοι. Frag. Om. II IS 1, 14. Et Μ. 167, 46 αττα - ὁ κωμικος ὁ χρονικὸν αὐτὸ παραλαμβάνει πύθου χελιδο ιν πηνίκ ἄττα γίνεται is λέγει

ὁπότε χελιδῶν γίνεται.

23. Eu Schol. an. 194. Ιαρα τὸν ταίνου λέ- θον - σῖασὶ LA-νου λίθον τινα λέγεσθαι Ἀθήνησι, παρ' δν οἰκείως ἀπὸ Os αδαίνου idno os υτο αἰνου παρήχθη, ἐπειδὴ οι πολιν χρόνον περιι εὐαντές τινας τινα

μένων M. Αοικε δὲ θρυλούμενον τορ ο δη Sic fere Didymus Ran. 186 Euphronii aut chediasmata restringit. Lacunam statui. Sensum alter scholio ostendi credo 'χλλως. ὁ μῖν φαινόμενον λίθος νυ δαίνου καλούμενος, ὁ δ ἀληθις οἱ τευς ει ' παρὰ τὸν λίθον αὐαίνου καὶ ξηραίνω.24. M. Schol. V p. 506. 'ν βίον γενναῖον. IIρὸς τοὶς τὸ V. m. res. τιν ein. τοὶς ' ηνευδεις ποι ήσαντας, ὁτι Dind. τι libr. τιν δρυον των πολιτικων πεποιήκασι Dind. πεποίηκε libri μετέχοντα add. Dind. πραγμάτων, ἀγνοήσαντες V. τας si ὁτι τρυφερὸς και δύβιος κωμωδειται Frag. com V 30. De eiusdem Teloclidis fabula quadam dubitatur apud Phryn epit. 291 Frag. com ΙΙ 376.

37쪽

25. L. M. Athon. XI 501d. Κρατίνου δ' ειπόντος ἐν ραπετίσι l δέχεσθε φιάλας τουσδε βαλανειομφάλον si

Ἐρατοσθένης ἐν τε ενδεκάταν περι ευμ ωδίας τὴν λέξιν ἀγνοεῖν φησι Θυκόφρονα τῶν γαρ φιαλων οἱ ὀμφαλοι καὶ των βαλανείων οἱ θόλοι παρόμοιοι εἰς δε ὁ ῖδος οὐκ ἀρρέθρειος παίονται Ἀπίων δε καὶ Λιόδωρός φησι φιάλαι ποιαί, ν δμφαλις παραπλα σιος θριῶ 'O δε Μυρλεανδ σκληπιάδης ἐν τοῖς περ Κρατίνου βαλανειόμφαλοι λεγονται, τι οἱ δμ φαλοι αὐτῶν καὶ τῶν βαλανείων o. θόλοι ὁμοιοί εἰσιν. και δωμος δε τὰ αὐτ ελῶν παρατίθεται τὰ Αυκόφρονος οετευς εχοντα an τῶν haec αλῶν τῶν ἐν ταῖς γυναικείαις πυέλοις με τω σκαφίοις δρύουσιν Thuαρκος δ' εν τετάρτοι περὶ το Ἐρατοσθένους ' 's os πεπαῖχθαί τις αν οἰηθείη τὴν λέξιν, διότι τα πλεῖστα τῶν Ἀθήνησι βαλανείων κυκλοειδε ταῖς κατασκευαῖς δντα τοὐς εζαροπως ἐχει κατα μέσον, ἐφ'

οἷ χαλκοs ὀμφαλὸς ἐπεστιν. Hes βαλανε upάλους ἀτευ Κρατῖνος ἀ νόμασε φιάλας add. Sehmidi. τὰς ἐχομα δε πιλως κε προσώπων, ὁποῖοι οἱ θόλοι ἐν τοῖς βαλανείοις in δε vel 1 - τῶν ὀμφαλῶντων ε τοῖς leg. ταῖς πυέλοις insin. ὁποίας οἱ θόλοι ἐπὶ

τῶν φθαλμῶν των ἐν τοῖς πυελοις ἐν τοῖς βαλανείοις cod.). G. . n. 25, 6. Suid. s. v. Poll. V 98. ust. 126l 22 Athenaeum exscripsit. Mag. Om. I 49 Bero comm. p. 4.

μάζας ἐν ταῖς κοπίσι παρατίθεσθαι - τωτο γὰρ αἱ βάρακες δηλουσιν, ἡχὶ τολύπας, ῶς φησι νκόgρων, - προφυρ ριατα τῶν μαίων in Ἐρατοσθενης . . λ. Hes. βάρακες ' τα προφυράματα τῆς μάζης Ἀττικοὶ δεβήρηκας. Iηλοι δε καὶ τὴν τολύπην. Ibid. τολύπη. Tu προφυράμιατα τῶν μιαζων α καὶ βη-

Cf. ibid. s. v. βάρf ηαL POR VI 77. t. . 188, 39. Num Eust. 14l4, 30 sua Athenae an uicistis debeat dubitare

38쪽

licet. Tryphonem Eratosthenis compilatorem fortasse Athen-'m 114s indieat Bo . Dag. XLVII. Sehmidi, id 44. Ahrens, dial. II 138. Frag. Om. Ι 887.27. M. Schol. v. 1536. καὶ τὴν Βασιλείαν ποεγυναῖχ εχειν - ἐφρόνιος, ἔτι Λιὸς θοάτηρ Βασιλεία καὶ δοκεῖ ὁ κατο τὴν ἀθανασίαν λη αὐτῆ libri οἰκονο- μειν, fi ἐστι Mibet, ἐχει libr. καὶ παρὰ Βακχυλίδα, Ἀθηνατω Τυδεῖ δώσουσα τὴν ἀθανασίαν J. Cf. oris Oet Ur m 586. Non de suo habere uidetur Euphronios a Diodor m 57. Ad eundem recedere uidetur schol M. 1714. ιδ βέλος. ης Βασιλείας. αβῶν γὰρ τὸν log τὴν ταμίαν το κεραυνο καὶ et τὸν leg αλιο

Θει. Dicit interpres isthetaerum cum Basileiam fulgur -- ministrantem a Jouo acceperit, ipsum fulgur habere.

'mes Βίηφι. υναμις Βία ῶς Πολέμον ἐν Ἐρατοσθένους Ἐπιδημί meis. ἀποδημ Re eod. Ρrellorum p. 94 uerum uidisse puto uerba ευς ΠολέWυν e. c. ad aliam glossam reserenda esse.

39쪽

φησιν εῖναι τα γήθυα τοῖς λεγο ιένοις ἀμπελοπράσοις , τα δ'

αὐτα καὶ γηθυλλίδας επιθυλλίδας cod. et Eust. λέγεσθαι. Attuli, quia Sehmid p. 1 dicit: sub irai o M uide ne

lateant Lycophro et ratosthenes, ipse idoneam causam non uideo in Symmach schol. q. 677. Vesp. 496. mg. Om.

ὐ παρ' ἡ μῖν ἐν ἀζύνεται, παρα δἐ Ἀθηναίοις και ταυτάτινες περισπῶσιν. f. t. . 36 55. 32. M. Schol. v. 358. λαξ ξ s ἐν οὐ πρόσεισι νων. Os διὰ τὴν χύτραν οἰ πρόσεισιν in Ευφρόνιος. -το γαρ κοινως πάντα - ορνεα φοβει ται). Ἀλλὰ διὰ τὸ P ττικὸμεῖναι τὸ ζωον, ωττικοὶ δ και αυτοί. f. schol. 357. αμβάνειν τε τῶν χυτρῖν. 'ειται γαρ τὴν χύτραν τ ορνεα διὰ τι μήλαν ἐτης μέλος οτῖν cod.). Ad eundem Ortasso pertinet schol. v. 365.

Strocher, Dissertatio. 3

40쪽

pres dubius de natura uocabuli διασκανδικῆειν ex ipso loco significationem concludere conatus est. Cum autem me ederet Vera. 8. ἐκ νι μοι τι θρωε, do timore aliquid proferri putauit et temere interpretatus est ποδειλιαν ιέεταμελεῖν. quo potius tale quid admissum esse putemus quam a Lycophrone 334. Er. Schol. Nub. 2. Λιφθέραν νιγήμενος. κτὶ τοs ἐνδεδυμενος. Dι ιιενικι δε περιβόλοιον 'θερα. Γούμναν Θ γωνναν R. Oeet Libyeum uocabulum ab T tosthene allatum isag. 25hisustulum Eratosthenis obseruationis exstare. Idem uocabulum in cod. . ad Ν . 10 seruatum

est. es. Λιφθέρα Λέρμα, βύρσα ibid. Μηλωτή. Λιφθέρα. Poll. IV ll ΙΙηρα, βακτηρία, διφθέρα επὶ τῶν ἀγροίκων. Suid.

36. L. M. Se l. V p. 103. An δορπηστο s. is κόφρων ἀπ ἀρίστου. οἱ δε αλλοι πάντες δόρπα τα δειπνα. Ex solo Vesparum loco male intellecto Lycophro interpretatio

φησιν, ὁτι τροφαῖς τέτταρσιν ἐχρῶντο οἱ παλαιοί, ἀκρατι ιατι, ἀρίστω, σπερίσματι, δείπνω. 3ν ιεν ἐν κρατιο ιδ διανηστισμὸν λεγον, τὸ δ' δριστον δορπηστόν, τὸ δε δεῖπνον ἐπιδορπίδα.