장음표시 사용
131쪽
Consultatur de civitate plectenda. amitiora de
rir MARGARITA PARMEN SIs, insequendis, institit apud eam, ut turbuIenta civitas re privilegiis re armis exueretur : praeterea seditiosorum aere conderetur arx, sr numque contumaci nimium vulgo injiceretur. ad id vero adigi posse Valencenates, missis milite ac ducentis p tibus , qui se ad equites urbem jam obtinentes adjungerent. Margarita rem ad Senatum retulit: praepotuitque mitior sententia , Ut fugitivi repeterentur ad supplicium , atque in seditionis auctores animadve teretur : ceterum insanae plebis furor modestis
civibus fraudi ne foret, Idque Margaritae potius visum , ne civitas ut ad Regem scripsit;
Gallorum studiosa intempestive irritaretur, dum non procul ostentabantur armata: Gali rum acies. Quamquam illa ab hujusmodi ciearum apparatibus, quantum poterat, abstin
at, ne arma, atque adeo potentiam in manus aliquorum ex Belgarum Proceribus translataret. Quia tamen absque milite nihil tuto tent retur in ea urbe, Bergensi mandat, ut ex praesidiariis praesecturae suae militibus , non plus tribginta ex singulis oppidis carpendo, ducentos pedites contrahat: quibus in urbem celeriter inductis, sparseque ad haec rumore, quasi mox
alii; atque aliis recuturis, nihil omittat,quo minus, ut decretum erat, in noxios animadvertat.
Paruit haud gravate Bergensis: re quamquam ambo illi rerum turbatores tunc quidem elapsi
erant, eorum tamen alter aliquanto post prehensus poenas dedit: territaque Magistratuum edictis,de vulgato militum adventu civitate, in tra paucos dies captis qui tumultum aut animosius fecerant , aut j amntius sibi vendicaverant, supplicium de iis severe sumptum est. A que hunc demum Valencenatum seditio finem
tunc habuit. Margarita non tam successu laeta, quam in posterum anxia,quod una in urbe tanta Calvimanorum repente colluvies erupisset, cum praesertim alibi cernerentur initia consia milium motuum et timeretque , ne, sicut Cab
vini na, quae tunc Gallor insectabat lues, vicib
134쪽
LIBER TERTIus. IT; nitate Hannoniam comprehenderat; sic assidua
cum Danis commercia , proximaeque Germa- Gubernatricis 3 norum urbes , Lutheriana contagione corrum
perent Frisiam. Et licet haeresis, integra serme iri
anter Frisios Nobilitate , per infimos quosque humi tantummodo serperet, quippe accommo data multitudini plerumque rudi incallidaeque, eoque credulae ; atque ex altera parte Provinciam non instrenue administraret Frisiae Praefectus Ioannes Lignius Membergae Comes; haud tamen desiturum videbatur inquies malum sed implicita sensim Nobilitate grassaturiim , nisi omni ope obviam iretur. ae res Margaritam permovit,instante prae- N o vi msertim Granvellano Cardinali, ut designati pri- PIS C o Pr
dem Episcopi in suam quisque sedem quamprim reuutum
mum inducerentur: exemploque , re, verbo
'ua maxime ratione Religio procuratur minissis sibi populis adjumento forent. Et res sane procedebat et industriaque Graiavellani, atque Apostolici Nuncii, quorum huic a P tifice , illi etiam a Rege demandata erat ea cura; in urbes paulatim admittebantur. Sed Bra- Brabantini, balatini, ne quid in sta Provincia immutaretur, ravium acriter obstabant: frustra urgente Granuellam , clamitanteque, celeritate occupandos esse illorum conatus, consiliisque haud dubie in- dies validioribus occurrendum. Ab Vrbe ta- Romae non .men Pontificias de Episeoporum dote litteras, Ripedipuxursine queii nihil confieri poterat, non submitte q Pm bat Franciscus Varias Regis Hispaniae Legatus et non tam innata gentis cunctatione, quam indignatione Pontificis aliqua , nonnullorum Pu i xv. aulicorum Vera, qui offensi ob res in Ponti- ficiis comitiis nuper gestas, magnum Legato dispendium afferebant. Quippe nimium te in
illas Purpuratorum curas , non sine multorum . odio, Vargas insinuaverat. eoque adnitente, Pacechus Cardinalis, renovata laepius praev
lida Patrum suffragatione, firminum fastigium, cui sane par erat, paene contigerat: direptae
s mel ejus cella st cardinalium familiaribus,
135쪽
in Flispaniami :bmittunt. crini hiscemaudatis,
ri MARGARITA PARMENSIS, uti assolet, creato Pontifice: Inde fortasse cre- ditum est , offensionis aliouid relictum apud 'Pontificis aulicos , velut atauc horrentes me- moriam tam prope etepti Domino principatus.' Vndecumove tamen esset illa negotiorum mo- ra . certe spatium abbatibus datum , (quorum' intererat, Episcopos non imponi coenobiis A bibatum loco) ut ea super re convenirent, capi- ita saepius conferrent , Brabantinorum ordi- num opem implorarent, ad Nobiles aliquot, sprivatis de causis in auxilium pronos . consu-bigerent: quaeque aut consilium excogitat, aut i metus exprimit, aut opportunitas ostendit, om- lnia pertentarent. Et ordines quidem, quod 'nihil ad Gubernatricem satagerent, legationes' extra Belgium adornant , clam alteram ad 'Pium IV Pontificem in exitu stiperioris anni , lalteram aperte in hujus initio ad Philippum lRegem. Romam Molinaeum mittunt Iurisperitum non ignobilem , qui Pontificem oret, ne Coenobiorum bona cum designatis Episcopis communicari, contra illorum placita qui ea r liquere: ne exui monachos antiquitumo jure eligendi ex sese Abbates : denique ne Epuc pos ab Rege institui alia. quam Regis pecunia, Iatiatur. Cum hisce mandatis addunt privatimitteras in eamdem sententiam ad Pontificem,
aliosque primarios viros Orangius & Bergeimsis: nic in primis , quod M'Cinaeo praeceptore iusiis esset adolescens , maneretque viro eadem gratia. re negotiorum usus. Praeterea nummis abunde hominem communiunt, quo aditus Rimae molliores habeat: permittuntque, ut Iargitione aliqua, causae patrocinium adjungat. Postremo, praeter commeatum,storenis mille ac ducentis eum donant, totidemque somitem ,
iuem ei honoris gratia addidere ; re, si quiadem re bene gesta redeant, ingentis praemii spem faciunt. At Margarita, cui nihil horum
incompertum , Brabantinis antevertendum rata , legatum Vargam ea de re certiorem facit,
Politisicem occuper, Molinaeum observeticon l
136쪽
LI AER TERT ius. II tus ae Religionis bono, re pio Regis animo contrarios, Pro sua prudentia tirustretur. Simul Regi eadem aperit. additque, venturos ad eum propediem certos homines , qui Brabantiae nomine id ipsum flagitent. Et venere Ianuario mense Tserclassus , dc Nyssus, auditique bis a Rege, cum dubiis responsis mense Martio in Belgium rediere. Neque feliciora ab Vrbe retulit Molinaeus. Quin Aiatverpienses legati Godosi idus Streckius Vrbis Praetor, Urselius, di Wesembecius, qui profecti mense Majo ad Regem,oraturi ne Antverpia cogeretur Episcopum accipere . he quidquam in Hispania laborabant. Nihil tamen propterea intermittebatur in Belgio , Namque Abbates querelis Margaritam onerabant: Nobilium nonnulli, Granuellani potissimum odio , querelas clam alebant: Brabantini ordines, ne Privit ia carperentur :vueus, ne Inquisitionis Hispanicae principiarer eos Antistites ponerentur, tamquam pro aris ac focis pugnaturi videbantur. Addiditque scribens ad Regem Philippvs Momorantius Comes Homanus , (qui paucis ante mensibus ab Hispania venerat, jumisque erat a Rege , sibi renunciare quid ea super re ageretur:
Drabantia querimonivi solito ferociores esse , eatente in vulgus rumore a Galla ae Germani uri purabat ) accepto , in Fue illarum nationum con-
snsu, is quarum Prodricus Diseest, aliquot B stica pracludebantur, insilui novos Dis pol in Belgio non posse: ideoque adversus hujusnodi in turionem Lestat omnia Iacturos, ne a Gaui, simul ae Germanis intercepti , subitu utrimque excursionibus infe- flent .r. Neque dissimilia his scripsit ad Erassum Regis aulicum a secretis, amicum hominem, escin aula praevalidum,culpam omnem in Granuellanum denique declinans, qui rem nullum exitum habituram ambitiose impotenterque molliretur. Nempe Graiavellanus angebat oculos multorum ,remoramque negotiis faciebat. Nec ego tardum dictu crediderim , in ea Sacrorum procuratione tricas ac turbas suturas suisse E et Prot
niam Legati reii trobique insecta re deuut, Non desistunt
137쪽
Adjuvant eos plerique per Belgium No-hiles iusiufi Grauvelum ,
nam fovetasaaidus. Serasione semulationis Mart. Diania
aiam Gramueliano 1 primis annis orta: quae inausit in aulae negotiis, mutata in invidiam a versus mas
Iade Regnar dua in Graum vellanum
iis MARGARITA PARMENSIS, propemodum nullas, si non aversa Notalitas alio traxisset. Sed Procerum aliqui auctos Epi- scopos , uti memoravi, in deteriorem Partem, hoc est, in detrimentum auctoritatis libertatiisque seae, praesertim in comitiis , interpretati e alii haereticis obstricti: multi privatis offensi nibus a Rege abalienati: plerique in GraiavebIanum , quem augendorum Pontificum auctorem ideo existimabant, quia propugnatorem acerrimum videbant, odio incensi vi publicis
hisce curis aut non aderant. aut adversabantur. Hanc porro abalienationem vix dum admota
regendis Provinciis Massarita detexit. Priamum in Egmontio atque orangio : nempe cum adjectus uterque spe administrandi universi Belgii, recentem repuliam acrius sentiebant. Caute id tamen prae se ferebat Orangius: at Egmontius , homo militaris, in amore odi que juxta apertus , adeo non dissimulabat, ut domi suae, se coram, permitteret sermones ha
beri perquam indignos Majestate Regis r haud I
ignara Gubernatrice, 'uae per litteras indicavit ea Regi : simulque Simonem Re ardum n minavit , quem fovere hujusmodi coetus ah perat , Senatorem notae dicacitatis astutiarumque, nec minoris auctoritatis apud Nobiliuni plerosque praesertim apud Egmontium. Perv tus illi jam tum puero fuerat aemulatio cum
Granueliano populari suo, in ludo liberalium
studiorum: quod ingenium uni limatius , alimri esset amoenius. Atque , ut ACERRIM Nesse latent a primis annis ingeniorum velit riones , grandi jam aetate . mutata negociorum materia, mansit eadem contentio in Belgica
Philippi Regis aula. Sed quod gratia honoriabusque apud Principem, sororemque Principis
Margaritam longe praeiret Granvellanus, crevit apud minorem invidia eo major, quia pares aliq-ndo fuerant ruertoque tandem aditu ex Nobilium odio in Granvellanum patefacto, . agere causam offensae Nobilitatis Regnardus
utaque diuertabundus occvix ; augendo
138쪽
Ire illorum apud quos plurimum poterat, indi ita
tionem; privatam interea ultionem adornabat.
Quo ardentius Margarita verita ab hujusmodi linguae telo occultam aliquam Reipublicae pla- gam, re tamquam A SICCA tempestate nau-iragium, Regi suadebat, amoveret hominem a
Belgio, re qualibet honoris specie alio destina
ret. Sed dilata ejus revocatio in quintum post haec annum , cum superantibus malis Regnaradus in Hispaniam tandem nullo paene fructu abstractus est ; satis ostendit, quantum virium
morbis accedat procrastinatione remediorum.
Et quamvis Egmontius ( quippe qui non malo
erat, cum suo utebatur ingenio ) sub ea principia obsequentius ageret, fidumque se Gube natrici praeberet; intercedentibus tamen prisvatis cum Granvellano Cardinali offensionibus, in numerum se dedit eorum qui ab eq dissidebant , accessitque comes Orangio , qui per eos dies graviter laesus , Graiavellano , quaerebat cum quo indignationem suam consectaret. Etenim Orangius,ut sibi Brabantinos haberet obnoxios , jactis idemtidem sermonibus de illocum discordiis , ob novos praesertim Episcopos componendis; nullam esse aliam viam confici bat, quam si Brabantinis, qui nullum praeter universi Belgii Praefectum habent, Gubernatrix Patronum daret aliquem e Nobilitate , qui res illorum propius inspiceret, uniceque curaret. Nec defuit, qui gratificaturus Orangio . in Senatu id attentaret: cum Granvellanus , haud falsus animi quo res pertineret , in hujusmodi consilium graviter ac pugnaciter invectus , ad extremum: ct is uis haminum, inquit,
oesum capesserat,eogitare secum deberet,se Braban-m Principem erea i,Reinique sesum adjungi in admisistratione Bestiea. Neque hoc contentus,cum Margarita transegit, ut cum paulo post de Magistratu Utverpiae renunciando ageretur,in S natum Don vocaretur orantius,ne se auctorem
ejus beneficii Antverpiensibus venditaret, id quod in hominis animum alte descendit. Hinc
eio Guberna trix curabat. Evocatus
orangius stimulat Bra. bantiaos.
139쪽
Iude Oranni et Egmontii Prinia ad R
filo. quod spii ia con- .liis praeterm
inod unus agat omnia. Et agebat Gran vella
primae Orangit Egmontiique ad Regem litterae
querelarum plenae, Se ad Senatum raro acciri, quaeque ad Praesecturas suas pertineant, secim non communicati, sed omnibus unius aut
alterius arbitrio clam definitis , in speciem advocari deinde se, rerum relictuias ta ejeciamenta discussuros : scilicet illic contemptos, hic illittas. Magnum prosecto irarum ostensionumque incitamentum, ex quo in Rebuspublicis extitere saepenumero ingentes motus, quoties ab uno occupari partes plurium Princeps voluit. Etenim intumelcat licet amnis aquarum accessione, dum suo contineatur alveo , nulli est injurius . at stiper ripas effusiis,dum vicinos campos A messes alienas praelicenter invadit.jusio nimirum dolore, ex querelis agricolarum
incusatur. Et vero Graiivellanus nullos intra certi muneris terminos coercebatur, Guberna
trice & sua sponte re Regis jussu plurimum ei
tribuente. Inter alia, litteras, quae ab Hispania aut aliunde mittebantur ad Margaritam, non illa ad Senatum ante reserebat , quam secretis tui colloquiis, aut codicillis cum Granvellanci conserret: Graiavellanus expendebat apud se
singula, praejudicabatque : tum ad Margaritam remittebat,aut ad Viglius rivati Consilii Praesidem, qui eas i praetermisus iis capitibus, quibus lineas Granvellanus subjecerat, volebatque clam esse) in Procerum Senatu perlegeret. Et quamquam haec secreto agitabantur, nam fidus erat Viglius Gramellano; quia tamen inter- dum contigit, ut Orangio aliisve eadem quae Gubernatrici scriberentur; animadverterunt. ali a se celari ex iis quae perferebantur et inde suspectare omnia querique , maligne secum negotia communicari ; fraudarique Provincias, ac Regem multis optimisque consiliis. Sed Nargarita nihil propterea mutabat. Tantum rationem sui reddidit Regi, revocatis ei in memoriam litteris mense Iunio ab ipso datis, in quibus injungebat, ut ea, quae ad Angliam, aut ad Concilium Tridentinum , aut universe in
140쪽
LIRER TERTIus. Ity Religionem pertinent, clam (uti Pontifex a
monuerat , haberentur. Non tamen insicior las
debat; etiam mus , qua spectant ad reliqua Provinciarum negetia , interdum aliquos Procerum adeonsiliationem non adhibitos, futi nupe/ in Magnstratu Aut Perpiensi demandando non adbocavi Orangium de industria ; ne majorem , quam ille
exercet, tu Brabantinos anctoritatem ex hae inagistratuum erratione raptaret. Cetersim dissimulare
haud possum, quin infestati tuamn Sem, Non
esse e re dignitateque napra , ut omnia ad Senatum referamur ; ne pericula,timoresque ac necessitato, quil m ego idemtidem premor , denudentur apudem, quorum si quis forte non perinde animariu sit, abuti ea anticipatione posse: ad nebria eontrariis eo tui eludenda , seces usque rerum occulte flu-srandos. In iis tamen aliisque , omnia ex litteris nutuque infestatis tua moderabo e. Sed Rege nihil secus praescribente, morem suum obtinuit Gubernatrix.Ex Suo rumor increbrescere paulatim coepit, dictitantibus multis, indici oportere generalem Belgicorum ordinum conventum, specie corrogandi vectigalis , ac firmandi Belgii adversus propinqua Gallorum arma, componendique D mal domestica dissidia. Et fortiue id moliebantur aliqui: plures tamen convellendo praesenti aulae statui publicum remedium praetendebant. At Margarita, quae mutuata a fidis hominibus aure , istorum consiliis
dictisque, ac paene cogitationibus intererat; sermones hujusmodi praecidit, palam testata, relictum sibi inter mandata Regis , ne illo a sente cogi Ordines universi Belgii pateretur. Quod asperis negatum Margarita lenivit, permissa nam hoc quoque enixe poscebanti
Sodalium aurei Velleris convocatione. Verum ubi illi Bruxellas convenere, statim apparuit, ea in re multis eorum non tam publica cura: fuisse, quam privata. Nam praeter conventus coram Gubernatrice haberi solitos , in quiabus plerumque agebatur de conservatione Provinciarum contra Gallicos tumultus; clam
litteris ad Regem datis. Neque Rex qii idque am
Convocatio generalia oldiuuin non permittitur 1 Ga. beluatriceis