장음표시 사용
321쪽
FEBRIUM IN GENERE. 309 pagos cutis delicatula et irritabilis, tempus aesti
iam, Clima Calidius , atque Certae epide mi a Constitutiones, peculiare S ad exanthemata largiuntur dispositione S. 928. Data ejusmodi dispositione facile intor- dum arte prodiazi pOSSunt exanthemata. Quapropter a medici S di Stinguuntur Spontanea et factitia; quorum priora Cala Si S Proegiam eniS 1 Ion evitandis, po Steriora vero, Si Spe Cifi Ca Sunt, mi-asmatis insitioni, si vero occidentalia, ineptaetherapiae ac regimini pravo in febribus Originem debent. Sic omissa Sordium gaStricarum evaeua tione sub regimine Calido, therapi a Stimulante aut diaphoretica, atque aeri S Ventilatione neglecta, omnino artificialia in febribus parari possunt exanthemata a Cidentalia, imo et ipsa essentialia numerose multiplicari 3 imminui autem aut et plane praecaveri Sub obposito traptamine.
A. B it c h n o r do incongruo dici phoreticorum usu, frequenti exanthematum cauSa. II alae 1752.
9 29. Quo ad sedem et locum, quem O Cupant eXanthemata, diSCernuntur imprimis fixa et Vaga; quorum Ρriora ConStantem Sedem Observant, ubi erumpunt in cute, ibi persistunt; po Steriora vero Sedem Saepius mutant, in confinia se extendunt, Vel et pri Stinam possessionem inopinato derelinquunt, ae alienam partem Praecipitanter invadunt. Distinguuntur porro e X te Γ-ΠR Seu Cutanea, et interna, quae pluries
in tunicis cum integumento communi continuis,
322쪽
in faucibus , tubo Bereo, Pharynge, Vontriculo et intestinis ObSer 9tR Surit. 93o. Ipsa externa autem in diversis partibus textus culanei Sedem habere posmni, BC praeSer. tim habere solent vel in reticu l O mu Co So, vel in vas ulciso, vel in ipso corii substantia Popillari, vel in systemate capillari. 93i. Non quidem omnia exanthemata, Ututacuta et sebrilia, Con Sistunt, ut quidam auetores docuerunt, in paritum mox dictarum vera inflammatione 3 quam tamen Singulorum quoriamdam phenomena et terminationes omnino vindicare possent. Turgorem autem irritativum harum partium, atque Congestionem aliquam Saltem Subin flammatoriam, in omni, Sine eXCeptione, EXan themate acuto reapse adeSSO, forma et ratio eruptionum Sane Confirmant. 932. Quo ad formam exanthemata tot et adeo diversis varietatibus occurrunt, tanta in deincursu mutabilitate, tantaque inter se inviCEm Cominmixtione, ut normaleS et primariae, formae tum
per decursum facile mutatae, tum a parasiticis fa-elle deletae, vix admittant systematicam descrip
tionem Constantiorum ac magis essentialium Cha- Taeterum. Nulla enim morborum Species tam multifariis anomaliis sese offert, quam illa exanthematum. Indo etiam illae disserentiae auctorum omnis aevi in delineatione huius symptomatis mor-BOSi, Omni tamen sensu facile perlustrandi; inde
illo dissensus in denominatione, ac illa in termi-
323쪽
nologia exanthematum confusio babylonica. Ad quam plurimum Contulit, quod Varietates eorum summe mutabiles ac accidentales , inepte ad dignitatem specierum fuerint elatae. 933. Sed neque practica est illa divisio exanthematum, quae ex Sola forma illorum petitur 3 Atque speciali OreS eorum notae, ad diagnosin, frognosin, et therapiam facientes, firmioribus ex momentis ac utilitate practica majori, in speciali doctrina de febribus exanthematicis CXponentur. 934. Praemittere tamen hi SCe juvabit, generalem aliquam exanthematum nOSOgraphiam, quae Otiam Qx ConSpeCtu formae principis illorum, sed plane praetermissis an omaliis, Atque SinCCI uconsideratione tum habitus illorum totius, tum Singularum moleCularum eam Constituentium, depingere ea intendit. 935. Respectu formae ab auctoribus omnium primo dividuntur exanthemata in glabra, ct SC abra, atque ps Steriora pro aspredinum diversitate iterum varie sub dividuntur. 936. Apte igitur etiam , Considerato omniexanthematum h9bitu CX terno, Dique textura EO-rum speciali ori simul spectata, distinguuntur inmaculosa, papulo Sa, phly Ct aeno Sa, Vesiculosa et pia Stulo Sa. CruStosa enim, SquammOSa, tuberculOSa forma etc. magiS Ρ-pria est exanthematibus Chronicis, seu impetiginibus, aut si in febribus adest, nimis accidei tulis eSSe Solet, aut ex prioribus aliis Po Sthuma.
324쪽
93 . Monetur autem denuo, ingratum esse negotium, Spectata Unica forma in rite ordinatas sortes distribuere exanthemata 3 quum C ad In Saepe quoad indolem et genesin, Sub decursu formam mutent, alia iterum pro varia dispositione individui variam induere consueverint saetem. 938. Maculosa exanthemata diciantur , quae ultra cutis supersi iem non eXtuberant, B Ut nonnisi levissime et aequabiliter prominent, ita ut non tactu, Sed Solo Visu distingui possint, cutis solummodo dis olorationem Offerentia. Spe tanthue sequentes Species: Ι. Purpura RIOerii', nomen aliis exanthematibus , frequentissime miliaribus inepte impertitum 3 exanthema qua exanthema) non contagiosum, plane glabrum, indolens, summo frequens, et in Omni febrium genere obvium, omnibus etiam aliis exanthematibus frequenter pars Siticum , consistens in maculis discretis , diversae magnitudinis, ab illa stigmatis pulicis iisque ad lenticularem, ColoriS rubri, purpurei , lividi aut nigri. Sub hap forma venit nomine pete chiariam Aut peti Cularum, quae praesentant parvaS e ChymoSes aut Sugillationes, quarum materieS, ut Videtur, SδnguiS Venosae partis reticuli vasculosi est, unde etiam in aliis, quam cute, membranis, illisque internis, peritoneo, Pleura, meningibUS ac ipSO periosteo occurrunt. Interdum autem hae sugillationes plagas in cute OCCupant majores, figura diversa ac
summe irregulari, frequenter illis similes, quae
325쪽
FEBRIUM IN GENERE. 313n verberibus oriri solent ; tu neque nominantur vibices, molopes, in putridis febribus non infrequentes. Universim hoe exanthema, utpote indolis magis passivae, in SphaCeli Smum prae CCteris tendit, nam absque omni phlogosi cutis incedit, quo ab omnibus reliquis abundo dissori. ΙΙ. nos eoi a male interdum Cum rubeol is Commixta), exanthema non Contagiosum, valde glabrum, ViX ardenS, 11eC prurien S, maCUJOSUIN, COUIoris rubri, satius carmesini, sine vera Cutis inflammatione. Mox dis Creta est, e pluribus diversae amplitudinis maculiS ConSiStens s moX et ann ulata, maculis in centro albis 3 mox diffu-Sa, raro per integram Cutim, frequentius per magnas plogas, ac si syriapus rubi idaei super cutim esset effusus. In febribus quidem aestivis frequentius hoc exanthema est obvium , Certo tamen febrium generi non adstrictum. III. SCarlatina, exanthema rniasmaticum et contagio Sum, Coloris, Ut nomen exprimit, alte rubri aut ςoepinei, vehementer prurienS, ardens, SuberySipelaCeum, glabrum quidem, dum normale est, sed ad diversasonomalias ita proclive, ne parasitiCiS exanthematibus ita frequenter deformatum, ut CharaCtori-Sti a sua forma raro compareat. Quo itidem confert fugax hujus exanthematis indoles, colori et formae ejus mutandis Summo savens. Interdum
Per omnem quidem superficiem aequabiliter disns Usum est, plerumque autem majoribus maculis distinctum. Sedes, ut videtur, in arterioli S reti
326쪽
culi vasculosi et ipsius Systematis capillaris est. Terminatur Solemni desquammatione epiderinidis per laminas laciniosas, relicto niSu in Oedema.-Ηuio exanthemati proxime accedit ery Sipelas, quod autem majori jure inflammationibus adnu
939. Papulosa exanthemata constituuntur nodulis minimis, numero Sis, vix visu , Sed Subtiliori tactu distinguendis, rubris, non quidem inflammatis, neC Suppurantibus, apice tamen quid humidi rejicientibus. Dum marcescunt, in sursuros epidermis abit. Huc pertinent Species Sequentes: L Suda mina se CZema et prurigo Varietates sistunt), exanthema minime ContagioSUm, gymptomaticum et adventitium communissimum in omni febrium genere, Calore et Sudore eXtortum, ViX urenS, nec multUm Semper pruri ΠS, Con- Stans numeroSiS papuli S rubri S , pluS minus elevatis , epidermidem, nisi Singulae in phlyctaenas
obeant, raro deSquammantibus. Hoc exanthema plerumque ad CertaS tantum parteS, Calore RC SU-dore maCerataS erumpit, atque, nisi acri Sudore foveatur, fugaX DSt. II. Urti Caria, uredo, Cnido Sis, Oxanthema non ContagioSum, fugax et inConstans, formae multum variae et sub ipso decursu variantis, interdum quidem glabrum, Tu
brum, aut hinc inde flavescens maculo Sa),
multo frequentiuS autem papulosum et taCtu ΘSpe
327쪽
Si cutis esset caesa urticis. Sedes in reticulo mucoso et VASculo SΟ , et in SubStantia papillari. Terminatur desiui furatione Opidormidis. Hoc ipsum exanthema quandoque maculas Sub elevatas , Subduras , diversi Coloris, atque e papulis Confluentibus nodulos ac sere furtinoulos hino inde offert, tuncque dieitur e S S e r a , a SChara porcella n iam exanthema Gallorum. ΙΙΙ. Morbilli, exanthema contagiosum, intenSae, Sed variegatae rubedinis, ad Speciem glabrum, Subta tu autem leviter aSperum ae ΡΑΡulo Sum, Pa' pulis formae irregularis, magiS UreNS 'IUBm Ρru viens, ctiti ianiversa notabiliter tumida, in turgidis, ut videtur, bulbis capillorum Consiste S. Terminatur furfuribus epidormidis. IV. Ex ano thema typho sum adhuc in nominatum,mlasmaticiam et contagiosum, morbillis Summe analogiam , papuliS autem magis elevatiS, magis irregularibus, Cuti non tumidae, non inflammatae, sed rubellae, marmoreo variegatao insidentibus, non prurienS, non ardens. Sedos in toto reticulo
muCOSO , irritatis simul papillis culaneis ac bulbis capillorum. Terminatur totius epidermidis desur nuntione, ac capillorum defluvio. Inepte commiscetur cum miliaribus et petechiis, utut utrumque hoc exanthema parasitico modo adsociari pos-εit, ac perfrequenter Soleat.
94ο. Cum phlyctaonae non sint, nisi pa pulae aut protuberantiae in cuti exiguae , pellia ςido apice, repletae humore, quo erUpto ex
328쪽
ΤΗΕΒΛPIA siccantur 3 hinc papulosa exanthemata, alioquin ex apice plerumque sudantia, facile in decursu abeunt in phlyctaenosa. Sed Spe talius ad
phlyctaenosa exanthemata pertinent Sequentia: Ι. Miliaria, exanthema non ContagioSUm, Valde Commune in quovis febrium genere, et aliis outaneis efflorescentiis fere omnibus para Siticum, visu Scabrum et taetu asperum, papuli S aut potius phlyctenulis constans numeroSissimis, mUltum elatis, formae regularis, semina milii aequantibus, ex turgida omni substantia papillari ortis, do furfuratione opi dormidis terminandis 3 odoris specifici, magis pruriens quam ardens. Distine-tionem speciali orem facit Color. Rubra ConSistunt in papulis et phlyctaenis diversi ruboris, sine inflammatione, Suntque frequentiora in praxi, Sed non raro etiam albis hinc inde interspersa. Inepte insigniuntur a nonnullis nomine purpurae. Al-b a, ineptissime purpura alba dipta, Constituuntur phlyctaenis majoribus, mox Sero diaphano resertis corystallina), mox OpaCO, albo, Praesertim in puerperis lactea). ΗOrum sedes Videtur esse in parte Serosa reticuli vasculosi ; haecati e serosa miliaria etiam in organiS cavi oris, in fistula aerea, in pharynge, in VentriCulo, ΡΕΓ- frequenter autem in intestinis deprehenduntur 3 in quibus internis locis, humidis ac calidis, singulae phlyctaenulae non raro satiscunt in ulcuScula, quae a phthae dicuntur, sed exanthematibus jam immerito adnumerantur. U. RubeO-
329쪽
antia ema Contagiosum , hermaphrotidicum , ex scarlatina qua Si et morbillo compoSitum, aut potius hybridum, ex amalgamate Utri u Sque miaSmatis sors generatum, Utri u Sque etiam hujuS EXanthematiS characterem , illumque in ipsa febri comite exhibens, Consistens in maculi S rubris , irregularibus , ab initio fere glabris, Serius autem inphlyctaenulas Sero Sas Copio Sis Sim9S ab eui itibus Cuti tamen Universa minus quam Sub morbillis tumida. I nepte cum morbilliS CommiSCetur, nam Chara Ctere Suo praeValente, morbus hic universim magis ad scarlatinosum inclinat, eundemque Cum scarlatina in eadem po Sthurna mala nisum offert. III. H Udroa, exanthema Summe aCCidentule, nora
Contagio Sum, plerumque lo Cale, et ad minore SplagaS reStrictum, ad labia et ad auriculas frequenti SSime obvium, Cito erUmpenS, non diu per-SiStens , ConstanS phlyctaenis parviS conferti S, lymphatico humore in decurSu repletiS, in Cru-Stas ex Siccantibus. IntermittentibuS AC catarrhOsis febribus Commune e St. IV. ZOSi ΕΓ, ZOUI, locale , non ab Simile priori, nec Coritagio Sum e Xanthema, Sine omni jure pro specie erysipelatis habitum nisi exaltata, in abnormi Statu, irritatione ad indolem erysipelaceam aCCedat), plerumque ad pectoriS, et abdominiS latera, magni S plagiS , quandoque semicinguli adinStar comparens, notabiliter interdum dolens, constans phlyctaenis majoribus ex cute Subinflammata erumpentibus,
330쪽
318ΤΗ ΕΒΑΡΙΑ in decursu fatiscentibuS potiuS quam rupti S, ex quibus SpiSSa ac fere puris OrmiS lympha Sudat,
941 . Vesicula dicitur insignior , quam inphlyctaenis, ac haemisphaerica epidei midis prominentia , ex elatione ejuS per collectionem humoris seroSi, lymphati Ci aut puriformis, quem includit. Quodsi majus adhuC volumen Obtineat, bullae nomine insignitur. Ejusmodi vesiculosis et bullosis exanthematibUS adnumeran-
tur: I. Vari cella, Exanthema Contagiosum, Vesiculas Offeren S ardenteS , ureola rubra CirCum- cinctas, valde diSCretas, brevi vel rumpentes, vel considentes et CorrugataS, Crusta Sicca relicta. qua decidua raro Cicatrices remanent. II. V a Cincina, exanthema Contagiosum, Solitarium, quod si maturescit, Vesiculam offert Cellulo Sam, non exacto haemisphaericani, lympha limpida repletam , areola rubra, SeriuS et ampliori halone circumdatam, parum dolentem, CraSSa et dura Crusta terminantem, qua delapSa relinquitur Cicatrix. ΙΙΙ. P emphigus, moria Linet, e Xanthem nti ullosum, non contagiOSum, Vix unquam Simultanea, sed Continuata diutiuS eruptione prodien S, consistens in discretis, non copioSis, sero vel limpido, vel etiam colorato repletis bullis, diversae magnitudinis, ab illa pisi, usque ad magnitudinem nucis juglandis et ultra, in basi ardentibus , quibus ruptis, aut ab Sorptione depletis, plaga exsiccata rubra relinquitur. Sedem hoc Oxanthema in SySt -