Vita s. patris Nili Iunioris scripta Grece a contubernali eius discipulo

161쪽

liceret persequi, & recupera

re equum, quod esset monasterio perutilis:& rem peregerunt . nam cum labore multo peruenissent in oppidum, in quo fur erat, audito solum Patris nomine, statim loci Dominus adductum equum, su-remq. ligatum illis cotradidit. Reversi in monasterium,& an te Patrem cum laetitia proci dentes aiebant : Adduximus tuis adiuti precibus , o Pater, equum & furem . ille Longobardum ad se vocavit: num inquit, tu frater equum hunc vere amasὸ & ille; si non ama. rem, non surripui siem. Tunc

Pater illi equum dono dedit, addidit q. ephippium,& fiamudicens: Si amas, accipe,& abicabijt ille laetus & exultas.

que obmurmurare fratres cae-ssissent,vocavit eos Pater, instruebat i. dicens. Discite hoc fratres;Priuari quomodocumque rebus,esse a peccatis libe rari. An indigni tumus, Qvnu caput & nos impleamus cx ijs, quae narrantur in vitis sancto

rum Patrum ξ Si Deus nostri misereri vult, nos illi ne obsistamus . & illi dolet nobis P,

ters rit οὐ χθοι . οἱδὶ ωπον ' τουτο θλ

162쪽

nostri labores, postqnam inuenimus quod perierat, tuc illud suri largitus es . Respodit Pateret Hoc vobis feci, ut discatis re ipsa inimicos diligere,& benefacere ijs qui insidiatur vobis; & omnia possidere, nihil habentes; sicut nos docent Euangeliu, & Apo solus. Hic Iiam. .

sensus, haec doctrina erat. B. k Cor 6 io

memoriae Nili patris nostri, qui beatorum & sapietissimorum Doctorum sententias in ore semper habebat: & omni conatu adnitebatur , ut dictu opere praestaret; & quod addiscebatur,prudentiam pareret :

& actio similis estet institutioni. Nec se ipsum tantummodo, sed suos etiam pariter lumine implebat, & sale condiebat,

audiens a Saluatore,Vos estiS Matth. s. sal terrae,& lux mundi. Sarpe ' γ enim ubi in dictum, aut sente-tiam incidisset, aut in modulta ex ossici js factoria quo ad corrigendos mores aliquid cotineretur,fratres aduocabat, Scquasi h reditaria portione distribuebat, ut memoriae madarent; validis side sublimia das, tenuioribus vero leuia; & vnicuiq. ut affectu laborabat, ita emplastru documeti apponebat.

163쪽

tabat in doctores hominum.&-δέν multos quide ab infestis dae- ναι δε Θαν άυΘαρπιν, 6 monib8 liberauit, plures vero νηθει- α - ου' μειον egi του περ- ab impuris animi affectibus & τερου τὸ ατερον ..mλ cosuetudine absona. mai' por- του λε--riis, αλλ'ουκ εα ro est hoc posterius priori . μυε ο νος μνημα μ α ρος Multa habeo,quae dicam de illo; verum tempus no permittit,quoniam ad fine propero. Desuncto celeberrimo Ali.

ministrauerat monasterium S. , ος ουκ νδέ τον ρσιον

sum. Planum id fiet per hoc, του quod paucis narrabo. Cum beatus vir prosectus esset ad ipsum

164쪽

aliquando, sorte illum inti nit in inferiori monasterio,vbi

sanctissimo Germano situm est templum, aquarum circu- fluentium copia & amoenitate pulcherrimum .Inuenit autem eundem Hegumenum cum

primarijs monasterij maioris lotum, & prandentem in coenaculo.Cum igitur vir sanctus illum expectaret in ecclesia una cum socijs fratribus,audit ingressum esse citharistam fidibus canente in coenaculo. tum ad socios beatus Nilus:Memetote, inquit,verbi mei fratres rnon tarda in hos: homines veniet ira Domini. Surgite, abea

mus hinc. Et hoc dicto disces.

sit. Nondum elapsus erat annus. Hegumenus a Principedetentus ut coniurationis socius oculorum orbatione multatus est: monachi graui mo

bo oppressi usque ad mortem afflictati sunt ,1 quidam etiam e vita cesserunt: citharista vero ille cum isset strandi caussa , captus est; & post multa tormenta tandem ipsi quoque oculi effossi sunt: &omnes iuxta senis vaticinium calicem irae Domini biberunt. Verum haec postea . Cete- rum Beatus Nilus commora-

165쪽

lus in monasterio Vallelucij titulo ad quindecim annos,

posteaquam crevisset numerus fratrum , & necessaria

superabundarent, & monasterium esset amplu, & eius opera celebre fanum, cum antea tale non esset; videbat fratres. remillius affectos erga spiritale ministerium,& exactam Regulae disciplinam, qua ab initio susceperant,& lata via gaudentes , concertantes'. quis eorum esset maior.ad hoc etiacontulit illis memorati Hegumeni leuitas, quippe qui muneribus oblimabatur, & exo se illi erat pietas. Haec postquam perspexit R. vir , sciens rerum copiam plerisque causam esse dissolutionis, plenaeq. in tuenda religione relaxationis, surgens inde abscessit,peruagabatur l. locum quaerens

angustum, & cum labore suppeditantem necessaria corpori; ut saltem penuria victus ta- qua scaeno ad monasticae vitae studium pertraherentur idiotae. Quare confluentibus multis e circumiacetibus urbibus, ct inuitantibus, suas . facultates beato viro offerentibus;

quibusda vero & exaedificata monasteria largietibus, pror-

166쪽

inueniebat in illis , quod ipse quaerebat,solitudine, & quie

tem,& secessionem a frequetia hominum. Aiebat enim ἔaetatis huiusce monachis non esse utilem animi remissione,& socordiam; vacare enim eos non orationi, contemplationi,& scripturarum explanationi;

sed vaniloquio, prauis . cogitationibus, & ad res inanes curiositati. Qua propter labo, ris occupatione esse illis prauarum cogitationum, multo. rumque malorum deuitationem: idcirco amplectendum esse illud; In sudore vultus tui 19. vesceris pane. Ita vero impleri Apostolicu praeceptu;&eos Ephes*αῖ qui crebro per nos transeunt, modica quiete fruentes, coronarii nobis auctores merito fieri. Hanc viri iusti prudentiam quidam fratres no percipientes, imo late patente viam angustae prae seren tes,perstiterunt in dicto monasterio, alli

gati comodis loci,& sancti P

tris seueritatem aegre ferentes.

Nec tamen frui quiete potu runt cunctis diebus, quibus illud inhabitarunt; nec defuit ibi inordinatio&confusio,am gor & futilitas; donec tandem omnino eiecti extrusique sunt.

167쪽

At beatus Pater cu fratribus , quos habuerat comites, &c si celeberrimo Stephano in Caietae finibus cupat uulum re perisset locum, imo ut veredi'cam,desertum siccitate sece sum ; placente angustia& ari. ditate eius, illum incoluit;initio quide in magna victus inopia; sed non multo post fratribus,cunctis sane Dei amantibus, haud paucis conuenientibus,subsecuta est rerum Omniu affluentia.Itaque assiduus erat labor, iugis psalmodia , crebra recitationes psalmoru, ct frequens genu flexio, absti nentia spontanea,& no coacta obedientia. & sane iam florebant omnes, fructumq.ferebat

irrigatione sermonum, & pcrenni magisterio deiseri patris nostri Nili.& ipse in perferen dis arduis laboribus in uicitus nihil de solita abstinentia remittebat, diuinis'. exerciiijs; sed quo magis corpore senescebat,& imbecillior fiebat,iato acrius spiritu refloreicebat, di vires acquirebat. Numquasibi indulsit, ut ieiuniu soluerat,aut degustaret, biberet vepraeter constitutum tempuS,Vt moris est senibus. carne se

per abstinuit, & balnea nunquam est usus usque ad mortem s

idque

168쪽

nagesimum annum cum mo

tuus est magnis . & varijs

morbis afflictus, non tantum propter senectute, sed etia ob nimiam vitae asperitatem, &quae vix enarrari queat disci, inae austeritatem . Eo enim habitudinis per labores sese redegerat, ut si vellet etia comedere,vel bibere ad recreandas vires, id sibi consuetudo non permitteret, & peraeque somno se dare cogruenti non

posset. Non raro etiam mentis patiebatur abstractione, diu l. vocis usu carens astantiu quoque praesentia non sentiebat:

quamqua & in ipsa extasi, si

quando aliquid submurmuraret, e sacrae liturgiae resposionibus verba proferebat: ut pu ta, Concede Domine;vel Sandictus,Sanctus,Sfictus Dns.& sumilia. quando I .etiam psalmu, Beati immaculati, recitare

audiebatur.Quod si quis c fratribus postea quaesisset ab eo: Quid tibi coligit Paterξ& ubi hactenus eras ξ Respondebat: consenui fili,& deliro, & OP pressus daemone sum, & igno

: dentibus ad illum importune, avocantibus renunciari iube, bat;

169쪽

I obat , Da in one agitari senem, nec posse ad quem qua veni- . re. Sed quo magis ipse conte. nebat & abij ciebat sese, eo latius diuulgabatur & percrebescebat fama eius; & accurre. bant omnes,Vt viderent,& loquentem ipsum audirent. Ita j. Caietae quoque principe Togauit uxor,ut irent salutatu Dei seruu. Ille vero, Significemus inquit,hoc illi primum,ne forte graue videatur,& affectus molestia fugiat eregione nostra,& servi Dei ia. cturam faciamus. Significariit igitur de .hoc, multis precibus agentes; sciebant enim illum vehemcter auersari colloquia steminai um, & mulieribus nopatere aditum in eius monasterium. At contra vir sanctus haec ad illa perseri i iussit.lgno sce mihi propter dominum et nam quando vivebam in seculo, daemone exagitabar:ideoq. ex quo sum factus monachus, curatus sum: nunc vero si steminam videro statim Damon reuertitur,& cruciat me. Haec

ubi audiuit, & intellexit mulier , maiori exarsit desiderio videndi ipsum; & tamdiu colluctata est,donec venit,& eius

salutatione Ggnata est. Praeceperat tamen , ne ulla oppida

170쪽

na naulier sequeretur, sed om nes eam sequeretur viri. Ergo B. Vii postquam paucis illam docuisset de pudicitia,de eleemosyna,deq. timore Dei,domu remisit gaudente. Et ipse qde aegerrime ferebat, de magno studio deuitabat comercia Principii terrae, ut origine in Mnis gloriar,& pernicie animae. Ceteru cogebatur id tolerare ob molestia, quam exhibebat

iniuria passi, & iniuste ab illis oppressi;quoru si pe multos excora faucibus vel per epistola sola extrinit. Et si quis colligeret huiusmodi ab eo scriptas epistolas, libi u posset colicere valde utilem, & magno usui futurum. Qtiod idem secit pro Plut agatho Archiepiscopo ciue suo. Quando enim ille insatiabili auiditate Romanam

sedem inuasit, non contentus

mundano fastigio,ad quod il

lum Deus praeter opinionem uexerat: nam apud utruque imperiti magnos honores adeptus erat: sanctus Pater,quip

pe qui praeuidebat quod futu

rum erat,scribebat illi rogans, ut humana non affectaret gloriam , quod ea iam exsatiatus.

esset; sed ad quiete status m nastici remearet. lle vero dum se