장음표시 사용
31쪽
HVIΡRoLmoMΕΝΑ. CAP. II. ac Samarium, funditus esse eversurum, ipsos autem manibus hostium traditurum ad praedam atque direptionem. - At obstinatus populus cum rege insano ,,audiverunt nec Perceperunt, viderunt neque intellexerunt - atque adeo haud ita multo
post altera vaticinii pars scelesti principis lato evenit. Eodem sere tempore Assarhaddonis Assyriae regis iussu in desertas regni olim Ephraimitici regiones novi coloni e quinque
gentibus deducti sunt; copiae autem, quae comitando eos custodive- ωrunt, fines vicinos crebro vexasse videntur, et praedandi caussa, vetere insuper invidia incitatae, Iudaeam quoque infestavisse. Ab eorum turmis ferocibus ut Hierosolymorum saltem confinia de- senderet, obviam Prosectus esse blanasse putandus est, nec Pr spero Marte gavisus; vel etiam structis sorte insidiis per occasionem subito esse oppressus; nam in dumetis delitescens turpiter captus est, et, duabus eatenis constrictus M, Babylonem asportatus , quae tune Assyriis subiecta erat; id quod anno sere 676
thitis, Sepharvaeis. 3 Cis. 2 Paralipp. XXXIII, II: n ira N et ceperunt Manassem in diunetis; mn enim spinam significat, cis. Cant. II, 2. Prov. XXVI, 9 all.; semel notat hamum, quo pisces captantur, translatum n spina, quae imo hamo adhaeret, Iob. XL, 26, ubi alii annium intelligunt, per maxillas piscium transmissum; utramque potestatem hic quoque valere existimant; hane tuetur Maurerus; illam fuerunt qui translato sensu aeciperenti seceperunt Μan. per insidias, quas illi struxerant, cum aliis proprius sensus placeret GasRN. thes. , quia issimili instrumento utebantur in captivis vinciendis; porro LXX exhibenti ἐν , Vulg. Lumanus: eatenis; at vero rin, nihil potest notare quam capere, captivum facere; neque omnino est, quod ab usitatissima v. m I potestato spinarum, dumeti, ad singularem illam confugiamus, quae apud Iobum semel legitur. M Haec conditio, quam etiam Zedeicia passus est, ad vivum expressanpparet in tabula quadam Κhorsabadiea sese. BoTTA Monument do Ninivetab. 120 , ubi Palaestinae incola, ut videtur, manibus et pedibus duabus catenis constrictus ab eunucho προσαγωγεῖ ad Salmanassarem inducitur, in. I. I. p. 166. 167.b Abductio et conversio rogis quoniam in libb. Regum omittitur neu nisi in libb. Paralipp. narratur, ab adversariis Ruthentiae horum librorum maxime vexata est, e quibus nominandi sunt Gn sancius, RosENuumus -RUS, WINRRUs R. W.; Mov-sius conversionem eius fictitiam esse contendit, asportationem delaudit; at vero argumenta eorum a KMMO apologet.
32쪽
k. 4. DE CONDITIONE IUDAEORUM.
a Chr. videtur accidisse L Sic Manasse ab iisdem Assyriis captus est, a quibus IIiskias pater tam splendido liberatus erat;
iisdem enim precatis contumaciter aese dederat, a quibus ille, quantum Valeret, regnum lustravit. Neeopinata hae calamitate Iudaei a summo insaniae atquo insolentiao fastigio in extremam moestitiam atque anxietatem deiecti sunt; non quod ablato rege inopes fuissent consilii, quis iam robus publicis moderaretur, nec quod dilectissimi forte principis vincula essent commiserati - flagitiorum Onim magistro potius gavisi orant quam regem suum eum pietate et caritato prosocuti, sed quia fieri non potuit, quin timerent, ue rege capto universa gens serius ocius ab Assyriis, Sanberibi sorte cladem
--225ὶ tam Iuculenter refutata sunt, ut vel EUALD. severaret, Gesch.
postea videbimus; nobis autem summum quoddam documentum ex ipso Nahumi libro redundat; uti enim supra p. XVIII iamiam in igitavimus, universa vatieinii ratio et praesertim, quod nusquam peecata populi arguuntur, tempestatem aliquam designat, qua Iudaei gravi quodam easu adeo deiecti erant ac paene desperati, ut, cum res ipsa satis superque loque retur, nou Reveritas legis, sed gratiae dulcedo hominum animis sortiteresset proponenda. Et quoniam Nahumum non posse nisi post Ηiskiae et anto Iosiae tempus suisse vaticinatum vidimus, eiusmodi calamitatem ro-gnante Manasso accidisse oportet. 1ὶ Quando Manasse ab Assyriis deportatus suerit, nusquam corto docetur; potest tamen ex ipsis n. ss. probe definiri. Nam Assyriorum copiao in Palaestiuam deseendisse aliae non possunt cogitari, quam quae colon illos deduxerunt et X tribuum reliquias seciam asportaverunt; id quod Secundum Ies. VII, 4 laetum est LXV annis post primum Achasi annum, z42: unde deducimur ad XXIIum Manassis annum, s. 676. Assentiunt huic calculo Iudaeorum chronologi in libro Seder Olam, tum v o Ussgruus, DR VicΝοMus, Κ Mus, ΗΕΝssu RRoius Christol. I, b, 56, Bestri I, 177ὶ,
DuacusLERus Ies. I, p. 28O, all. Qui de VIImo Manassis anno cogitarunt, iis recte dudum respondit I. H. Mi 4 is catinot. uberr. ad 2 Parat. XXXIII, 1Iὶ, is complures annos designandis tot si inoribus transii sae, praesertim eum etiam liberos suos idolis immolasse dicatur ut taceamus, Assyrios eo tempore non tetigisse Palaestinam.
33쪽
ΡRo GOMENA. CAP. II. et ignominiam ulturis, in exsilium transportarentur, atque adeo, quod modo passi erant Israelitae, idem ipsis propediem accideret. Atque ea formido sine dubio exaugebatur, si quis forte vatum verba, Obiter antea audita, recordaretur, qui ipsas illas Samariae calamitates Iudaeis quoque instare nuntiaverant.. At vero exigua piorum Domini servorum reliquia aliter. erat instituta: priores enim prophetae summo inter se consensu docu rant, internecionem Iudaeis non ab Assyriis, verum a Babyloniis iri paratum. Nihilominus iis quoque, qui hoc religiose m
minerant , gravis erat et acerba maximo regis asportatio: summae enim futurae salutis promissiones, quae populo datae erant, ad regiam Davidis sobolem haerebant adstrictae; rex igitur, ut Ier miae verbis utar, verae Israelis spiritus vitalis erat'; neque vero
ignorabant, in rege Babylonem abdueto totius populi eodem aliquando abiiciendi pignus latere et quodammodo praesagium . Cunctis igitur summo moerore et formidine sollicitis, cum nullis sociis respublica adiuvaretur, imo inimicis undique et hostibus
circumdata esset, cavendum magnopere erat, ne desperatione codirepti in atrociorem otiam contumaciam et pertinaciam praecipites abirent; et, cum totius populi evertendi tempus praestitutum nondum venisset, electae autem piorum reliquiae in fide et obedientia conservandae essent: sortiter erant monendi, ne ab Assyriis nunc
sibi instare perniciem timerent, sed leviter casti tui bono animore pio ab idololatriae insania resipiscerenti Atque hoc quidem
consolandi munus Nahumo iniunctum est, qui Iudaeis suum ipsorum interitum timentibus Assyriorum potius internecionem PrOpediem eventuram divino spiritu instinctus proposui LI Cis. Threni IV, 20; Mich. IV, 9, eoll. Is cm. Christol. III, et
pfinden Eu lassen' -- ea quantopere nostram sententiam confirment, satis superque indigitasse nobis videmur, praesertim ubi Iesaiae comparamus
similitudinem, qui, anniuitiato exsilio Babyloni eo e. XXXIX, eonfestim pergit c. XL: ' ndi Uri l
34쪽
Quae cum fiorent domi, Manasse rex Babylone ncerba vinculorum miseria et turpitudine ad poenitentiam actus est, ot praeclarum Hiskiae patris exemplum secutus, humilibus precibus ad Dominum deum patrum suorum missis, moX clementiam eius et misericordiam exportus est; haud enim ita multo post vineulis liberatus domum dimissus est; quod quibusnam ex caussis Assyrii ei concesserint, assequi non valemus
1 Preeea eius seripto mandatas et in Iastis regum Iudaeomm atque in rebus Chosai vatis exaratas Paralipomenorum auctor ipse vidit. Satis praeclaram orationem Manassi adscriptam inter Apoeryphos V. Ti. libros circumferri eonstat, de cuius origine et aetate nuperrime disputavit Fatrisca Us Meget. Ηandb. gu den Apocr. 1851, Iase. D.
M Quod non diu Manasse fuerit exsul, probe contieitur inde, quod LV annos regnasse traditur 2 Reg. XXI, 1. 2 Paralip. XXXIII, 1, nulla
interrupti regni habita ratione. 3ὶ Fuerunt M qui foedero pacto libertatem ei ab Assarhaddono concessam opinarentur PRIDDEAux all. ; at vero si de pretio vel tributo cogitatur, noscio an tale quid secundum priorum regum similitudinem Menaehemi, Athasi, Hiskiac fuerit eommemoratum; ea Rutem rati inatio, qua nuperrime C. A. MENEEL Siaats- und Religionsgesch. der Κύuio.Qgr. u. Iuda p. 30M rem componere sibi visus est, cum sic sere diceret: . Diogo Era lung selieini aus Oinon chsel der Partheten hinEucleuten, und der-selbe da lurch eingetreten gu sein, dasa die herrscliendo Parthei Meh three Abhfingigkoit von Assyrien gu entledigen suctue, Was den assyrischen Monarchen bestimmte, den Κdnig nach Babylon tu berulan und ilin dortina Gesanoiss gu legen, ans Melchem er jedoch gegen die Znsam, sol nobisherigen Bathgeber gu entsernen, Bntiassen murde' - ea quantopere idoneam rerum rationem confundat, saetio perspicitur. bὶ KEMus apolog. Versuta uber die Chronili p. 43I Assyriorum rempublicam sorto turbatam fuisse coniecit; at futilis est ΚALIΝsκ. et RosR--μ. opinio, qui Medorum seditionem uinuerunt, cum Sardanapalum eundem esse ae Assarhaddonem perperam hallucinarent; neque vero de alio tumulto quodam quicquam habemus compertum. o Porro mors Assarhaddonis serius aeeidit in. 668 , quam quae Manassis liberandi caussa fuisse possit, o r. not. 2; quod nisi contrarium esset, maxime probaretur HoruAr m et HARvERN. sententia lala Eini. II, a, p. 223 ss. , qui post mortem eius Babyloniorum regulum libenter libertatem Manassi largitum esse existimarunt, societatis et laederis contra Λssyrios iuugendi caussa, sicuti Ies. XXXIX Merodaeli Baladan. dὶ Nee inde multum coniici potest, quod reX HierosolFma reversus mo nia urbis reseeit et castella Iudaica omnia munivit; cuius rei caussam attulit IIEssrus l. l. p. 205, ut non ab Assyriis verum ab Aegyptiis terram defenderet, probantibus Assyriis; cum Pnino ux vel Assyriorum iussum et Praeceptum coniiceret; contra EWALDUs eum Aegyptiis laedus ab eo coniunctum esso docet, l. l. p. 379. Uteunquo est, ab Assyriorum iugo
35쪽
xxx PROI EGOMENA. CAP. II. Manasso in patriam redux et serio ad deum convereus, pristina vitae ratione commutata, ea quae unim Deo Verat, corrigero atque restituere studuit. Idolorum igitur altaria et simulacra removit, et superstitiones illas, quantum potuit, o civium animis ovellere conatus est; at vero malum redeo inveteratum vix
iam exstirpari potuit, et facilius ad omnia illa facinora antea seducti erant, quam ab insita idololatriae cupiditate revocabantur. Legimus enim deorum arns a Manasse tantum remotas esse, a Iosia autem contusas utque disiectas , posteaquam ab Ammone rursum suerunt instauratae; nec desiverunt in excelsis Iocis immolare, licet Domino deo suo sacra facere sibi viderentur. Ergo conversio seria et sincera solius sere regis erat, populus externam tantam pietatis speciem vix ao ne vix quidem admiserunt, et mortuo Manasse, cum LV annos regnasset, impii filii Ammonis exemplum secuti pronis animis in pristina sacril gia reciderunt. Huc reserendum est, quod in libris regum de calamitate Manassis et conversione nihil omnino legitur, quippe quae ad ipsam regis personam potius, quam ad universam gontis mentum pertinuerit . Quare, cum postea de exsilii Babylonici eaussis quaereretur, eum Omnia omnino peccata per tot secula ab Israelitis commissa, tum vero horrcnda Manassis sucinora a prophetis exprobrabantur ; atque adeo septuaginta annos illos, quibus inde a primo Manassis ad tertium decimum Iosiae annum gravissima Perpetrarant peccata, septuaginta annorum servitus et exsilium Babylonisum subsecutum est . q. 5. DE REBUS ASSYRIORUM. Explicato Iudaeorum statu, a quo vaticinii edendi anga r petenda est, dicendum etiam est de rebus Assyriorum, ad quas vatis oratio non minus pertinet. Est enim tenendum quidem,
et arbitrio iam videtur vacasse, atque adeo contra utrilisque regni impe tua aese tutum reddidisse, ne simili eoquo graviore casu iterum exstretur.
1 CD. 2 Paralip. XXXIII, 15; 2 Reg. XXIII, l2.
36쪽
prophetas ad Israelem missos MSe, atquo in eius salute comparanda ossicium eorum totum versari, atque adeo de vaticiniis adversus peregrinas gentes prolatas probe statuisse MMCIIIUM , cum diceret: sequaecunque contra gentes Proserunt, ea propter Iudam dieunt. Primo enim loco, cum iis sere gentibus, a quibus o viter propter peceata sua VeXabantur, Summae calamitates atque interitus praedicerentur, solatium indo et salutis cortitudo Israolitis percipienda proponebatur, nec non misericordia dei et omnipotentia, cui soli confiderunt neque ab hominibus peterent auxilium; tum vero gravis etiam eXhibebatur commonitio, ut secum reputarent, cum tanta supplicia eorum ingererentur eapitibus,
qui offendarunt Dominum vix aliqua sibi cognitum notitia, quidnam ipsis quos sacro Albi peculio elegerat deus, et quibus nomen suum splendidissimo deinceps cognoscendum atque percipiendum praebuerat, quid sibi videretur expectandum, cum gentium peccatis et superstitionibus imperatam a deo sanctitatem laedo inquinassent i x - At vero eiusmodi vaticinia latius patero videntur; nec permulta oracula illa, quae integras easque maximas interdum librorum propheticorum conficiunt partes, gentibus tanquam meris exemplis atque instrumentis utuntur, quibus Iudaei educarentur explicatis; verum ipsas quoque mirifica verbi divinivis et emeacitas petit atque percellit. Intercedit enim mutua quaedam vicissitudo inter electum dei populum et reliquas gentes omnes; generis humani caussa Israel electa est, gentes autem in educanda Israelo pro suo modulo cooperant; ideo sedes earum secundum praestitutam Israelis rationem a deo distributae sunt, Deut. XXXII, 8. Act. XVII, 26. M, et res earum sataque universa certa quadam cum Sacro foederis populo continentur nocessitate auiue secundum eum gubemantur modulum, quo erga Israelem sese gesserint et statuta sibi munera exsecuti fuerint.
cis. Sach. I, 15. Ergo ea quoque vaticiniorum de peregrinis gentibus editorum dignitas est, quod pro testimoniis habenda sunt atque sententiis edictis ab eo, qui Abrahamo olim et semini eius
promisit: benedicam iis, qui tibi benedixerint, et qui tibi maledixerint, iis maledicam Gen. XII, 3, declaratis in medio illo
orbis terrarum loco, quo universae generis humani res undique omnes coguntur, postremo enuntiatis ab eius populi ducibus, ad I in Cis. IIgnasis. Christol. III, p. 199.
37쪽
PROLEGOMENA. CAP. II. cuius necessitatem omnium fata exiguntur. Quae vaticinia utrum gentibus innotuerint, nec ue, non multum roseri; nee Ionae exemplis atque Ieremiae magnopere insistendum est, quae ab aliis insuper caussis suspendenda sunt. Ergo duplex nostri quoque vaticinii seopus est, quorum ulter in Israele, alter in Assyriis positus est; verum, licet horum nomen libro inscriptum sit, et
Israelitarum salus interitu eorum comparanda paucis tantum ve bis aperte declaretur, tamen Israelis respectus primo atque summo loco habendus est. - Iam vero quoniam Assyriorum flagitia non singula quaedam et certo quodam tempore erga sacram gentem perpetrata exprobrantur et destinatum pro iis supplicium doctaratur, verum omnia omnino lacinora uno quasi conspectu comprehensa proponuntur et diiudieantur, universa Assyriorum historia breviter videtur Perstringenda esse, atque ad eam potissimum rationem revocanda, qua cum Israelitis continebantur. Prius vero quam res ipsas exponamus, paucis absolvenda est ea quaestio, quae est de sontibus, unde rerum Assyriarum notitiam hauriamus, praesertim eum paucis abhinc annis domestica potentissimae gentis monumenta reperiri coepta sint, quorum
Bumma Semper in concinnanda cuiusque populi historia dignitas est atque auctoritas. Nam cum plus M M annis Ninus, splendidissimi olim regni eaput, vastis condita sepuleris latuisset, nostra memoria Anglorum et Francogallorum opera et industria factum est, ut inde ab anno 1843 o pulvere et sabulis surgeret atque
I Qui propheta gentibus eonstitutus declaratur I, 5. 10.2 Cis. Rica. Narrativo os a Resideneo in Eoordistan, Lond. 1836,
2 volt. A NAHoon Traveis and Researehes in Asia Minor, Mesopotamiaeti 1842. 2 volt. BooA et Fin m Montiment de Ninive, Parisiis I 847- 50. 5 volt. sol. Λ. II. GYARD Monuments of Niniv , Londini 1849, fol. Eiusdem Ninevel, and iis rem ains, 2 volt. 8., tertio edita Lond.
18bo, nostro sermone reddita a Maassono . Niniv und seine Uebere te, Leipa. 1850. Primam operis huius partem LATARDUs succinctam magis Θt communi legentium usui destinatam edidit 18b I, 12: . A popular aemuntor diseoveries at Nineveh t. , ab eod. MEissNKRo germanice translatam. FLETcuga Notes Dom Ninevel, and Traveis in Mesopotamia, Assyria ei. Lond. I 850. 2 volt. Ex his quasi sontibus rerum alii liquo minoris ambitus libri dori vati sunt, quibus quae o Il. ss. veterumque scriptis et B monumentia de Assyria antiquitato cognoscuntur, brevius uberiusve explicantur; inter quos primo loco appellamus: Ios. Bonoui, Niniveh and ita Palaces, Lond. 1852, 8, qui antea edidit: The bitriin city of the East, Nineveh, ibid. 1851. 8. Tum vero VAin Ninevsh ana Persepolis, tertio
38쪽
k. I Ε ΗΕiu'M AKΝΥ Ricim M. XXXIII ituaginuin et inscriptionum, in pulatiorum muris eX pressarum, praeclaram silvam suppeditaret. Iam vero quaerendum est, num probe intelligantur, quae cuneatis titulis in monumentorum tabulis expressa reperiuntur, et qua ratione ad enucleandum songum perventum sit Τ, ut inde statuatur, quaenam iis in oXplicanda Assyriorum historia tribuondasit auctoritas. - Inveniuntur aliquot locis per vastos regni olim Porsici fines inscriptiones tribus linguis eXaratae, Persica, Medica et Assyria; signis cuneatis Omnes constant, neque nisi cuneorum inter se compositione et collocatione disserunt; quorum amplissima in monte Behi Munensi βαγίστανον oooς incisa est. Ac licet aliquot parum tituli dudum in patriam nostram allati suissent, nemo tamen aliquem ex iis sensum elicuerat, donec altero huius seculi anno GROTEPENDIUA qua est ingenii sagacitato ot felicitate, desideratam viam patosocii; is enim in titulo
editum Lond. I 85 I. 8, in nostrum sermonem translutum a ZEIREno Lips.
tes Assyrior im, II. ss. ratione diligenter habita exposuit H. GossE, Assyria, her manners and customs, aris und arms, Lond. 1852; do definitis earum partibus disputarunt Fgncussos tho palaces os Nineveti und Persepolis restored, Lond. 1851. RAOυL-RO ETTE Memoir d'areheologio compareo astatique ci. Sur PIIereulo Assyrien ci. Parisiis 1848. Journal des Savanis, 1849 m. Maio ss. QuATREMERκ in iisdem actis m. Septembris fis.1849. GROTκνκηn Antago und Zerst5rung der Gehaudo gu Nimrud ei. Gotting. 1851. 4. - HOEFER Chaldee, Assyrie, Medio ei. Paris. 1852. Succinctam quidem rerum enarrationem, at amplissimis annotationibu sornatam concinnavit WEIssENBORN Ninivo und sein Gebiet, Erlard. 185I, 4; quae maximi sunt momenti, congossit Κirro Seripturo Lands 18bi, 8; Ruins ot sacred and historio Iands 1850. 12. - Annuntiata S in , quaΘmox prodeant in lucem: LAORD , IIonuments of Nini veli, 2. sortes. Eiusdem: Ninivoli and Babylon, tho resulis of fresti diseoveries mado duringa second expedition to Assyria. - E quibus BosoniI liber ingeniosa remuntractationo maximeque eo, quod omnium omniuO monumentorum, quae in Museo Britannico pxstant, ei Plurimorum ex iis, quae Parisiis inva niuntur, expressas Exhibet imagines, nec non liberali insuper pretio prae
ter ceteros magnopere commendatur.
39쪽
quodam Persepoli a NI Ent iam O deseripto saepius repetitas sormulas, quibus de regibus dici videbatur, accurate inter so contendit, et persicas voces et nomina, a veteribus traditas, iis adaptare conatus, Zendicae et Salaseritae aliarumque dialociorum auxilio adhibito, eum elicuit sensum, qui postea amplioribus disciplinae subsidiis splendido confirmatus est. Descriptis enim e Gmpluribus paullatim eiusmodi tabulis Iti'RNOUFIUs quoquo plBENFEIUR et praeter ceteros LASSENIUS prospero gavisi eventu in hoc genere elaborarunt. Summast autem laudes RAWMNsoΝIo debentur, qui praestantissimam inscriptionem Behistunensem, quae quadringentas lineas complectitur, gravi labore descripsit et Persicum titulorum genus ita paullatim interpretatus est , ut non multum iam de eo dubitetur . Primo igitur genere enucleato ad alterum tertiumque, Medicum dico et Assyrium, accedere licebat. Atque ut alterum statim absolvamus, non multum adhuc in eo elaborarunt v v. dd. quid 3 quod ne de nomine quidem inter se consentiunt, qui suam ei impendunt operam, sod Medici sive Seythici generis appellatione utuntur, donec natura eius certius definiretur. Laetior longo atque felicior opera in indagando Assyrio s. tortio genere exstitit, praesertim eX quo amplissima eius exempla in ipsis Nini ruinis reporta sunt. Vorum longe intricatior atque difficilior eius interpretatio est, quam quis opinetur sorte, cum, prima parte explicata, reliquae nullo foro negotio videantur posse patoro, cum eadem nomina et Sententia silia lingua exarata Oxhibeant; nam cum Persica cuneatae scriptionis species quadraginta sero signis constet, in Assyria plus sexcentis iam inventa sunt, quac magis minusve inter se disserunt; et quo plures studium suum operamque in hanc quaestionem Pontulerunt, eo magis sententiae eorum et Tutiones inter
se diversae sunt. Nam do natura linguae plurimis quidem idem placuit, quod e ll. 8s. patet Gen. X, 10 ', Semiticam esse;
I Cis. Journal os the Royal Asiatic Soet ety vol. XI. all. 2 CD. Zaitseliris, der deuischen morgentandisclien Geselischan, vol. V. 185I, P. 447. 3 Varia θ. dd. in hoc genere studia recensuit Homina ni liber die gweite Art der Achaemenidisohen Keilschris Zsitschr. der d. - moment. Geselisch. V. p. 145-151ὶ, brevi conspectu Perstrinxit RO DIOER ibid. p. 450.4 Quod Assyrius sermo a Iudaeis non intelligebatur Ies. XXVIII, Il. XXXIII, 9, non Prohibet, quin SP nitieam teneamus naturam est. TUcul
40쪽
unt L 3κZATO ' de indoeuropaea indole persuasum est, Etiamsi aramaicas aliquot voces deprehendi non negaverit; nec tamen defuit, qui e Chinensium sermone optimo has literas illustrari opinaretur ' Discrepant autem vv. dd. eo, quod alii sinceram Somitiearum linguarum naturam in illa expressam esse tenent DR SAULCY , STERNIUAM, LOΕWENSTERN LONGPERIER si, cum RAUMNsoNIUsy alphabeti rationem et nonnulla alta Λegyptiacum aliquid olere contenderet; id quod non plano abnuit HINΚsIUs', Arianam tamen naturam Semiticae fortius commistam esse existimat. Semiticum autem genus RΛWLINAON cum aliis indiciis permultis , tum biliteris verborum radicibus ' et summa pronominum similitudine, quae eum Hebraeis intercedit, comprobare sibi videtur λ'. Quare cum do capito rerum inter summos in hoc genere Viros non permagnus sit dissensus, magis disserunt, ubi quaeritur, quidnam singulis signis atque figuris significetur; nam cuneatae scriptionis V ratio maximo est composita atquo intricata.
que sermone, V. e. v ali., eis. I. l. P. I 5.11 Praeter cuneatum scriptionis genus, publico usui destinatum illud, cuius Originem luculenter exposuerunt LMARD. Niniveh unu seine Uebere. P. I 79 ss., GRoopR . dio Tributuareteielmisso des obelisken gu Nimmo