De arcanis rerum publicarum, iteratò illustratus A. Ioan. Corvino Ic

발행: 1644년

분량: 732페이지

출처: archive.org

분류:

401쪽

Vt i, ne juru

pratem ru vel regni sacra

hostium diripia

2Io O m. cismarii Lib. T. fidei nostrς,mihi,ut verum fatear, neque dum εexploratum est: cum praesertim magnorum Principum ea sit conditio , ut exemplo suo a lios trahant. Scio ego, & probo dictum illud magni Sc pii Theologi. Ecclesa vulnera leniarer tractanda esse, verumtamen ita leniter, ne niamis modi ct emunctoria cura,pud contrabant, atque insammentur. i

Pudendum etiam illis est, qui promiscue, jure,ut ajunt,vel regni vel belli, sacra hostium diripere audent, atque depopulari: & veluti Guntherus de Cardinalibus Pontificis resertlib. s. Diυinraspoliare domos, sacra tollere vasa,

Excoriare eruces, abrumpere textibim au- rum.

Omnia, qua possunt avide eorradere saevis Unguibus Oseeum eollecta referre, Oc. Atqui non hoc jus est, sed summa impietas. In qua, Romani, aliaeque gentes nobis, Dii

immortalest quanto huIsianiores. Livius lib. I. Templis tamen Deum,ita enim edictum ab Rege fuerat, temperatum es.Et alibi: Edictumsuit, ut auro stero abstineretur. Sic Solymamus praestantissimus Turcarum Imperator, in omnibus expugnationibus Vi sacris etiam h

stilibus , & secundum suam religionem profanis, abstinuit. Cujus rei duae mihi occurrui causae. Prima est, ut sua sacra hostimento veluti seuereetur, de eodem in urbium vastationibus jure . Ahera, ut hac pietate, se & suis, & ipsi hosti venera hilem faceretizidque assecutus est prudens. Τalis enim fuit, Sc cum quovis veterum comparandus Princeps. Quare Caesar, ut sibi laudem,

Pompeio vero invidiam conciliaret, Pom- . Seium

Diuitia

oste

402쪽

De Magitiu Dominationis Cap. s. 23Ipeium coarguit, quod sacram pecuniam , si mniaq; ornamenta ex fano in oppidum Gades r intulerit , & divina , humanaque jura permi- rgutio 'stuerit. Mamvis nec ipse Caesar a sacris absti ' ην nuit,si Suetonio credendum est. diam Sed, Munt hodierni nostri illi Stratiotae; nr- Pompei mis hoc superstitiosum videri. Quibus mihi concilia respondere libet verbis magni illius L Caesaris ondam. Scaligeri, quive mihi instar veterum est. ΝΜlla Oseeti,

humana opera melior ad cultum divinum au- hodier gendum, quam superstitio. Ruemadmodum am- norumbitio Ditium est ipsa, maximarum autem vir- pratio- tutum mater ; itasuper tis. De qua paulatim tarum. eum aliquid auferas, quasi ursae catulum lambendoformas. e qui nudam illam ae simplieem religionem ab initio hauser ni, minimo quoque argumento labefactantur δευ imo attritu gracilescunt, atque tandem ἀειοι sunt. Ex his n- merum novimus nos pene infinitum. Haec i

comparabilis Scaliger. P U T T. Tarquἱniana papaverum decuso. Scelestum consilium Alexandri Pontificis. Fratricidia

Turcarum

IMmania sunt exempla conjurationum ag- Conju-

versus Principes; & de re literaria meriti rationes . sunt, qui ea omnia collegerunt: quos valde Princi vellem etiam in ipsorum Principum scelerita eum αι bus, & veluti conjurationibus adversus viros ver egregios conscribendis, operam vel tralati- viros e ciam consumere; Zc krtasse centuplo majora gregio .& atrociora reperirent. Nota est Historia Luia Tarqui est Tarquinii, quomodo is , ex praecepto pa- nior miris, primores eruitatum Gabiorum conseceia Dran-rit. , criminando alios apud populam, alios nica D sua minaristia

403쪽

dulenta

hujus

malitia nulla major

seges

quam in Pontificatu. Et in Turcico imperio. 232 rn. Ismarii Lib. V. sua ipsos invidia opportunos interemerit, multos palam, quosdam in quibus nimis speciosa criminatio erat futura, clam intersecerit, quosdam in exilium egerit, idque regni dc securitatis causa . Eadem de patre ipsius Livius, Tarquinius primores patrum, quos Servii rebus favisse credebat, interfecit, conscius, male quaerendi regni, ab se ipso, adversus se exemplum capi. Neque enim adIus regni, qui qtiam prater vim habebat. Qua quidem arte permulti ad imperium grassati, & occupatum tuiti sunt. Atque eandem insisterent viam hodie multi, nisi ipsorum crudelitati atque impietati obviam iret immortalis

Deus.

Cujus fraudulentae malitiae nuspiam major fuit seges atque φορ ω quam in Pontificatu .Id quod molitus dicitur Alexander Pontifex , in consilio, quod ab immanitate scelestum appellatum est; ut omnes Reguli, qui sub ejus i

perio essent, ad unum interficerentur. Id quod magnam partem factum est, summa cum Pontificum infamia apud posteritatem .ddem , ad montem Vaticanum instructo convivio, Cardinales aliquot veneno tollere decreverat, ipse

Uero errore ministri, vel potius consilio justi 8c immortalis Dei, a lagenis falernum aconito dilutum ebibit, ac foede periit. Sic , ut ait Livius, staude visus agere , sua peremptuι ess

mercede.

Par est crudelitas Turcarum adversus fratres, affines, Bassas, Visieros. Et cum hodie nus Imperator permultas mulieres usurarias habeat, nemini dubiu est, quin idem, de more gentis futurum sit.Sunt tameu qui existimant, cum hoc fundamentum elle Imperii Tur-

404쪽

De Flagitiis Dominationis Cap. 6. 233 Cici. morum ego sententiam non deprimo: illud tantum adjungo, quod divinae majestati , quod pietati naturali, contrarium est,

v lx diu durare posse. Quin potius sujuscemodi moles nimia vitiorum atq; scelerum multitudine onerata, ventrem faciet, & ruinam minabitur: ut ut hoc verum sit ; regnum per vim acquisitum , bonu artibvi gubernari non posse'.

C M P U T ULPrivatas injurias vi magistratis ulcissi . D scrimen persona publica O pri ta . Lex Valeria de Salga . Lex regia de Imperio Respasiani. Nullius etiam animi eos esse oportet, ne quid dicam durius, qui quos privatim

laedere nequeunt, eos vi magistratus atque imperii ulciscuntur : Quod ex parte tole- prandum esset; nisi etiam id jure a se fieri arbi . Ρ' ut est in l. 19. D. deosc. praef. Quanto rectius Livius lib. 39. Ne suas quidem simultates , pro ' - 'magistratu exercere, boni exempli esse. Et l. 2. Inju a, inquit, Cos. Rom. eis Iusta, minime tamen in magistratu exercenda.Et sana est Oratio Principis, alias callidissimi, in causa Pisonis: Nam, inquit,s legatin osciLterminos,obsequium erga Imperatorem exuit, ejusdemque morte O luctu meo latatus ese : odero seponamque a domo mea, privatad inimicitivi non vi Principis ulcisicar: ut recte legit Merserus. Et Adrianus Imperator cum rogaretur , an de inimicis , quos habuerat nondum occupato imperis, trarentur. 1 u vero ne mini Ius appelles, quod honestati, imperio , dignitatique tuae repu-

gnari quodve contra ossicium est boni iudiei,. I

405쪽

Disjuncta debet esse aula a Republica.Lex V- Ieria de imperio

tium

Lex de imperio V spasiani

Princi-234 LArn. Cismarii Lib. V. imperi O, poenas nollet sumere respondit: isti vero evaserunt. Et Ludovicus XI. a suis monitus, ut puMiret illos, quos sibi adversos esse intellexerat, cum adhue esset Dux Aureliae, regie respondit, non oportere Regem Fraucia uia ei sit injurias Ducis Mureliani. Hinc Poeta Io. Aneid. Rex Iuppiter omnibus idem. Disjuncta

enim aula a Republica esse debet: sicut Sc alia est persona privata alia publica. Quo facit il- Iud Caroli V. scriptum , cujus mihi videndi copia suit. Q Bir Earu der biniste t enlbietenti ir Tarsi Et sueherlueogen ιii Desiemi*I rc. Quid igitur fuit aliud Lex illa Valeria, qua

Syllae, teste Plutarcho, omnium praeteritorum data fuit impunitas, in futurum autem jus vitae δc necis, publicationis bono,. rum, coloniarum deducendarum , jus regna auserendi. dc pro libitu condonandi: Quid i quam aliud sapit, quam flagitium Dominationis Ideo merito Cicero illam omnium is sum iniqui mam di mitimamque legem appellat . Quo laudabilior lex illa de Vespasiani

Imperio; ini,quacunque ex usu Reipubl. maj state divinarum humanarumque rerum esse

censebit, ei agere,facere, jus potestasi 'me sit. Unde liquet, ea quae tum majestati Reipublicae, tum divinis legibus adversantur, Pti cipi nequaquam licere.

406쪽

tra castra ct exercitum interficere:arma veneno insicerer infoeminassa vire. rs Roma- .na. Cades Marcelli cis. Roman: erimen ssa natus.

F Omm etiam, qui eos, quibuscum de viria Acariox

i tute certare nequeunt, per insidias inter- subor-ficiunt, insignis est impudentia dc imma- mare. nis crudelitas. Quod flagitium interpretes juris crimen assassinatus vocant. Pulchre Eurip. ου δῶρα ρ- άξι, i λοι ζα,

Nemo generosis mentis clanculum hostem oecidit . Idque est quod exprobrat Alexander Dario; Impia, inci'ait,bella suscipitis, O quum habeatis arma,licitamini hostium evita: sicut tu, proxime talentu mille, lauti exercitus Rex, pereus*rem in meemere υοIusi. Quod Valerius vocat, victoriam non mereri, sed emere. Qualis

suit Caepio ille, qui Viriatum interficiendum curavit, veluti praedo ac latro, qualis Pontifex ille, Leo X. qui Cavellanum percussorem summisit, ut Felirium, quem bello & aperto marte superare nequibat,interficeret.Ut enim Cur hoe taceam 'quod hoc. fit contra jus gentium, flagiticquod,ut ait Livius,belli O armorum jura,non sit. minuι juste quamfortiter geri debent. ea est ra- Nempetio belli, ut nisi qui1 palam, δc ex condicto de- quod is pugnans, animos quoque hostium devicerit, demum

nullam certam victoriam consequatur. eonsi

Nulla est vietoria major, canit Poeta. quitum Suam qua confessos animo quoque subjugat victo-hoses, riam

Quare qui ho sem palam d/vincit

407쪽

istiο- siani fratrem contra fidem datam circumve-τumque nit , atque per milites obtruncavit: adeoque persula Dultra .culpam in milites conjecit, cum adnotatur. eum misisset Sabinus,cum mandatis & quaesitu, quod pacta turbarentur,ut refert Tacitus 3.

Hist. Id quod postea merito Vitellio exprΟ-bratum est; Sabini eade, ct incendio Capitolii, Prosperi dirὸmpta esse belli commercia. Sic Prosper C

Colum- lumna, cum esset demissus ex carcere, hac HAE . conditione, ut per syngrapham promitteret, sese sub signis regiis militaturum, si intra certum tempus ipsius opera Franciscus, praebito stipendio,uti vellet; Prosper, non pro dignitate sita, Caesarianis se rursum adjunxit, Iovi mo Quo nomine eum Lautrechtius haud immerito perfidiae insimulavit,Prospero necessitatem carceris nequicquam excusante.Sic Iulius II.

Iulii I pomifex jactare ausus est , turpissimo hercule PqΠ exemplo, se foedera & societates cum Gallis

ς ' Germanisque, quos ipse Barbaros appellavit, non aliter contrahere, nisi fallendi causa. Omnia perfide, neque ullo jure, nedum Dominationis . Quod haud scio an non identidem F ης cle Francisco dici queat, qui pactus, su vel pam Goia eis eonditiones ratiliabiturum, vel in captivitior m talem rediturum, neutrum secit. βου-- Quanto rectius Beligarius ille apud Procopium:Turpe eis,inquit, Teurberte, clim aliis omnibiu , quibus vel minima virtus ciE cordi,

tum inprimis Principi viro mentiri ae fidem fallere ; jmiurandum autem, O pacta etiam sic ripto sancita violare , ne abjectissimo quidem homini decorum esse arbitror. Isiae enim pejuratiunculae,ut ait Plautus, parasiticς sunt, mi

408쪽

De Flagitiis Dominationis Cap.8. 23squo contra jura sidemque Iliacam, ruto turbasti foedere gentem: Illa etiam pactorum de religion s libertate Flagia dissolutio, quid ali uiuest quam flagitium do- tia δε-

minationis : sicut& illa animorum lenta ac mina- callida carnificina de qua Naziamenus. Illud tionis, vero,inquit, admodum pravum, ac malignum di olu-eu, quod cum nec aperte nos allicerepsit, nec tio pa- rannice cogere,pra pudore vellet, leonina pelli ritorum vulpinam, aut, maυis, Minois larvam sum- de reli nna injustitiae praetexens, leniter vim asserebat. gionis ornare libet hoc caput corona aliqua de Imp. liberta- Claudio, qui rogatus ut ignosceret Mithrida- te. ti;dubitavit, accipere captivum pacto salutis, an repetere armis rectius foret: nimirum hoc erat anceps ac durum; illud vero tutum , sed cum necessitate servandae fidei conjunctum. Aut enim danda non est fides, aut data ser- Putnovanda: quod qui capere nolunt, iis ego tal M Eda estum in memoriam revoco calamitates, quae Mes. plerumque, imo semper, perjuros ac perfidos, aut data veluti a tergo, sequuntur ac manent. De qui- servan-bus omnibus vide plura apud Hottoman- da.

NVllo etiam jure se tueri possunt Princia Specia

pes , qui specie amicitiae atque colloquii amicia hostes suos circumveniunt. Quemad- tia modum Antonius ille, contra jus gentium , colo Regem Armeniorum specie amicitiae illectum quis h interfici jussit, dc Tiberius per dolum arcessi- ses cir- tum Regem Cappadocum ad mortem impu- cum.

409쪽

pulsus a Ris, quasi in fidem populi Romani

cum ingenti gaza Antiochiam se receperat, occidit , Suetonius in Tiberio.Qua fraude Biron ille, Athenodorum invitatum ad epulas , per Boxum in convivio obtruncari jussit. Et de Rege Thraciae , cujus fidei Priamus filium suum commiserat cum ingenti copia auri, Poeta 3. R neid. Ille ut opes fracta Teucrum, O fortuna rocessit,

Res Agamemnonias victriciaque arma si-

Fas omne abrumpit, Polydorum obtruncat, ct auro

Vi potitur. Prώς ino laudabilius Piusias rogatus a Roman Dit V. runa legatis ut Annibalem populo Romano μμέω dederet , recusavit, petiitque , ne a se postularent,quod adversus Ius hostilii esset, ipsispos. . . sint,prahenderent.Α milius Probus in vita An

/VP nibalis. Id quod ne quidem in ipsis Romanis

νεριι re, toleravit Livius seriptor gravissimus: stuan-rum mutaverint, inquit, mores Romani, hie dies argumento eris, S qua sequuntur , &c. Quanquam Flaminius, teste Plutarcho, quaesivisse visus est, non tam ut in praesenti An

nibalem de medio tolleret, quam ut sublicus hostis, qui tot clades inflixerat Roma- .nis, vivus Romam perduceretur; idque populo Rom. utile, sibi vero honorificum fore existimabat. De quo ego Κ ρύ. Caeterum jura pud Ro- Colloquiorum sanctissimer, strictissimetque ob-manos servarunt Romani. Quid enim per Deum stricte supererit sublata colloquiorum securitate, obsir - omnique spe concordiae praecisa Z Turcae hora. die,

ruri

410쪽

De Flagitiis Dominationu Cap.9. 26 Idie, qui disciplinam Romanorum milita- O pud rem cum primis aemulantur, tarnen in eo ad Ture, Barbarorum, hoc est suum ingenium, re- fere nuLdeunt, quod jura hospitii, colloquitque parvi la. faciunt , adeoque turpissime violant. Veluti non ita pridem Mahometes Bomiς & Rashiat Regem Stephanum, &Mailatum Tran*lv niae VUaluodam specie benevolentiς ad se v

cavit, vivosque excoriari jussit, occupatis Stephani provinciis,ut resert Traduccius in Tur- In ea de ea vincibili. De Commio , quem Caesar per si- Commi innitationem colloquii interficere voluit, con- an Caesar troversia est. Neque enim, meo judicio, prom extra sus Caesar extra culpam est: quanquam Com- eustam. Inius . toties Romanis reconciliatus tapissimὰ rebellavit, & ad vomitum rediit. Quae homunis atrocitas atque hostilitas facile Caesarenet exacerbavit, caeteroquin Caesar jura colloquii sanctissime coluit. Ita enim ipse de se , Ne, in- κπιι α

quit , dieipsit,eos asi per fidem in eosioquio commiccircumventos , e e . Porro illud memorabile ct δε- est, quod ipse Caesar de Commio testatur, Eum lumnaunteum istud rogasse , ut timori suo concedere- unde tur, ne in conspectum cujusiquam Romani υeniaret. Eadem eurrore fuit Pompeii Columnae, qui revocatus Romam a pohtifice, nullis pignoribus aut vadibus adduci potuit, ut ad urbem regrederetur. Hujuscemodi dubitationem atque dissidentiam parit suspecta atque laesa fi-

SEARCH

MENU NAVIGATION