De arcanis rerum publicarum, iteratò illustratus A. Ioan. Corvino Ic

발행: 1644년

분량: 732페이지

출처: archive.org

분류:

631쪽

M Dissutaris I. Imperatorem provocatum fuisse , mutia i stantur loca apud Tautum & alios. L X X XIX. . a rara Ipotiorum pertinent ad Imperatorem,

.nbG QEFm imQdum recte remilius dixit: in spo 2...is bis arbitrium esse Imperatorum non militum. νὸritata illud prudenteL Romani, quod quae in fiseum

non reserebantur, inter cives dividebant, ut caveretur iis,qui consulis jussu in foro reman serant ad subdita belli. In nostra militia , ut multa alia , ita etiam haec jura in deletudi nem iverunt. de accidit,ut quemadmodum Tacitus de majoribus nostris, omisso hoste spolia insectentur. Nimis hic morbus haerediatarius est nostratibus, novissimum exemplum

suit in praelio Agriensi.

Maedia Recter Vlpianus tributa atque vectigallasia ηὸν appellat ne os imperii. Quare ea tolli velit pia inenari nequeunt. Id Neronem volentem νώ. cuncta vectigalia omittere, idque pulcherrimum sui ille putabat in donum generi more lium dare,docuit Senatus Romanus, inquiens: dus lutionem imperii futuram,s fructus, quia bus Resublicas inetur, deminuantur.

Caeterum vectigalia a Carolo Ι V. pignorata ad imperatorem redire splendoris imperii interest: An vero praesenti statui Haud scio: Id quod tamen in avit Iulius Pssugius Episcopus Neuburgensis patruus Christoph xi Pfugii,juvenis ad maxima quaeque nati,atque ad Germaniae decus. XCII. Pana Sicut poena majestatis perduellionisque perdueia propugnaculum erat Principatus Romani,ixa

t μου etiam

632쪽

D. Iure Publieo. 29 etiam Pontific1s excommunicatio sGulectar Prine dino lacra, sive coelestia arma.Sca eburgensi putM, Apostolicae autoritatis virga clypeus est Pon Exco tificatus. Unde non immerito idem Guicciar- munica dinus, Principes gentium appellat potius, quam pontifices rerum sacrarum. r calua X C III. props Turpe tamen esse , imo non videri e re gnacu- Principis legem Majestatis ad minima dc ru tum. dicula quaeque reduci, quamvis aliter censuit Pomp. Macer: Quanquam neque hoc ignora ' vit Alexander, de quo Curtius; Rex inquit, cognita causa pronuntiavit ab accusatoribus unum se id maximum crimen esse prateritum

desseratione alutis sua ; ita appellat laesam

majestatem nunquam enim talia ausuros,quk ipsium ex India sessitem aut optasseent reverti, aut credidisssent reversurum: Tacitus apposite;

Majestatis erimen omnium accusationum complementum .

YCI Vis Carterum famosos libellos ad crimen majestatis primus traxit Augustus teste Tacito, non Sylla. Quod tamen videtur velle Cicero libr.3 Epist. II. quae duo loca primus contulit nobilis atque eruditissimus I Ctus Scipio Gemissis,sol Academiae nostrae. XCV.

AEut factiones in Aristocratico statu de Facts 'daritas in Democratia ; ita etiam adu- nes, polatio in regno perniciosissima est, Verum putari- enimvero in nonnullis adulationem erga lasse ais Principem omni laude dignam videri. dulati Exempla sunt in senatu Romano erga nes quo Drusum Neronem & alios. Eadem adula- modotione recte usus est Otto erga milites sedi- noxia. B - 3 tiosos

633쪽

3. Disputatio Litosos, d Cenalis erga Treviros, & AMIcola

erga Britannos. Argute Tacitus idcis apud imperitos humanitaου vocabatur, cum P rs IerυLautu esset. XCVI.

Non fuit de nihilo quod teste Tacito Popu-

Ne duε- lus Romanus metuit,ne duo haeredes Agrippa εαre η & Tiberius Rempublicam premererit , quan- doque distraherent. Itaque prudenter apud iram t- veteres Germanos jura praediatoria , sive etiam jura principatus unus invadebat, reliquis cum pecuniola abire jussis . Idem pud Principes Flandriae usitatum iuisse testatur Fuldensis scriptor. Ne, inquit, in plures divisa provincia , claritas illius per in piam rei familiaris obstiret. Et hodie illud observant multi Principes in Germania, Italia, Gallia . Idque fieri ex istimo cum summo tum reipublicae tum ipsius familis splendore atque

emolamento.

XCVII. Magnus Cosmus Medices postquam fun- dasset Episcopatum S. Stephani, lege cavit, ut ejus administratio penes Duces Florentinos esset, quibus deficientibus ad eos devolveretur, qui uterentur titulo magni Ducis Hetruxiae.Hinc nata sunt illa pacta, sive foedera mutuae successionis, quae salutariter in Italiam &Germaniam introducta esse existimamus: Quicquid contradicat curiosius ille arcidi

rum rerum auceps.

Pria- X C VIII. ceps Principem omnibus legibus se iptis 2- quate- lutum esse ex Tacito liquet, Dione & Uianus βω- piano: In qua lege aestuant Doctores, sedem legi- in simpulo fluctum quaerunt. Idem Pri

634쪽

De Iure Publico. Iceps alios certis legibus solvere potest, ut Tiberius liberos suos amariis , Augustus conjugem lege voconia, &c . XCIX. Augustum prudenter terminis suis sepsisse Termi- vastum illud imperium atque coercuisse Idem Πη μde Tiberio existimo, qui imperii proserendi p e ψm recte incuriosus fuit . An etiam de Adriano N Haud assirmo. Claudium tamen recter 8c ex rit m dignitate Reipublicς Bittanniam imperio adjunxitie . Augustus noluit non per ignaviam, neque per invidiam, ut quidam putarunt, sed me tu , id est , ex prudentia , ita enim apud Tacitum non semel usurpatum reppe

Similiter operam & oleum perdunt, qui reis motissimis regionibus occupandis animum intendunt: Pulchra est Venetorum oratio a- pud Guicciardinum libr.3. Ciυitatem Pisnam esse quidem opportunam Venetis, sed quod nisi per alienam ditionem O portiss eo appellere quo ant, diificulter O non sine maenis impensi4 contra Florentinorum molestias conservariposse. CΙ.

Magna dissensio fuit inter Caesinam & inores Messaninum , an uxores maritos in bellum on tu sequi debeant ; Nos adstipulamur Caecinae, bellum quamvis ejus sententia in Senatu Romano maritos fuit elusa. Hodie plures sent pene secariae & seq*i Calones, quam milites; de ut de Vitellii expe- militibus Tacitus, nomen magis exercituι , tot

quam robur.c I I. In exercitu Romano ex clamore militum facile potuisse decerni, quonam Ioco. - B 4 starent

635쪽

3α missutatis T.

starent res bellicae, passim Livius 3e 6CItus. Quem morem qui hodie in Turcis impx bant , tanquam barbarum, nae illi hujus rei usium, qui maximus suit apud Romanos,

ignorant.

CIII. Prom Propugnacula in Romana miliesa homerisaeuia plarique deprimunt, Absurde . Certe multum abis a spei& roboris in iis posuerunt ipsi Romani:

an mὸν De Cremona Tacitus; fuisse propugnaculum 1, doria adversus Gallos trans Padum agentes,&si qua manior. alia vi per alpes rueret.Omnium absurdissime qui negant hoc tempore ullo in usu esse. Alitet& recte Fridericus Dux Hemanniae plurima castella ad Rhenum posuit: unde in prove hium ivit .Friderieum in cauda equisuisempertrahere castellum. CIV

Quare quod de Augusto putat Admiratus

eum accepto nuncio de clade Vari tantum propter inopiam propugnaculorum tam foede exercitum fuisse. Idem metus fuit Solimannide Tartaris,quos sciebat sine ullo impedime to Constantinopolin usque excurrere posse. Idem etiam nobis timendum, si Turca Vie nam occupet, quod Deus avertat. Quam in sententiam Sinan Bassae sortiter respondit

magnus ille Zamoscius Polonicae gentis decus& praesidium.

CV. Roma- Imprudenter Sacrovirum Ducem Caunorum lorum aciem instruxisse, dum in fronteaei . statuit Crupellarios , in medio cohortes, a tergo semermos: Ionge aliter Romani bellorum supra omnes gentes peritissimi. Itaque quod in comparatione Alexandri cum

636쪽

De Iure Publiso. 33 Duelbus Romanis apud Livium libr. s. periaculum fuit, ne solertius quam quivis ex R manis castris locum caperet, nota hic capita scientiae militaris commeatus expediret, ab insidiis praecaveret, tempus pugnae eligeret, a ciem instrueret, subsidiis firmaret.Nego:Quin potius in hisce omnibus Romanos omnium expeditissimos fuisse mihi ex historiis liquet. CUΙ. Duo destinabantur sub Tiberio Imperio, Germanicus, & Drusus. Tiberius incolumi Germanico integrum inter utrosque judicium tenuit;ne scilicet aut alterum firmando, suum abjiceret; aut istum praeserendo studia popularium adversus se concitaret. Itaque mortuo demum Germanico Drusum summae rei admovit. In quo turpiter erravit Galba.Sapienter Agrippina destinato Nerone Britanni-- cum omni honore dc potentia exuit. Sed ut in aliis negotiis publicis, ita etiam hic locum ha-het illud Taciti: Non perinde dijudieari posse quid optimumfactu fuerit, quam pessimum fuisse quodfactum es. CVII. Recte Dolabella hostem fugacem &vagum non gravi nec uno incursu conse-

ctandum esse : Recte Caesar moderatius ce fra Identem insequi hostem jubet. Propter hu- μ' jus rei ignorantiam saepe Germani milites '

ingentem cladem acceperunt a Turca, ut multis exemplis ostendit Bonfinius. CVIII. Delatores sive emisiarios in bona RN Detaso publica non este serendos. Et est vox illa res an λ- tyranni, non Principis: subverterent potius bona. jura quam custodes eorum amoverent: Im Rep.

v 1 digui ferendi.

637쪽

3 Dissutatio I. digni sunt commercio hominum illi, qui parulam laudant, absentem flagitant, & ut loquutur Tacitus excusando exprobrant Pessimum, inquit idem,inimicorum genus laudantes ἀCIX. Tiberius mandabat honores, nobilitatem majorum, claritudinem militiae, illustres do mi artes spectando laudabiliter. Et hunc modum hodie servant Turcae. Apud nos in usu est illud de Vitellior satis est ter consulis si IIrim esse. Quo in loco interpolando nimis est curio. siis acerrimus, alioquin librorum censor.

Argumenta contra legem Cinciam ab is lacrumenimulgis & tintinabulis allata esse φαανομωα, & nullius ponderis. CYΙ. Edui a Romanis petierunt jus senatorium. Plerique contradicunt in Senatu Romam. Claudius Imperator AEduis indulget. Quaeri-mmυ, xur utrum magis in Rempublicam 8Nos Clau- . . ' dium recte 8c ad magnitudinem, Romanam si V sedisse arbitramur. Sed an recte quod promi-ri L scue vinos ad civitatis jura admiserint Ita certe , si Rempublicam crescere voles; Vere Claudius; Ruid aliud exitio Lacedaemo tu utq;.Atheniensibus fuit, quanquam armis pollebant,nis quod victos pro alienigenis arcebant pCXII.

Militarem disciplinam non posse satis seis

veram pro immanitate militum institui.Recte de Corbulone noster Inrentum O magnis de lictis inexorabilem seias, eui tantum asperitatis

etiam adversus levia credebatur. Caeterum e

gant, qui negant eam restitui posse . Utinam

modo adsint plures Manlii, Papirii;plures vidit, Cassii. Variet

638쪽

De Iare publico. 3s CXIII. Varietatem poenarum pro persona in Republica Romana usum habuisse multi existi mant: sed falso. Exempla sint in Horatio, - p Manliis, Marco &Tito aliisque. Romani, v r mut est apud Livium , pulchrer appellarunt jus 'gratiae non dare; Hinc Tacitus : ut odium O RRm gratia desiere, Jus valuit. Contrarium est in Virgulania apud Tacitum contra morem &severitatem Tiberii. Nimirum Iustinianus

non solus muliebri potentiae indulsit. CXIV. Stulte Galba , & non ab exemplo Augulti, Tiberii, Claudii & Neronis donativum negavit militibus eo tempore , quo haeredem imperii designavit. Constabat enim potuisse conciliari animos quantulacunque parci senis liberalitate. Multo stultius emerato jam milite 'de congiario congitavit. Sera remedia tunc,

cum vulnus saucium perduxit ad extremos halitus. Serat destinae, cum ruit comitio p xietum domus. CXV.

Adeoque hie Galba, sicut & Cato, Pompeius, Pertinax, aliique intempellive severi fuerunt: Bono id quidem consilio: quis negati sed dum honestatis nimis retinentes suerunt, se & Rempublicam multum amixerunt. De Galba scriptor noster. Accessit Galbae vox pro Repub. honesta, ipsi anceps: legi e se militem non emi: quae vox illum enecavit; sicuti

Pertinacem illud; militemus.Itaque TacituS. Nec enim ad hane firmam caetera erant. Ibid. Nocuit antiquus rigor o nimia severitas, eui jampares non sumus: Sic Cicero imprudenter Antonium turpido tempore emagiravit, B G . non

Alia' qisorum Imperatorum inrepe

veriras.

639쪽

36 Dissutatis L non secus atque α-ρω ille,apiid Theophrastum in Characteribus qui ad nuptias vocatus, inter mulieres in muliebrem sexum debacchabatur. Uno ore omnes Politici:

CXVI. Neronis Parricidium omnes non immerito Nςrρημ detestantur, Nos videbimus si Tacito Crede por dum , num aliqua ex parte excusari poc iμ' on sit Nero. Quippe quod Agrippina Principi ex Mori Romano insidias struxerat, & crimen laeser majestatis incurrerat. Simile superiori aetate exemplum fere accidit in regno Galliae . Idem sentio de Timoleonte. qui fratrem, sed tyrannum curavit interficiendum. Plutarchus.

lus etiam intercessione Tribunitia condemn tum a Senatu morti eximere potuit: solus jura ordinis reddere.mo tamen reserri non potest condemnatio Antistii, Qilippe qui neque a Senatu condemnatus est, neque intercessione Neronis morti exemptus.

CXVIII. Populo tumultuanti & seroci satIus est uia

.isui xx ςQRcedere, Vel ea quae contra bonos moin res postulant, quam Rempublicam in peric tum vocare. Nam postea sedato populo retra- l. ἡ possent . Tacitus Mutata inquit, qua ρ ρ perseditionem expresserant. Et alibi, proxim ς' rq seditionis male eonsulta Molita in poster m- 'in re errant sipe in Republica viri, cae-teroquin prudentes ...

640쪽

De Iure Publico. 37 CXIX. Boni publici tanta est religio, ut eI vel '. Princeps ipse cedere debeat. memadmodum Otto mortem elegit potius, quam ut pateretur tantum Romanae pubis, tot egregios exercitus iterni rursus & reipubl. eripi. Plane secundum illud Caiphae: Expedit unum hominem mori pro populo. CXX.

Galba ad Pisonem: sub Tiberis O CHO O Eli,

claudio unim familia quas hareditas fuimus: Princi- loco libertatis erit, quod elegi coepimus et Recte pem tiro libertati, inquit. Nam eandem libertatem quom mansisse Romanis neque ex hoc , neque ex do loco aliis locis ostendi poterit, quod putat silmmus liberta-

CXXI. Non minus bene idem Galba: Generari Onasii a Principibus fortuitum , nec ultra asia

matur e adoptandi judicium integrum , et sv lv aligere consensu monstratur .. Praeclara haec tum pro eo tempore, tum pro natura populi; qui, eodem teste , nec totam servitutem para potuit, nec totam libertatem.

CXXII. Aureum Illud effatum est Taciti: Habet alia quid ex iniquo omne magnum exemplum, quod contra singulos utilitate publiea rependitur : o dicto freti, & decimationem militum probamus, & sexcentos servos ob unius D mini mortem secundum ius Romanum , a magistratu supplicio Hectos esse existim

CXXIII. LivIus lib. I. Hic, inquit L. Tarquinius Reis T amissum Prunus, traditum a Principibus morem nidis

SEARCH

MENU NAVIGATION