Contradictiones, dubia, et paradoxa, in libros Hippocratis, Celsi, Galeni, Aetii, Aeginetae, Auicennae. cum eorundem conciliationibus. Nicolao Rorario ... auctore

발행: 1566년

분량: 686페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

421쪽

rum uictus ratio inquit media sit oportet I

ter extenuantem, impinguantemq; , atque ita ait. Lacuero sic affectis , reliquorum quidem animalium cst prohibendum; unum uero asininum, concedendum, propterea quod, caeteris omnibus est tenuius. Quod etiam libroq. de ratione uictus in morbis acutis com . IIo. de cholera agens, his uerbis asseruit. Lacte asinae utendum praecipit, quod purgantia inter medicamenta omnia, mitius, tranquilli

usque existit; id quoquc &lacte omni humi dius est, & uentrem magis subducit .hAmplius & libro io. de Simplicium medicame torum facultatibus capite de lacte; homines scripsit experientia doctos, caprino, ouilo, bubuloq; uti lacte, & caseos ex eis conficere , asinino excepto, nam id plane tenue est,& plenum serosi humoris. LAC camelorum, dum omnium liquiae mu- esse asseruit libro 3. de limentorum facultatibus a Aristotelis sententiam sequutus est , qui libro pariter

tertio de Natura animauum, capite aci. de Use ita scriptum reliquit. Eorum autem, qaa et tranque dentata Funt, las coire non potesti sicuti nec pingue, diu cei est; tenuissimum cameli est, mox equa, tum astang, crassissimum bubulum. Perum quia diuersam habuit de ino sententiam Galenus in libro de olutione continua libro 6. de Tuenda valoeudine. ac libro A. de ratione victus acutorum, atque libro

422쪽

e I . A Lix N:I. o D 3pIIo. de Simplicium medicamentorum 'cultatibus. non camelinum ,sed asininum, omnium tenuius affirmans pne eius dicti sibimet uersa credantur. duendum ea;sigraca verba, pro vero eorum sensi. interpretentur, perpendanturι,, nullum inesse dictis discrimen. Libro nanque de Alimentorum 'cultatibus tertio ,graea verba ita habent .Τομεν γὰρπν

τη. ιωγοῖ. ἐει γάλα Το δε του ονοβ άτου παχ ιρον τουτου o. verbu,sic habent;bin , ammaoeuertendu ea Ualenum hoc loco uerbo usum esse ύγροτατον,quod aquosissimum,non liquidissimum uerti Lbee. Sexto aurem de Tuenda ualetudine,ct Ibro .-Ratione uictus in morbis acutis, atque libro 3 o. de Simpliciumedicamentorum 'cultatibus λεῶομερIςατον scri

psit; νη diues procto quoquo pacto nobissigni

cant. ύγροτατον naque, quemadmodum dictum enti

siquidissimum, atque aquosissimum significat; λεπυ

κερέ αὶον uero, tenuium partium, ct tenuissim um et

Et lices quod aquosium est, idem quoque tenue sit, ct liquidum; non tamen quidquid tenue est, itidem staquosum esse debet; cum aquosum, eo quod tenue rarum sit, frigidimotam existat . Dictis itaque illa ὐγρίτίον posita libro 3. de limentorum 'culta

tibus , non proprie liquidissimum, veluti Galeni 1nterprci, vel tenuissimum, πτι ristotelis traductor, furti, iudicio meo, debuit; sed LL domum po-

423쪽

tius atque aquosissimu; aliud autem est dirare si vidissimum enuissimum 19, atque aliud aquosissimum quod plurim humiditate , atque aquea Alida Masacultate ρosiae. ab e librosexto de T venda ualetudine, abyss adductis locis λεπὶ λεμωτον asia nisum lac dum scriptum est, nil aliudsonat, quam

si diceremus tenuium partium, atque lacte omni te nutus idque a ueritate alienum non est. Uerum quoique 2 illud existit,dum camelinum παντοῦν υπί Ατο ν esse asseruit . hoc sit reliquo rum aquosissimum, quod e iam frigidissimum indicat. Atque hoc pa- Elo, nulla erat in ductis inius controuersia. OX C.

LIENEM, melancholico humore, qui sanguinis est sex, nutriri scribi t4. A ph ori simorum sectione com . 2I. hepar expurgans,

friusquam bilis nigra, exquisitaq; fiat. ΔEt quam inquit ipsa fecerit superfluitatem, tori

tam expellit ad uentrem una cum aliis supe

fluitatibus excernendam.Idem habuit & libro 6. de Locis affectis, statim ab initio, in hunc modum scribens. Nam,quod ad coloris ratio Mem pertinet, uniuersum corpus, ubi splenimbecillitate affectus est , magis nigricare ui detur ; nam hoc ei natura officium dedit; ut melancholicum sanguinem ex hepate ad sese attrahat, quo, ipsum ali, iam demonstratum est. Crassissimo quoque sanguine, & eo longe crassiori, quo nutritur hepar, ali affirma

424쪽

o A L E N Uῖiqib. r3. methodi medendi cap. ro. in haec uerba scribens. Lienis uero rariotest substantia, quam iocinoris, caeterum crebrius scyra. rho sis viiijs affligitur, propter nutrimeti,quo utitur speciem intonstratum natique est, quod cfas nutritur sanguine, qui eluti limus purioris est, facillimeq; nigra bilis efficitur, ideoque ipsum,melancholicum, siue atrum eX- crementum vocamus . Et paulo post ita quoque subdidit . Nam, quale medicamentum est absinthium iocinori, lasse est lieni scolopen-drium, si quidem similia geriere medicamen

ta, ambo uiscera postulant; caeterum tanto ualentiora lien , quanto crassiore utitur alimeto. Contrariae tamen uidetur esse sententiae.

libro q. de Vis partium. Vbi non crasso s.ngi, ine, sed tenuiori quam hepar, nigro tam eme nutriri asseruit, cuius rationem reddens, inquit. quia splenis eorpus, cum lato rarius iecore sit, quanto crassius est pulmone,merito ex tenuiore parte sanguinis nutri turi qui naisque ad splenem attrahitur, crassior est eo, qui in iocino- .re est: at quia elaboratus ab ameriis, quae ill hic habentur, atque a ueniς densiorem tunica habentibus, quam quae inseruiunt iecori; non adfatim, neque crassus, sed tenuis, & paulatim, earni splenis immittitur; ob id quidem , huius uisceris caro rarior, ac leuior cst, quam iocinoris, non tamen rubicundior, aut fautor.

Quod

425쪽

394 CONTRADICτIONEsQuod etiam paulo inferius his uerbis repetitum ab ipso est. Hepar quidem ex rubicundo,& crasso sanguine; splen aute ex subtili, sed nigro; pulmo ex elaborato ad ungue,flauo, subtili ; spirituoso ac puro sumit alimentum. L I E N EM, melancholico, crasso i Fucco, tuo pluribus i' locis enutriri scripseris, lias vero non crassosanguine, sed renuiori quam iecur ali a mer;

non propterea tamen, diuersa sentire ricatur ; quo- niam is, qui in tenem attrahitur, sanguis, lumeum, qui in iocmore continetur, crastudine longe Opera; venis tamen in i is, atque arteriν elabo ratus dum fuerit; non amplim crassus uniuersus remaner, neque totus qMidem, crassio, ue illius portio, sed tenuior duntaxat, lienis fit alimentum, atque in ιius carnem sensim immittitur; crassor autem illa, melancholici humoris portio, qua henu ui, atque a ctione, concoqui, elaboraris minime potuit; tamquam ad nutriendum inepta, in os uentriculi recinrit, ut eius actio, ex adstrictione, ab austera, acer

bas huiuscesucci qualitate, firmior, ualidior sit,

Et licet non ruber sit is, quo lien nutritur sanguis,sdsubniger, lienis colore, tenuis tamen satis efZ,que admodum e contrario, is, qui iecur alit, ct cra usio ruber existit . XCI.

qua ignitum serrum extinctum sit; non febricntibus cum uino; sebricitantibus uero a-

426쪽

6 A L E N I. 39squa sola libro V. de Compositione medicamentorum secundum locos,ubi de lienis affectionibus egit. Celsusque auctor est, potui data aqua, a ferrario fabro, in qua candens ferrum 1ubinde tinctum sit, praecipue lienem coercere ; quod animaduertum est in his animalibus, quae apud hos fabros educata, exiguos lienes habent. Cuius oppositum dicendum est, lienosi nempe, cum ij dicatur, quibus Ilen tumet, atque obstructus est; chalibeataq; utamur aqua, tanquam adstringenti, fluoribus in qui buscunque; ea propter, eiuscemodi aqua, obstructiones aperire, minime poterimus, cum potius adstringat, fluoresq; compescat, atque cohibeat. H v MI Do maxime gauder lien , fusuri, aqua, quemadmodum testatur Hippocrates in initio statim libri quarti de Morbis, ubi docer, quo

modo , ct cur aqua copiosior, generetur in corpore

a patu, quomodo I flen trahit i am. Et libro de Morbis muliebribus, dum inquit,stlinem aquosum Aeri, abstrahens a membro ad stimum, aquam, ut qui rarus ea, lyongiosius, resecudum uentrem status. Quo sit uiam, is qui aquosa inhabitant loca,

liensvi plurimum sint. Qua autem ratione, aquam, qua ex fui natura, lienem tumidum reddit,cbabbeatai sisit, ad iringere uiam ualet, lien sis conferri queat. dicamu animaduertendum esse, chalybeatam aquam, duovi corporibus nostra Ue

427쪽

396 co NI RADICTIO NEsrari posse, adstringere uidelicet, ratisne exsinm in ipsa igniti chalybis; posse 2 exsiccare. Licet itaque

in ipsius benis tumoribus , obstructionibus , chalybeata aqua, quatenus ad iri gens est, minime comperat; sua tamen exsiccationis ratione, prodesse ρο- erit . qua uiamfrtasse ut, polim quam adpricilione, uentris ores compescere uales; atque idcirco libro I. G Simplicium medicamentorum facultatibus capite 3 6. Galenim asseruit perperam Herodosum , ac 'Dioscoridem censere, quacunque aut pro- oujs, aut insenterjs mederentur , adstringentia isse; quasi innuere ex iactis uoluerit, non a astri gentia, hedsiccantia Orci disenteritas sanare. Lienem it u 'dinum cὶm libentar deducatur aqua,

ea, lien fui exopter chabbeatasi extiterit, exsic

D 'ΝΜ 3 ο R V M dolore affectis, testiumq; ex poplitibps,&tib ijs interioribus, sangui-Mena imittendum ess ς asseruit libro α, de Natura humanasom. I a. ex uerbis Hippocratis eodem loco,& lib. de natura ossium. Cuius

oppositum nobis suasti libro q. de Tuenda ualetudine, ubi de phlegmonos lassitudine uerba faciens, in male affectis lumbis, ex basilica sanguinem misit, haec autem sunt eius uerba. Porro aestim Ndiligenter oportet, qui sangui

in nem

428쪽

nena sitnt missuri, in thoracene, dorse ; & lubis tensio, pulsansq; dolor figatur , an in capite potius ,& collo ; his enim affectis iὰ humeralem uenim theides , maxime si repletum caripui, &calidumsentiunt ; illis uero internam. Quibus apertissime cori stat, Galenum hoc lo. ; de secanda uena tali, poplitis ue, lumborum in affectibus, ne uerbum quidem fecisse internam tantum secandam praecipiens, axillarem intelligens. LvMBOR v M in affectionibu3, aliquando ex poplitibus , atque interioribus tibidis; aliquando uero ex interna cubiti uena, sanguinem mittendum

esse suadu; qua sicae diuersa interse esse uideantur id tamen ea ratione 'ctum ab ipso en, quoniam uena apertionem ex brachio pracipiens , Amoersalem corporis euacuationem exequendam hortatur; exinterioribus uero tib3s, atque ex poplitibus uenam

secans; uniuersali iam euacuationeIupposita, per sectam cubiti uenam , derivationem per eas motitur a membro asseelo euacuationem ιmperans. uertendum praeterea est, xionibus inomnibus,d obus modis nos succurrere posscivel resulsione, vel desriuatione; reuumne autem utimur, quando vehementer irruant humorra, ct recens effluxio; dolis- remi parit; derivationis vero Uimes, in leuioribus , ct inueteratis xionibus, quaque sine dolore, aut certe quam minimo dolore i/ sistant, listre satius quoquc in his sit priui neuut . OG tentaro . Gm itaque

429쪽

3s8 CONTRADICTI Nysque lumborum , restiums in doloribus, atque in inmationibus,vehementer xio Urger, e sisti nequaquam poserit . nisi addi stantissima reuelatur; M Gnim Valenus non modo libro . de Tuenda valis udi si ne , in affectis lumbis ex basilica sanguinem detraxit, verum uiam II. Methodi scri sit, incipientiabus insammationibus revulsione mendum esse ad quim maxime remotissimas Partes; cum vero iam suxus desiui,or infammationι tantum succurrere uotamus , nec propinquissima, nec distantissima vena quaerenda ea ;ydquae, ob mediocrem distantiam , O propinquitatem , mediocriter reuellere, ct asse.

Aa parti succurrere poten. Sunt enim procto doncta remedιafluxionum, ct Usarum in ammationse; nec semper sob infammationi, vel f uxioni relu

ctandum est; sied quandoque fluxioni soli, cum illassi

lica vehementer vetus quandoque uero infamma tioni soli, cum iam suxionis imperus refluit; misnunquam vero Vtrique pariter messindum, cum υ-

trunque aPaliter insistat; aliter perperam Valenus iubera in libris ad cylauconem, fluxιones irruentes, ad genua, excitantosi inflammationω, sanguinis sione a cubito coercendas esse; cum eodem auctore receptum quoque sit libro I 3. Methodi medendi, laborante υno crure in alio venam tundendam esse. Amplius animaduertendum hoc loco est Osistat lem labro 3. de Historia animalium capite 3. ex Po-6b o, assectibus in hisce non ex internis malleolis ,

Dd εxternu anguinem mittendum suasisse ; quam

430쪽

G A L. E N. I. 399 controuersiam alias examinabimus, dum antitheseis auctorum pertractabimiu s hac tantum, modo fatii sint. I

MEDICAMENTA, humores nostros immutare scribit in initio libri de Purgantium medicamentorum facultate, ubi inter c- uacuantia pharmaca, atque sanguinis missione, discrimen posuit, inquiens. Atqui hac una in se solum distat purgare aliquem tali medicamento, & eidem sanguinem mittere; quod, aperta uena , quale prius inerat, euocatur; purgante autem medicamento, non solum colo- Te, sed etiam natura immutatum educitur; etenim & quae aquam purgant, omnia humida ,& tenuia reddunt, quae in uenis attigerint, etiasii crassissima prius titissent ;& quae nigram bilcm euacuant crassa, ac solida, quamuis antea tenuissima. Cuius oppositum diuersis rationibus probauit in libro de Theriaca ad Pisonem, Asclepiadem Bithinum arguens, his uerbis. Non enim fidem Asclepiadi Bithino me dico adhibemus, cuius sententia est, cum EO-mo iam purgatur, tunc etiam humores hos, statim quandam subire mutationem, quippe quoniam a uetor fuit hypothesco S, atomorum

coaceriintione, & meatibus contentae, Naturae opera de medio tollens, necessario consentaneu inerat, hunc de humoribus seri pone, i CC ipsum

SEARCH

MENU NAVIGATION