장음표시 사용
11쪽
Uod, infidente Prbem beIIo, factum olim is Romanis accepimus , ut quicquid Rel giosissimi in templis erat sumtum , in primis, tectumque voluerint, nec potiorem Abi curam Capitolinae arcis, quam rei Divinae gere damputaverint; id nobis turbante Gristianam Rempublicam fatali bella, faciendum incumbebat E. E. P. P., ut quiis Tridentino ministeriis Ecclesiae deputamur , puram , sanctamque Religionis nostrae supeluctilem, ipsos videlicti Ecclesiasticos ritus, suro, orgentoque multa pretiosiores, si qua iis immineret ab armorum vi labes, tueri, atque impensius
12쪽
OUervare niteremur. Nec dubium perietili multum creari sanctissimis ritibus, tibi militaris licentia, ubi terror, ubi fuga, ubi rapinx, incendia, vssationes,
clades, est calamitosis a quaeque ferali hecie discurrant. uo quidem Membissimo tumultu jamdiu nimis concula gemit in totum Orbem Gentium diffusa Ecclesia, caelestis nimirum in terris δε- rusalem , Civitas in monte tuo posita,
Summum Sacerdotem , Pontificem --ximum , tum publicae pacis vota, tum nostri laboris obsequia respiciunt. P tere, ut, dum pacan x Chrisianae Reip blicae, G privatas ad Deum lac mas, ct authoritate, consilio, amore plenas ad Reges legationes, litterat, precei pretiosi mὸ impendis, nos interea sacros r rus , nec eo1 quidem omnes, quod immensi
veris esset, sed illos prxcipuΘ, qui ad
rem Divinam pertinent, ad ipsum nempe propitiationis, ta Pacis Holocaustum , explicandor δὶς suscipiamui.Partium igi
13쪽
tur nostrarum erit de sacra primum Ziturgis univerἷὸ , mox de Romana separatim , My prςcipuo ipsi ui ritu , quem Canona dicimus, praeeunte facem Hsoriarum fide, oc Duce Theologia disserere, 'oque demum disputationi loco reserv m exhibitas hic Theses evincere.
14쪽
ACROsANCHM Missae Sacrificium, quodprq, senti hac exercitati ne suscepimus exornandum , duplici partium genere coalescit, quorum primum illas complectitur , in quibus est ipsa Essentia Sacrificii, qualis extra dubitationem nobis est consecratio specierum Panis,&Vini, etsi quae sunt aliae, de quibus est disceptatio inter Theologos. Alterum
15쪽
rum genus partium illas continet, quae Sacrificium quodammodo vestiunt, Mexornant, quales sunt preces, ritus, Scoeremoniae . Iam Vero primas illas partes Sacrosancti hujus Mysterii substa
tiam componentes initium suum, & i stitutionem referre in summum,& aeternum Sacerdotem secundum ordinem
Melchisedech, Christum Dominum, res est ex sacris litteris compertissima,unde fit illas, quemadmodum & reliqua S
cramenta , immutari non posse per E clesiasticam potestatem, ut disertis Ver-
his definitur a Tridentino sess. 2I. cap. a.
Hinc a contrario sensu, &ex ejusdem Tridentini Doctrina.certissimum nobis est, reliquas partes accessorias Sacrificio , non immediate a Christo, sed ab Apostolis, eorumve successoribus prodiisse, unde Ecclesiasticae potestati subjectae sunt, & mutationibus obnoxiae; quicquid in contrarium erraverint plures Haeretici, contra quos Theologi po- Iemici,ac praecipue Rcllar. to. a. de Sacr. Inde
16쪽
Inde factum est,u quemadmodum in aliis Sacramentalibus, ita etiam in riatibus Sacrificii, non fuerit semper ubique gentium praxis eadem in Ecclesia, quae Varietas potuit etiam ab Apostolis immediate manare : Nam cum diversi in diversis Regionibus praedicaverint,& Ecclesias fundaverint, in his quae
pendebant ex humano arbitrio, varios ritus introducere potuerunt, ut est egregium exemplum in antiqua controversia de celebratione Paschatis,in qua orientales affirmaverunt, ritum celebrandi Pascha Iuna decimaquarta, quocum
que die hebdomadae incideret, sibi fuis
se traditum a Jo: Evangelista, cum contra Romani, & occidentales celebrandum esse die Dominica, ex Petri traditione docerent, quem ritum postea pro universa Ecclesia praecepit Nicaena sy
17쪽
Apostoli Sacrificium celebraverint 3 secundo , quaenam sint praecipuae Liturgiae , quas Apostoli, vel eorum Successi sores diversi diversis Ecclesiis reliquerunt , ut legitimas ab iis, quae spuriae, vel saltem dubia: Fidei sunt, discernamus λQuod ad primum attinet , excussis diligenter veteribus monumentis,res est fatis obscura ; vel enim hac de re nihil scriptum accipimus ab antiquis Patribus , vel , si quid modicum ab illis relictum nobis est, in eo ipso non videntur
unanimes consentire . Gregorius enim
in Rei pro lib. I. Epyl.63. indicare videtur , morem Apostolorum fuisse , addere dumtaxat orationem Dominicam ad verba consecrationis, quod fortasse filmpsit ex Hier. lib. 3. contra Pelagiagianos, quamvis ibi Hier. non adjungat particulam exclusivam, eidemque sententiae adhaesisse videtur Honorius in
gemma Animae Cap. 86.' G myrios Strabo de rebus Ecessiasticis cap. 22. CG-
18쪽
tra tamen Chrsos. hom. 27. in I. ad C rinth. ει Proesus Confantinopolianus in libello de traditione Divinae Liturgiae anfirmant, Apostolos fusissime, longoque
verborum ambitu Sacrificium celebras se. Utramque tamen hanc sententiam
conciliari facile posse non improbabiliter judicamus , si dicamus Apostolos statim post adventum Spiritus Sancti ,
di etiam aliquoties subsequentibus temporibus , quando temporis angustia, vel persequentium metu premebantur; hr vissima illa formula celebrasse ; postea
tamen rebus in majorem ordinem redactis , ct adjunctis aliis Orationibus ,& Coeremoniis, cum per tempus liceret, aliam prolixam formulam servavisse, ut conciliat Franciscus Suarea tonz. 3. iutertiam partem disput. 83. fct. 2. & recentius Eminentis mus Carae dona restim Liturgi carum lib. I .cap. I.: Quo autem linguae genere compacta fuerit illa Apostolica Liturgia,altum ubique , quod sciam, apud veteres Ec-B a clesi
19쪽
clesiae Patres,silentium est. Quod enim'. Voannes Echius lib. a. de Sacrificio Misse cap. a. opinatus est, Missam non nis1 Hebraice celebratam, tum ab Apostolis, tum ab eorum Successoribus, usque ad tempora Adriani Imperatoris, &tunc demum Ecclesiam uti coepisse in Sacris lingua Graeca, nullo antiquitatis Teste definivit , ct propterea non facile adducimur, ut eidem assentiamur, cum praesertim etiam nunc extet per
manus nobis tradita Liturgia, si vera est ea plurium sententia, graeco sermone conscripta aJacobo , de qua paulo infra sermo erit. Cum igitur hac in re conjecturis nobis uti necesse sit, censemus
Apostolos diverso, in diversis Regionibus , idiomate usos, quod ibidem esset vernaculum , Vel praecipuum , & sic Hierosolymis Chaldaice ; Antiochiae , Alexandrie, in aliisque Graecorum Civitatibus Grὼce ; Romae autem, & in aliis Occidentis partibus latine Sacrificium celebrasse . Ducimur ad hoc asserendum ab
20쪽
ab immemorabili Eccles1ae consuetudine, cujus initii memoria non extat, ac proinde cujus institutio referenda videtur ad Apostolicam traditionem , &exemplum . Constat enim antiquissimas Liturgias . in partibus Occidentalibus non inveniri, nisi latino sermone compositas; in orientalibus autem non nisi graeco sermone, quo utuntur Graeci, &Melchitae, atque Chaldaico, quo Maronitae , aliique plures per varias orientis Regiones dispersi: quae idiomatum genera penes easdem Regiones in sacris immutata permanserunt, quamvis coeteroquin in humano convictu desierint esse vulgaria, quae Religiosissima cura fuit majorum nostrorum, tum ad antiquitatis obsequium , tum etiam ne umquam irreperet in res sacras, aliquod e roneum,aut impurum,quod facile contigisset,si ab antiquo sermon quo GApOholis,&Apostolicis viris traditet fuerant, in aliud,atque aliud idioma , quod inciperet esse vernaculum, fuissent translatet.