장음표시 사용
61쪽
simare te maximis de rebus a fratre esse celatum: sin aute aliquid imperi ieribi sui consilit,lenis a te & facilis existimari debeo, qui nihil tecude his ipsis rebus expostulem. Et si intelligis non me dicto Metelli ut scribis sed eonsilio eius animo in me inimicissimo esse commotum: cognosce nunc humas nitatem mea ,si humanitas appellanda est in acerbisssima iniuria,remissio antimi ac dissolutio.Nulla est a me unquam sententia didia in fratre tuum . quostilescunque aliquid est aetiam,sedens iis assensi,qui mihi lenissime sentire uillsunt. Addam illud etiam quod iam ego curare non debui, sed tamen fieri nomoleste tuli,atque etiam,ut ita fieret, pro mea parte adiuui: ut Senaticonsulto meus inimicus,quia tuuS frater erat,subleuaretur. Quare non ego oppugnas in fratrem tuum,sed fratri tuo repugnaui: nec in te ut scribis,animo fui mobiti, sed ita stabili,ut in mea erga te uoluntate etiam desertus ab officiis tuis perstmanerem. Atl hoc ipso tempore tibi pene minitanti nobis per literas,hoc rescribo,atque respondeo:ego dolori tuo non solum ignosco sed summ1 etiam laudem tribuo. meus enim me sensus,quanta uis fraterni sit amoris,admonet. A te peto, ut tu quoque aequia te iudicem dolori meo praebeas,si acerbe si crudeliter, si sine causa sum a tuis oppugnatus: ut statuas mihi non modo non cedendum,sed etiam tuo atque exercitus tui auxilio in eiusmodi causa uten dum fuisse. Ego te mihi semper amicum esse uolui. me ut tibi amicissimu esse intelligeres,laboraui. maneo in uoluntate,& quoad uoles tu, permanebo: estius ore tui fratrem tuum odisse desinam,quam illius odio quicquam de
nostra beneuolentia detraham. Q. METELLUS NEPOS S. D. M. CICERON I Ominis importunissimi contumeliae, quibus crebris consonio ibus me onerat,tuis erga me officiis leniuntur:& ut sunt leues ab eiusmodi homine, a me despiciuntur libenter commutata persena,te mihi fratris loco esse duco. De illo ne meminisse quidem uooso,tametsi bis eum inuitum seruaui.de meis rebus ne uobis multitudine lites rarum molestior essem,ad Lollium perscripsi,de rationibus prouinciae quidiaestem fieri, ut is uos doceret, commonefaceret. Si poteris, uelim pristiν
Nam tuam erga me uoluntatem conserues.
M. CICERO S. D. ET ELLO Cos. Iterae in. Fratris,& T. P omponia necessarii mei tantum spes de derant,ut in te non minus auxilη,quam in tuo Collega mihi conostitutum suevi. Ita*Iiteras adtestatim misi,per quas,ut fortuna postulabat,dc gratias tibi egi,& de reliquo tempore auxilium pe . Pothea mihi non tam meorum litem,quam sermones eorum,qui hac iter faciebant,animum tuum immutatum significabant.quae res secit,ut tibi lites Tis obstrepere non auderem. Nunc mihi Q frater meus mitissimam tua orationem,qua in Senatu habuisses, perscripsitiqua induehus,ad te scribere sum
conatus,& abste,quantu tua seri uoluntas, peto quaeso , ut tuos mecum serues potius,quam propter arrogantem crudelitatem tuorum me oppugnes. Tu tuas inimicitias,ut reipub.donares,te uicisti :alienas ut contra remP.con
firmes,adduceris ini odsi mihi tua clementia opem tuleris, omnibus in reobus me fore in tua potestate tibi conficino. Sin mihi ne magistratum,necpSenatum,
62쪽
Senatum,neque populum auxiliari propter eam uim,quae me cum repub. in cit,licuerit,uide ne,cum uelis reuocare tempus omnium reservandoru, cum
qui seruetur non erit,non possis. Vale. M. CICERO S. D. C. ANTONIO M F. IMP. T si statuera nullas ad te literas mittere,nisi commendaritias, non quod eas intelligerem satis apud te ualere,sed nens qui me rogaΦrent,aliquid de nostra coniunctione imminutu esse ostenderem: tamen cum T. Pomponius homo omnium meorum in te studio. rum& officiorum maxime conscius,ini cupidus,nostri amantissimus, ad te
proficisceretur,aliquid mihi scribendu putaui,presertim cum aliter ipsi Pomponio satisfacere non possem. Ego si abs te si ma officia desiderem, mirum
nemini uideri debet.omnia enim a me in te prosecta sunt, et ad tuum com modum,quae ad honorem,quae ad dignitatem pertinerent. Pro ns rebus nullam mihi abs te relatam esse gratiam,tu es optimus testis. Contra etiam esse aliquid abs te prosectum, ex multis audiui. Nam comperisse me non audeo dicere,ne sorte idipsum uerbum pona,quod abs te aiunt sala in me solere cono ferri. Sed ea,quae ad me delata sunt malo te ex Pomponio,cui non mirius mo' Iesta erunt,quam ex meis literis,cognoscere. Meus in te animus quam sino
gulari ossicio suerit, & Senatus & populus Romanus testis est. Tu quam
gratus erga me fueris,ipse existimare potes.quantum mihi debeas,caeteri existimant.ego quae tua causa antea seci,uoluntate sum adductus, postea* con stantia. Sed reliqua,mihi crede,multo maius meum studium, maiorem grauitatem & laborem desiderant. Quae ego si non profundere ac perdere uideo bor omnibus meis uiribus sustinebo. sin autem ingrata esse sentia non comomitta,ut tibi ipse insanire uidear. Ea quae sint S cuiusmodi, poteris ex Pomo Ponto cognoscere: atque ipsum tibi pomponium ita commendo, ut quam νquam ipsius causa confido te facturum esse omnia, tamen abs te hoc petam,
ut si quid in te residet amoris erga me,id omne in Pomponii negotio ostens do. Hoc mihi nihil gratius iacere potes.
M. CICERO S. D. P. SESTIO. L. F. PRO Vm ad me Decius librarius uenisset egisset mecum,ut operam darem,ne tibi hoc tempore succederetur: quamquam illum ho minem frugi,& tibi amicum existimabam,tamen quod memoria tenebam cuiusmodi ad me literas antea misisses,non satis credidi homini prudenti tam ualde esse mutatam uoluntatem tua. sed posteaquam&Cornelia tua Terentiam conuenit,&ego cum Q Cornelio locutus se
adhibui diligentiam ,quotiescunque Senatus suit,ut adessem: plurimum* in eo negotii habui ut Fusium Trib. pl. & caeteros, ad quos tu scripseras ,
. cogerem mihi potius credere, quam tuis Isteris. Omnino res tota in men sem Ianuarium reiecta erat, sed iacile obtinebatur. Ego tua gratulatione commotus, quod ad me pridem seripseras uelle te bene euenire quod de Crassis domum emissem: emi eam ipsam domum. xxxv. aliquanto Post tuam gratulationem . Itaque nune me scito tantum habere aeris alieni, ut
cupiam coniurare, si quisquam recipiat: sed partim odio inducti me exscludunt,& aperte uindicem coniurationis oderunt: partim non credunt,
63쪽
dc a me insidias metuunt,nec putant ei num os deesse posse, qui .ex obsidiosne foeneratores exemerit. Omnino semissibus magna copia est. ego autem meis rebus gestis hoc assecutus sum, ut bonum nomen existimer. Domum tuam at*aedificatione omnem perspexi,&uehementer probaui. Antonii etsi eius in me officia omnes desiderant,tame in Senatu grauissime ac diligenotisssime defendi: Senatum uehementer oratione mea atqpauthoritate comomoui. Tu ad me uelim literas crebrius mittas. N. TULLIUS M. F. CICERO S. D CN. POMPEIO CN. F. MAGNO IMP. 'li T. E. Qu. V.B.E.Extiteris tuis,quas publice misisti,caepiuna cui omnibus incredibilem uoluptatem. tantam enim spem otii osten
i ldisti, quantam ego semper omnibus te uno fretus pollicebar. Sed
hoc scito,tuos ueteres liosteis,nouos amicos, uehementer literis perculsos at* ex magna spe deturbatos iacere. Ad me autem literas quas misisti quamquam exiguam significationem tuae erga me uoluntatis habebant, tamen mihi scito iucundas suisse. nulla enim re tam laetari soleo, quam meostrum officiorum conscientia: quibus siquando non mutue respondetur, apud
me plus officii residere facillime patior. illud non dubito,quin si te mea sumo
ma erga te studia parti mihi adiunxerint,resp.nos inter nos conciliatura cono iunctura p sit. Ac ne ignores,quid ego in tuis literis desiderarim,scriba aper te,sicut & mea natura,& nostra amicitia postulat. Res eas gessi,quarum alio quam in tuis literis & nostrae necessitudinis,& reip.causa gratulatione expoctaui: qua ego abs te praetermissam esse arbitro quω uererere,ne cuius an ismum ostenderes. Sed scito ea,quae nos pro salute patriae gessimus, orbis terorae iudicio ac testimonio comprobari. bae,cum ueneris, tanto consilio tanota animi magnitudine a me gesta esse cognosces,ut tibi multo maiori quam Aphricanus suit,tamen non multo minorem quam Laelium, facile & in rep. dc in amicitia adiunetum esse patiare. M. CICERO M. LICINIO. P. F. CRASSO. Vantum meum studium extiterit dignitatis tuae uel tuendae, uel etiam augendae, non dubito quin ad te omnes tui scripserint. Noenim fuit aut mediocre,aut obscuriam,aut eiusmodi,quod silentio posset praeteriri. Nam & cum Consulibus,& cu multis Consulastribus tanta contentione decertaui,quanta nunquam antea ulla in causa: segpi mihi perpetuam propugnationem pro omnibus ornamentis tuis, uetes ri nostrae necessitudini iamdiu debitum,sed multa uarietate temporum inoterruptum,ossicium cumulate reddidi. Neque mehercule unquam mihi tui aut colendi aut ornandi uoluntas defuit: sed quaedam pestes hominum Iauo de aliena dolentium,& te nonnunquam a me alienarunt, & me aliquando immutarunt tibi. Sed extitit tempus optatum mihi magis quam speratum, ut florentissimis tuis rebus mea perspici posset&memoria nostrae uolunta otis,& amicitiae fides. Sum enim consecutus non modo ut domus tua tota, sed ut cuneta ciuitas me tibi amicissimum esse cognosceret. Itaque dc praestanstitissima omnium sceminarum uxor tua, & eximia pietate, uirtute, gratia, tui Crassi meis consiliis, monitis, studiis, actionibus* nituntur.& Senatus
populus* Rautelligit tibi absenti nihil esse tam promptum, aut tam Pas
64쪽
ratum, quam in omnibus rebus,quae ad te pertineant, opera,curam, diligenoriam,authoritatem meam. Quae sint acta,qus, agantur,domesticoru tibi Iisteris declarari puto. De me sic existimes, ac tibi persuadeas uehementer ue lim,non me repentina aliqua uoluntate,aut sortuito ad tuam amplitudinem
meis offichs amplectenda incidisse: sed ut primu forum attigerim, spectasse
semper.ut tibi possem quam maxime esse coniunctus.quo quide ex tempore, memoria teneo,ne meam tibi obseruantia,ne. mihi tuam summa beneuo. ientiam ac liberalitatem defuisse.Siquae interciderunt non tam re quam suspitione uiolata,ea, cu fuerint dc salta & inania sint evulsia ex omni memoria,uis nostra. Is enim tu uir es,& eum me esse cupio, ut quoniam in eadem rem. tempora incidimus,coniunctione amicitiam* nostram utrim nostrum lavodi sperem fore. QIamobrem tu quantu tuo iudicio tribuendu esse nobis puo
tes,statues ipse,& ut spero, statues ex nostra dignitate. Ego uero tibi pro Roteoraim polliceor eximium & singulare meum studiu in omni genere offucii quod ad honestatem & gloria tuam spe fiet.in quo etia si multi mecu cono
tendent,tamen cu reliquis omnibus,tum Crassis tuis iudicibus,omneis sici Iesuperabo. quos quide ego ambo unice diligo. sed in Marco beneuoIentia imo pari: hoc magis sum Publio deditus,qudd me, quamquam a pueritia sua seni Peritamen hoc tempore maxime,sicut alterum parentem & obseruat Si dili git. Has literas uelim existimes sexderis habituras esse uim,no epistoIs: me
ea quς tibi promitto ac recipio,sanctissime esse obseruaturu diligentissime
esse facturum. Quae a me suscaepta defensio est te absente dignitatis tuae,in ea iam ego,non solum amicitiae nostr edetiam constantiae meae causa permast nebo. iniam obrem satis esse hoc tempore arbitratus sum,hoc ad te scribere: me,siquid ipse intelligerem aut ad uoluntatem,aut ad commodu, aut ad amoplitudinem tuam pertinere,mea sponte id esse saeturum: sin autem quippiam aut a te essem admonitus, aut a tuis,effecturu ut intelligeres nihil nem te scrupsisse,ne quenquam tuorusrustra ad me detuIisse. Quamobrem uelim ita& ipse ad me stribas de omnibus minimis,maximis, mediocribus rebus, ut ad hominem amicissimu:& tuis prscipias, ut opera consilio,authoritate,gratia mea sie utantur in omnibus publicis, priuatis, rensibus, domesticis, tuis, amicorum,hospitum,clientium tuorum negotiis, ut quoad eius fieri possit, praesentiae tuae desiderium meo Iabore minuatur. Vale.
UATINIUS IMP. CICERONI SUO si I. V. B.E. E. V. Si tuam consuetudinem in patrocinijs tuendisseruas, P. Vatinius cliens aduenit, qui pro se causam dicier uult. Non puto repudiabis in honore,quem in periculo recspisti.Ego tali autem quem potius adoptem aut inuocem, qu m illum, quo destfendente uincere didici: an uerear,ne qui potentimi morum hominum cono spirationem neglexerit pro mea salute, is pro honore meo, pusillorum ac malevolorum obtrectationes & inuidias non prosternat ali obterato Quas resime,sicut soles,mas,suscipe meme totum,atque hoc quicquid est oneris ac muneris pro mea dignitate tibi tuendum ac sustinendum puta. Scis meam fortunam nescio quo modo iacile obtrectatores inuenire, non meo quidem
mehercules merito: sed quanti id reseri,si tame fato nestio quo accidire Siqui
65쪽
forte suerat qui nostrae dignitati obesse uelit,peto a te,ut tuam consuetudine& liberalitatem in me absente defendendo mihi pNstes. Literas ad Senatum de rebus nostris gestis,quo exemplo misera,infra tibi perscripsi.Dicitur mio hi tuus seruus anagnostes sugitiuus cum Vardaeis esse,de quo tu mihi nihil mandasti: ego tame terra mari ut conquireretur, praemandaui:& profecto tibi illum reperiam, nisi si in Dalmatia ausi gerit:& inde tamen aliquando
eruam.Tu nos fac ames. Vale.ad. V.id. Quint.ex castris, Narona.
VATINI Us CICERONI SVO S.lI.VB. E. Qu. V.De Dionysio tuo adhue nihil extrico: & eo misnus,qubd me frigus Dalmaticu,quod illinc eiecit,etia hic refrige t rauit. sed tame non desista,quin illum aliquando erua. Sed tamen omnia mi dura imperas. De Vatilio nescio quid ad me scripsisti
deprecationis diligentis limς. Apagete cu nostro Sex. Seruilio.na mehercule ego quo pillu amo. sed huiuscemodi uos clientes,huiusmodi causas recipitis homine unum omnium crudelissmu,qui tot ingenuos,matresfamilias ciuis R.occidit,arripuit,disperdidit regiones uastauit Simius,no semissis homo contra me arma tulit,& eu bello caepi.Sed tamen mi Cicero quid facere poso sum:Omnia me hercule cupio,qus tu mi imperas. Meam animaduersione δίsupplicium,quo usurus eram in eu,quem caepissem, remitto tibi & condono.Quid illis respondere possum,qui sua bona direpta,riaueis expugnatas, fra tres,liberos,parentes occisos,achiones expostulant Si me hercules Apph os
haberem, in cuius locu suffectus sum tamen hoc sustinere non possem. uidergo est faciam omnia sedulo quae te sciam uelle. Defenditur il Q.Volusio tuo discipulo. si sorte ea res poterit aduersistos stigare,in eo maxime spes est. Nos siquid erit istic opus defendes.Caesar adhuc mi iniuriam facit, de meis supplicationibus,& rebus gestis Dalmaticis adhuc non refert: quass ue. ro non iustissimi triumphi in Dalmatia res gesserim. Nam si hoc expectan. dum est,dum totum bellum conficiam uiginti oppida sunt Dalmatiae antiis qua: quae ipsi sibi asciuerunt, amplius sexaginta. haec nisi omnia expugno. si mihi supplicationes non decernuntur, longe alia conditione ego sum, aecaeteri imperatores.
Ego post supplicationes mihi decretas in Dalmatiam prosectus sum: sex opspida ui oppugnando coepi: unum hoc,quod erat maximum,quater a me iam
captum: quatuor enim turreis,&quatuor muros caepi,& arcem eorum moram,ex qua me niues,frigora,imbres detruserunt: indigne* mi Cicero oppidum captum,& hellum consectum relinquere sum coactus. Quare te rogo. si opus erit,ad Cssarem mea causam agas me tibi in omneis parteis deten.dendum putes: hoc existimans,neminem te tui amantiorem habere. Vale. Data Non. Decemb.Narona. M. C. VATINIO IMPER. S.
Rata tibi mea esse officia non miror: cognoul enim te gratissio mum omnium, id* nunquam destiti praedicare : nec enim tu mihi habuisti modo gratia,uerum etiam cumulatissime retulisti Quamobre reliquis tuis rebus omnibus pari me studio erga te.& eadem uoluntate cognosces. od mihi sceminam primariam Pompeia
66쪽
lixorem tuam commendas,cum Sura nostro statim tuis literis Iectis Iocutuusum, ut es meis uerbis dicerer,ut quicquid opus esset, niihi denunciaret: me omnia,quae ea uellet,summo studio cura facturu: ira facia eani ,si opuς esse uidebitur,ipse conueniam. Tu tamen ei uelim scribas,ut nullam rem, nisque tam magnam,neque tam paruam putet,quae mihi aut dissicilis, aut parit me digna uideatur.Omnia quae in tuis rebus agam,& non laboriosa mihi, Mhonesta uidebuntur.De Dionysio,si me amas,confice.quacunm ei fidem de deris,pristino: si uero improbus fuerit,ut est duces eum captiuum in trium opho. Dalmatis Dii malefaciant,qui tibi molesti sunt. Sed ut scribis,breuic plantur,& illustrabunt res tuas gestas.semper enim habiti Lnt bellicosi.
M. CICERO S. D. L. LUCCEIO. F. Or im me tecum eadem lare agere saepe conante deterruit pudoc quidam pene subrusticus,quae nunc expromam absens audacius. epistola enim non erubescit. Ardeo cupiditate incredibili, neque ut ego arbitro reprehendenda nomen ut nostru scriptis illustretur Sc celebretur tuis.quod etsi mihi qm ostendis te esse facturu,tamen igno scas uelim huic sestinationi meae.Genus enim scriptorum tuoru,etsi erat rem
Per a me uehementer expediatum,tamen uicit opinionem meam: me ita uel caepit, uel incendit,ut cuperem quamcelerrime res nostras monumentis commendari tuis. Nem enim me selu commemoratio posteritatis ad spem quanodam immortalitatis rapit,sed etiam illa cupiditas,uel ut authoritate testimonii tui,ues indicio beneuolentis,uel suauitate ingenii,uiui perfruamur. Nemtamen haec cum scribeba,eram nescius quantis oneribus premerere suscspinoriim reru & iam institutisu. sed quia uidebam Italici belli & ciuilis historia iam a te pene esse perseistam edixeras aute mihi te reliquas res ordiri deesse
mihi nolui,quin te admonere,ut cogitares,coniunctene malles cum reliquis
Tebus nostra contexere:an,ut multi Graeci secerunt Callisthenes Troicu bellum,Timaeus Pyrrhi, Polybius Numantinum,qui omnes a perpetuis suis historijs ea quae dixi bella separauerunt: tu quoque item ciuilem coniurati nem ab hostilibus externis bellis seiungeres. Equidem ad nostram laudem
non multum uideo interesse: sed ad properationem meam quidda interest. non te expectare dum ad locu uenias,ac statim causam illam tota & tempus arripere. Et simul si uno in argumento,una in persona mens tua tota uersas bitur,cerno iam animo, quanto omnia uberiora atque ornatiora sutura sint. Nech tamen ignoro,quam impudenter iactam,qui primum tibi tantum onexis imponam C potest enim mihi denegare occupatio tua I deinde etiam, ut ornes me, postulem. inuid si illa tibi non tanto opere uidentur ornandae Sed tamen,qui semel uerecundiae fineis transierit,eum bene & nauiter oporotet esse impudentem. Itaque te plane etiam atque etiam rogo, ut 8c ornes
ea uehementius etiam quam sortasse sentis :& in eo leges historiae negliogas, gratiam illam, de qua suauissime quodam in prooemio scripsisti, aqua te secti non magis potuisse demonstras, quam Herculem Xenophontium illum a uoluptate. ea si me tibi uehementius commendabit, ne asperonere et amori nostro plusculum etiam , quem concedet ueritas largiare.
Quod si te adducimus,ut hoc suscipias, erit C ut mihi persuadeo I materies
67쪽
digna facultate & copia tua.a principio enim coniurationis iis ad reditum nostrum, uidetur mihi modicum quoddam corpus confici posse. in quo ocilla poteris uti ciuilium commutationum scientia,ues in explicandis causis rerum nouarum,uel in remediis incommodorum, m& reprehendes ea,quae uituperanda duces:& quae placebunt,exponendis rationibus comprobabis:& si liberius, ut consuesti,agendum putabis,multorum in nos perfidiam,insidias, proditionem notabis. Multam etiam casus nostri uarietatem tibi in scribendo suppeditabunt, plenam cuiusdam uol tatis, quae uehementer ani mos hominum in legendo scripto retinere posui. Nihil est enim aptius ad delectationem lectoris, quam temporum uarietates, fortunae uicissitudiones.quae etsi nobis optabiles in experiendo non fuerunt, in legendo tamen erunt iucundae. habet enim praeteriti doloris secura recordatio delectatione. caeteris uero nulla perfunctis propria molestia, casus autem alienos sine ullo dolore intuentibus,etiam ipsa misericordia est iucunda. Quem enim nostruille moriens apud Mantineam Epaminondas non cum quadam miseratio. ne delectatrqui tum denique sibi avelli iubet spiculum, Mostea quam ei pero contanti dictum est,clypeum esse saluum, ut etium in uulneris dolore aequo animo cum laude moreretur. Cuius studium in legendo non erectum Themistocli fuga reditu retinetur Etenim ordo ipse Annalium mediocriter nos retinet,quasi enumeratione fastorum. At uiri saepe excestentis ancipites, uaoria* casus habent admirationem expectationem,laetitiam,molestiam, spem, timorem. si uero exitu notabili concluduntur, expletur animus iucundissio ma lectionis uoluptate. Queo mihi acciderit optatius, si in hac sententia Deo ris,ut a continentibus tuis scriptis, in quibus perpetuam rerum gestarum his storiam complecteris,secernas hanc quasi fabulam rerum, euentorum noostrorum. Habet enim uarios actus,multas* actiones & consiliorum & temo Porum. Ac non uereor, ne assentatiuncula quadam aucupari tuam gratiam uidear, cum hoc demonstrem, me a te potissimum ornari celebrari P uelle. Neque enim tu is es,qui quid sis nescias:& quino eos magis,qui te non ad
mirentur,inuidos,quam eos,qui laudent assentatores arbitrere. Neque auorem ego sum ita demens,ut me sempiternae gloriae pereum commendari ueolim,qui non ipse quoque in me commendando propriam ingenii gloriam consequatur. Newenim Alexander ille gratiae causa ab Apelle potissimum pingi,& a Lysippo fingi uolebat: sed quod illorum artem cum ipsis tum etiasibi gloriae reputabat. Atque illi artifices corporis simulacra ignotis nota iaciebantiqvs uel si nulla sint,nihilo sint tamen obscuriores clari uiri. Nec minus est Spartiates Agesilaus ille perhibendus,qui neque pictam,necp fictam imagine suam passus est esse, quam qui in eo genere laborarunt. Vnus enim Xenophontis libellus in eo Rege laudando iacile omnes imagines omnium statuas superauit. Atque hoc praestantius mihi fuerit,& ad laetitiam animi,&ad memoriae dignitatem, si in tua scripta peruenero, quam si in caeteros rum: quod non ingenium mihi solum suppeditatum fuerit tuum sicut Ti. moleonti a Timaeo,aut ab Herodoto Themistocli,sed etiam authoritas claorissimi & spectatissimi uiri dc in reipub. maximis grauissimis causis cogniti,atque in primis probati: ut mihi non solum praeconium, quod cum in Siogaeum uenisset Alexande ab Homero Achilli tributum esse dixit, sed etiagraue
68쪽
graue testimoniti impertitum clari hominis magni uideatur. Placet enim Hedior ille mihi Naeuianus, qui non tantum laudari se laetatur, sed addie etiam, a laudato uiro. Quod si a te non impetro, hoc est, si quae te res impeodierit neque enim fas esse arbitror quicquam me rogantem abs te non imo Petrare cogar fortasse facere,quod nonnulli saepe reprehendunt : scribam ipse de me, multorum tamen exemplo & clarorum uirorum. Sed quod te non fugit,haec sunt in hoc genere uitia,& ut uerecundius ipsi de sese scribant necesse est, siquid est laudandum :& praetereant,si quid reprehendendum
est. accedit etiam,ut minor sit fides, minor authoritas, multi denique repreoliendant,& dicant uerecundiores esse praecones Iudorum gymnicorum: qui cum caeteris coronas imposuerint uictoribus,eorum nomina magna uoce pronunciarint, cum ipsi ante ludorum missionem corona donentur, alium praeconem adhibeant, ne sua uoce se ipsi uictores esse praedicent. Haec nos uitare cupimus:& si recipis causam nostram, uitabimus: id ut iacias, roga.mus. Ac ne sorte mirere, cur cum mihi saepe ostenderis te accuratissime noostrorum temporum consilia atque euentus literis mandaturum, a te id nunc tanto opere,& tam multis uerbis petamus: illa nos cupiditas incendiside qua
initio scripsi sestinationis, quia alacres animo sumus,ut & caeteri uiuentibus nobis ex libris tuis nos cognostant,& nosmetipsi uiui glorioIa nostra peros uamur. His de rebus quid acturus sis,si tibi non est molestum rescribas mihi uelim. Si enim suscipis causam,conficiam commentarios rerum omnium: sin autem differs me in tempus aliud,coram tecum loquaritu interea non cesssabis,& ea quae habes instituta,perpoliesinos j diliges.
M. CICERO S.D. L. LUCCElo. . F. Vamquam ipsa consolatio literarum tuarum mihi gratissima est,
declarat enim summam beneuolentiam coniunctam pari prudentia tamen illum fructum ex his literis uel maximum caepi, quod te praeclare res humanas contemnentem, & optime contra sorotunam paratum armatum cognoui. Quam quidem laudem sapientiae sta. tuo esse maximam,non aliunde pendere,nec extrinsecu&aut bene aut male uiuendi suspensas habere rationes. Quae cogitatio cum mihi non omnino exeso disset ytenim penitus insederaQui tamen tempestatum,&concursu calamistatum erat aliquantum labefactata atque conuulsa:cui te opitulari & uideo.& id fecisse etiam proximis literis multum profecisse sentio. Itaque hoc stopius dicendum,tibi* non significandum solum,sed etiam declarandum arobitror, nihil mihi es le potuit se tuis literis gratius. Ad consolandum autem cu illa ualent,quae eleganter copiose collegisti, tum nihil plus quam quod
firmitudinem grauitatem animi tui perspexi: quam non imitari turpissio mum existimo. Ita* hoc etiam sortiore me puto,quam teipsum praecaeptore fortitudinis,quod tu mihi uidere spem nonnulla habere,haec aliquando sutura meliora.Casus enim gladiator i. similitudines eae,tum rationes in ea dissputatione a te collectae,uetabant me reipublicae penitus diiBdere. Itaque alterum minus mirum, fortiorem te esse,cum aliquid speres: alterum mirum, spe ulla teneri. Quid est enim non ita assectum,ut id non deletum extinctum
esse fatearerCircunspice omnia membra reipub.qus notissima sunt tibi: nuta
69쪽
tum reperies profecto quod non stadium debilitatumve sit . quae perseques
xer,si aut melius ea uiderem quam tu uides, aut commemorare possem sine
dolore. quamquam tuis monitis prscaeptis omnis est ab aciendus dolor. Ergo & domestica seremus, ut censes:& publica paulo etiam fortius fortasse quam tu ipse,qui praecipis. Te enim aliqua spes consolatur,ut scribis: nos erimus etiam in omnibus desperatione sortes, ut tu tamen idem & hortaris repraecipis .das em in mihi iucundas recordationes conscientis nostrae,rerum earum quas te in primis authore gessimus. Praestitimus enim patriae non mist. nus certe,quam debuimus: plus prosectis,quam est ab animo cuiusquam, aut consilio hominis postulatum. Ignosces mihi de meipso aliquid praedicanti.
quarum enim tu rerum cogitatione nos leuare qgritudine uoluisti, earum Giam commemoratione lenimur. Itaque ut mones, quantum potero, me ab
omnibus molestiis & angoribus abducam,transferam animum ad ea,quishus secundς res nantur,aduersae adiuuantur: tecum & ero tantum,quantum patietur utriusque aetas &ualetudo,& si esse una minus poterimus, quam volemus,animorum tame coniunctione 4sdem studiis ita fruemur, ut nunquam non una esse uideamur. L LUCCEIUS c F. S. D. M. TULLIO M. F. I. V. B.E. V. sicut soleo: paululo tamen etiam deterius, quam seoleo. Te requisiui saepius,ut uiderem. Romae quia postea non fui
illiti quam discesserat,miratus sium,quod item nunc miror. No hast
beo certum,quae te res hinc maxime retrahat. si selitudine delecta,re,cum scribas,& aliquid agas eorum,quorum consuesti , gaudeor neque re prehendo consilium tuum .nam nihil isto potest esse iucundius non modo miseris his temporibus & luctuosis,sed etiam tranquillis & optatis: presertim
uel animo defatigato tuo,qui nunc requietem quaerat ex magnis occupatiost rubus: uel erudito,qui semper aliquid ex se promat, quod alios delectet,iposum laudibus illustretisin autem hic dum eras,lacrimis ac tristitiae te tradidiosti,doleo: quia doles Sc angere: nec possum te no,si concedis quod sentimus, ut liberius dicamus accusare.quid enim,tu solus aperta non uidebis,qui pro pter acumen occultissima perspicifrtu non intelliges te querelis cotidianis nihil proficere non intelliges duplicari solicitudines,quas eleuare tua te prudentia postulat: Quod si non possumus aliquid proficere suadendo, gratia contendimus,& rogando, si quid nostra causa uis,ut istis te moles ijs laxes.& ad conuictum nostrum redeas,& ad consuetudinem,uel nostram communem uel tuam solius ac propriam. Cupio non obtundere te, si non delectare nostro studio.cupio deterrere,ne permaneas in incaepto: cu duae res istae contrariae me conturbent, ex quibus aut ui altera mihi uelim,si potes, obtempesres,aut in altera non offendas. Vale.
M. CICERO S. D. L. LUCCEIo Q Mnis amor tuus ex omnibus partibus se ostendit in his literis, quas a te proxime accaepi: non ille quidem mihi ignotus, sed inomen gratus & optatus: dicerem iucundus,nisi id uerbum in omν ne tempus perdidissem.Neque ob eam unam causam,quam tu suspicaris,& in qua me Ienissimis & amantissimis uerbis utens,re grauiter ac cusas:
70쪽
cusas: sed quod illius tanti uuIneris,quae remedia esse debebant,ea nuIIa sunt. Quid enim:ad amicosne confugiam quam multi suntchabuimus enim seia communeis: quoru alii occiderunt,alii nescio quo pacto obduruerunt. Tecutituere possem,equide & maxime uellem:uetustas,amo consuetudo,studia paria.quod uinctu quasi deest nostrae coniunctionis:Possumusne igitur esse una nec mehercule intelligo,quid impediat,sed certe adhuc nonsuimus, cum essemus uicini in Tusculano, in Puteolano. na quid dicam in urbe in qua,cusorum commune sit,uicinitas non requiritur. Sed casu nescio quo in ea temo pora nostra aetas incidit, ut cum ma ime florere nos oporteret, tum uiuere
etiam puderet. Quod enim esse poterat mihi perfugium spoliato & forensi. hus & domesticis ornamentis atin solatris literae, credo,quibus utor assidue quid enim aliud facere possum sed nescio quo modo ipse illae excludere me a portu Sc perfugio uidentur,& quasi exprobrare,qubd in ea uita maneam, in qua nihilinsit,nisi propagatio miserrimi temporis. Hie tu ea me abesse urbe miraris,in qua domus nihil delectare possit,summu sit odium temporum,ho
minu, ri,curiae Ita sic literis utor,in quibus consumo omne tempus, non tit ab his medicinam perpetuam,sed ut exiguam obliuionem doloris petam. Quod si id egissemus ego at tu,quod ne in mente quidem nobis ueniebat Propter cotidianos metus,omne tempus una fuissemus: neque me uaIetudo tua offenderet: nem te moeror meus,quod quantum fieri poterit, consequis mur. Quid enim est utri nostrum aptius: Propediem te uitur uidebo. M. CICERO S. D. ΤΙΤ Io. Tsi unus ex omnibus minime sum ad te consolandum accomm datus, qu/d tantum ex tuis molestiis caepi doloris, ut consolatiost ne ipse egerem Namen cu longius a summi luctus acerbitate meus abesset dolor, quam tuus statui nostrae necessitudinis esse meae*in te beneuolentis,non tacere tanto in tuo moerore tamdiu: sed adhibere ali. quam modica consolationem,quς leuare dolorem tuu posset,si minus sanare potuisset. Est autem consolatio peruulgata quidem illa maxime,quam semo Per in ore atque in animo habere debemus. Homines nos ut esse meminerumus,ea INe natos,ut omnibus telis fortunae propolita sit uita nostra: neque esse recusandum,quo minus ea, qua nati sumus, condicione uiuamus: ne ueta grauiter eos casus seramus, quos nullo consilio uitare possimus: euentis aliorum memoria repetendis, nihil accidisse noui nobis cogitemus. Neque hae, neque caeterae consolationes,quae sunt a sapientissimis uiris usurpatς, meo
moriae literis proditae tantum uidentur proficere debere, quantum status ipse nostrae ciuitatis,& haec perturbatio temporum perditorum,cum heatiso simi sint,qui liberos non suscaeperunt,minus autem miseri, qui his temporiobus amiserunt,quam si eosdem,bona aut denique aliqua republica perdidiso sent. Quia si tuum te desiderium mouet,aut si tuaru rerum cogitatione motores,non iacile exhauriri tibi istum dolorem posse uniuersum puto: sin illa teres crucia quae magis amoris est, ut eorum,qui occiderunt,miserias Iugeas:
ut ea non dicam, quae saepissime& legi &audiui nihil mali esse in morte: in qua si resideat sensus immortalitas illa potius,quam mors ducenda sit: sin sit amissus,nulla uideri miseria debeat,quae non sentiatur: hoc tamen non dubia