장음표시 사용
441쪽
ra. s. I. D. de Public. in rem act. Servisutibus urbanorum praediorum per traditionem constitutis vel per patientiam. Idem in l. I. g. ult. D. de S. P. R. Traditio plane o patientia servitutium inocet ossicium Praetoris. Plane anomala & cxtraordinaria prorsus est haec praescriptio: ut Illustris Cocce-jus , disputatione singulari, eam nominavit, dc esse osten- .dit. Qitum enim in Urdinaria Constitutionibus Principum
tempus lon m esset definitum , inter praesentes Io. in crabsentes ZO. anni l. 76. S. I. D. de Cons ab emI. Extraordi.
nariae tempus Praetoris judicio relictum fuisse videtur, qui vetustatem, & longam consuetudinem , cujus initii memoria non e X laret, Plerumque requirebat, per t. I. f. uis. I. 2.
quotid. Hos vcro icXtus auctor I 2. C. Th. de Praef. r. sing. temp. in animo habu ille videtur , quando ait, in lcgibus anterioribus . praescriptionem quadraginta annorum vertisatem appellari. Summus Cujacius, in alia omnia abiens, vctustatem in G. li accipit pro spatio viginti annorum, &ι2 corruptam proninaciat lili XVIII. obstrυ. c. 28. sed Janus a Costa ad De. cret. p. 42 . dc JacobuSGothos redus adl. 2. C. Wh. de Longi tenip praescript . quantum latis est , dus argumenta excusserunt. Porro ad ordinariam pollellio elat necessaria , quae retra in tantum est corporalium , nec sine justo titulo conti Nebat. Contra ad hanc usurpationem susticit quasi possessio rerum incorporalium , nec titulus requiritur, cujus vicem
domini patientia subit. Proinde Jcti non usu longo impositam Lervitutem, sed velut jure inspositam non servitutem quaesitam . sed quasi servitutem, &, quod idem valet, longae possessionis praerogativam ac consuetudinem per quasi possessionem acquiri dixerunt. Sic Ulpianus in l. i. in fin. D. de A qua & aquae pluv. Ubi servitus , inquit, non invenitur imposia, qui diu usus es servitute , neque vi, me. que precario, neque clam , habuisse longa consuetudine vel ex jure impositam servitutem miritur , eritque isa quasi servitus. Rursus in l. s. s. pen. D. de Itin. ach. pri v. ita loquitur:
442쪽
Si quis seroitutem jure impositam non habeat ; habera autem velut longae possessionis praerusvivam ; dc Antoninus Caracalla in
l. I. C. de Servitut. Is, qui iudex erit , longi temporis consuetudinem vicem servitutis obtinere sciet. Idem in l. 2. e dem. Servitutem , exemplo rerum immobilium, tempore quaessi. Tu et re igitur Praetor hanc acquisitionem , quia in servitutibus usus pro possessione esse videtur l. ult. D. de Servit Bd earum cruasi possessio est l. Io. D. Si serv. vlad. immo, quoad effectum juris, nonnunquam absolute dc naturaliter possideri dicuntur l. o. D. de Din. an. priv. l. 2O. D. de S. P. I. 2. D. Comm. praed. I. I 2. D. de Acq. possHaec praescriptioniis hujus fuerunt fata, usque ad Iustinianum. Is vero transformata licet praescriptione in usuca- Pionem in L. an. C. de Usuc. Irans . scrvitutes retro usucapi noluit , quemadmodum nonnulli cum Graecis loqauntur. Hos inter Criacius olim fuit, scd is rectius sententiam mutavit, ut ex ParaI. Cod. de Praescripta longi temp. colligi posse videtur. Adaequatio enim ista ad tempus & loca, ut rex mancipi dc nec mancipi, non ad fiscrimen rerum cor-ralium & incorporaliunti perti si'; qua de re Ianus a Costa ad rit. M. II. DecreraL mg. 23. dc Galvanus cap. XI Diff. de UI r. n. II. conserantur. Porro ex M. R. I. Ei 2. C. de Serv. colligi quidem posse videtur, jam
tempore Antonini, ordinariam praescriptionem in servitutibus csse admissam : nil certi tamcn cX vcrbis , exemplo rein
in obilium, definiri potest; quia scimus , rescripta λ- seratorum ad species nobis ignotas dari consuevisse , nec
verba coram omni a continere dccisionem. Nunc vero ple-.nius Imperator praescriptioni extraordinariae superaddidit ordinariam; hoc essectu, ut decem annis inter psa scutra, vi-.ginti intor absentcs servitus acquiri possit. Sum enim inde Praescrit. long. temp. multa constituisset , circa
praestrietionem longi temporis . tandem in fine subjici observanda VA res non Iasi sui , seu incorporale a
443쪽
in jure conssistunt, velati ususfructus , ceterae servitutes od si ergo patiente vicino aquam ex rius puteo hau riam, non praecedente contractu , locus adhuc est praescriptioni anomalae , de qua tollenda Justinianus nihil dixit.
in vero a vicino non domino servitus est vendita. legata, donata , aut alio titulo mihi constituta . qui ignoro vicinum verum non esse fundi dominum . praescriptio ordinaria obtinebit Atque in hac titulo & bona fide omnino opus est: bona fide, quia servitute usus non videtur, nisi is qui jure suo uti se credidit I. M. D. Gema . serv. amiit. Titulo
propter i. 27. D. de Usucap. l. 1 . C. de Rei vind. l. q. C. de Praescript. long . temp. I. 8. C. de Praescript . 3O. annor. quibus ita demum dicitur praescriptio procedere. si quis emtionis, legati vel alio titulo possedit. Et ratio adu ipulatur. quoniam traditio sine titulo alias foret nuda, quae jus in re non transfert , dc sic precario servitii te posses r uteretur. Nihil etiam notius, quam, titulo deficiente , praescripti nem longissimi temporis & triginta annorum decursum d
siderari, per d. I. S. I. C. de Praesicr. O. ann. Ceterum scientia veri domini, neque in ordinaria neque extra ordinaria praescriptione, necessaria Videtur: non in nac , quiat. Io. D. si serv. vind. nihil aliud , quam usum diuturni temporis exigit: nee in illa, quia I. M. C. de praescripι. LV.
ιη'. scientiam vel ignorantiam non attendi docet , illis verois e Nulla scientia veI ignorantia expectanda. Accedit Paulus in I. 28. D. de V. S. Alienationis, inquit, verbumeriam usucapionem continet: vix es enim. ut non videatur alienare , fui patitur usucapi. Idem longioris temporis silentis Ou-judicio terminatis, & trans mone compositis comparavit in I. 23o. D. de P. S. Ipsa denique praescriptionis ra. tio hoc dictitat, quae ad puniendam desidiam, dominorum, sive scientium sive res luas non curantium, introducta est. Ad I. 16. D. Si serv. vlad. dc l. 2. C. de Servit. quibus Corasius , Connanus, Giphanius dc Bachovius in omnia alia euntes , nituntur , videatur Galvanus Diff. de Usust.
444쪽
cap. 2I. f. 9. Bronchoistio autem Zacharias Huberus satis fecit, in Dissi An usucapio perimat jura in re, c ψ, 3. 3. Sit igitur conclusio , jure novissimo tribus' modis servitutes per praescriptionem acquiri I.) modo illo extraordinario, si quis fundo alieno utitur non vi, 'on clam, non precario 2. Praescriptione ordinaria longi temporis, si Dona fides &justus titulus adsint. 3.) Triginta annorum possessione , si a non domino accepit & tit into destituitur praescribens. inartus modus addi posset, cum id prae Musucapitur, cui servitus debetur I. IO. 3 I. de V cap. 4ea
revera tum nova servitus non constituitur , quia praedium suae conditiones sequuntur l. 23. S. E. D. de S. P. R. f. XI
.Hoc pacto si quinque illa tem ra hactenus recensita diis stinguantur , omnia tranquilla sunt , quae dcinde supcri
rum temporum interprctes rursus turbarunt , adeo ut vulgaris error lubrico lapsu pervasserit in mores regionum. Tres divcrsas sentcntias recensuit Hcrtius, & confutavit in Diss de Servit. facto const. Sest. 2. qui tamen ipse non satis praescriptionem ordinariam ab extraordinaria discrevit. 'racticorum vero antesignani Bartolus Baldus famosam in hac quaestione distinctionem, inrer servitutcs continuas& discontinuas introduxerunt, quos deinde δε prae sic.
q. pari. a. qu. I. Caepolla de Servitat. ttib. I aed. cap. 2O. Fachinaeus I. 8. controv. e. 22. & plcrique alii, ut grus utare; secuti sunt.' Continuas vocant, quae sine facto ho eXercentur: ut sunt pleraeque servitutes urbanorum
isdiorum ; tigni immittcndi, oncris serendi, & id gcnus aliae. Discontinuas , quarum usus non est , nisi hominis facto intercedente; veluti iter, de quo Paulus scriptum reliquit, nemincm tant continen aer tamque perpetuo ire pos-o ut nullo momento ejus possessio interpellari videatur, L i D. de Servit. & alibi: v:ae servitus inta quia natura sui habet inremissionem, in l. D. de UD cs viast. leg. Illas longo tempore; has, si titulus absit, tinmemo-
445쪽
V .riali praescriptione acquiri volunt. Non equidem negari debet, alias servitutes continuum usum & postessionem habere, alias non item: nec enim in aeternum pluit, nec jus, pascendi hieme exerceri potest ; & fontis aha, quam stillicidii est ratio. Id vero ad praescriptionem facit nihil: tum quia lassicit omnium servitutum causam esse perpetuam , id est aptas esse , ad utilitatem recipiendam & praestandam; tum quia earum possessio, cum semel coeperit, animo retinetur. l. 28. D. de S. P. l. 9. D. de S. P. R. l. 3. 3 7. D. de Acq. posse . I.'I. S. 2. D. de Din. adi. priυ. Hacte- nus igitur recte ea distinctio primum a Johanne Longovallo, in tracta u suo ad I. 3. D. de Iurisd. temata, deinde conspirantibus suffragiis a Barone, Duareno , Connano, Fabro, Donello, Scnisfordeghero , & Cimero rejecta est &. repudiata. Inaudita enim Prudentibus nostris sunt nomina continuarum & discontinuarum servitutum : deinde aquaeductus ex earum numero est, quas discontinuas vocant, &- tamen , cXemplo rerum immobilium, longo tempore acquiri potest l. 2. C. de Servit. Quinimo de omnibus sem.vitutibus generalis definitio est, quod longo tempore ac-.quirantur in I. ult. in f C. de Praescr. sing. temp. ubi nominatim quoque cavetur, usum fructum hoc temporis snatio .praescribi , cum tamen idem fere, quod de itinere Paulus scribit, in hanc servitutem quadret. Certe dormiens non magis uti frui dici potest, quam actus animi & volunta. itis non nisi in vigilantem cadunt. Vide tamen ad dict. I. ih D. de Usu tu usust. Ieg. Cuiactum l. XIV. Obs cap. I 8. Adde quod servitutes , etiam discontinuae, longo tempore
amittuntur l. pen. C. de Serv. ergo eodem ut acquirantur.
.& ratio suadet, & arg. l. 3s . D. de R. I. Si quaeras, qui--bus locis & rationibus veteres illi dissentientes, in re tam . perspicua, decepti sint 8 Scias velim, hos potissimum textus 'in corum sententiam detorqueri, L I . D. de Serv. l. 28. D. de S. P. V. l. 3. f. q. D. de Arua cottid. I. I. I. 2. C.
446쪽
de Serv. . di verba, per annos fera rot . in I. io. α Si μου viud. bt si curatius ca omnipa inspicias, collisones &gumenta inde desumta, non modo pro istorum sententia non facere . sed vehementer eam quoque oppugnare animadver-tcs. ut Antonius Faber lib. XIX. GHere. c. s. Io. & ire
solide demonstravit; licet nec is distinciam & plenam prae scriptionis extraordinariae habuerit ideam. Ad usum item regulae L 28. quod attiner , neoue in ejus applicatione, quoad
praedia dominantia sibi constitisse Iurisconsultos, neque quod ad servientia eam foro placuiue Viri Clarissimi Thomasius in Dissera. L f. de Servit . fillic. f. 26. MN. & Titius O fa . ad Laut . ostenderunt, Dorum scrinia non compilo.
At quid in praxi 3 Error ius fecit. Siquidem unanimi
Pragmaticorum calculo apprό ta est sententia, solas comtinuas longo tempore acquiri, in discontinuis seu rusticis vero opus esse praescriptione immemoriali. Ita C Nov. p. z. c. ε. d f. 8. Brutinem. ad I. f. C. da Servis. Καmmnia 97. Lauterb. Comi. D . . a. exae . 18. Hancque
OV. 66. n. 7. Myns. -. - -set. Κloch. VM. Cam. relat. I 3I. n. 2 . Et de usi uua in Hispania. Delphinatu& Bavaria Dd. apud Strychigm sic M. 8. iis. I. i. i. testantur. Certe quum ipsa ratio prudentiae civilis, quae suasit, heic quoque adsi , ne com l ertatis jactura frequentatur: quumque durum sit ''M dominus invitus in re sua aliquid patiatur : nec servitutes, velut stricti juris, ulla interpretatione juvari debeant:& usus denique optimus legum interpres habeatur radeo consultius 'ico, cum prudςntissimo Schiltero, recertam hanc in foro sententiam sequi, quam cornicum oculos est dere. Exercita i8. ad Τ, . Inprimis, si restringatur ad casum, ubi de titulo non constat : nam si titulos ruitus sit acquisita , bonaque fide possessa, αiam disconti- nuas longo tempore acquiri, concedunt Brunn. ad I. a. C. da
447쪽
de Semit. Wurm C tit. 27. Ob . s. Bene Mevius p. v. decis. 16 . Nimis, inquit, duinum iniquum judicarant, at dominus, qui ex jure dominii fandatam intentionem habet, femvitruem perpetuam ideo tolerare cogeretur, quod per illud tempus alter suo fundo usus es, cum id seu vi, seu clam, seu precaris , sim vicinitatis occasione , seu familiaritatis causa fieri potuerit : visumque es, nec cum bona fide aliquem, qui ejus ritulum non habet, hoc praetendere , ideoque nec procribere posse. Non aliter igitur sine ritulo praescriptionem admiserunt, quam si per tempus, cujus non exstat memoria , quis fervitute usus esset.
Uuam opinionem, ut rationi convenientiorem, aequiorem, communiorem , ω cuim alibi in praxi forensi, tum in Camera I . r
c tam , in summo Tribunali sequi placuit. Quid autem sit
Praescriptio immemorialis , qua discontinuae acquiruntur. non convenit inter Doctores. Alii centum annos requirunt, alii centenaria majorem tantum admittunt. Verum
bene notatum est a prudentioribus Iurisconsilitis, certum tempus hic definiri non posse, quia sufficit neminem , qui initii meminerit, superesse. Id enim tempus , licet limites Certos habeat, per humanam imbecillitatem pro infinito habetur l. 3 ψ. D. de Aq. N aq. pluv. c. 26. X. de V. S.
Grotius videatur lib. II. d. P. A. P. c. q. g. 7. dc Coc-Cejus jur. conre. lib. I. tit. qu. In Saxonia praescriptiones longi t poris extens e sunt ad 3 r. armos, 6 septimanas de 3. dies, ideoque strvitutes rusticas tot annis citam acquiri, communiter asseritur. Carpet. t. r. Resp. 36. n. 3. Meh-
ni, hebdomadum dc dierum additio facta, ut exacta licet praescriptione, modicum adhuc spatium haberent desides, quo actionem instituere, moramque purgare possem qua de re plenissime Eructitissimus Gundringius, parte XXV s.
448쪽
culum enim tres serme hominum aetates continere, aut νι ιαι tres cssicere ibiet, ut post Herodotum in Euterpe, &Plutarch. de desectu oracul. Herodianus lib. III. cap. 8. dc Porphyrius in Homericis quaest. notarunt. Servius annos triginta brevius appellari quibusdam ait, ad U. En .so8. Gallis sexta Luna principia seculi facit , post tricesmum, ait Plinius i b. XVI. H. N c. 4 . Illud quoque vario. rum loco i una italutis conluetudinibus obtinuit , ut si quis sciente vicino aliquid aediticaverit ,-ves cum eo ignorante opus perfectum ellet, is deinde intra annum & diem non contra dixerit, destriictio deinde non impciretur, sed is, qui aedificavit , ad id quod inici citi vicino tantum Condemnetur. Argent reus ad conj. Brat. a1ι. II. V t. ad F. lib. 8. rit. q. f. 6. Nec si monere praetermittam . si alter vicinorum jus quoddam ex limrtate naturali merceat, alter vero jure suo contrario longo tempore vel immemoriali usus non sit, inde servitutem non acquiri. V. gr. si Cajus parietem suum aperuerit. & fenestras confecerit, Titius vicinus autem lumina istaec non obscuraverit , nec arbores plantaverit , nec altius sustulerit aedes sitas, perperam inde Cajus servitutem ne luminibus ossiciatur, vel altius non tollendi sibi asseret, quia rebus merse facultatis, non praescribitur, ut constat cx l. 8. θ' p. C. de Servit. & pluribus deduxit Heroldus Obs or. dec. 29. Idem diccndum , si quis ex familiaritate, vel ad preces vicini. jure aliquo longo vel longissimo temporis spatio non utatur l. 2. S. 2. I. is. D. de Precar. Mev. p. 9. decis I 6 s. n. 6.
Superest de remediis agamus, quae praescriptione servitutis adimpleta conceduntur. Equidem praescriptio sui natura tantum est exceptio. non actio: nihilque interest, sive exceptionem rci judicatae . doli. metus, rci vcnditae,
litigiosi, pacti, temporis , jurisiurandi dixeris, sive praescriptionem, I. II. D. de Except. ι. 9 I. D. de Solat. l. s. D. de
449쪽
Accusat. Hoc significatu Tertullianus librum GP scriptionibus, id est, exceptionibus & desensionibus adversus haeretices scripsit: & Cicero lib ΙΙ. ad Herennium : Praeserarptio sive transatio esse videtur quaedam excepsio. Item hortunatianus Rhetor lib. I. siuid interes, inquit, inter Praescrι-ptionem Translationem p quod Pi .escriptio exclusiit a Gionem: . Transatio autem dissert. Ratig appellationis a Graecis petriacit Qui exceptioncm vocabant , id cit, pistro . eo quod tota facti series verbis judici praescrimiserat demonstranda. Ita plus semel usurpavit Demosthenes contra Midiam, aliique Oratores. Sed optime notavit Suidas , peremtoriam exceptionem hoc nomine magis li-Πnificari, quam dilatoriam, v. c. si res iam prius Iudicata ess)t : quod & Plutarchus in Quaestionibus Romanis conis firmat. In libris autem nostris. temporum eXccptiones reis Rulariter dc frequentius praescriptiones dicuntur. Cum cnim vindicanti rem suam domino posscssio longi temporis obiicitur, praescribi ei dicitur, praecisa dc impcriccta locutione. Ulpianus in l. s. f. i. D. de Divers. temp. praescr. Exceptione longae possessonis uti possit; ec Justinianus i ii.
C. de Piaescr. long. temp. memorata longi temporis exceptio. Adeo autem Praescriptio exceptionem tantum parit, ut eX sola tantum bo. annorum praescriptione actio directa detur, cum bona fide subni Xa cit. l. 8. g. I. C. ea O. ann. Ei vero qui non vi, clam vcl precario usus est, Conceditur a Praetore utilis consessoria, serinde ut ex scrvitutibus i. io. D. s serv. vind. caque non servitutes modo. sed publica quoque jura, quae usu, inprimis Germaniae. patrimonialia sunt ccta, & quae instar servitutum malieno exercentur, uti jura patronatus, venationum, plic tionum, quin ipsae iurisdictiones, etiam criminales, seu merum imperium, ceteris paribus , vindicantur. Briann. ad d. l. Io. n. 2. Gail. I. Useqq. Tas. I. I. g. c. II. ubi innominatas servitutes vocat. Denique ec inter
450쪽
dicta eadem dantur praescribenti, quae ex servitute dari s lent. I. I. f. ult. D. de Aqua''Me piav. E. D. δε B- .actuque l. a. s. . D. de Aqua col. N aestiva. Conseratur Illustris Coccdi Disputatio de Praescriptime miraordinaria ad i. Io. Si