장음표시 사용
421쪽
D. de V. S. Alii a loco, ut Neratius I. E. D. de S. P. R. I. . D. In quib. caus pign. Alii rursus, ut Bachovius & Uinnius, ab intrinseca sui natura: alii , ut Voetius & Lau-terbachius, ab usu servitutes aestimari voluerunt. Quid
quod Iter etiam circa urbana praedia constitui potuit, I. 2o. I. I. uis. D. de S. P. V. l. I . D. Comm. praed. l. pen. D. de Servit. lae. dc servitus cloacae immittendae, nunc inter urbanorum, nunc inter rusticorum praediorum servitutes numeratur', prout Veli urbano vel rustico fuerit praedio constituta. f. I I. de Servit. l. 2. de S. P. R. Nec quicquam frequentius apud Germanos, quam ut aquaeductus & aquae-haultus praedio debeantur urbano.
Ceterum ut argumentis, quibus contraria sententia quam maxime innititur, satisfiat. adhibenda cst distinctio . inter servitutes assirmativas & negativas, quam non totidem quidem verbis. Cajus adfert; is enim magis distinguit inter servitutes rusticorum & urbanorum praediorum, in I. 6. D.
de S. P. V. quacum jungenda cst ejusdem l. 2. leod. sed quam ratio, & analogia juris suppeditat, & exemplum,
quod Paulus noster habet, confirmat. mrmativae sunt, quae patiendo utilitatem praestant; atque hae, si in mero fa- o consistunt. ut iter, actus, via, non utendo pereunt; sin vero structuram aliquam praesupponunt, ut oneris ferendi. tigni immittcndi, structurae remotione libertas usucapidebet. Negativae sunt , quae in non faciendo consistunt, ut altius non tollendi, stillicidii aut fluminis non recipiendi : atque hae per rerum naturam non nisi facto aboleri possunt, quia actus servituti contrarius suscipiendus est, cui dominus praedii dominantis non contradicat. Juvat hanc distinctionem exemplum a Crio in I. 6. D. de S. P..V. &a Juliano in l. 32. S. I. D. eod. a servitute altius non tollendi petitum, quo & Paulus noster in hac ι. ψ. g. 29. D. de urpat. uti voluit: Itaque, inquit, γε tibi servitutem deberem, ne mihi liceret.altius aediscare , cst per saluium ten
422쪽
pus altius aediscatum habuero, sublata eris semiius. Non hic ingrediar prolixam disputationem, de iervitute altius totilendi dc non tollendi, quae variis opinionum fluetibus ventilata est. Missis aliorum sententiis, duae hae servitutes, ex modo altitudinis, quem Augustus, Nero & Trajanus . ad
ruinas evitandas, aedificiis imposuerunt, mihi enatae videntur. Nostra ic aliorum auctorum loca, huc pertinentia, Barnabas Brisi ius tib sel. Ant. c. I. Petrus Faber ardi. 6h. de Id. 2.&Raevardus lib. III. cdUM. c. I 2. diligenter collegerunt. Hominum quippe multitudo, undique Romam convolantium, cfiecisse videtur , ut Principum illae sanctiones tacitam exceptionem admirierent , nisi vicini, solida jaci fundamenta videntes, consenserint, ut formam definitam excedere liceret, atque ita param vel flipulatio aed caneti s ragetur,ut Zeno inquit I. I 2 S.I .C.ῶ -disc. pris.& ante hunc Ulpianus in I. II. I.D. de S. P. V. Si inter
eozicinum raum non convenit , ad quam astitudinem extolli aedia
scia &c. Plane Tiberii tempore, de maxima aedisciorum altitudine queritur Seneca Rhetor. Petronius, Neroni familiaris, sedesque ad sidera mitti canit. Juvenalis, sub Domitiano, avarum jubet respicem, quod spatium tectis siubli bus. Prudentius , tempore Arcadii & Honorii, cetra caenacula vulgi celebravit. Non equidem diffiteor, haec aliave loca, de
aedificiis ante Augustum exstructis , accipi posse ; std ferali
Neronis incendio, bona pars Urbis conflagravit, & Augusti edictum, mox a potentibus spretum, sine moribus fuisse, Neronis dc Trajani iterata Constitutio, tum I. I. la'. 8. C. de Servisat. ut credamus suadent. Falluntur utique, qui cum Lasio, Caepolia dc Schneide ino, servitute altius tollendi, id agi volunt, ut vicinus arales suas altius tollere debeat, si mea forte intersit, ejus aedes altiores esse, ne meae ventis perflentur, aut soli nimis liquido cxponantur, aut quod meas repercuta lumine Ulpianus v cat illustrari velim. His enim refragatur natura servitu tum, a Pomponio memorata in L I s. i. D. de Serv. α
423쪽
Nenuius in I. d. de S. P. R. apcrte scribit : Luere altius tollers, item Paulus in L 7. , I. D Comm. praed. ut altius rutrae vel non sollere Meat. Neque Viros Celeberrimos Uoetium, Pagenstec rum & Stryelatum sequor, ad iit. de Serv. praed. urb. cxistimontes , non aliam, in verbis allatis , Jurisconsultos denotasse alitus tollendi licentiam, quam qua ego vicinί aedes. meis sumtibus, altura tollere Postum, ad mei
praedii utilitatem : hox enim vel unus Justinianus refellis. scribens, confest bria agi, jus stat esse altius aedes SUAS tillen. di, in S. 2. I de Action. Si quis regerat, neque sic satis li. quidam videri hujus servitutis rationem ; quia pacto, etiam contra Principum edicta. Sc jus publicum admissib, non
servitus inducitur . sed libertas tantum n. turalis restuartur, quae prius fuerat, per impositam a lege servitutem , ademista. Respondeo ; omnis servitus altius tollendi simul continet servitutem, seu jus luminibus vicini ossiciendi. non quidem infinitum, sest ad boni viri arbitrium reductum: illa enim duo Cajus Paulus. uno quasi sphoitu conjunxerunt in i 2. G 4. D. de S. P. V. Unde Cuncti opinio enata est, servitutem ne quis aedes suas altius tollat. dc ne luminibus vicini ossiciat, unam esse lis. XVII. O . c. Is . Modus tamen diversias ein, ut Marcellus indicavit & Ulpianus
in I. IO. II. D. eod. Verius ergo puto , servitutem altIus roiati di praestapponere legem , edictum , constitutionem aut statutum, quo ultra certamaltitudinem, vicino invito, nulli aedificare licet: qualia statuta Uratissaviae dc in Bavaria alii observarunt. Contra altius non tollenssi servitus est, qua vicinus non potest in filo altiu& aedificare, quam nunc aedificatum liabet, licet infra modum, lege concessum , subsistat. Aucior tamen in Javolenus, eum, qui hanc servitutem P thur , viridiae siqua eam altitudinem habere pota I. I L. D. de S. P. V. ubi viridia non tam iam herbae virides, sed horti, arbores ec silvae, quae intectis planis, de sine fastigio, a ditioribus habebantur. Seneca pater lib. V. contr. s. --σm δε--ocui,inibus' nemora. Seneca filius epist. 322. Pomm
424쪽
ria in summis turribus serunt, quorum silvae in rectis domarumae fastigiis nutant. Vide ibi Lipsium in notis, Merillium
lib. I. obf. c. 3 . & omnino Casaubonum ad Athenaeum tib IV. c. I 2. Ceterum quod Justinianus in I. ult. S. I. C. de Servitut. generaliter constituit, nemini licere , prope aream alterius triturariam sublimiorem , tam alte aedificare , ut idoneum ventum infringat , id ad usum & privilegia agricultum pertinet, quo ventus frumenta a Paleis purgare possit, ut ex multis docuit ampli T. Cuperus lib. II. OU. e.
g. XIV. Verum cui bono , inquis , tam subtilis & anxia, distinctionis inter non usum & usucapionem libertatis, investiis ratio, si Iustiniani nova conititutione, in L pen. C. de Seris.
vitur. aqua , jam A. C. s 4. in universum de omnibus realibus servitutibus cautum fuit, ut non utendo decem aut viginti annis amitterentur ξ Uerba ejus sunt ista: Ita in ceter ervi gutibus obtinendum esse censuimus; ut omnes servitutes non utendo amittantu e non biennio quia tantummodo soli rebus annexae sunt sed decennio contra praesentes, vesviginti spatio annorum contra absentes e ut si in omnibur hujusmodi rebus causa similis , dimerenitis exploss. Trifariam hic vidctur Imperatoὶ jus vetus emendasse : primum , quod pro biennio substituit longum tempus. Tum quod praesentiae & absentiae rationem haberi jussit. Deinceps omnes
vult non utendo, nullas per usucanionem amitti. At si Uerum amamus, duas tantum corremones priores instituit Iustinianus . quoad tempus amittendi et non posteriorem, quoad modum: nam & Cajus in I. 6. D. de S. P. V. similiter dixerat, omnes servitutes certo tempore non urendo
perire ; sed cum hac dissimilitudine, ut in quibusdam cum omissione dominantis conjungatur usucapio servientis. Ε dem restrictione nisi Constitutio illa suppleatur, frustra dici posset, post biennium, quam lata erat, tot loca Pand ctis esie inserta, quibus libertatis usucapio continetur.
425쪽
Quod autem ad introductum illud praesentiae & absentiae
discrimen attinet. sciendum est, olim nil interfuisse, praesens an absens esset is, cui servitus.debebatur. Nec enim in his servitutibus absentiae r tio habita, quia non ad per- senas, verum ad praedia vicina se referebant. Et quamvis
dein longi temporis praescriptio , vel quasi , in servitutibus
admissa, decennium tamen suffcere videbatur , I. Io. D. Siserv. vind. Id quod corrigit Iustinianus , absentibus tem-liora duplicari Jubens , sicut ea jam ante duplicarat Pau-us ; si cui alternis tantum annis vel mensibus servitute uti liceret I. 7. D. Quemadm. serv. amisi. Finge autem. Hoc pacto servitus itineris est constituta, ut singulis quinquenniis uno die liceat ire, agere; an quot anni sunt intervalis Iares, toties multiplicabitur tempus amissioni priescriptum p Ita somniant multi : sed Imperator nec in hac quidem specie plus semel duplicat tempus, & 2o. annos praescribit, in I. ult. C. de Servitur. Isthaec etiam maximi momenti est Justiniani mutatio, quod cum olim servitutes personales, ut ususfructus. solo non usu perirent, etiamsi rei libertatem non possideret proprietarius, i. - . g. s. D. de Usurpat. , usuc. l. 2o. l. 7s. Quib. mod. usus r. Paul. I. III. dent. tit. 6. q. o. hodie , praeter illius cessationem , adhuc istius necessaria sit possessio, sine qua praescriptio non currit. l. pen. C. de r. l. 2. l. ψ. l. 7. C. de Praescripi. long. temp. Atque haec Usticapio libertatis Iustinianea vocari posset, post l. un. C. de Usucap. Iranss. .
f. XV. Hoc ipsum denique & Mores constanter servant, ut in supradictis speciebus animus , de prohibendo servitutis usu,
declarandus si , prout praejudiciis confirmat in Zovius pari. III. Dec. 288. & P. II. Const. 4. def. I 3. Item Responsa Ictor. Holl. pari. L Cons I99. in medio. Barth. Caepolla, non vilis auctor in materia servitutum , ideo dinputationem suam hac de re cap. 24. n. 7. institutam , concludit his verbis: Unda propter hoc tene omnia , quae supra dia
426쪽
x. Obsermanda esse , ta de jure Comonico, quam Civili, Nram in terris Ecclesiae, quam in tertis Imperii. Mornacius etiam ad l. 6. do S. P. V. magni hoc discrimen fieri aescietitissimis 8c peritissimis patronis, se vidisse ait, cum de ejusmodi praescriptione orta esset quaestio. Nec ad servitutes tantum haec perti t observatio, sed ad jura Omma. quae in alieno exerceri postulam tu patronatuS, decimaruui. operarum , servulorum, venationis, molendini bannari ecc. de quibus Strych. in disp. de non usu juris quaesii. Sic siquis per mille annos non fuerit venatus, haud amisit jus venandi, nisi vicinus semel prohibuerit, & in ea prohibiatione alter acquieverit per longum tempus. Vide Carpa. lib. I. Resp. 96. n. 8. & Reo. - . u. Is. Brunu. ad I. I. C. de Servitut. η . II. Lyncker. Decis. 96 I. An vero , ad praescribendam libertatem ab onere collectarum, neccssaria sit 1interpellatio ex parte collectantiS, dc recusatio ex parte collectandi . discrepantes sunt Doctorum sententiae, quas examinat Κlockius L Contribui. cap. I 6. n 8 .seqq. Cui ju gaturi Mevius p. VIIL decisi 2. Haxprecht de Praescripi.
smmunit. a cosiectis. Lllud forte monere supervacuum, apud Saxones. Belgas dc alios, non nisi longissimo tempore Iibertatem usiacapi. Richt. p. I. dec. 2I, n. s9. Grot lib. II. LAtrod. cap. LI. n. Κι. Leeu Nen Censior. p. I. Bb. 2. c. I ,
in fn. Omnes quoque norant , Iuris Canonici Philosophiam, quod id bonam fidem attinet, juri civili, ubivissere locorum , hodie praeferri, ex c.f. X. de Praescripi. Myns. Cent. Π . O . 6. Mev. P. H. dec. Ioz. Recte, an secus, nunc non disquiro. Ualdo autem placet Jacobi Cujacii. Jurisconsultorum Phinnicis , dc sedi Romanae addicti, in s. s. inisu. X. Praeseripi. in de re judicium et Hu cunti serva interim probes, quam Θmci'fusci ο Der ἔ, qa. Ne is M. incuria si Curia. Roma α
427쪽
S. I. De Usuea pione libertatis Poli ratio firmatur, θ' Case I. p. D. de Usurpat. explicatur. H. In praesenti quaestone sex juris rem rasunt olservanda. Seckndum Legem XII. Iabb. Gucapio servitutum non fati admissa. Verba laxis aliter , quam ab Holmano, G Hista GraeΦio explicantur. HI. Media Iurisprudentia Usucapionem servitatum permist, tam rusicorum , quam urbanorum praediorum. Cicero illu ratur, CHacius reprehensus. IV. Rursus Tiberii tem- -jus antiptium reduxit Lex Scribonia I quae Consularis, non Trutinitia ν detur. V. Quae vias Deis fuerint rari res dispulsuum: a Sabino Paulo allatae re ictumar 3 alia profertur, conjectu- fulcitur. VI. Pos Scribonium nunquam usucapio servitutum reducta. Seneca, Aggenus , D. de Servitur. illuserantur. VII. Aundo Uacapto . etiam servitutes . quae ei debensur , sunt x .evrae. L. io. 3 I. de Micrpat. variae emendationes explicationes. Pauli sententia eum aliis capiti s Guelliscar. VIII. Praetor mox temporis diuturni prae Urionem indust, cujus requista enarran .. tar. IX. Eamfuisse Homalam , ω ab otainarria praescriptione longe diversam ; sola item Praeforis Mitione consisse. L. Io. D. Si sero. vinae. ex Micata. X. Ex Iasiniani consitu riove servitutes non Uu- capi, sed longo tempore praeseroi. Tistitas N iosa sdes requiri-rar; scientissemientis uois item. XI. - astis error . dividentium servitutes in conlisuas S contius as , refutatus. XII. Moribus have disinctionem tenendam, ut conti ae longo tempree, HIconsinuae immemoriali. praescriptume acquirant Q. Quid sit tempus me- . moriam hominum exeedens. Cur annus tes dies Saxonibus, friens. saeculi placareris Basaias. XIIL De remediis. prascribenti congetentribus , rura praescripti,nis.
Ρmulat nunc ordinis, quem ipse Paulus nobis praesim-psit, ratio, in de Lege scri ma, atque Hus omasi
428쪽
ne, de praescriptione servitutum dicamus. Quae pars etsi haud minore dissiculiate prematur, quam prior: cnitar tamen pro virili , ut qualicunque modo provincia suscepta exornetur. Sed prius est, ut Paulum audiamus ; qui ita pergit: Quia eam Usucapionem jusulit Lex Scribonia , quaesierviIutem constituebat , non etiam eam , quae libertatem praesar, sublata servitute. Quibus in verbis, & ratio praecedentis sententiae continetur. dc simul novi aliquid assertur de Large Scribonia. quam frustra alibi quaeras. Dixerat antea gerius esse, libertatem servitutium usucapi posse; id vero, contra
dissentientes, nunc muniendum erat ratione, quam animam
dc medullam legum . non ab re Rhetor quidam antiquus appellavit. More igitur suo hanc apponit clegantissimam: quia libertatis usucapio , lege illa corrcctoria, noqiuitia lata, quae servitutes usucapi vetuit, omnemque Mediae Jurisprudentiae disciplinain in hac materia purgavit ἱ ergo quod mutatum non est, cur stare prohibeatur 3 Sane liberistatis favor, pariter ac odiosa servitutis natura, hanc interpretationem suadebant. Facilius enim admitti potuit usucapio libertatis , per quam nihil novi fit, sed res ad pristinum statum naturalem revocatur, hunc vero conservari publice interest. Dispar etiam alia adhuc ratio videbatur: scrvitutes solae, tanquam res incorporales, possessionem, &, Quae per eam fit, usucapionem respuebant. I. 2 s. D. de
surpat. Qui vero libertatem usu capit, is non modo fundum vel aedes, ceu libertatis objectum , sed ec id. quod contra servitutem positum vel aedificatum cst, missidet omnino. Ita Julianus in I. 32. S. I. D. de S. P. U. inquit etiLibertas servitutis usucapitur, se aedes possideantur. quare s is, qui altius aediscatum habebat , ante saturum tempus aedes poss-dere desiit , interpritata usucapio esse is autem, qui posses easdem aedes possidere coeperit , integro statuto tempore, libertatem usucapiet. natura enim siervitutum ea es , ut possideri non possint,
sed intelligatur eatrum posscisionem: habere . qui aedes pos ei. Atque ad hanc disiaentiam respexit Gajus in I. s. D. de
429쪽
Usurpat. θ' usucap. quando ait: Usucapionem recipiunt maχD me res corporales. Id est praecipue & principaliter , quemadmodum in I. II. D. de Rebus cred. l. m de Reg Pur. atque innumeris locis aliis haec particula usurpatur : nam dc libertas aedium , quae incorporalis est , Hadriani aevo , quo Cajus vixit, usucapionem admittebat. Nil igitur opus, ut .. maxime , cum Cujacio ad i. q. S. I. de Ufιrpat. ad emblemata & eniplastra Triboniani referamus: vel cum BrisO-nio lib. XI. de U. S. illud per utique, seu ita demum explicemus ; quasi solae corporales usucapionem recipiant: vel denique cum Wisienbachio in Embi. Trib. dicamus, post Legem Scriboniam servitutes usucaptas csse, quo nihil a juris ratione magis est alienum , ut ex iis, quae nunc dicemus, apparebit. Sed quia non unus Wisienbachius hic lapsas est, &praeter contusionem pauca in themate nostro promittunt Doctorum commentarii; omnino tempora, cum Galvano, distinguamus oportet; quo planius omnia percipiantur, quidve ante.& post Legem Scriboniam , circa usucapionem servitutum obtinuerit, intelligatur. Primum esto XII. Tabularum: Alterum mediae Jurisprudentiae : Tcrtium Legis Scriboniae : Quartum ab ea lege ad Iustinianum : Qi intum ipsius Justiniani: Et Sextum denique a tempore restauratae Jurisprudentiae ad mores hodiernos, quorsum laboresno stros inprimis dirigamus oportet. Sequimur enim hac in re consilium Aristippi Philosophi, qui consultus, quid adolescentibus discendum putaret, id respondit, quod cum viri evasissent, ad usum vitae maxime commodum esset futurum. motus enim quisque tam patiens , ut velit discere, quod in usu nou sit habiturus p ad Aristonem Jurisconsultum. Plinius scribebat lib. VIII. D. I . Quemadmodum vero in aliis dissiciplinis, sic & in Juris prudentia, usu rerum vix potimur, nisi tota quaestio a primis initiis , dc velut ab ovo repetatur. A Legibus itaque XII. Tabb. ccu omnis pu-
430쪽
blici privatiqtie juris fonto, ordiamur, quibus etiam Usucapio introducta est. Notalsatis carum est formula, apud Ciceronem in Topicis. & pro Caecina c. I p. L SUS AU
CTORITAS FUNDI BIENNIUM . CETERARUM RE UM OMNIUM A NNUUS USUS ESTO. Obso1-
ra sunt verba Decemvirorum priora, sed gratia vetustati, retenta, ut corum multa alia. quae ne Ciceronis quidem temporibus, a Romanis intelligebantur. Salmasius cap. 8.de Usur. pag. 2io. legis verba ita interpungit: Usus , aactoritas fundi biennsum so . ceterarum omnium rerum usius au ctoritas annus esto. deinde cXplicat, non ultra biennium patere locum auctoritati, id est actioni pro evictione, atque adeo cuictioni ipsi, Hot manus in comm . ad orat. pro Caecina , biennis legit . & post usus comma quoque ponit. Verum tantum abest , eis ut accedam , ut potius Uus-auctoritas , conjunctis Vocabulis , mihi pronuntiata videatur. nam in Topicis connectendi particula abest, & in ea pro Carcina perperam retinetur. Sic Pignoris capio , capitis minutio, aliaque apud iErodium ad in intibani decl. 29s. dc Gronovium avum in Observ. ad Hiit. Eccl. script . c. I . pag. Is 3. Duo hic sunt genitivi , qui a voce auctoritas reguntur , dc aucturitas usus significat dominium ex possessione fundi quinitum. Celeberrimus Graevius ordinem verborum hunc constituit, unus fundi biennium auctoritas so. caque interpretatur: usus seu usura fundi per biennium parit jus posscisonis legitimae. Sed quia dura locutio est. usus biennium, id est utentes per biennium , mihi biennium
nominativus videtur, pariter ac annuus usus. qui ei opponitur, ut ordo sit talis: biennium pariet auctoritatem usus fundi , annus erit usus auctoritas ceterarum rerum ; vel pos mone dominium in rebus immobilibus biennio , inmobilibus seque moventibus anno acquiratur. Nullam vero Decemviri rerum incorporalium . ut servitutum, habuerunt rationem, quia fundamentum Ulucapionis ponc bant in
usu, sive posiussione ; incorporalia vero possideri non pos-