장음표시 사용
491쪽
- de Constitibus , qui extra Romam. 47
mrum Consul ; Genuensium Potestas appellatur: quae in Graecam
dialectum traducta , unum quidem nomen Procuratorem ; aia rerum Praesidem ; ultimum auctoritate pollentem notaI. A-
miratii etiam , seu supremi Classium Praefecti, hoc nominis tulerunt apud Saracenos : sed an Consulatus, proprie ita dictus, viguerit apud Arabes. qui Hispaniam occuparunt, sic ut eorum Sullani Consulatum, instar Tribunitiae potestatis gesserint . ut Pagius volebat , in Diss hyp. p. 2. C. q. n. 22. LI. id Vir nunquam satis laudatus . Carolus duFresiae discussit, in Glossar. Graec. t. I. pag. I 268. g. VIII. Quod si ergo viri Principes Consulis nomen assectarunt. non est, quod miremur, usum ejus necdum vulgatum suisse, aut Redhoribus civitatum promiscue tributum. Aliis autem honorum vocabulis hi denominabantur, inter quae primum locum obtineat vox, a Praesidibus provinciarum , ad summos Magistratus urbium liberarum transsata. Iulius Paulus, in illis , potestatis verbo, imperium significari scribit I. 2 s. de V. S. Modestinus refert, sddusserema potesate impetrasse, ut pignora possideret, I. 26. pr. D. de Pignor. ec Iunius Gracchanus libros de Potestatibus scripsit, quorum septimum habes, in I. un. D. de OF quaes. Apud Juvenalem Gabiisum potesaris expressa occurrit mentio lib.
X. 's . I. o. Graecis Πολιroia, etiam municipiorum ma
gistratus dicti, auctore Valesio ad Eusebii Hist. Eccl. lib. V. c. I. Rusque appellationis exempla , apud posterioris aevi scriptorcs, etiam Graecos , Ut modo ciXimus, maxime vero apud Innocentium IlI. Honorium III. dc Clementem IV .vulgaria sunt. Immo sicut hodie in Italiae dc Venetae ditionis urbibus , is , qui jurisdictioni praeest, & civitatis negotia cum potestate quadam gerit , Podesta dicitur , ita Potestas Patavina, Bononiensis . Arelatensis , Aventonensis. Massiliensis, civibus lin rebus belli ac pacis libere imper' runt. Apud Frisios vero rector totius gentis, e sui medio electus, Potestas appellatus; donec Imperatores, aut Reges,
492쪽
Coinites ic Schultesios uri dicundo , in Frisiam miserunt, ut Ubbo Emmius, in Frisiae descript . generali pag. 9 ostendit. De civicis nostris Fridericus . in Constitutione ecclesiiastica apud Cironium , in quinta compilatione Decret. pag. . loquitur : Potestates , Constes, Rectores, Stat utar ii. cui addo Gunt herum lib. s. Ligur. Inde per Etruscas Legatos desinat urbes , Campanasque domos, θ' quas in litore curvo Equorei lavat unda fatis: quo debita Asco Iura vetusta petant, per quos statuantur in omni Urbe Magistratus, civica quaeque Potestas. Hoc amplius Octavius Ferrarius, in originibus linguae Itallicae observavit, Brixiae decurionum primates Abbates dictos; eadem nomenclatura, qua Praetor Genuensium, & qui Galatinis , ab his missus, imperitabat Consul, donatus est. Forsan ad imitationem Patrum civitatum , qui
in Iustini Sc Justiniani constitutionibus Graecis, appellan
tur l. I 2. C. de Haeret. I. I. C. de Aleat. Nov. I 6o. m. De
Gallis Strabo memoriae prodidit lib. IV. tarente popu- lari politia . primores urbium deligi solitos , qui in lingulos annos Iura redderem. Horum autem nomen non
unum fuit: nam Uergobretus Flaviae Heduorum praefuit. ut ex Caesaris lib. I. c. I s. supra diximus: id vero nominis Augustodunum , primaria civitas, ad haec usque tempora, retinuit, sed media parte truncatum ; ut princeps Magistratus Visu dicatur. Tolosani Consules suos Capitolinos, Capitous appellant, sive a Capitolio , a Romanis extructo, cujus nomen ic vestigia supersunt ; sive a capitulo: nam Capitularii etiam , Capitulares, vel Domini de Capitulo dicti. auctore Alaeserra lib. III. Rer. Aquit. c. Burdegalenses vero rectores suos Iuratos vocant, quorum caput Major dicitur. Similiter Majorqjurati Suess ienses, in vetere Aresto Partamenti, sunt apud Choppinum de domani o Franc. lib. III. tit. 2o. n. Io. In aliis Galliae urbibus Scabini, quasi lecti judices, Germanico vocabulo, appellati, ut discimus ex
493쪽
de Consῖlibus , qui extra Romam. 79
Alexandri IV. Romani Pontificis , c. I. de Immunit. Eccl. in 6. D regno Franciae, inquit, communiae, Scabini, seu Consules , jurisdictionem in ipsis communiis, civitatibus , castris Otoillis temporalem exercent. Non multis a Gallis discrepant Belgicarum urbium rectores, de quibus Gregorii IX Pont. Rom. decretalis epistola extat, de alienat. jud. mut. caus.
Ex parte Scabinorum 'pretis; id est 2Dre in Flandria, quae nunc Burgimagistros habet. Qui Gallis Uchmius, Anglis Aldermanni dicuntur, etiam in amplissimo Metropolis Londinensis collegio; quod , Ricardo I. auspice, libera Urbis
administratione dc honoribus auctum est , ut annales Angi rum produnt. LL. EdWardi Confest c. Sicut modo πο- cantur Greue , qui Iuper alios praefecturas habent: ita apud Anglos antiquitus vocabantur Ealdormen, quas Seniores; non proptersienectutem , sed propior sapsentiam cst dignitatem. Apud Frisiones, stante populari libertate , eadem vox , pura puta Germanica , usitata fuit, & ab his, sine dubio, in Angliam delata. Qui enim Leovardita, Doccumi, Franeherae, & Harlingae
Senior in Senatu erat, eique praesidebat, patrio sermone, OUermannus dictus, ceteri Scabini, Senatores vel Iurati,aiustore Ubbone Emmio de Frisior. Rep. pag. 16. De Principalibus vel Honoratis , Honiadis , duumviris, quatuorviris vel Seviris Hispanorum, videatur Petrus de Marca, Mamcae Hispan. lib. II. c. I q. s. I 3.
Quemadmodum ergo, in medio aevo, propriis honorum vocabulis singulae civitates magistratus suos ornarunt; sic inter vetustiores Carthago Suntes habuit, Capua Medix- tuticos, Corinthus Prytanes, Athenae Archontas, Cyprus Anactas, Massilia Timuchos, Catina Proagoros, Continiatinopolis Dissipatos, Messina Strategos, aliae aliter suos apis pellarunt. Nec Batavia, quondam Cattorum populo, ut Tacitus tradit, & seditione domestica in eas ledes trans. greta, in vernacula videntur nomina defuisse . quibus summos imos suos Magistratus honorarent. Haec ait cogno. P p P scerem,
494쪽
48o Dissertatio nonas erein , nulli peperci industriae , excussi & perreptavi.
quoad a me fieri potuit, medii aevi monumenta; nec antiquius , in Cimmeriis iIlis tenebris , nunc quidem reperire licuit ullum, quam Mergraevii nomen. Notatu dignus est locus in LL Edinardi Conlataris c. XXXV. Greve quorue nomen est potestatis, Unde Teutonici, Frisones , Fundrenses Consules suos MERGREVE, quasi majores dominos, vel bonos
paciscos, vocare solent. Nomen verum . elymon incertum. Illud patet, vocem Mergreve nur. mire, & Gr e com- politam cste. Afer autem principem notat Gregorio Tur
nensi aliisque. Hinc Tillius comm de reb. Gan. l. L. Maia eri vel matrii vocabulum origine Germanicum esse, dc praefectum , praesidem, rectorem designare scribit. Quae sententia tot priscis Germanorum Maris, ut Aritomara, Teutomari, Catumeri, Gilimeri. Filimeri. Rotemeri, Vithimiri, Seria miri. Condomari, Civi mari, ec antiquissimo In mari, sive Indutiomari, summi Trevirorum Magistratus nomine, cujus Caesar meminit, juvari possit. Viromarum , Rheni progeniem , celubravit Propertius; qui & Viridomarus & BGIoma. rus Floro , Orosio & Jornandi dictus. Ricimeris meminit inscriptio l. is. C. N. de Re milit. THEUDOMER REX in nummo aurco legitur. Apud Claudian. lib. I. de Laud. Stil.
Multa id genus alia collegit Hadrianus Iunius in Batavia c. 13. & laudatam et Imi Tilliani rationem, magis Consenta neam eta. ait, dignitati & ossicio personarum principalis fortunae. Bochartus addit, Gallorum principum nomina amar composita esse, quia id Britannis , Syris domisismsonat; unde dominus noster venit. I Cor. XVI. 22. lib. I. Geogr. c. 42. Reinesius contra lib. III. Uar. Lin. C.
2. Matrii vocabulum, a Germanis, ceterisque Romane scribentibus quarumvis nationum hominibus, e Latino Major, corruptum esse, dc magistratum vel judicem notare, existimavit, quia apud Suidam est: - αι ει πριν ται. Ianus etiam
495쪽
de Consulibus, qui extra Rowam. 8 I
etiam a Costa ad titulum Decretalium is Maioritate cy' Obedientia erroris omnes arguit, qui vocabulum a Germanica voce Meter deductum vile censent: quia Major populi Neapolitani plebejus Magistratus vocatur apud Gregorium,lib. . Registri ep. 27. Major Rupellae in inscript. cap. pen. X. de Cousuetud. Major domus in can. Vs-us 8o dist. Costam laudat lc sequitur Menagius in dictionario , voce maire , atque in Picardia Mneur de ville dici, addit. Ma
thaeus lib. IV. de nobil. C. 2. eX G corum argumen
tum depromit. Potuisset addere Hispanos , quibus Maj rin s dc Meirinus , sicut Mesrinoo Lamianis , est Magistratus causarum cognitioni praeiactus. Majorixos vel alios rectores civitatum habes, in Concilio apud Pennam fidelem an. r3ΟΣ.
c. 13. Gallis sane hac voce nihil frequentius fuit, & pec liarem Sidonio loquendi formulam . Domine Major, Arve num idioma redolere, Ioh. Savaro ad primam ejus epistolam observavit. Apud Francos princeps in regum palatio dignitaς, major domos dicebatur, & Civitatibus sui fuerunt Maiajores , matres vulgo: Amalaicus major de Boido est in Capit. Caroli Calvi tit. 13. hi legibus visigothorum lib. s. tit. i. l. 6. Major in loco. Mihi sic videtur : ut ori ines pler rumque civitatum erilles, sic rudia quoque magiitratuum nomina fuisse ; ouae cum vitae clegantia mutari coeperunt: quia principia sua Iemper sequena magnitudo obruit, . ait Seneca I. III. de benes. 29. Jam velis maxima parx civitatum ex villis, revicis, Moereten, enata est, quorum Praesecti, in illa tem porum simplicitate. sua. honoris potestatis vocabulari pariter ac Sculdacii, Scriteri, retinuerunt quae Romani, linguae Teutonicae rudes, per Major explicarunt. Plane
apud Francos, qui villae regiae preerant, di domini nomine incolis jus dicebant, Majores villarum, vocantur, in Capitularibus, apud Himmarum aliosque, a Frenio in Gossario laudatos. Iidem Vissici interdum dissi, sive ae Francogallica voce Vide civitas, quae ex complurium in agris mansionumia aedium collectione exsurgit: sive a Romanis petiti, qui
496쪽
ad quoslibet praesectos eam vocem transtulerunt. V eas aerarii est in Priapejis : alimentorum, pagorum in lapidibus antiquis. Juvenalis Sat. I v. p. 77. de ipsa Roma :Pegasus attonitae postus modo Villicus Urbi. Hujus imitatione Villicos o Se binos Leodiensies, habes apud
Hoclemium c. Io. Praetor Groninganus, Villicus in Graningen, Vernacule Grunevasit, in charta audit antiqua , quae in Kempii rerum Frisicarurn opere reperitur. Villicus civitatis
est apud Joh. de Leidis in Chron. Hou. Ballivumsve Visi cum habet Beha an. I 322. Ab Embrico Villico, Embrici villa dicta; dc Proetorem Gandavensem notissimo hodie vo. cabulo, Villanum de Gandavi appellari , Menso Altingius notitiae p. II. p. 74. testatur. Sed haec ad judices magis ec Burgravio pertinent, quam ad Consules, quos Ed arisdus Mengremios dictos esse tradit, adjectione honoris causa, ab aetate & canitie desumta, Quasi-, Graviones. Qui hos a γραφιιν, a grave fossa, vel a gramen, ab eruendis cauis 1arum meritis, quod erudito Altisfilo placuisse miror, vel ab aureo Regis graphiario, cum Chifletio, dictos volunt. unusquisque facile videt, quam longe a vero absint. Magna
enim reverentia senectuti apud Germanos fuit. mores na-ru , ut Caesar vocat IN. de B. G. C. I . sive feramanni, Grisse mannen, viri canitie venerabiles atque consuetudinum
olitanarum periti , publicis Germanorum muneribus erant praeficiendi; quia plus apud eos boni mores, quam Romae leges scriptae valebant. Ipsi civium judices Sagibarones, inrit. s6. L Salicae, vocantur, idis viri aetate dc lapientia maturi , quibus controversias decidendi facultas erat. Et nihil prudentius isto instituto. Consilia senum, hastae juvenum in proverbio sunt. Stomachatur nemo, cui per aetatem imperatur, neque se meliorem esse credit; praesertim cum hoc praemium recepturus sit cum res tulerit justa aetate, ut pluribus disi erit Aristoteles VII. Polit. I . Claudianus bellis annisque verendos Getarum Proceres describens, de bello Getico canit: I 1 . mis
497쪽
de Consulibus qui extra Romam. 683
ic aliquis gravior natu , cui plurima rictis
g. X. Haec paulo fusius edisserenda fuerunt, ut appareret, quam recte Hermannus Conringius, in disputatione de Urb. Germ. f. s. scripserit : absique dubio omnibus urbibus , Francorum aetate, jam suos Burgimagistros fuisse, negotiis civ stibus dii gendis Tantum vero abeii , ut vox illa Capitularibus & Historicis Francorum sit nota , ut solum Capitolini, Oidermanni, Quatuorviri. Rectores civitatum , Scabini, aliisque vocabulis. supra S. VIlI allatis, dicantur. Omnium autem frequentissima vox Majoris erat, te Matre; cujus meminit Capitulare Caroli M. ut PresbFieri neque judices , neque Majores fant z quoque nomine Bituriges, Burdegalenses, ac Pictavienses adhuc laetantur. Non nego, fieri potuisse, ut civium curatores Burglmagistri in sermone vulgari appellarentur: serius Vero, atque demum in saeculi tertii decimi publicis monumentis, titulus Magistri civium ; rarius Burgimusri nomen, licet prius forsan aetate, occurrit, antequam Acta publica vernacule scribi coeperunt. Ubbo Emmius, in scrie Consulum Groning. ad A. i 26o. IIoc seculo, infit , litterae vulgo sicribebantur Latine, in iisque appellabantur Rariona. les, qui ps, cum litterae scriberentur Germanice, dicti sunt, voce Leutonica, Burgomagis i. Charta Friderici Il. Imp. annor 232. apud Broumerum lib. XU. Annal. Trcvir. Revocamus in omni oppido Alamanniae. Communia, Coasilia , Magistros civium ,seu Rectores. De civibus υgustanis scribit Crusius lib. II. Annal. c. I 7. quod, Conradino nefarie obtruncato, ipsimet sibi coeperint eligere Civitatis curatores, Duumviros, Magi fros civium tunc dictos. Hi vero ipsis Consulibus, id est Senatoribus, & quasi Consiliariis superiores erant, ut discimus ex diplomate Rudolphi Imp. an. I 28o. apud Lchmannum I. v. Chron. Spir. c. III. Magistro civium, Consistas, , univer-ss civibus Spirensibus: Et fatis apta haec appellatio, atque in synonymis Ralaimeser , Statimeser, Anmeser, alibi pro'
498쪽
g. 8 Tissertatio nova', bata. Halae Suevorum . quae libera Imperii civitas est, iacunqueviri consules Stairmesere vocamur , auctore Crusio , p. II lib. VIII. c. s & p. lil. lib. IV. c. 6. quos tamen Maximilianus I. in diplomate de A. Is 2I. Buingeωiser salutavit. Argentorati nobilis genere per eXcellcntiam derseisier appellatus, auctore V cnckero de jure archivi pag. I so. cujus verba adscribo: Eorum qui hodie Consulum titulo. der Ammeistere , apud nos sunt insegmti, origo certe antiquiores, quam ut vulgo creditur; quippe s in vetustissimis Arae roratensi m Acumentis hujus muneris etesigia iret emunIur , licet non semper sub hoc expresso nomine: quoniam ridem plerum4que Magistri Scabi notum dicuntur. Deinde pag. Is I. Quider Mcister, Magister κατ' nominabatur , vel Magister civium, aut Magister Burgensum , nobilis genere erat , ab antiquissimis temporιbus: N prim in unus, vel duo, raro tres. ultimo tandem quatuor eligebantur quorannis ; quae ordinatio , ab A. I 27I- fere eerpetuo huc usque fuit retento : quo anno etiam
titulus Magistri Burgensium dωit, is in ejus locum nomender Statimet ster Dii introductum. Haud ineleganter i Quibus enim praecipua cura incumbit, Quique magis, quam ceteri, diligentiam & sollicitudinem revus, quibus praesunt.
debent, hi Magistri Romanis & Germanis atacllabamur, I. s7. D. da V. S. Hinc Consules Romani Tullio populi magi i dicuntur ; quia publicis rebus praefecti. Sic.Magiser Equitum, quod summa ejus in Equites potestas; Cen- 1 or quoque Magis r morum.; dc Dictator Romanus, Magia. ster populi vocatus, auctore Varrone aliisque. Plerique cota legiorum Principes hoc nominis gesserunt: Magister collegii Fratrum Arvalium, Magister Collegii Dod phororAm, in pra- scis Inscriptionibus ; N Maaister umer*Mis in L 8. Rem rat.
ΔΗ. Ag iis, lib.. IV. Hist.. Iustiniata, Magistrum digni
tatis no n vocat. οῦ Μαωem s. ια Quamvis ante hunc
municipiorum magistratu aliquando, apud Roman , M igistri , velut diminutionis nota , di per ludibrium dioi: quod ex Suetonii octavio c. Joh. Fr. Gro v. ad Livii
499쪽
de Confiitibi , qui extra Romam. 8,
Iib XXIV. c. 3 s. docuit; nec satis dixerim, an ejus appellationis vestigium sit, in lapide apud Gruterum A. pag. I J. MUNICIPI. MAGO. Sed Burgimusri nomen recentissisimum perperamque essichum esse, Credidit Lambecius p. 2.rer. Hamburg. n. 2 s. quia Burgus vellBurgum, apud mediae aetatis scriptores, pro munimento & castello sumatur, pro urbe nusquam. At Burgus Romanis quidem, sequiori aevo, castellum parvulam , seu turritum propugnaculum in limitibus denotavit, ut Vegetius scribit, ta Cyrillus glossario,
- Πυκγ.. turris, hQgus. alias clusurae dicebantur. Vid. Cujac. III. obL 2 . & Pithoeum lib. I. Adv. C. I . Germani vero crebra habitacula consituta, burgos vulgo vocant , ait Orosius
lib. VII. c. 22. 8c Burgundiones , ab oppidis munitis. quae arcem impositam habebant, nomen tulisse, Paulus Diaconus ic Isidorus voluerunt. Olfridus Monachus in Evangelio illud: Ite in cimitatem, Theotisce , sive Francisce vertit : Faret in thia Burg. Sigilla multarum urbium hoc confirmant, in quibus oppidum turritum conspicitur; etiam terminationes in Burg : MVIebuta , Batenburg, Saltaburg, murt uig , Stra burg , Augsburg, Merseburg, Lauenburg , Helburg, Duisburg. dcc. Hinc Burgum pago, dc vox Burgensis rustico opponitur passim, ut liquet eX C. 2. X. de Hisquae vi metusve, ubi GonZaleg plures auctores cumulavit.
Nos addimus sigillum majus apud Buchelium ad Beham ,
pag. 8 p. in quo: SIGILLUM BURGENSIUM CIVI FATIS TRAJECTI. Simile Sigillum Burgensium in Lop.
densure , expressit Freherus Orig. Palat. p. s7. Sigillum Burgensium in Gosaria dedit Rev. Heineccius de tigi liis pag. I 8. Burgensis nostri in Drefrin, occurrunt in charta Henrici, Milaiae Marchionis, apud Wcchium in descript. Dresd. Certe Lambecium nodos in scirpo quaesisse Matthaeus de nobil. l. III. c. a. & Schurizfleiscli disp. 39. f. 7. docuerunt. Finiamus ergo verbis Henrici Aquilonipolem
sis de Primordiis Lubecanae urbis l. I. c. s. Scuia
500쪽
' 86 misertatio nova Schultetum hic babuere urique hic, Cel Burgimagistrum .
Iam cum Consulibus Burgimagister erat. S. XI. Uerum de nominibus adeo diversis, pro institu ti quidem ratione , jam satis ; immo forte plusquam facis Nunc ergo
pressius vadeamus, quo tempore Consulum nomen, a rectoribus urbium Germanicarum , fuerit adoptatum. Quam rem, ut sine offensione persequamur, Germania Cis-Rhenana a Germania magna omnino discerni debet. In illa omnibus notae sunt urbes, multis nominibus celebratae, Argentoratus, Nemetes, Magontiacum , Colonia Agrippina, Bon- .na , dc omnium antiquissima Treviris; quae siicut auspiciis Romanorum conditae erant, ita Magistratus, Romanis similes, creasse videntur. Quapropter non mirum est , in vita S Felicis, Archiepiscopi Trevirensis, circa A. 386. Cou. sules , Patritios Senatores , urbis Trevirens s , laudari. Trans-Rhenanis autem Germanorum opulis, ante saeculum quintum , urbes nullae, sequutis temporibus paucae fuerunt;
donec sub Carolingis religio Christiana; sub Henrico Au-
pe, incursiones Hunnorum, urbium incrementa promoverunt. Sine dubio autem civitates, statim in ipso exordio , suos acceperunt praepositos , qui rebus ad politiam spe- et antibus praeessent, sed immane quantum ab hodiernis Consulibus diversos. Hinc Carolus Sigonius .lib. XVII. lde Regno Italiae, quum narrasset, ad A. 973. Ottonem Imperatorem, civitatibus Italiae dedisse, ut leges , jura dc magistratus sui arbitrii haberent. Gos vero populi, subjungit,
ad regendam civitatem,=jura moderanda , posthac crearunt ,
Consules duo aut plures fuerunt , ex antirua Romanae Re . non ergo Germanicar consuetudine, quotannis sumti. De Langobardis, Otto Frisingensis lib. II. de Gestis Frid. c. 13. In civitatum dispostione , ac Reip. conservatione, antiquo rum adhuc Romanorum imirantur solertiam. Denique libertatem tantopere assectant, ut, potestatis insolentiam fugienis, Coηώ- iam potisi , quam imperantium , regantur arbitrio. Radevicus