장음표시 사용
21쪽
pit mille, ex seeunda ducentos, pro ratione bonorum maternorum l Ua N 'N Una es in id, quod reliquum est, aqua te veredunt, adeo ut filio primae cedant MCCCC. Sicli, secundae DC, praetermissa in exemplo primogeniturae in bonis D ternis ratione, quae si admittatur,alia elusce,quod reliquum erat, distribiitio facienda , uti mox ostenditur. Atque hoc in successionibus obtinuit, ubi 'masN ' N denaris eurvavi minimum unicarυμ- ter bonε-.terna supererat. Λt vero si supererat omnino nihil, tune in parteiaequales uterque filius, seu quemadmodum exigebat Lex sacra succedebat, ut idem eodem capi te. ubi etiam momentum mortis, patris spectandum tantummodo esse docetur. Adeo ut, quae postmodum accreverint patrimonio Bona alia, pro nihilo in saespecie haberentur. Quin si aes alienum aequale esset Bonis praeter bona materna reliquis, nihilominus in distributione haeredita tis ratio ejus neutiquam habita Ceterum, ubi mortua uxore altera, e qua
filii suscepti alia ducta fuerit,quae,eum pepererat etiam filios marit superstes, sacramento viduae praestito dotem se nondum remisisse, vendidisse. nee sibi ante cepisse fine quo dos viduae minime e ige da erat; de qua re idem Moses, ei tata Halaesia, cap. XVLὶ morer tur, hujus, utpote viduaejurataeae dotem jam sive possidentis suetavefidicantis, filii ex Lege succedebant, illius, cui ' u uias superstetinerat, filii ex ea quam diximus Conditione Dotali. unde nebat, ut primae filii maternam hanc haereditatem seu dotem primo caperent, dc dein filii secundae etiam suae matris dotem; idque tametsi nihil omnino reliquum esset praeter ipsas dotes. Φoniam scille et utriusque successio ex Conditione Dotali non erat. Λt si quid reliquum esset, aequatis ejus fiebat distributio. Si quis uxores binari, quarum utrique filii, reliquerit, de ipsae viduae,.secramento viduarum praesti to, mortuae fuerint,utriusque filiἱ in dotes maternas seo sim succedebant. Sed neuter ex Conditione Dotali, sed ex Lege. . Et
primae filii secundae filiis antepositi. Nam bona mariti, hypothecae iure, ad praestandam uxoris superstitis dotem obligabantur. . Sin vero neutra viduarum sacramentum illud praestitisset, sueeesserant tavriitriosque in Bona Dotalia, qua pamnorum bo'. um ita par
cta fuissent, Si prat tela ite ea astitii Mi iti humi dos patriis.-nii pars futiletiacta, illius, disi nomine id filios suos Venus in
22쪽
xiis paternis quae ad utriusque filios pariter attinebant . Summa est, in matris , quae, patre superstite, demortua est, dotem filios seorsim perpetuo successisse; in viduae ita demum successisse, si ea iuramentum, quod diximus, praestitisset. Atque similis ratio obtinebat, sive plures, sive unicam quis haberet uxorem. Dostem in tantium denotat,quod expresso dotis nomine pactis de instrumentis dotalibus marito, ut Donatio propter Nuptias, inserebatur, ut excludantur alia quaecunque sive profectitia sive adventitia uxori bona ; de quorum natura ac nominibus consulas Maimonidenta Halach. Bhoibo seu de re uxoria, cap. XVI.
De Lilri Naturalibus E Concubina, Ancilla, Extranea, genitis. De Mam Eembus ac δειeris ex Incenta μ-
sceptis. Iephthe ὸ patrimonio a fratribus ejecto.
Cum autem Liberi sint alii Legitimi, Naturales alii; tam hi
quam illi in haereditatem veniebant,ded non sine distinctione. Nam Naturalium, seu eorum qui ex legitimis nuptiis nati non sunt, alii fuere ex Concubinis, quae nec Ancillae nec Extraneae seu Gentiles, sed in uxores rite duei potuissent; alii ex Incestu seu damnata , V seu Turpitudinis nomine, coitu geniti; alii ex Ancillis seu Extraneis sive Gentilibus. Primi de secundi generis liberi haereditates adibant, non item tertii. Coneubinae primigeneris non aliae habebantur a justis uxoribus, excepto quod sine nuptiarum ritu pactisque dotalibus julla uxor non fiebat, quae in Concubinatu praetermissa. Unde, ad illud it. Samuelis V, i 3, Da Oid etiam duxia Uxores π Concubinas Hire osolymu, Gemara Babylonia tit. Sanhedris, seu de Tribunalibuo dc judiciorum formulis, sola I. a, N ira 'Σ N 'NC
ctu doralibus ae νitibus nuptiarum; Conculinis neque hos neque illa addi ita. Adde Gematam Hierosolymitanam tit. Cethuboth. Cap. B V, sol.
23쪽
IO DE Suec. IN BON. DE P. CAP. III.
V, fol. 29. hal. col. 4. & Commentarium adjectum primo capiti Halacha: Ahoth, seu de re uxoria, Mosis Maimonidis. Si tamen eam, quacum legitimum haberi conjugium non poterat ob natalium defectum, veluti servam quis dotalibus cum pactis in Concubinatum, acceperat, ea dc uxor improprie dicebatur de Concubina. Sic Magistri in exemplo Ceturae quam eandem cum Hagare fuisse plerunq; volunt ab Abrahamo duciae, Gen. XXV. i. Ibi R Bechai fol. 3 .col.
autem uxor,quoniam non sine insxtimento dotali consenectae E. Atque
sic Magisi i nostri, piae memoriae; uxores cum insertimento seu pacto dotali, Concubinas sine hoc fieri. Quin vetustissim si autor libri Zohar,ad Eeresith, . 79. col. 3io, in illud de Abrahae donatione, ΣΝ a, zn ' I
Filii Concubi 3μώ-fon his filii Ceturae, quae Concubina.antea es nocerat. Atque ita sane exprestim nuncupatur i. Paralip. 3r. Videsis D. Augustinum super Genes ad literam quaest. do & de Civitate Dei lib. XVI. cap. XXXIV. Liberis autem Concubinarum. cum quibus legitimum contrahi potuit matrimonium, sqccessionis jus agnoscit David Κimchius ad II. Samuelis lX, . ubi Saulis, ex Riapa Concubina, filios cum Mephiboshetho ejusce ex Ionathane F. Nepote in paterna bona succedere debuisse vult, si perduellionis crimen nod intervenisset de quo capite XXII in v t MN etiamsi fuerint filii Conculinae. Vide II. Samuelis III, 7; dc XXI. 8. R
pa. Et fuisse etiam, in ingenuis in concubinatum accipiendis, pactorum dotalium quorundam usum, agnoscunt, sed non ejusmodi, ut conditiones illae dotales, quae ad uX0res spectabant, in eis locunti, haberent; unde & sucsesIio in Dotem, quae uxorum proles erat ut capite ostenditur superiori ad Concubinarum Liberos non attinebat. De quare consulas D. Rimchium ad II. Samuel. V, i 3. Ceteram autem haereditatem proli Concubinarum hujusmodi negatam a Ral binis, qui Iurisperitos agunt, non comperio, utcunque a doctissimis viris
24쪽
viris atque Ebraicarum literarum callentissimis,dum de Concubinis non distinguunt, earum, qualescunque fueritat, liberos temere exis haeredatos video. Vide sis Ioannem Di usium ad loca dissicilioraGene. seos cap. LXIV; & Davidem de Pomis in Lexico, verbo Ua,2, sol. 1 3; Ioannem Pinedam de Rebus Salomonis lib. II. cap. III. Sed, ut id quod res est dicam, Concubinae hujusmodi ingenuae atq; Israeliticae, tantum non justae uxores erant, &lane uxorum nomine interdunia etiam in sacris literis eas designari volunt Magistri. Inde ad illud de Davidis Regis uxoribus & Concubinis supra citatum, Gemara Babylonia f. I. ri,a, adiit. Sanhedrin, UM U ''r, , ut impleretur numerau octorinariau. Scilicet mandatum Deuteron. xvir, i , de uxoribus Regi non multiplicandis, de pluribus quam octodecim intelligunt, ut videre est in Mimati t. eod. cap. i I. Quin apud Hellen istas, Estheris ii, 8, των γ- κων sive uxorum cusos tam id quod est sive custos Concuόι-narum quam seu interpretatur. Deliberis ex incestu genitis quod dc de Concubinis dc de uxoribus ingenuis de Israeliticis , sed quibuscum sive ob assinitatem, consanguinitatem matrimonium contrahi non poterat, interutelligo) ita Moses Maimonides, ex veterum scitis, Halach Necha
IN Omnu i proximior est, tametsi tra-sgressisne,succedit, acsiplane legitimet ui ei. si modo' si cui sit filius Aram lar aut frater Aram , hi inhaereditate ccedimi non aliter, ac aliis hi, alis fratres. Vide nunc Gratianum Causu q. .&Hieronymum in Quaestionibus Ebraicis ad ii. Paralip. cap. a. qui ad illud talomonis, ibi Fecisti cum patre meo misericordiam magnam es constituisti me Regem pro eo, caulam velut e Rabbinis petitam adjicit, quia secundum Laegem prohibitum erat,qui de alterim uxore generim sum de Bethseba Uriae)introire Ecclesiam; quasi natales ejusmodi jure communi Successione praepedivissent. Mamaer in Deuteronomio Gemei ης seu de scorto natum interpretatur tum vulgata, tum Hellenisti ea versio. In Arabica R. Saadiae 'ar iste tame genitin, in Erpentana Nar, N n s pnia os meretricis, ac in M s. versione quam Bibliothecae Arundelianae debemus Nar meretricis proles vertitur. Et tralatio Graecobar-
25쪽
hara ingratiam Iudaeorum Graeciensium Constantinopoli , ante annos Lxxx impressa, pro eo quod legitur in Deuteronomii xxiii ,3 nouim ediatur in caeli; Domini,' arta 'U Nαuἡ sol, ως τῆ cnναγωγηπι Κνeii , o intret Bastardiumθnagogam Domini. In Paraphrasi aHem Onkelii, in Persica Tavvasit, & ludatorum Hispaniensium verson etinetur ipsum Mamaeris nomen. Talmudici velut a ' I ta quod maculam extraneam sonat,deduci volunt,&-nfamer non raro scribunt; uti & in Pentateucho Samaritano ex.uatur ; scilicet, 'I C. AMagistris autem strictius plerumque sumitur, & pro eo, qui ex eo itu nascitur sive , id est, Excisione, sue ultimo supplicio, ex sententia forensi, plectendo. Unde Salomon Iarchius ad illud Deuterono m. xiit, et, non ingred Gur Aram Ur m coetum Domini quod de matrimonio cum Israelitide contrahendo, ac si dictum fuisset, N, non ducat in uxorem Lyraelitidem ..
Mam , inquit, is duntaxat est, qui ex coitu Excisione ploctendo nasiitur, aut, quod magis dicendum, ex eo qui, exsententiafore si, ult mo plectendus supplicio. Nam inter coitus qui nomine na π άκημοσυνης seu turpitudinis signantius denotantur Levitico xviri.
quorum vetitus coitus ; p ta pntentiam Rabbi Aquibae. At Simeon Themanites aim, Omnis natus ex coitu qua vindicita Numinis ex lege excidendus. Et sententia e in recepta est. Rabbi Ashuah autem dixit; omnis qui nascitur ex coitu, ex forensisententia capitati supplicio plectendo. Ubi R. Obadias Barte norius, coitum cum muliere menstruis laborante ex
Et sic est recepta sententia ; omnem natum ex coitu sub poena Excisonis vestra Mamr erem esse, cepto coitu cum foemma menssua patiente. At
26쪽
vero ex coitu generatim duntaxat vetito, Aram Erem non nasii. Adde
Gemaram Hierosolymitanam ad dict. tit. fol. 6. Halach is. dc Ba - bylon fol. d. Et vide insuper R. Bechai, ad Deuteronom. fol. col. r. Sepher sphri fol. o. col. ty8. Pes tha Zoterita sol io, col. r. uti etiam Davidem Timchium ad Zacharia mix, 6, ac Munsterum ibidem, praeter eundem Κimchium dc Philippum Aquinum in Radice ritu, & Paulum Riccium in Mandatum Negativum c x v II. Excisio autem erat poena non civilis aut a Magistratu infligenda, sed Σ cabriti seu a Numine vindicta sumta. De ea videsisSixtinum ab Aniama in Anti barbaro lib. t Ii, pag. 93s, Ioannem Drusium ad dissiciliora Genestos loca cap. xxiv, praeter Ioannem Cocceium ad Talmudicum titulum cap. Ir r. Et nos de ea fusius agimus alibi. Ex Ebraico Aiamternatum est in Iure Pontificio Itandrum dc as inserum nomen ; quod pro scorti qualicunque prole sumitur ab ejusdem juris Magistris , ad tit. de Renuntiatione . cap. Io. nisicum, s. Persne vero. Ubi Nothi , Maneteres, Spurii, Naturales distinguuntur. Et rhythmis solent explicari p. Asan ibiti Scortum, sed Agorcha Nothis dedit ortum. Ut seges a spica, sic Spurius est ab Amica.
Dam Naturales, quae nobis sunt Speciales.
in Gabriel Palaeotius Cardinalis, libello de Spuriis, eap XVI. de
Manaeris vocabulo locutus, hodieque, inquit, in Rescri tu,privileg i , cs curia Romana, Diu quidem e I celebre. Eundem videsis cap. LIV, ubi in prolis ex legitimis nuptiis non susceptae successionem, etiam ex jure sacro disputatur. Recentioribus item Graecis hinc habetur eadem notione, ut Gregentio, aliis. Unde Venantio Fortunato lib. V, Epist. 3, Iudaei nuncupantur Agmina Manetara, dc Sedulio lib. V, Manserespopuli. Ad inunes placet I. Pin edam de Rebus Salomonis lib. V, cap . V. Certe nec ambigendum est, Cognomen illud Ioanni Damasceno inditum ex hoc ipso vocabulo natum .esse. Nam etiam is Ebraeus erat seu Syrus. Eum Imperator Constan- otinopolita nq,Mανζηρ sh δαῖκωῖρονκααm Cedre-nus,Maneter ense Iudaico,appellavit. In opprobrium scilicet, nec sine μparonomasia, ratione cognominis pristini dc fere cosoni habita. Eidem autori nuncupabatur ante o F o
Tibui Manser , quod significat centrabus. Etiam dc ita cogno- B 3 mina iuc
27쪽
'minatur Suidae. Sed. interea quid apud Cedrenum hete λί, εο ὶ
Ignotum ait esse vocabulum Ioannes Meursius in Glossario Graeco- barbaro. Nonne depravatum est ex redemptM Quod non ideo ariolari sum ausus, quia τόν ανσερ redemptum senare, aut quid illud denotet satis sciverim. Sed scriptores veteres qui Damascenum hoc nomine meminerunt, ni fallor, id seu Redemptum significare existimabant; unde sane dissicile non e it m librariorum nasci incuria, ut cuique veteris Scripturae callentiori manifestu est. Ita aute vocabulu eis Ionasse dignoscitur ex Paulo ν Diacono, qui scriptorem aliquem Graecum vertens, Aran kr inquit lib. I. quod esuavitum nomen es , quodque Redemptus interpretatur,sensu Iudaico, norum Ecclesiae Magistrum, dIa eron, mutato nomine Pocitabat. Certera QM nsor, quod Arabibus nomen est proprium nec in Oriente inusitatu, Adbulum, Vindicatum, Serpatum, seu Sozomenum atque in Redempti significationem forte migrare potuit Sed hoc obiter. Liberi autem ex Concubina conditionis servilis,aut extranea seu Gentili, a successione plane apud Ebraeos excludebantur. Id satis liquet ex Misna tit. Iabimoth, cap. I i. Maimonides verbis supra de Mamzere citatis', subjicit,
et 'N atqui sitain ex Anci a aut Extranea ceptus, ad ea quae dicta sunt non habetur prosilio, nec omnino haereditatem capit. Eundem Maimonidem vide Halach. Dbimoth, cap. praeter Genes. XXI, io. XXV. 6. Unde D. Paulus ad Galatas IV, 3o; Dice ancillam Alium ejus. Non enim erit haeres filius Ancilia cum filio libcrae. Et Isa. acum haeredem ex asse reliquit Abrahamus, filiis Concubinarum muneribus nihilominus ditatis dc in regiones Orientis ablegatis. Sed mirum interea est, quod habet vetustus autor T Seresith Raιba fol. 68. col. a. apud Alexandrum Magnum rerum Asiae potitum , Ismaelitas sive Arabas lite adversus Israelitas instituisse m zzri, usve δε jure aut praerogativa primogeniti. Etenim Ismael Abrahae primogenitus erat, licet ancillae Filius, atq; Advocatum respondisse V2, n e in C NpN , I ' 'IN Domino mi Rex, nonnefas est cuique pro libit uo cum bis seu liberis agere. Regi annuenti, at, scriptum est, inquit Genes. xxv, s ) Et dedit Abraha,
28쪽
I aco. Et de distributione porro Interroganti biri ismaelitis. illud quod sequitur ibi subjecit. Gu Abraham dona. Inde Iite abstinebant z'-28zz γ,nda, ille. Perinde ac si absciue Abrahae fuissor etiam Ismael eius qu posteri, tametsi ex ancilla in Cori
natu genitus ipse, ut haeredes succedere debuissὸnt. De paternis donationibus at ue exhaeredatione liberorum, infra. Historicile ille vocatur
n*a Gibina Bere de quo vide plura aput
Nephthali in Conamentariis ad locum e Seres,li PapAcitatum Sed quid interea est illud quod legitur Iudicum lx, et, ut vulgata
interpretari licet silio suscepto dicitura fratribus ejus, ex aliis Gilea dis sive uxoribus
Sonpoteris. Nam ita se verba sacra habent. ira
ud haereditate excl sutata. Ymistu ης possidebunt haeres, sive , quod idem est, se eo Idclaenistae) ut ex re dictum quidem innuere potest, ira etiam ex iniuria & vi pronunciatum . Atque hanc in causa drini illitis fuisse volunt aliqui. Expulisse scilicet eum iniuria a patrimonio fratres Et ipse lephthe, veluti in
29쪽
am adductum, memoratur a R, Davide Ximchio. Sunt tamen quit nUN seu aliam ibi sumunt pro alius tribus uxore, atque ita rem, ad legem Numerorum xxxvi, 7, adversus mutuas
tribuum nuptias latam, quam illo aevo, seu sub terrae promissae prima divisione, tantum vim sortitam fuisse volunt ut infra, xviii, ostenditur) relegant. De qua re consulas jam dictum Rim-chium di ibidem R. Levi Gersomidem. Certe frmina illa alia Fl. Iosepho plane extranea est. Nam ita ille de Iephthe, ac fratribus ejus lib. v, cap. ix, ἡ γαρ inquit, ομομητριον - τοις ita λ'. ω'ικ. - 'λλαί -- - Uno st τυς ἐξιζαλον καs deo νηι α νῆες α σῶα Βενει M. Cum non est
ex eadem matre natus,sedferegrimogenere materno, quam pater amor ε
ardens eis superinduxerat ficiebant eum ac si imbecillitatem de iciebant.
Et fuit Illius mulieru Saracena , unde antea ejecerant eum
fratres Di ernabantur eum, nec in haereditatem admittebant. mi Ismaelitae sunt in fibraeo, Arabes dicuntur Onkelo & Pseudouri elidi, atque in Targum Hierosolymitano P pnd Saraceni Sic in Genesis cap. xxxvii, i . ubi Targum hoc habet i 'p ΣΠ Saracenorum, seu pluraliter iM Σ turmae, ut citatur in Aruch ; adiecto item, verba illa Genesis xxxix, i, Cy NM 'U'I I ra e manu Isaebrarum Targiam ita illa lingua ibi verti e manu Saracenorum , quod in paraphrasi Hierosolymitana typis edita non comperitur. Ita Baal Aruch in pnd. Quin &saidus Patriarcha, quem diximus, Matrem Ieroboam i hoc nomine indigitat. Verba elucsunt, PpN NI DN CN P Nz CN C: Na D nomen matris ejus erat Astra Taerula in I Regum cap. xi, 26 quaesuit Mulier Saracena At vero si Extranea erat Iephthis mater, jure sane, ni fallant Ebraeorum Magistri ,ejectus e Matcunque etiam apud ipsum Iosephum conqueratur se ista των αἰελzῶν αδδε ιιι υον injuriam aperteperpessium e. Nam & omnimodo Concubinat unita
Extranearum, seu alienarum foeminarum cineorum nempe more iri
non transgressarum, seu quae nondum Proselytae Iustae serent ne dum, ex illo prolis successionem, gens etiam in libidines projectissma illicitum liabuit. Et Tacitus Hist. v, de Iudaeis, Ad e suo es
30쪽
alios hostile odium. Separati epulis.d reti cubili sero, E ma ad libidian gens alienarum concubitu ab inent. Interse nihil licitum. Alienae ibi pro exteris, no pro aliis nuptis, manifesto sumendae; ut recte etiam Curtius Pichena in notis ad dictum Taciti librum. Sed & de interdicto concubitus Extraneae seu Ethnicae , vide sis Iosephum Scaligerum in Eusebianis pag. t q. Postrema autem illa Taciti verba manarunt ex crassa gentis,inorum, legit inque ignorantia, quae aliis itidem magnis, ut fieri amat, inter veteres scriptoribus imposuit . Consulas, de dicto Iudicum loco, Arium Montanum, Nic. Serrarium & Ioh. Drusum. De Mam teribus autem seu Manseribus, vide nunc Connanum Commentariorum Iuris Civilis lib. ii, cap. xvi, ubi temeraria Canon istarum de eis effata reprehendens, recte inquit, nomen barbarum est, nec aliis notum esse potest, quam quorum
ex lingua simplum eis. Adde praeter Magistros, qui ad Decretalium titulum de Renuntiatione, scriptitant, Ludovicum Molinam, de Iustitia dc Iure,Tract. ii, Disp. 63. cui Manetares dicuntur Colava ruviam in Epito me de sponsalibus , Aetorium Inst. Moral. pari. II, lib. r . Quin hi etiam de successione prolis ex illicito concubitu susceptae fusius disputant, ut item Fernandus Vasquius de Successionibus pari. ii, lib. i, I. a,num. 6r,&seqq. Antonius a Gama in De- eis. Lusitan. cccxii. DD. ad C. tit. de Nat. liberis, dc Novell. xviii. Iosephus desesse Decis Aragon. xMii, Pontus Heuterus libello de Libera Hominis Nativitate, alii ab hisce laudati, quos4 deo libentius heic memoramus, quoniam sive Ebraeorum mores sive sacras de hac re leges interdum ipsi, sed aut oscitanter nimis aut nimis inscienter quidem tangunt .
De Liberis adoptivis, aut in Liberorum nomen apore assertis. Servo non licuit Israelitam, Abba eum vocando, sibi iupatrem adsciscere. De prole, de qua ambigitur, priori a quenti maris iuerit
Ditio vulgata etiam Adoptionis meminit Ester ii, r. Vocaἴatur flore, o uirumque parentem amiserat s pulchra nimis a decora