장음표시 사용
21쪽
scripta , qui in praedicto Calchedonensi Conci- Ahio vistolam dogmaticam Papae Leonis asseriti sub anathemate damnarentur hoc opus su' dentibus fratribus ad Imperatorem Constantinopoli scripsi. Quo necdum finito ac pertractato, adductus est Romanus Episcopus: in cuius examine cum gestis super hac causa disceptaremus,mediante conflictu interrumpi acta praecepit ; de ab uniuersis Episcopis,qui aderamus,expetiit,ut scripto quisque responderet quod ei de his capitulis videretur. Cum ergo per Magistra nosticiorum sub graui necessitate respondere constririgerer,vix mihi septem dierum inductae datae sunt,in quibus erant etiam duo sesti.Vnde ut omnia dicerem,quae magis necessaria iudic ham, ex his libris aliquanta decerpsi: quia non occurrebam omnia noua dicere, H quidem tria millia versium excedit illa responsi'. Sane quo-mam,sicut dixi, necdum ἱ me pertractati fuerat iidem libri,quaedam testimonia pro mendositate codicum, ex quibus ea posteramus, vel pro incuria transatorum, aliter continebant, quae sic Cetiam in illam reseonsionem transcripta sunt Idcirco igitur praeloqui ac praemonere curaui, Vt neminem, qui memorata responsione perlecta hos contigerit libros, offendat ista diuersitas: sed illic ignoscat festinanti,&huic potius credat. Nam & aliqua ibi cum perturbatione prolata, moderatius hic ordinatiusque tractata
22쪽
Pro defensioἡe trium Capitulorum, LIBERI.
ONr Essios LM tuae fidei, Cast. I. clementissime Imperator, magni Concilij Calchedonensis d snitionibus consonantem,& approbaui semper,& aduersus mutitorum conir dictiones asserui. Nam chira duae nunc ferueant haereses ab eodem Concilio refutatae,quae contentione quidem contraria, sed detestatione simili, mysterium diuinae incarna- tionis oppugnant, Nestorianorum dico, & Eu- B tychianorum: quid salubrius, vel quid cuid n-tius aduersus utramque haeresim dici potuit,ὶm quod ipse confessus es , unum de Trini-e pro nobis crucifixum y quem magnu Deum redere docuit Apostolus dicens: Tit α enim gratia Dei saluatoris nostri omnibus homi-
23쪽
,tibus erudiens nos ut abnegantes impietatem se A saecularia desideria, caste toste pie minamiuin hoc Gilo, expectantes beatam flem, or aduen-rum gloria metni Dei saluatoris nostri Iesῖ Christi. Propter quod etiam beatam virginem MariamiverE S proprie matrem Dei este dixisti. Non enim alium scis Deum verbum, & alium Iesiim Claristum, quem in duabus naturis unum eundem que pronuntiasti consubstantialem este patri secundum deitatem,& consubstantialem nobis eumdem secundum humanitatem: & de BCod de is quo consequentcr etiam hoc dixisti: Nam sicut summ- ,, cs in deitate pcrfectus, ita idem in humanitate ' o persectius est. Quae omnia certum est te iuxta Calchedonensis Concilij sententiam protulisse. Nam unum esse de Trinitate dominum Iesiim Christum, ex eiusdem simodi allocutione, quam ad Martianum principem secit, euidcnter osteditur. Vbi cum beati Leonis Ecclesiae Romanae Post acta praesulis epistolam contra haereticorum male Concilij. is dicta defenderet, post aliquanta sic ait: Facile ,, est aduertere , quod ambiguitate quaestionis
D exorta , patrum interpretationibus nostram Cis consessionem coaptasse cognoscimur , satis f. G cientes quod in nullo discordem intelligentia i, coriam detulerimus animum, sed his utamur
,, testibus ad nostrae fidei firmitatem. Sic Ath ,, nasj ad Epictetum amplectimur literas : sic γ tamquam propriam Gregorij ad Cledoniunt D epistolam ubique praeserimus. Et quid oportet,i plura dicere 3 Si enim per epistolas Ecclenae do-υ gmata declarari pro unaquaque quaestione, di gnum culpa iudicant, ipsum imprimis beatissi-
24쪽
A mum Cyrillum quilibet poterit denotare, qui literis sitis quod setitiebat Orientalibus expres
sit :nec non & magnum Proclum huic vitupe- rationi subiiciet, qui eisdem Orientalibus vo - lumen ad Armenos pro fidei congruentia de- stinauit. His autem consectabitur ad culpam &sapientissimus Ioannes Antiochenus Episco- pus , qui haereticorum' maledicta reiiciens, & Gapostolicae doctrinae dogma declarans , totius Orientis confessionem,uelut ex uno ore,sanctissimo Proclo, & ei qui per idem tempus mundi μ' regebat gubernacula, destinauit. In hoc autem ovirium ine ad Armenos , quod, Vt memorata ' isynodus est,magnus Proclus Orientalibus quO- Edit. Rom. que pro fidei congruentia destinauit,ita conses pag. 8.sus est: Nec enim dicentes filium passim , ra- tione deitatis cum pati potuit se sentimus ; si- α. quidem diuina natura , nullam prorsis recipit
passionem : sed confitentes Deum verbum v - num ex Trinitate incarnatum, tribuimus intel-
ligendi materiana his qui fideliter sciscitantur ocul incarnari dignatus est. Scribens etiam bea- C to Ioanni Antiocheno, cui &illa,quae scripserat ad Armenos, pro seruanda communis fidei se-ἡ cietate direxit; ut sicut unum atque idem otii - nes corde credebant. ad iustitiam,sic etiam una Liberat.& eadem ore omnium consessio fieret ad cap. io. tem, sic ait: Dicentes autem iterum passibilum os Deum,id est Christum,confiteritur eui non eo . pas Iuni quod erat, sed quod sectum est, id est o propria carne , & ita praedicantes nullo modo . Allimur: quoniam quidem & unum ex Trini- tate secundum carnem crucifixum fatemur, Az
25쪽
6 FΑcvNDI EPISCOPI D deitatem passibilem minime blasphemamus. Et Ahanc eius lanam doctrinam sapientissimus Ioannes Antio clienus cum Orientali concilio suis literis approbauit : in quibus cum memorata' synodus Calchedoncnsis icitatur haereticorum
maledicta reiecille , & apostolicam declaralle doctrinam. Qui rescribens eidcm beato Proclo,, dixit : Tomum qui ad Armenos factus est a , reuerentissimo nostro filio diacono Theodo,, sio, qui dignus est tuis dispositionibus minio strate, ob eam quae inest ei super aetatern dili- gentiam, Ac petiuimus, de cum omni delecta- Ris tione eius fecimus mentionem. Faciebat a M tem nobis delectationem non pulcritudo com- , is positionis sola, neque argumentationum mul- ,, titudo contra utramque partem aduersantium
M pertractata , quantum ipsa sacrorum dogma- ,, tum cautela simul & pictas Pietas quidem,quia ,, regalem diuinarum scripturarum in his quae diari cebantur, verbum veritatis rectE confitens,pcri, gebas,non sine testimoniis scripturae praestimensis aliquid ex potestate propria praedicare: cautela ,, Vero, quia cum diuinis scripturis etiam patrum C,, dicha, ad probandum quae dicebantur , propo-' ,, nebas. Scribens etiam B. Cyrillo silpradictus Ioannes cum eadem synodo Orientis , ita se tomum ipsiim ad Armenos approballe perhin buit: Salictissimo, inquit, Episcopo Proclo to-M mum recte re uera & pie laanentem , quem adis o Armenos scripsit, nobis destinante,& nostrum quaerente coniensiuia, omnia facta sunt a no-
is bis,& in nullo minus fecimus. Apparuit igitur, religiose Imperator , quod secutiduni sentcn-
26쪽
tiam ipsus magnae stilodi consessus es nuntde Trinitate pro nobis crucifixum: quando qui
dem in eis epistolis haec tua consumo continetur, quibus tantam auctoritatem detulit, ut ea- rum exemplo defendendam B. Leonis episto-
Iam iudicaret. Illud etiam quod B. Mariam vere & propriε matrem Dei esse dixisti, in ea- post actidem synodi allocutione inuenimus esse firma- Concilii. tum , ubi dictum est : Verum non latuit in- cxdormitabilem oculum naturae commuius ini- micus, sed tamquam luminaria confestim pa- ας tres nostros , his quos tenebrarum per e- rat error , ostendit ; qui cunctis reserarent in- sitelligentiam fidei , & in rnationis diligenter beneficia praedicarent: quomodo dispensatio- inis sacramentum sit ab initio ex vulva dispo- situm:quomodo & Dei genitrix sit virgo voci- otata propt' eum qui virginitatem eius digM Gitus est etiam sacrare post partum , Uldana' , que, ut decebat Deum, integritate signare : quomodo secundum veritatem maior Dei di- ccta sit propter carnem , quam ex se omnium G domino ministrauit. Ecce & hoc ostensum' est , quoniam eadem sancta synodus docuit, quod illa virgo Dei genitrix secunduna verit
tem Vocata ut, propter carnem , quam ex se . .
omnium domino ministrauit. Nec interest, utrum secundum ve4tatem , id est , vere Dei mater Vocetur; an verὸ & propriE, sicut ipse consessus es. Nam quod Ioannes Apostoruς dicit verum Dei filii ina , ipsum Paulus proprium dicit. Sic enim scribit: Srimm quoniam etao .I,2. Dei filius venit , ct disdit nobis intestiatum, τα
27쪽
8 FAc v Nni t EP Isco P I i t. scia mu quod es Z verum , in vero flis eius Iesa C o. Hic autem scribens Roma-Rom s. si. aris ait: Si Sem pro nobis, quis contra nos'quieti-m filis sio proprio non pepercit, sed pro no- , bi; omnibuὸ tradidit illum. Non igitur est aliud, o qubda dominuin nostrum Iesum Christum. Ioannes veriam Dei filium vocat, quam quod eum proprium Dei filium Paulus appellat. Et ideo non aliud putandum est etiam, quod sancta Calchedonciliis s)modus beatam.Marianiveia matre m Dei esse consessa est,quina qubd eam ipse consessus es vere & propriὸ matrem BDei. Quod s cui minus hoc sufficit, & adhuc eam vere & propriἡ Dei matrem dubitat appellare , pleniorem de hoc ipso ratio-
. . i nem , quam inferius reddemus , expectet.
Quia 'vexb simul secundum Calchedonense concili'm , etiam in duabus naturis dominum Iesim Christum consessus es, ipsus coima cliij definitione monstratur : in qua statuiti viaiam ei demque Christum, filium Dei viii- genitum, in duabus naturis, sine confusione, Diae conuersione, sine diuisione , S: sine se- Charatione esse noscendum g nusquam naturarum disserentia per unitatem penitus amputata , masis autum salua proprietate utrius. que naturae. His igitur omnibus probatur
consessio fidei tuae magni Concitu distinitionibus consenare. Propter quod etiam nos congratulati semper cius rectitudini su-
mus , & pro ea de te maxime gloriati. Quid enim prilis laudetur in homine λ quid excel- lentius decet in Principe , quam catholi-
28쪽
mentum , dc sne qua nihil in nobis est bonum 3 omne enim quod non ex fide, peccatum est... SED rogo, clemefitissime Imperator, ut rationes meas vel gratanter, vel patienter accipias.
Nam demonstrare propositi, quoniam pro eius dem fidei quam tenes desentione propter Calchedonensium custodiam decietorum, qui bus & manifestata est dc firmata, his qui nuper
contrariam eis sententiam protulerunt, consen-B tiendum esse non duxi. Inquietus enim & impudens haereticorum spiritus, qui facilis promptus ad impugnanda vetera constituta, in confusonem suam semper extollitur, quia sepe frustratus est, cum euidenti contradictione Calchedonensis decreta Concilij siibuertere niter tur; obliqua nunc &obtecta malignitate sebr pens, intelligi non posse credidit sitae factionis insidias. Inuenit autem desideratam. occasionem ex stirore quorumdam , qui sub nomine
christiano latenter in Ecclesia gentile Origenis c dogma sectantur. Et quia per instantiam tuae' religionis eius de profani dogmatis iterata damnatio est: hinc eius sectatores exarseriit aduersis Ecclesiam ζ quaerentes eam quacunque possent inaniissione turbare. Et hoc totum publicam notitiam non effugit: praesertim clim& Domitianus Ancyxensis quidem ciuitatis Episcopus pro uinciae primae Galatiae, qui fuit iplius Origenia- . nae haeresis manifestus alterior, per libesium, quena adbeatissimum Papam Vigilium scripsit, Deo extorquente consessus est, quod eius com .
29쪽
eto FAcvNDI Episcopiplices Origeniani, cum viderent non se posse Aproprium dogma defendere, neque sibi quicquam spei de.conflictu restare, ad ultionem eo-riam quae contra Origenem gesta sunt, haec E clesiae scandala commouerunt. Horum igitali
satellitio tangens Eutyclitanorum perfidia , ea quae per se contra Calchedonense Concilium nequicquam tapetentaverat , per ipsos latenter aggressa est, qui nobis non videbantur in hac parte sespecti. Nec tamen & illi magnam Sy-
nodum palam reprehendere praesiampserunt: magis autem sub quodam colore defensionis, Bquam tuae pietati commendabat fallax eorum promissio, robur eius infirmare conati sunt. I etabant enim, sicut optime nosti, quod omnes Eutychiani, qui decretis eius offenduntur, communicarent Ecclesiae, si epistola venerabilis Ibae Messeni Episcopi ad Marim Persam scripta,
quamptaedicta Synodus, clim pro ea memor tus Ib is tanquam iniuriosses in B. Cyrillum a
cusaretur, pronuntiauit orthodoxam, damnaretur quidem vi N estoriana, sed approbata fuisse ia Synodo negaretur. Hoc agentes astutἡ,ut dum Cnescios & ignaros aduocant, quod per falsam de impudentillimam negationem defendi Synodus lponit, quaecunque mendacia Eutychiani in reprehensione ipsius epistolae dii harent, nemine fiam resistente, vel hinc fatagente , scriberent nostrorum, quod valde lugendum est, si1bscri- ptionibus assirmanda : ut cum postea, quod fa- lcillimum erat sola gestorum prolatione, susce- pta sitisse ab illo Concilio monstraretur, nil iam
superesset, quod Eutychianis de Nestoriano l
30쪽
clos mate seinper illud infamantibus respondere ponemus. His igitur ita fraudulentur agentibus, ac nescio quam promittentibus unitatem, quae si etiam sequeretur , confuso potius dicenda erat, illud execrandum horrendamque conces.si1m est, ut epistola, quam sancti illi venerabiles Patres orthodoxam probauerunt, non sola saltem , sed cum suis approbatoribus esset anathematigata. Et ideo tam nefariae occursurus audaciae , quoniam satis ipsorum Eutychianorum consuetudineui hasemus expertam, qudd o B nibus pro veritate sibi resistentibus Nestorian nim crimen imponant; fidem meam in primis, quam de salutifera incarnatione domini nostri Iesu Christi teneo, non sollim simplici sermone ire, quod in tuae consessionis approbatione iam feci, sed etiam documentis ne stariis as- firmare , atque aduersus impugnantes defendere statui : ut eorum calumnias quanta valeo manifestatione veritatis euitem , quorum fraudes mendaciaque detegere, & errores proposui resutare. Id autem facio, ne animos quorumque C simplicium, qui nos ignorant, nostri nominis infamatione, a veritate agnoscenda, quam inii nitaturi sumus , auertant. Nam de hoc bene ςompertum est, quod non solum Eutychiani de sua vanitate conuicti N estorianos, verum etiam Us N estoriani, quos non minus redarguit fidei nostrae desensio , E contra nos de Eutychisaahaeresi criminantur. Et licet ista nec expauesca- mus nec quasi noua miremur: quoniam sic ali 'uando aetiam patres nostros Ariani vellat Sabrilianos, Sabelliani veta vivit Arianos men-