Specimen variarum lectionum sacri textus et chaldaica estheris additamenta cum latina versione ac notis ex singulari codice privatae bibliothecae Pii 6. P. O. M. edidit variisque dissertationibus illustravit Iohannes Bernardus De Rossi ... Accedit ei

발행: 1782년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

horum duumviroruin de eodem argumento

in errore fuerit sententia , paucis distinete eSregieque exponit

iunt illa ipsa monumenta , quae addiicunt . longe aliter esse quam eorum erat opinio . Magna profecto est vis vetustatis . At quanta elibet vetustatis sint eadem monumenta , non tantae tamen sunt quanta esset opus , ne que talia . ut iis alicuius gentis res litteraria antiquillima ius o lit aestimanda , quique verus elementorum numerus eius Alphabeto primum institerit, cognoscamus Quid ego igitur veteres immos, ut Tyrios , Sidonios , is pano-Pthoenicio , unico , Graecos aliosque pri lcae aetatis morer qui etiam si iam a primis usque conditae cuiuslibet gentis temporibus e usi suissent , huic tractationi vir ac ne vix quidem lucem affunderent aliquam . Quid reipsa paucillimis ex vocibus sequi, inscri-:ptis iis in nummis alitique monumentis obviis, certi re tur, quo argumentum tam obscvium concludant , neminima quidem similitudine veri Ut enim cerio, horum

sententia utatui posset , necesie sane ore , ut scripta longiora antiqua eius aetatis exstarent aliqua , ex quibus colligi probe posset litterarum temnonis illius numerus. Quamobrem quum aliquot veterum auctoritate nihil queant efficere, careantque non monumentis modo, a etiam coniecturis, quibus probabilem reddant opinionem suam de vetere illo praesertim Alphabet Cadmeo Gra co-Etrusc Phoeniciomebraico consequens omnino est. talem litterarim numeriam commentitium esse . 'Νovi tamen qua sint erupturi . Ad monumenta , nempe Etrusta sertassis primum confugient. At vereor,

ut sint sutura , quae ipsis nullo modo esse praesidio pota sint. Sed esto. De iis autem Etruscis monumentis Moriam certe est auctori explorata, aliter esse rem posse, equia

342쪽

Ad Phoenices igitur nos conseramus Eorum namque litteris usos vetustissi in

Gra dem sateor. Ipsa namque milia sunt Vocabulis prae teret abun tant plurimis , quibus, qui fuerit ausearum

litterarum munerus, aliquo modo colligatur . sed vera dixerint qui Etrusca illuitrarunt monumenta . uuii AciGorio potius , pro vi elementis linquae Thuscae pugnanti, vel Chishullio ipsas xHILsuisse contendenti,quam

Blastes , qui xx I. litteras facit , quam Lud. urguesio. , qui xx Iu vult, aut denique Auctoribus novi Tractatus Diplomaticae rei, xxv eleinentis Etruscum Alpha turria coalescens exhibentibus,habebimus fidem itu de re quidem in diversis diversa legi , quorum singulorum opiniones ponere nolo . Nam de omnibus dicere non et necesse. Consulatur tamen Gorii ipsius Ueum Etrusscum, tom. I.pag. X , IIII seq. 'Diom. I. pag. 4os eqq. eius

pag.cXXXVII. eqq. operis vero pag. o. seqq. 3. seqq. Scipio Maskius . Osser vaesoni Letterari . tomo pag. o I. seqq. ' Ludov. Bourguetius . Dissertaesone fostr

PAlfabeto Etrusco , Sarai di Dissertae Academ .di Cortona tom. I. pag. I. seqq. et Bibliotbeque Italique , tom. XVIII. Pag. I. seqq. - Nouvea Traite de Diplomatique , tom. I. Pari. I. seci. II cap. XII pag. 66 I. iem. tom.II part.II ieci. III cap. II pag. I. seqq. D. Io.

Christoph. Amadurius Al abet vel Grascor edit. II. s. pM 33. seqq. Qui potiremus Scriptor nec illiu i sum Alpha rum ori num, cui ipse inhaeret, omni e cutione tanis immune esse , ingenue fatetur pienter sane non potuis melius . Quid igitur λ Si ne iis quidem est exploratum ita vite ut contendit ori cur reiici Murgueti imprimis sententia de xxiv. Etruscis ei mentis debeat , potior erat ratio Nam illud non intelligo,

quas Diuitiae by

343쪽

Graecos fuisse atque Etruscos, ut omittania, gentes ceteras, monumenta antiquissima te-

stan qiramobrem , si numerum harum litterarum definire nori

possunt, errare velint: aut cur non eam tenere sentenis

tiam arbitrentur , quae reipsa maiori tineatur similitudine veri Ergo cogitanti mihi, saepeque a amo repetenti quae a viris doctis de litteris veterum Graecorum , Etrusc rumin Phoenicum sive Hebraeorum varie dicta sunt , ea tandem sententia visa est propius ad veritatem accedere quae litteras primigenias numero xxi I fuisse defenderet. Satisque mirari non possum , effugist e multorum critia eorum visorii oculos huiusce de xvI. tantum litteris priscis commenti originem ; illosque in eam inductum hinc suisse opinionem , ut Hebraei totidem litteras non amplius habuerint priscis temporibus . Atque ea ratione ex Hebraeo vetere Alphabeto elementa ,t,o, , ,τ,

sententia, prorsus exsulatum veniunt inebraicamque antiquam scriptionem sic confingunt atque comminbscuntur, ut ab omni retro tempore ante Captivitatem Babylonicam, non Moysis modo trophetarum amo , sed etiam paucis ante natum servatorem saeculis , Μ chabaeorrum nempe aetate, istem omnino sex aut certe quinque caruerint litteris; sine iisque Hebraicus sermo

A exprimi dc voce ac scripto posset . Quod si autem ea

elementa secundari , aut siperflua, ut ea appellant, ad Hebraicum Alphabetum aliquando accessissent , eadem adiecta tantum suis plenioris .ni gratia , pugnat cumprimis I. B. Blanconus , loc est , qui tamen sibi sitaeque hypothesi distadens , dubius atque haesitan ipsam proponit . At Ansus Chishullius de sua coniectura con

344쪽

buerint, vix definire audeo . Quamquam ad eam opinionem facile accederem , quae He

ritim Librorum Ueteris Testament contextu , omnino patet. Etenim nulla in eis pagina et . aut nullii caput quod litteras viginti duas non praeseserat . Atque inosi et consequens , ut ipsam veterem linguam Hebraicam libros ipsos Moysis 3 Prophetarum , ceterorumque Scriptorum sacrorum novos illos hishullianos Massore-thas novis tuis litteris , Hebraico sermoni antea prorsus ignotis . arbitratu suo prorsus refinxisse , immutasse, uia deque tandem pervertisse oporteat . 4uod quam ineptum , quam absurdum , quamque divitiorum Eloqui rum auictoritati adversiim videatur atque ii uegritat , quis est , aut quotus quilque qui non percipiat pQuod tale inde consequens esset , vidit sane hic hus. Iius , vidit quoque dc I. B. Blanconus qua inquam iulud ipsum silentio simulanter praetermiserint . Uterque autem in praeco lacepta ea opinione tuenda perllantes quod Hebraei veteres ch Phoenicii , uti iri lci Graeci quique ex iis gentibus mutua sumsere litteras Etrusci ac Latini , sive Umbriis Aborigenes , elementa tantum vI. aut summum vII in censum habuisshnt

nodum in scirpo quaerunt . Chishullius quidem dum haee disputat , omnia miscet atque perturbat voluminibus sacris Hebraicis summam reipsa conflat iniuriam 'in tanta secum conflictione , quove trahatur animi sus pensione , an Davidis, an Cadmi, an Moysis temporo litterae Hebraicae xxiI suissent numero , nodum dissol, vere non valens, latentem in puteo profunde demersam hane veritatem tandem relinquit. At quam infeliciter Quonam etenim modo liberabit ese Clusiiullius ab omnis novitatis invidia λ Uerum sese verint quo ille ipse voluerit, ut textui Hebraico eius integritaten consere re

345쪽

braeorum Ducis Iosue circiter temporibus Graecos sic edoctos fuisse statuat.

re valeat debitamque reverentiam , coniecturam suam apericulo vix prohibebit, quippe quae omnem limine

veteris Hebraicaerationem pervertere videatur.

Enim vero elementa ipsa quaenam sunt obsecro, nisi Indires rerum Igua verborum, ut ait Isidor misi palensis Origin lib. i. cap.itI. Quacumque igitur figura estis atae fuerint litterae , sive Hebrae Phoeniciae sint aut veteres Samaritanae, sive Assyriacae, sim Iudaicae, Gue syriacae sive Arabicae , sive tandem Graecae, et tinae; quocumque etiam appellantur nomines baec sane singula , ut bene notat ossius, De Arte Grammatica lib. I. cap. xil sunt mera accidentia litterarii, Quamquam etiam sunt litterae simplices vel duplices, ut loquuntur Grammatici, vel eiusdem oroni , aut suis aisnec Attamen non plenioris sani gratia modo excogia ratae suere atque inventae , qualescumque denique sint, neque vocum mollius leniusque , vel sortiori adspirati ne prosis arum caussa tantum , uti pro suis si cunduriis , aut adscititiis, aut superfluis elementis pugnant Chisbullius Blancon sed etiam, ex una pluribusve syllabis vocem ipsi, iam componentes, vera utique, ex hominum instituto, potestate gaudent nova vocabula novos quoque sensus edendi, vimque, ut ita dicam , instam significandi reipsa habent, vel potius innatam proprietatem . Quae quidem potestas non accidens est, sed

forma essentialis litterarum , quemadmodum ab eodcmVollio , oc cit cap. XXVIII. animadvertum est . Prose- et ludimur , si serio aliter putamus. Atque ut unum asseram exemplum , nihil sit , ex Chishullii aliorumque sententia , Hebraica litteram Tau, quam iraetb cum auiri ratione leui quae quidem una

346쪽

At ego, qui in hocce quaestionis genere nihil nisi probabile sequi, nec ultrata

quam

illam litterrarum est, iram ex veteri Hebraeorum Au abeto expungunt idem ne verboriim sensus vis erit vocum D mio nataracis,' ut , quartim illa Diaunum , haec vero τὸ suspendit signifieat sed desino

Non est autem necesse , ut sim in aperiissimis rebus is gior . Immensa se e voeum seges est, quae ex una , aut altera quinque vel sex litterrarum, quas superfluas praepostere appellant, atque hoe pacto repudiane, componuntur, uti cuicumque, qui Hebraica lacra volumina primis degustavit labiis . evidenter patet , quibusqu haec res illustrari egregie posset. Et quidem , ut brevibus dicam , ex allato uno exemplo satis fici videtur , litteram o nem , uti

ceteras, quas aiunt duplices in , nempe Vade, tres molliores seu leniter adspiratas Caph, Sameta me , Hebraeorum veterum scriptioni , immo

vero Meorum linguae , cum praeter numerum , Un Lis praeter adspirationem aut lenem , aut sortem , revera s

aliquid addere , quod orationem variet sed ita ut nominain verba , quibus inhaerent eadem eletnenta , novamin necessariam accipiant significandi vim , habeantque potellatem . Quod si ita est quid est cauliae, quamobrem e veteri Hebraeorum Alphabet illa element , , quae iam supra enumeravi , tollere liceat λAt ne de integritate primaevi NATURAE ATQUE ORBI AI PH BETI quidquam detrahere videantur Edmundus Chishullius G. B. Blanconus, illud est reliqui , ut tandem dicant, has litteras etsi numero sexdecim, aut leptemdecim , praeter eam propriam 3c diit in tam , qua in in sua serie nabent potestatem , uti loquitur hishullius

ipse Rae citato P . a . ceterarum quinque vel sex,

347쪽

quam id verisimile occurrerit progredi possum, nolo in eodem copiosius operam loca

re teriis Alphabeto expungendariam , munus ab initIoci pluvisse . Namque litterae dentales d x ain Camera Uade , illo ipso Chishullio adserente, nonnisi prima iam dentalem, Sebin , diversimode sibilat tem , duae hie illae mus Der ωKopb alias duas a Diu, sui reserant, quoad sonum saltem iotest tem . Ex quo plano intelligitur , ita compar tam esse Chishulli de Bianconi sententiam , ut primaevum suum δε habetum vigintiduas litterarum Hebraicarum potest

te reipsa habuerit quamquam xvii tantum characteis rum signa repraesentaret. Atque eo pacto veteres Hebraei, antequam illas secundarias litteras adscivissent , cum se monem suum sine iisdem novis ignis, ut ait Blanconus

loc. i. g. edit. rL , tum libros Mysis implistarum ii purius simpliciusque descripto , voce cscriptione optime exprimere , intelligereque poterant non aliter atque ceteri Hebrae sequioris et tis Quid igitur λ eorum sententis , ita enim fiet, nulla ut dissicultas , superiit, quae no deterreat ab ea pipianione tuenda , quae littoras sexdecim tantum vel septemdecim veteres defendat . Atque hoc pacto Hebraici

Totus integritatem Miserem arbitrantur . Qua vero x

tione emi id recte potueris, salva reapse Flebraici Textusim in quam vellem explicassent Chiinullius aiam

conus; quave aetate, quove auctore in linguambraeorum atque eorum litteris tanta fuerit sacta inuisum, ut veteri Hes,raico Alphabeto se vel quinque nova elementa tamdem accessissent' eque magis equidem intellis , quomodo illud explicari bene queat, si illis ipsis primigeniis

litteri , quas olim duplici munere functas sutile, quasque cetςrarum adicitauarum , vicem relevisse pugnabunt

348쪽

re . Sunt enim ii hoc labore egregie perfuncti , quos paullo ante in subiecita adnotatione im

nova vocabula novosque sensus exprimendi d negamus vim iotestatem . Nam qua tandem potissimum rati

ne id integritatem Ueritatis Hebraicae ad salvandam fieri putant posse , ii considerent quam verum sic mihi a tem ne veri quidem fit simile Ut igitis omni molestia saltem expediant sese adversae sententiae patroni , quo navitatis invidiam declinare valeant , suamque opinionem praesidio muniant aliquo Hebraicique extus servetur ipsa integritas eam vim

sive potellatem , quam ex illis ipsis quaero, iisdem si teris primaevis subiectam fuisses, praeter adipirationem lenem aut seriem , fiteantur oportet omnino Quare, ne iis in rebus grammaticalibus operiunmalorem , quam par est , conteramus , demus tandem e sane Adversanis, ut nonnulli, eo adspirata , quo contendunt modo , eadem element pristi Hebraici Auphabet sub una mulamque figura ac nomine , duplici illa gauderent potestate , quam volumus ' ouisae ratio postulat Prem enim opinor spectari oportere, non verba in quid inde erit consequens , nullo quoque modo intestim , nisi in veteri Hebraeorum Alphabeto ea primugendi elementa notis quibusdam sive punctis lacriticis initio insignita susse dicatur' Quis autem Hebraeorum vetustae eius aetatis absque iis punctis vel notis Diacritueis litteras eiusdem sermaein nominis , variasque eius internoscere vices potuisset , quamquam alioqui sommaticis praeceptionibus apprime imbutus Oedipo rure de mihi, coniectore opus fuisset , ut sinista Moysis 3 Prophetarum o ceterorum divinorum Auctorum

hiseepromis destitutus praesidiis umquam percepisset M ala situr potiri lacritica omnino etiam G

349쪽

indicavi Scriptores. Hoc dicam semper quocumque tempore is Graeci Latini

quain primigenia Hebraeorum elementa vero suo sunm Misent ossici . Quod prosecto syrorum exemplo odinari maxime posset, qui duo elementa 3 otii des, Riseb, puncto varie collocato , tantum ditiingunt quinimmo Arabicae scripturae altero potior exemplo , quae viginti Mocio in suo Alphabeto litteras quidem numerat , quarum tamen quindecim dumtaxat diversa exprimuntur brma atque figura,cetera autem modo uno, modo duobus punctis, modo tribus, aut superne, aut inferne,aut

interne positis , ut in elemento C Qim , discriminantur mitto quae de litteris Cusicis hanc in rem adduci quoque possient . Ut autem in hoc alterove Cusici Ar bici Aiphabet exemplo, quod protuli, praesidium qua rant aliqui opinationis suae neutiquam vereor . amque harum litterarum peritissimi optime nonant utriusque Alphabeti recentem originem, a litteris nempe syriacis Em anoelis . Quam rem egregie illustravit doctii simus amicii simusque Iacobus Georgius Christianus Aser in matri e quam inscripsit Descriptio coIDum quorum dami eorum partes corani exhibentium in Bibliotbeca regia Uniensi ex iis rim de scriptura Cusia Arabum observationes novae . Praemittitur di quisti gen ratis de arte scribendi apud Arabes ex ipsis Auctoribus

Arabicis iisque adbue ineditis sumta . ι tonae 78o in A. pagό Legeliduique ei eius iem Ueum Coeum Boetianum , nunc hoc ipt Iairitario mente progredienteno iis silii I782 sub praelo sudanS, pag. 34 seq. not. 38- , quo loco postremo quam lubrico sundamento , re multo magis quam veri is a tenus refutata opinio nitatur, idem Cl. vi brevibus complexus est . De qua Scriptura C sca

350쪽

Etrusci populi suas habuerint litteras, non ab aliis quam a Phoeniciis eas esse omnino a r

fica dc Arabica adea sinitoqtie Cl. Michaelem Casirtim, BAbliothecae Arabico-Hispanicae fcurialensis o m. II pag. 23. Iri atritici 77o TCl. Niebuhr. Description dei rabied'urtiues observations O reeberebes attes dans te pars meme . Acopenbaque 773.u praefatap .XXIII. Ope

ris pag. 3 seqq.

Quod si ad eam, cuius memini , Diacriticorum puri-ctorum rationem coniugiatici mund . Chishullius quo tan

dem monumento veterum Hebraeorum aut aliarum gen

tium vetustissimarum rem ipsam efficiat , equidem non video meque vero quemquam arbitror futurum, qui aliqua gravi ottendere coniectura illum Di acriticorum pun-Eiorum modum in ipsis litteris , quas Hebraici Alphab ti primarias vocant , vetustissimis temporibus obtinuis. se , exilii met posse . nina vero rem ita sese habuisse Μoysis, cum Prophetaruna tum ceterorii Scriptorum lacrorum aetate , quis usquam ostendat λ Illarum autein

notarum Diacriticarum , quibus ambigua quaedam verba in locis praetenim alicuius momenti, eorum lectionis iuvandae definiendaeque caussa, ante Punctorum K-lium inventionem insigniebant Hebraei veteres , ut ea non possent in duas pluresve sententias accipi, sedis rus eorum sensus ac vis statim animo perciperentur esse similis prorsus est ratio . Eiuscemodi vero notas , sive gna in lacris voluminibus suis Iudaeos ipib Divi liner nymi aetate usurpasse , gravissimis rationum momeristis demonstravit vir dodtrina eruditione omnigena praetantissimus Cl. Ludovicus Dupu , Academiae; siae Parilientis Inseriptionum humaniorum litterarum

perpetuo, secretis Digna sane quae legatur eius de hoc argumento Gallice perscripta lucubratio , icilicet: Di se

SEARCH

MENU NAVIGATION