Specimen variarum lectionum sacri textus et chaldaica estheris additamenta cum latina versione ac notis ex singulari codice privatae bibliothecae Pii 6. P. O. M. edidit variisque dissertationibus illustravit Iohannes Bernardus De Rossi ... Accedit ei

발행: 1782년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

est, de primis Italiae cololais, deque eorum

rei litterariae primis initiis disputatio fere

Latinam linguam Hebra res , cap. . pag. I I. Seqq stum opus, quod Iineuitaprimi abitatori de Napoli inscrtiabitur, a Cl. Duce Michaele Uargas in lucra editum cuius meminit eruditiis. Dominicus motat , de oriss graece loquente , pari. I. cap. I. pag. 22. nota metui etiam in iis qitidem,siisque numerandis scribptoribus , qui in originibus 4e litteraria Etruscorum operam suam bene collocaverunt , nihil diligentiae , nisi me sallit memoria , praetermisisse me censeam,reliquum ei tamen, ut quae hac de re ab immortali viro Mazochi inventa sunt atque illustrata , heie plenius, sed breviori quo potero , modo , commemorem . Inde iret , ut quod superius pag. 77. not. I. promisi , tandem commonitrabo , utque nunc liberem , quam dedi , fidem Legeiula igitur eiuld Cl. viri Dissertaesone Fr ι'oruiue de 'Tirreni cui Diatribas decem subiecit ΜaZ Chius iple, tom. III. Sarai delis Disseνtaetsoni deli Accad. Etrusca di Cortona , pag. I. seqq. quibus Diatribi , prudeclarante agochio,id imprimis agit Cl. Auctor, ut Oilenda , omnibus Italiae nominibus, fluminibus , oppidi , quae primitus Thusci insederant , ea ab initio inliae litis nomit a quae, cum Graecis auribus sim incondita pro sus d βαρβαρο Φωνα , Palaestim tamen innuant temper aliquid , idque locorum ingenio , moribus x vetullasi contentaneum isdeo ut Tyrriienici mores , ritus , doctrina, religio mire orientem spirent . Harum

362쪽

expeditur, Si qua enim res est, quae ad cornmmunes gentium origines demonstrandunia

virum vero matriba prima quam mutato nomine, Disserrationem inscripsit , legitur etiam in eius s. in chii virilegio Biblico , tom a pag. 83 seqq. tuo quidem Spicii tum consulendum omnino , ubi plura eris notatu digna de eiusdem gentis Maliarum orifinibus, migrationibus & coloniis palsim edisserit Cl Au es Comserendi quoque huius dot issimi viri Cominentari in AEGneas Tabulas Heracleenses pari. I. pag. q. s. seqq. pari. 3Is 334 seqq. cet. Quibus in Cominentariis Pyrri, nos , quos primos Italiae habitatores vocat , ortu ho

nices suis e defendit qui , ubi Italiam insedere rheni aut Etrusci dicti sunt . Adeas eiuld. Diatribam demes originibus , ibid. cap. l.&II pag. 409 dc O . Vid etiain Nicol Fulierum in Miscellaneis Theologiiba

cap. II. uuam Marochii opinionem de Tyrrhenorum origine haud probavit Auguli inus Mariotius uti superius sere in

nueram Deos etenim non alium ortum traxille quam Ggyptium , disputat in Epistola ad Pasibat Magnonium sve Mantissa ad suum de nummo Neptuni argenteo int

so commentariolum pag. XXXIII. seqq. quae Cl. Bonaroti quoque fuerat lententia . Ac me quidem huiusce de Tyrrhenorum a Phoenicia ortu cogitantem , argumenta

ipsa ab MaZochi , alitique producta in eam sententiar , inducunt,ut a Phoenicibus vel omnino ab Urientali origine haud dubie esse saltem arcessendos arbitrer,ut ante iam ostendimus. Si quid vero praeterea in tanta obscuritate renim, atque antiquitate dicere ausim, Cl. Gori Differtatio De Tarrbenorum origine , use Etrusci tom. 33 pag. xxxVIIII iem in recie existimanti Tyrriaenos ex mori,isin institutis cum multis Orientas nationibus comonic

363쪽

conferre quam maxime potest, certe est ista

tractatio , in qua etiam tibistranda multa quo que

venisse , maxime eum Aegyptiis, Assyriis QPhoeme bus , lubens assentior . Conser si placet, isquisitiones nostras de Epocha Equitationis pari. r. pag. Ior not. Mi Samuelem Bochartam meograpb sare parti II lib. I. cap. xxxiii.) negare, ab re nos Phoenicii G ne is in Italia fuisse, ut qui putet, si res ita effet , seu centies id observasse Punici belli scriptores Polybium, I A-m, silicum Italicum , Appianum, alios . Neque latuisse Annibalem, qui eo ipso argumento Italos , tamquam populares sios , ad desertionem sollicitasset Achaee dc alia ab doctissimo Bocharto eodem capite

allata , non tanti sunti, uti a priori sententia nos iam vere valeant. Namque praeterquam quod parum tuta estiis in rebus remotissunt Scriptorum veterum fides inter se praesertim pugnantium , quid ex eorum silentio revera elici poisit, non equidem satis intelligo quum alia nobis

succurrant indicia , i uibus rem evincamus . Eo autem magis in ea confirmor sententia, quo videam in monumentis Tyrrhenicis , quorum non parum hodie est copia at ipsi Bocharto atque Cluverio prorsus ignotis , ut notat ibid. Gorius pag. xxvII. , multa sane quae hanc Etruscorum Originem maxime prodant. Neque omittendulo volo , quod etiam animadvertit Gorius loc cit. Etruscos imprimis , etsi Graecanici generis esse cum lieodoro Rychio itatuat , ex Phoenicibus tamen ortos exilitiise quodque de omnibus populis , quotquot in Italiam iagrarunt, etiam adserit . Conferenda interea sunt quae de veteribus Coloniis in Etruriam dedusiis disputat Cl. Passerius in Dissertatione de Hellens ni mastinuin, σπι- Miarum Litterariar vol. II pag.4 I.

loco autem Dionysii Halicarnasse s Antiquitatum

364쪽

que bene observata habet nus ab eruditis Gabiis nostris , quorum Monumenta, sive Commentarii Academiae Regiae Inscriptionum & humaniorum litterarum non pauca suppeditabunt. A quibus porro non seiungeiadus celebratissimus Samuel Bochartus est i ,cuius vestigiis plerique insistunt , tametsi non ita omnibus 1 propterea quod rem fortassis ubique non attigisse videatur . Quod sane mirum non esse debet. Coniecturis namque hic ad veritatςm aliquando eniti licet, quum multa adhuc obsita iaceant tenebri S. Nos quidem facile suas utique iis in re, bus tanto temporum intervallo ab aetate nostra disiunctis , permittimus coniecturas, modo ab illis nequidquam detrimenti veritas patiatur . Quod vero summa fere onanium Scriptorum veterum recentiorum unanimi

que consensione firmaturi, quotusquisque est

Roman libr. I. Oper. Om. I. edit. XOniens. 7O4, pag. 9. 3 Io. asserentis Oenotros primos Italiae incolas titille. Videritiae in iis d. noliris Disquilitionibus, praeeunte Nicol. Ferretio, docuimus Theodori ychii Dissertatione n de primis Italiae Colonii, quae extat ad calcem Lucae Holitenti Notarum, eastigationum posthumarum in Stephani trantia 'Εθνικα , quae vulgo περ πὸλαων inscribuntur . Lugduni Batav. I 684 Pag. OO.

ixi, Phaleg tu Geographiae sacrae pari. I.

365쪽

qui contra niti audeat 8 Non minimam igitur ex suo PHALEG laudem sibi paravit Bochartus, quo praeeunte, tot viri docti plura eodem de argumento tam praeclare scripserunt , quos sane consuli velim i ad huiusce tractationis dignitatem magis magisque ornandam. Cuius autem disputationis gravitas a

Libroruni sacrorum auctoritate primum repe

taturis ex quibus quasi quodam sancto augustoque

et Cum non pauca satis quae aliquibiis fortasse supervacanea videbuntur.de Scriptoribus iis qui primas gentili in rigines la antiquit: te . illam n in primis, ad quasno tria a proposita oratione potissimum spectat digrestio sit perioribus in notis prolata a nobis sint quamqvarro plura etia in colligi possunt exlla tamen alterum opus Ωngularis eruditionis , quod vetuit illii mos percurrendo populos, multa in hanc causam e tregie dii putat . quae eo iserre iuvabit . Uide igitur universetis depulsi commeneemen d mon de uisu a present . traduite de Anglois . Amfera. 747. eqq. Om. I. cap. l. seqq. pag. 282 seqq. to m. II. lib. l. cap. v. seq. pag. I. seqq.

tom. III. lib. I. cap. VIII seqq. pag. 49 seqq. Om. IV. lib. I. cap. XII pag. 39. seqq. to in VIII. lib. III cap. II. pag. II. leqq. Om. XI. lib. II cap. XIII pag. 32. leqq. cap. YYXU I pag. 388 seqq. tom. XIII. lib. IV cap. XII. pag. 84 seqq. to m. IV. lib. Iv. Cap. XVI pag. I. seqq.

saν licui iere nent des G. ivlois in des Germainc depuls

366쪽

stoque fonte omnis manet oicitio . Unde melliis ordiri possumus quam a Scriptore omnium vetustissimo, qui quidquid memoriae spirante numine prodidit, non modo monumenta genti iam antiquistinia testantur , sed etiam quod ita esset ut narrat, suadet ratiori Quo quidem gravissimo argumento nihil esse debet nobis antiquius o anti interest nostri saeculi fabulatoribus personam detrahere . Namque quam subdoles quain fraudulenter, quam im pie hi philosophentur, neminem latet cum divina Moysis narratione liminata , temereque posthabitis a Maioribus nostris transmissis do- ctrinis in gentium origines, primosque rerum

inventores proprio marte inquirere tentant

Quod si etiam illud addimus, quod recte addi potest, nihil esse , quod ad hanc tractationem illustrandam tam conferat , tam conducat quain de ortu litterarum atque pringressu disputatiori concedetur profecto Grum esse, ut unam eandemque gentes unive sae habuerint originem

At quo labi mihi ipse videor 8 Ergo ad

prima unde paululum huc deiluxit oratio, c- deam necesse est. Quum litteras vetustissimas QEtruscas, Graecas ab Oriente, sicuti a vinia

367쪽

omnia evincunt , nemineque repugnante O

tum habuisse testatum sitis inconcussum

concludatur oportet, Orientales populos ar

tem quamdam interpungendae scripturae

spatiisque divellendae stirpa rationem qua continuam vocum seriem modo non a

quivoco dispararent Quod si Pelasgi i , si Etrusci gens antiquissima a , si Graeci prisci, si Latini v teres fecerint, qui in eo scribendi more tot

iam 1 De quibus passim disserui in disquisitionibus gautice editis De Eporea Equitationis , pari. I. pag. 33. Qq. et 8 .in pari.TI .pag. 89 seqq. , ubi ex Chananaeis sive Philistaeis populis ipsos originem duxisse , me obseraras se memini a Thuscorum historiarum, quae octavo eorum culo scriptae erant mentionem facit Varro apud Censeriapum, die die Natali cap. 6iI edit ante indicatae Cant brigiensis ina pag. a. Ex quo consequens est huius ei tis Historias aliquot saeculis , Varronis tempore , Olympiades superesse ; quarum prima , si veriori doctorii re

Virorum opinioni stamus , computari coepit anno 776. ante Christi ortum . Cum vero trusicorum saeculurr , annos plus minus centum d viginti comprehenderet . ut post Cenibrinum adnotat Cl. Bian conus De litteris Hebr. 6 c. pag. 38 edit. II. et scitur quoque huiuimodi a illorias ad antios circiter mule iam ascendisse , eo tempore, quo arro qui prope nonagenarius diem obiit supremuiri anno 17. Urbi conditae , si ea lite Chrillum nathina II. 27. . haec litteris milia datrii . Hinc de gentis Etruicae . . primordiis iudicium terri Miriuod roteli Disiligo by

368쪽

iam saecula versabantur; quanto id magis Hebraei. Syris Phoeniciis ceterisque Orientalibus gentibus, Aegyptiis i , Persis, Chaldaeis, finitimisque populis concedendum est, quidi

reras , omnimodamque scripturae rationem primum tractavere,illasque ipsas edocuere na, tiones Sed est alterum non minus grave argumenti genus ad eam , quam inquirimus Mnuscriptorum librorum imprimis Hebraicorum vetustatis notam discernendam , non parum conferens , quod ex iis, quae tot praesertim numero quarto superiore iam disput in a nobis sunt recte etiam deducatur. Namque cum Graecos, Latinos , atque Et tuscos, ut gentes Occidentis alias praetermittam, diastinctis cinterpuncitis illis intervallis, de qui

bus hactenus disseruimus usos olim fuisse insignioribus ante prolatis exemplis perspicuum sit atque manifestum quamobrem easdem gentes , immo vero Hebraeos inuit que Orientis populos suis in describendis indicibus non item fecisse, quaenam tandem

3 esset

si Vide, si placet, quae de hac gente, prima temporum aetate artium racionti: rum latule evcellenti attuli

369쪽

esset caussa, quae, ut contendamus , nos induceret 8 Neque enim equidem intelligo, cur secus sit sentiendum VI. Quem ad inodum igitur in vetiistis Lapidibus,Tabulisque fuerit eiusdem scripturae ratio, satis explicatum superius arbitror sequitur, ut hunc modum etiam persequar,qui pertinet ad Manu scriptos Codices . Atque hinc

fiet, opinor, ut eam denique habeamus viam

atque rationem,qua aestimari Tertius Danieli, Ernesti Iablonshii de manu exarat uni libroruia Hebraicorum aetate definienda C moti possit . Sed quoniam hoc argumenti genus Milus patere animadverto, quam initio prospexeram, quamque re ipsa ferat instituta brevitas aggrediar non tam perficiendi, quam experiendi voluntate . Utque iam aliquo procedam ordines, quid de eadem quaestione Ueterum fuerit sententia, nunc est disquirendum mihi. Etenim quibusdam i quos legi, doctosti Conser prae ceteris Marc. Anton Muretum in snotis suis ad Senecam edit. Roman I 38s epilt. L. not.rag. 222. Z quae Iustiis Lipsius ad eamdena epist adnotavir. Neque aliter opinatus Ioannec dorinus est i , Disitire by Go dile

370쪽

dcctos viros, placuisse hanc opinionem video,

qtae Antiquis ignotam prorsus fuisse in te

pungendi rationem teneat. Si qua autem iis ini oluerit, eam esse de solis punctis interiecti, verba singula tantum secernentibus, intelIgendam contendunt. Quasi vero illi ipsi Veteres nulla alia distinctionum signa in libris usu pare consuessent, quibus ieriodi χarum Colain Commata plane dignoscerenturi cmo

inuit libro H. Exercit. mi cap. I. pag. 77. conten dem antiquos tam Gnaecos quam Latinos continua lium rarem serie scripsisse , nullis super aut inter verba distin. 5icnibus , aut accentibus adscriptis. Vide quae sum

pag. 297 not animadvertimus . At quam levi quam inani coniectatione haec Morini Maliorum, quos mitto, opinio nitatur , planissime demonitrat superius a nob prolata Inscriptio Graeca Retinensis 'videnti, vetustisma quo egregio monumento plane refellitur etiam claud. Salmasus, in sua ad Sarravium epulola adserens Anuquariis in usu olim venisse , ut secundum antiquas rationes scriberentur, nempe sine accentu ullo sine ulla cistinctione . Quod autem in multis Codicibus cum Graecis, cum Latinis , ut infra declarabitur, quin etiam in noci paucis inscriptis monumentis mitis fueritanterpungenii ratio negle sic quid inde vero ei consequens , ut iplam, quam defendimus , eteres prorius latuisse concludatur Sed non est opus , ut plura contra IO. Μorinum hoc loco afferamus , a quo ni primis est tota C. H. Trozii eadem profecta opinio , quam quidem in sequenti adnotatione , breviore quo poterimus imodo, refellendam uiciliemus .

SEARCH

MENU NAVIGATION