장음표시 사용
11쪽
ΡΑRs I. DISPUTAT.potestate in homines usurum. Denique probant Apostolosdaemo. nibus in obsessis hominibus terrori fuisse,exitumque imperasse. I . Iudaeorum opinionem prodit ipsorum oratio, qua Christo Domino per summam contumeliam,obiiciunt, quod daemonium habeat.Nonne benedicimus nos,inquiunt, quia Samaritanus es tu,& dae monium habes8 Ab hac non discedit illa ipsorum eorundem: In principe daemoniorum eiicit daemonia.& illa Quid ipsum auditis daemoniuc habet. Atq; ita quidem Christi hostes, viri alioquin non ignorantes.Cum his sentiunt,quicunque daemoniacos ad Christum,ut curarentur,asserebant.
11. Christi sententiam primum declarat regula siue ratio, quam in quibusdam daemonibus eiiciendis vult obseruari, quae est, ut cum oratione coniungatur ieiunium : Hoc genus daemoniorum, inquit, non eijcitur nisi in ieiunio & oratione,declarat deinde ad Adictas calumnias & criminationes placida responsio. Neque enim
negat fieri posse. ut diaboli homines ingrediantur qua responsio ne omnem facile a se contumelia depulisset admittit id fieri posse se ab iisdem obsessu m& occupatum negat. Negat se in principe dae
moniorum Beel Zebub daemonia e ijcere.
s. Maius his argumentum est, quod plurimos daemones ipsius. dum comunem nobiscum in terra vitam agere profligarat ex humanis corporibus neque uno id, sed pluribus locis, diuersis etiam & non una apud omnes ratione, ipsis etiam daemonibus clamanti
bus & testificantibus vim sibi fieri,& suis domicilijs atque sedibus se pelli. II. Futurum etia denunciat, quod posterioribus& sequentibus
temporibus hanc in humana corpora daemones potestatem essent habituri. quando vero' Dum Apostolos mittit in orbem terrarum. cum potestate daemones expugnandi: dum docet venturos in nouissimo die. qu i sibi aditum ad caelu patere volent, propterea, quod daemonia eiecerint: dum aserit doctrinam suam in uniuerso orbe. daemonum ab obsessis corporibus expulsione,confirmatum iri: Signa. inquit eos,qui crediderini,haec sequentur. In nomine meod monia eiiclant, linguis loquentur nouis, &c. a 8. Ad hunc Iudaeorum sensum&consensum; ad Christi facta, iudicium&promissiones, accedit exemplum Apostolorum. NOri semel ipsis a Domino data potestas daemones eiiciendi. Sed & daemones per ipsos eiectos fuisse, liget eorudem declarat oratio: Domian etiam in nomine tuo subiiciuntur nobis daemonia.
Plura pro hac re argumenta nemo desidera Forsitan etiam tot li nobis
12쪽
nobis allata,praesertim in reclara, molesta sunt. Veruntamen mole. sta esse non debent tum quia ex sacris literis, quarum authoritas maxima est,petita sunt;tum quia sorte necessaria sunt propter eos, qui, nescio quibus, naturalibus morbis homines laborare existhnantiquando a daemonibus possidentur & cruciantur. ao. Horu temeritas iam dictis argu metis potest redargui.Possunt quoq; i jde interrogari,quos nam morbos existimant. qui,Vt sutura homines praedicant,absentia tanqua praesentia reserant, peregrinis loquantur lingui efficere valeant. An morboru naturalium hi esse.
Eiu,ξNequaquam. Opera sunt daemonum, qui in hominibus lati. tant.Sed pluribus opus non est Id constitutum sit, posse Daemones humana corpora ingredi, hominesque obsidere. Nunc reliqua peti
lihominum a Damonibus ob dionem duo esse necessaria.
Vodalijs in rebus accidit,ut ipsas esse sciamus, ignoremus tamen plerunque quid sint;ide pluribus in hoc argumento contingit; ut scilicet sciant daemones homines quosdaobsidere; nesciant tamen quid illud ipsum sit, siue in quo
ratio qua homines obsidere daemones dicuntur,conlistat. Haec igitur inquirenda. aa. Ego vero duo ad hanc necessaria esse dixerim. unum est,ut in hominibus ipsis daemones sint:alterum,ut etiam potestatem quandam in eosdem acceperint. Horum si alterum deii non bene homines a daemonibus obsideri dixerimus. 23. Vtrimque ex iis; qui in Sacris literis obsessi leguntur, collige. re licebit. prius probat, quod dicantur daemonia homines intras- u. 3s.se.&ex ijsdein electar posterius, quod eos de vexarint, reddiderint
mutos,caecos surdos;atque nunc in aquam, nunc in ignem praecipitarint nunc per agros atquσmontes agit uint. Illa non bene dicuntur, si non in hominibus Daemones suerunt; hic omnind confirmat ipsos in obsestas potestatem aliquam habuisse. 14. Porro ad prius illud non suffcit, ut eo modo in hominibu, sint daemoncs. quo res quaedam alicubi esse dicuntur, ubi aut ipsam
virtus est aut ipuae operantur. multis rebus sic adsunt de insunt di.
mones quas tamen obsessos esse nullus dixerit. requiritur, ut reu ra,atque adeo 'ρρου ψη . adsunt&insunt
as. Sed tamen quia modi quibus quaedam aliis insun varii sint, quaedam enim insunt ut accidentia luis subiectis. quaeda ut partes
13쪽
. ΡΑ 's I. DIs PUTAT.potestate in homines usurum. Denique probant Apostolos daemo nibus in obsessis hominibus terrori fuisse,exitumque imperasse. I . Iudaeorum opinionem prodit ipsorum oratio, qua Christo
Domino. per summam contumeliam, obiiciunt, quod daemon tu mhabeat. Non ne bene dicimus nos,inquiunt, quia Samaritanus es tu,& daemonium habes 8 Ab hac non dis edit illa ipsorum eorundem: In principe daemoniorum eiicit daemonia.& illa: Quid ipsum auditis daemoni ut habet. Atq; ita quidem Christi hostes, viri alioquin non ignorantes.Cum his sentiunt,quicunque daemoniacos ad Christum,ut curarentur,asserebant.
11. Christi sententiam primum declarat regula siue ratio, quam in quibusdam daemonibus eiiciendis vult obseruari, quae est, ut cum oratione coniungatur ieiunium r Hoc genus daemoniorum. inquit, non e ijcitur nisi in ieiunio & oratione, declarat deinde ad iadictas calumnias & criminationes placida responsio. Neque enim negat fieri posse, ut diaboli homines ingrediantur qua responsio. ne omnem facith a se contumelia depulisset admittit id fieri posse se ab iisdem obsessum & occupatum negat. Negat se in principe dae moniorum Beelaebub daemonia eiicere.
. Maius his argumentum est, quod plurimos daemones ipsus. dum comunem nobiscum in terra vitam agere profligarit ex humanis corporibus neque uno id, sed pluribus locis, diuersis etiam& non una apud omnes ratione, ipsis etiam daemonibus clamanti
bus & testificantibus vim sibi fieri,& suis domicili, atque sedibus se pelli. 17. Futurum etia denunciat, quod posterioribus& sequentibus
temporibus hanc in humana corpora daemones potestatem essent habituri. quando vero' Dum Apostolos mittit in orbem terrarum. cum poteriale daemones expugnandi : dum docet venturos in nouissimo die. qu i sibi aditum ad caelu patere volent, propterea, quod daemonia eiecerint dum asserit doctrinam suam in uniuerso orbe. daemonum ab obsessis corporibus expulsione, confirmatum iri r Signa. inquit, eos, qui crediderint, haec sequentur. In nomine meo dPmonia ei jcient. linguis loquentur nouis, &c. 18. Ad hunc Iudaeorum sensum & consensumi ad Christi secta, iudicium&promissiones. accedit exemplum Apostolorum. Non semel ipsisὸDomino data potestas daemones eiiciendi. Sed & daemones per ipsos eiectos fuisse, liget eorudem declarat oratio: Domi. ne,etiam in nomine tuo subiiciuntur nobis daemonia. Plura pro haere argumenta nemo desiderat.Forsitan etiam tot a nobis
14쪽
DE DAEMONIACI s. snobis allata, praesertim in reclara, molesta sunt. Veruntamen mole. sta esse non debent;tum quia ex sacris literis, quarum authoritas maxima est, petita sunt;tum qu ia sorte n ecessaria sunt propter eos, qui, nescio quibus, naturalibus morbis homines laborare existimantiquando a daemonibus possidentur & cruciantur. ao. Horu temeritas iam dictis argu metis potest redargui. Possunt quoq; ijde interrogari,quos nam morbos existimant. qui,ut sutura homines praedicant absentia tanqua praesentia reserant, peregrinis loquantur lingui esticere valeant. An morboru naturalium hi esse. ctusΘNequaquam. Opera sunt daemonum, qui in hominibus lati. tant.Sed pluribus opus non est:Id constitutum sit, posse Daemones humana corpora ingredi, hominesque obsidere. Nunc reliqua persequamur.
. id hominum a Damombis obsidionem duo esse necessaria. Vod aliis in rebus accidit, ut ipsas esse sciamus, ignoremus ar. . tamen plerunque quid sint;ide pluribus in hoc argumento contingit; ut scilicet sciant daemones homines quosda obsidere; nesciant tamen quid illud ipsum sit, siue in quo ratio qua homines obsidere daemones dicuntur,consistat. Haec igitur inquirenda. aa. Ego vero duo ad hanc necessaria esse dixerim. unum est,ut in hominibus ipsis daemones sint:alterum,ut etiam potestatem quandam i neosdem acceperint. Horum si alterum desit,non bene homines E daemonibus obsideri dixerimus. 23. Vtrimque ex iis;qui in Sacris literis obsessi leguntur, collige. re licebit. prius probat, quod dicantur daemonia homines intrasi Mait. n. s. se.&ex ijsdem eiectae posterius, quod eosde vexarint, reddiderint
mutos,caecos surdos;atque nunc in aquam, nunc in ignem praecipitarint.nunc per agros atquemontes agit irint. illa non bene dicuntur, si non in hominibus Daemones fuerunt;hic omni tib confirmat ipsos in obsessos potestitem aliquam habuisse. et . Porro ad prius illud non suffcit, ut eo modo in hominibu, sint daemoncs quo res quaedam alicubi essu dicuntur, ubi aut ipsam
virtus est aut ipsae operantur. multis rebus sic adsunt & insunt d mones. quas tamen obsessos esse nul lus dixerit:requiritur, ut reuera,atque adeo ad su n t & i ni v n tias. Sed tamen quia modi quibus quaedam aliis insunt,varijsent, quaedam enim insunt ut accidentia luis subiectis: quaeda ut partes
15쪽
suis totis,quaedam ut tota quaedam& absoluta uno alicui suppos. to: quaedam ut motores ijs. quae mouent quo modo daemones fimmin ibus obsessis inesse credendi sunt 26. Non insunt,ut accidentia suis subiectis. Neque enim accidotia sunt hi Spiritus. sunt verae& persectae substantiae;atque adeo omnibus omnino his inferioribus creaturis pei sectiores. a . Non insunt ut partes suis totis &compositis. Homini si e par. tem aliquam esse dicemus daemonium obsid ens'quam quaeso cor-νus an animam Z Tot enim & non pluribus partibus homo conssat. Corporis locum supplere nullus dixerit: ut animae vices gerat fieri nequit, ni si animam prius E corpore migrare dicamus, atque adeo hominem ipsum e sis desinere. quam daemonium adueniar.
quamuis nec itim vere hominis partem daemonium dixeris.18. Credi etiam non debet, duas hic persectas naturas concurrere, atque in una hypostas recipi. In solo Christo Domino duas naturas, humanam & diuinam una hypostasis suscipit: hoc ipse sibi diuina dispensatione proprium vendicat. Praeterea quae hypostasis quam naturam,praeter suam propriam,hic sustentabit' An hominis daemonum an daemonum hominis 'At priusque daemones hominem ingr diantur. & suam ipsi hypostasim habent :& suam fi bet homo: & quemadmodum nec homo unquam suam i ita nequa
suam aliquando daemones deserent. In nominibus igitur quos obsident daemones sunt. Vt moto. H. i. t. si. res in corporibus quae mouent. ita scilicet,yt nullam corpori hominis qualitatem imprimant nullum ipsi dent nouu esse, nec propriὸ unumquid cum obsesso homine constituant. to. Hoc unum duorum,quae necessaria diximus,ut, dimonibus homines obsessi dici possint. Veruntamen hoc non sufficit:requiri. tur deinde, ut potestatem aliquam in eos. in quibus res det. acceperint; eos possint affligere,torquere, Vel aliqua alia molcstia afficere.
7 Quoniam vero de hac potestate alias plura di ceda sunt, idcirco hoc loco praesens Caput concludimus: s duo Corollarii loco adi eris
31. Primu est consequi ex dictis:no omnes eos dici debere a da monibus obsessos esse. Qui graues ab ijsdem pati utur persecutiones; non dico in anima solum,aut bonis externis sed in ipso quoq; co
M i. pore Q ata daemonibus in corpore perpissus est sanctissimus Iobro. q;. ,i Q tanta sanctus Anthonius quanta plurimi Sanctorum aliorum' an Mari,... idcirco a daemonibus obsessos suisse dicemus Quandoquidem primu qa eorum,quae hiς necissaria diximus, d sideratur; hoc est, quia
16쪽
in iis Daemones sedes suas non habuerunt sed extra ipsos possit, met Ia haec infixerunt. nequaquam obsestas filisse dicendum est. 32. Alterum est, multos obsessos dici non debere, in quos etiam ipse diabolus ingressus est. Post acceptam buccellam in Iuda ingressus est diabolus, sacra attestante historia sed tamen no dixerimus faeile Iudam obsessum fuisse.quid ita quia no satis est daemonium hominem intra ise, ut obsessus dicatur; requiritur praeterca, ut in eiundem saeuiendi vel agendi a Deo obtinuerit facultatem.
Olmones nonsub externa ct visibiliforma in hominibvi esse, quamuis sub θιcie araneorum 2 musicarum quandoqj conoiciantur. diximus requiri, ut daemonibus homines obsessi dit cantur: ut scilicet in hominibus ips daemones sint deinde ut in homines potestatem quandam accelerint. Quoniam
vero utrunq, variis modis accidere poteli de utroq; quaestio oritur. ibi quaeritur, An sub spectabili sorma,& specie corporea sint in hominib. hic.Quam & quantam potestatem in homines acci piant. 34. Quamuis enim ut primum illud priori loco absoluamus daemones spiritus tin i,& corpora non habeant: quia tamen corpora al- sumere valent,&no nunquam sub muscarum & araneorum forma in obsessorum ore conspiciuntur,in alijsetia corporis humani paratibus quandoque tuber quoddam caecitant,sub corporea forma homines obsidcre quibusdam existimantur. Verum corpus hic non necessario assumunt daemones. quam enim ob causam assumerent'Ingrediuntur, ut homines amigant, &molesti sint, quid hic opus est assumpto corpore 3 sorte non nisi in assumpto corpore possut molestias parere 3 Nihil ipsos hic corpus iunat. quid quid possunt,&faciunt, virtute sibi indita, absq; corporis subsidio, perficiunt. Interim quamuis necessarium n5 eae, ut corpora assumant, si tamen velint possunt. Possunt sub specie aranei aut muscae in hominibus latere. paruitas corporis, quod assumerent, nihil hic impedit. Vt sub hominis; ita sub muscae atque aranei; ita sub specie
cuiuscunque animalis, etiam musca aut araneo minoris, valent latere.
Haec possunt daemones. Vtrum verδ muscae aut araneorum corpus assumpserint, dum animalcula haec in obse rum ore conspiciuntur, definiri vix potest. Esto haec ipsi animalia secerint &
17쪽
t PAR s I. Dis P UT A magant;necesse tame non est, ut in illis semper latitenti possunt Iis 1Lsulere, & extra ipsa politi. quo libet impellere. 38. A tque,ut quod sentio,dicam, putarem has muscas atque hos araneos, nec sponte daemonibus fieri nec ipsos, nisi inuitos & coa.ctos ijsdem saepe vel assistere, vel inesse. id est. Dei mandato cogi, vis milia animalcula&forment & vel in ipsis latitent, vel praesentia suam per illa testentur.39 Huius rei illud no' leue argumentum dixerim, quod propemodum in solis Exorcismis,hisce suam praesentiam prodant. & susi ex hominibus egressum, horum recessu testentur. Quid vero ρ Annon ,s alias unquam,tum maximὶ, Vt lateant, desiderare credendi sunt'an sorte ab homin us exire cupiunt,ut hac ratione discessum
suum manifestare velint'Si alias unquam,tum maxime latere desiderant. Ne pellantur suis sedibus,aut expulsi videantur,vehemenister ad laborat. Quos igitur araneos aut muscas notamus, eos, quamuis Daemonum opera, Dei tamen mandato adesse credamus.
o. EodE Dei mandato fieri crediderim,ut sordida haec,& homunum generi inuisa animalcula assumant & adhibeant.Facit hoc D us ad Spiritus illos confundendos: facit ad homines instruendos. Intelligunt illi peccato suo factu esse, ut sordidissimis animalibus
conserantur. intelligunt hi miserum esse illorum imperio subesse. qui non nisi cum muscis possunt esse molesti,aut cum araneis leth le venenum insundere. i. Porro ii quando in dictis animalculis degunt, non credenda est in nulla tum alia corporis hominis, qui obsidetur, parte molestos esse posse,quam ubi animalia illacospiciuntur. Quam uis. verbi causa. supra vel infra lingu1 musca se contineati, qui tamen in musca latitat daemon;non linguam solum;verum etiam alia corporis membra potest movere,agitare,affligere. Id in obsessis probant nunc ingentes, quos excitant clamores, nunc oculorum in varias partes c5. torsiones,nunc brachiorum proiectiones nunc totius corporis motus vehementissimi&inordinatissimi. Maior est, inquiunt I he . logi,sphera activitatis daemonum quam praesentiae substantialis,
Daemones,dum homines obsident in corpora potissimum pol statem ha
nre ct exoc eresin animam vero non ita multum.
Vaenam daemonum in homines qui obsidentur, potestas sit, de quanta illa sit nunc inqui redum est. Ibi quaeritur ad quid-mmso iminis eorundem pol stat se extendat , hic , utrum quantum
18쪽
DE DAEMONIACI s. νvalent hominibus obsessis incommodent, aut incommodare possnt. Ad prius hoc Capite, ad p .serius sequentii respondetur. 3. Habere daemones in obsi sios potestatem au perius demonstratum est quia veto duabus partibus illi costant, anima & corpore. trum ad animam tantum. an etiam ad corpus,an ad viri utque haec se pote: las extendat, in quaestionem vocatur.
4. Constitutu hic primo iit daemones incommodare Animae. tiuatuor modis posse intelligi. videlicet in ipsa animae substantiaria i eius facultatibus, in habitibus. quibus animae instructae sunt, deniq; in operationibus.In sub flantia animae. si illam in bruti, aut alicuiushestiae transmutentiin facultatibus si illas tollant in habiti buu si ijcdem animam spoliant: in sunctionibus, si aut inuitum hominem ad aliquas cogant,aut in propriis impediant. s. Constitutum sit secundo. ctiam Copori inc5modare multis modis posse intellisi . Potest siquide corpus interfici: pCtcst usu m&brorum priuari: potest destitui qui in ipso residet, sensibus potest deformari:potest asiligi morbi potest multi, & varijs modis excruciari. Haec sint constituta. 46. Nunc vero cui parti Ds mones incommodant in misera in oritalium obsidionc 'quae mala asserunt'Respondemus breuiter, quod res est in corpora potissimum ipsis potestatem datam eger In animas nihil aut parum posse:detrimenta tamcn quaedam animabus asserre .Haec tria explicemus. 47. in corpora daemonibus facultatem dati .eorum exemplis,qui obsessi aliquando leguntur, manifestuni est.Qustus quisque est,cui non aliquod in corpore detrimentum allatum est. Consulamus sa- iν. crast iteras. docent illae alios sensibus orbitos, alios nunc in aquam. LMAE . . S. . nunc in igne praecipitatos;alios ita excruciatos, ut, relictis urbibus O c.& hominum societate in montibus de desertis locis, veluti bestiae quaedam serae,errauerint. 8 Non aliud docet Apbstolus Paulus.Cum enim Corinthi quidam fornicationem commisisset & talem quidem . qualis vix inter gentes reperitur tradidit eundem Sathanae Apostolus in interitum, v t ipse loquitur, Caria is. vi Spiritus saluus seret ' Porro animabus hominum obsessorum proprie non incommodare daemones inductionc corum, quae ad anima, pertinent, quidum est. εIO. Nu n qu a m animos hominu m, quos pi,ssident,in bruto ru sorianas transmutant quid quod nec transmutare valeant 'Hoc quia a n.
lias dei nonitratu ui est hic longius perliqui necesse non est. B Nunquam
19쪽
. 3 i. Nunquam possum eosdem viribus Sinculcatibus ipss congemnitis& ingeneratis priuare. usque adco altas illae in animabus & fimma, radices egerunt; ut propemodum tam lit difficile eas tollere, quam ipsas animas in nihilum redigere. a. Sic tollere nequeunt habitus, qui in iam dictis sent Acultati. creet Dus Non possunt animas priuare diuinis illis charismatib. fide. spe, bi. - &charitate. Non possunt spoliare reliquis virtutibus siue ills in vo oo f. .. luntate sed si uas habeant,siue intellectu. Ea animarum hominum, ea facultatum earum, & qui in ipsis sunt, habituli conditio es, ut si lius Dei merum & absolutum admittant imperium; ipse que solus hic sum mu m ius habeat 3 3. Nequeunt etiam renitentes animarum vires ad operandum impelle re daemones.Norunt hoc omnes inde vero clarum & manifestum est, quod alioquin ad peccatum,etiam inuitos, mortales nequam spiritus impellerent. s . Sed tamen hoc tertio loco probandum erat dum in corpora saeuiunt Daemc nes quaedam etiam ad animas detrimenta perueni uiativi enim dum corpora bene habent, haud parua ad animas rodundante molumenta: ita afflictis&male affectis corporibus, sua etiam detrimeuta scntiunt animae. s. Inter haec primum est, quod quo tempore in corpora maligni. spiritus saeuiunt;animas, virtutum stud ijs vacare sit necesser cum pleraq; non nisi corporum ministerio adiutae, aut profecto corporum molestiis non impeditae exercere valeant. s. Deinde, quamuis hominum voluntates per se impellere nequeant, plurimum tamen possunt inclinare , & quoddam quasi pondus, ut malum sequantur, adderer id vero nunc saciunt ni tus quosdam, quibus iacit E se voluntas accommodat, in corpore excitando; nunc obiecta, quae alliciant, sensibus tam internis, qua externis pi c po.ὶendo.
7. Acccit tertium quod quando sensuum ossicio priuat quod
haud raro fit omnibus quoque commodis priuent, quae sensuum bencscio obtinentur quot vero & quanta lisca liquando sunt Z Dincere hoc potest unus Euangelicus surdus magno suo detrimento. 18. Quartum est,quod etsi habitus virtutum non tollant,ne ius terramen ita debilitent. ut nullam vel exiguam in hominibus iunctione habc at. Quod dicimus, in illis maximε habitibus quos Inteluctuales dicimus, liquet. quavis enim hi in animi facultatibus sedes suas habeam. phantasmatu tamen egent mini iterio, si actus suos ex-
rcere dubcit. At in Phantasmata plurimu possunt, qui homines oc
20쪽
eupant daem8nes. quid'quod omnia quandoque copsundant: quandoq; etiam magna ex pisi te tollant: Haec, Daemonum in obsessis coris poribus potestas. quanta vero ρCAPUT. V.
Finitam ct certam potestatem dari viamombm in Asiesserum ereposta, est hoc iustaι ob causin.
hs' m D mphum potςstatem esse norunt, qui in Sacris m
itteris etiam mediocriter sunt exercitati.lAlicubi sic dicitur:Non est si per terram potestas, quae comparetur ei. qui se factus est ut nullum timeat.Omne sublime videt. ipse est Rex super uniuersos filios superbiae. go. Ueruntamen hanc non semper permittuntur in eos quos ingrediuntnr exercere.Nisi frenum tortoribus iniectum esset, nullus obsessorum salua vita eoru tyrannidem effugeret.Neque enim ipsis deest voluntas & libido extrema damna mortalibus offerendi, ne. que potestas aut vires.Cur igitur extrema mala non asserunt i quia afferre non permittuntur. ligatae ipsorum sunt manus.
6i. Et profecto pulchro. Nam neque pro libidine possunt morta. Ies ingredi,Dei hic sententiam & voluntatem exspectant.Quemadmodum igitur no nisi Dei facultate obtenta corpora ingrediuntur; ita quoque hominibus,quos ingress sunt, incommodare plus non valent, quam , Deo Opr. Max. permittitur & prs scribitur. sa. Hinc tanta in obsessis hominib. differentia. Quida grauissiam a patiuntur tormenta, quemadmodu filia mulieris Cananiae: qui- mi ιλε da non ita grauia ut qui audiendi sensu vel sicultate loquendi per daemones priuati leguntur.Sunt qui uno se loco c6tinent; alij nullis locis possunt concludi.sic hi sunt in se crudeles l l i in alios. σι. D mon qui sanctissimi Iobis licitati inuidebat, non plus po- . tui quia Deo fuit permissus.Saeuiit primuin fortunas Iob, sed san labiacti viri corp' attingere nequaqua fuit ausus. Saeuiit deinde. Deo permittente, in corpus. sed ne damnii ani mae afferret prohibitus est. c . ipsa quoque molestia,quae hominibus affertur, docet certas daemonibus leges praescribi.Cum enim hic plerunque paena quaedade peccato sumatur,couenit. Vt quia haec Deo authore exigitur, pro qualitate delicti exigatur; & patiatur homo non quantum daemones desiderarent, sed quantum aequ itas postulat. 6s. Finita igitur est daemonu in obsessis hominibus potestas. certis legib. astricta est.Tantu possunt,quantu ipsis a Deo permittitur. Q i tu vero hocῖNotat id, qui torqv daemones. Nouit a quo ipsi