Reuerendi P. Petri Thyraei ... De daemoniacis liber vnus in quo daemonum obsidentium conditio; obsessorum hominum status; rationes item & modi, quibus ab obsessis daemones exiguntur, discutiuntur & explicantur. Cum indice capitum, et rerum ac sentent

발행: 1594년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

i, P A R s I. D I sΡVTAT. audiuntur, ex vestibus quae vel colliduntur, vel per terram tra- ,huntur,excitari videntur.

. 13ς. Molestia,quae obsidendis assertur, fit per colaphos, per attractiones, per propulsationes, per casus.& his si in ilia. Haec Edaemonibus,quamuis sub spectabili specie non appareat, procurari facili negotio possunt omnia. I 17. Spccies rerum,quae somniantibus obuersantur, variae sunt. sere tamen fit, ut quos spiritus ingressuri sunt somnient se a Daem c p 'nibus vexari agitari,molestia asscij, aut etiam occidi. siue iugulari: missi qui deinde a somno excitati,somni j veritatem magno suo detrim to & calamitate experiuntur. Haec fere sacerdotale Romanu m.

CAPUT XII.

138.

quibus ordinibus sint,qui homines obstident, & unde hoc possit deprehendi.

Primum enim illud ex bonorum Angeloru conditione colligimus. Inter ipsos certos ordines esse,natura docet, Patres constanter affirmant, & facrae literae haud obscuris argumentis insinuant. Cum igitur ex bonorum Angelorum numero & clastibus spiritus nequam deciderint,etiam inter ipsos aliquis erit ordo,de procul dubio is ipsius, qui antequam ad suas miserias prolapsi sunt,fuit. I o. At quod alterum est Caput) An qui homines infestant & obsident, ex omnibus sint ordinibus,dissicultate aliquam habet o propterea,quod non quas iunctiones, si in gratia perstitisssent, nequam spiritus habuissent .easdem habeant, postquam a gratia exciderunt,& infernalibus poenis deputati sun LI i. Neque enim beati Spiritus se omnib. negotiis immiscent Sunt rara i l quida, quoru omnis quasi occupatio cum Deo Opt. lax. est, ut illi, qui supremi sunt ordinis: Sunt alii, qui quasi administrat res humanas.& ut Dei mandatis fiat satis, procurat, ut qui sunt medij Tertio sunt. qui mandata lisc exequuntur,&singula perficiunt, ut qui sunt ordinis tertii. i a. Si has leges maligni spiritus seruaren' sacilis esset, & expedita ad proposita quaestione responso.Qucadmodum enim ijs,qui sunt infimi ordinis spiritib bonis singulariu reru administratio,& iura comissa est ita possit dici spiritus,qui hominib. molesti sunt ex infimo ordine esse esse,inqua, numero Angeloru aut certe A rchan gelorum. 14s. V

32쪽

I 3. Verum, quia gratia, propria malitia exciderunt d. emones nec omnino iam, quas natura postillat leges obseruat, nec tam atten- H i m dunt quid facere ipsos pro naturae dignitate coueniat, quam ut suae 'φ' libidini saciant fatis. quo fit, ut hinc certo cognosci nequeat ex quibusnam ordinibus sint, qui homines oblident. in144. Interim ex dictis duo videmur nobis non perperam colligere. Alterum est, dubium non esse,quin, qui ex insimo sunt ordJ- ne, homines ingrediantur,&molestent. Neque enim indignum est, lut ad priuata& particularia negotia descendant: Naturς eoru conditio hoc postulat.Neq; alienu ab ipsorum voluntate, ut graues sint de torqueant: Ad hoc ipsos urget propemodum sum ma & inueterota nocendi libido. I s. Alterum est, etiam eos, qui altiorum sunt ordinum hic operas suas locare,&molestos homini b. in obsessis corporibus csse. Quauis enim natura ipsoru grauiora &. altiora sfudia pollui ei. studiu tamenocendi tantii est , ut etiam ad minima ossicia se lubentes demittant. I s. Forte pro hac sententia Christi oratio est. Nam cu daemoniuquoddam eiecisset, quod Apostoli elicere nequiboni, mox docuit quosdam esse spiritus qui maiorum sunt virium.&apud quos communis exorci gandi ratio no sussicit ad quos exigendos maiores machinas orationem & ieiunium, adhibere oporteat.

I . Forte candem sententia probat Christi silentiu obiiciebanti pii alicubi Scribae lcgis, cp in dsmonioru principe Pellaebul, cilce. liret daemones.quid ad hoc Dominus ξ Non negauit principe daemonioru Beel Zebub hocs obsidere posse id suo siletio probat. Negauit se principe daemonioru habere,& in ei ' nomine dimonia ei jcere. 148. Forte potestas Apostolus super omnia daemonia collata, Lucae so . idem confirmat. Cui super omnia daemonia Apostolis pote ' stas consertur, si non omnia mortales interdum ingrediuntur' i c. Maius robur ad hanc sententia constituenda affert Apost. Paulus, dum lic loquitur No est nobis colluctatio aduersus carnem &sanguinem; sed aduersus Principes & Potestates:ad esus mundi R. e Ephes. 6.etorcs tenebrarum harum contra si iritualia nequit in caeles ibus. Nunquid si no singulis verbis superiorum ordinu spiritus notaui dictionibus Principum & Potestatum' quos contra dum colluctationem nobis asserit, inlinuat profecto ipsos etiam corpora ingredi & magnas molestias afferre obsessis. aueo. Ex omnibus igitur Ordinii, daemones humana corpora ingredientur. Nullus in ullo ordine erit, qui mortales ingredi si ita Deus permittat, recuset. Veria, cuiusua ordinis sint, qui in hominib. lat

ant,no ita facile dictum est. 1 . Nam

33쪽

pARs I. D I s P V Τ A T. asse possunt,quin imo cccs. quemadmodum exemplo eius cuius su- ri'. i. p. q. pra meminimis, perspicuum est. I 6. Sicuti autem nihil prohibet, cur minus plures ciusdem hominem obsideant ita nihil propemodum est, quod omnino persuadeat plures semper esse qui unum obsideant: Quod per plurcs si , id persiaepe unius opera potest confici Vnus aliquis ex ipsorum grege, Tisip si. tot&tantas molestias homini potest asser re, ut pluribus & maiori. bus ferendis nequaquam m i fer par esse valeat. 317. Fit nihilominus plerunque, ut in eodem homine snt plures. Docent hoc exempla eorum qui nostris temporibus obsessi. inueniuntur. Vix Vnum aliquem deprehendas, qui non plurimum Spurituum tyrannidem patiatur. a1 8. Addo quod hoc societate Daemones gaudeant, quoda; illam desiderent. Esto inter se dissideant, in una tamen hominum salute oppugnanda mirum est quam sit consentiens studium, d concors voluntas: ut prorsus credi possit expetere ipsos, qui secum, in homi. ios. nibus cruciandis,conspirent. 11'. Est pro hac assertione Christi oratio .Docet ille,quod si qua Lacinio. do Dsmon exierit ab homine sit solitus perambulare per loca arida, & requiem qucrere: & si minime inueniat, reuerti in pristinam do. mum;ita tamen,ut septem secum se nequioris Spiritus assumat. An assume socios Daemon putandus est, qui in homine vexando nos non desiderat'non potest ferre. 16o. Sed nec paterentur in eode homine se Daemones,nisi Volun- Th-t . .

tate eorum fieret,ut essent plures.Cum eum earundem virium non 3ο a. .

snt; sed quo ordinibus& classibus sunt superiores, eo etiam viribus;omnino,qui ordinum essent superiorum,Viribusq; praestarent, moX eos, qui minus viribus valerent, sedibus suis pellerent quod quia non faciun se in socios torturae consentire significant.16I. Hinc sequitur non esse contrariorum studiorum Spiritus,

qui in eode sunt homine;sed idem velle, idem conari, idem moliri. Qvj consortes iga per ij in hominem admittunt; illi, nisi regnum suum dissolui velint,omnino vi conspirent,necesse est. Ica. Caeterum quando nam sint in uno homine plures; & quot nam sint haud ita facile deprehenditur. Certiorem nic regulam d

re non possumus, quam pi scedcnti Capite assignata est. quemadmodum vi Exorcismorum cogutur,ut prodant,quorum sint ordinum; ita c gi possunt, Vt fateantur, utrum sint plures, atq; quot sint. Non tamen inox eorum orationi fides adhibenda est . Nam cudissiculter

sede, luas deserant,quas possunt assingunt amphibologicas,ut Exo ciliis imponant, & socios non prodant.

34쪽

M PAR s I. DIs PUTAT. Is . Quocirca si omnino eorum numerus constare debet,non se luna compellcndi sunt,ut dicant, quod sint; sed etiam interrogandi, cum plures sint. possunt siquidem vereami mare decem es e, qui in homine sunt; quamuis viginti &plures sint. qui homine obsideant.

e si plures Spiritus pista torqueant, ct inguli e.rdem vel diues loramenta auferant.

id pluralitas Daemonii in obsesiis faciati, atque utru coma munia omnes habeant ossicia, eorundem sint studioruir 7M quirimus.lbi explicandum est. Maiusue malii plures ais rant,quam pauciores:hic, Aia,sicuti diuersi sunt qui in hi

minibus degunt Daemones, ita diuersa subeant di sustineant munia. 16s. Multitudine obsidentium Daemoniam augeri malum o sessorum hominum dubium nullum est. Si enim ab uno obsideri malum est quomodo non maius malum obsideria pluribus' I67. Nec malum hoc molestia caret.est coniunctu cu maiori crii ciatu eius qui obsidetur. Nec mirum . Curii obsidendo molesti sint Daemones&vexet aut plures unu alique homine obsidere dicendi Mon sunt;aut confitendum quod obsidendo affligunt& cruciant. 168. Seruit hinc argumento pulchre exemplum. cuius fuarget, sta Marcus meminit; hi quia plurimi unum hominem obiidcbant, plurima quoque tormenta &molestias offerebant. Habebat miser domiciliu in naonumentis; non poterat eu quisqLIcatcnis costringere:die de nocte in motibus vagabatur lapidibus te comedebat. 16'. Seruit praeterea si asser relicet hic praua prauoru hominum consuetudo: qui cum alijs plura A grauiora mala desiderant,non num, sed plures ijs Daemones imprecantur:quia, scilicet, credunt, plura detrimenta plures. quam Vnum aliquem procurare. 1 o. Et Daemones cur homines ingrediuntur, ii nocere nolunt &esse moleili Neque enim ex eo leuamen aliquot habeat suoru to mentorum, quod in hominibus resideant; neq; voluptate aliquam ipsis hic locus atque hoc domicilium affert. Si quam voluptatcmcapiunt, ex eo quod mortalibus incanam oderit.hauriunt. aTr. Tribus Vero mcdis intelligi poteit. quod omnes sint mole-lli; vel ut omnes&singuli, quae miter homo mala patitur,asserant: vel ut singuli propria habeant, quae tamen in eadem hominis parte

essiciant: vel dcniq; ut singulis certa qusdam dui inviaq; in homine

deputentur loca in qu styrannidem exerceant & libidine expleant. a 2. Primum fieri posse haud negauerim. veruntamen Spiritus

tum vires suas aliquando mutare,& non oes Uno eodemq tempore

ad homine vexandu incumbere, admodu est verisimile. uidenti n

35쪽

DE DAEMONIACI s. aromni u opera necesse potest hyc unus susscire. cessabut igitur cetieri: N quado ad ipsos ordo torquedi redierit, sua rursas subibut munia: 1 s. Verisimile quoq; est,aliqua do singulis certa que offerat, mala,pposita esse Varia enim sunt, quae a Dς monibus mortales patiuntur: nuc hic patititur, nuc illa. quapropter ita officia sua distribui se ipsos credi potest ut uni hςc,alteri 'alia procura di prouincia comedata sit. I q. Multo vero probabilius illud dicitur, quod tertio loco as. ferebatur, ut singulis certa dicantur assigna esse loca, in quaeq; vires

suas&tyrannidem exerceant.Nonne in optimὸ constituta Republ.

seri obieruamus; ut, si quando per plures aliqua ciuci debeant, quo commodius faciliusque illa expediantur,suae siugulis quali prouinciae designenturi quidni igitur etia has leges seruabunt Daemon ess173. Caeterum quae diximus,apud eos maxime, qui unius ordinis sunt locu habent.Si inter plures unius classis,aliquis sit, qui superio. ris sit ordinis, quemadmodum semper esse admodum probabile est hinc ad has leges non astrinxerimus. Ille, ut Superihr in domo, non per se quidquam admini libit; sed omnibus intendet, atque, ut singulis uisos fici js bene sungantur, ad uigilabit.

CAPUT XV.

- De sinibus, ob quos 'si Daemones ingrediuntur,qobsident homines.

Ausae obsessionis hominum vel ex parte Dei peti possunt:

vel ex parte hominu m, qui obsidetur, vel ex parte Daemonum qui obsident. Nam & Deus est, qui iustas ob causas Spiritibus potestatem facit,ut mortales ingrediatur: &homines, si non semper,saepe miseriarum suarum sunt authores:&Dγmonibus in hac carnificina aliquid propositum esse, licet colligere tuin ex eo,quod libenter homines ingrediuntur,tum quoque in

de, quod has tuas sedes diis culter deserant.1 7. Hoc Capite no quid Deo propositu est;inquirimus neq; etiaquae ex parte hominum causis dari possint: sed quidnam Daemones

potissmu moueat, ut hic operas suas commodant.priora illa alijsio. G2cis excutientur; hoc ad praesentem disputationem pertinet. I 8. Sunt,qui arbitrantur Daemones hac hominu miseria idcirco delectari, quod propriaru miseriarum,& cruciatuum sit leuament quasi,cuin hominibus sunt illosque assigunt, ob in sernalibus poenis respirent: easde vero in inferno sustinet extra homines costituti. 379. Hi in duobus eriant. primo, quod non alium locum spiritibuS, Vbi poenas luant, attribuant, quam infernum. Sit ita, quod in sernus meritis eorum debeatur: sit qhioque certum plurimos in inferno degere: sed tamen non omnes inferorum carceribus concluduntur . Multi lutit.qui nec concluduntur inferno, nec in hum

36쪽

18 PAR s I. DIs PUTAT.nis degunt corporibus: qui in aere versantur, & ad homines me cendos magna Dei prouidentia relicti sunt. 8o. Secundo in eo errant, quod hanc vexationem & hominum

cruciatus, censeant penarum Daemonum esse leuamen.Quocunque loco sint Daemones,suum secum infernum circumserunt quascunque alijs afferant eruciatus, suis non liberantur: quantumcunq; alijs noceant nullum hinc ad miseros lucrum. I8t. Cruciantur dum in inferno sun cruciantur dum in hominiat. . φ 6 . bia sunt,in quacunq; etiam Vel inferni vel hominum parte latitent. a. 4. Adde quod in hominibus constituti, grauissimis cruciatibus ignis infernalis non sint absoluti. ut suum secum semper infernum ita semper secum infernalis ignis circumscrunt grauissimos cruciatus.18a. Interim licet penarum& tormentCrum,qus pro meritis p tiuntur, leuamen nullum habeant Daemones, dum in oblesiis Lunt corporibus;voluptatem tamen quandam hauriunt inde, quod ho minibus incommodant, ipsis obsint, ipsos vexent. Et hanc praecipuam causem dixerim, cur mortales ingrediunt, & semel obsessos . cum tanta difficultate deserant.18;. Voluptas vero haec&nocedi voluntas, ex odio quo erga humanum genus flagrant, principium sumit.Neque enim hoc leue est. Docet id Apostoli oratio asserentis,in modum rugientium Leonum l. pri. s. truces ci rcui re, & quaerere quos devorent, id est, quibus extremam

calamitatem afferant.18 . Quemadmodum igitur fieri videmus, ut qui odia fouent, si ijs quos odio prosequuntur, incommodent, Voluptatem quandam capiant, & quali miseriarii in aliquod leuamen sentiant: ita voluptatem nequam spiritus percipiunt, dum nobis, capitalibus suis hostibus,noceat di molesti sunt.b Z 18S. Odium haec erga genus humanum ex triplici causa prosicisicitur. prima est auersa ipsorum a Deo su m mo bono voluntas. Cum enim Deum serre nequeo t. Nequam Spiritus; nil mirum si eos odio prosc quantur, qui cum Deo se coniungunt, quos Deus diligit, di qui vicissim Deum diligunt.18s. Altera eli humanae felicitatis inuidentia. Inuid enim:seri limminum generi, quod angelica relictahumanam naturam in V nit tem hypostasis diuinae aiiurni serit Dei filius; atque illam ipsam n

turam ad coelum evehere,&juper omnes Angclorum choros V luerit collocare.

18 . Inuidentia ellam silutis singulorum, huius odii magna causa est. Qui selicitatem humanae naturae diuina gratia collatae mortalici bus inuident, illi aegerrime serunt homines ijs in sedibus collocari,

37쪽

DE DAEMONIACI s. ιν quibus ipsi, iustissimo Dei iudicio, peccatis suis postulantibus, eiecti sunt.188. Hae cauis odii Daemonum in humanum genus. Hinc tot omnibus locis hominibus ab ipsis positi laquei, tot structς insidis. Hinc prima&praecipua ipsorum cura, Vt a Deo mortalis auertant, &ad sua castra pertrahant. quod quidem si consequantur, praeclaros se putant agere triumphos; si assequi desperant, pro lucro habent, si vel corporibus vel sortunis incommodent.189. Ex dictis soluitur quaestio, qua . Sintne feliciores illi, qui inhumanis corporibus sunt Daemones, ijs, qui detinentur in in serno, quaeritur. sceliciores non sunt, si quas pro peccatis pamas luant, attendas. quia tamen duo habent, Unde voluptatem quandam capiunt, sorte hac ratione feliciores dici possent. horum alterum est, quod carceribus inferni, quos Oderunt, non concludantur, alterum,quod voluptatem quandam ex hominum vexatione & molestia capulit; quorum utroque carent alij.

CAPUT XVI.

est orire homines possint Daemones hominibus immittere. Et imperio & voluntate Daemones in homines immitti posse,&quandoque immitti certum est. Quem - admodum omnis Creatura, ita D smones sunt Deo subiecti, eiusq; imperio parcent, in quacunque esset re ip-

se illorum opera voluerit uti. Columnae cinii, inquit cis . 16. Iob contremiscunt Sparent ad nutum eius. Spiritus eius ornauit coelos,& obstetricante manu eius eductus est coluber tortuosus. I9l. Certum etiam est inseriorum ordinum Daemones pro superiorum Voluntate si ita Deus permittat, immitti. Hoc multorum consessione edocti sumus. Nec ratio suadet contrarium. quid quod necesse sit, ut aliorum imperia spiritus libenter excipiant,&mandatis pareant; s regnum suum tueri, propagare, &conseruare Volunt

I a. De hominibus quaestio est, Vtrum illi quoque Daemonibus Valeant imperare,& potet talem facere ut alios ingrediantur & asst tagant. Et quoniam hominum non una omnium conditio est: tu stio est de iis primum. qui sanctitatis, & pietatis sunt cultores, & plurimum apud Deum posiunt, tum de his, qui se Daemonibus deuota runt.&ipsis operam in detrimentis,hominibus afferendis, locarunt, quos Sagas siue Maleficos dicimus.193. Neutris potestatem hanc esse quidam inde colligunt: quod par in parem, multo minus in sit periorem inferior, imperium non

habeat. quapropter cum spiritualis creatura, quacunque corpin

38쪽

VA Rs I. DIs PUTAT rea sit superior nihil cum authoritat Demonibus,qui Spiritus sint,

praecipere posse volunt homines corporeos.

19 . Et quamuis adduno diuina auctoritate priores illi in Demo nes ius habet, finitii tamen illud est. Habent. inquiunt, potestate ex iis gendi ab hominibus Daemones, non ad eos de in corpora immitedi. Posteriores vero queadmodu diuinitus potestate no habet elici edi, ita nec imperare valent ut humana corpora ingrediantur. Sic illi. I9 . Veruntamen, Vide prioribus primum dicatur omnino illo-Iorum quida ius illud habere videntur. quamuis enim,si spirituum naturas attendes praellantiores ipsi hominibus sint, conditio tamen status eorum,ad quam peccatis ipsorum ita exigetibus deuene uni multo est multorum hominum inferior. & licci credentibus in se Dominus dederit potestatem eiiciendi daemonia; Apostolis tamen alicubi absolutum plerumque in Daemonia ius videtur contuli sie. Iss. Ad hanc rem confirmanda maius robur afferunt exempla ex sacris literis deprompta.Tradidit Apostolus Paulus Corinthiu qui da Satanae in interitu carnis,ut spiritus saluus seret. Eidem Satanae,

alio loco, tradidit Hymenaeum & Alexandrum ob blasphemias. 197. Ad haec accedit. ut ipsi Di mones penes homines potestate hanc esse,agnoscere videtur. quomodo quia si qua doex holminibus diu

na virtute eijciuntur,petunt,Vt eoru a qnibus pelluntur,volutate Sesicultate alios ingredi liceat.&qui Christo eiecti rogauerunt, ut in porcos mitteretur,no crediderut se Christo in hocs mitti potuisse'

ro8. Verula me quavis potellas iis c sit in ChristiEcclesia,apud pa

ride e p eissimos tame est.Sed & rarissime illa utendit unde & paucissi ma eo- tu qui potestate hac usi sunt,reperiuntur exepta. Olim, quando aliae rationes deerant rebelles coercendi R in ossicio cotinendi, admitti facilius potuit; nunc, quando commodiores rationes suppetunt, uti

lius intermittitur. a

199. Atq; ita de priori, si definitu. De posterioribus ide dixerim hi si a Nil Resert B. Hieronymus arte vatu Esculapi j Daemonii in Virgine, tua Πρ' iuuenis quida perdith amabat,suisse immissu,& miris modis illa de- ,rii, mentassenefert Anastalius Nicaenus, quaestione 2'. Simone Magum

Bura. ibino i. eos, qui ipsum: raestigiatorem dicerent, Daemonibus subiecisse, ab christi postquam eos esset allocutus, bovem sacrificasset, de conuiuio exce-ο - pisset. Eliqui arte Dimonis spiritus exigebat, Appononius Tianeus, spiritus immittere non potuisset.

Σoo. Addo dictis Daemonii qui in hominib' sunt & Maleficorumptibi. consessione. Cositentur ill r. si quado Exorcismis eiiciuntur,se Sagis de Maleficis immissos esse:d estatur.hi,du qu stionib' subi jcii tur,sedet mones aliquado immis ste .fides viroruq ,etsi forsita in aliis.

39쪽

DE DAGMONIACIA Nior. Nee mirii s aut ipsi malefici, du hominibus in comodare stu.

dent daemonu operas postulent aut operas suas ipsis locci dsinones. Nu quid no grauiora illi a daemonib' efflagiat Nunquid no etia gra uiora, qualuc assii mitur, ipsis P motorib', dana daemones procuratia o Z. Porro non eadem hi posterioris cum prioribus potestate in Daemones utuntur. quid quod posteriorem nulla sit in Daemones potestas, priorum autem sit summa' Illis non possunt obsequium suum negare spiritus,qua iis forte hac in re sint promptii & facilest his quamuis ncgent; negare tamen, si vellent, possent. Ibi mandata, quae cum potestate dantur, ut serui cxequuntur: hic propter pacta, quae cum miseris habent,seru itutem simulant. aos. Atque ita de hominu in daemones imperio constitutii sit. Vnuadimus, ante qua hoc Caput concludamus alia videlicet ratione albquando feri, ut homo homini huius diabolicae tyrannidis sit cat sa. Qua vero ξ mala superioru imprscatione. Neque enim nouum est,ut a daemonibus mox occupati sint,quibus alii daemones essent imprecati. Possemus argumeti linius recentia exempla producere sed coiise Li tenti erimus uno Caesarii. Resert ille iratu patre filiae quinquenni,cu lac comederet imprecatu e se ut una cu lacte Diabolum vocaret. Vix verbum ille effatus,&ὶ Diabolo occupatur puella miseramque serta tutem usque ad naturam aetatem perpetitur.Similia duo idem Caesarius habet cap. D.&I2. eiusdem libri, alterum de uxore curumarito,al terum de filio,cui pater daemonum imprecatus fuerat.

me Cari s operarionibus daemonum in obsessis corporibu qua ex θ

OP rationes quas di mones in obsessis corporibus exercet.sunt

iuplices quasda exercent in obsessi seorporibus, sed non per. obsesia corpora: quasda & in.obsessis. & per obsessa corpora. Prioris generis sunt, quae ipsis sunt propriae, ut intel lectus atque Voluntatis actiones,quae sub nullusensum cadunt.posterioris, quae ali quo sensu percipiuntur,& cum corporibus at i quid comune habentiaos. Harursus sunt duplicis generis. quibusda cruciantur&to quetur obscT .alix sant.quibus nultu tormentu obsessis afferri videtur. In illo genere suo, quom Capite septimo meminimus;in hoc partim sermones,quos in obsessis corporibus habent Daemones; partim labores,quos*bsessi simi rei&rserre videtur; ut sunt vinculorudi scriptio, eru quibus humans vires non susticiunt translatio,&c. zz66 Qualescunque vero operationes habeant & exerceant Daemones quamuis in humanis corporibus sant, ab humanis tamen

plurimum disierre dubium non est. Primae illae voluntatis & intel-

40쪽

IECUNDA PARI . uDISPUT AT IONIS DEDAEMONIACIS,

ob, usi deprehendantur; qua ipsorum conditio ct quas ob caμμDamnum tyrannidem patiantur, empticaturi

CAPUT. XVIII.

6 et Gerrumeni ct qui Baptismatis Sacramento nondum sint in irati Daemonibus obsideantu . ais. Primo Capite de quatuor hominii generibus praecipua dispu

tatio est Principio sunt infantcs.atoue omnes, qui Baptismatis sacramento nondum sunt initiati. Deinde Sagae atque malefici,qui hominum generi daemonum opera, maxima detrimenta afferre solent. Tertio Diuinatores,qui futura praedicunt, atque Occulta reuelant. Quarto Haeretici,&i Christiana religione siue fide Apostatae. De sngulis inquiramus. zIis Contra primos grauissimu argumen tu praebet Exorcismi,quibus Catholica Ecclesia,antequam eos Baptumi sacramento initiat,

Vemadmodum de obsidentibus daemonibus multa fuerunt, quae difficultatem habuerut magnam: ita haud pauca sunt, quae de obsessis hominibus ili sputantur,& in controuersiam vocantur.de his altεra praesentis dis. putionis pars erit. 2I Ad quatuor aute summa Capita reuocari posse omnia vid&tur,quorum primo,de certis quibusdam hominibus diseritur. sintne Verὸ obsessi.secundo,inquiruntur signa, quae obstilas produnt. tertio explicatur miseria & in*lix obsessorum conditio. quarto causae in uestigantur,ob quas tyrannidem hanc in mortales exerceant Spiritus.

Vtitur. primum enim Sacerdos, eos amando,sic loquitur: Exi ab iis immu de spiritus Satana.&da locum Spiritui sancto paraclito. Mox deinde oratio ad Deum instituitur, qua rogatur. ut disrumpat om- 'ia: li nes Satanae laqueos quibus miseri alligati sunt. Adiunguntur & hae Orationes: Exerciaote immunde spiritus, in nomine Patris,& FL

SEARCH

MENU NAVIGATION