Reuerendi P. Petri Thyraei ... De daemoniacis liber vnus in quo daemonum obsidentium conditio; obsessorum hominum status; rationes item & modi, quibus ab obsessis daemones exiguntur, discutiuntur & explicantur. Cum indice capitum, et rerum ac sentent

발행: 1594년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

reta de Iu

enim imperat tibi, maledicte damnate, atque damnande, qui pedibus suis super mare ambulauit,& Petro mergenti dextram perrexit. Item. Ergo maledicte diabole, recognosce sententiam tuam,&da honorem Deo vivo&vero. da honorem Iesu Christo, filio eius, dispiritui sancto,& recede ab hoc simulo Dei. &c. et . In hac causa, ut illud primum dicatur. Certum est daemon sin insantes hos, atque adeo omnes non baptizatos ius& potestatem aliquam habere. Disertissim is id verbis docet sacra Tridenti na SD nodus,dum asserit omnes homines, cum in praeuaricatione. Adae innocentiam perdidissent, factos esse immundos,natura filios irs,se uos peccati atque adeo venisse in potestatem diaboli,& mortis. ai8. Sententiam Consilii confirmant Sacri liter . Docet Saluator Principem huius mundi venisse, & in se non habere quicqua. Dum Se excipit; in reliquosa liquid habuisse insinuat. Ide docet no semel homines per ipsum a potestate daemonu liberados. An a potestate daemonu liberari potuerunt, qui sub daemonii potestate non fuerunctat 9. Cum Saluatore consentit Gentium Doctor Paulus.Sic enim loquitur:Christus eripiat nos de potestate tenebrarum.&transtulit in regnum dilectionis si ij sui. nocet idem Christum tulisse de me dio Chyrographum decreti, quod erat contrarium nobis,&am xiLse illud cruci, sicque expoliasse Principatus & Potestates. aro. Non desunt etiam ad hanc rem confirmanda prophetarum Oracula, qui Christum, ut liberatorem& redemptorem nobis commendant. Proserimus ex multis unum. Confitemini,inquit Regius Propheta, Domino, quoniam bonus. quoniam in seculum misericordia eius. Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redeunt de manu inimici dercgionibus congregauit eos. 2ar. Pluribus opus non est, Doctoium omnium post Apostolos, ut Eces este hostis Petrus Abai lardus apud Bemardum testatur hse sententia cst;diabolum dominium, N potestatem super hom i ncs habere,&iure eos possidere propterea quod ex libertate arbitrii, qua habebant. sponte diabolo consenserint. zaa. Duo autem potissimum, hac potestate in miseros mortales possunt diaboli. Primo possunt omnes,si quidem ex hoc seculo, per Christum redempti, discedant, in infernam detrudere. deinde possunt viventibus pluuinum incommodare; requentius ipsos decipere,ad idololatriam, superstitionem, aliaque grauia& cnormia crimina potentius innectere ob quam causam non immerito a D mino Principes mundi, ab Apostolo Rcctores mundi; ab Hilario Mundi potentes dicti sunt. aar. V

42쪽

DI DAEMONIACIS. . Ismi. Veruntamen . quamuis hanc in Infantes N omnes nondum reg cratos pot statem daemones habeant: non tamen illos obsidere.aut possidere dicendi sunt Neque enim idcirco nobis homines

Obsidere daemones dicuntur, quia in ipso potestatem at i qua habent: sed quia in ipsis corporibus latitant ut in i, hominibus molesti

sint, facultatem a Deo acceperunt. at . Sed nec quisquam adeo desipit,vi vel insanies,vel nondum baptizatos in oble ssorum numero habcat. quantus,neus bone,obsiccsorum seret numerus quot opus ad omnes constringendos cat ni quot vinculi, praesertim si potestate sua uti daemones vellent a s. Adde quod Οεs omnino peccatores a daemonibus c bsideri, liceret dicere.quid ita quia in hos non minor ne maiore dica ipsorum,quam in non dubaptizatos potestasest. Cui vero vel per somnium in entem venit ut omnes peccatores pro obsesss habeat'

226. Solet certis signis deprehendi, quod in hominibus lateant spiritus nequam. Haec sunt,si sutura praedicant si secreta revelen si diuersis loquantur linguis; si labores humanis viribus superiores Ierserant , Sc. An haec in Infantibus' quamdiu haec in Infantibus, in .nddelibus, in quibusque peccatoribus non deprehendimus; ne quam Que obsessos dicemus, quamuis, propter peccatum, summam in ipsos potestatem habeant daemones. 2 27. Quorsum igitur Exorci smi ι cur exire ab Insantibus iubetur Diabolus t cur discedere,& locu dare Christo Ridet, ut pleraq; alia

Christianae Religionis exercitia hanc,ab Apostoloru tεporib' recopia in Ecclesia,exorcizandi daemonia consuetudine Ioannes Calui- LA. ..is. nus,vult esse prorsus inane & fictilia: At cu Sactissimoru patrii haud is a leui iniuria, quo rvpro hoc ritu sunt grauissima testimonia. Audi mus ex plurib' unu au t alteru.Chrysostomus sic loquitur. Cu ad re- Η- δε Magenerationis Venmt sacramentu, no prius sonte vitae ingrediuntur,o ua Exorcismis& exussationib Clericorii spiritus ab illis inununus abigatur.& deinceps vasa illius eripiatur.In eande sen tentia loquitur Cyril lus Hierosolymoru Episc. insufflationes Sanctoru,& ecb. a. nominis diuini inuocatio tanqua vehemetissima quida flama, urit daemones,& in iugi ouertit. Hi Greci sunt.addamus ipsis ex Latinis tres;primus sit Optatus Milleuitanus, is hic habet: Cuius homo, qui I eoina nascitur,sine Spiritu, mudus essen5 praeest, que necesse est ante salut tare lauacru excludit.NO aliud habetRabanus laurus. Exo iratur; inquit Diabolus, ut sua nequitia agnosces,& iustu super se indice timens recedat ab homine,nec ia contendat eu arte sua subuertere, ne

baptismu consequatur.Consentit cu omnibus B. Augustinus qu i sic ' L α - loquit r

43쪽

H PAR s II. DIs PUTAT. 'til. Institi loquitur lib. I de Symbolo ca.i. Sicut nostis fratres charissimi, par- clamorum, uuli ex lufflantur,& cxcrcidanturi, ut pellatur ab ijs diaboli potestas inimi a quae decepit hominem, ut possideret homines: Non ergo creatura in infantibus exorcizatur, aut exsufflatur ; sed ille, sub quo sunt,qui peccatonascuntur. Ita Patres. 228. Quae ramus etiam ex Caluino,quidnam sit, quid hic damnandum censeat8an quod credamus diabolum in Energumenos', &no baptizatos pueros potestatem aliquam habere, an quod ipli ut hos relinquet, impcremus. Primum, iure damnare nequit. id Ecclesiae Doctorcs id la Paulus, id Christus ipse astruit. Si sicundum danianat, omnino lateatur Oportet in Christi Ecclesia, in daemonia pol statem nullam esse. b. ia29. At forsitan existimat ridiculum esse ut ab homine exire discatur, qui in hominc ἀυτρetnc τω snon suill Ridiculum hoc non est. Non praecipitur, Ut ex corpore, quod oblidet,discedat: praecipi tu r,ne potestate quam in homi nc habet utatur hoc est: praecipitur, ut exeat effectia atque operatione, qui extra hominem est autopro, sopia, praecipitur, ut siuum ius, quod in hominem habet, resignet.& illud Christo, qui per proprium sanguinem hominem redemit.

2io. Noua non est,nec inusitata haec loquendi forma. Nunquid Pharaoni dicitur egressus Ioses nunquid, ut, se exiret Dominuς rogauit Petius 8an igitur aut Moyses in Pharaone aut Dominus sint in P tro R Ibi etiam rem esse dicuntur ubi imperiti habent & potesta tem exercent: inde exire dicuntur, ubi imperio& potestate priua tur. Sed ad secundos. .

O Saga atcs Masso lar a Daemonibi obsideantur. tar si Sagi atque Malescis etiam quaestio est Hosa dimotis

bus possideri quid 'm sibi ρr rsus siersuaserunt Argumen. ritum sumunt cx purgatione aquae frigidae Lxistimat enim,

quod si de maleficio sui cetae mulieres in aquam conii i tur,&supernatent;maleficii sint reae si sublidant. sint innocentes. &ha quidem maleficam aut innocentem deprehendi volunt.ssed tamequod sit ei natant accidere putant ex eo, quod in corpore diabolia a quo obse se sint habeant; qui cum lit igneae,aut aercae. Vt dicunt, naturae efficit, ut malescarum corpora nequaquam subsidant ed in a quis supernatent. Ita nuper quidam edito in lucem libello. 232. Verum in hac sentententia & multi sunt errores. Primus est.

quod purgationem aqua frigide probet. Nullo modo illa licita cst.

44쪽

non sineDei summa contumelia admittitur. Optime stephamrs Rose 4. e. tam manae sedis Episcopuviic statuit serri candentiri vel aquae scri rentissuluinι. eximi natione consu sironein extorqueri ii quolibet, saci i nsi censent Canones.&quod Samstorum Parrum documento fanoitum non est, superstitiosa adiunctione non est praesumendum. 233. Secundus error est,quod daemones ci cdantas reae, vel igneae esse naturae.&ol id ictae 'atque in aquis supernatare. Neque ac reae aut igneae naturae sunt Daemones: neque graues, aut lavcs. Spiritus' sunt: dc quia omnis, quae ex corporibus est, concrctionis expertcs; nullas earum qualitatum,quae in corporibus sunt; admittunt. as . Tertius errore it,quod eos, in quibus daemDnes sunt, putent Maiib i.

supernatare. An non in porcorum gregem immissi dς mones. quos ex homine quodam Dominus expulit in mox uniuersos in prosundum maris praecipites egerunt 8 Et si Levites daemonum non pei mittit, ut in aquis subsidan qui sit, ut tot ipsorum milia intimis terrae visceribus includanturpQuartus est quod Maleficos & Sagas definiunt qui supernatat.

Supernatarunt Sanctorum plurimi, qui ob Christes fidem post alias, quas sustinuerunt,grauissimas poenas in maria praecipitati sunt; nec quamuis maximi onerati faxis, mergi potucrirnt an sorte hos in M, Iesicorurn numero rcponent' si ' Qu4ntus error os .quod innocentiam probent ex eo, si in a. qhis meis finiri asens perditissimus Magus esie hohpos: t, qui in a quas coniectus sublidat. An no grauia per se inserum to um petunt' a homines in numero grauium corporum non sunt possunt innocentes supernatare: pollunt nocentes &maleficij rei prosunda aqua .rum petere.

237. Hi errore .sed quid ad Quaestionem 'Hoc breuissime. Ne. quaquam onanes eos, qui his artibus hominibus incoinmodat, dia bolis possi stiri. 1238. Ad assertionem hanc confrmandam nullis aliis praesidiis opus est; quam quae superiori Capite sunt allata. Non eos pro obsessis

habent qui norunt. quid sit homines a daemonibus obsideri: non Ναο erv. vinculis eos ut obsessos constringimuς non oneramus catenis: sed neque in ipsis argumenta depreliendimus; quae daemones in hominibus sedes suas habere. dentonstrare solent.

239. Adde,quod iusta de illis supplicia nequaquam sumi possent. Quis unquam iudex de obses is supplicium sumptit, Mando etiam

alijs vel mortem,vel damnum in fortunis attulerunt ' Et cur affer

45쪽

corpora impellunt, caedes iaciunt, dant str es, damna asserunt. 24o. Veruntamen quamuis daemonibus obsesii no sunt Male fici & Sagae, multo tamen deterior plerumque eorum, quam obses, sorum est conditio: ob maximam, quam cum daemonibus habent. coniunctionem: ob abnegata Christianae Religionis & fidei sacritamenta: ob horrenda, quae daemonibus litant sacrificiar ob incredibilem, quam Sacramentis Christi inserunt contumeliam: ob turispissima, quae cum daemonibus habent commercia: ob maxima, 'quibus se, cum grauissimis hominum damnis. implicant crimina. Sed haec alium requirunt locum.

- diuinaidiressint a Gmonom reis οὐ Us' Aior fortassis dissicultas est, de Diuinatoribus. Dissiculius hos ab eorum ordinevidemur posse absoluere, qui obsessi dicuntur, propterea quod argumenta quae o sessos produnt, apud hos certiora di maiora deprehem

damus.

Neoue enim dubium ullum est, hanc certam satis regulam, qua obsessi dignoscuntur,esse,si ea,quae humana industria nequeut cognosci,praedicant,&an nunciant qua in re,cum videantur ex lolere Diuinatores, nulla fortassis illis iniuria facta dicetur, si inter obsessos numerentur. 43. Sed tamen in obsessorum numero diuinatores e sis dici non debet. nisi alia argumenta. quae a daemonibus possideri communia cant producantur. Esto utrique occulta revelent.sed tamen alio modo obsessi, alio diuinatores. Loquuntur in obsessiis daemones, dum occulta reuelaa in diuinatoribus no item. ae referunt iuinat res loquuntur ipsi, licet, quae loquuntur & reserunt 1 daemonibus habeant. 24 . Praeterea, quae per obsessos loquutur daemones. ignota pro sus sunt ipsisubsessis: quae diuinatores an nunciant, daemonum rela tione ipsis innotuerunt,& perspecta sunt;non minus, atqui ea, quae hominum relatu, aut alia aliqua ratione perceperunt. 2 s. Accedit. quod diuinatores,nis prius daemones conuenerint, di occulta expiscati sint. nulla sciant aut reuelare valeant. At hac cinsul latione obsessi opus non habent. l psis, tanquam quibusdam instrumentis, daemones utuntur,dum occulta reuelant.

o. In Diuiuationc igitur lipa in ei opera daemonum utuntur:

46쪽

in obsessis,homini, is utuntur daemones. In diuinatione daemones agunt Praxeptores in obsessis rectores& motores. Divinatio non

est sine peccato hinninii, qui diuini reuelatio secretorum, quae pe 'obsessos sit,sine peceato eorum, qui sunt obsessi, accidit. a T. Hinc sit,ut quemadmodum praecedenti Capite dictum est, deterior conditio est Sagarum & Maleficorum, qua Obsessoru ; ita quoq; deterior sit diuinatorum: proprerea quod malum da daemouiabus pati malu non sit quod in Obsessis accidit: )grade autί 'malum

sit,daemonum in quacun que etia m re,opera, auxilio, aut consilio Gli,quod in diuinatione locum habet x48. Hinc item fit, ut iusta sint, quae de Diuinatoribus sumunis tur supplicia, quae prosecto, si a Spiritibus obsessi essent, iuste su minon possent. quemadmodum iniusta essent,si de Obsessis,si quando

futura reuelant sumerentur. a42. Ueruntamen quamuis laminatores omnes obsessa non sint: ex

ijs tamen aliquos Obsessos inueniri at i quando dubium non est. Pro. bat hoc exemplum puellae cuius in Apostolorum Actus Lucas me- ωρ νε minit habentes Spiritum Pythonem, & magnum quaelium Dominis suis facientis diuinando. Hanc enim vere a dae one obsessum fuisse. inde colligitur,quod in nomine nomini IEs v CHRisTI, Apostolum ab eodem Spiritum eiecisse reserat idem Euangelista.

6 haeretici vere 2 Daemombm obsideantur.

AAer ςos passim mal udire extra omnem controuersia μ' est. Magnam etiam eosdem cum daemoni b.habere coniun. 9 2 sectionem vel conantunionem, hinc licet colligere, quod

Marcionem Haereticum D. Policarpus vocarit primogenia re t ' Mium diaboli:quod Apoit. Paulus dicit eos attendere Spiritus erro- ri &doctrinis daemoniorum quod B.Ambrosio comparentur Iu- Iib tadecias dae Iscariotae qui Satanae fuit domicilium: quod ministri sinti men ωρ. 4.dacii cuius pater est diabolus. I. . s. adiit. Sed & quam plurimi eorum cum diabolo egerunt, vel ab eodem .ian i iam a Magistro Ira dogmata acceperunt. Hoc docent de

Sirtione Mago I gesippus S Cyrillus; de nasilide Theodoretus; de

JMarcione Innocenti us; de Menandro Epiphanius: deTheodoto Euas bius de Carpocrate Tertullianus: de Buda Cyrillus, te Montano hid. cairia Arursus Eusebius, de Massi no Theodoretus , de Eutyche idem, Lib. i. F. , de Berengario Polydorus, Vcrgilius. Nostro etiam tempore id , i. ' de ij,

47쪽

ιι ,..., - , de Davide Georgio Insiliensis praedicantcs in hiitoria de ipso: de

lib. . fab. Andrea Osiandro Erasmus Alber. libro condia Caret stadiu m: de ibidem lib. s Joanne Κnopaeo Archibaldus libro deConse gione Caluin. de Mar- βρ D cocuui Lanoautherus in Sympos cap. 3 . de Campano Lindanus libeo defigiendis idolis de Bucero Lutherus in Colic luto V Vi

asa. Idem hoc de seipsis duo, omnium praecipui, coryphaeim moriae prodiderui. Nam Zvvinglius clare scripsit teste Erasmo Auber. libro contra Carol stadium se suum,de Eucharistia .placitum, Spiritu quodam accepisse, de quo dicere nequeat albusne suerit, an niger. Lutherus vero pluribus soliis persequitur libro de angular. Missa)quemadmodum Diabolus ad se venerit,se honorisce salutarit; sibi argumenta plura,quibus ipse ad Missam aliaque veteris diasciplinae dogmata deserenda commotus sit, grandi & terribili voce

proposuerit. et s. Et duo.summi Imperatoris Maximilianus I.& Carolus. V. diabolicae consuetudinis non obscure Lutherum notarunt. ille quidem, dum eum procul a se abduci iuberet, quod in eius humeris i sidentem Diabolum videret; hic vero dum eum non hominem, sed

pron, lib. Diabolum,qui hominis personam indicerit, in publico de solemni ς Edicto appellauit. V Vormatis anno i s 21. I; . Hic sorsitan cuipiam suspicionem generabunt, & sacile peris

Lib. cap. is. suadebunt, ut Haereticos inter Obsel Ios numeret. Confrmabitur etiam, quando intelliget olim quosdam, ut Eusebiusi sinuat, in casuisse sententia, ut iudicauerint Exorcismis tentandos esse Montanistis haereticos. 233. Sed tamen, quamuis cum Diabolo communionem & consuetudinem habeant Haeretici; inprimis ipsorum Duces & capita; obsessi tamen omnes nec possitnt, nec debent dici; propterea quod vera in ipsis signa, quae obsessos produnt desiderentur. iuec. De uno tamen ipsorum genere. Anabaptistis quibusdam, vehem entes sunt suspiciones, nec sine ratione. Haec est grauissimam obsessi hominis in quibusdam ipsorum iudicium. Quidam enim, ubi deserta religione Catholica, huic sectae se deuouent; mox post

haustum poculum,aut sumptam buccellam norunt sacras literas le- , gere,&de diuinis rebus disserere,aec. quide etiam mox sacram scripturam memoria tenend rursus, ijdem omnium obliuiscuntur, Ac

48쪽

DE DAEMONIACI s. 6ypenitus norunt nihil; quam primum resipiscunt, & ad Catholicorucastra redeunt.

as . Non potuit aliquando doctissimus vir Guilhelmus Linda . nus sibi persuadere,hanc rem ita sese habere:sed postquam fide di

nisi morum testimonio confirmatus est,dubium annum deposuit. Diari. 3.f. t. Et nos oculati huius teste, sumus. Audiuimus huius sectae Sartorem Dabiiantis Scripturas sacras crepantem. vidimus Rusticum easdem legentem: coloni & tamen neuter ullo Magistro fuerat usus. o.

Is 8. Quis vero dubitare potest ab inhabitante maligno Spiritu re hanc proficisci ξNeque enim esca vel potus sumptus hanc virtutem habet ut diuinarum Scripturarum scientiam instillat, res per se clara est. Neque Deus est,qui hanc illis doctrinam conseri, cu fidei atq; Religionis eius sint hostes agantque vitam impurissimam Cum igitur eandem labore non habeant, nec ullius hominis institutione; a

quo, nisi ab inhabitante habebunt spiritu

ia 9. Praeterea,quae causa est. Ut mox,postquam adCatholicorum castra redierint, ne verbum illorum,quae antea nouerant, teneant

nesciant etiam legere qui prius quando in haeresi degebant, cu quibusvis legendo poterant certare3Scilicet tum ipsos Daemon deserit. tum se relinquentes,sibi relinquit. aso. Hinc est, non immerito in suspicionem quidam veniant:. Vt putent non Anabaptistas proprie esse,qui per se loquantur Scripturas,sed daemones in Anabaptistis loqui: queadmodum, dum obsessi peregrinum idioma sonant,non ipsi,sed daemones sunt,qui voces & sonos formant. 26 i. Sed forsitan,quia barbara in Anabaptistis his signa,& crucia-itus, quos alii obsessi patiuntur, quidam no obseruant,in obsessoru loco ipsos non habent. At non necesse est, ut haec signa omnes obsessi eis

dant. non necesse,Vt omnes tormenta a spiritibus patiantur. etiam

illi, qui omnium opinione obsessi sunt,in suis quandoque cruciatibus respirant,& a tormentis sunt liberi. asta Qui hanc sententiam suerint compleximouum quodda o se rum hominum genus constituent,quod ab alijs, quos comm niter obsessos dicimus, his rationibus differet. Primo, Illi plerunque inuiti diabolum recipiunt,atque saepe in peccati poenam: hi eudem ultro admittunt,cum maxima Dei offensa.Secudo, Illi cruci atus multos patiuntur a daemonibus: hi a cruciatibus sunt prorsus li- beri. Tertio. Hi, quamuis a daemonibus obsessi, non tamen sibi via

dentur obsessi,quin imo se elices arbitrantur:illi miseriam suam deplorant,&ad commiserendum sibi alios,excitant. Quarto,IlloruF opera

49쪽

DE DAEMONIACIS. 49 per daemon ε habeant. Et sorid quis obsessos dixerit, propterea, quod

alicubi dicaturiEx abundantia cordis os loquitur. Sed tamen qua uis Maiib. ira haud procul a talibus d qmones absint, quemamodia exemulo Uregio alicubi docet B. Gregorius non tamen necesse est Obiasios dicamus. Non omne qui male agunt a daemonibus postidentur. 2 o. Similiter a daemonibus obsessi no sunt. qui relicto vero Deo. se totos, quanti quanti sunt daemonibus consecrant, eius mandatis in omnibus. etiamstedissimis&crudelissimis. rebus parent. 'agaru cv io. illa & Maleficoru ossicia sunt, quos inter obsessos numerandos non esse, superius demonstratum est.2 i. Reperiuntur, qui nullo loco sunt tuti. ubique se molestantes spiritus, quandoque etiam crudeliter in corpora j uiciates experiu-turi an forte hi obsessi dicendi sunt 'Non sunt Esto no minus graues, imo grauiores etia quandoq quam Obsessi, patiantur molestias, illi tamen non ab inhabitantib. ted assilientibus spiritibus afferuntur. 2 ι. Et qui praesentis vitae pertae s. crudeles tibi manus afferunt, &se vitae huius usura priuant,ad Obsessorum ordinem no necessario pertinent.Si pertinerent,non illi, ipsa. quam sibi inferunt, mors vi.

tio verteretur. non graues eius nomine in sutura vita luerent ps nas: tribueretur mors daemonibus: nulla ipsorum hic culpa. Iam vero &'mors ipsis tribuitur, & grauissimos merito in futura vita sustinent

cruciatus.

273. An qui inuocatorum 2 se daemonum praesentiam percipiunt,& libi ut ab iisde abripiantur inspicantur, mox i; abripiuntur; ab ijs, a quibus abripiuntur, possidentur Possent, haud dubium, tales diaboli oblidere; veruntamen non oblident. Non opus est: vi corpora ingrediantur, si illa ali Adebeant transferre:sed nec ingredi deiid rare credendum est illa. quae mox relinquere oportet. 2 4. Furia fortastis latentis in homine daemonis argumetum est' Est aliquando sed non semper. Furia non dsmonibus solum excitatur. causas quandoque in homine habet naturales: quandoque e iam opera perditorum hominum ad laborantibus diabolis, procuratumdenique & herbarum quarundam si virtute. 27s. An obliuio rerum cognicarum 'daemonum opera quandoq; haec affertur. Verum, etiam extra homines existentes Spiritus huius' possunt esse autores .sed & haec causas quoq; potest habere naturales. et s. Quid quod nec occultoru reuelatio satis magnum hic argumentum praebeat. Diuinatores occulta reuelant. sed tamen no da monibus possidentur omnes. Verum de hoc alias.

a 77. Addo,quod nec ipsa signa, quae in Obsessi is ijs reperiuntur,

50쪽

Dp DAEMONIACI s. η, 28t. Norunt quoque plurima,quae a voluntate di libero pendent

arbitrio; & homines cognoscere propemodum est impossibile . Et quid mirum 'Cum enim illa voluntatis nostrae sit condulo , ut actus sequatur corporis, moueatur etiam obiectis bonis; S ad natura pondus se accommodet saepe non nouum est,si Daemones quae a O- untate pendent norint; praesertim,cum & hominum affectus pro cognoscant;& sciant, quae menti obiecta sint bona;& singuloru prinuensiones longa experientia obseruarint - - 28a Occulta igitur lisc,s per homines reuelcntur;hoc est, si rcs rantur res gestae: si manifestctur sit tura si, quae in remotissmus fiunt regionibus,signiscentur si hominu studia &conatus occulta pate- sanimn mino oportet dicamus spiritus alicuius hic operam adelle. 28s. Veruntamen non necesse est sempera malis spiritibus haec perfici, aut iis qui in hominibus, per quos haec reuelantur, tuas sedes habeant. Possunt haec abonri spiritibus rcuelari; possunt reuesari aniatis,&quidem iis, qui in hominibus nul lum habent locum. Non minor, non maior,esi bonorum Angelorum . quam malorum hic solertia,&sagacitas non minor cognitio. Q id quid possunt ma , possunt boni: & mali, quemadmodum nec boni, non ad unam au quam, quali ecfaciunt,legem astricti sunt. 286. Prophetae homines merunt. i euelarunt secreta; nunc praeterita nunc praesentia, nunc sutura: qualiacunq; tandem illa fuerun', siue humanam cognitionem omnino excederent. siue humana cognitio ad illa pertingere potuerit; dictante spiritu haec reta clarunt; quo Veroinequam ' Nequaqua. Spiritu sancto inspirati, locuti sunt

ie, ' 'Cindo igitur haec prauos spiritus produnt' inando nulla

honesta.ut hec revelentur subest causa: quando etiam quae reuelan tur nunc in Dei cedunt contumeliam, nunc in proximi Iniuriam.

quae ut cavent diligenter boni spiritus,ita studiose quirunt spiritusiga '' 'Quod si interdum in hac occultorum renelatione Dei honorem , aut proXimi commodum quaerere videmur daemones ut exemplum puellae quae B. Paulum tanquam veri Dei,& salutis prae- Asconem proclamauit,insinuat) prosccto non tam haec illis propsunt uuam quod specie boni illudant sell/nx' . - . n

ig . ' A malis igitur spiritibus haec fient,si absit ratio honestatis , si

ad Dei contumeliam,aut proximi iniuriam cedat reuelatio. Verupintamen non mox neοesse est ab inhabitantibus. Spiritibus

a. Pet

SEARCH

MENU NAVIGATION