장음표시 사용
261쪽
y. δ'. E . vel a . a . f. r. δ. δ'. Sed de hac otiani vario late mox Oxplicatius dicotur.
Do ros ponsio nil iis metrorum in diverbiis.
st 650. Tragici aequali partium comparation Di reSPOnsione tantopero delectati sunt, ut senio otiam in divertitis, ubi quidem non vehomentior aliquis motus animorum ah SMillam orationis aequabilitatem tmstularet, adhil,ondam Puta-vorint.
si mi. Ac plerumque quidem ita hare colloquia disposita
Sunt, ut SingulJe personae singulos versus recitent: ut in Agam.
a v. 276. ot a v. 547. Pollux IV. 3. στιχομυθεῖν δε ἐλεγοντο παρ ἔ, ἰαμβεῖον ἀντιλέγειν, καὶ το πρῆγ ια μιχομυθίαν. Et sero, ut in his ipsis locis, longior aliqua alterius
rSonao Oratio exordium, paritor tuo finem facit, quo ne nimia aequabilitas taedium creet. Λlihi singulae pomonae duos vorsus recitant, ut in Eumen. a v. 7 4. et in Ch Ph. a V. 05 . Interdum una persona semper unum, altera autem duos versus habet, ut in Prom. a v. 39. Alibi variatur, ut nunc singuli duos, nunc unum quisque Vomum pronuntiet, ut in Ood. Bog. a v. 543. Aliquando int i rumpitur haec responsionum nequalitas, quum quid intervenit, aut augetur animi commotio, ut in Padom sabula v. 334. ubi mox rursus in ordi- nona redit colloquium. Saopo etiam, quum singuli singulos vorsus habuissent, ubi magis exardescunt, unusquisque Vorsus intor utinamque colloquentium distribuitur, utroque nunc Plura, nunc pauciora Verba dicento, Sed in eo tamen servata aequa litate , quod utriusque dicta uno integro vorsu conlinontur. Ita in Oreste a V. 764. Od. Pota. et a V. 6 4. et in Phoonissis a) Duiliasu b Corale
262쪽
Quibus versibus, quorum hini Iuiquo strophorum insuir sunt, pro i podo alius B tertio chorico sene trochaicus additur: ἀλλὰ κοινωσωμεθ' αν 1tως ἀσφαλῆ βουλευ ιατα. Tum autem reliqui duodecim sonos singuli duos rocium t iambicos trimetrOS.
O 652. In comoedia vetori prascipue momorabilis ostpara ha Sis, quac vocatur, qui P est chori ad Spoctatores conversio. Du ea videndi Hephaestio p. 73 3 Pollux IV. . schol. Aristoph. in argum. I. Νuhium, et ad V. Νuhium 5 8. ot a. atque ad Pacem V. 733. Partes quasdam eius attingunt schol. ad Νuh. v. 5 0. 575. ad Acharia. 659. I tym. M. p. 363, 46. Omendatus a Sythurgio. Vide otiam Bulongerunt des theatro II. 33. in Graevii Τhes. Ant. Rom. T. IX.
263쪽
6653. Consuri patrahasis, quae intingi 3 PSt, ex PBrtihus S Pu ira, quae Sunt κο/ιματιον, παραβGσις, μακρον, στροφη, ακτίστροφος, ἀσεπέωζ3ια, ita ut tres priores Oius parti s inaequales sint, reliquaΘ vutem quattor sitii alterna tes Spondeant, hoc modo:
t t primae quidem tros partes B cor Plineo recitantur Iet autem a ducibus homichoriorum. 6 654. Κομματιον est breVe carmen, OX Versibus ann-paesticis dimotris aliisve compositum non hal,ens antistrophas. lnt 3rdum pariter, ut qu3Θ Sequitur ParabBSiS, ex Ana paesticis tetrametris constat, ut in Acharn. V. 626. ot in Pace V. 729. O 655. LIαράβασις, quae angustiore significatu dicitur, ut non omnos septem partes compreh0ndat, Sed ipsa sit una ex his partibus, plei amque anapaesticis tetrametris consuit, unde otiam ἀναποιστοι vocatur, ut in Acharn. 627. in I quit. 50z. in Paeo 735. in Avitius 68 . etiam si alio quam onapaestico metro est: v. Pollucem IV., U2. Schol. Aristoph. ad Pac. 734. schol. IIephaest. p. 59 02j. Saepe etiam alio metro est para hasis, ut Eupolideo in NubibuS V. 538. Seqq. , sed seinper κaτὰ στέχον, i. e. eodem uSque Verau repetito, Scripta. Νumquain vero ad eam trimetri iambici adhibentur: v. Benu. diss. Phalar. p. li . sive ed. LipS. P. 262. ο 656. Μακρον sere ex dimetris anapaesticis conStat, eiust eiusnisili, ut totum ἀπνευστέ, i. o. uno spiritu recitari de beat, a qua re etiam πνῖγος VOcntur.
264쪽
β657. Στρονις, cluas oti lin ivdri dicitur, cantio OSt Ver sitius molicis scripta, cui, ubi ἐπέὐήημα recitntum est, respon- dot iisdem motris am&τροφος, Iuno etiam ἀντευδῆ Vocntur. st 658. consuiro Solist ex versibus tetrametrisi trochaicis, quos coryphoeus, ubi Stropha cantata est, recitat. Huic deindo, postquam cantata PSt antistropha, rosPondot toti dem versibus eiusdem motri ἀντεπίρήημα. ο 659. Magna in parabaseos usu varietas reporitur. Alinoonim comoediae nullam halient, ut Ecclesing usae ot Plutus, aliae duas, ut Nubes, EquiteS, P. X. k660. Nec semper integra parabasis est. Integra exempla sunt in Νuhibus a v. 5 0. in Equit. a v. 498. in Avitius a v. 676. in Vespis a v. 4009. in Acham. a v. 627. Tros Priores ParieS, κομμάτιον, παράβασις, μακρον, deSunt in Ran. V. 674. Eq. 3264. Pac. 4 27. Quae in Thesmoph. a V. 785. Ost Para- .imSis, tres tantum partes habes, παραβασιν, μακρον, Quae in Pace a v. 729. quinque, κομ/ιατιον, παράβασιν, μακρον, στροφὴν, ἀντίστροφον. Quae in Xuhihus a v. 33 5. unam tantum, παράβασιν.' k661. Saopo vero etiam aliae partes comostdiarum, enequo intordiam longissimae, similem, ut parat aSos, consormationem
fiat ent, respondentibus sibi singulis partibus. Ita in Avilius a V. i5 l. primo stropha est, deinde ἐπ-ημα ex LXIII ann-paesticis tetramotris, tum systema ex dimotris anapaesticis, quasi μακρον, etsi longius illud, quam quod uno Spiritu pro
nuntiari possit: inde podona ordine a v. 539. totidem Versilius antistropha et par priori systema dimetrorum Bnapaesticorum. In LSsiStrata autem v. 6 1. 635. trochaici Sunt tetrametri, quibus modiis stropha admixta est, et V. 636.-657 totidem trochaici cum antistropha. Hos alia stropha
aliique trochaici, ipsi quoquo stropham aliam in medio hahentes,
Oxcipiunt v. 658.-68 . quibus totidem pares versus, 682. 705. respondent.
265쪽
O 662. Non videntur linoe tomero instituta , sed crodibile est, Padem nequ3litate etiam stationes chori aetorumque in OrchOStra Sconaque disponi solitas fuisse. Oculis enim multo lacilius animadvorti haec aequalitas PoteSt, qunm BuribuS D tari: ut nisi spectandi caussa opus ea diligentia suisSet, non vidonlur audiendi caussa OSSO inventu.
CAP. XXH. De carminibus chorici S.
O 663. Praeciimus est antistrophicorum usuS in carmini hus choriois. Sed hooo carmina quemadmodum inter Se ipsa di illarunt, ita Otiam, piod ad rationem antisti Ophi Iu attin i, aliquid divorsitatis haluuit. Primo videamus de iis canticis, qua ah solo choro cὼnuntur. 664. In tragoedia longiorum chori carminum duo genern commemorantur, p a roduS et Stasimum. Aristotelos quidem Poet. 2, 2. paro dum dicit primam recitationem totius chori esso: stus imum autem canticum chori sine ana pasesiis et trochaeis. ScholiaStes metricus Euripidis autem ad Phoon. 2 0. ed. Valch. Stasimum vocari Bit carmen, luod chorus poSt parodum immotus stanS canat; Paro dum autem canticum, quod chorus, dum in orchestram ingrediaturi
st 665 Παροδος quum et ingressionem chori in orchestram, et ea significet, quae chorus orchestram Vel ingrediens vel primum ingressus canit vel recitat, vera videtur AristoteIis it finitio osse, si paroclum de iis, quae canuntur, intelligimus. Itaque hic paro dum dicit canticum, quod primum in tragoedia chorus vel totus canat, vel in partes divisus, ut in Oreste. Νam a parodo, hac quidem significatione, segregandi sunt
266쪽
anapaeSti, trocliaci, iam hi, ut qui non cunantur, Sed recitentur, neque a choro, Sed a coryphaeo aut Bliquo alio cantorum. Latius extensa Significatione nominis usus est Hoph. p. 70
ο666. ΝΡque stasimum ah po, quod immotus Stoichorus. dictum est, Sed quod a choro non accedente primum, pt ordines explicante, sed iam tenente stationes suas canatur. 667. Vtrumque gonus hoc commune habent, quod anti- strophica sunt, et quid 'm itn, ut stropham statim sequatur antistropha , strophao ipsae autem inter se divorsae sint, hoc modo: a . a'. tr. β'. f. r. 6668. Pro odiis in neutro genere usurpata videtur epodus non PSt no PSS; ria. ΜPSodum non vidi in stasimo, nisi in Oreste v. 83l. -833.
669. Epodus et in parodo locum habui, ut in Hippolyto et in Il)higenia Aulidensi, et in stasimo. Sed quaedam parodivideri possunt opinium otiam in medio hal Hiri', ut in Persis, in Agamemnono, in Phoonissis. At de his sic potius statuon dum, epodo finiri paroclum; tum succodoro stasimum. In Iphigenia Aulidensi quae imst opodum a V. 233. loguntur, rosentioris eiusquo Valdo in Apti poetas versus sunt. Veri simile est strophas non a toto choro, sod vel ab homi choriis vol ah aliquot cantoribus crantatas esse, quum tuo chorus tragicus cantoros habuerit quindecim, credibilo est quinos Stropham, quinosnntistropham, quinos opodum cocinisse. Quae in Agamemnono a V. 483. ΡΡodus est, cam quattuor deinceps, alius alium Excipientes, conere videntur, tacente qui medius stabat corSPhaeo.
ο 670. Νon vi lotur dubitari posse, quin antistrophica et
podica canticorum compositio cum cortis chori in orchestra stationibu , eamdem resorontibus aequalitatom, coniuncta suserit. Itaque epodica Sic acta suspicere, ut chorias, dum strophas at-
267쪽
que iliatiStruphBS canerot, duaS OPPositas parteS Orcli Ostrae innuerit, Ppodum autem cecinerit Stai S in medio Orchostrae loco. 1 on abhorret hoc ab iis, cluae Marius Victorinus resert p. 250 26. ed. Gaissord.J Antiqui deorum laudes corminibus comprehensas circum stras eorrum euntes canebant, cuiuS primum ambitum quem ingrediebantur a parte deael, α στροφην Dociabant reversionem autem sinistrorsum factum completo priore orbe αντίστροφον sypellabant: dein in conspectu deorum soliti consistere , cantici religua consequebantur, appellantes id ἐμενδυν.k671. Potest autem quadruplex chori partitio cogitari. Nam aut omnia a tolo choro, aut Omnia a Partibus chori cane bantur, aut partes chori Strophas, totus autem chorus epolluili, Aut totus chorus Strophas, opodum autem pars chori
O 672. Omnium usitatissima videtur divisio in duo henii chor in suisse. Haec dividonili chori ratio socundum Polluceml V. 07. διχορια, pars dimidia chori ημιχοριον, carmen, qu0dita divisus chorus canet ut, ἀντιχορία Vocabatur. 6 673. Saepo autem chorus etiam in plures partes divi natur; quin interdum singuli Ox XV cantoribus seorsilia cano hant, ut in parodo, quae est in Septem ad Thebas O 674. Qualis fuerit quoquo in loco divisio ot distributiochori, nunc ex argumento, mane ex dispoSitione Stropharum, nunc ex numeris videtur colligi poSSe. O 675. Ita quod in Agamemnone canticum est a v. 375. qui accurato consideraverit, lacile adducotur, epodi ite qua dictum ost k669. vi gumentum non toti choro, sed exiguae olus parti convenire. Vide Elem. d. m. p. 728.
O 676. Et quod si 669. do parodo diximus epodum ha-
l ente, quam SisSimum excipiist, urguere videtur, chorum initio in portes aliquas diviSum, StrophnS, uoti StrophaS, epodum,
268쪽
deinde autom vel in unum congregatum vel alio modo dispositum illas strophas, quae Stasimi Sunt, CBnero.
677. Quemadmodum stasimum, quod P0St Pa dum
St, alios quam Parodum modos aliaque metra habere purest, Sic Singula Stropharum 93ria non Solum metris, sodetiam modis musicis dili urro, ex ipSa metrorum consormatione apparet, ut in Oedipo Rege in eo carmino, quod est a v. η6. st 678. In tragicorum parodis ot stasimis Saope difficultatem habent opodi, cimarum nonnullae tanta Sunt motrorum similitudinc facino, ut antistrophicorum Speciom Peno ol,li id revideantur: ut in Prometheo v. 125. 900. in Persis 93. Sod cavendum, ne haec specios fraudem laciat. Νam saepe inopodis cadem metra repotita, Sed mixtΗ otium alii S uictris, inveniuntur, ut ea re intordum paru's carum sibi similli
φ 679. Pructor parodum et St3Sima etiam Alia quaedam chori cantica reporiuntur, quibus si uitur interdum tragoedia. Haec parodo fluam stasimis Simili Ora Sunt. ConStant autem ex antistrophiciS, Ot Uanuntur, ut videtur, a Portibus chori. Ita
corto in Supplici hus Aeschyli factum. Aliud cxomplum praehcnt Eumenides, ubi non is, civi logitimus in ca fabula chorus 'St, Sed alius hoc canticum habet. st 680. Interdum et tragici et comici aliud genus carminis
USU*ὼnt, Hlod ex una Stropha constat, cuius antiSiropha non Statini, Sud poSt alis Iuut actorum vereuS ct intordum satis magna sabulao parte intericcta SP luitur. IIuiusinodi Strophaonunc longioros sunt, ut in Philocteta v. 39 l. et o07. Ac schylus autona in Eumenidibus, quae sabula plura continet huius generis eXempla, etiam eadem vortia Omnia iteravit, quod illo etiam in stasimis nonnumquam et cosimis socii, ut
in SPptem ad Thebas, in Agamemnono, in Suppli0ibus.
Nunc breviores Sunt Strophae istue, compOSitae lateruatique ex
269쪽
genero dochmiaco, ut in Aoscit Sli Sopium ad Τhchas et Sui plici huS. O 681. Porram in tragoediis carinon chori invenitur ex
Stropha solitaria, omnique antistropha destitulum: luod Donvidctur nisi in magna quadam et insolita animorum commotione lactum esse. Exemplum est in Trachiniis v. 205. vhi sch liasius: το μελιJaριον Ουκ ἐδτι ozaσιμον, uno, δεδονῆς sexoυνται. Videtur autem ot hoc carmen a divorsis chori partibus cani, et sic otiam strophac illuc, de quibus si 680. dictum, non esSc univerat chori. st 682. Multo cortius illa chori carmina non ab universo choro, sed a divei Sis parii bus eius canuita viduntur, in quibus non Suam quaeque antiStropha Stropham excipit, sed artificiosior ost antistrophicorum dispositio, ut in Choeph. v. 78 l. vhi hic Si stropharum ordo a'. β'. o . r. μεσουδός. f. δ. β'. δ'.
Do systemati S anti Strophi corti m. O G83. Artiliciosa illa stropharum copulatio, in qua admirahiloni poetae Graecorum scenici operam collo runt, eorum Propria est canticorum, luno vel n Solis actoribus Sino choro, vel a choro cum actori hus vortia conserente, vel a partihus ali- quihus Solius chori alternatim e nuntur. st 684. Plorumque inter chorum et Actores haec CArmina divisa sunt: ac tum Vocnntur κομμοι. AriStololes Poet. c. 2.
270쪽
st 685. Ino σκνγνῆς vocantur omnia, quae ab actoribus vel ruciuitatur vel canuntur. 1Ioruin ea, flucte canuntur, inter dum απολελυμενα Sunt, sed frequentius antistrophica artificiosius disposita. st 686. Raro solus chorus in partos divisus antistrophica hahet artificioso ordino implicvita. Exemplum allatum k ii 82. OMI. Patet haec antistrophicorum complicatio tali Ssimo,
ut non modo singulas Strophae, Sod Sa PQ etiam plura ex multis strophis composivi s stemata vel Adn Xa Sihi, vel intor se coniuncta Sint. st 688. Numquam enim temere et Sino coris ordino atque aequali proportione hae stropharum copulationes sa-ctoo sunt. Sed interdum dissicile est, hanc ae luatiuitem imm- parationum inventro, aut inventam ita DXplicare, ut claro appareat. Quod tamen necemurium eSt, quia aliter non recto constituta osso antistroi,hica intelligitur. Optima et sucillima et invoniendae ut demonstrandae huius uoqualitatis via hac videtur esse, Si Singulac deincepS StrophBo Dique anti- Strophae eo ordino , quo ScSe in carmino quoquo excipiunt, notis quibusdam indicantur, antistr0Phn quuque ouindem, qud mStropha, notam ha honio, odo luc nouict deinde, Iuno caedem sunt, lineis semicircularibus coniunguntur qua ratione pictura nascitur luculonior aestualem partium proportionem conSPictondam cxhihPI S.
k 689. Fuit autoni tantum in poetis illis studium aequalitatis, ut i liam personarum vicos eadem diligentia, qua Strophas ut metra disponoroni et intor ipsas ox3 qu irent, nunc in 3nli Stropha Oodom ordino, quo in Strophη, nunc etiam invet Soor lino; quumque in modiis verSihus mutantur Pel Sona , QO- dona ulrohique in pede podisque loco. Vnde si sepo haec res indicium facit pol Sonarum malo in codicibus indicatarum. Exemplo Sit carmen, quod est in Τroadibus u v. l287. quod