Philostrati Lemnij senioris Historiæ de uita Apollonij libri 8. Alemano Rhinuccino Florentino interprete. Eusebij Cæsariensis Aduersus Hieroclem, qui ex Philostrati historia Apollonium Christo æquiparate contendebat, confutatio, siue apologia. Zenobi

발행: 1532년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

18' PH1Los TRATI DE VITAta quae iracundiam mouerint audiente quasi non audisse, ita insuper reprehensione digna,quasi no animaduertentem fustinuis:obprobrias in eum aliquando iacta quavis animo dolens tacitus pertulit. Moratus est autem hoc silentis tempore partiam in Pamphilia: pars. Pamphila, rem in Cillicia, vis riter gentes tam molles lasciuus O . . Ogeret muriga ta e locutusen:Φac ne minimum quisn . dem gerbum unquam emisit. Cum aliquando in ciuitas trestritionisvi laborantes uenisse multC autem erat, quae 1 ectaculorum, er rerum minime honestarum causa di debant, accedens ad populum,stes ipsum pala'

ostentans er quam animo conceperat aduersius eos discendam obiurgatione manu, uultus signis iis illo rum siedabat discordias Mentium tamen non fecusat sstri is . in mUerjsfole inuiolatum construans.l Spectaculorum enim aut equorum causa dissidentes componere, nomagni laboris est: na qui ob huiusmodi leues causis mseritionem ueniunt ,si forte uirum quempiam gravem intueantur pudore correpti, ad fanum mentem facile redeunt citerum fame oppressam ciuitatem non facile essuerbis persuadere,er esurientum iracundiam orastione compessere. Attamen Apollonio etiam erga eos, qui tali incommodo premebantur sidentium effecit. Acistendum enim veniens, quae tertio loco inter Pamphi liae riuitates commerata Eurymedontis io adiacet, uitiam atque hui modi legumina uenalia ofque tantum populum si tentari intellexit: Quicquid enim ubiq; erat frumenti,pauci diuites, eris cillitate potentes coilectum se bant, ut quo uela lent

42쪽

APOLLONII LIBER L 'lent precio illud populo uendere possent multitudo darem clitos flexus Cr aetatis aduersus Auitutis princispem conuenera Er iam accenso igne uiuentem flest cre statuae Tismaturos Miabantur,iquamuis ipsi ad Assum confugisset.Erat autem Assum Tiberi ,flatineci, sanctiores νον te, βαι,-ιctis in locis uenerabiliore que quam Iouis Olmpi 'λυ - θνεmulacrum habebunturi. Ita ut impietatis damnam pse Dii hmahadam fuerit, quod struum fluum uerberasset, qui drac, mus argenomam argenteum Tiberi imagine signatura gestabat. 2μ e is Accedens autem ad ciuitatis principem obsissum pollonius, quid num hoc rei esset manu gestaque' scitatur,cumque is latuste factum ast nihil restonde

ret, iniuste autem a populo comprimi, conuersus ad multitudinem Apolloniusne quid temere fucerent, utoque principis excusationes audirent nutibus sum niatilili autem viri tanto timore perciti, ac stupore, non modo flentium tenuere, verum etiam ignem quem

ferebant ira proximam aram deposierunt. Conmis igitur princeps,u,inqrit,er ille, plures ciues nomine appellos, praestentissumis causa fuere, qui collectum ex finitimis regionibus frumentu clausium detinet. His auditis u)endiboem eorum uillas praedatum iri oportere clamitarent , vix contiueri ab Apollonio potve

runt,qui ostendebat melius esses eorum sponte stumestum ab risdem p int accipere. Itus illis ad se uocatis parum abfuit, qrin institutum silenti consilium omits

teret, ut illis quod uolebat oratione Avidere mens tur enim vehementius puerorum mulierum lucto*mis,nec non esiam Arioris qui fluum deplorantes cala

43쪽

Antiochia. Daphne.

D PHILOsTRATI DE VITAmitatem paulopost fame mi pereundum esse querebo

tur. Verum Apollonius taciturnitatis propositum retisnens,in tabulis obiurgationem aduersiastumenti collectores huiusmodi crisiit, g er legeda principi dedit.

APOLLONI V S lFRUMENTI cauponibus falutem. TERRA communis omnium mater est,propterea quod iusta es, vos autem iniusti estis, qui uestriduntaxat matrem eam esse uoluistis, quod nisi ab huiusmodi incoepto destiteritis, diutius in ea vos permanere non sinum. His minis ac rationibus moti frumenti mercatores, i tum forum frumento copleuerunt,ex quo populuου unis versus quasi reuixit. His peractis Apollonius flentij tepore iam finito Antiochiam venit, quae magna cogno Ennatur,er Apollinis Daphnaei templum intrauit, cui Arcadicam fabulam Abhrij tribuunt. Daphnen Odoanis fluminis filium istic t natam asserentes: erfuisquidem apud ipsesserius, quem Ladonem appellant,

cir maxime omnium arborum laurum colunt ob memos

rium ut aiunt uirginis Daphnes. Cupressos etiam imσmense proceritati circa templum C fontes aquis liberes ac tacitos regio profert,in ijs Apollinem lauari cofluetum perhibent, . cupressos ob memoria Cndri' ladolescentis Afrij in eam arborem conuersi tibiae fer inari ferunt indigenae, er profecto arborum pulchrituo ldo transimulationisdem facere uidetur. Sed nimis fors eas iuueniles hermones attingere uideor, qui fabulo β c operi hiber et Dod ego propterea feci, ut ad ea pG l

44쪽

APOLLONII LIBER L . ripae fum dicturus aditu praepare. Apolloniuε enhn tem 'plum, er natura, er tanto opere gratiosum consti vius ab hominibus coli semibarbaris, inustis bonis artis fg ivn mbin deditis, er ab omni politione er elegantia chororentibus: Apollo, inquit,recte mutos homines couertit in arbores,ut saltem sicut cupresi istae uentorum stati bin resonaret. Postea fontes animaduertes quietos,nec ullum omnino strepitum reddentes, mutestendi inquie suetudo plurima, quae hic seruatur,ne fontes quidem obstrepere sinit. donem uero siciens,non solum, mpit lis tua in alium formam conuersa est, e metia, -- .er tu ipse,qui ex Graeco,er Arcade inΦ serium mutatin es.Postquare uero indigenae ad eum loquendi gratia conuenerunt,ineptos ipsorum mores, er incompositosi intuens plero'; a se amouit,inquiens,non hominis

bis, sed uiris sili opus esse: quos uero sitauiores,masgiss compositis moribus intuebatur admittens. Admittebat ad colloquium,er cum facerdotibus bilitabatim oriente sole sacra quaedam hi occultum faciebat, quaesolum illis quatuor communisulat qui fecum ri silentio se exercuerunt,reliquum uero temporis si forte in Graecuriuitate uersuri contigisse ubi consueta sacra biq; nota celebrarentur,cum templorum sacerdotibus de dijs, ac defueris distulans philosophabatur, eorum erroress qui essent emendans. Sin vero in barbaramerta resi tu,seretra.ctis moribus alienum ciuitatem uenisset, qui num mora

fucrorufuissent auctores, er pudia in ea disciplistia mansissent ficiscitatus , s quid erat in melius mutatus ile perfrarare illis conabaa. Difripulos deinde

45쪽

sis ιν uellent iubebat laterrogare, sebais oporte. - rem recte philosophatur, adueniente aurora cum dijs nersar procedente aute die de dijs loqui, reliquu uero tempus tam is rebus Cystrmonibus impendere. Cup. M Omita restondisset quae a domesticisDilset in retagatus,reliquis omnibus studeundi facultate praebebat: nunquam tamen ante meridiem, is postquam iam declinare Aes coepisse inde quod fatis uisium set cum illis V. locutus cedebat ad balneu quae frigidesnectu bo 'Mu appellos: quibus inclusi Antios

L ὐδώρ G D, m viiijs mari is indulgerent,uobis, icipit, inue ollonius cum prauistis longos annos uiuere rex coce LEphes s vero balneorum principem lapidibus cra: dere uolentibus, propterea quod balnea no calefecisset, . G. Unquit, Apostomus balneoru principem accusatis, quiumale iuvamini,ego autem uos quia lauamini. Ut . batur dictat genere non dith ambico,aut poeticis nos

sustintumescente,nec rursus nimis dem sol, er cosuetudinem Atticam excedente,iniurandum enm putabat orationemque ab Attica mediocritate decederet Ironia autem utente nemo linquam audiuit, nec inter dit. Hpulas ambulante ita etiam,Ud tanquam ex oracuses M. D procedebant fermones eiu aients Meficio, aut ita cesto,quorsum h aut cire oporte aut huiusmodi alios dicedi modos seruabat. Sentelia illius breues et ada. . m tinxMo b s aut utebatur proprijs,atch ad res μὰ - - ti et q- ab eo proferebantur dignitate quatim uis uitia . GiWlat a rege aut principe dicta praesemebat. in, s

46쪽

APOLLONII LIBER I. 23

. aliquid meretesquoniam,inquit, messem adolesces mis multa quaesiui,nuc aut non quaerere, sed inueta docere opus ess. Alij rursia interrogati quo na pacto deseri et sapiente loquis no Miter qua legu latoreonqvit, . Apsyonius, oportet ent legu latore quae sibiν si antea persuasi eade alijs faciadu imperare mactenus que ab

ipse Antiochiae gesta fiunt dixisse fuscia,quibus boles

ab ot doctrina abhorrentes. μι admiratione collerstit.Post haec logioris peregrinatiois fusicipiadae, erIndos proficificedi cogitario sub cut g ibi sunt upietes

intueretur, quos Brachmanus,et II canios appellat. Brachma

Aiebatq; adolesceti maxime couenis nec ste 3 acfν dicit,4. tria pulsius esset, qua logis e per rinari. Cogitabat etia magos couenire, qui Ba loniam ac Susas incolui. multa rei si ijs dissereserabat. Itas discipulis, quisieptem erant consiliu aperui qui cu sibi alia agenda suaderent,que mente a proposito distratere ego,inquit, deos adhibui co ultores,er si his doctus quae nili uissa sunt uobis patefeci,uestra experiri cupies uolutate,nu eademque ego tolerare potestis: ubi igitur uos molliores coperi ualebitis, sanitati 'illosophiae da litis opera, ego aut eo proficiscar quo me sapietia, et dae Δαίμων. gomon ducet. Haec iaces Antiochia discessi duobus tantu nius aut forfamulislcopatristis suis comitatus, quoru iuster ueloci π , tare, iter pulchritudine sic bed excellebaticu bis pro , fedius antiquam Ninum peruenit:ubi statuam barbaro more positum consterit. Est aute Io Inachi filia, cui Gutros tempore parua,. quasi mox excretura promimu cor :iamirinii i mr , er plura qμ

s iiij ii gra

47쪽

PHILOsTRATI DE VITA. illorum prophetae aut facerdotes Auper tali imagine eo Dam, gitanti, Damis ex ea ciuitate ortus superuenit. Hic est, . quem in operis principio diximus peregrinationis erphilosophialcomitem Apollonis fuisse, er eius multa non Νlum facta uerumeti dicta literis mandasse: Is postquam uiri conditionem ex mores, ex quo dilac uesnisset consillio intellexit, uiri er peregrinationis amos re captu comitem illi se futurum pollicitivi eri.lbimus, inquiens, Apodon o tu quidem deo, o autem te dusce utar,nes me ut urbitror parui exi limabis, quaqua enim rebus dissum fortas ratior, in hoc certe pluris' mum ualeo,quod Babγloniam ducens ter optime noui, quinetiam ciuitates uicors omnes itineris adiacentes perfecte sicio, non multo antea istinc reuersus. Linguas praeterea barbarorum .que multiplices,uarias sunt,utpote Armeniorum, Medorum, Perserum, Cadusiorum

ora intelligere er eme e proferre possum. Ego Posiὁ amice tinquit Apolloniustas omnes novi, cum nullam tumen adicer Asto autem uehementius ad rarite, noti,inqui mirari qui omnes hominum linguas intelliges resum professusnam et quae taciti intrast homines cogitant etiam percipio. Hee audiens Asbrius qua si dae monem illum intuitus uenerabatur,er tunc e isti di i , ,.. , ponam tradidit, omnia eiuου dicta memoriae mandans. Ens AH is lingua quidem medioeris, Menti vesro elegantia nulla,utpote qui later Barbaros esset era ditus, quae autem quotidie agerenturio familiaria disct facta quaecuns uidit aut audisset figurare, in commentarios redigerem commode poterat,in eos

48쪽

APOLLONII LIBER L

naxmest exercuerat,quod libellus ut eo copositus sa tis declarat,ubi nihil eorum quae si Apollonio dicta Dcta e fuerunt se ignorasse demonstrat:adeo ut etiam miruma colilegi Iesatis conflet, isn quo no alienum uidetur referre,quod cuidam tu is eius studium accusanti restodit.Erat uir quidam ociosus er inuidus,qui caetera quidem af eo fripta bene rems se basere diceret, quod sentesias opunioness Apollonii memoratu dignus misiegisse id uerost nequaqua probare dicebat,quod misntima eua dicta suo operi instruiset, caretios imitatus,

qui coenantibus dominis micas de in Na cadentes colla sunt: Recte dicis, inqui Damis, uerum conuiuium hoc

deorum est,et comi dij, quorum famulis maxima cura ess,ne qua euam minima ambrose particulas oste ciderit, pereat. Talem itaque socium ex amato rem fortitus Apollonius, magnum uitae siuae partem μ' ' cum perest. Post haec in insopotamia uenientes,sib eo . . st qui custodiendo ponti praesectus erat,quid nam merocium fecum ducerent,interrogati sunt: t Apollomus, inqui adduco modesti justitium, virtutem,continentium,exercitation fortitudinem,ulius uirtutes plurimas semineo nomine appetauit:tum cullos ad lucra suum resticiens, da inquit ancillarum nomina mihi describere, de enim minime licet, inquit, Apollonius. Non enim ut ancillas,sed ut tanquam dominas ipses duco.Hac regione,quae propterea Mesopotamia dicitur, Topota

quod media inter duo flumina posita est Traris, atq;

Euphrates ex Armenia er Tauri radicib*s defluetes Euphrates.

49쪽

autem ex parte pagis ac uicis incolitur. Gentes vero partim Armeni, partim Arabes nuncupantur, quo

rum magna parsφ sedibuε incertis vagatur, tanquam, in infula fiese clausos arbitrantes . Q notiensque ad fluo 'mina pertingere contingit, mare fest videre putant, cum uideant ab his fluminibus regionem illam non femeus atque ingulam circumlidi. Flumina enim ubi eam, quum diximus continentis partem ambierunt in idem mare decurrunt. Sunt qui dicunt in paeudem quandam parte maximam E atis ab orberi,ita ut ad mare non peruenia ed in terra cursus ut finem recipiat: Qui dum er audacius de eo loquentes asserunt ipsium, cum diutius sub terra fluxerit rursim is Aerapto appare' re, ex Nilo commisceri . me autem propterea retuli, ne quid eorum omitterem quae a Damiscripta essent, er ut foml ostenderem,quales essent opiniones Barbarorummums ad maiora mirabilioras minet oratio, duo tamen hoc loco non praetermittenda iudicaui, prismum est,ut ostendam quanta fuerit Apollonius fortitudiue,qua fretuε Barbarus gentes, et latrocin s innas regiora peragrauit, quae nondum Romanorum ditioni parebant Alterum in quanta fuerit eius sapientia, rquam Arabum iustar voces brutorum animalium e gnostere assueui hoc autem didicit, cum Arabiam per Arabes. agraret.Arabes enim ab avibus,non secus dis ab auguri' quae ventura fiunt auguria captant, id autem Hsequuntur ut aiunt draconum corde, aut epate incis

bis asseumpto. Post haec Apollonius Ctesiphontem in

gressus, is Bosoris fines pergenit: erant intem ibi

50쪽

APOLLONII. LIBER. I. 2 dem a rege custodes positi,qui neminem regionem inotrare sinerent nisi prius quis nam, ex unde esset, er quam ob causam in ea loca peruenitet interrogarent. Satrapa autem huic custodiae praefectus erat, ex ijs uomu qui regis oculi solent appellari. Medus enim prino Regis oculicipatum nuper adeptus eum fine timore degere non

sinebat, sed uera simul er falsa formidans, magna

cum fustitione degebat. Apollonius itaque ex eius cosmites ad Satrapam deducuntur,isforte iter aliquo fas rus tentorium supra φ currum panibus onustum .imponendum curabat. Videns autem uirum A ali' interpres la dum, Cr macilentum exclamauit, er manibus facis gim uidi em operuit ceu muliercula ad horrende cuiusdam rei

subitum a pectum facere folent , vix deinde illum ressticiens, unde m sus ad nos uenilli interrogauit, AG pollonius uero a me ipsio restondit um satrapa spons . . te ne an miti uenissent interrogauit, er simul aperte dicere, quis nam essent imperauit, qui regis fines ii trasset:cui Apollonius, mea est inquit uniuersu terra, propterea quocunq; libuerit pergendi facultas datur. Cuns satrapa tormenta adhibiturum minaretur, nisi aperte ad ea,quae riterrogauerat respondiset, per I vem, inquit Apollonius proprijs manibus tuis poenasiues forte me affigeris. His uerbis stupefactus eunus ebus quando illum interprete no egere, sed propria mee loquentem Er re1pondentem animaduertit, humusnius placidivis illum ineuens uoce etiam paulo sub missore locutus,per deum,inqui dicas rogo, quis naria

SEARCH

MENU NAVIGATION