장음표시 사용
322쪽
266 AI RIA AI EXPED. ALEXANDNI
ὴ - νίκ nil verbo tantum notandus est transitus ex no minativo cum infinitivo ad accusativum, qui quam facile fieri potuerit, iam inde Clarum, quod idem Verbum oκ tar modo cum nom. , modo Cum pCC. C. ins . ConStructum videmus. Cf. III, IS, Gog ι εδοκει την -- άλσανἀDor, vide ann. ad I, I, I. III,
codd. vidit Gronovius aut aυριασ, aut 'A'υρίασ, aut Dσσυρ c. Formam 'Aπυρίαc etiam Vulcanius notavit e V. C. Recepimus, donec meliora proStabunt, Drotae si quomodo Coniecit Scribendum esse Freiushemius ad Cur l. IV, s, 3. Fortasse tamen ' σσυρίασueque recie habet, cum Dio Cass. LXVIII, 28 testatur Aiuriae et Assyriae nomine eandem regionem Significasse Romanos. Vide Mann. Geogr. t. V, p. II, P. dZT Sq.τα ΓορJυαίωνJ Edd. vett. cum omnibus codd. Gron. Zα Σογδια-νων, quod neScio quomodo defendi possit. Unde probavimus cum Schini edero coniecturam Holstenti ad Steph. LyZ. S. v. Γορδυαῖα. Neque silentio praetermittendum est, Palmerium Exerciti. p. 238 Pandi in iam PropoSutSSe vulgatae Scripturae medelam. 6τι 'πεU oi Tot πολ sttot J γ Ex Napitelli sententia est Oi rassin definiti ve pro oιτινεσ, quidαm. Cuius rei exempla deSidero.3Iihi dubium non est, Arrianum ex more suo scripsisSQ ἔστιν οr, quomodo emendavi. Schmie . Quod Naphelius dixit, id ineptum est. Sed etiam Schini ederi coniectura ita comparata est, ut mihi non probetur. Ni Si forte Arrianum oυτοι Statuas PoSuisse PrO καὶ SUZOt, ut SenSus verborum Sit: equites congyici eοεque hοεlites; cui
323쪽
simile quid habes VI, Is , T αφορωσιν αλλην νῆσον, ταUTηνεν τῆ θαλάσσs: nescio sane, quid faciam cum iSto Pronomin P. Unde, donec meliora didicerim, uncis illam Vocem ut Suspectam inclusam volui.I3. αυ etcsνJ Sic recte edd. ante Gron ovium, apud quem primum legitur αυτ ῶν. Ex eius editione transiit in edd. Naphel. et Lor- hec . vid. ann. ad VI, 3, 2. - Paulo infra Schmi ederias exauctoritate cod. F. dedit sκειν εiναι , OmiSSo Pronomine et I ισιν. Minus apte, opinor. Vid. I, I, 3 Λα εύαιμονίουσ αμοκοίνασθαι, uxi ειν- σφισι πατο/or, Coll. ann. ad III, IS, a et IV, I, 6. C. VIII. του; ΠαιονασJ Vii. Sclimied. ToUσ Παιωνα .2. εφεUXOν αρα γραTOσJ Suid. S. v. ανακρατoc (sic) ' οἷ δὲ ἔσ ευγον ανα κραro . Haec verba ex Procop. de belI. Pers. II, 25 de
sumta esse Sibi visus est obServasse EueSteruS. At vPro eodem
324쪽
5. Mι βάκ, cJ Plurimi cοdd. Gronovii Mαυάκησ. Ed. LaS. Mανάκη . Quod dedimus, propοSuit Gronovius, recepit SchmiPderus. Deliterarum T et D confusione vid. Schaef. ad Greg. Coi inih. p. 2IS et 5θ5.6. 'AρύουσJ Edd. vett. et tres codd. Grοn. Dραμένουc duo qui reliqui Sunt codd. Gron. 3 unde Gronovius coniecit Iegendum esse D ,είoυ; καὶ quod quamquam Verum eSSe PoteSt, tamen neque maiori codicum numero commendatur, et a duorum il- lorum codicum Scriptura longius discedit, quam ut verisimilitudinis Speciem habeat. - Supra edd. Vett. Dαοσαέrrisi de quo nomine vide ad III, 21, 2. . TαπυρουσJ Nomen huius gentis quam varie pronunciatum sit docuerunt Ortelius, Blan cardus et nuperrime Bernhardyus ad Dion. Perleg. p. 25. Cum autem apud Arrianum ipsum lectio fluctuet: Toπειροι audiunt h. l. et III, II, 5. Irinoυρoι III, 23, 5. III, 23, IB. III, 2a, 5. Tάπειροι s. Tάπυροι IV, IS, 2i maluimus Scribere quo nos codicum partim deferunt Arriani, et alii scriptores quibus illa gens memoratur. Vide Dionys. Perleg. v. III. Ael. vv. lib. III, II. Athen. X, P. dast, L. Strab. XI, p. dZa, ed. ster. Apud Curtium quidem: VIII, I, II vocantur Iripvri. Atque ita factum est, ut Schmiederus apud Arrianum Scripserit Timotae obli τροπάτ=iri Edd. Las. et Blanc. υτροκάDic. Blancardus primus ScripSit Areo πάτ=ic, quod sine ulla sere Scripturae discrepantia legitur IV, IS, I. VI, 2s, d. VII, d, I.
S. 'Oκον οβάτησJ Cod. F. 'O ιονδοβάτ=ic. Edd. Bas. et Vulc. Cum quattuor codd. Gronovit o homJοβάτric. Unde Blancardus verum sibi visus eAt invenisse scribens 'Oροντοβάτnic, quod nomen apud Arr. I, 23, I, Io et II, 5, 8 reperitur. Sed coniectura tali opus non CSt. - Mox Pro 'Aeιoβαρζάνησ, quomodo Scribi iussit Blancar-
325쪽
III, 23, II. - Supra Pro 'Poetotas Uc ed. LaSiI. male nesσήκουσ. 'Oρξίνη:J Ouattuor codd. Gron. Cum edd. Basil. et Vulc. et Pitc. pro qiro primus dedit Blancardus 'o risurie. Schmiodorus non dubitavit ex auctoritate codicis F. Scribere 'Orci ii . At vero nonnihil dubitationis superest, cum Orxinis cuiusdam his Praeter
h. l. apud Aurianum iniiciatur mentio: VI, 2b, 3 et vi , Zo, 2,
Otanes Contra nuSpiam memoretur.
'ρην τυν DβουλίτουJ Edd. ante Blancardum 'Oξάνon M. CLIII, Is, 5, tibi in primis edd. legebatur 'Oξοάθρric, et VII, d, I, ubi recie hoc nomen in omnibus edd. scriptum est. Apud Diodorum XVII, 'Oξάθρ=ic memoratur Darii frater. Sed i de Oxathre Pt Abulite Freiushemius ad Curtium vel in notis V, 2, 8, vel in indice in voce Abulites, unde omnia petita sunt. Sicut de Atropate IV, s, T. R GTONOD. s. Σιτακ tiro Edd. omnes, ut hic ita infra III, II, ταγιρο
etiam 'esset. apud Diod. Sic. XVII, 6s excudi iussit Emακxiνην, Cum Vulgo legeretur τακιν, ρ: sium ob geminatam illam literam Diod. XVIII, 6, tum quod στάκη, uti apud Ael. hist. animali. XVI, d2 et Plin. VII, 2 scribitur, formet Σιττακ/ηνὴν χωραν, nunquam 2 ακινήν, Apud Strabonem XVI, p. Io6a sp. 3IT, ed. Ster.) hodie legitur a reακχiussi Utramque vero formam voram ESSE .PοSSe concedet, qui meminerit, quam frequens sit vocalium xi et fconfusio in codicibus, ex diversa illarum vocalium Pronunciatione Progenita. Vide Bast. post Greg. Cor. p. s2s et ann. ad Arr. I, 12, 13. I, 2a, T. Duplici an simplici τ rectius illud nomen scribatur, decerni nequit. Cf. ann. ast III, II, T. - Paulo ante ed.LaS. οἷ ἀνάσπαστοι πὰρεc, omissa particula adverSativa. Meιάκησ ΚαππαδοκῶνJ 3 Legendum Deιαραoiic, Secundum Diο-
326쪽
crobiis te. Ig): nullus autem Cappadociae rex Dριάκηc appellaius, est. Fctimer. FierCc. p. 238. Audio. Num atatem StatuamuS ne-oesse eSt, ipsum Cappadocum regem exercitui praefuisse 'II. 'ohc noTαivis noυptis is Sic Codd. Gron. omnes, Sic etiam C. V. Vulcanii. Zoυsιάσω edd. vett. Ceterum qui hic vocatur notasto, oc , idem audit VI, II, Io Dot μηλoc S. Boias illoc. Eandem in hoc nomine Scripturae discrepantiam notarunt viri docti ad
ad Lucian. Quom. hist. Sit ConScr. P. I . C. IX. ἀνεπαυεJ Sic ed. Basil. ἀνεπαυσε Vulcanius, quEm Secuti Sunt recentiores editores. Ex alio Gronovit silentio nihil aliud colligas, nisi eum codices suos non inspexisse. Nam in omnibus eS SQ aoristum vix credam. Imperfectum tuetur Similis i Cus II, 8, 2 ωc δε ἐκρατ)ησεν, - ἀνεπαυε τ)ην σTραTιάν, in Xenoph. Hi St. Gr. V, I, 2I 1iσυχίαν εἷλε καὶ ἀνέπαυεν. Sic etiam IliSt. Ind. XXXIII, d vulgata scriptura 'ανοι ἀνεπαυοντo non QSt deterior, quam quod Schmi ederiis e cod. F. dedit ἀνεπαυσαντο. Praeteroa Conferas, Si Placet, an n. ad I, II, I. To τε στραToπεδονJ Ed. Las. Zo δε στρατοπεδον, non male.
327쪽
283, non annuente Popp. ad Thucyd. t. III, p. IGI. d. tD ἐεηjγγελθ)η - 'ρoOάγων Nuspiam certius mihi visum est quam hoc loco, Arrianum ita non scripsisse ut in vulgaribus edd.QXPrESSum PSt, ιυβ προσ/iγγελori - προσαγων. Uno enim loco excepto, III, 26, i, ubi quod Schmi ederus e Cod. F dedit ποοσηγ- γελ ιρνην Pro 'Doriγγελμεν)ην, ambiguae fidei est, verbum προσαγγελλειν fruStra quaeras apud Arrianum, frustra porro apud Xenophontem, Cuius imaginem Saepe vidimus esse Arrianum. Scripsi igitur is c d ii Cosi, non tam ob frequentem huius verbi usum, quam quod haud parvum in promtu habeo Simillimorum exemplo-
328쪽
dem suam restituit Gronoxius e codice F. Ut illa verba Oxciderent, essecisse videtur απεῖχε bis positum, cum librariorum oculi facillime a priori verbo ad posterius aberrare pos erat. - Ceterum edd. Lasit. et Vulc. etiam minus recte exhibent hπε EI 6. ενταυθαJ Ed. Vulc. et quattuor codd. Gron. ἐνταυθα δε. Particulam adversativam ignorant primae edd. et cod. F. Unum
alteri posthaberi vetant quae diximus in annotat. ad I, IS, S.
. αυτουσ TE Toυσ έταιρουσJ Ita edd. omnes praeter Basileensem, in Gua, neScio an typothetae errore, articulus desideratur. Nid. ann. ad I, 22, T. - Mox eadem ed. et ed. ven. haboni εἰ αυτο θεν επαγει ii ni, unde Schmiederus 3criptum voluit εἰ επαγειν δεοι. Sed emendatione minime OPUS est.
καλωe ἐδοκεd alterum huius Iocutionis exemplum non reperi apud Arrianum. Alias enim simplex δοκεῖν iam de eo dicitur, quod ConSulltim, hοntim, ultim videtur, ut I, 25, II ου γαρ εJoξε γραψε ν
329쪽
thesi perpetuitatem sermonis interpellante vide Frii ZSch. Ou. Lucc. P. I 6, Sq. - Mox Pro ξυμιπανῖα , quod praebent codd. Gron. omnes, V. C. Vulcanii et edd. venet et Lasit. , vulcanius dedit αμαρτα, nescio quam ob cauSam. Vide quae diximus ad III, 2s, II. εἰ ἀχi τι - εl ii J Sic scripsimus pro vulgato εἰ cxi τι - Atque speramus fore, ut codices, Si diligentius paulo et accuratius consulantur, haud Sane omnes praebeant coniunctivum. Et si enim bene sciam, recentiores scriptores Graecos haud raro coniunctivo adiungere coniunctionem εἰ (vide Xen. Ephes. I, 8, p. 8ael stri et q. Charit. V, T εἰ δε πεισθJc. Himer. Ecl. p. 282εἰ 3ιεν εἰπεῖν δι . Cf. Popp. ad Thuc. I, I, p. IZs. Iacob . ad Achiil. Tat. p. 6SI. Iacob. ad Luc. Toxar. p. 53. Goeli. ad Thu C. VI, 2I.) tamen prae ceteris Arrianum exceptum velim, ut qui Praeceptorum Atticorum observantissimus sit. Nam praeter hunc Io- cum et V, Is, s, ubi sine ulla cunctatione scribendum εἰ ψήξουσιν , duo tantum restant Ioci, quibus coniunctivus male intrusus iam nunc in iania codicum inopia optativo cederet locum neceSSesuit. Sunt enim hi: V, 22, 1 εἰ προσαγxi, Scr. 'po Greros, et VII, 21, 6 er dxi ric ce ro pecia , ubi vid. ann. Ad correctionem no- Stram stabiliendam atque confirmandam cf. I, Is, II 'αHerside
330쪽
ει π)η εκ κω α/MTO. II, 28, d ct IrisC - βιέασαιντο τον ἔσπλουν. IV, 25, 8 ει που πολιορκιασ δε)Nειεν. V, Io, I εῖ rq λάθοι υφ αρ χάσα . I, 8, 3 ει τισι - περιτυγχανοιεν. Quibus adde simillima III. Is 2 εἰ ση τι - νε τερισώεrai. IV, 2, 8 εἰ d ii Tic die Uit stri, Coll. un n. Sieb. ad Pausan. I, 6, 6 et Frit ZSch. Ou. Lucc. P. ISI. Accedit etiam, quod non tam hi Cum Coniunctivo ConStructum, qUB in Coniunctivum hoc loco et in hac verborum Coniunctione damnamus. Et videmur nobis viam reperisse atque rationem, qua fieri potuit ut pro optativo et ri male scriberetur ii. Iam Supra III, S, B in ed.LaS. Corrupte Scriptum erat niει Pro erit, ut infra V, 28, I. Deinde
II, 8, I male in eadem editione legebatur etet Pro εt. et III, II, d. VI, 23, T. I iSt. Ind. XXVII, Io clii Pro ij et . Ac ne quid viliosi deesset, VII, 5, 3 eadem Psaebuit hyni pro xi. Quid impedit