장음표시 사용
291쪽
minatae illius particulae exemplum attulit iam Groia ovius, V, IS, II
d. ἀντὶ πάσ=iri Ed. Bas. sol ' ἀντὶ τnic πάσηc. Gronovius de codicibus Suis ne rου quidem, quamquam perSuasum habeo, etiam in uno vel alteio codice, Si accuratius inquiSieris, articulum inventum iri. γῆ&αί τε ἀν ε Πο/J Ita cod. F. cum duobus aliis Codd. Florr.et ed. Basil. AP gist duo Codd. Gron. Cum edd. vulC. et Elanc. Sed coniunctivus ex correctione ortus videtur. Nimirum in oratione obliqua nonnunquam particulam au s. optativo adiunctam reperiri, ubi coniunctivum cxspectabas, verissime observavit Math. Gr. Gr. ub. P. lo2l post Herm. ad Vig. p. 822. Huc accedit quod Arrianus non omnia effugit quae Iabentis Graecisa iis communia et quasi propria essent. Et recentiores GraecoS Scriptores haud raro h άν cum optativo Construxisse in aperto poSuit Schaeserta S Meli. crit t. p. 8 . Exemplis ibi allatis adde Alciphr. I, 22, P. 2IS, E si Troc ἀνυουχεν, θερμιοτερου v αODιάκου ε . III, 3, t. II, P. Ia καὶ ἀΠιοσα rugietiore uno κεῖναι ἐλθεῖν, - ἀν σθά-
292쪽
του ' στρου c ἐπὶ τον Aiμον ἰοντι. Praeterea etiam notandum Pst, ut 8'ι saepe cum genitivo con Structum videmus (Cf. ann. ad III, 25, 63, ita cc ἐπί non niSi cum accusativo coniunctum reperiri, ut
VII, 2, 2 et centenis aliis Iocis. Nihilominus tamen vulgatam Scripturam servavimus, quod uno Simili loco ea firmatur. III, 23, II ' obre cc ἐφ Vρκανία; εἰσ κα ρι καOTα. ἐπὶ τ3 Ed. Masil. επὶ Zην απηρ. d. ἐδοκει αἰρετεον εἷνmJ 3MSS. omnes, ipse quoque Optimus, αἷρετέον εἷναι, quae ultima vox in Odd. omnibus desideratur. Etiam vulcanius ex Augustano inversis vocibus αερετεον ἐδοκει εium. Grοηου. Vide IV, Io, s καὶ γαρ OV yε ἐκεῖνο εἷναι αμφίλογον, ubi Schmiederiis ex auctoritate codicis F. minus recte reiecit verbum SuhStantivum. - Celerum animadverte comparativi usum ellipticum. Dicendum enim erat Arriano plenius ToσοUTot pictaior O tbκει - , βὰν απορώτερον. Simile quid vide VII, II, s OGqi ἐπικρυπτεται, Tooctissε taoTt Morερον ηroυμενoc. cs. Schaes. ad Soph. Oed. Col. v. Ida.τω παραλογυJ Non semel in Aptiani scriptis nobis se offerunt imitationes Thucydidei loquendi moris. Huc etiam Spectare videtur H Sus vocis o 'αιράλογοσ tanquam Substantivi, de quo usu apud
Thucydidem vide Goeli. ad Thuc. I, 65 et VII, 6i, et ante eum Erueg. Comm. Thuc. p. 26 . vid. Arr. I, s, S uεγαν τόν παod
293쪽
5. ἐν κυκλι,3 τῆσ πολεωri s Ilas voces mala manu ex cap. 2 , shuc translatas Censeo. Ad eum sinem, ut machinae ad murum adduci POSSent, non necesSe erat agger, qui totam urbem circuiret;
et mox etiam videmus, eum exStruCtiam ESSE modo κατὰ χο νοτιον Tric πολεωσ et Estoc, non Vero eu κυκλυδ Tric 'Oλεωσ. Ouum vero Alexander videret, Se Cum una mole versus unam urbis partem
non multum proficere. tunc demum (c. 2 , 53 iubet χωννυραι ἐν κυκλυ) πάντοθεν Tῆσ 'Oλεω , ut omni ex parte murum aggredi posset. g Schini AE Oui illas voces uncis includi iussit. Sed vana est viri suspicio. Nam qui Sequitur pluralis Tola Tειχεσιν, aperte indicat, Alexandro iam, cum urbem aggrediebatur, animo ConStitutum fuiSSE, muros mole s. aggPre Cingore. Cum autem videret, faciliorem esse accessum ad eam partem moenium quae auStrum ver,uS exstructa erant, ibi polissimum molem strui iussit, non opinatus, Goaeos tam sortiter defensuros esse urbem. Hi enim eruptione facta Macedones ab aggere repulerunt Alexandrumque iPSum vulnerarunt. Itaque ubi tormenta mari transmiSia acce-
294쪽
perat Alexander, totam urbem aggere cinxit, quo celerius Pames pugnaret. Hic QSt rerum ab Arriano narratarum ordo. Neque video quae in iis insit disiicultias. - Mox ed. Eas. Uίσου. Die OmΠαχωτεοα ἐφαίνετοJ SuSpiceris jmμαχωτέρα S. y rince 161τερον. Sed vulgata proba eSt. Saepe enim Graeci quae ad explicandam quandam enunciati praegreSSi partem addunt, non ad certum nomen referunt, Sed ad ea silane toto enunciato exprimuntur(cf. Popp. ad Thuc. t. I, p. Ios Sqq.). Eadem ratio obtinet apud
295쪽
traxerat Gro novius ad caput praeceissens. Ego huic capiti adiungore malui, quia Sunt Prima pars periodi quae continuatur verbisto: δε ἰκ dum iii κ. T. λ. e Schmie . Certum quidquam de talibus flatui non potest. Sed cum hodie mulla capita a pronomine Tαυγαordiantur, ut II, IS. III, 25. IV, T. IV, 12. Cet., cum etiam
Codicum auctoritatem firmiorem reddunt haec Arriani I, Id, I
296쪽
του χουJ Vulcanius de suo dedit του χοoc. Sed alteram formam firmant codd. Grono vii, V. C. Vulcanii et ed. Dasit. Neque
dubitavi eam cum Schmiedero recipere, etsi Butimannus Gr. Gr. ib. I, p. 2 I contendat, Substantivum χουc secundae declinationisnuspiam inveniri. Nam cum Semper diceretur nevOUc, πρvoυ, quidni credendum est etiam 1ουσ, χου dictum eSSel Nonne, ut hoc Solum addam, quamvis semper fere Scriptum reperiatur OOυ , eoυ' νουσ, MOU, Similia, tamen etiam nonnunquam ScriPSere eos
Mooc, Mot, et in plurali, 'λόεc prο πλοῖ, νόεσ pro Moy et quae sunt eiusmodi alia i Vide Choerob. ap. Anecd. Beck. p. IIs6. Itpp. ad Greg. Cor. p. d8θ. Ceterum vellem Luttmannus adscripsisset exempla genitivi χοόσ. Equidem frustra quaesivi talia, ubi scriptura non fluctuaret.
ut videtur, e codice suo; et si ex silentio Gronovit coniecturam facere licet, eandem formam tuentur codd. Florr. Adde quae diximus ad I, 2I, T et II, 22, Io. - Mox pro υφι νον ρd. LaSil. Moν. Minio recte. vide ann. ad I, I, II. III, IS, II. IV, 6, 6. . κατασείει ἐπὶ πολυJ Ed. Bas. ut hic, sic supra ἐπ πολυ.8. OGOι - 3ιετεποιουνχοJ Imitatus est Arrianus Thucydidem II, SI
298쪽
C. I. ἐπ ' υπτουJ Ed. Ras. ἐπ Apγυητσν. Milius apte. Vide min. ad II. 26. 2 et III, 25, 6.' A Mα άκ)iri Ed. Basil. Mα άβ, p, ex solenni literarum confusione, de qua sus a diximus ad I, 8, 5 et I, IO, T. Idem nomen hodie legitur III, 22, 2, ubi in edd. ante Gronouilini Inale scri
E. καὶ ἀγωνα γυμνικονJ Saepissime S crorum et ludorum, quas Alexander in honorem deorum et hominum virtutibus in- sitssium instituisse sertur, apud Arrianum sit mentio, ut II, 2a, Io.
299쪽
300쪽
diis juceret. Quam interpretationem firmant similes locutiones, ut IV, d, 3 θυομεν63 επὶ τῆ διαφάσει. V, 28, git Enὶ τὴ διαβάσει ἐυυετο. VII, i8, 3 6υεσώαι ἐπὶ τtis v φαιστίosi t. Plane geminum est quod legitur apud Xenoph. Anab. III, 5, I 8 ἐπὶ τουτοισ ἐθυ- σαντο, ubi vide Erueg. Cf. Arr. II, 3, I5 καὶ ἐπὶ τουτοtc ε υε. Possis vero etiam ἐπὶ τουτοισ interpretari hctec(v. ad III, ZO,I ). De formula et Iερα καλὰ γίγνεσθαι et καλλιερ)ησαι vid.. ValCL. ad Herod. VI, IIa et Erueg. ad xen. Anab. VI, 2, s. C. II. droa ἐπιγράi oυσινJ Ouae h. l. de origine urbis Alexandriae narrantur, aliter exhibet Stephanus ByZantius s. v. Dλεξάνδρεια, quamquam addit TαυTα καὶ D ριανο Neque conveniunt cum Arrianeis quae liubent Diod. Sic. XVII, 52. Strab. XVII, P. a25, ed. Ster. Plui. vit. Alex. C. XXVI. 2. ἐπιφρασθενταJ Recte Vertunt: quendαm eae 'bria hoc recogia