장음표시 사용
311쪽
PraecesSerat D t/αρατ=ηρ rdi sti Pisior, et statim (IVs 2, I , quebatur λθεν ,παγοραζ ό Mργεpoc. nis Perpensis Contra Codicum et editionum auctoritatem coniecturis indulgere nefas iudico.τόν Atiam si cocJ Ed. Bas. Xαλκιδονα, edd. vulc. et Liant. cιλκ1ηδόνα. γMssii libri aut xαλκῶ εco: habent, quod est in Optimo, aut AαλκHJαιωσ. Ouae Scriptura Nidetur ostendere quasi id cognomen pertineret ad utrumque Aesch3lom et Ephippum, Posque ambos ab Arriano describi proinde ut apud Livium xxx VIII, 38 narratur de Aetolo Tho se et iuncts nocta nocti none e Chctici ensibiis Euhi Zide et Philone. V druin Aeschylus diserte Nhodius audit apud Curi. IV, 8, d. Unde tandem decidere compulsus fui hoc vocabulo non patriam aut Cognomen eius viri
ab Arriano fuisse proditum, sed patrem Ephippi, xit pater ipsius
fuerit m Et hoc appellatus. GronDD. Nunc nihil habeo quod ad dam, quamquam non nego Scripturam codicum mihi minus placere. Interim conseras quae de nominilitas propriis minio consuetis dixit messelingius ad Herod. II, Iga. G. Tou Aαρίνου Sic edd. Da l. Vulc. Blanc. rectios, ut videliar, quam quod a Gronovio inde omnes dederunt editores metroυ. Sic apud Patasan. VI, IS, 2 memoratur me roc quidam 'Πλεμ .c Ne P δισωσιν υπολλων ΠνJ FNihil temere moveo quod Confirmant codices vetusti. Libro tamen primo per tertium caSumesseri C. 2I, I2 αρχειν αμασηic εδωκεν. IV, 2d, IT Tηρ δευ-
312쪽
de rus sine dubio verum, commendavit cod. F. Similiter dixit I, 12, 11 τὴν ιλην τὴν Λ τολλωνιασ.
313쪽
Quod Gro noxio in mentem venit, M'άτου Sive Mi certet scribi posse, Vix cuiquam Probatum iri per Sua Sum mihi est. Harpalus filius Machatae audit Arr. III, 6. 2. - ΓοSt ναυαρχον in ed. Lag. male omissa est particula d . . ocντὶ υρρυβαJ Restituimus hoc nomen ex coniectura facillima Schini ederi pro vulgato Bαλάκρου , quod ab inscitis librariis male repetitum videtur ex praecedentibus. Statim enim sequitur DPρυβα , quod ex Cod. F. I QSiit itum est, cum antea legeretur DPνουβασplurimique codices praeberent Mνουβα;. De varia nominis Scriptura Dου ιβαc, Mρυβασ et lac, ρυβ ec congnte Siebel. ad Paus. I, II, I. Baehr. ad Plui. Pyrrh. p. Ia6. Inipp. ad Demost h. t. I, p. 2θ2, Sqq. etsi/J Λεοννατον τὴν 'Oνάσου Priorem articulum expunxit Selimie-deriis Contra Codd. et edd. vett. auctoritatem. At vide V, d, I 2 οπυρoc o h αμβυσου; ann. ad I, 2o, I 5. II, d, s et Erueg. ad Xen. Anab. VI, 2, 13. τον 'OνασουJ FIdem Leonnatus hoc Ioco vocatur filius Onasi; VI, 28, 6 Anteae; Indd. XVIII, 3 Enni; in Pholii Excerptis g' Aντουc (sive potius ' Arctoi c, vide ann. ad VI, 28, 6. E.).R Schmie . Iam ex his atque iis quae supra Sunt monita, videre QSt, quam difficile sit aliquid certi statuere de nominum propriorum Scriptura
314쪽
d. νενεωτερίσθμ/J Ed. LaS. νεωτερισθαι.oτι - ὰπni =λετο In edd. vett. et quattuor codd. Gronovii Iegitur oτι - ἀπ γγελτο. Schmiedero ex Sola codicis F. auctoritate visum est scribere ἀπηγγελλοντο. Ego quidem ex his duabus
lectionibus feci quod vides, ἀπ)ηγγελλεro. Cui Scripturae tuendae
315쪽
apti sunt multi loci ex Arriano ipso petiti. Primum quidem imperfectum in similibus narrationibus vide IV, 16, d ori πεφευγε μία ἐξ)ηγγελλετο. VII, II, 5 soc et e IIερσίον ε xjγγελλεTO, Coll. An n. ad III, I2, 2. Deinde autem pluralem verbi post neutrum plurale
forioεῖνJ Restituimus quod ab omnibus iere partibus confirmatum est Contra Schmiederum, qui ex unius cod. Flor. et Cod. Aug. Vulc. auctoritate excudi iussit florio or, anxie Secutus quae a Gronovio Commendata essent, nisi sorte ipse existimavit hanc lectionem altera meliorem et magis commodam esse. Quod si ita QSt, erravit vir optimus. Adiectivum istud vel substantivum posuit qui cur in sinitivus et quomodo positus esset, non Satis intellexit. At genitivus Πελοποννησίων est partitivus Pendet S a Sequente setot, quomodo dixit IV, 3, 6 ανα DP ite; - δε των πυλωρ αι
316쪽
5. 'ρoc ccc ἔχοντά J Similia huius attractionis exempla sunt IV,
omneS Codd. Gron.' ot cod. Aug. Vulcaniis id quod didicimus ex Groauo vii ann. ad I, II, d, P. 23. Lot Poci aeu LEPOsteior COPαm in quo Sisi rem Facius. Ut rem omnem dicam, aeque mihi probatur tanquam Macedonicum nomen hic Loteteuoc, quam Superiore pagina καλανον (III, 5, S): ex quibus cum hoc sit purum pulum Indicum, tum illud nimis Graecum, non nε eo/αMP. Itaque opiner pro altero Substituendum αρανον, cuius familiaritas inier Macedonas omnibus nota, et Pro hoc noSiro Rotρανον reScripSerim A ό ραγον, quod ipsum esse Macedonicum nomen docet Freiushemius auctoritate Aeliani, Livii et Diodori Siculi in notis ad Curtium IX, T, ITA Gi'οηου. Sufficit hanc qualemcunque Gronovit annotationem attulisse. Ceterum apud Steph.LIZ. S. V. Beest te nomen gentile pronunciaium videmus
ut apud Arr. ist. Ind. XVIII, 6. Sed apud eundem in voce Miε e legitur Deleoια. . In Excerptis libri septimi Geographiae Strabonis l. II, P. III, d. Ster. et Lucian. Asin. C. Ba hodie scribitur Utrum igitur Nerius l . τω MαχάταJ Ed. Bas. Edd. xv c. et Blanc. JFIα- χατα, tanquam PSSet dativus. At Nide ann. ad I, II, 8.8. ' ιγυιoc J Vulgo legebatur ' ιγυιοζ. Vide tamen Diod. Sic.
XVII, 5T. XVII, 8I; 'eSSeL ad XVII, II. Paulo ante Scripsi-
317쪽
ἐσ αυτουσ Dλεξάνsseris. Praeterea vide anti. ad II, 26, 5 et III, 2I, s.
318쪽
2 , 5 cis E HUJεν 'λε 2M C UT 3 γίγνεTret I 2. ἀντὶ δε-γIterum novum nomen. Supra II, IJ, sconstituerat Alexander Satrapam Syriae Amroorta Zou περ ι iace, qui idem videtur OSSe cum eo, qui nunc Ari mas vocatur. e Schmi d. vereor, ut haec Schini ederi coniectura cuiquam probetur. Syriae nοmen quam inte patuerit, cuique notum est. Num igitur necesse est ut Statuamus, ASClepiodorum eidem SDiae parti praefectum es, P, Cuius Satrapnna Menonem factum esse Arrianius Supra narravit Z Mox pro IIσκλη τιs coeou Codd. aut habent DσκλMi TrigdsTον, aut Mσκλ)irrigiti orsi , ut Cod. F. vulgatam tamen ServavimuS, quia
reliquis locis semper ita Scriptum reperimus illud nomen, ut III, 5, I. IV, 2, d. IV, 13, T. Et T Pro e quam facile a scribis in- trudi potuerit, non est quod exemplis confirmetur. I σκλ=intoδωρον
319쪽
vero a nonnullis Detiarimo OTOM Pronunciatum eSSe non mirabitur qui perlegerit Lobeck. Aglaoph. t. II, P. sy6. βλακευσαι Omnes edd. mordicuS tenent h. l. βασιλευσαι , neque Gro noxius quidquam novi e codicibuS Suis eruit: quamquam nescio quomodo haec Scriptura defendi possit Schmi oderiis, qui suo iure Gronovio obloquitur lacunam Statuenti post rei et syr, prο βασσευσαι ScripSit α μελῆσαι, et suit cum hanc coniecturam probarem, similibus fretus his III, 2s, Io orι εθελοκακεῖν uecti iuri Moξεν. . I T, IS, X Ort 'Oξod iric ἐθελοκακε, c,ris hq αίνετo. IV, 22, 6 υτι ου καλω; heriγε σθαι- I, 2 , I ότι ουσεν δc εγνos
posse intelligerem, in mentem venit Scribere βλακευσαι. Atque egregie firmavit hanc coniecturam Arrianus ipse, qui scripsit Hist. Ind. XXIII, 8 6σοι ἐν τω εργυ βλακευε εν ἐφαιροντο IV - άοχυ , et EX p. VI, s,5 mc βλακευειρ αυτυ ἐδόκουν οἷ Mακε Πνεσ. Plures annoS post, quam haec ScripSi, cum Xenophontis Anabasin a Bornemanno editam percurrebam, vidi Lornemannum ad II, 3, II in eandem coniecturam incidisse. Unde non dubitavi eam in tex
γὰρ και Am,toc edd. veis. Cum reli. Codd. Quod hoc loco sor taSSe minus aptum est. vide ann. ad III, 2, d, ubi Cod. F. Contrarium Sua Sit. πεοὶ τρισχιλίου Duo codd. Gron. Tετρακισχιλίου . Unde Gronovius Suspicatur Arrianum scripsisSQ πεδι τετρακιν. καὶ υ' OS. επὶ τουτc si miliναζ - δισχιλίουc. Sed haec coniectura vix itaeSt Comparata, ut cuiquam probeturi Curtius enim IV, s, S de Sex millibus eqvilum Magaeo datis loquitur, quibus frαnsitu Omnis Orceret. IV, I2, I narrat eundem hunc AIagaeum cum tribus millia
320쪽
hiis equitum iac illaerct qucte hostis Petiturus ercti, occuctricct praemissum esse. Neque, etiam Si Curtius illam Gronovit conisecturam Probaret, vulgata hSSet mutanda. Cf. ann. ad III, IS, Id et III, IS, 3.3.-ἔσ- αντ/ τερασ vorti J Quamquam dubitanies, tamen recepimus quod Schmi ederias dedit e cod. F. Pro εστε ἐπὶ, prout habent quattuor codd. Gron. et ed. Bas. Conferas IV, 22, 6 σα