장음표시 사용
221쪽
prosici, quum hoc percrebrescit, plurimos nostros amicos inveniri. Nos autem initium prensandi facere cogitaramus eo ipso tempore, quo tuum puerum Cum his litoris proficisci Cincius dicebat, in campo, Comitiis tribuniciis, a. d. xv I kalend. Sext. Competitores, qui certi esse videantur, Galba , et Antonius, et Q. Cornificius. Puto te in hoc aut risisse, aut ingemuisSE. Vt Dontem serias, sunt, qui etiam Caesonium putent. Aquillium non arbitramur, qui denegavit, et iuravit morbum , et illud suum regnum iudiciale opposuit. Catilina, si iudicatum erit, meridie non lucere,
Ita quiddam ) Creber ille rumor de
multorum erga nos Propensa volun
tate nobis nonnihil, ut spero, Proderit ad obtinenda populi suifragia. BOS. A. d. Coucise dicebant ante diem, Pro, ante diem sinitum , proindeque ipso die. Iude Paulus Iurisconsultus lib. III ad legem Papiam et Iuliam . quum docere velici his verbis, ante diem decimum kalendas, et, Post diem decimum kalendus, diem ipsum decimum kalendas significari, sic scripsit: ante diem decimum kalendarum, Post
diem decimum kalendarum t neutro enim sermone, undecim dies signisῖ- cantur. In eandem quoque sententiam Ulpianus libro XIX ad edictum,
qui, inquit, ante kalendas Proximas siωulatur, similis est ei, qui kalendissimulatur. Haec enim Verba, ante kalendas, sic accipienda putat Vlpia raris, quasi dictum esset ante diem kalendas. ID. Antonius Hic in aedili late et praetura Ciceronis suerat collega. suitque post etiam in consulatu. MAX.
femur ferire est indignuntis, tam apud Graecos, quam Latinos. POPHA. Iu- Crementum e3t tu verbis Tullii: do Cornificio aut risum aut dolorem fore Attico; de Caesonio indignationem: uam Prius esse ridiculum, Posterius indignissimum. IVN. Caesonium Qui mecu in fuit aedi. lis designatus. Verr. Λct. I, 2Ο. CORE.
Iurisconsultum: orat. pro A. Caeci na; qui tunc et ipse Praetor erat. Ascon. in orat. pro Cornel. ID. Regnum iudiciale Dubito an reseram ad iudicandi rationem , an ad Privalum munus respondendi de iure. Vtrumque couvenit Aquilio. Nam et iudicem sacpe eum fuisse captum VCrisimile est, et ostendit oratio pro Quintio. Malim tamen ad privatum munus referre. Fuit enim tum vere augustum id, quum quidem iusigata fueritui . teste Cicerone. olim traus verso foro obambulare, postea sedere in atrio suo, in sella honorabili, sive solio. CasΛVB. i I. e. in manifestissimo scelerutamen absolutus erit.
222쪽
LIB. I , EPIST. I 2 l certus erit competitor. De Aufidio et de Palicano, non puto te exspectare, dum scribam. De iis, qui nunc petunt, Caesar certUS Putatur. Thermus cum Silano contendore existimatur; qui sic in Opes et ab amicis et existimatione sunt, ut mihi videatur non esse αδ οσον Curium obducere. Sed hoc praeter me nemini videtur. Nostris rationibus maxime conducere videtur, Thermum fieri cum caesare. Nemo est enim ex iis , qui nunc petunt, qui, si in nostrum annuin reciderit, firmior candidatussore videatur; propterea quod curator ost viae Fla
miniae , quae tum erit absoluta sane laciloJ. Eo libens Thermum Caesari consulem accedere viderim.
Qui nune petunt Vt proximis comitiis consules designentur. Nam caeteri, quos nominavit. non Pete-hant, sed prensabant ad insequentis tinni petitionem. HAN. Caesar L. Iulius Caesar : e'. fie I. Thermus Is est C. Miuucius Thermus. qui Post ex adoptione, quum et in familiam patriciam transi isset. C. Mareius FIgulus appellatus. lv N.
Silano D. Iulio Silano, qui cum L. Licinio Murena consul suit. MAN.AM,ατου Quod fieri non potest. Curium obducere Virum flagitiisntque Deinoribus coopertum ἰ quem
censores, Probri Causa, aenatu mo-
vorant . ut refert Sallustius. Itaque anum vellet ostendere Thermum et Silanum gratia et existimatione , quo tempore haec scribebat, parum vale. re, eos eum despicatissimo illo viro
Comparavit, aitque αδυva v non esse illum adversiis eos deducere ad petendum consulatum. Est ergo abdiacere , aliquem Contraducere, qui alteri adversetur. De hoc Curio intelligendus est locus hie libri secundi: iacet enim ille sic ut πτωσις Curiana
Quae eum erit absoluta Ait Cicerosore auno Proxime sequenti, quo ipse petiturus erat consulatum, rit Thermus, qui, quum haec seribe hantur , inops erat ab amicis, plurimum gratia valeret apud populum; quod tum facile absoluta foret via Flaminia , quam ille reficiendam curabnt. Ea enim curatione sibi nullo negotio studia acquisiturus erat vulgi. Ergo Post vocem Deile, statuenda est endistinctionis nota, qua ambitu orationis terminari solent, h. e , τελεία MI 1n. ID.
i ) Mire hic locus corruptus in Mfis.
et varie tentatus. Sequutus sum lar
Iiovium, nisi quod pro addiderim.
dedi accedere Miderim. - Eum liberi Θερμὰγ ciseri consuli acetiderint Locus Corruptus. Sequimur I. V. L. quum tamen lιberi nusquam videam; eoniecit Manut. Etim libenter non
Caesari consulem addiderim. Aentior etiam Bosius, veterum literularum Vestigia persequutus, legit: Etim libens 20μou . ciceri consult accuderim. Hic, inquit, lepidissima est ullusio ad no-
223쪽
22O EPISTOLΛRVM ΛD ATTICVM Petitorum haec est adhuc informata cogitatio. Nos
in omni munere candidato Dio fungendo summam adhibebimus diligentiam: et fortasse, quoniam videtur in sus Iragiis multum posse Gallia , quum Bomae a
iudiciis sorum refrixerit, excurremus menSe Septem
bri legati ad Pisonem, ut ianuario revertamur. QuUm perspeXero Voluntates nobilium, scribam ad te. Cetera spero prolixa esse, his dumtaxat urbanis competi-
lationes nominum Ciceronis et Thermi: nam ut Cicero a cicere, ita Thermus sero τού θέρμου, id est, a lupino videtur nppellatus. Itaque festive scribit Cicero se consulem factum libenter e usurum 20-v, hoc est, 'inpi-
Duua cum cicero, iudicans, se non
iuuito animo sibi adiuncturum collegam in consulatu Thermum; non
Diut ciceri et lupino, liliisque leguminibus, satis tutelligi potest ex hoc
Proverbio Terent inno, haec cudetur in meJaba. Haec Bosius. - Mure lusaliam inde sententium elicit, mulato eum in tum, et irarticula negante addita tum libens Thermon Ciceri non ac devina. Aborat enim Bosius a Tullii mente, qui Thermum non optabat consulem seri anno sequenti, quo isese Petiturus erat, sed verebatur ne in illum annum candidatus recideret. Quod copiose . nique eleganter, ut solet, exponit Muretus, Var. Leci. XIX, IO. Olivetus lectionem vulgatam. etsi insulsam. rolinere cum Genevio maluit. inam Tullio aliorum verba et sensatrihuere. LEM. - Informata cogitatio) Haec est, inquit, vel mea, vel
hominum de tota candidatorum ratione opinio , atque animi iudicium .imperfectum se ilicet, et quod adhuc coniectura provideri possit. MALASP. Informala cogιlutio Fortasse leg.
Refrixeru) Hoc est, quum minus lieehit Romae iudieiis vacare. Intelligit ultimos anni menses. Nam e secunda Verrina apparet post Sextilem plerosque dies quatuor Sequentium mensium dies fuisse ludis dieatos. Vide Holom. lib. I Observ. c. I S.
Legoti Non, legati ad Pisonem,
sed excurremus ad Pisonem. legati. Quam autem hic legationem significat, liberam, opinor: quin scuatori ab urbe diutius abesse , nisi iure li- herae legationis impetrato, non lice-hat. MAN.
Pisonem ) C. Calpurnius Piso Galliam Narbonensem procousule alterum inni nnnum administrahat: ad quem impetrata libera legatione excurrere volebat, ut per Galliam Togatam et Cispadnuam tra usi enK. BP pellaret rogarcique colonias ct municipia, quae sustragii ius habet,ant, et ianuario mense reverti ad obeunda rursus iudicia. Po P. Prolixa) Pulo vocem Prolixus proprie de vestibus dici. Est enim prolixus quasi valde laxus, a tu ι, ut in insceιus. Notabis lamen fere apud auctores de magnitudine vel longitudine accipi videri, ut Terent. Proliatis capillus. Plin. Prolixae abietes. Inde translate apud Cic. Prolixus animus Pro Pro Pel Rufi: et res Prolixae
apud Gell. hoc est sectindae. Sic hoc
224쪽
22 ILIB. Ι , EPIST. It ovibus. Illam manum tu mihi cura ut praestes, quoniam propius abes, Pompeii, nostri amici. Nega me ei iratum fore, si ad mea comitia non venerit. Atque haec huiusmodi sunt.
Sed est, quod abs te mihi ignosci pervelim. Caecilius, avunculus tuus, a P. Vario quum magna pecunia fraudaretur, agere coepit cum eius fratre Caninio
Satrio de iis rebus. quas accepisse de Vario diceret.
loco Prolixa , Pro secunda. CASAVB. Vrbanis com etitoribus) Hoc ita interpretor: Modo qnidem res mihi su- turn sit tantum eum iis, qui nunc in urbe sutat; quasi dieat : Nam si in urbem redierint multi nobiles qui ab suut , vereor ne Parum firmns laturus sim candidatus. Vrbani sunt, qui in urbe sunt. Sic apud Plaut. Vrbani sunt rusιici. ID. Illam manum Nobiles virox cum
Pompeio in Asiam ad bellum Mithridaticum profectos. l IAN. Ciana tit Praestes Εssice, ut meam Petitionem adiuvent. missis Boiunm
epistolis ad propinquos, et fumilia
Quoniam Propius abes 3 Quum tutu Graecia sis, ininus abcs a POm Pe io, quBm ego, qui sum Romae: itaque per literas et cum ipso Potes , et cum iis, qui una Sunt, de honore meo commodius agere. rit autem , Pr pius abesse , minus distare. tD.
i H. e. lac, ut mihi caveas ab hon inlinis uobilibus, qui Pompeium iubilibridaticum bellum sequuti Sunt, ne ex his mihi quidam competitores accedaut . Pompeii auctoritate sulti.
Ne Dic illi me non tam ut veniat ad mea comitia optare, quam ut apud se retineat, quos iu suo comi
eum dolo malo mancipio Vna agebant ceteri credi
tatu habet viros nobiles, quorum erant sortasse aliqui praetorii, qui si Romae affuissent, Ciceroni praeripere
potuissent consulatum : ideo modo dicebat his iarbanis dumtaxat competitoribus. CASAvB. Non minus arguta
sententia erit, si negant legeris. Nam quod amici Pompeii deprecabantur, id Cicero sacete negare eos aiebat, ut
illud Crassi de Oratore cap. 6 : At
tu negaras te mihi molestum Iuturtim. Posse nutem Pompeium venire ad commericlaudum candidatum , si nou Romam , at in extremam Provineinm, ex Caesaris commentariis perspicitur.
Ipse enim quoinnuis, rebus relictis, veniebat. MVR. Dolo malo P. Varius quum aeris alleui plurimum contraxisset, ut ereditores fraudaret, bona sua mauci Pio
tradiderat Caninio fratri. Id quum
animadvertissent creditores, agere coe Perunt adversus Caniuium , quod is dolo malo, ad se fraudaudos, Varii hona maucipio accepisset. Quae actio a iuriscotis ultis Dostris appellatur Pauliana. Sed nondum proprio u miue prodita suerat tempore Cicero-uis. Idcirco eius loco agebatur de
dolo, quod iudicium dare solebat Prautor , ubi propria actio desciebat iis de rebus, quae dolo malo lactae esse dicebantur. Bos.
225쪽
222 EPISTOLA R VM AD ATTl CVM tores, in quibus erat Lucullus, et P. Scipio, et is, quem putabant magistrum sere, si bona venirent, L. Pontius. Verum hoc ridiculum est, de magistro nunc cognoscereJ. Rogavit me Caecilius, ut adessem contra Satrium. Dies fere nullus est, quin hic Satrius domum meam ventitet. Observat L. Domitium maxime: me habet proximum. Fuit et mihi et Q. fratri magno usui in nostris petitionibus. Sane sum perturbatus, quum ipsius Satrii familiaritate , tum Domitii, in quo uno maxime ambitio nostra nititur. Demonstravi haec Caecilio: simul et illud ostendi,
si ipse unus cum illo uno contenderet, me ei satisfacturum fuisse : nunc in Causa universorum credit
rum, hominum praesertim amplissimorum , qui sine eo, quem . Caecilius suo nomine perhiberet, facito
causam Communem SVS tinerent, aequum eSSE, eum
et olscio meo consulere, et tempori. Durius accipere
Luetillus L. Licinius Lucullus, cuius sumiliaris erat Q. Caecilius Nepos in Attici vita. L. vero Luculistus triennio nute Ciceronis cousulam lis in victor a Mithridatico bello revertit. ConR.
P. Scipio Qui adoptatus a Metello,/ Q. Caecilius Metellus Pius Scipio postea suit nppellatus. ID. Magistrum ) Scilicet auctionis. Ridiculum est de magistro Sensus linius loci hic videtur csse: Ridiculum cst nunc loqui et censere de magistro, quum incertum sit plane an Varium damnaturi sint iudices, et eius bona subiecturi hastae , cui praesit magi
i Vncis inclusa mihi videntur iusititia. a) Nempe ut patro uus, Sive Orator. L. Domitium Hic est L. Domitius
Ahenobarbus, singularis Ciceroui amicus: quod re declaravit, Drael τquum esset, exsulante Cicerone. GR. Qui sine eo, quem Caecilius Id est. qui sine ea Persona quam se Caeci-ltus Pro se, et Proprio nomine, magna cum laude cuique gratam ferret. Haec in innrgine Bosii BaluEiani, de quo iupraesutione diximus. Nos hunc esse Setis iam arbitramur: Etiamsi nullus perhiberetur, qui ageret nomine Caecilii , lare tameu satis multos, qui sine
Perhiberet Exhiberet: nisi sol te
legendum sit, Praeberet. CORIl.
inscio) Ne cogar contra ossicium
necusare de Ine optime meritum virum Satrium. CASAvB.
226쪽
LIB. I , EPIST. I 223 hoc mihi visus est, quam Vellem, et quam homines belli solunt; et postea prorsus ab instituta nostra paucorum dierum consuetudine longe refugit. Ahs te peto, ut mihi hoc ignoscas, et me existimes humani
tale esse prohibitum, ne Contra amici summam existimationem miserrimo eius tempore venirem: quum
is omnia sua studia et ossicia in me contulisset. Quod si voles in me esse durior, ambitionem putabis mihi obstitisse. Ego autem arbitror, etiamsi id sit, mihi ignoscendum esse: ἐπει οια ἱερUῖον, ουδε βοεαν. vides
enim, in quo cursu Simus, et quam Omnes gratias non modo retinendas, Verum etiam acquirendas putemus. Spero tibi me causam probasse; cupio quidem
Ηe mathena tua valde me delectat, et posita ita belle est, ut totum gymnasium ἡλιου αναθέμα esse
mmam existimationem Summa existimatio, est res a qua omnis eius existimatio pendet, et in discrimen enit: ut summa reviabliea est res iuqua vertitur salus totius reipublicae,
ut pluribus docet Gronovius ad Liv. XXVI, xo. GnAEv. - Nempe infamia notabantur qni de dolo malo condem uati erant, aut praemio pacti
erant. De secum ageretur. Vide in
Edicto praetoris. quod proseri lulian. lit,. l. D. de dolo malo. LEM.
Iliados s/ . t 59 Pronuntiat hos versus de Achille. qui Hectorem contento Cursu sequebatur. Virgil. Aeti. XlI. 64: Neque enim teria, aut ludicra Pettin δ' Praemia etc. Sensus est: Quod avuuculo tuo non fialisfecerim, et causam lateor ambitionem fuisse , ei mihi tamen arbitror esse ignns Pu dum , quod , ut vides, hacc me om-hiti O . quasi cursus quidam . non ad ludicrum . aut inane Praemium , Sed ad consulatum serat.. MAN.
Nermathena tua Signum erat in una hasi commune Mercurio et M. nervae: Posuit autem istud Siguiuni icero in gymnasio suo . id est, in Academia villae Tusculanae non in villa. quae Academia dicebatur , Pro pterea quod Mercurius deus est o
mniurn gymnasiorum communis, tam eorum quac aui mi fiunt, quom eorunt quae corporis. Minerva autem sinis
gularis et Propria erat gymnasii, qvod
institnerat ad cultum animi tantum. et nil dispis lationes commentation S-que de philosophiae studiis, quum li
227쪽
elis hominibus, sententia est: tua Hermiathena gymuusio nostro inutum spieudoris et orna monti assert, ut gru uasium nostrum nobis Pulche rimum videatur. Sed nou negabo, mihi to iam illud huic tuterpretationi, utque adeo lectioni non satis Consentire videri. Si dixisset: gymnasium inibi videtur pulcherrimum κλιου αυά-06Ma, mucederem. Nunc quum dicit Latiun, mauises tum mihi esse videtur.
ludi tu ιοιι grmnasium et ἀνάλ M. Hermathena at ἀναθnμα appellatur, nihil mirum esset. Sed illius tautam pulcritudinem dicit, ut longe gymnasio ipsi praeserenda sit, et totum P
tius gymnasium, quam statua illa, αγαθημα putandum sit. Itaque aut probandam censeo lectionem. quam in manuscripto invenit Graevius, estis iaνάθημα : aut, quac prostius ac cedit ad ηλιου . Casauhoui eouiecturam , illius αγάθημα. En N.
II. Scr. Romae A. V. C. 688. Filium sibi natum esse nuntiat t. Catilinam se defendere cogι- tare a. Atticum ut mense ianuaria nomae sit rogat 3. CICERO ATTICO S.
L. Iulio Caesare, C. Marcio Figulo consulibus,
siliolo me auctum scito, salva Terentia.
Abs te tam diu nillil literaru in 7 Ego de meis ad te rationibus scripsi antea diligenter.
Hoc tempore Catilinam, Competitorem nostrum, defendere cogitamus. Iudices habemus, quos volui-mia S, Summa accusatoris voluntate. Spero, si absolutus erit, coniunctiorem illum nobis fore in ratione petitionis: sin aliter acciderit, humaniter seremus.
i) Seil. eo ipso die, quo L. Iulius
Caesar et C. Marcius Figulus consules designati sunt. Defendere Reum de repetundis ob Africam spoliatam. Cunn. Accusatoris P. Crodii, qui tamen a Cutilina pecuniam liccepit, ut tiar Pissime Praevuricaretur. Orat. de rvU. Λrusi'. et Ascou. CORR. Sin aliter aeciderit Vt absolutus Catilina nostra opera votis nostrix nota respondeat. Non intelligi potest, si Catilina non absODatur: nam si non absolveretur, haud erat verendum , ne eum Cicero competitorem haberet. Sud sua spes Ciceronem sesellit: namque Catilina cuin Antonio coitionem feci L De hae coitiove, vid. ΑS Ou. in tog. caud. Sall. Catil. LEM.
228쪽
22ALl B. I , EPIST. 23. Τuo adventu nobis opus est maturo: nam prorsus summa hominum est opinio, tuos iamiliares , nobiles homines, adversarios honori nostro sore. Ad eorum voluntatem mihi conciliandam maximo te mihi usui fore video. Quare ianuario mense , ut Constituisti,
Tuos familiates ) M. Crassum et
C. Caesarem, quos C. Antonio et Catilinae favisse, et Ciceroni adversatos suisse scribit AAeou. vel Horteusium, Philippum , et Lucullum, quos Pi Ci- uarios . et amicos Attici vocat e P. IS. et is h. I. CORI .
Scr. Romae A. V. C. 686 exeunte. Attici aoiam mortuam esse I; ψsum Romae exmectari a ; signa ab eo Ciceroni curata ad Caietam e osita esse 3; Luocetum nondum Placatum 4; Tulliam Pisoni demonsam esse 5. CICERO ATTICO S.
Aviam tuam scito desiderio tui mortuam eSSe, et simul, quod verita sit, ne Latinae in ossicio non manerent , et in montem Albanum hostias non adducerent. Eius rei consolationem ad te L. Saufeium missurum ESSe arbitror.
Quod verita sit Vt anus religiosa,
quae sacra illa frequentaret, vel Potius superstitiosa : iocatur enim Ci- Cero. ID.
Ne Latinae Feminae. ID. In inlato In montem Albanum feriis Latinis conveniendi. ID. Vide Dionys. Halicam. lih. IV. Consolationem ) Etiam hic iocatur Cum Attico, quem suisse Epicureum constat ex multis Cie. locis. Quum igitur moris esset, ut amiel ad amicos literas consolatorias, si occasio
dala esset, mitterent: ait Cicero non esse qnod Alticus hi, infrundi consolationem a se exspectet, eum enim fiescribendam relinquere Suti suto. quisuit et ipse Epicureus: quasi dicat, noli a me diversae sectae homine ex-SPeCtare eousolationem . sed a Saufeio
tuo illo Epicureo. Non dubito hane
esse veram huius loci interpretationem. CA3AvB. - L. Saufeium) Equitem ron unum. Philosophum Epicureum , Λ ilici familiarem. Ex Epicuri seutentia frustra erut lugeri mortuo-
229쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM et . Nos hie tu ilia mensem ianuam uin e Xs Pectnmus: Ex
quodam rumore, an ex literis tuis ad alios missis nam ad me de eo nihil scripsisti. S. Signa, quae nobis curasti, ea sunt ad Caietam exaposita. Nos ea non vidimus. Neque enim excundi Roma potestas nobis suit. Misimus qui pro vectura Solveret. Te multum amamus, quod ea abs te diligenter, Parvoque Curata Sunt.
Quod ad me saepe scripsisti de nostro amico pla
cando , laci, et expertus sum omnia: sed mirandum in modum est animo abalienato: quibus de suspicionibus, etsi audisse te arbitror, tamen e X me , quum Veneris , CognosceS. Sallustium praesentem restituere in eius veterem gratiam non potui. ΙΙOC ad te scripsi, quod is me accusare de te solebat. At In se expertus ost, illum esse minus exorabilem, meum studium nec
tibi de suisSe. 5. Tulliolam C. Pisoni L. F. Frugi despondimus.
rum conditionem , quum nullus post mortem sensus remaneret. Εtρωvικως Cicero mortem rem appellat. LEM.
Ianuaritim Mil. a. V. 687. De nostro amico Placando L. Lucceium intelligit, virum doctissimcim, ad quem exstant aliquot Ciceronis epistolae lib. V ad Fam. Cum hoc fuisse nescio quid Attico controversiae apparet ex multis Ciceronis epistolis. Quae autem causae huius ossensionis suerint, plane nescio: nam id nusquam Cicero indicat ne in o iγ- μοῖς quidem, nisi quod eius inde principia ducta videutur, quod Lucccius Ossensum se dixerat ah Attico in arbitrio quodam . Vide init. Epist. XI. At illud ex Cic. colliginaris, quod Lucceius hic so dissicilem admodum praebuerit ad redeundum cum Attico tu gratiam : taude in ultro eam Petiit, quod Cicero iudicat tu ep. XIV, quae quum sit scripta Messalla et Pisona
coss. aPParet ex eo, ualuimum septem annorum lias similitates fuisse.
Verumtamen quum ait Cicero de nostro amico Placando; videtne ita loqui, quasi nondum penitus abrupta sit, ac ne dissuta quidein amicitia inter Atticum et Lucceium. Nondum igitur amicitiae reuunt intio facta su rat ex more Romano. Sed hoc fuit velut leve quoddam iii rgium et frigu-sculum quoddain. At quum graviores inimicitiariam causae erant, solebant renuntiare amicitiae, idque quum Publice , ni testatur Liv. lib. XXXVI. et alii Historici, tum privatiin. Tac. VI Annal. : Morem fuisse maioribus , quoties dirimerent amicitias . interdicere domo, eumque Iinem gratiae Po
Accusare de te solebat Quod Lucceium tibi nou placarem. I IAN.
230쪽
. Scr. Romae A. V. C. 687. Rogatur Atticias , ut Romam Quintili mense Meniat, sicut Promi serat I; de C. Maeri damnatisne a: iterum de oleuis missis et libris sibi ab Attico conserMandis 3. CICERO ATTICO S.Crebras exspectationes nobis tui Commoves. Nuper quidem . quum iam te adventare arbitraremur, ve- petite abs te in mensem quintilem reiecti sumus. Nunc vero censeo, quod commodo tuo sacere pote
ris, venias ad id lempus , quod scribis. Obieris Quinti fratris comilia; nos longo intervallo viseris; Acutilia
nam Controversiam transegeris. Hoc me etiam Pedu-Caeus, ut ad te scriberem, admonuit. Putamus enim utile esse, te aliquando iam rem transigere. Meuintercessio parata et est, et suit.
a. Nos hic incredibili ac singulari populi voluntate de C. Macro transegimus. Cui quum aequi fuissemus,
Quo commodo tuo Iacere poteris Formula, antiqua ι qua in petendo aliquid nte an tu ἔ est untem ελλει ψις τού eumn αveti quod eum tuo eotri. modo sint. Sie ep. 8, lih. VH : Sed amabo nihil ineommodo .aletudinis fueris, h. . ., eom incommodo. CAS. Q. Ραι is cinnitia Qathus aedilitatem Ouinins petehat. Nam prae in eam gessit triennio post, Silano et Murena eoss. Proximisque eonsulibus Pisone et Messana, ex Proetum est in Asiam profectus e petiit igitur aedilitatem Lepido et Tollo consulatum gerentibus, gessit Cotta et Torquato, quoniam inter aedilitatem et praeturam hiennium intersit uecesse est, vacuum ordinariis honoribus. AIAN.Acutilianam Delegulum suerat Acutilio nomen aliquod Attici; quod Allieus praestitnta dic dissolvere non recusabat. modo Acutilius sali , retamplius ah ipso non petit interim fideiussorem dare volebat Ciceronem. Id seitieet Allieus agebat, ni sibi ab
eo CBveretur, qui nomen Acutilio deis legarat. Hane puto fisisse Aeti lilianaineontroversiam. BOS. - Verum ego pulo, si ea causa tantum fuisset, non intrarum locum tot querimoniis Λe
illii huius, de quibus Cic. epist. Seq. Quare de his nihil certi statui potest.
Mea intercessio Paratus sum Vobis medius et proxeuote1. GRAE .