장음표시 사용
251쪽
248 EPISTOLA RVM AD ATTICVM nihil illustre , nihil sorte, nihil libertim. Sed haec
ad te scribam alias subtilius. Nam neque adhuc mihi satis nota sunt: et huic, terrae filio, nescio cui, committere epistolam tantis de rebus non audeo. 5. Provincias praetores nondum sortiti sunt. Res e dem est loci, quo reliquisti. 6. Tοποθεσιαν, quam postulas, Miseni et Puteolorum, includam orationi meae. A. d. III non. decemb. mendose suisse animadverteram. Quae laudas ex Oratio
nibus , mihi crede, valde mihi placebant; sed non
audebam antea dicere. Nunc vero, quod a te probata Sunt, multo mihi απικωτερα videntur. In illam orationem Metellinam addidi quaedam. Liber tibi mittetur, quoniam te amor nostri plλορητορα. reddidit.
. Novi tibi quid aliud scribam' quid8 etiam . Me
sala consul Autronianam domum emit HS ccccxxxv II.
Quid id ad me 2 inquies. Tantum, quod ea emptione
solet aliud sentire, et aliud loqui, ep. r. lib. VIII Fam. ID. Εω τοῖς πολιτικοὰ In rebus publi
Φιληγητορα Studiosum artis dicendi. i Vulgo noMi tibi quidnam scribam y quod propterea incommodum est, quia iani supra Cicero his novi aliquid scripserat. Ego rescripsi noMitibi quid stiud scribam , quae formula. sequente etiam, sae Pius occurrit, ut ad Att. l. a. Q. Fr. III, eP. I. Hanc formulam imitatus est Plinius lib. III. ep. I 4, 6. T P. Messala Perinde haec su ut accipienda ac si diceret, Meministiti'. mi Attiee, fuisse quum inulti me repre
henderent. quum domum meam emerem, Primum quod tam Caro emerem;
deinde quod pecunia aliena y Atqui
habeo nunc quod illis respondeam: num et earius emit Messala quam ego. et amicorum opibus, uou minus quam ego usus sum. Deinde et fiuum et Messalae factnm defendens ait, nihil velare quin bonus ac prudens civis omi- eortim iacullati hus in emenda domo ad dignitatevi aliquam perveniat. Hic sensus huius loci, quem interpretes ne per caliginem quidem vident. ΜΑΜ. u) Assirmare noti dii hilamus, lo- eum efige Corru Plum. Legimus autem VS XXXVII. quod interpretamur, sestertium tricies septies. Notas autem illas CCCC a mala manu EAAeprosectas persuasissimum habemus. ID
252쪽
et nos bene emisse iudicati sumus; et homines intelligere coeperunt, licere amicorum sucultatibus in emendo ad dignitatem aliquam pervenire. 8. Teucris illa Ientum negotium est, sed tamen est in spe. Tu ista confice. A nobis liberiorem epistolam exspecta. VI kalend. sebr. M. Messala et M. Pisone COSS. Casaithonus malebat: Tu insta, acis, vel quae recepisti, confice, ni e P. consce. Sed est potius: Tu isla quae I 4 extr.
Ser. Romae A. V. C. Ra. In summis occupationibus i Deoiter scribit de prima Pompeii oratione post reditum e bello mithridatico habita a. Eius sententia in concione de iudicibus a praetore in causa Clodiana legendis, et in senatu de Promulgata ad raus eum rogatione 3; de Crassi laudibus Ciceroni tributis 4 ; de sua oratione in senatu habita 5; de Clodii contentionibus ad impediendam rogationem 6 ς de consulum animo 7 ; de aliis quibusdam 8. CICERO ATTICO S. . 'Vereor, ne putidum sit scribere ad te, quam sim occupatus; sed tamen ita distinebar, ut huic vix tantulae epistolae tempus habuerim. atque id ereptum e summis occupationibus. 2. Prima concio Pompeii qualis suisset, scripsi ad te antea: non iucunda miseris, inanis improbis, beatis non grata, bonis non gravis. Itaque frigebat. 5. Tum Pisonis consulis impulsu levissimus tribunus
α Qui redietat e hello Mithrida
Sormsi ad te antea J Vel desideratur epistola haec, et ea est sori sequam liberiorem se musnrum Pollicetur in fine prioris r quam noluit exstare Cicero. Vel baee reserenda ad illa. quae superiore epistola dicta sunt illo loco: Tutis autem amictis ete. CAM M
253쪽
EPISTOLΛRVM AD ATTICVM2IO plebis Fusius in concionem produxit Pompeium. Res agebatur in circo Flaminio: et erat in eo ipso loco illo die nundinarum πανηγυρις. Quaesi Vit ex eo , Placeretne ei, iudices a praetore legi, quo consilio idem praetor uteretur. Id autem erat de Clodiana Peligio
ne δ ab se nutu constitutum. Tum Pompeius μαχ' αριστοκρατιαως loquutus est, Senatusque auctoritatem sibi omnibus in rebus maximam videri, semperque visam
csse, respondit , et id inultis verbis. Postea Messala consul in senatu de Pompeio quaesivit, quid de religione, et de promulgata rogatione sentiret. Loquutus ita est sin senatuJ. . ut omnia illius ordinis consulta γενικῶς laudaret; miliique, ut assedit, dixit, se Putare,
Res agebatur ) Duas circumstantias facti eius notare voluit Cicero obiter. Saepe euini de re ex circumstantiis optime indicatur. Hic autem duas Attico cousiderandas proponit, loci et temporis. Ait igitur, rem tigi in circo Haminio. Haec est loci circumstantia, quam neque temere ponit Cicero, ue-quu ructe interpretes omiserunt ex-Pundere. Pompeius tum suit ad urbem, hoc est, tu exspectatione trium-ν lii, ut remansit extra urbent Prope ad exitu in eius auui, quo trium Phavit: itaque in civeo Flaminia res acta suit, qui erat extra Vibem. Tempus uiat aut : Et erant in eo ipso Ioeo illo die nian leuiarum πανηγυρις. Quid refert Z dicat aliquis. Multum: quod nou observaria ut interpretes. Moribusertim Bomvuis, quo die nundiniae eralit, cum Pn Pulo agi non potuit. Festus utictor tu Fundinas, quem Vide. Ergo cli aut hoc coutra mores sorte ab isto tributio levissimo Fusio; quod tamen ut minus miremur tacit Macrobius, qui docet disputatum diu suis-he , esscut nundinae foriae necne ρ ac
olim quidem fuisse sine dubio, postea tamen lege Hortensia fastas esse factas, ut Possent cait rustici qui nundinandi causa in Urbem Denirent, itesco onere. Quare Postea quam Semel fasiae declaratae lego suerunt nundinae, coe Derunt. ut ait idem Macro h. omnia negligentius haberi, ut minus mirum sit levissimum tri-hunum in re maxima ausum ESSe Cou-ciouem die nundiuarum cogere. CLS., I. e. extra urbem, Potnpeii causa, cui ad urbem manendum era usque ad exitum eius avni quo triuru
pliavit. Παυἡγυρκὶ ConventuS. Quo consilιo Quibus iudiei hus uteretnr in causa Clodiana. MAN. I De saeris Bonae deae Clodii
3) Legendum videtur : Respondit
ilia ut omnia. Certe verba in senatu temere hic ex autucedentibus repetita. Γενικως) Generaliter.
254쪽
LIB. I, EPIST. I 42 A I4. Crassus posteaquam vidit, illum excepisse laudem
ex eo, quod Suspicarentur homines, ei consululum meum placere, Surrexit, Ornatissimeque de meo con
sulatu loquutus est; ut ita diceret, se, quod esset Senator, quod civis, quod liber, quod viveret, mihi acceptum reserre; quoties coniugem, quoties domum, quoties patriam videret, toties se beneficium meum videre. Quid multu 3 totum hunc locum . quem ego
varie meis orationibus, quarum tu Aristarchus es,
soleo pingere , de flamma , de serro nosti illas ρους), valde graviter pertexuit. Proxime Pompeium
sedebam. Intellexi hominem moveri; Dirum Crassum inire eam gratiam, quam ipse praetermisisset, nn ESSE tantuS res nostras, quae tam libenti senatu lau
darentur, ab eo praesertim, qui mihi laudem illum eo minus deberet, quod meis omnibus literis in Pompeiana laude perstrictus esset Τ 5. Ilic dies me valde Crasso adiunxit: et tamen, ab
autem quod vidit Popma postulat de
istis vcbias. Nempe Pompeius nou di- surtu et proprie dixerat, quid de rogatione in Clodium sentiret, sed universe tantum dixerat sibi Ornuia senatusconsulta Placere.
diis urhem, civitutem caede, mea virtute dico esse liberatam. MAN.
Nosti illias ληκυθους Nou discedita translatione. Nam, ut pictores ἐκ των , quae Sunt ampullae Pigmentorum , sumunt, quae nil CO-lorandum npla novere , sic eloquentiae veluti colori lius etc. ID. Proxime Sanctius Minerv. lib. I, e. t si edidit: Proximus Pometiam sedebam, hac adiuncta animadversione: Dicimus latine, Proximus Pommio, Pon etiam, ad Pomycium, a Pυmycio , ρost PomDeitim , secundiam Pommium , Proyter PomPeliam. Hoc ergo, Proxime Pomρeium, per ellipsin dictum est; inti grum suerit, proatae ad. OLIV. Quam ipse De nostris rebus iacens.
i Quod non tam aperte, ut ille,
ms omnibus literis ) Hoc est, in omnibus, qu ne scripsi de Pompeio. Puta in oratione Maniliana; et id genus aliis scriptis Ciceronis. GRAE . α Sic primus interpunxit Benti-voglio. I lem periodi color est, ac ille supra Ep. III, 2. T. Ab illo aperte Vel legendum aper
to, εἰο κως Pompeius enim saepe taciturnus erat, si mrilator, et solebat
aliud scutire, aliud loqui. Fam. Vill,
255쪽
252 - EPISTOLARUM AD ATTICVM illo aperte, tecte quidquid est datum, libenter accepi. Ego autem ipse, dii boni l quo modo ἐναερπερευσαμπυnovo auditori Pompeio 2 si unqua in mihi περίοδοι, si
illo tempore. Quid multa 3 clamores. Etenim haec erat υπόθεσις, de gravitate ordinis, de equestri con-
I vel aperta. ut eum Cieero Apollinis Pythii nomine designet, qui in
oraculis tecta et perplexa dictione Niehatur. - Ab illo verae tecte Huius loci lito est sensus: Non itu mendi unxi Crasso. ut gratiam et amiciliam Pompeii negligerem. Nam eouintra, ut illuni milii redderem amiciorem , quod ille mihi tecte dederat, accepi aperte, et pulam ei gratias egi, quasi apertissime me laudasset.
Εvlπερπερευσάαηv Sensus est: Ego ostentavi me, hoc est, multus sui in declamando de rebus gestis meis, ensnuxi. ens ornavi, eas amplifieavi audiente Pompeio, imo ut nudi rut novus auditor Pompei ns. Quia enim recens ille advenerat, nee fuerat alias auditor meus, quum ego idem Argumentum irae larem, volui nunc arte-pta hae occasioue essicere. ut ille me cognosceret penitius, et qualis quantusque im, quantamque eo absente gloriam sim consequulus. Huce est vera huius elegantissimi loci sententia, quam primi detegimus. Nam iuinterpretes Ουὀεγ υγιις. ti . IIaρι-t Ambitus Merborum, aut
sextis clausularum . aut argumenta rhetorum, aut confirmationes. Περιο
At quae sint, dicere nihil attinet. Καμπαι sunt, recte explicante I. F. Gronovio. Clausulae, flexus molles orationis ab una Parte in alia in , quihus uti licet tu genere ἐπιδεικτικωmagis, ubi iugeuium et cloquetitiam iactare licet, quam in forensibus ora t ton thus, aut in sententiis de re gravi dicendis. Ευθυμηματα non sunt, quae recentioribus dialecticis dicuntur. Parte quadam sua truncati syllogismi, sed antiquis rhetoribus celebratae illae sententiae, e contrariis conclu-εae, quae Propter brevitatem ei eou-traria vcumen aliquod habent, qualis est illa Horatii: cur optas quod habere Serm. l. 3, 326. Alia eXempla suP- peditabit Cicero in Topicis caP. I 3. Κατασκευἡ autem etsi non eandem seiuper apud rhetores vim habet. Ἀ- mea non dubium tDihi est, quin hoc loco dicatur confirmatio alietiitis rei
tiouem complectitur, quum agituus Brgumenta, quod Longino visitis dicitur, quum dilatamus rem et augemus omni ratione, ut nuditor vi in rci aut argumenti capiat, in quo vel mu-xime sumina eloq ueritia cernitur.ΕnN.
i Praecise dictum, et vehementius, quam si addidisset adhibui, ut et illud, quod mox sequitur, clamores.
mores mea orntione et Plausus atque επt .uατιας excitavi ah auditoribus. Au hoc polius Z clamores magnos edidi, et, ut mox loquitur, sonitus, ditan omni figurarum genere oratiouem
ποθεσις Λrgumentum , materia . causa. Quint. III. S. COR n. Ordinis Senatus. ID.
256쪽
cor I ia, de consensione Italiae, de intermortuis reliquiis coniurationis de vilitate , de otio. Nosti iam in hac materia sonitus nostros: tanti fuerunt, ut ego eo brevior sim, quod eos usque isti m η exauditos putem. 6. Romanae autem se res sic habent. Senatus αρειος ποπος. Nihil constantius, nihil severius, nihil sortius. Nain quum dies venisset rogationi ex senatusconsulto serendae. 4 concursabant barbatuli iuvenes , totus
ille grex Catilinae, duce filiola Curionis, A et popu
lum , Ut antiquaret, rogabant. Piso autem Consul, lator rogalionis, idem erat dissuasor. Operae Clodianae pontes si occuparant. Tabellae ministrabantur ita, ut nulla daretur UTI ROGAs. Hic tibi Rostra Cato advolat; convicium Pisoni consuli mirificum sucit: si id est convicium , vox plena gravitatis , Plena auctoritatis, plena denique salutis. Accedit eodem etiam
i Sie reseribi iussit Ernestius Pro
vulg. immortuis. Bene. - Immor-ltiis' Immorativaicitur de eo, qui iun liquo moliendo occupatus moritur. Rutequam rem perfecerit, quod aceidit plerisque e coniuratioue Catili nae. qui post eius et magnae partis coniuratorum abitum ex Vrbe , remane ut sin Urbe, quod viderent nullam esse rei perficiendae spem, quieverunt: etsi uon animo, certe quod ad effectum alliuet, ad sanam mentem redierunt. Hae sunt reliquiae coniurationis, quas ait esse immortuas et sopilas. CASAvB. Vilitiale De vili tute au nouite Polit exstinctam coniurationem consequuta, a Pompeio auuonae Praesecto essecta.
eoustituit lib. I de Oil. qui severi
ita suerunt, ut severi iudices Pro e bio Areopagitae dicantur, ut ἀρ- κως eP. I 3 li. l. CasavB.
3 ut iudicium de sacris pollutis
tudinem siliola Curionis patris diei
S) Lalor erat iussu Senatus , dissuasor , quia Clodio favebat. 6 I. e. ponticulos illos per quoatrausibant cives in sitffragiis serendis tabellas in urnam eouiecturi. LEM. Vt nulla daretur, Uti rogas Quum populus in eampum Martium Convenerat, uti rogationem aliquam Rut acciperet, aut antiquaret, iubetolae singulis hinae dabautur, diverse inscriptae; altera sic. mi rogas , qua signis han, Se rogatiovem acci Pere. et velle uti rogasset ia, qui rogatio. nem tulisset: altera cum litera a i
257쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM noster Hortensius, multi praeterea boni. Insignis
vero opera Favonii suit. Hoc concursu optimatum comitia dimittuntur: Senatus vocatur. Quum decerneretur frequenti Senatu, contra pugnante Pisone.
ad pedes omnium singillatim accidente Clodio, ut
consules populum cohortarentur ad rogationem acincipiendam ; homines ad xv Curioni nullum senatus consultum sacienti assenserunt: ex altera parte sa-cile cccc suerunt. Acta res est. Fufius tribunus lumconcessit. Cloditas conciones miseras habebat, in quibus Lucullum, Hortensium, C. Pisonem, Messalam consulem contumeliose laedebat: me tantum comρerisse omnia criminabatur. Senatus et de provinciis Praetorum, et de legationibus , et de ceteris rebus decernebat, ut ante, quam rogatio lata esset, ne quid
7. Habes res romanas. Sed tamen etiam illud, quod non Speraram , audi. Messala ConSul est egregius, sortis, constans, diligens, nostri laudator, amat OP, imitator. Ille alter uno vitio minus vitiosus; quod
quae erat antiquatae , id est, sublatae
esset integrum maneret. - Muret. el Graev. coni. dirimuntur.
Ciarioni Patri. non filio, qui nou dum id aetatis videtur suisse, ut 1enuior esse Posset, et sane non ita multo Post ut non senator introducitur in Senatum, ep. 24. lih. I l. Con R. llum senatusconsultum facienti Est, Peleuti, ut nullum senatusconsultum fieret, nut etiam , ut senatusconsultum quod ni te erat factum derogatione ad pop. ferenda tolleretur.
CasAvB. Acta res est Facti m est decretum, ut coss. PDPulum cohortarentur aurogationem accipiendam. Con R.
Concessis Mutus V. Cl. legit intercessit. Vid. Praes. Frag. orat. Clod. T.
ceronem solebant dicere, elim omnia comperisse . quod in consulatu ali
quoties de rebus Catilinae id dixerat. Vid. Fan . ep. 5, V. En N. Rogatio De pollutis sacris. COB R.
Aller uno Ditis minus Mitiosus) Hoc est, Piso homo vitiosissimus esset adhuc vitiosior, nisi vitium unum ab aliis vitiis cum Eetrahuret. Nam quisit ignavus, non Potest eSSe Rudax, et multum sormidandus reipublicae . qualis Catiliva. Piso etsi malus erat ut erat, si tamen uecessisset audacia , longe deterior fuisset. CASAvB.
258쪽
iners, quod somni plenus, quod imperitus, quod
Ot 2.ATO TOς, Sed Voluntate ita ut Pompeium post illam concionem, qua ab eo Senatus laudatus est, odisse coeperit. Itaque mirum in modum omnes
a se bonos alienavit. Neque id magis amicitia Clodii adductus secit, quam studio perditarum rerum atque partium. Sed habet sui similem in magistratibus. praeter Fufium, neminem. Bonis utimur tribunis ple- his. Cornuto vero pseudο-Catone. Quid quaeris 38. Nunc ut ad privata
Aπρακτοτατος) Ignavissimus, nihil prorsus Deicus. CORR. Ita καχέκ'ς Translatum est a
schola medicorum vocabulum. Est enim γαχεκτης apud medicos , cuius corpus ita a st asseclum, ut vergat omnino in inorhum. Ideo addit --ἐυntate , ut translationem iudicaret a corpore ad nnimum. Ciceronem auistem tu lihris medicorum apprime suisse versutum , declarant vel tuliniti harum epistolarum loci. diligenter eloquentiae studiosis notandi: et simul meminerimus veram eloquentiam eSse, qude coniuncta est eum scieulia et cognitione rerum Plurimarum , tinde esitorescit et manni omnis copia. Selle Horatius : Scribendi recte sum est et principium et fons. CASAVB. Post illam concionem In quam productus svit a Fufio. COR . In magistratibus neminem. Praeter
sitim bonis, etc. Sic edidi cum Victor. Graev. Lamb. rit seu tentiae vo-ritas constet. Vulgo: Sed habet sui similem in magisιriatibus Ρrnuler Fusium neminem. Bonis titimur tribunis
plebis. Atqui Fufius Clodio savebat. - Atqui tu vulgata lectione Fusius a bonis tributiis excipi dicendus est, quum a bouis magistratibus γCγικῶς
excipitur . et similis Pisoni d uitur.
Cornuto C. Cornuto trib. pleh.
qui trihus post auriis praetor fuit. Ornt. post reditum in serint M. CORA.Psevdc-Catone Hoc e-t, altero Calone, sive Culonis imitatori . inn- tum fuit nomen Culouis, ut molli Romae elini imitarentur . et eum nu- hue vivum pro exemplo sibi proponerent. 1 alis etiam fuit Favonius.
Promissa ρat Mit) Εst, debiti m. ut erat tolles pollicitus, solvit. Sed quin saepe fidem sesellerat Λulonius, et Cicero illε erat iratus, ideo ait indiguabundus miraris. Quod est verbum obscoeuum , et quo Pure qui loquuntur intiue, non temere utuntur; sed sere quum designiaum aliquod malum iaciniis volunt iudicare, Plaut. Post tam foedum facinus Patratum. ID. Argiletani) Argιletum pars Vrbis prope Palatium, sie dictae a caede Argi, quasi Argiletlium. Vide Servium et varronem. In ea partu fuit aliquod aedificium. cuius qnndrantem, hoc est, tertiam partem habebat vel hereditatis iure, vel alio Q. Fratae; uvnc ait Cicero eum emisse reliquum dodrantem, hoc r,t, Semissem Cum tertia Parte. ID.
259쪽
ΕPISTOLIRUM AD ATTICvri patravit. Tu mandata effice, quae recepisti. Quintus frater, qui Argiletani aedificii reliquum dodrantem emit HS Dccxxv, Tusculanum venditat, ut, si possit, emat Pacilianam domum. Cum Lucceio in gratia inredi; video hominem valde petiturire. Navabo operam. Tu , quid agas, ubi sis, cuiusmodi istae res sint, suo me quam diligentissime certiorem. Idibus sebr.
Venditat Vendendi desiderio te
netur, et quasi venale ProPouit. Conn. i Η. e. Tu pro tua Parte essice, ut eum Lucceio in gratium redeas. V ideo hominem nune valde elaborare, ut consulatum Pelat. In eo negotio es PeLam navabo. Hoe est quod dicit ep. et Lucceium consularum habere in animo statim Priere.
Scr. Romae A. V. C. 69a, Id. Mart. Asiam Provinciam Q. fratri obtigisse nuntiat i; quid de suis mandatis et de Allici Usius negotis actum sit, ut scribat,
Asiam Quinto , suavissimo fratri, obtigisse audisti:
non enim dubito, quin celerius tibi hoc rumor, quam Dilius nostrum literae nuntiarint. Nunc quoniam et I audis avidissimi semper fuimus, et praeter CeterOSριλελληνες et sumus et habemur, et multorum odia atque inimicitias reipublicae causa suscepimus; παν-τοιης ἀρετῆς μιμνησκεο , curaque essice, ut ab Omnibus et laudemur et amemur. His de rebus plura ad te in ea epistola scribam, quam ipsi Quinto dabo. Tu me, velim, certiorem iacias, quid de meis mandatis egeris, atque etiam, quid de tuo negotio. Nam
dulcὶ Studiosi Graecorum. alloquenlis in ipso agone. Iliad. XXII. i) omnimodae Mirtutis remini- 268. acere. Sunt verba Λchillis IIuctorem Negotio γ vcmpe Sicyonio.
260쪽
' LIB. I, EPIST. i5 257 ut Brundisio prosectus es, nullae mihi abs te sunt redditae literae. Valde aveo scire quid agas. Idib.
. Scr. Romae A. V. C. 69a, mense Quintili. Attico quaerenti de iudicio, quo praeter exmectationem Clodius' absolutus erat, Cicero primum rationem reddit suarum in m. re actionum 3; deinde quale iudicium fuerit, et quem exitum . habuerit, narrat aὲ tum remtibi. statum malum quidem 3, sed tamen non Prorsus deSPcrandum esse 4 ἔ se tum orationeyemetua tum altercatione Clodium in senatu fregisse ostendit 5. Praeterea suum statum e cinit 6. Deliqua sunt de comi-
tiis consularibus 7; de Attici consilio, quod in Asiam ire nolit 8; de migrammatibus in Amaltheo ab eo ρositis , de literis ad Aditonium datis io; de Cincii negotiis ii; de Attici
Quaeris ex me, quid acciderit de iudicio, quod
tam praeter opinionem omnium sectum sit; et simul vis scire, quo modo ego minuS, quam Soleam, Proeliatus sim : respondebo tibi υστερον προτῆρον Ομαρικῶς. Ego enim, quam diu senatus auctoritas mihi desendenda suit, sic acriter et Vehementer proeliatuS Sum, ut Clamor Concursusque maxima cum mea laude fie-
in Odyssea patet. orditur enim poetant, eo tempore, quo Vlysses in insula Calypso detinebatur, quo anno fatalis illi erat reditus: quis igitur speraret. illa legens. poetam omnia iam Commode, tam eleganter, quae novem primis annis passus erat Vlysses relaturum Z et tameu nihil sere eorum praeterini siti Iade dixit Oμ ρικῶς. CasAvB. De iudieio Clodiano , propter vi lata Bonae Duae sacra. COR R. Υςερου προτερου ) ld est , praei'ofitere, secuta lom, Vel de secundo prius. OM)ριχως Homerias Iliadem orsus a nono anno belli Troiani. mirificam rationem invenit etiam illorum eon memorandorum, quae prioribus au-uia accideraui. Sed illustrius id inulto