장음표시 사용
241쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM 4. De fratre, eonfido ita esse, ut semper volui et elaboravi. Multa signa Sunt eius rei, non minimum, quod soror praegnas ESt. 5. De comitiis meis et tibi me permisisse memini, et ego iampridem hoc communibus ami eis, qui te exspe- Etant, praedico: te non modo non arcessi a me, sed
prohiberἱ; quod intelligam, multo magis interesse sua,
te agere, quod agendum est hoc tempore, quam mea, in adesse comitiis. Proinde eo an rmo te velim esse, quasi mei negotii causa in ista I a m ssus esses. . Me autem eum et offendes erga te, et audies, quasi mihi, si qua puria eruiu, non modo in praesente, sed Perse parta sint.
6. Tulliola tibi diem dat; sponsorem appellas.
Possumus hine inde oontrahere. MAN.
Praegnas et damnas ι quae apud Iurisconsultos saepe legitur, Sunt Veteris lia tae reliquiae. Sic sanas unde sanates Gel io AVI ι ro. C fg B. Praegnas, 1 Probo credimus , heri-hendum est. Is enim tu suis Catholi eis ita scribit: Gnas , tertiae sunt declinationis: lis Deliant genitruo, ut Praegnμεν ρ egnatis. V hi in scri-Plura me dum effie non Potest. MAL. - Bentiv. yriamnans. Permiissse Vt eorum causa Romam ue venias. Et de comitiis accipe non consularibus, sed praetoriis. MAN. Diem dat Dare diem, est constἰ- tuere diem solutioni, quae si tum non rePraesentatur, Potest is cui dies datus est a creditore in vocari.
addunt non, et revolarunt Manut. et V lat. hoc sensu et Antea, quod tu ei promissum munuscurum non mitte- es. me fimusorem appellabat; nunc sponsorem omittit I te ipsum iu iudicium voca tr itaque faciunduin tibi est, ut promissum omnino solvas. In vulgatis libris Omnsorem amellullegebatur. Ego negantem particulam interieci, sumptam ex antiquo BE11arionis exemplari, sententia. milix quidem ut videtur. mirifice C in pro abante. MAN. - Sed hoc in re negat Ernelltius et nempe h. l. idem dieit Cicero quod supra ei'. 8 sic expresserat: Tulliola tuum munuseratum uagilat, ut me ut spousorem BPPell*t.
242쪽
Ser. Romae A. V. C. 686. Frustra se adhuc elaborasse scribit in Lucceia Metere erga Attia cum Moluntate recrueranda, nondum se designatum praetorem esse a p iterum ut ea quae Atticus Academiae Ciceronis par
Merit , mittat, librosqus albi conse et, petit 3. CICERO ATTICO S.
Et mea sponte iaciebam antea, et post, duabus epistoIis tuis perdiligenter in eandem rationem Scriptis,
mRgnopere sum Commotus. Eo accedebat hortator as
siduus Sallustius, ut agerem quam diligentissime cum
Lucceio de vestra vetere gratia reconcilianda. Sed, quum omnia fecissem, non modo eam voluntatem eius, quae fuerat erga te, recuperare non Potui, Verum ne causam quidem elicere immutatae voluntatis. Tametsi
iactat ille quidem illud tuum arbitrium, et ea, quaeia in tum, quum aderas, offendere eius animum intelligebam; tamen habet quiddam profecto, quod magis in animo eius insederit, quod neque epistolue tuae, neque nostra allegatio tam potest facile delere, quam tu PraeSens non modo oratione, sed tuo vultu illo familiari tolles; si modo tanti putabis id quod, si me audies, et, si humanitati tuae constare Voles, Certe putabis. Ac, ne illud mirere, cur, quum ego antea significarem tibi per literas, me sperare illum in nOStra potestate lare , nunc idem videar dissidere; in-
Sallustius) Cieeronis familiaris. non ille Historiarum scriptor. LEM. i) Arbiter suerat Atticus. in cauissa aliqva Lueeeii, et Contra eum Pr nuntiaverat. LEM. Allegatis Hoc est, submissio , aut subornatio. Sum enini a te submissus ut te apud ipsum in gratiam ponerem.
Allegare dieitur ille qui submittit aliquem ad aliquid clanculum perfi
ciendum. Sic allegare testem. Teren. Ande. : Ne credas me allegatum, h. e. ne credas me gubornatum. GI Ev.
243쪽
credibile est, quanto mihi videatur illius voluntas obstinatior, et in hac iracundia obfirmatior: sed haec aut
sanabuntur, quum Veneris; aut ei molesta erunt, in utro Culpa erit. u. Quod in epistola tua scriptum erat, me iam arbitrari designatum esse; scito, nihil tam exercitum esse nunc Romae, quam Candidatos, omnibus iniquitatibus; nec, quando sutura sint comitia, sciri. Ve
rum haec audies de Philadelpho.
S. Tu, velim, quae Academiae nostrae parasti, quamprimum mittas. Mire quam illius Ioci non modo usus, sed etiam cogitatio delectat. Libros vero tuos Cave cuiquam tradas. Nobis eos, quemadmodum scribis,
Conserva. Summum me eorum Studium tenet, sicut
odium iam ceterarum rerutri: quas tu, incredibile est, quam brevi tempore quanto deteriores offensurus sis, quam reliquisti.
Aut ei molesta erunt, in utro culm
eru) Ciceroni a quibusdam nimis gravis dica dicitur propter haec ver-ha: quorum non est sententia , Lucceio creandam molestiam , uter etiam ex illis auctor exstiterit culpae et omfensae. sive iniuriam alteri secerit. Sed hie, ni fallunt me omnia, est Sensus, molestiam fore imponendam
illi. in quo futura sit culpa, quo minus iterum possitit redire invicem in gratiam. I. A. Fabricius, Bibl. lat. lib. I, cap. 8. Scripsit hoc . opinor, Cicero. ut Epicureum Attici torporem excitaret. Volebat ille quidem reconciliari cum Lucceio, sed alleua Ciceronis atque amicorum OPera, nulla sua. Id. quod ex epistola huius Ithri quinta intelligi potest, itemque ex decima. Frustra ergo ii, quos Fabricius designat, Ciceronem traduce-hant, uti persidiosum hominem atque improbum . qui polliceretur iactarum se suis artibus, ut huius offensionis culpa omnis atque invidia in Lucceium . quo iure, qua iniuria, derivaretur. Aiunt Ciceronem ita scribere. ut Attico plus tribuat . quam Lucceio. Quid tamen scribere poterat magis ex aequitate, quam istud' In utrolibet culpa erit. illi erit molestia. Tum nihil in trihus est epistolis, unde colligas, sulso queri Lucceium:
fiunt aut ciu multa , quae si guificent, Prosectam esse ab Attico gravem iu-iuriam. OLl F. i Corradiis Putabal ngi de constitutu Ciceronis, Manutilis aut in de Drueturii, quem Scliuig. omnitio sequitur. Faciunt ε:uin Maia utio Casauis honus et Mousultus. LEN.
244쪽
sevcvis illa lotitum sane negotium: neque Cornelius ad Terentiam postea rediit. Opinor, ad Considium, Axium, Selicium confugiendum est. Nam a Caecilio
propinqui minore centesimis nummum movere non
Possunt. Sed, ut ad prima illa redeam , nihil ego illa impudentius, astutius. lentius vidi, ut ibertum
mitto; Tito mandavi; n σκέεις atque m/αβολαυΣ. Sed nescio, an τοτομοπον ἡμῶν. y Nam mihi Pom-
Teucris Ficto nomine appellat ne mulier quaedam C. Λulo uti. Mace doniae Pr os. necessaria, quae Ciceroni pecuniam mutuam se daturum Promiserat, qua ei Iopus erat, qui tum domum de Crasso emisset. Eadem videtur Ciceronem rogasse, ut C. Autonium de lauderet. Haee fgebantur interprete Cornelio quodvin. Selicium Feneratores scilicet. Minore moMere Est, minore seno
Centesimis Nou ab anu ua. sed amenstrua solutione centesimae dictvensurae , quia singulis mensibus centesima pars sortis Pendebatur, quae . si cundum nostrorum temporum rationem et loquendi consuetudinem. duodecim in annum faciunt: veteres enim in usurarum ratione menstrua tempora observabant, non, ut uune,
de Teucride. - Fortasse legendum ad Primum illam, quod Ernestio quo
Libertum mitto; Tito manda, i . Vetha sunt non Cicerouis. ut quidum existimaut . sed Autonii, qui solven- lae pecuuine diem produceret his verbis r Libertum mitto; subaudi, qui numeret: Tito mandusei; ut scilicet ipse tibi pro me satisfaceret. Aulouit igitur σκηψεις haec fiunt, atque αγα- βολαι, id est, tergivexsatione4, et dilationes. II A M. ij Autonius, inquit, non solvit: sed hoc optime cadit. ut deinde otiis defendendi causa milii nulla sit. Et spectavit fortasse ad illum versiculum, qui est iu Graecis sententiis.
245쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM peiani prodromi nuntiant, aperte Pompe Ium acturum , Antonio succedi oportere: eodemque tempore aget praetor ad Populum. Res eiusmodi est, Ut ego, nec per bonorum . nec per popularem existimationem , honeste possim hominem defendere ; nec mihi libeat, quod vel maximum est. Etenim accidit hoc, quod totum cuiusmodi sit, mando tibi, ut perspicias. Libertum ego habeo , Sane nequam hominem, Hila
rum dic O , ratiocinatorem , et clientem tuum. De eo
mihi Valerius interpres nuntiat. Chiliusque se audisse scribit haec: esse hominem cum Antonio; Antonium porro in cogendis pecuniis dictitare, partem mihi
quaeri, et a me Custodem Communis quaestus liber-
Nagis e re nostra est, eum non solvere, qui tu si . quod volebamus, sol veret. Quod casu, Dou eousilio uostro. sit. ID. - ταυτόμα v nWsivxaniου βουλείεται; est versiculus Menandri. Eo quod hic utitur, satis declarat Teucridis uegotium aliquo modo colitvuctum fuisse cum Antonii
peius, ex bello Mithridatico rover- tuus, celeri cursu Praemittit. MAN.Acturum lii setiatu. ID.
mam evocetur ad causam de repeluu
ilis dicendam , quoti socios diripuerit. Nec tamen hoc anno, id est Di. Sorie , et MESSolla coss. sed hiennio post, id est Caesare ei Bibulo coss.causam dixit C. Antonius. Quod e Suetonio, et orat. Pro domo planum sit. ID. Ratiocinatorem Qui tractabat rationum libros. quum mihi serviret servitutem : vel quia nunc est ratiocinator Anto uti. CAsΛVB.
Ioeo videri moris fuisse, ut fiervi. quum libertate clonarentur, optare ut et eligeient patronum, in cuius clientela essent futuri ex i ure civium Roma uorum. Atque hinc notabis dupli
cem Patrouum diverso respectu euu
dem habuisset alterum habebat ut li-hertus, alterum ut clietis. Sunt enim relata inter se putroviis, liberius, et Patronufi, cliens. ID. Vialerius interμres Putaui quidam esse hunc P. Vnterium. cuius meiatio epist. u, lib. XIV nu futuit. Petitu in sane litiguarum suisse oportet, qui in senatu orationes legatorum Peregre advenientium interpretaretur. Nam id fuisse eius miluus videtur. ID.
louium sub cellae Domitie mugnnm pecunivm coegisse, hocque t Aram e se
praetextu apud amicos, partem huius pecuniae eleberi Ciceroni, quod Itimc ei promiserit, quum sibi provinciam ,
quam sortilus erat Cicero, cederet. Notum et, im est hoc Ciceronem -cisse, qNum tem Pore cons 'irationis alii in aliae Collegae nitimum sibi adiungeret. Gn ΑΕ v.
246쪽
LIB. I, EPIST. Ialum esse missum. Non sum mediocriter commotus;
neque tamen credidi; sed certe aliquid sermonis suit. Totum investiga, cognosce, perspice. et nebulonem illum, si quo pacto potes, ex istis locis amove. Huius sermonis Valerius auctorem Cn. Plancium nominabat. Mando tibi plane, totum, ut videas, cuiusmodi sit.
5. Pompeium nobis amicissimum constat esse. Di vortium Muciae vehementer probatur.
4. P. Clodium, Appii F., credo te audisse, cum Veste muliebri deprehensum domi C. Caesaris, quum pro
populo fieret, eumque per manus Servulae Servatum et eductum; rem esse insigni in mia : quod te moleste ferre certo scio. 5. Quod praeterea ad te scribam, non habeo; et mehercule eram conturbatior. Nam Puer festivus, an agnostes noster, Sositheus decesserat, meque Plus quam servi mors debere videbatur, Commoverat. Ταvelim saepe ad nos scribas. Si rem nullam habebis, quod in huccam venerit. scribito. Kal. ianuar. M. Messala, M. Pisone COSS.
DiMortium metae Q. Mucii Scae- adulterii cum C. Caesare nuntium volae filia QQ. Metellorum , Celeris rei riserat. et Nepotis soror, quam Pompeius Domi C. Caesaris Hoe anno prne uxorem duxerat. eique ex Mithrida- toris et pontificis max. Sacra autem lico bello rediens ob suspiuionem Bouae Deae vel in consulis, vel iupraetoris aedibus fiebant.
247쪽
Ser. Romae VI kal. Febr. A. V. C. 69a.
Scribit se tres ab Attico mistolas accePisse, tardiorem Mero inscribendo esse, quod tabellarios fideles non inueniat i; de dioerso Consulum Pisonis et Messalae ingenio α; de Clodii incestu 3. Pomyeium se aρerte laudare, occulte inuidere 4. de Draetorum prooinciis S; de orationibus suis ad Atticum missis 6; de domo a Messala consule e ta 7 ; Teucridem Nem facere solutionis 8. CICERO ATTICO S.
Accepi tuas tres iam epistolas: unam a M. Cornelio, quam Tribus Tabernis, ut opinor, ei dedisti; alteram, quam mihi Canusinus tuus hospes reddidit; tertiam, quam, ut Scribis, ancoris sublatis de phaselo dedisti : quae fuerunt omnes rhetorum. Pure loquuntur, quum humanitatis sparsae sale, tum insignes amoris notis. Quibus epistolis sum equidem abs te Iacessitus ad scribendum; sed idcirco sum tardior, quod non invenio fidelem labellarium. Quotus enim quis
que est, qui epistolam Paulo graviorem serre possit, nisi eam pellectione relevarit8 Accedit eo, quod mihi
ticum vocatu Cicerouis futuri consulis supra saepe dictum. Videtvr in Vrhe svisse totum onuum consulatus Ciceronis, et sequcute quoque, Sub
euiris sinem abiit Romn in Epirum. Ex illo itinere datas ab ipso literas ad
Ciceronem , quoties Osserretur occv
si O, opstaret ex hac epistola: ex qua etiam liquet superiorem a Cicerone 1cri tam esse iid Atticum, quum alltitia in itinere esset: videtur cui in Atticos leti te in hoc itinere ambulasse,
vel pluribus locis substitisse. CMAvB. 1 Olim edebatur vel ancoris so&lis , vel ancora soluta. Bene nutem Casau bonus monuit Latine quideici dici oram solseere, uoti ancoram sol- Mere. Itaque corrigendum ceu sebatavcora sublata. Postea Gruterus in cod. Pal. iuvenit ancoria sublatis, quod rece Pi.
Pellectione rete rit De curiosis labellariis. qui epistolas de rebva gravibus scriptas perlegunt; veluti qui literas peeunia graves serunt. pondere fastidiit eas relevant Decu- uiam auferendo. Lepide. BENT.
248쪽
non est notum, ut quisque in Epirum proficiscatur. Ego enim te arbitror, caesis apud Amaltheam tuam
prosectum. Neque tamen id ipsum certum habeo, quando ad Antonium proficiscare, aut quid in Epiro temporis ponas. Ita neque Achaicis hominibus, neque Epiroticis paulo liberiores literas committere audeo.
Sunt autem post discessum a me tuum res dignae literis nostris, sed non committendae eius in odi periculo , ut aut interire, aut operiri, aut intercipi possint. a. Primum igitur scito, primum me non eSSe rogatum sententiam , praepositumque esse nobis pacificatorem Allobrogum, idque admurmurante Senatu , neque me invito, esse iactum. Sum enim et ab observando homine perverso liber, et ad dignitatem in re publica retinendam contra illius voluntatem solutus : et ille secundus in dicendo locus habet auctoritatem paene principis, et Voluntalem non nimis
Caesis apud Amaltheam Iocatur, Altieum sueto sacri scio in Achaiam ad exigendam a Sicyoniis pecuniam debitam prosectum , tanquam imperatorem ad bellula. Amalthea , sive Amrattheum , erat villa Attiei in Epi
ro, sorte a copia rerum omnium dicta , quasi capra Amalthea. . POP.
i) Ad exprimendam n Sicyoni Ispecuniam . quam ei debebant. Ad Antonitim Proficiscare Cum li-leris in quibus te illi commendo, eP. 5, lib. V Fam. Vnde illi postea gratias egit, ep. I 3 h. l. Pop. α Seil. a M. Pupio Pisone cos. h. a. Paefficatorem Allobrogum C. Cal-Pumium Pisonem tutelligit, qui Galliam Narbonensem ex consulatu ob tinuerat, in qua Allobroges. In ad-niinistrationis istius tempore videntur movisse aliquid Allobroges, quod et historia coniurationis Catilinariae declarat: Piso incistientem motum sua Prtidentia con osvit, et fluctuantes animos in ossicio contintiit. Ideo ap- Pollatur Pacisi cator AllobDogiam, quod lanieli Cicero videtur non sine urbanitnte aliqua dicere, et ioco. CASAVB. Admtirmurante senatu Senatus signi sicubat sibi non placere. Nun. . nomine M. Pisoue Cos. CVRB. Paene princi sὶ Gell. lib. IV, c. ro. ID. Hoc sapientissime scri 'tum est. Nain primus locus bene lentiae conis
aulis fere attribuitur; neque is, qui primus rogatur, insciari Potest, qui α
249쪽
EPISTOLA A vM ΛD ΛTTICVM devinctam beneficio consolis. Tertius est Catillus, quartus si etiam hoc quaeris Hortensius. Consul autem ipse parvo animo et pravo , tantum cavillator genere illo moroso, y quod etiam sine dicacitate ridetur, lacte magis, quam iacetiis ridiculus, nihil agens Cum republica, seiunctus ab optimatibus: a quo nihil speres boni rei publicae, quia non vult; nihil metuas mali, quia non audet. Eius autem collega et in me perhonorificus, et partium studiosus, ac defensorhonarum. Quinimmo leviter inter se dissident. 5. Sed vereor, ne hoc, quod insectum est, Serpat Iongius. Credo enim te nudisse, quum npud Caesa rem pro populo fieret, venisse eo muliebri vestitu virum; id que 4 sacrificium quum virgines instau- Passent, mentionem a Q. Cornificio in senatu sactam : is suit princeps; ne tu sorte aliquem nostrum putes)
Postea rem ex Senatusconsulto ad pontifices relatam, idque ab iis nefas esse decretum: deinde ex senatu S-
se obstrictum consuli sateatur. Serua.dias autem locus aiactoritiali et dignitati ad cribitur, ut saepe hic maior quam Primus haberetur. Sic Themistoeli a Lacedaemoniis prudentia sua devictis Persis. sulsiogiis in uruam coniectis, quum Cou tenderetur ulruru Alcibiadi, qui et sortitudine sua multitudinem Persarum devicti, praesci rideberet, an Λlcibiades Themistocli, secundus locus Prudentiae , qua victoria parta suerat, ut tribulus est. Du-I,ium autem non fuit, quin Primus locus benevolentiae, alter virl uli ut tribuatur. Vide Ilerod. et Plutarcii.
Tantum eui illator vetus codex :
Nihil agens Nusquam hoc loquendi genus reperias: legendum igit tirnihil agens cum PoPulo. Po 'ulus est seiunctus nb optimatibus. Sunt clune sectiones . niterv populi, altera optimatum. Hoc linque dicit nilial agens cum ROPulo. seitinctus ab Dytimulibtis , neque Phicut Pol talo, neque optimn- lihvs. neutri palli servit. Mun. Colle M. Valerius Messula. a Η. e. ne talis consul etiam colis togae suam scubiem a Dicet. Sic enim xccle Graevius luterpretatur. Confir-mniat Mune paulo post dici utor de Pisone et Mossala . iii causa pollutorum a Clodio Mnue duac saCrortim. 3 Schuri. , auctore Murcto, Scripsit ictisque, quod damuat Betiti-vogli
250쪽
Consulto consules rogationem promulgasse; uxori Caesarem nuntium remisisse. In hac causa Piso, amicitia P. Clodii ductus, operam dat, ut ea rogatio, quam ipse fert, et fert ex senatusconsulto, et de religione, antiquetur. Messala vehementer adhuc agit Severe ;honi viri precibus Clodii removentiar a causa; DPBrae Comparnntur; nosmet ipsi, qui Lycurgei a principio fuissemus, quotidie de mitigamur. Instat Et urget Cato. Quid Inulta Τ vereor, ne haec, neglecta a bonis, defensa ab improbis, magnorum reipublicae malorum
4. Tuus autem ille amicus, scin' quem dicam 8
de quo tu ad me scripsisti, posteaquam non audero treprehendere, laudare coepisse, nos, ut ostendit,
admodum diligit, amplectitur, amat, aperte laudat; occulte, Sed ita, ut perspicuum sit, invidet. Nihil come, nihil simplex, nihil is τοις notatiost honestum,
noni Miri opliinales, nobiles, Primores, ut iusiuitis in locis . Ga Ev. eum ei Non a Lycurgo rege Lacedaemoniorum ducto nomine se Lyeurgetim fuisse scribit; sed a Lyeurgo oratore Atheniensi, quem ferunt in dicendo valde severum et acerbum exstitisse. Bos. - Εgo, qui sacer reprehensor et vindex malorum instar
Lycurgi illius nobilis Atheniensis oratoris, de quo Diod. Sic. VI, 8s, et Cic. in Brut. 34 , quotidie remitto aliquid de severitate mea. GRON. i Pompeius. Serviebat enim
omnibus gratiosis tum temporis, ut acta eius hello Mithridatico confirmarentur. ID. - Floruit Pompeius extra Vrbem dum fuit, et pro PoPulo romano bella gessit. Reversus in Urbem inisere incuit: quamquam iPSe sane tu causa suit, qui dum vult omnium gratias retiuere, omnium amisit. Cas. Scin quem dicam Non taut uni haec verba uotia Parentheseos era ut includenda, sed omniu quae sequvu-tur usque ad me isse, ubi desinit parenthesis. Non hic Cicero Pompei timnominali in indicat, sed indicat certissimo iudicio. Is est, inquit, de quo tu scripsisti ad me. Postea et . Nec dubiuin Atti eum id scripsisse Cice-rOui, una aliqua ex tribus episti tis. quae linius initio commemorantur. quum Roma diseedens incidisset in
Pompeium, qui e hello Mithridai leo
Romam redibat. Nam eum Romam venisse, et suisse ad urbem hoc lem Pore opparet etiam ex seq. epistola.
Laudare coe s se in Sero . Nam nimium diu tacuit, ep. is h. l. Idqueritur Cicero ep. 7 , lib. V Fam. CORE.