장음표시 사용
311쪽
EPISTOLARUM AD ATTICvMobsum reipublicae 2 Quin etiam, si mihi nemo invi
deret; si omnes, ut erat aequum, faverent: tamen non minus esset probanda medicina, quae sanaret vitiosas partes rei publicae, quam quae e XSecaret.
Nunc vero, quum equitatus ille, quem ego in clivo Capitolino, te signifero ac Principe , collocaram , Senatum deseruerit; nostri autem principes digito se caelum putent attingere, si mulli barbati in piscinis sint, qui ad manum accedant; alia autem negligant: nonne tibi satis prodesse videor, si perficio, ut nolint obesse, qui possunt 2 Nam Catonem nostrum non tun mas plus, quam ego : Sed tamen ille, optimo animo utens, et summa fide, nocet interdum reipublicae: dicit enim tanquam in Platonis πολιτεια, non tanquam in Romuli nece , sententiam. Quid verius , quam in iudicium venire, qui ob rem iudicandam pecuniam acceperit 3 Censuit hoc Cato, assensit senatus. Equites curiae bellum, non mihi; nam ego dissensi. Quid impudentius publicanis renuntiantibus7 Fuit tamen, retinendi ordinis causa, iacienda iactura. Restitit et pervicit Cato. Itaque nunc, consule in carcere in-Equitatus Eqnites romani, quos
In elioo Capitolino In aedae Con-eordiae, ad radices assurgentis Capitolii. Te signifero , ac ρrineme Quum hequoque, equestris ordinis principem, ad eam consultationem adhibui. Sed persistit Cicero in translatione rei militaris: et quia dixerat Equitatus. intulit Te signi ro: quum nihil aliud signiscet, quam, in senatu Atticum, qui principem locum ordinis equestris obtineret, eum caeteris equitibus adfuisse. ID. Principes Principes cives LucuIIus, et Hortensius. Pisciuarum studiosi. Εp. 36, i 7. I 8. lib. I. ID. Π διτειαὶ RepubIica. Quid Merivs aequius.. In iudicium Menire, accusari apud iudices. ID. Curiae bellum Indixerunt, subaudi. Et Curiam accipe pro senatu ; ut sit continens pro conterito. ID. i Petentibus. ut locatio Asiano rum vectigalium induceretur. Lib. I, eP. IS. ID. Retinendi ordinis causa Equestris. Publicani enim equites romani. ID. Consule in carcere incluso γ L. Flavius tribunus plebis Metellum cou-
312쪽
LIB. II, EPIST.cluso, saepe item seditione commota, aspiravit nemo eorum, quorum ego CODCUrsu , ite inque Consules ,
qui post me fuerunt, rempublicam de sendere solebant. ci Quid 2 ergo istos, inquies, mercede conductos habebimus 3D Quid faciemus, si aliter non possumus 3
an libertinis atque etiam servis serviemus 3 Sed, ut tu ais, αλὶς σπουδές. 7. Favonius meam tribum tulit honestius, quam
suam; Lucceii perdidit. Accusavit Nasicam inhoneste, ac sinodeste tamenJ dixit ita, ut Rhodi videretur molis potius, quam Moloni, operam dedisse. Mihi, quod
desen dissem, leviter succensuit; nunc tamen petit iterum reipublicae causa. Lucceius quid agat, scribam ad te, quum Caesarem videro, qui aderit hi duo.
sulem in carcere inclusit, quia legem Bgrariam perferri non sineret. Aliis tamen tribunis opem serentibus, et Pompeio suffragante, aliquot post horis exivit. Dio lib. XXXV I. r. ID. Mercede conductos Equitum ne ro mauorum studium in rem p. erit largitionibus et pecunia conciliandum R
positum est a nobis in tuenda ordinum mucordia. MAN. Meam tritam tralit honestius Tti-hum ferre dicitur, cui tribus vel magistratum petenti, vel commodum aliquod suffragiis defert. Tribus autem Ciceronis videtur Cornelia suisset quum in ea censeri solitos esse Arpinates Liv. lib. 38 significet. ID. Moerii perdidit Nec mirum, Perdidisse Lucceii tribum , quippe quum
Lucceius Caesaris, Favonius Catonis familiarissimus esset. Cato autem et Gesar cum Datura , tum vitne iustituto dissidentes. ID. Ac modeste Pugnare haee prope videntis et tamen eo ipso lepida sunt et inexspectata. Modeste enim dicere laudem nullam habet in oratore : mi
nus in accusatore, quem vehementem, BCrum, exertum ut Pugnacem esse
oportet. Nasus igitur modestiae ver-ho subest, cum quadam tamen laudissimulatione, quod modestia in hominum vita laudi ducatur. Siguisicat igitur eum frigidum et malum ne usu lorem fuisse. TvRN. Advers. XXX. cap. 23. - Male igitur Maiaspina correxit moleste. LEM. - Dicit Alii, dixit. Schiitet. locum omnem ita constituit, solita licentia: Nasicam accusaMit moleste, ac tamen dixit ita, ut etc. I. V. L. - Si modeste lamen tollas, facilior sensus exsurget. ΒΕΝT. Lectionem et interpunctionem Bentivolii sequimur. Tmolis potius quam Moloni Προσω v μασια. Potius molis pistrivariis, quam Moloni rhetori. DOP. Defendissem Nasicam. COR R. Re ublieae eausa Exagitatio Fa- vovit eum excusatione, quod iterum
313쪽
3. Quod Sicyonii te laedunt; Catoni et eius aemu latori attribuas Servilio. Quid Τ ea plaga nonne ad multos honos viros pertinet 7 Sed, si ita placuit, Iaudemus; deinde in dissensionibus soli relinquamur.
9. Amalthea mea te exspectat, e L indiget tui. Tusculanum et Pompeianum valde me delectant; nisi quod me, illum ipsum vindicem aeris alieni, nere non Corinthio, sed hoe Circum raneo, ObΓuerunt. io. In Gallia speramus EsSe Otium. I. Prognostica mea cum onatiunculis propediem exspecta , et tamen, quid Cogites de adventu tuo, scribe ad nos; nam mihi Pomponia nuntiari iussit, ta mense quintili Bomae sore; id a tuis literis, quas ad me de decessu tuo misoas , discrepabat. I 2. PaetuS, ut antea ad te Scripsi, omnes libros ,
peteret: iterum enim Petere non Sun, sed reipublicae causa: alioqui post peiorem repulsam non fuisse petitu
Te laedunt Non solventes. Deinde in dissensionibus ita in omni hiis legitur. Itaque εἰρογικως ,
qtrodumque eum stomacho geribi. di- Cendum est. MALASP. Coniiciehat Naarist. Hiscessiouibus p ic 'ue Bostiis recepit. Vulgatam praefero. Hoc enim Cicero dieit. Age probemus, quin sic placvit senatui, sententiam Catonis: deinde viso in dignensioni hiis civilibus, quum senatus auctori luserit tueuda eoutra popularium i e tum , deseramur nos, qui optimatium Causiam Rgimus, ab equestri ordina et hominibus illis locupletibus, quibus grave damnum illotum est seuatus con Ito illo. GRAEv.
Amalthea Vide ep. t 7. lib. I. Vinclinem aeris alieni in Coniuratio
Catilinae propter aes alienum facta, odio mantinu exeditorum. Recte igitur vindex. et serunt or creditorum Cicero, quin conivrvios occiderat.
Aera non Corinthio Sensus est: Tusculani. et Pompeiani aedi sentio magnum inihi aes alieuum attulerunt. Sed iocul ne tu ambignitate verbi et quum aes Corinthium maxime Inudaretur. ID. Hoc circum raneo Quod ab argentariis foeuerautitiua sumitur, qui tuburuas hutiebant in porticibus circa forum. l D. Prognosti Cicero inter'relatus esti versibus Arati Prognostica, ut eo Lut o libris De Divitiatio e : quare non habeo do hium, quin ea in olligat. Meminit horum etiam libro ea rundem epistolarum XV, his verbis:
314쪽
munus in tua diligentia positum est. Si me amas, Cura, Ut con Serventur, et ad me Perserantur. Hoc mihi nihil potest esse gratius: et, quum GPseCOS, tum vero diligenter Latinos ut conserves velim. Tuum osse hoe miam sculum putabo. '
Αd Oetavium dedi It teras; cum ipso nihil eram
loquutus. Neque enim ista tua negotia provincialiaeSse putabam: neque te in tocullionibus habebam.
Sed scripsi, ut debui , diligenter.
Proseincialia Cicero putabat Atticum exercere foenus in liberis sole in ei vitat thus, ut Delo, Albenis, Scyone: non etiam in provinciis, ut in quibus Romani magistratus ius diis cetinui. ut in Macedonia, quam tunc C. oetnvius Angnsti Caesaris pater pro 'rariore admini trahat. Ideo vocat pro 'incialia negotia quae eraut cum Ρrovincialibus horuinibus, et apud magistratus provinciales expediebantur. POP. etillionibus) Hoe nomine iam Turiae hus docuit significari foeneratores , quosi dicas foenera torculos: citiusmodi erant negotiatores, et Rrgentarii , qui scienus in provinciis exercebant. Bos. Vide Turnehi Λd- vers. XXX, 23.
Scr. A. V. C. 693, initio Decembr. ex Tusculano. Miso Q. Ciceranem P F. aegrotantem commendat r. Libros Dicaearchi sibi Maide placere signisicae a. C. Antonium re-Petundarum reum , nondum e provincia redire scribit, Atticum Romam inoitat 3. CICERO ATTICO S.
, idemur. te, Ciceronem nostrum; et nos μυο ιν
Θεχι) Putrui. Quo sensu Horatius, coniicio legendum : Cura, amabo te, Ne sis Palmus mihi. Cons. Ex dein Cieeronem nostr me cui n vvoσειν Pravatae veterio scripturae Vestigiis υidemur. Λegrotabat apud Λtticum
315쪽
2. Πεαηναίων in manibus tenebam, et hercule magnum acervum Dicaearchi mihi ante pedes exstruxeram. O magnum hominem l et a quo multo plura didiceris, quam de Procilio. Κορtυθιων et Αλυαιων puto me Romae habere. Mihi crede , lege sis hoc
otio; mirabilis vir est. Ηρωεις, si homo esset, eum potius legeret, quam unam literam scriberet; qui me epistola petivit; ad te, ut video, cominus accessit. Coniurasse mallem, quam restitisse coniurationi, si illum mihi audiendum Putarem.
Q. Cieero Q. F. Eum igitur patruus
avunculci diligenter commendat; et tuo magis declaret suam erga illum voluntatem, dicit se sibi videri una Cum eo aegrotare. Nun. Var. Lecl. lib. XlV, cap. 7. - Συvv σειν Sin alti retus recte e vestigiis codicis nuti qui emondavit tu quo scri-Ρtum emt C NOA CvNOSTi . Nempe filioliis Q. Ciceronis aegrotabat apud Atticum, et patruus significat se sibi videri cum eo aegrotare. Vulgo θεῖot.
Πελλη va v Librum Dienenrehi depopulis Pellenaeis. De quibus Suidas.
Magnum aeeureum Dicaearchi ex-st aeriam) Est, mn am partem legendo evolveram. Ex rutione Iegetidi volumitan, de quibus quod legissent, in contrariam Partem Convoliatum n te se demittebant. I. F. GRON. Dicaearchi Frngmenta paveis abhinc Antiis Pnnormi, graece et italice prodierunt. TYP.
rinthiornin et Allieuleiasium Respu-hlicas ab eodem Dicaearcho Acriptas.
i) Recepi lectionem a Lipsio sic
constitutam ΕΠ P. Quaest. lV. a. Vulg. Mihi eredes eges; haec doceo. GOErenΣ. ad Cic. Α d. II, 23 , contendit i eseri hendiim se: mihi eredes, si Ieges. Alii aliter. Novissime vero Benti-voglio ex Ambros. x6: Milia eredes, tege. hoe doceo. At italicis eo licibus non militi in anctoritatis tribuendum esse . deterioris quippe sa- miliae , Planum secitPeyrouus V. Cl. in Cic. orat. Fragri . TYP. Atheniensis , et, OPinor,
Petit it Herodes missa ad me epistola , tamqunm telo eminus iacto . tne lacessivit, et provocavit ad certamen. Ait enim se velle sua scripta de In eo consulatu eum meis committere: quasi Prarum etcganter. nut etiam diligenteri Pse fi ripserim, necesseque fuerit id argumculum ab illo tractari. Bos. Cominias Venit enim nil te . ut scriptorum suorum molestissima lectione conficeret. NAN. Putarem Sic Ern. Vulgo Putassem. Coniurasse mallem Tam inalus est scriptor Herodes, ut praeclarum illud meum iactum potius conspurcet et colluttilet suis scriptis , quam illustret. Itaque si illum mihi aud δε- duin putassem recitantem quae de rebus. a me constite gestis scripsisset, mallem fuisse de numero coniurat Tuiu, et eo uiamine Poenus dedisse,
316쪽
L B. II, EPIST. 25. De Lollio, sanus non es : de Vinio, laudo. Sed heus tu, ecquid vides halendas venire, Antonium non venire 3 iudices cogi 2 Nam ita ad me mittunt, Nigidium minari in concione . se iudicem , qRi non assuerit, compellaturum. Velim tamen, si quid est de Antonii adventu, quod audieris, scribas ad me; et, quoniam huc non venis, Coenes apud nos utique pridie kal. Cave aliter facias. Cura, ut valeas.
quam ea scripta legere, aut audire. quae me enecarent. BO .
causam dicere dehebat. MAN. Non Menire Ex Macedonia provineia redeuntem, quam avare, et infeliciter administraverat. Vide lib. I. ID. Ita ad me mittunt Ita mihi Roma scribitur a meis. ID. Compellaturum Male Manutius ex
ponit, evocaturum, coacturum. Est enim accusaturum, eius nomen delais urum. GRAΕV.
mo non Menis Quoniam Romam recta proficisceris, nee vis de itinere deflectere, ut in viIlas ad me venias; Bomae domi meae coenato, tertio quidem Lalendas . si poteris, id est illo ipso die, quo te ad Urbem futurum scribis, si minus, utique pridie kalendas. MAN.
Scr. Romae A. V. C. 693, mense Decembri. Valerium absolutum esse nuntiat r. Fenestrarum angustias male Atticum re rehendisse αἰ de consiliis suis proximo consulatuca tendis , ac Potissimum Ee lege agraria OPPugnamia an defendenda 3. Atticiam ut ridie Compitalia Romam veniat, rogat 4. CICERO ATTICO S.
Ρrimum, ut opinor, ευ χίλια. Valerius absolutus est, Hortensio defendente; id iudicium Auli filo condonatum putabatur; et Epicratem suspicor, ut scribis,
Ευαγγ λαα Boni nuntii praemia. Manutius supplet, debes mihi. Alii vcto, debeo tibi, qui iucunda ad moscripseris. i Sie editum e Malaspinae et Tunstalli coniectura. Vulg. Atilio. Bosius K. initio. Epicratem Quasi Potentem, omnia leneutem in repub. G3ῶμum, Pr tervum suisse Pompeium in iudicibus
317쪽
lascivum fuisse. Etenim mihi caligae eius, ut fasciae cretatae, non placebant. Quid sit, sciemus, quum
2- Fenestrarum angustias quod reprehendis, scito te Κυρου παθειαν reprehendere. Nam, quum ego idem istuc dicerem, Cyrus aiebat. viridariorum διαρασεις talis luminibus, non tam esse suaves. Etenim εστωοιρις μἐis η α. το δἐ οοωμπον, β, γ. Metiriς M, δ κοα ε. Vides enim cetera. Nam, si κατ' εἰδυ λων ἐαπτωσεις videremus, Valde laborarent tii lata in angustiis: nunc sit
lepide illa λυσις radiorum. Cetera si reprehenderis. non seres lacitum, nisi quid erit eiusmodi, quod sine sumtu corrigi possit.
urgendis ni absolverent. I. F. G oI .
Caligae militares, quibus domi,
in urbe, in pSee nia hatur, Brirae Po putari serviens, ut lib. I, ep. 26. De Ihsciis cretatis exstat Faonii dictum apud Valerium Max. Ith. VI, ea P. a. IvN. Verius videtur: Milii non placebat. quod milites multos circa se haberet. GRON.
vero Miridanioriam. Solebant veteres ita lumina senestrarum posita hahere. ut Per earumi spatia tu viridia prospectus esset. Hunc autem Prosyuctum on tam suavQm putavit Cye architectus is si inliora essent lumina. Quae ut intelliguntur videndus est Gellius lib. V. cap. 36, et Apilleius Apolog. P. PiTR. Advers. II, 18. Viridium hic mendose seriptum est pro Huridium , hoe est, Θυριλωv tytα- σεις. Quod neminem sPero esse D
saturum , qui vel tantillum habeat
senstas Communis. Radiorum Butem .
gatum est, omni mendo mendosius. SALM.
esh de fenestris, unde prospectus in viridarium patet. Eas angustiores se. eceat arehitectus, reprehendente Attico . cui his verbia respondet. Cleor et Arehitectus putabant visionem fieri radiorum inseri, ex oculis et ei mre aspectabili eoui unctione, Atticus
autem Eisωλωv iu ursione ἔ aduoque putabat, augustis senestris filotiata uora posse commode ad oculos intra senestram venire. Cicero autem reSpondet, ita ex architecti Opinioue de εκ χλει meliorem prospeetum efficiis Nam eis. Video cetera, id est, intelligis, essici ita ab oculo ad obiectum figuram eoni. cuius fastigiuio tu oculo spectantis sive ad senestram terminetur; cuius fastigium quo est acutius. hasis latior, eo iucundius sycctaculum exhibebit. Ea . Εκχυσις Effusio radiorum.
318쪽
3. Venio nunc ad mensem innua ruun , et ad υπο- στασιν nostram ac πολtritis: in qua diis ατιγῶς εις
τερον, ' sed tamen ad extremum , ut illi solebant, τὸν πέσγουσαν. 4 Est res sane magni consilii. Nam aut sortiter resistendum est legi agrariae; 4 in quo est quaedam dimicatio, sed plena laudis: aut quiescendum; quod est non dissimile, atque ire in Solonium, aut Antium: aut etiam adiuvandum; quod a me aiunt Caesarem sic exspectare , ut non dubitet. Nam fuit apud me Cornelius; hunc dico Ba Ibum, Caesaris familiarem. Is affirmabat, illam omnibus in rebus meo et Pompeii consilio usurum, daturum que Operam, ut cum Pompeio Crassum coniungeret. Hic Sunt haec: si coniunctio mihi summa cum Pompeio; si Placet, etiam cum Caesare ; reditus in gratiam cum inimicis, Pax eum multitudine, senectutis otium. Sed me κατατασtς mea illa commovet, quae est in libro
III. 7 Ianuaritim Anni proximi 694..
quo Caesar consulatum adi Lurus, et legem de agro Campano dividendo lais tugua erist. 1 Xαταστασis mavult auellae Ἀ-xiei Cleuroniani pag. 293. quod esset statum I υπο πασtv Fero est yr Pom--n. - Υποστασtv Stalum nostrum.
Illi in Meraiiei, vel Academici. δὲ Ego tibi, inquit, de re publicanuue in utramque partem disputabo. more Socratico, deinde ad extremum dicam, quae inihi placeat seu utit in ἔquo modo veteres illi Socratici solebant, qui quum εις ἔκατερου disputa sent, ad extremum . quid ipsis pinceret, exponebant. MANvT.
έὶ Caesaris. 5 Paeiter invidiose in optimate
aliquot. qui villas suas obibant animi eunsa , eo ma Aime tempore. qno e rum opera indigebat respuhliea. B. 6 I. e. in hae ratione haec sunt commoda quae sequuntur.
Κατατασις Contentis. Hortatur enim Calliope Ciceronem iis ιorsibus qui proximi sequuntur, ad eum cur sum studii reipublicae tenendum, quem Primum ingressus erat. Ideo
κατατασtu Cicero voeat contentionem. et incitationem eius cursus: nam κατατειυειν Oc tactu est, ut norunt me diocriter docti, cursum contendere. et in ineepto cursu gnaviter Perae Uerare. Bos. - Xαταχλεὶς) Vulgo κατατασις, quod interpretantur cohoris latio ad cursum. Recepi autem κατα-
319쪽
diterea cursus, quos Prima a parte iuventae, Quosque adeo consul Mirtute, animoque stetisti, Ilas retine , atque auge famam laudesque bonorum.
Haec mihi quum in eo libro, in quo multa sunt Scri-Pla αριστοκρα t)κῶς, Calliope ipsa praescripserit, non opinor esse dubitandum, quin semper nobis videatur
Sed haec ambulationibus Compitaliciis reservemus. 4. Tu pridie Compitalia memento. β Balineum calfieri iubebo ; et Pomponiam Terentia rogat; matrem adi ungemus. Θεοναστου περι ριλοτιμίας 4 asser mihi de libris Quinti fratris.
ctura Turnehi, Lainbino et Tun stallo Probata; quo verbo significetur his versibus finitum fuisse librum III de consulatu. Poterat etiam esse clausula orationis Calliopes, quam Cicero loquentem induxerat. i Accommodate ad statum opti
et Homeri locus Iliadis lib. XII
de Hectore auguria contemnente, et unum esse optimum augurium inr- mante. Certare Pro Patria. MAN.
3ὶ Compitalia erant propediem suis lura. Iis Atticus Cieeroni concl ixerase apud eum futurum. Itaque ait sede his rebus inter ambulandum, dum alii ludis operam darent collocutum
320쪽
Scr. in Tusculano A. V. C. 694. Attico tum Romae deversanti Pro Servionis libro de geogra phta gratias agit i; ut cum Titinio transigat petit a. Clodium ad Tigranem ire se facile pati 3; de geographico opere nihil certi ρolliceri se scribit 4. de re ubi. quid fiat, ut sibi
nuntiet , petit 5. Terentiae saltum se Pervexisse narrat 6. Atticum in Formianum aut Pompeianum incitat 7. Murum domus suae se rejiciendum curasse scribit 8.
ad me misisti: ex quo quidem ego quod inter nos liceat dicere millesimam partem vix intelligo. Pro
eo tibi praesentem pecuniam solvi imperavi, ne tue1 pensum muneribus ferres. 2. At quoniam nummorum mentio facta est; amabo te, cura, Ut cum Titinio, quoquo modo poteris, tranSigas. Si in eo, quod Ostonderat, non stat mihi maXime placet, ea, quae male empta Sunt, reddi,
si voluntate Pomponiae seri poterit: si ne id quidem, nummi potius addantur, . quam ullus sit scrupulus.
tiochenus. Πε tu expensum ete. Quasi mihi donasses, in codice perscriberes, ubi cetera munera scribis. Con . a Si non servat pretium , quod rei ab eo emendae statuerat. Male empla sunt Nimio empta. MANa 3 Vulgo reddantur. Recte autem Manutius emetidavit addantur; Pro-hantibus Mahispina, I. F. Grouo io, Ernestio. - Nummi potius reddan
tur Solvatur Titinio quidquid ei
debetur, ut hac molestia plane liberati simus. Quum ab aliquo emimus quod ipse ah alio emerat, nummo ei suos reddimus. Terentina in Adelphis , li, 3. 4 , . Haec lantidem --ptam postulat sibi iradier. Age iam custio, modo argentum reddat. Scrupulus antem dicitur discutias, et nodus qui nos male hahet. Gov. Om uiuo leguudum addantur. LEcL.