장음표시 사용
341쪽
ΕlVSTOLABUM AD ATTlCvum Ine conseneseit. Credas mihi velim; neminem adhuc offendi, qui haec tam lente . quam ego sero. serret. Quare, mihi crede, stλοσο unu . Iuratus tibi possum dicere, nihil esse tanti. Tu si literas ad Sic vonios
hahes, advola in Formianum: unde nos Pr. non mai. cogitamus.
admodum et Cressi. qni Dives ex opibus appellatus est, opthus ima in uintis cognomen Paulatim exstinguitur. NAN. - Tamen Manutius negat de eo Crasso agi. qui periit tu Parthis. Cui Seh. assentit, et illum putat e ne alium ae Caesaris et Pompeii socium. LEM. t I. e. si literas dare vis ad S eyuuios in re tua Pecuniariis.
Scr. in Formiano mense Aprili A. V. C. 694. Significat Atticum sibi magnam exsPectationem de relvis, quas scire sua intersit, movisse ι; Otium autem ad libros scribendos sibi frequentia Formianorum, in Primis Arrii et Sebosi nssidui- 'tate, intere ἐς tamen se Attici inluntati, quantum seri ρOsait, ratis iacturum. CICRlO ATTICO S.
Quantam tu mihi moves exspectationem de Sermone Bibuli 3 quantam de colloquio βοωπtMς 3 quantam etiam de illo delicato convivio7 Proinde ita fac, venias ad sitientes aures. Quamquam nihil est tum, quod magis timendum nobis putein, quam ne ille noster SampSiceramus, quum Se Omnium sermonibus sentiet
Bibuli' Quia seripserat Atticus, a cum M. Bibulo semihom ni habiturum , et in tu cum Clodia Publii sorore.
342쪽
LIB. II, EPIST. I 4 vapulare, et quum lias actiones Q Uατρε τους videbit,
ruere incipiat. Ego autem usque eo Sum enervatus, ut hoc otio, quo nunc tabescimUS , malim πτυραννα-
σθαι, ' quam cum optima spe dimicare. De pangendo
cam habeo, non Villam, frequentia Formianorum. At quam parem basilicae tribum Aemiliam 8 , Omitto vulgus : post horam Iu molesti ceteri non sunt. C. Arrius proximus est vicinus; immo ille quidem iam contubernalis; qui etiam se idcirco Romam ire negat, ut hic mecum totos dies philosophetur. Ecce ex altera parte Sebosus. ille Catuli familiaris. Quo me vertam 3 statim mehercule Arpinum irem, ni te in Formiano commodissime exspectari viderem: dumtaxat ad prid. non. mai. Vides enim. β quibus hominibus aures sint deditae meae. Occasionem mirificam. Si qui nunc, dum hi apud me sunt, emere de me standum Formia
num veliti Et tamen illud probem 7 magnum quid
i) Faciles ad evertendum. Mere Aliquid conari, quo magis rem publieam perturbet. I. F. Gnore. αὶ Sub tyranuo esse, a tyrisiano
regi: si e male Mehi alio gubernatore, rP. s. h. l. Co R.
3 De seribendo opere geographi-
Basilicam habeo, non Millam Locrim frequentem. ut Romae sunt hu- silicae. l D. 4 Olim edebatur: at comparem basilicae trιbum Aemiliam 8 hoc sensu et quid autem villam meam com-Parem cnm hasiliea Oh frequentiam ti inino habeo totam tribum Aemiliam. in qua scit. Formiani censebantur. At melior est lectio, quam eum Grue T. Ern. recepi; hoe sensu : at quomodo
Parem dicam tribum Aemiliam hasilicae ' quomodo eum basilica capiat Omitto Mulgus Κατα παρένθεσιvdicivm est Omitto Mnlatis. Innuit enim qualibet hora diei molestissimum esse vulgus Formiatiorum, Hudum PoSt quartam solum. Bos.
. Ceseri Caeteri qui sunt Formiis
mihi molesti non sunt post horam quartam. Nam ante eam horam me valde salutationibus interpellant. Reliquum tempus diei C. Arrius, ei Seohosus me nou sinunt tranquille et quiete dueere, ita odiose importuni sunt. ID. 5 Vulgo Mide enim. Bentivoglici ex Ambros. I 6, vidi enim. Oceasionem Quoniam , dum frequentiae huius me laedet. facile. et minoris fundum venderem. CORR.
Probam p Legendum cum in irr- rogatione , quasi dicat . fieri non potest . quum singulis horis interpeller,
343쪽
arareriamur, vi multae cogitationis atque otii. Sed tamen satisfiet a nobis, neque parcetur labori.
ut id, quod suades, probem, et magnum aliquid aggrediar, et multae cogitatiovis. Num haee deseripsit ex epistola Attiei, quibus eum ad magnum opus .aggrediendum hortatus
XV. Scr. in Formiano mense Aprili A. v. C. 69
De incertis Caesaris et Clodii consiliis i: de Seboso et Arrio, moleste se inter ellantibus αἰ de Terentiae negotio in con-lmoersia MMDiana S. CICERO ATTICO S.
Vt scribis, ita video, non minus incerta in republica,
quam in epistola tua: sed tamen ista ipsa me varietas sermonum opinionumque delectat. Romae enim vi
deor esse , quum tuas literas lego, et, ut sit in tantis rebus, modo hoc, modo illud audire. Illud tamen explicare non possum, quidnam invenire possit, y nullo recusante, ad iacultatem agrariam. Bibuli autem ista magnitudo animi in comitiorum dilatione, quid habet, nisi ipsius iudicium sine ulla correctione reipublicae 2 Nimi Pum in Publio spes est; fiat, fiat tribunus
ventum iri quid diim a Caesare Super. agraria re, quod nemo improbaret, nemo recusaret. ΕΡ. 5. MAN.
facultatem agrariam. d legem agen-riam satilius perserendam. Schiitae .nMeniri Possu. T. Comitiorum atratisne) Bibulus, domo Pedem non esserens. edictis eo mitia disseretiui. Neque videntur haec fuisse comitia consulum designand rvm quippe unte Quintilem meusem non designabantur. haec autem aprili mense scripta sunt sed legis agrariae rogandae. MAN. - Haec Vero e mitia dilata sunt ad mensem Oet brem, quum mense qui utili fieri solerent. LEM. In Publio spes est A Ilieta respu-hlica taeet, quam Bi huius erigere non Potest, qui se . Caestaris metu , Purie-
344쪽
: plebis; si nihil aliud, ut eo citius tu ex Epiro rever-riare. Nam, ut illo tu careas , non video posse fieri ;praesertim si mecum aliquid volet disputare. Sed id quidem non dubium est, quin, si quid erit eiusmodi,
sis advolaturus. Verum ut hoc non sit; tamen seu ruet, seu eriget rempublicam, Praeclarum spectaculum mihi propono, modo te consessore spectare liceat. 2. Quum haec maxime scriberem , ecce tibi Sehosus. Nondum plane ingemueram; salve, inquit Arrius. Hoc est Roma decedere 7 Quos ego homines effugi, quum in hos incidi 8 Ego vero in montes Patrios, et ad incunabula nostra pergam. Denique, Si solus non Potero, cum rusticis potius, quam cum his perurbanis: ita tamen, ut, quoniam tu certi nihil scribis, in Formiano tibi praestoler usque ad ut non. mai. S. Terentiae pergrata est assiduitas tua et diligentia in controversia Mulviana. Nescit omnino, se communem causam defendere eorum, qui agros publicostibus tenet. Quis igitur eriget' spes iam nulla superest, nisi in Clodii tribunatu . qni istorum est inimicissimu et ergo, etsi video, quae mihi ab illo tempestas impendeat, fiat tamen, fiat tribunus plebis. Et protulit hoc Cicero cum indignatione; quod reipublicae salus in uno posita videatur homine omnium perditissimo. EP. I 2.
Ex Dii Ο Quo Atticus propediem
erat iturus, ad exigendas a Sicyoniis pecunias. ID.
accipiet. B. Ruri Videtur opponi verbo eriget, et signifieare evertet, ut apud Tereuin
rem rei Virgilium Georg. I. I. Bos. Praeclarum Seu eum viderimus frustra multa machinarii nobis enim eum illo disputare, eiusque molitionibus ohviam ire certum est: eu erigere rempublicam, et illis adversari,qni eum ad plebem deduxerunt. GRAEVa a Versiculus fortasse, ut Wielandus putabat, e Ciceronis Poemate de consulatu suo depromptus. Muloiana Poblieani publiea eon-dneebaut. ideo Mulvius, cognitor, ut puto, publicanorum, Publicos u-gros . Privatis vindicare eonahatur, ut publicanorum vectigal augeretur.
hostibus capti, tria gellera . utium. quod colonis donabatur; altern m. quod a tensoribus in quinquennium
345쪽
possideant. Sed tamen tu aliquid publicanis pendis;
haec etiam id recusat. Ea tibi igitur, et Κικέρων ο ορ-
Iocabatur; tertium, quod ob vastitatem. quae sere bellum consequi solet. iis . qui colere vellent, in Perpetuum Mssignabatur, imposito annuo vecti in ali. ut arbustorum quiuis . frugum decima , pecoria etiain quaedum Pars Penderetue. Quod ab Appiano lib. I Bellorum civilium seriptum est. Ex hoc inrtio genere erant agri, quos Terentia, et Atticus possidebant. Sed Atticus legitiinum vectigui publicanis Pendebat: qui fortasse cum illo agro-Furu seuere, de quo secuudo loco ruentione in secimus. hoc etiam tertiuis de centiori hos eonduxerisui, non ut fructus ipsi perciperent, sed ut vectigal illud. euius admodum facilis exactio non esset. suo Periculo exige rent. Terentia ire vectigal quidem illud, satis tenue, pendere volebat: credo, ne beneficium amitteret lege
Tliolia datum. di aui Sp. Thorius, ut ait Cieero in Bruto, agrum publicumvectigali levaverat. Sed videtur eius
legis auctoritas, ut aliorum quoque egum, vetustate contemni coepta. Itaque multi. quorum in numero Atticus erat, vecti gul, tauquam lege illa ahrogata, Pendebant: Donnulli vero. in quibus erat Terentin . tanqNam lege Thoria manente, recusabant. Terentiae negotium agebat Atticus. Prali hentius . ni Cicero significat, quia, si secundum Terentiam iis ea cauaniudicatum esset, ipse etiam de Pendendo vectigali recusasset, in mul e --que agrum publicum legis Thoricio beneficio possedisset. Mulviana vocatur controversia, quia Mulvius, ut puto, publicanorum causam Proeu
Scr. in Formiano initio mensis Maii A. V. C. 69έ. De lege agraria a Caesare promulgata , ac de Pompeii in myrobanda consilio i; de suo ad studia meditu a; de Q. fratrismistola 3. CICERO ATTICO S.
Coenato mihi , et iam dormitanti, prid. kal. maii epistola est illa Pcddita, in qua de agro Campano scribis. Quid quaeris 3 primum ita me pupugit, ut
346쪽
Li n. li, EPlST. i 6 somnum mihi ademerit; sed id cogitatione magis quam molestia. Cogitanti autem haec sero succurrebant. Primum ex eo, quod superioribus literis scripseras, ex familiari te illius audisse, prolatum iri aliquid, quod nemo improbaret; maius aliquid timueram: hoc mihi Eiusmodi non videbatur. Deinde,
tit me ego Consoler, Omnis exspectatio largitionis agraviae in v grum Campanum videtur esse derivata : qui ager, ut dena iugera Sint, non amplius hominum quinque millia potest sustinere. Reliqua omnis multitudo ab illis abalienetur, necesse est. Ρraeterea, sitilla res est, quae bonorum unimos, quos iam video esse Commotos , Vehementius possit incendere, haec certe est, et eo magis, quod portoriis Italiae su hiatis, agro Campano diviso , quod vectigal superest domesticum , Praeter vicesimam' quae mihi videtur una conciuncula , clamore 'Pedisse quorum DOStrorum, esse peritura. Cnaeus qui dein noster iam plane quid cogitet, nescio ;Id Emestio videbatur delendum. Illius) Caesaris. MAN. Ego omet. Derι ιa Exspectatio illa omnis de agraria re hune exitum habet . ut 9ger Campanus plebi dividatur. MAN. . si Seil. quae Singulis dentur, si deva iugera fiaut tu singula capita.
Reliqua Quia viginti hominum millia di Wisionem agrorum Peletarit..t consequuti sunt. velleius lib. II. App. lib. II. Mari. Ab illis 3 Qui legem agrariam tule
. Abalienetur Id non aecidit: quia Caesar, quum agrum Campanum iu telligeret latitae multitudiui non ausis sicere, Praetereis Stella in Campatium divisit. Suetonius. ID. Sublatis Lege Caecilia. Dion. lib. XXXVII. Caesar taωen P Sisa P.L
, meesimam p Vieesima suit vecti gal quod capiebatue ex libertoruin
manumissioua, et pendebatur a dominis. Et servoruin eruptiove, quia ab emptore solvebatur: de quo videI. Lipatum ad Taeit. XlII Λun. e. 3ι.
ridissequorum Iusimae . plebis , quae, si quis tribunus de tollenda ui-
ee,imn contionaretur. clamore statimasset BPProhatura. MAI.
347쪽
qui quidem etiam istuc adduci potuerit. Nam adhuc
ipsum praestare debere; agraria id legem sibi placuisse ; pocii erit intercedi, nec ne , nihil ad se pertinere; de rege Alexandrino placuisse sibi aliquando confici; Bibulus de caelo tum servasset, nec ne, Sibi quaerendum non suisse; de publicanis, voluisse illi ordini a commodare; quid futurum fuerit, si Bibulus tum insorum descendisset, se divinare non potuisse. Nun Cvero, Sampsicerame, quid dices 3 vectigal te nobis in monte . Antilibano constituisse, agri Campani abstulisse 2 quid I hoc quemadmodum obtinebis 8 Oppres
sos vos, inquit, tenebo exercitu Caesaris. Non me-
quos et Diouysius Longinus πεOlSecu 3 commemoravit , interpretatio uon eadem est. neque omHes Vertim sensum adsequuti sunt. Φορβεια quid sit, docuere Sulmas. ad solin. et interpretes ad Longi uiam, nempe eupistrum, quo tibicines spiritum coereent, ne nimius et immo de ratus in ii hiam irrumpat. Hi ne ατερ φοροειας metaphorice est sine modo. Caeeilium dicit Longinus esse egregio spiritu . sed quum temperare eum non Possit, nimium evehi, et inde tumorem, τέωρα , existere. Siequum Pompeius dicitur magnis tibiis uti, et vehementer eas instare. sed sine capistro, hoc dicitur, Pompeium viribus suis, quae mugnae alutis abuti, et quum cupidi tutibus suis moduin imponere non Possit, nimis alte evolare velle, eaque eupere, quae Rutferri non possint, aut ipse non Possit Consequi. En l. Istue ad Itiei Adduci, ut ngri Campani divisionem, rem turpissimam, et reipublicae maxime exitiosam, Caesari gratificans probaret. MAI. et Cavillabatur, et eavillando dicebat , quae sequuntur. CORR. De rege Alexandrino Vt rex Alexandriae Ptolemaeus a Senatu et P pulo romano socius appellaretur. Caesae lib. III de Bello civili. MAN. 3 Scil. equestri, tu quo erant Publicani.
In Iorum Quo descendenti Bihulo
ta monte Antilibano In Ionginquis regionibus u ligat dedisse P puto rornatio, domesticum abstulisse e I e monte Antilibano Plin. l. V. Straho lib. XV l. MAN. Obtinebis 3 Exensabis, tueberis, ut
348쪽
laercule me tu quidem tam isto exercitu, quam ingratis animis eorum hominum, qui appellantur boni: qui mihi non modo praemiorum, sed ne Sermonum quidem unquam fructum ullum, aut gratiam retulerunt. Quod si in eam me partem incitarem, profecto iam aliquam reperirem resistendi viam. Nunc prorsus hoc Statui, ut. quoniam tanta eontroversia est Dicaeam cho, familiari tuo, cum Theophrasto, amico meo, ut ille tuus τὸν πρακτικον βίον η longe omnibus anteponat, hic autem τὸν ΘΖωρητiκου, . utrique a me mos gestus esse videatur. Puto enim me Dicaearcho assatim satisfecisse: respicio nunc ad hanc familiam, quae mihi non modo, ut requiescam, permittit, sed reprehendit . quia non semper quierim. Quare incum- hamus, o noster Tite. ad illa 'praeclara studia, et eo, υnde discedere non oportuit, aliquando revertamur.
5. Quod de Quinti fratris epistola scribis, ad me quoque suit προσθε λεων, οπιθευ οἱ - - quid dicam ne
scio. Nam ita deplorat primis versibus mansionem Suam , ut quemvis movere possit: ita rursus re inittit, ut me roget, ut annales suos emendem, et edam. Illud tamen, quod scribit, animadvertas velim . de portOrio circumvectionis: β ait, se de consilii sententia
si Η. e. ut acta mea verbis Pria. harentara eam me partem in Contra tam iniquam Paucorum dominationem. ID.
et Vitam, quae tu rebus gerendis
3 Quae in rerum contemplatione
Ad hane familiam Ad Theophrasti seelam. Mare. 4 Ante seo. sed a tergo ele. Η dicit, Vt Quintus stater in epistola ad te scripta , ita ad me quoque scribens fuit varius et inconstans, ut qui in prima parte epistolae de mansione sua in Asia valdo sollicitus esset, iualtera minimum laboraret. Homericus versus integer est Iliad. VI, 379. Pop. m annales suos emendem Tanquam diu ablaturus. De anuntibus
Quinti Ciceronis, vid. lib. XIII. ep. 23. Quod publicavi exigebunt Promercibus quae tu una aliqua provincia Circumvehebantur; at negotiatores et provinciales uegabant illud deberi. quum portorium invectionis solve
De consilii sententis Nam magi-
349쪽
rem ad senatum reiecisse. Nondum videlicet meas literas legerat; quibus ad eum , re consulta et explorata, peracripseram, non deberi. Velim, si qui Graecitum Romam ex Asia de ea Causa Venerunt, Videa S,
et, si tibi videbitur, his demonstres, quid ego de ea
re sentiam. Si possum discedere, ne causa optima in Senatu pereat . ego satisfactum publicanis; εἰ Mμη vere tecum loquar , in hac re mulo universae Asiae, et negotiatoribus. Nam eorum quoque vehementer interest. Hoc ego sentio valde n Ohis Opus esse. Sed tu id videbis. Quaestores autem , quaeso , num etiam de cistophoro dubitant 2 nam si aliud nihil erit; quum erimus omnia experti, ego ne illud quidem contemnam, quod extremum est. Te in Arpinati videbimus, et hospitio agresti accipiemus; quoniam maritimum hoc contempsisti.
stratus in provinciis consilium huhe-hant, de cuius sentetilia Prouuutiu-rent. Iu Verr. II, S. Si possum discedere Elegans seu trutia, uec tanten adhuc, ut video. autis nota. Neque enim, Discedere,
Proprie hic accipiendum. sed μ1τα φορικως: quasi dixerit a Si possumeonsequi, si hunc exitum res habere Potest. ne Graeci ean a endant. Idem verbum Terentius quoque usurpavit eodem sensu : apud quem ita loquitur Gota servus in Phormione: Modo ut hoc eonsilio possie dis di, ut istam ducat. MAN. - Si possum discedere, h. e. si hac re ita defungi possum . vel ita me expedire ut ne causa optima tum in seuutu pereat, quod fieret si equestris ordo osse deretur. mea Sententia salissaciam publicanis; sin minus, malo Asiae et negotiatioribus satisfacere, ut eos a Portorio circumve.etionis liberem.
Εἰ δε μα) Resertur ad proximum
verbum saιιs istatim. Si coutigerit. iuqisit, ut publica uis delude satissa incere non possim; haud tamen in mentem veniet poenitere, quod tu hae
causa, quae optima est, univcrfina Asiae. et negotiatorihus satisfacero in uluerim. IIAN.
De cistophoro Quod Quiuis frutri,
Asiae Propraetori, a Po Pulo romu audebetur, id vellem denatio. id est romana Peeunia, curari. Quaestores autem Primo volebant cistophoro, hue est Asiatico nummor nune etiam id videtitur re sare. ID. Quod eatremiam est Vt numerentur nobis cistophori, summa quae-hlorum iniuria, qui cogant uos nomiseuli Λsiana pecunia. ID. Maritimum Formianum ζ qno ex sPectatus venire noluisti. ID.
350쪽
Ser. in Formiano initio mensis Maii A. V. C. 69έ. . Pompeium ait verte tyrannidem aissectare ip se Atticum in Aminati praestolari, ut de his plura coram cum eo conferat aς ia tamen Romae malis adνentum suum Ex Nectiare,
se nihil impedire; Petit autem si Menerit, ut a Theophanee iacecur, qMO animo in se Pompeius sit 3. CICERO ATTICO S.
1 rorsus, ut scribis, ita sentio. Turbat Sampsiceramus. Nihil est, quod non timendum sit. 'χολογου- μυωως τυραννιω συσκῆυα rαt. Quid enim ista repentina assinitatis coniunctio, quid ager Campanus, quid elsusio pecuniae significant 7 Quue si essent extrema , tamen esset nimium mali: sed ea natura rei est , ut haec extrema esse non possint. Quid enim eos haec ipsa per se delecture possunt 3 Nunquam huc venissent, nisi ad alias res pestiferas aditus sibi compararent. Dii immo Diales let. Verum, ut scribis, haec in Arpinati a. d. v I circiter id. mai. non deflebimus , ne et opera et Oleum philologiae nostrae perierit: sed conseremus tran-
- statis Iuliam . Caesaria si inliam , Pompeius duxerat uxorem. quae, autequam Pompeio colloenretur . desponsa fuerat Servilio Caepioni. NA .
Esais yecuniae Quum suasit e fusionem pecuniae publieae Ad emendos agros et plebi dividendos, quod
Caesaris lege agruria continebatueretsi agri postea empli non fiunt. Et Pecuuiam humptam ex aerario Clodius tribunus plebis dedit Gabinio in Syriam euuti. Pro Domo. POP. 1 Sie Pius Bonon. Lamh. Sehuta.
et Muperrime Multurelio. Mil. turbas m Mel. Omnia miscet. Vulgo eur gur, quod nonnulli passive explicant, animo oonstrena tir. Sed huie explientioni sequentia non eohaerent. T. Multi putant legendum turbat, i. e. ruit. Frustra. LEcL. Samysiceramuε Pompeius turbatur eum se onisiuin sermonibus sentit vapulare. Ep. 24. h. l. CD R. a) Plave, et aperte lyrannidem assectat.