장음표시 사용
281쪽
ego Casu non assuissem, sensissemque id equeStrem Ordinem serre moleste, neque aperte dicere; Obiu gavi senatum , ut mihi Visus sum, summa Cum auctOritate; et in causa non verecunda, admodum gravis
et copiosus sui. Ecce aliae deliciae equitum vix serendae, quas ego non Solum tuli, sed etiam Ornavi. Asiani, qui de censoribus conduxerant, questi Sunt in senatu, Se , cupiditate prolapsos, nimium magno Condia-Xisse : ut induceretur locatio, postulaverunt. Ego princeps in adiutoribus, atque adeo secundus. Nam,
ni illi auderent hoc postulare, Crassus eos impulit. Invidiosa res, turpis postulatio , et consessio temeritatis. Summum erat periculum, ne , si nihil impetras-Sent, plane alienarentur a senatu. Huic quoque rei subventum est maxime a nobis; Ρersectumque, ut frequentissimo senatu et libentissimo uterentur; multaque a me de Ordinum dignitate et concordia dicta sunt Lal. decemb. et postridie. Neque adhuc res consecta
est, sed voluntas Senatus PerSpecta. Vnus enim con-
Graev. Ernestius vero defendit, quum alibi semper tu hac forma addatur. Non Derecunda Λιτοτης , vel εξου- θενισμός. Igitur inverecunda, et turpi. Quid enim turpius, quam dicere, non esSe quaere udum de iis qui ob iudicandum pecuniam accepissent r
Delietae Η. e. insolentia quaedam et iniquitas in postulando. Asiatu Asiae publicani, id est,
ne censoribus ) Nam Ioeandorum vectigalium cura Penes Leusorea erat. ID Perspecta In eam partem, ut equitum ratio duceretur ; quod tamen sa
etum non est, Catone contra Acerrime
Pugnante: et, ni dicam, quod mihi in mentem venit. in eas causas insPieienti , quibus amicta respublica Concidit: ex hae primum radice euntiunei vile hellum videtur. Quum enim urbs Roma ex trihus ordinibus, Se natu , equitibus. et Plebe constaret: duohus ordinibus libertatem tuentibus . nulli unquam improbo civi satis firmae vires ad opprimendam rem Publicam fuissent. Itaque in oratione 4 iu Catilinam , Hanc, inquit, cum equitibus Romanis coniunctionem si Peν- aetuam in re 'vblica tenuerimus; con-
282쪽
tra dixerat Metellus, consul designatus. Quin erat dicturus ad quem propter diei brevitatem perventum non est heros ille noster Cato. Sic ego, Conservans rationem institutionemque nostram , tueor, ut possum, illam a me conglutinatam Concordiam.
4. Sed tamen , quoniam ista sunt infirma, munitur quaedam nobis ad retinendas opes nostras tuta, ut spero, via , quam tibi literis satis explicare non possum ; significatione parva ostendam tamen. Vtor Pompeio familiarissime. Video, quid dicas. Cavebo, quae Sunt Cavenda ; ac scribam alias ad te de meis consiliis capessendae reipublicae plura. 5, Lucceium scito consulatum habere in animo statim petere. Duo enim soli dicuntur petituri. Caesar
firmo Mobis. Rost haec malum cirile, ac domesticiam ad nuIlam reipublicae esse Mentiarum Partem. Hoc vir Prudeu
tissimus non vidit Cato: qui animo optimo, et summa fide utens, dum aerarium nimis pertinaciter defendit, equites a senatu alienavit. Ita, duorum ordinum disiuncta concordia. eversum est quod erat summum reipublicae firmamentum. At Caesar, qui tyrannidem spectaret, avide occasionem in consulatu Amplexus, equitum, qui a senatu nihil adhue impetrabant, causam suscepit, esse-citque, ut tertia debitae pecuniae parte senatusconsulto levarentur, quo facto equestrem ordinem si hi adiunxit et iam antea plebem tenebat ;Dnde imminutae senatus opes, et res omnia publica ad tres viros, Caesarem, PomPeium, Crassumque translata. Vbi sunt, qui, quum eloquentiam in Cicerone laudarunt, ut im-Prudentem , atque etiam, si diis plaeet, ut perniciosum patriae civem insimulant y sei l. ea. qnae consequuta sunt, non vidit: ininio vero . et vidit, et . ne acciderent, etiam Providit. NAN. Conglutinatam Nempe in consulatu meo. L. Video quid diem Dicis. cavendum mihi esse, ne Pompeii causa de instituto actiouuiu optimarum cursu de- nectam. Sed noli lahorare : cavebo, quae sunt cavenda. MAN. Cavendum esSe ab eo , qui invideat. Conn. Duo enim soli Ratio . eur Lucceius , quum disserre consulatus Petitionem autea cogitasset, Postea, atatim petere, animum induxit. Nam, quum duos modo sibi sore competitores videret, M. Calpurnium Bibulum. C. Iulium Caesarem; maiorem spem nactus est adipiscendi eousulatus. Nullis autem competitoribus, Petere ipse non esset ausus, qui se
non ita gratiosum esse in austragiis intelligeret. MAN.
283쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM cum eo coire per Arrium cogitat: et Bibulus cum hoc
Se Putat per Pisonem posse coniungi. Rides 3 non sunt haec ridicula, mihi crede. Quid aliud scribam ad te 7 quid 3 multa sunt; sed in aliud tempus. Te
Si eXSpectari velis, cures, ut sciam. Iam illud modeste Togo, quod maxime cupio Nonis decembr. .
Cum eo coire Cum eo societatem inire contra Bibulum. Lucceium enim Caesar collegam malebat tu consulatu; ut qui non dubitaret. Bibulum optime de republica sentientem suis actionibus adversaturum. Vide Sue lovium. ID. Coniungi in Pet eoitionem, nisi ita volumus interpretari: Bibulus, quam vis gerat inimicitias eum Caesare ex aedilitate, et praetura couerPtas,
Caes. lib. III de BAl. civ. putat tamense per C. Pisortem ita cum eo Posse coniungi, ut eos. cum eo fiat. Coan. Modeste rogo in Quod intelligam magni interesse tua, te id agere, quod usumlum est, ut epist. 8 h. lδ Quid vero tunc age t Atticus, intelliges
epist. to h. l. Al. moleste rogo. ID. Modeste, h. e. mediocriter, Prae V luntate mea , ut venias, rogo. ΗΛ
284쪽
Scr. Romae A. V. C. Se ab omnibus quibuscum libere et ingentie colloqui possit destitutum , Atticum ex eclare , desiderare, arcessere I mesticas sollicitudines se occultare, in republica post Attici d Scessum ea accidisse, quae sibi interitum minentur a. De Clodiana fabula 3. Pisonem superiore anno consulem factum,
unoque anno lenatus auctoritatem abiectam et ordinum con
cordiam disiunctam 4. Iam instare annum egregium. M. Lucullum uxori a Memmio adulteratae nuntium remisisse 5. C. Herennium trib. ρl. ut Clodius in familiam plebeiam ad-oytetur laborare 6. Metellum esse egregium consulem, Granium Mero ignavum 7. Agrariam legem a Flauio ferri; interim neminem fere reipublicae studiosum praeter CaιOnem 8. Ergo, ut Atticus mox redeat, iterum enixe mmat. CICERO ATTICO S.
I ihil mihi nunc scito tam deesse, .quam hominem
eum, quocum Omnia, quue me Cura n liqua assiciunt, Una Communicem: qui me amet, qui sapiat, qui cum
ego colloquar, nihil singam , nihil dissimulem , nihil
obtegam. Abest enim frater α ρελεστατος et amantissimus: Metellus non homo, sed litus, atque aer, et SO
A ελέστατος Frugalissimus . simplicissimus, optimus. Aherat enim Q. frater. in Asiam prosectus. COR . Metellus non homo Metellus, iu-quit, licet adsit, ab omni tamen humanitatis consortio refugere videtur. Neque enim magis se in hominum sa- miliaritatem applicat, quam aut littus, aut aer, aut solitudo mera: quae loca hominum coetu frequentari nouaOlent. Itaque illo familiariter nouutor. Bos. Novam exhibet conieetu ram Historia Regiae Inscriptionum Academiae, tom. IX, pag. 3έ, t hi ex Meteius fiunt duae voces, me ιellus. non homo etc. Iunius vero quod a se excitatum esse ait quasi ex veterum librorum ruderibus, edidit: et amantissimus mei belltis, non homo ete. Vnde vir doctus et solerter eriticus, de quo ego item dixerim qnod Mare de Quinto, , meique amau tissimus, Fr. Odiuus , suspicatur Ciceronem scripsisse : Abest enim Irater
285쪽
litudo mera : tu autem. qui saepissime curam Et angorem animi mei sermone et consilio levasti tuo: qui mihi et in publica re socius, et in privatis omnibus
Conscius, et Omnium meorum Sermonum et consiliorum particeps esse soles, ubinam es 3 ita sum ab omnibus destitutus, ut tantum requietis habeam, quantum cum uxore et filiola et mellito Cicerone consumitur. Nam illae ambitiosae nostrae sucosaeque amicitiae sunt in quodam splendore forensi; fructum domesticum non habent. Itaque, quum bene completa domu S eSt, tempore matutino, quum ad forum stipati gregibus amicorum descendimus, reperire ex magna turba neminem Possumus, quocum aut iocari libere, aut suspirare familiariter possimus. Quare te exspectamus,
αρε i τος , et amantissimus mei be dis homo. Non homo, sed Ititus, ag-que aer etc. Desiderat Cicero, ut Odicio videtur, Q. fratrem, et M. Caelium. Huius enim ad Ciceronem epistolas, et Ciceronis ad lysum, ora tionemque pro ipso quisquis legit, eum Scit, Attico fuisse iuxta ae Tullio persamiliarem; forma ae specie Iiberali, quique haberi formosus vellet; cuius consuetudine ae prudentia delectaretur Cicero. Huic firmandae suspicioni ista sussciant, quae ad
ipsum Fam. II, ia) scribebat: Cum
una , mehercule, ambulatiuncula, vi viae uno sermone nOStro omnes fructus Pr Minciae non con ero. Iam ea quae sequuntur, Non homo etc. Vero Pro ximum est sumpta esse e veteris Poetae Aeeti sabula, in qua Philoctetes
inducebatur suam memorans Aolita
lem , ut Accius idem loquitur, Iarneu. tausque, ut apud Sophoclem, quod non homo sibi adesset, cuius vel uu-xilio iuvari posset, vel saltem alloquior quacumque aspiceret, nihil obiici. Praeter littus, aera, solitudinem meram. Primus hoc animadvertit auctor novae illius coniecturas.
quam indicavi modo. Ista igitur sententia suam Cicero aesitatem ex Primit, non ingenium illius hominis, quicum vivere optet et colloqui. Possum, inquit, ut Accianus ille Philoctetes, dicere: Non homo. sed littus etc. Ariadnen, quum sola in deserta esset insula. eodem modo loquentetrifacit Ovid. Heroid. X, i 8 : Quod Mideant ociati, nil, nisi Iutus, hassient.
i Haec lectio sana esse non Po- est. Cur enim Metelli eonsulis hic faciat mentionem inter fratrem et Atticum p Λh eo se infra dicit amari. Cue eum hic ita describat, quasi, ut explicat Bosius, non magis se in hominum familiaritatem applicet, quam
aut litus. aut aer, aut Solitudo mera. Suspicor legendum esse : Abest enim frater ἀγελεπατος et antantissimias mei. et illius nunc domus est litus atque aer et solitudo mera.
286쪽
te desideramus, te etiam arcessimus. Multa enim me sollicitant anguntque, quae mihi videor, aures nactus luas, unius ambulationis sermone exhaurire POSSe.. u. Ac domesticarum quidem sollicitudinum aculeos omnes et Scrupulos occulta hor neque eos huic epistolae atque ignoto tabellario committam. Atque hi nolo enim te permoveri non sunt permolesti, sed tamen insident et urgent, et nullius amantis consilio aut Sermone requiescunt. In republica vero quamquam animus est praesens et voluntas, tamen ea iam ipsa medicinam effugit. Nam, ut ea breviter, quae Post
tuum discessum acta sunt, colligam, iam ex Clames ne-CesSe est, res romanas diutius stare non posse.
S. Etenim post proscctionem tuam primuS, ut opinor , introitus suit in causam sabulae Clodianae, in qua ego nactus , ut mihi videbar, locum resecandae libidinis, et coercendae iuventutis, vehemens sui, et omnes profudi vires animi atque ingenii mei, non odio adductus alicuius; sed spe reipublicae corrigen-
Voliantas) Mihi verosimillimum
videtur, librariorum culpa To Volun-las irrepsisse ex interpretatioue qua clam magistri. qui to animus notiore voce hae explauavit. Hanc si ex Punxeris, omnia liquida erunt: In rem-blica Mero, quamquam animus est Praesens , lamen etiam atque etiam ima
medicinam effugit, Mil. respubliea. Quod quum aut descriptor aut sci ius ignoraret, quo nimirum vox φsa reserenda esset, inseruit ex margine Mesuritas. Sensus entin hie est: Mihi Est voluntas animusque reipublicae inalis medendi: sed ipsa respuit medicinam, ac salutare mauuS, uouadmittit sana consilia. GRAΕν. a Sic emendavi vulgatum in remb.
Nero quamquam animua est Praesens , lamen 2soluntas etiam atque etiam ipsa
medicinam efffugit. Ernestio placebat:
quam iam animus est Praesens. ω-men etiam atque etiam lysam medici
nam effugit, subintellecto animus. Verum illud medicinam es sit, ad rem publicam, non ad Ciceronis amicum referendum. - Bentivoglio Sehutetii emendationem recepit. Tribulae Clodianae) Legendum, DMIn Clodiana. Primus scilicet meusiutroitus in causam lait sabula Cl diaua , hoe est, prima causa reipia hlicae, quam ego in greaSufi sum et suscepi, fuit incestum Clodii. Gllos.
287쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM lac, et sanandae civitatis. Afflicta respublica est omplo constupratoque iudicio. Vide, quae sint postea Con
4. Consul ost impositus is nobis, quem nemo, Praeter nos philosophos , aspicere Sine suspiratu posset. Quantum hoc vulnus 2 Facto senatusconsulto de ambitu, de iudiciis, nulla lex perlata. exagitatias SEDR-tus, alienati equites romani. Sic ille annus duo fir
mamenta reipublicae, per me Unum Constituta, e Vertit: nam et senatus auctoritatem abiecit, et Ordinum
concordiam disiunxit. 5. Instat hic nunc illo annus egregius. Eius initium eiusmodi fuit, ut anniversaria sacra Iuventatis
Empto, constumatoque . iudicio' Empto, quia indices, aecepta Pecunia, Clodium nocentem absolverunt; eonstuprato, quia noctes certarum mulierum atque ad Olege enititorum nobilium introduetiones nonnullis indicibus pro mercedis cumulo si erunt. NAN. - Ηoe Ern. resti init cxedd. Pr. Pro vulg. stuprato. Sed haud scio an neutrum vertim sit. Certe indices non erant stustrati, sed ipsi mulierum an indolescentulorum . quibus stupra in serrent, introducti ovibus enu ducti erant I cons. epist. I 6. Itaque aptius esset vel contaminato vel stumis allecto.
t Pisonem intelligit superioris
De ambitu Vt, qui nummos dedisset, is, quoad viveret, singulis tribubus HS tria millia deberet. Ep.
De iudieiis Vt quaereretur de iis,
qui ob rem iudicandam pecuniam accepissent. Ep. IS. tD.
Nulla lex perlata Tribuni plebis
inter esSerunt. quo minus lex serri Posset. ID.
Exagilatus senatus A tribunis plebis seditiose conesonanti hu . t D. Alienaιι A senatu; quin decrevisset . ut qui ereretur de iis . qui ob iudicati itim pecuniam necepisSent. Ep. 35. ID. Ille arantis) Proximus superior. M. Mossain et M. Pisone coss. ID. et Ille vi Ietur delevitum. Iam enim agitur de anno praesente. et reoPse cxpunxit Bentivostio. T. . Instat his nunc ille annus Adest annus Q. Metello Celere et Afranio coss. cuius initium eiusmodi fuit ut Ancra Iuventutis Deae, qui e pro salute iuvenum quotannis fiebant, nou celebrarentur; Propterea quod C. Memmius, qui an- eris istis Praeerat . uxorem M. Luculli vitiavit, atque ita sacris snis initi n-vit: quod aegre passus Lucullus, cum uxore divortium secit. Est at intem hic Memmius ille de quo lib. IV, qui ex petilioue consulatus cum Messalla et Scauro. de ambitu damnatus in exillum abiit: infamis stupris et adulteriis, et Catulli carmini hus prinacissus, laudatus a Lucretio. POP.
288쪽
non committerentur. Nam M. Luculli uxorem Mem mitis suis sacris initiavit. Menelaus, aegre id passus, divortium iacit. Quamquam ille pastor Idaeus Menelaum solum contempserat: hic noster Paris tam Menelaum, quam Agamemnonem liberum non putavit.
6. Est autem C. Herennius quidam tribunus plebis, quem tu sortasse ne nosti quidem tametsi potes nosse;
tribulis enim tuus est, et Sextus , pater eiuS, nummos
vobis dividere solebat ; is ad plebem P. Clodium traducit; idemque fert, ut universus populus in campo Martio suffragium de re Clodii serat. Hunc ego accepi
Menelatis Lucullus, vitiatae mulieris vir, ut Helenae Menelaias. NAN. Pasιor Idaetis Stuprator Helenae Paris, a pus tori hus in ida monte eduis catus , Pusiorque ipse diu creditu a. l D. Tam Menelaum, qMam Agame mnonem ) Tam M. Lucullum, lyram Lucium , eius fratrem. Paris , inquit. ille Troiatius solum Menelaum au.cit
alituria. fratrem ei is Agamem Honem scparat i m utilla re laeait, uoster autem Paris Memmius tam Menelaum coulem Psit, quam Agnmem nouem
ante contompseriit: id est, qui ante L. Luetillo iniuriarn secerat, quum eum ex bello Mittiridatico redeuntemtrihunus pie his . die ad populum dicta triumphare aliquamilii prohibuit,
idem nunc Marcum, eius frutrum,
non dubitvvit osseudere. Sed de in-mria in Lucium illata, quaeret aliquis, unde hauriam. Vnde . nisi ex historiae Mutet Plutarchus in Lucullo. ID. - Εrnestius libertim non PutaMit etiam de L. Lucullo sic inter
pretatur: eius uxorem Pariter constu-
Vobis ) Qui in vestra tribu divisor
Trudiaeu Vt adoptione plebeius scit. Nam . quia tribunatiis plebis Patricio homini non dabatur. ideo Clodius, qui Patriciae gentis erat, ad
plebem trausire adoptionis iure cupiebat. MAN. Vt uniMersus νvultis Ηinc putet Herennium tetitasse Clodium ad ple
bem traducere, uoti recePto ni re,
comitiis scilicet curiatis . quihus Adoptiones fiebant in alienam sum ilium, sed tributis, quae ipse vocare POSSet.
Nam ad comitia curiata nou univer-SuS POPulus conveniebat, ut ad centuriata et tribula, sed urbanus dumtaxat. Centraria tu autem habere tribuni non poteraut . Inde si ebul ut He- retiti ius tribuutis plebis uota aliis quam tribulis de Clodio referre cogito t. Ea autem saepenum cro in campo Martio habet,antur, quum intra PomOerium curtula serent. BOS.
Ferat ) id est, volebat de adoptioue Clodii nou curiatis comitiis , sed tributis, quo universus PopuluS Cou veniebat , suffragia ferri.
289쪽
ΕPISTOLARUM AD ATTICVI Iin senatu, ut soleo: sed nihil est illo homine lenitus. . Metellus est consul egregius, et nos amat; sed imminuit auctoritatem suam, quod habere dicit causam promulgatum illud idem de Clodio. Auli autem silius, o dii immortalest quam ignavus, ac sine uti imo miles 3 quam dignus, qui Palicano, sicut sucit, os ad male audiendum quotidie praebeat 3
Lentius Ignavius, tardius. MAN. Imminuit auctoritatem Quia q utim Nelellus patricium magistratum g reret, hoc est, consul esset. Die heium mugistratum pati non debebat id sibiliri is arrogare. ut de adoptione tributis comitiis serru auderet, quod crot patriciorum dumtaxat magistra tuum . coiuniisque Curiatis. ut diximus . tantummodo fiebat, quae a tribunis plebis cogi uon Poterant. BOS.
arrogaudo quopiam ngebutiar, rDP-ticinem ferri oportebat comitiis curia tis, ut scisceret Popnius in curias tri- hiatus insue esset ei, qui se arrDgandum dahat, in alteritis iiis et sacra transire. Nam in lintrismodi adopti ilibus potissimum gaerorum ratio hahebatur. Idcirco comitioriam curiatorum arbitri erant Pontifices, ut refert Gellius; quem miror de factis hereditoriis nullum vor hum serisse, quum de urrogationibus agoret, quae comitiis curiatis fiebant. lntcrerat vero cuiusque curiae, ne sua sacra intcri rent, neve quis veteribus sacris sol veretur. Verumtamen, quia, quod ab universo populo romano hibebalii r. id non minoris erat auctoritatis, immo etiam maioris. quam quod ab rirbano inti tum , tit iu curias tributo;
ideo scitum illud de arrogando Clodio Metellus dicis causa Promulgatum bu-hebat . quum nihil referre putaret tributis comitiis an curiatis, ea arrogatio seret; modo dici posset populum ad legem de adoptione ferendam
eonvenisse. Nam dicis cutisa tantum, et ad usurpationem antiquitatis comitia curiata habebutitur, quum nece Menon videretur mi de arrogatione Populus sententiam ferret, uisi qua teuus id fuerat a veteribus usurpatum. Quapropter Metellus comitiis tributis populnm dicis carisia recte rogari PosSe existimabat. Non diu in meu tu ea sentetitia Permansit. Nam simulaci postea intellexit Clodium tribunatum plebis petere, ei acerrime restitit; at quo ut eum ah ea sectitione submoveret, palam dicebnt, eum more maiorum comitiis cinriatis arrogatum non fuisse, ut refert Dici. ID. Dicis causa cst persunctorie et ad speciem . non vere. Varro: Dicis causa Febant quaedam, neque item dicta, neque facta
i) Sie edidi e coniectura Tun si alli, Ernestio quoque probata. Vulgo quod habet dicis causa. miles ' Quod minime milites imitaretur, qui et strenui, et animosi solent esse: Afranius autem ignavus, et sine animo. Vel miles , quia eum Pompeio diu militaverat. MAN. Legendum , quam sua tis ac sine animo, millies dignus etc. Nun.
290쪽
LIB. I, EPIST. 18 2878. Αgraria autem promulgata est a Flavio, sane levis, eadem sere, quae fuit Plotia. Sed interea πολιτικος Απηρ ωυνογαρ quisquam inveniri potest. Qui poterat, miliaris noster sic est enim; volo te hoc scire) Pompeius , togulam illam pictam silentio tuetur suam. a
Crassus verbum nullum contra gratiam. Ceteros iam nosti: qui ita sunt stulti, ut amissa republica piscinas suas sore salvas sperare videantur. Vnus est, qui cu ret, Constantia magis et integritate, quam, ut mihi videtur, consilio, aut ingenio, Cato; qui miseros publicanos, quos habuit amantissimos sui, tertium iam men Sem Vexat, neque iis a Senatu responsum dari patitur. Ita nos cogimur reliquis de rebus nihil decernere ante, quam publicanis responsum sit. Quare etiam legationes reiectum iri puto.
9. Nunc vides, quibus fluctibus iactemur: et, si ex iis, quae scripsimus tanta es perspicacitate ,
etiam a me non Scripta perspicis, revise nos aliquando: et quamquam sunt haec fugienda , quo te voco; tamen fac, ut amorem nostrum tanti nestimes, ut eo vel cum his molestiis perfrui velis. Nam, ne absens censeare, curabo edicendum et proponendum locis omnibus. Sub lustru in autem Cen Seri, germani nego-
quo supra ep. I sicut tacit, quotidie probris maledictisque vexet. 3IAN.Agraria De qua scisius in episto-Ιa , quae Proxime sequitur. i) Civilis et reipublicae studi
sus vir neque in somnis. Proverb. uePer somnium quidem. CDMi. 2 Intellige se inrtim re ublicae cleutium Praestare. B.
3 h. e. silet . nihil sucit. R. m eius togulam Pompeio victori ex Asia concessum erat, ut ludi Circensibus toga Picta, eorona aurea, et omni cultu trinmphantium uteretur, ut reserunt Dio lib. XXXVII, et Velleius lib. II. Hac ergo incini gloriola Pompeius lacitus fruebutiir; ue-que verbum contra quesia tuan Pro republ. iaciebat. POPH. Ceteres ut Philippum, Hortensium , et Lucullum. COAn.
stius hanc lectionem ex ed Rom. rv- vocavit. Vulgo et si ex iis qtiae scripsimus tanta etiam etC.
Sub lustrum Paulo ante lustrum et quod fiebat omnibus iam censis. Liv. lib. I: Serinus Tullius, censu Persecto,