M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schützii additis commentariis. Tomus primus decimussextus

발행: 1827년

분량: 586페이지

출처: archive.org

분류: 로마

361쪽

EPISTOLABUM AD ATTICVubitam videre possemus: et suisset ita, si homines transitum tempestatis exspectare potuissent; sed quum diu occulte suspirassent, postea iam gemere, ad extremum vero loqui Omnes et clamare Coeperunt.

2. Itaque ille amicus noster, insolens in miae, semper in laude vErsatus, circumfluens gloria, de r-matus Corpore, Daetus animo, quo se conserat nescit; Progressum Praecipitem, inconstantem reditum videt; bonos inimicos habet, improbos ipsos non amicos. Ac vide mollitiem animi: non tenui lacrymas , quum illum ante v I Ii kal. sext. vidi de edictis Bibuli con-esonantem: qui antea solitus esset iactare se magnificentissime illo in loco, summo cum umore populi, cunctis faventibus, ut ille tum humilis , ut demissus erat, ut ipse etiam sibi, non iis solum, qui aderunt, displicebati O spectaculum uni Crasso iucundum, ceteris non item l Nam, quia deciderat ex astris , la-Ρsus, quam Progressus Potius videbatur: et, ut Apelles, si Venerem, aut si Protogenes Ialysum illum suum caeno oblitum videret, magnum , credo , acciperet dolorem : sic ego hunc, Omnibus a me Pictum et politum artis coloribus , subito deformatum, non sine magno dolore vidi. Quamquam nemo putabat, propter Clodianu in negotium, me illi amicum esse

Progressum Praeciμιιem In conspirationem cum Caesare et Crasso , in quam se temere praecipitaverat. nec sine inconstantiae nota ab ea poterat recedere. POPHA.

Vni Crasso Qvi, Pompeii vetus

iuimicus, paulo ante Caesaris opera reconciliatus, animum is men gereret occulta malevolentia sui sum. MA .

Nam . quia γ Εrra. Lecl. Nam, qui. Clodianum ) Quum fuerit ille trais duetor Clodii ad plebem. CDRR. i Elegans metaphora, qua etiam risum eum Fidere est in ep. s. lib. II. Dricta est a ludo, quem Graeei

iant, quo circum sive othem iis impellebant, ut annuli eius circumpositi suavem qnemdam sonum Ederent. Vid. Bosium in notis ad h. l. , et Dei sit Collectan. lib. IV. et Pompeius. Deformatus co OVE, nempe iusta dicit, eum dolore et ne-gritudine tabescere. Ε N.

362쪽

posset iniuria. Itaque Archilochia in illum edicia Bibuli populo ita sunt iucunda, ut eum locum, ubi

Proponuntur, prae multitudine eorum, qui legunt. transire nequeant ; ipsi ita acerba, ut tabescat dolore; mihi mehercule molesta, quod et eum, quem Sem Perdilexi , ni in is excruciant, Et timeo, tam vehemens ir, tarnque acer in serro, et tam insuetus Contume

liae, ne omni animi impetu dolori et iracundiae pa

rent.

5. Bibuli qui sit exitus suturus , nescio. Vt nunc res se habet, admirabili gloria est. Quin quum comi

lia in mensem Octobr. distulisset, quod solet ea res populi voluntatem offendere, piatarat CaeSar. Oralione sua posse impelli concionem , ut iret ad Bibulum ;multa quum seditiosissime diceret , vocem exprimero non potuit. Quid quaeris 3 sentiunt, se nullam ullius Partis voluntatem tenere; eo magis vis nobis est timen d R.

4. Clodius inimicus est nobis. Pompeius Confirmat, eum nihil esse iacturum contra me. Mihi periculo- Sum Est Credere ; ad resistendum me paro. Studia Spero me Summa habiturum Omnium ordinum. Tequum ego desidero, tum vero res ac tempus illud vocat. Plurim tim consilii, animi, praesidii denique mihi , si te ad tempus videro, accesserit. Varro mihi satisfacit. Pompeius loquitur divinitus. Spero nos o ut Certe Cum Summa gloria, aut sine molestia etiam di-SCessuros. η Tu , quid agas, quemadmodum te oble-

eum elamore. Blhulus enim , post agrariam legem , domi in elusus eonsulatum Peregit. Suet. MAX. 1 Sic Ern. correxit vulgatum res ad temma illud. a) Si vera est lectio. significatur: 3Pero nos aut , si molestiam aliquid

363쪽

36o ΕΡNTOLARUM AD ATTICVM ctes, quid cum Sicyoniis egeris, ut Sciam, Cura.

nobis aeciderit. certe eum summa gloris . aut Praeter gloriam nobis Pameam, etiam sine molestia discessuros. Fortasse tamen legendum: vero nos aut cum summa gloria, aut 3ine molestia etiam discessuros h. e. exituros ex hoe negotio. Larn h. tran P auit aut cerae sine molestia. T.

XXII.

Scr. Romae mense Sextili A. V. C. 694. De Clodii minis suisque adseresus eum praesidiis i. De Attici aduentia sibi iam necessario 2; de re tibi. Statu incertostiae rerum exitu S; de libris Alexandri ρoetae remissis 4 ; de Numerio Numestio in amicitiam acceρto 5.

CICERO ATTICO S.

Quam vellem Romae mansissest Mansisses profecto, si haec fore putassemus. Nam Pulchellum nostrum facillime teneremus; aut certe, quid esset iacturus, Scire POSSemus. Nunc se res sic habet: volitat, surit, nihil habet certi; inultis denuntiat ; quod sors obtulerit, id acturus videtur. Quum videt, quo sit in odio status hic rerum , in eos, qui haec egerunt, impetum

iacturus videtur. Quum autem rursus OPES et vi in exercitus recordatur, convertit se in nos. Nobis autem

ipsis tum vim, tum iudicium minatur. Cuin hoc Pompeius egit, et, ut ad ine ipse reserebat alium enim habeo neminem testem , vehementer egit, quum diceret, in summa se perfidiae et sceleris infamia fore,

εὶ Sie Griit. Graev. Bentiv. Vulgo emittitur primum mansisses. At geminandum esse vidit etiam Bosius. Facile potuit indiligentia lihrarii excidere. T.

Tum tam Vulgo quum Nim. Exercitus Quem Caesar habebit

Galliarum pro OUAul. MAM. Iudivitim Populi: ut ad populumeansam Cicero diceret de civihiis r manis et eontra leges, et indicta causa hummo supplicio affectis. ID.

364쪽

LIB. II , EPIST. 22 si mihi periculum crearetur ab eo, quem ipSE Brma S-set, quum plebeium fieri passus esset: sed fidem recepisse sibi et ipsum, et Appium de me: hanc si ille non Servaret, ita laturum, ut omnes intelligerent, nihil sibi antiquius amicitia nostra suisse. Haec, et in eam Sententium quum multa dixisset, aiebat illuin

munus dedisse, et assirmasse, nihil se contra eius voluntatem esse facturum. Sed postea tamen ille non destitit de nobis asperrime loqui. Quod si non saceret, tamen ei nihil crederemus; atque omnia, Sicut Cimus, pararemus. Nunc ita nos gerimus, ut in dies singulos et studia in nos hominum, et opes nostrae augeantur. Rempublicam nulla ex parte altingimus. In causis atquct in illa opera nostra serensi summa industria versamur: quod egregie, non modo iis, qui utuntur opera, sed etiam in vulgus gratum esse Senlimus. Domus celebratur; occurritur; renovalUP memoria consulatus ; Studia significantur; in eam spem adducimur, ut nobis ea contentio, quae impendet, interdum non fugienda videatur. a. Nunc mihi et consiliis opus est tuis, et remore, et fide. Quare advola. Expedita mihi erunt omnia, Si te habebo. Multa per Varronem nostrum agi possunt, quae te urgente erunt firmiora; multa ab ipso Publio elici, , multa cognosci, quae tibi occulta esse non poterunt; multa etiam .... sed absurdum est Singula ex-

hat. Cui assentiri videtur Bentivo-glio. Sehuinius nihil mutaudum ceu fiet. T.

Amium P. Clodii fratrem, qui

unuo sequenti Praetor est desigaalus. MAN.

α Nimirum dixisse.

3 era videtur inculcatum n Ruperiori hiis illa Dyera nostra. BE TIV.

Varronem nostrum Qui gratia valet apud Pompeium. Fuerat enim eius praesectus bello maritimo contra piratas. MAN.

365쪽

36 a

EPISTOLA RVM AD ATTICVM plicare ; tum ego requiram te ad omnia. Vnum illud tibi persuadeas velim, omnia mihi sore explicata, sile videro: sed totum est in eo, si ante, quam ille

... . . i. .. . . . . puto. Pompeium L ' '' ' ' '' '

si tu aderis, qui per ex ipso intelligere possis , δ qua fide ab illis agatur, nos aut Sine molestia,

aut certe sine errore futuros. Precibus nostris et cohortatione non indiges. Quid mea voluntas, quid tempus , quid rei magnitudo postulet, intelligis. S. De re publica nihil habeo ad te scribere , nisi

summum odium omnium hominum in eos, qui tenent Omnia: mutationis tamen spes nulla. Sed, quod suci lesentias, taedet ipsum Pompeium, Vehementerque Poenitet. Non provideo satis, quem exitum suturum putem. Sed certe videntur haec aliquo e PVΡtura. 4. Libros Alexandri, negligentis hominis, et non boni poetae, sed tamen non inutilis, lihi remisi. 5. Numerium Numestium libenter accepi in amicitiam; et hominem gravem, et prudentem, et dignum

tua commendatione cognoVi.

a i. e. si ante veneris, quam CI dius tribunaltim plebis ineat. Pompeium Crasso Quoniam suturum est, ut Crassu Pompeium urgeat contra me, intelliget, qua fide Pompeius mecum agat, et Clodiae narrabit: illa tibi, si aderis. Ita fit l,nt, si intelligam Pompeium bonalide mecum agere, siue molestia sim, Clodii furorem non timeam: sin aliter, credulitatis errore nou decipiar. MANOBOωπιυ Clodii sororem, qua Crassus plurimum uteretur. NAN.

diam expiscari, qua fide Pompeius ageret, si illa a Crasso rescisset, qrii Pompeium poterat urgere, ut quid sentiret, aperiret.

366쪽

Scr. Romae mense Sextili A. V. C. 694. Scribit se hane e istolam ambulantem dictasse t ς Pompeium sui status Poenitere 2; se Publicis consiliis nullis interesse, sed forensibus causis DPeram dare 3; Clodium oehementer sibi minari, ideoque Atticum , ut mox advolet, rogat . CICERO ATTICO S.

Nunquam ante arbitror te epistolam meam legisse , nisi mea manu scriptam. Ex eo colligere poteris, quanta occupatione distinea P. Nam, quum vacui temporis nihil haberem, et quum, recreandae VOCulae Cau Sa, necesse esset mihi ambulare, haec dictavi ambulan S. 2. Primum igitur illud te scire volo, Sampsiceramum , DOStrum amicum, vehementer sui status poenitere; restituique in eum locum Cupere , e X qUO decidit; doloremque suum impertire nobis, et medicinam interdum aperte quaerere, quam ego Possum invenire nullam: deinde omnes illius partis auctoves ac socios, nullo adversario, CODSenescere; con- Sensionem universorum nec voluntatiS, nec Sermonis maiorem unquam fuisse.

5. Nos autem nam id te scire cupere , certo scio publicis. consiliis nullis intersumus, totosque nos ad

Reereandae Pontilae In opera so-ffensi Pene amissae. COR R. A Fabio nil vocem conservandam Et augendam rommendatur ambulatio, lib. XI. e.

3, a Martiano Capella de Nuptiis Philol. lib. V, cap. de pronuntiatione

i) Vulgo msse inMeniri nullam. Post deinde. Deleverunt Post Tun-stall. et nuper Bentivosio. Abest enim ab Ambros. 7, neque rederi inr in edd. ante Graevium. Glossam τού deinde esse Puto. T.

367쪽

sorensem operam laboremque contulimus. Ex quo. quod iacile intelligi possit, in multa commemoratione earum rerum, qua S gessimus, deSiderioque Versamur. 4. Sed βο ιδός nostrae consanguineus non mediocres terrores iacit atque denuntiat, et Sampsice ramo negat; ceteris Prae se fert, et Ostentat. Quamobrem, si me amas tantum , quantum Prosecto amas; si dormis, expergiscere; Si stas, ingredere; si ingrederis, curre; si curris, advola. Credibile non est, quantum ego in consiliis et prudentia tua, quodque maximum est, quantum in amore et fide ponam. Magnitudo rei longam orationem fortasse desiderat:

coniunctio vero nostrorum animorum brevitate contenta est. Permagni nostra interest, te, si comitiis non potueris, at, declarato illo, R esse Romae. Cura , ut

valeas. i Clodius Clodiae frater. tueris, certe si Clodius tribunus Ple- α Si eomitiis tribuniciis non po- bis declaratus erit.

XXIV.

Scr. Romae mense Sextili A. V. C. 69έ. Atticum, ut mox Romam redeat, rogat I; narrat quid actum sit de Vettii consilio Pompeium occidendi, sumisionibusque huius facinoris ab eo in alios coniectis αἰ miserum rerum statum deplorat 3; iterum Atticum, ut quam primum ad let, rogat 4. CICERO ATTICO S.

Quas Numestio literas dedi, sic te iis evocabam , ut nihil acrius , ncque incitatius fieri posset. Ad illam

368쪽

halus; novi enim te; et non ignoro, quam sit amor omnis sollicitus atque an Xius: sed res est, ut Spero, non tam exitu molesta, quam auditu.

perspicimus, pollicitus est, Sese curaturum, ut in aliquam suspicionem facinoris Curio filius AE adduce. retur. Itaque insinuatus in familiaritatem adolescentis, et cum eo, ut res indicat, Saepe congreSSus , rem in eum locum deduxit, ut diceret, sibi certum esse cum suis servis in Pompeium impetum sacere, eumque DC-

cidere. Hoc Curio ad patrem detulit, ille ad Pom

peium. Res delata ad senatum est. Introductus Vettius, primo negabat, Se unquam Cum Curione restitisse : neque id sane diu. Nam statim fidem publicam postulavit. Reclamatum est. β Tum e X posuit, manum

fuisse iuventutis, duce Curione , in qua Paullus ini-

i Adhortationem. Vide Turneh. Λd vers. XXX, 13. a In coniuratione Catilinae. Caesari Consuli, praemia Pr mittenti. Suet. Amian. in atin.

33 Qui tum Caesari maxime ad

versabatur.

4 Nempe hoe Vettius Curioni

dixerat, ut aliquid ex eo diceret, quod eum suspectum saceret. Restιtisse Colloquendi causa. Sic

Fidem publicam Vt ipsi daretvs

impunitas , si alios iudicasset. ID. S Sic Mas. omnes. Malaspiua antem legendum putabat: Relatum est, hoc sensu , relatiam ad senatum Disse de impunitate indicis. Verum hoc Cicero planius et dilueidius dixisset. Bosius quia in codice decur-

lato invenerat aut reclamatum est ἰreponendum opinatus est hiaud reclamatum est; idque probaverunt Gruterus, G nov.. Ernestius. Iimius vero recte defendit vulgatam, et prolum exposuit , e BΙss. legi voluit tamen e Osuit; ut intelligatur: quamvis a senatu reclamatum esset . nec fides publica ei data, tamen exposuisse ista quae sequuntur. Neque vero Cicero dixisset haud reclama otiam eει, Pro simplici haud negatum est. Semper illud reclamare eum BN firmatioue ponitur. Sed postulationi Vettii reclamatona est a senat Orthus, qoia eum mentiri et malitiose agere perspiciebaut . Ceterum tum erectauit servari potest. - Idem sentit Benti-voglio , qui Appiani verba attulit B. Civ. Il, I 3, ad factum spectantia. Paulus) L. Aemilius Paulus, qui Macedouram quaestor obliuehat. P

369쪽

EPISTOLARUM AD ATTICVMlio suisset, et Q. Caepio hic Brutus , et Lentulus, flaminis filius , conscio patre; postea C. Septimium scribam Bibuli, pugionem sibi a Bibulo attulisse: quod

totum irrisum est: Vettio pugionem desuisse, nisi ei consul dedisset; eoque magis id eiectum est, quod a. d. Iri. id. mai. Bibulus Pompeium secerat certiorem, ut caveret insidias: in quo ei Pompeius gratias egerat. Introductus Curio fidius, dixit ad ea, quae Vettius dixerat; maximeque in eo tum quidem Vettius est reprehensus, quod dixerat, adolescentium Consilium, ut in soro cum gladiatoribus Gabinii Pompeium adorirentur; in eo principem Paullum fuisse; quem constabat eo tempore in Macedonia suisse. Fit senatusconsultum , ut Vettius , quod ConseSSus ESSet, Se cum telo suisse, in vincula coniiceretur: qui eum emisisset, contra rempublicam esse facturum. Bes erat in ea opinione, ut putarent id esse actum, ut Vettius in foro cum pugione, et item servi eius Comprehenderentur cum telis, deinde ille se diceret indicaturum; idque ita factiam esset, nisi Curiones rem ante ad Pompeium detulissent. Tum senatusconsultum in concione vecitatum est. Postero autem die Caesar, is,

qui olim, praetor quum esset, Q. Catulum ex inseviore loco iusserat dicere, d Vettium in Bostra pro

fitea consul suit eum C. Marcello. AI AN. Initio) Quum Romae esset, nondum in Macedoniam prosectus. ID. Recte plerique editores de senuerunt hanc lectionem, quum in quihusdam Hss. et edd. legeretur Cn. Cavio. Brutus euim adoptatus a Q. Caecilio Caepione avuuculo eius no

Cum telo Quod lex vetahat. MAN. Id esse actum Ita rena ESSE COmpositam a Caesare , et Vettio. ID. αὶ Ita sci thendum esse vidit Ernestius. Vulgo ita Iactum eν et, quod

vitium ortum quia aute est accum

esse.

3ὶ Nempe ut Suetonius narrat Iul. Caes. cap. IS yrimo Praeturae die Q. Catuliam de rejectione αμ- tolli incendio consumpti, quae Catulo demandata erat ad disquisiti

370쪽

duxit; eum que in eo loco constituit, quo Bibulo consuli aspirare non liceret. Hic omnia, quae ille voluit, de re publica dixit; et qui illuc iactus institutusque

venisset, primum Caepionem de Oratione sua sustulit, quem in senatu acerrime nominarat; ut appareret, noctem et nocturnam deprecationem intercessisse; deinde , quos in senatu ne tenuissima quidem suspicione attigerat, eos nominavit: Lucullum , a quo Solitum esse ad se mitti C. Fannium , illum , qui in P. Clodium subscripserat; L. Domitium , cuius domum constitutam fuisse , Unde eruptio. sieret me non nominavit; sed dixit, consularem disertum, vicinum consulis, sibi dixisse, Ahalam Servilium aliquem, aut Brutum opus esse reperiri. Addidit ad extremum , quum, iam dimissa concione, revocatus a Vatinio

alium cscit. Pompeium transfere

bat. Verum impiar optimattiam Oon- virationi , quos relicto statim no o rum consulum ossicio salutatione.

aut deductione honorifica frequemes

obstinatosque ad resistendum concur

risse cernebat, hanc quidem rationem dePosuit. Produxit Nam privato non licuisset de superiore loco dicere, et concionem habere. u i si a magistratue ancederetur. Episti I et 2, lib. I v. MAN.Amirare non liceret Domi enim e tene hat armorum metu. Noli dixit iaccedere, sed iaVirare, quod minus

t Sic Ern. scribendum esse vidit. Nempe hin Vetιius omnia quae illo υ-ιit d. r. dixit. vulgo : Hie. illa

timnia quae Moluit eis. -Plunius certo, sed non urcessario. ΒΕΝΤ.

Fintus Hoe est. instructus quid diceret a Caesare et vativio. Vide Cic. orat . in Vultu. GRAEv. Nocturnam de recationem ) Serviliae, Bruti matris; quam Caesar am. vit. Huius apud Cacsarem Preces Si guificat , ut filius eius Caepio Brutus de oratione Vettii tolleretur. NAN. Lucullum Ouum Lucullus dicitur, sine praeuomine, de Lucio, non de Marco eius fratre, κατ' ἐς ο iv intelligendurn. ID. In P. Clodium ) Quuin accusatus' est erimi ue pollutarum religionum. ΕΡ. ro, lib. I. ID. L. Domitium ὶ Ahenobarbum , qui consul fuit cum Ap. Claudio. ID. Vicinum consulis vicinus erat Cicero Caesaris consulis, quod ipso in Palatio, Caesar autem in sacra via habitabat, quae secutidum radices Palatii a Carinis in Capitolium tendebat. ID. Allialam Semιlium ) Qui sua manu Q. Maelium. reguum BPPetentem. occiderat. LiMeias. ID. Brutt- Qui reges exegerat. ID.

SEARCH

MENU NAVIGATION