장음표시 사용
351쪽
EPISTULA RVM AD AT PICVM quillo animo. Neque tam me eυEHic πια con Solatu ut antea, quam αδιαρορια, qua nulla in re tam utor,
quam in hac civili et publica. Quin etiam , quod est sub inane in nobis , et non αριλοδόξου β bellum est
enim sua vitia nosse , id asticitur quadam delectatione . Solebat enim me pungere, ne Sampsicerami mori ta in patriam ad annos Dc maiora viderentur, quam nostra: hac quidem cura certe iam Vacuum est. Iacet enim ille , sic, ut πτῶας Curiana stare Videatur. 5. Sed haec cora in . Tu tamen videris mihi Romae re ad nostrum adventum. Quod sane sacile patiar, si tuo commodo fieri possit. Sin, ut scribis, i tu venies; velim e Theophane expiscere, quonam in me animo sit Alabarches. Quae res scilicet, ut Soles rara is m-
i Bona spes. et In neutram partem inclinatio. 33 A gloriae cupiditate alienutu. Id α utir) Refertur ad illud, Quod est subinane in nobis. hoe aen. su: Quae ambitio tu nobis est, ea nunc habet quo delectetur . siquidem Pompeii merita in patriam non iam',
ut antea verebar . maiora quam DO-
stra, videri possvuu MAN. εὶ Sampsiceramus. Πτωσις Ciariana est timendatio Bosii ex Decuri. ,
nempe vocat Cicero curialium πτῶσιγ, h. e. eurianiam ruinam dedecus et
ignominiam Q. Curii, qui, ut resert
Sallustius, Cat. 23, ob probra motus suerat senatu. Libri omnes Plocis, phocis. vel Photis ἰ ex sola permuta tione mu c et i, quae semper occurrit in IIss. Πλοκις defendit Iunius, ut sit i. q. simulacrum beneum, Ilulis uomodi ρaglia. Phoeis retinuerunt Turne-bus . Graeν. Ern. intelligentes lysum Curium eum allusione ad Phocidem Graecine a Philippo rege eversam. Corrigebant I. Grouovius Praetiε, velut si Cicero respexisset ad sabulam Proetidum t Apollod. II. e. a . Tu stallus Λριλο ς Ciariana, quae tum iu proverbium abierit. Lamb. Iacens enim illa: haec sis. ω focus Curianus
et consilia noverat. EP. 4. MAN. ,
Alabarches Sic vulgo , et sic esse legendum libris omnibus invitis pro hat Culaeius lib. VIII, observ. 37. Est autem Alabarches, ut docet ille.
miagister acrvitiarae: αλχ6α Hesychio est atramentiam , quo scribimus, unde
et Pro seriptura ipsa accipitur. Vectis gal alabarehine eat, quod Oh tradu- et iovem Pecorum impenditur. Sie autem Pompeium appellat, quod talia vecti gutta in Syria populo Rom. quaesieriit; irridens lamen, quod rem
non mugnam neque magna laude dignam gesserit. LAΜB. - Ηoc etiam Bosius ex suo Dec. aliisque defendit. Nos tamen eum Corrado quare Arabarches . ut libri omites habent. dici uou Possit Pompeius , uou videmus.
352쪽
LIB. II, EPIST. I 8 diu αον, et ad me ab eo quasi υποθηκας asseres, quemadmodum me geram. Aliquid ex eius sermone poterimus περι τῶν ολων δ suspicari.
quum sciamus partem Arabiae ipsum mo genti Emessenae regulo devicto. devicisse, quae iuueta est Syriae. Sie i in Actorate. siceramias dicitur a Missicera Documeula. 3 De summa rerum.
Scr. Romae mense Iunio A. v. C. 69έ. Quum Atticus in Epirum profectus scire areret quid esset novi, Cicero deveratum esse re tibiicae statum scribit i; de exsecratione candidatis imposita, si in concione mentionem secerint, quo aliter Camρanus ager Possideatur, atque ex legibus Itiliisa; de legatione a Caesare aibi oblata 3; de Stati a fratre manumisso 4. CICERO ATTICO S.
Accepi aliquot epistolas tuas; ex quibus intellexi,
quam Suspenso animo et sollicito scire averes, quid esset novi. Tenemur undique: neque iam, quo minus ServiamUs, recusamus; sed mortem et eiectionem, quasi maiora, timemus; quae multo sunt minora. Atque hic status, qui una voce omnium gemitur, neque Verbo cuiusquam subleVatur. Σκοπος est, η ut
suspicor, illis qui tenent, β nullam cuiquam largitionem relinquere. Vnus loquitur, et Palam adversatur adolescens Curio. Huic plausus maximi, COn- salutatio forensis perhonorifica signa praeterea be-
Ex quibus intelleai Bentiv. qui sintellexi. a in Reete Ernestius aut addendum est, aut delendum qui putat. B. a Ηve spectarunt. hoc voluerunt.
etius puto A. Cesari. di non lasc-ra ρersona di ine larghemiare conati rui. . Curιοὶ Quod reges oderit superbos ΕΡ. 8, h. l. COR
353쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM nivolentiae permulta a bonis impertiuntur: Fusium clamoribus, et conviciis. et sibilis consectantur. His ex rebus non spes, Sed dolor est maior; quum videas civitatis voluntatem solutam, virtutem alligatam. Agne sorte quaeras κατα - γ de singulis rebus J,
. universa res eo e Si deducta, spes ut nulla sit, aliquando non modo Privatos, Verum etiam magistratus
liberos sore. Hac tamen in oppressione, sermo. in circulis diam taxat et conviviis, est liberior, quam suit. Vincere incipit timorem dolor, sed ita, ut omnia sint plenissima desperationis. 2. Hahet etiam Campana lex exseCrationem, in concione, candidatorum, si mentionem secerint. quo aliter ager possideatur, atque ut ex legi hus Iuliis. Non dubitant iurare ceteri: Laterensis existimatur laute
secisse, quod tribunatum plebis petere destitit, ne iuraret. Sed de re publica non libet plura scribere. Displiceo mihi, nec sine Summo scribo dolore. Motueor; ut oppressis Omnibus, non demisse; ut lantis rebus gestis , parum sortiter. 3. A Caesare valde liberaliter invitor si hi ut sim legatus; atque etiam libera legati O voli causa datur.
Sed haec et praesidii apud pudorem Pulchelli non
sitim Fnnnm Calenum acerri sum Caesaris propugnatorem. Ciceronis inimietam : de quo alibi. POP. Minutali in . Verba de singulis rebus Bentivoglio nihil aliud esse Censet . quam graecorum explanatio , quae ineptus librarius in continen-lem orationem invexit; itaque un-einfitis conclusit. T. Camyana lex Iulia agraria dengro Campano dividendo . cuius caput quoddam erat . ut candidati se ipsi iureit rando execrarentur, si In magistratu , quem peterent, mentionem Dei erit de agro Cnmpano aliter possidendo, atque ut lex Iulia praescriberet. Εp. I 6. POPHA. et Volgo male incoleatur in legationem illam. - Sine dubio insititia
3 . Et 'nut ς, Pro im dentiam Pulinelli. Clodii Pulchri. Irim habet satis praesidii . quia legati legatione
thera absunt sua causa. non rei Prahi. atqne adeo nullitis auxilio nituntur; in altera autem legatione poterat Cicero auxilio Caesaris uti. BEG.
354쪽
habet satis, et a fratris adventu me ablegat: illa et inunitior est, et non impedit. quo minus adsim, quum velim. Hanc ego teneo, sed usurum me non puto. Neque tamen scit quisquam. Non lubet sugere: aveo Pugnare. Magna sunt hominum studia. Sed nihil assirmo: tu hoc silebis. 4. De Statio manumisso , et nonnullis aliis rebus, angor quidem, sed tu in prorsus occalui. Tu, vellem ego et cuΡerem, adesses: nec mihi consilium, nec consolatio deesset. Sed ita te para, ut, si inclamaro, advoles.
Hanc Provincialem. Man. Vellem ego et euP. Vulgo Mellem ess ecum
Scrip t. Romae, mense Quintili, A. V. C. 69έ.
Sibi molestum esse Statium manumissum: cetera malam, ut Pericula , quae sibi a Clodio intendantur, modice se tangere i ἔstatum reiρ. Omnibus disylicere: in primis Pompeium populi odio laborare α; Clodium sibi inimicari; locum Cosconii mortui, et legationem a Caesare sibi offerri 3 ; Caecilium Atticiaounculum se colere 4 ς Bibuli edictis Pompeium Dalde iratum esse 5. CICERO ATTICO S.
Multa me sollicitant, et ex rei publicae tanto motu, et ex iis periculis, quae mihi ipsi intenduntur: et sexcenta sunt. Sed mihi nihil est molestius, quam
Statium manumissum. Nec meum i erium Z ac mitto imρerium; non simultatem meam moereri saltem' Nec, quid iaciam, scio: neque tantum est in re, quantus est sermo. Ego autem ne irasci possum quidem iis,
i Verba haec sunt Terentii ex Phormione, quum queritur Demiphostium se absente et uescio duxisse uxorem I Iane tandem uxorem diaxit Antipho iniussu meost nec meum δε- Perium, ac mitio imperium, etc. Vl-cTORivs. Illa verba non Statium apectant, sed ipsum fratrem, cui toties Cicero maudaverat ue Statium manumitteret. GGES.
355쪽
quos valde amo: tantum doleo, ac mirifice quidem. Cetera in magnis rebus; minae Clodii, contentio nesque, quae mihi Proponunt Ur, modice me tangunt. Ei enim vel subire eas videor mihi summa cum dignitate, vel declinare nulla Cum molestia posse. Dicos sortasse, dignitatis tanquam δρυος: saluti, si meum RS, ConStale. Me miserum, cu P non ades 8 nihil te profecto praeteriret: ego sertasse τυρλωπω, et nimium τω ,γῶ προσπέπονθα. Scito nihil unquam fuisse tam insume, tam turpe, tam Peraeque omnibus generibus, ordinibus, ne talibus Ossensum, quam hunc statum, qui nunc est: magis mehercule quum vellem. non modo quam putaram. Populares isti iam etiam modestos homines sibilare docuerunt. Bibulus in caelo est: nec quare , fCio; sed ita laudatur. quasi unus homo nobis cunctivido restituat rem. Pompeius, nostri
timores, quod mihi summo dolori est, ipse se afflixit;
Deminem tenet: voluntate, an metM necesse sit iis
ali, vereor. Ego autem neque pugno Cum illa causa propter illam amicitiam; neque approbo, ne omΠiu improbem , quae antea gessi : uior Via. Populi sensus maxime theatro et spectaculis perspectus est. Nam gladiatoribus, qua dominus, qua advocati sibilis con-
Dignitatis αλις, tamitia n- Dignitatis satis, tanquam quercus: satis libi dignitatis, Cicero. ut Priscis sutis quercus , quando relictis glaudibus ad victum triticeum se contulerunt. Proverh. Satis quercus. COR. i Caecus Sum. α) Honestati deditus sum. PUulares isti Caesar , Pompeius, assus: et cum iro uia: quod νορu- Iares dici noli possint, quos Populus, etiam inodesti homines, sibilis ivse
frixit Qui se cuni fioCero Au CueSaxe Couiunxerit, et uti optiuia causa ad perditam desciverit. ID. Feminem Quia bonos inimicos habet, improbos non amicos. EP. 21.
Vtor Mia Neque in liaue partem , neque in illam declino. Quasi vin utor. Transfertur ad rationem, et consi. lium. et illud Terentii in Ande. Eam
secum rem remiaMit Diae Donatus,
et Eugraphius explanant. Via. id
Dominus Is , qui gladiatores da-
356쪽
scissi. Ludis Apollinaribus Diphilus tragoedus in
nostrum Pompeium petulanter invectus est. Nostra miseria tu es Magnus, millies coactus est dicere. Eandem inrtutem istam, ueniet tempus quum grariter gemes , totius theatri clamore dixit, itemque cetera. Nam et eiusmodi sunt ii versus, ut in tempus ab inimico Pompeii scripti esse videantur. Si neque leges,
neque moreS CGunt, et Cetera, magno cum fremitu et clamore sunt dicta. Caesar quum Venisset mortuo
plausu, Curio filius est insequutus: huic ita piarisum eSt, ut, Salva republica, Pompeio plaudi solebat. Tulit
Caesar graviter. Literae Capuam ad Pompeium volare dieebantur. Inimici eranι equitibus, qui Curioni stantes plauserant; hostes omnibus. Rosciae legi, etiam frumentariae minitabantur. Sane res erat perturbata. Equidem malueram, quod erat Susceptum ab illis, silentio transire: sed vereor ne non liceat. Non serunt homines, quod videtur esse tamen serendum: sed est iam una vox omnium, magis odio firmata, quam praesidio. S. Fos teo autem Publius mihi inimicatur: impendet negotium, ad quod tu scilicet advolabis. Videor mihi nostrum illum consularem exercitum honorum Omnium , etiam satis bonorum , habere firmissimum.
In Lemma Non ut multis ante annis, et a vetere poeta, sed ut scripti viderentur et ad huius temporis turpitudinem Proprie notandam , et ab inimico Pompeii. MAM. Mortuo plausu Plausu ita tenui, vix ut exaudiretur. ID. Est insecutus Post Caesarem iutheatrum venit. ID. CVuam Capuae vigintivir agros diuidebat lege Iulia. ID. Inimici Caesar, et eius amici. ID. Minitabantur Se abrogaturos non
modo Boseiam legem, quae Or- diues in theatro equitibus dedisset. sed etiam frumentariam , quae ad universum Populum pertinebat. ID.
Ab illia Λ Caesare, Pompeio et
Inimieatur Vulgo minitatur. Consularem exercitum nos omnes Consularem appellat exercitum, quos sibi in consulatu Praestantissimis actionibus obstrinxerat. IDEM.- Satis bonorum , non Plaue hou . rum , sed dumtaxat probabilium. B.
357쪽
Pompeius significat studium erga me non mediocrE. Idem assirmat, verbiam de me illum non esse facturum. In quo non me ille fallit, sed ipse sullitur. Cosconio mortuo, sum in eius locum invitatus. Id erat vocari in locum mortui. Nihil me turpius apud homines suisset: neque vero ad istum ipsam ασγαλeto quidquam alienius. Sunt enim illi apud bonos invidiosi: ego apud
improbos meam retinuissem invidiam, alienam assumpsissem. Caesar me sibi vellet esse legatum. Honestior
haec declinatio periculi. Sed ego hoc repudio. Quid
ergo est8 Pugnare in alo: nihil tamen certi. Iterum dico, utinam adessest Sed tamen si erit neceSSE, RPCesse
mus. Quid aliud 2 quid Τ hoc opinor. Certi sumus
periisse omnia. Quid enim omit μεθα tamdiu 2 Sed haec scripsi properans , et mehercule timide. Posthaci ad te, ii ut, si perfidelem habebo, cui dem, scribam Plane omnia, aut, si obscure Scribam, tu tamen intelliges. in iis epistolis me Laelium, te Furium iaciam: Cetera erunt ἐν αιυrilis . 4. Hic Caecilium colimus et Observamus diligenter. 5. Edicta Bibuli audio ad te missa : iis avdet dolore et ira noster Pompeius.
Illum Nempe Clodiuis. Ern. Sci . et Lectere , ullum. Coseonio γ Vigintiviro agris dividundis. Fortasse is, de quo pro Θ ι
358쪽
Scr. Bomae mense Quintili A. V. C. 69έ. Quos Atticus commendauerit, eos sibi eurae esse 1; Varronem sibi satisfacere, a Poripeio se amari α; Clodium sibi minari 3; rempubl. in summum discrimen adductam esse 4; de cautione in literis scribendis obsereanda 5; de Diodoti Stoici morte 6 de comitiis consularibus dilatis 7 ; de Alexandri Oetae libris 8. CICERO ATTICO S.
Amicato, ut te velle intellexeram, nullo loco defui. Numestium ex literis tuis, studiose scriptis, libenter in amicitiam recepi. Caecilium, quibuS rebus POSSum, tueor diligenter. u. Varro satisfacit nobis. Pompeius amat nos, Carosque habet. Credis 2 inquies. Credo: prorsus mihi persuadet. Sed quia, ut video, pragmatici homines omnibus historiis. praeceptis. versibus denique cavere
iubent, et vetant credere: alterum iacio, Ut Caveam; alterum , Ut non Credam . DCere non Possum.
3. Clodius adhuc mihi denuntiat periculum; POm-Peius affirmat, non esse periculum; adiurat; addit etiam, se Prius occisum iri ab eo, quam me violatum iri. Tractatur Pes. Simul ac quid erit certi, scribam ad te. Si erit pugnandum, arcessum ad societatem laboris: si quies dabitur, ab Amalthea te non Commovebo.
4. De republica breviter ad te scribam. Iam enim charta ipsa ne nos prodat, pertimesco. Itaque Post hae,
Progmatici Rehus gerendis exercitati, inulto rerum usu periti. Ad quid erit Recte sic Ern. ex ed. Piceni. Vulgo simul et quιd ενιι.
359쪽
si erunt mihi plura ad te scribenda, ἀλλαγοριας ob
scurabo. Nunc quidem novo quodam morbo civitas moritur; ut, quum omnes ea, quae sunt acta, improbent, querantur, doleant, varietas in re nulla sit, aperteque loquantur, et iam clare gemant; tamen medicina nulla afferatur. Neque enim resisti sine internecione posse arbitramur: nec videmus, qui siniscedendi, praeter exitium , suturus sit. Bibulus hominum admiratione et benivolentia in caelo est. Edicta eius et Conciones describunt et legunt. Novo quodam genere in Summam gloriam venit. Populare nunc
nihil tam est, quam odium popularium. Haec quo sint eruptura, timeo. Sed, si dispicere quid coepero,
scribam ad te apertius. 5. Tu, si me amas tantum, quantum prosecto amaS, expeditus, facito, ut sis ; Si inclamaro, Ut accurras. Sed do operam et dabo, ne sit necesse. Quod scripseram , te Furium scripturum ; nihil necesse est tuum nomen mutare. Me iaciam Laelium, et te Atticum; neque utar meo chirographo, neque signo; si modo erunt eiusmodi literae, quas in alienum incidere nolim.
6. Diodotus mortuus est: reliquit nobis HS fortasse
7. Comitia Bibulus cum Archilochio edicio 4 in ante diem xv kal. novemb. distulit.
i Caesare tonsule. αὶ Udimn in illos, quos populares
itovice dixit etiam epist. Sup. g. 1 extris B. Diodotus Stoicus. In Bruto, C. So. Centum Vulgo eenties hoc esset Centies centena millia sestertiorni; 2,ooo,o- D. quae summa nimium quantum excedit Diodoti philosophisiacirita ea in aliena domo degentis. Itaque auctore MalasPiua reseripsi sestertia centum. - Nos quia in aestimatidis aliorum divitiis saeile falli homines etiarn nunc videmus . nihil audemus sine libris mutare. BENTIv.
360쪽
8. Α Vibio libros accepi. Poeta ineptus: nec tamen scit nihil, et est non inutilis. Describo et remitto.
i Alexandri Ephesii, qui Cosmographiam versibus descripsit, teste Strabone. De quo vide G. Voss. Illiae Histi Graee. Hune poetam ideo ad Ciceronem misit Atticus, quia tum
situm orbis terrarum Tullius describere constituerat. a ita ed. Manut. a 34o et Ern. Vulgo sed est.
Ser. Romae exeunte Quintili A. V. C. 694.
De Perdito re*ubl. statu, et maiore quod immineat Periculo tr- de mala Pomρeii existimatione a ; de Bibuli gloria 3; de suis ex Clodii inimicitia periculis 4. CICERO ATTICO S.
De re publica quid ego tibi subtiliter 2 Τota periit:
atque hoc est miserior, quum reliquisti, quod tum videbatur eiusmodi dominatio civitatem Oppressisse, quae iucunda esset multitudini, bonis autem ita molesta , ut tamen sine pernicie: nunc repente tanto in Odio est omnibus, ut, quorsum eruptura Sit, hO reamus. Nam iracundiam atque intemperantiam ill - rum Sumus eX perti, qui Catoni irati omnia perdiderunt. Sed ita lenibus uti videbantur venenis, ut Posse videremur sine dolore interire. Nune vero sibilis vulgi, sermonibus honestorum, fremitu Italiae, vereor ne exarserint. Equidem sperabam, ut Saepe etiam loqui tecum solebam, sic orbem reipublieae esse Conversum, ut ViX Sonitum audire, vix impreSSam Or-IIIo m) Caesaris et Pompeii. MAN. Iraιι Pompeius, quia Catonis 1 Torem quum uxorem Peteret, rePu- diutus est; Caesar, ProPter vetere inimicitias, et recentes iniurias. ID. - Non tam propter privatas in Catonem simultates, quam Propter eius Perpetuam resistetitiam. B. .