장음표시 사용
381쪽
3-η EPisTOLA RVII AD ATTICVM consilium ' mihi quidem optatum, si liceret ibi omne
tempus Consumere; odi enim celebritatem; fugio homines ; lucem aspicere vix possum ; esset mihi ista solitudo, praesertim tam samiliari in loco , non amara. Sed, itineris causa, ut devertar, primum est devium ;deinde ab Autronio et ceteris quatridui; deinde sine te. Nam castellum munitum habitanti mihi prodesset; transeunti non est necessarium. Quod si auderem , Athenas peterem. 4 Sane ita cadebat, ut vellem. Nune et nostri hostes ibi sunt; et te non habemus; et veremur, ne interpretentur, illud quoque oppidum ab Italia non satis abesse: nec scribis, quam ad diem te
u. Quod me ad vitam Vocas, unum esticis , ut a me
manus abstineam; alterum non potes, ut me non no-
i Sie Eraestio auctore emendavi
vulg. sed et consilium. Eundem sequutus sum Paullo post pro aio iti
neris causa rescribentem sed itineris
causa. - Et ita edidit Bentiv. omisso tamen et, quod abest iu Mss. T. 2 DeMertar dedimus cum Lam hin. . quod et tempus Postulare videtur , et suadent cod. Balliol. et edd. Iens. Aldi, Herv. Gothos. legentes da-rier. dewarter, et disertam, vulgo vi deMorterem. Sensus est: quod me Togas, ut tecum sim, Placeret rogatio tua , si possem tecum in Epiro omnetemPus consumere; sed si itineris tantum causa, scilicet, si, ut illinc tantum transeam et ibi devertar, me rogas , ficito hoc esse nimis devium ;deinde quatridui tantum itinere Bh- esse ab Autronio, ecterisque nostris hostibus; denique me futurum sine te. BE T.
Castelliam Si mihi lieeret in Epiro
lectim habitare , Prodesset castellum tuum munitum . ut ibi inlo consis e
rem ; essetque invitatio tua ita o portunu , ut nihil vellem magis: sed et Catilinarii exsules in Achaia et propinquis partibus Epiri tantum quatridui itinore absunt, et Clodiani
interpretabuntur Buthrotum oppidum, sub quo villa et castellom tuum est, ah Italia non distare quadringenta millia. intra quae mihi non
licet esse. De Attici villa prope Buthrotum lib. VI et alibi. Pori . 3 Quia Athenae celebres et De
quentissimae erant , Cicero antem celehritalem fugere paullo supra dixerat, et quia vereri non dehebat, ne ipsas Athenas interpretarentur Clodiani hostes non satis ahesse Bb
Italia, si ei licuit esse Thessalonicae, quod oppidum propius ahest. Mala
hM; Ursinus vero nomen esse oppidi alleuius ignobilix suspicabatur, legebatque in si O M s. si audarem AιΓe
382쪽
stri consilii vitaeque poeniteat. Quid enim est, quod
me retineat, Praesertim si spes ea non est, quae nos proficiscentes prosequebatur 7 Non iaciam, ut enumerem miserias omnes, in quas incidi per summam iniuriam et scelus non tam inimicorum meorUm , quam invidorum, ne et meum moerorem eXagitem, et te in eundem luctum vocem. Hosi assirmo, neminem unquam tanta calamitate esse affectum , nemini
mortem magis optandam fuisse: cuius oppetendae tempus honestissimum praetermissum est. Reliqua tempora non sunt iam ad medicinam, sed ad sinem doloris. 35. De re publica video te colligere omnia, quae Pute Saliquam spem mihi posse adferre mutandarum rerum: quae quamquam exigua sunt, tamen, quoniam Placet, exspectemus. Tu nilii Io minus, Si Properaris, nos Con Sequere. Nam aut accedemus in Epirum , aut tarde per Candaviam ibimus. Dubitationem autem de Epiro non inconstantia nostra asserebat, sed quod de fratre, ubi eum visuri essemus, nesciebamus. Quem quidem ego nec quomodo Visurus, nec qui dimissurus sim, scio. Id est maximum et miserrimum mearum Omnium miseriarum. Ego et saepius ad te, et plura scriberem, nisi mihi dolor meus quum Omnes Partes mentis , tUmmaxime huius generis iacultatem ademisset. Videre te cupio. Cura ut valeas. Dat. prid. kal. mai. Brun
Maeedoniam. Illyricumque disteris minat. SD abo, Plinius. MAN. Quomodo risurus Afflietum dolore
αὶ Vulgo ubi dimissurus nesei . Id Congressus et dimissio. MAN.
383쪽
Scr. Thessalonicae IV kal. Iun. A. V. C. 695.
Sollicitudinem suam fratris periculo quod rumor erat rπρο- tundarum accusatum iri oehementer augeri scribit r. Attici istolae r ρOndet aς se malorum suorum memoria ea moludo fratre in scribendo i ediri fatetu/' 3. CICERO ATTICO S.
Brundisii proficiscens scripseram ad te , quas ob causas in Epirum non essetnus profecti; quod et Achaia Prope esset. Plena audacissimorum inimicorum, et exitus difficiles haberet, quum inde proficisceremur. Accessit, quum Dyrrhachii essemus, ut duo nuntii asserrentur; unus, classe fratrem Epheso Athenas; ulter, pedibus per Macedoniam venire. Itaque illi obviam misimus Athenas , ut inde Thessalonicam veniret. Ipsi processimus, et Thessalonicam a. d. x kal. iun. venimus; neque de illius itinere quidquam certi habebamus, nisi eum ab Epheso ante aliquanto prosectum. Nunc, istic quid agatur, magno opstre timeo. Quamquam tu altera epistola scribis id. mai. audiri, lare, ut acrius postularetur : altera , iam esse mitiora. Sed haec est pridie data, quam illa: quo conturbor magi S. Itaque, quum meu S me moeror quotidianus lacerat et conficit, tum vero haec addita cura vix mihi vitam reliquam facit. Sed et navigatio perdissi-
Processimus Dyrrhachio, a quo Thessalonica abest cxIv mil. PasS.
Istic quid agatur Timebat, nequis aceusaret repetundarum Quintum fratrem ex provincia redeuntem. Vide infra . epist. 9 et II. ΜΑΝ. Acrius ρostularetur Est, ut accusaretur acerrime et vehementissime. Hanc euim vim saepe hahent, quos Grammatici voca ut compurativos. Res est trita. GRALv.
384쪽
eilis suit; et ille incertus, ubi ego essem, sortasse alium cursum petivit. Nam Phaetho libertus eum non vidit; vento reiectus ab illo in Macedoniam , Pellae mihi praesto fuit. Beliqua quam mihi timenda sint, video, nec, quid scribam , habeo; et omnia timeo;
nec tam miserum est quidquam , quod non in nostram fortunam cadere videatur. Equidem adhuc miser in maximis meis aerumnis et luctibus. hoc metu adiecto, maneo Thessalonicae suspensus, nec audeo quidquam. 2. Nunc ad ea, quae scripsisti. Tryphonem Caecilium non vidi. Sermonem tuum et Pompeii cognovi ex tuis literis. Motu in in republica non tantum ego impendere video, quantum tu aut vides, aut ad me consolandum affers. Tigrane enim neglecto, sublata sunt omnia. Varroni me iubes agere gratias: faciam;
item Hypsaeo. Quod suades, ne longius discedamus,
Vento reiectus ab illo Ne illis in adire, ac videre potuerit: sententia plane hona: tu libro tu iuen Faerni . ab Ilio scriptum est; uegligeutianelthiariorum in ductu literarum, an quia ita esset ia exemplari, unde illi descripserunt, quis possit diceret Illud assirmare possumus, si ab Ilio
rectum sit, a loci huius sententia non abhorrere. Fuit enim oppidum et ipsum iu eadem ora Asiae , quuet Ephesus; Phaethonta quidem constat cum Qui uto non fuisse: sed conveniendi eius causa, Ephesum, aut Ilium navigare conantem, inde reiecturn in Macedoniam tempestate fuisse. MAL SP.
cedoniae urbs. Mela II, 3: mee num Populi centum quinquaginta urbes habitant, quarum Pella et maxima, et illustris. Alumni esuiunt. Philis ιs Graeeiae domitor, Alexander etiam Asiae. GBAE .
Reliqua Quae fratri meo ab ini
Trrisonem Caecilitim ) Fortasse libertum , procuratorem Caecilii.
Dciuus neglexerit, quo Tigranis filium a Pompeio in catenis habitum et apud Flavium depositum Clodius eripuit nec Pompeio reddidit, quum rem narrat Aseonius tu Cic. orat. Pro Milone. Cicero igitur quum Pompeius hoc inultum reliquerit, suspientur nihil sibi esse ab eius tu Clodium ira sperandum.
suerat; eumque , ut et Varro, horta-hatur, ut Cicerotiis patrocinium a fici Peret. Cognomen est Plautiae sa- miliae. MAI.
385쪽
382 EPisToLARVM ΛD ATTICVM dum acta mensis mali ad nos perserantur: puto mctita esse iacturum ; sed ubi, nondum statui. Atque ita perturbato sum animo de Quinto, ut nihil queam
statuere. Sed tamen stati in te saeiam certiorem. Ex epistolarum mearum inconstantia puto te mentis meae motum videre; qui, etsi incredibili et singulari calamitate adflictus sum, tamen non tam est ex miseria , quam ex Culpae nostrae recordatione, Commotus. Cuius enim scelere impulsi ac proditi simus , iam prosecto vides: atque utinam iam ante vidisses neque totum animum tuum moerori mecum simul dedissest Quare, quum me adflictum et confectum luctu audies, existimato, me stultitiae meae poenam ferro gravius, quam eventi; quod ei crediderim, quem esse nefarium non putarim. Me et meorum malorum memoria, et metus do fratre in scribendo
impedit. Tu ista omnia vide et guberna. Terentia tibi maximas gratias agit. Literarum exemplum , quas ad Pompeium scripsi , misi tibi. Dat. m kal. iun. Thessalonicae. Quod ei Pompeio. - Do Iratre De postulatione. II
386쪽
Scr. Thessalonicae idib. Iun. A. V. C. 695.
De fratris ex Asia redeuntis uidendi occasione consulto Mitatai ; de Ne melioris fortunae ab Attico facta a ἔ cle causis, quae ipsum Thessalonicae teneant 3.
Quintus frater quum ex Asia discessisset ante kal. mai. et Athenas venisset idib., valde fuit ei properandum , ne quid absens acciperet calamitatis; si quis
sorte fuisset, qui contentus nostris malis non esset. Itaque eum malui properare Romam, quam ad me venire; et simul dicam enim, quod verum est; e X quo magnitudinem miseriarum mearum perspicere possis animum inducere non potui, ut aut illum, amantissimum mei, mollissimo animo, tanto in moerore aspicerem; aut meas miserias, luctu adflictas
et perditam fortunam illi offerrem, aut ab illo aspicipaterer. Atque etiam illud timebam , quod profecto accidisset, ne a me digredi non posset. Versabatur mihi tempus illud ante oculos, quum ille aut lictores
dimitteret, aut vi avelleretur ex CompleXu meo. Huius acerbitatis eventum altera acerbitate non videndi fratris vitavi. In hunc me casum Vos, vivendi auctores, impulistis. Itaque mei peccati luo poenas. 2. Quamquam me tuae literae sustentant: ex qui-
Ne quid absens Ne absens postularetur. ΕP. 8. MAN. Lictores dimitteret Qui dimittendi fuissent, si mecum manere voluisset. Nam imperatori transitus per alienum provincium dahatur, morari diutius in ea eum imperio non lice hat. ID. Nondum perWicis Vis me in Pompeio , et Hortensio spem Pouere: nou
intelligis me horum insidiis, et scelere periisse ρ MAN.
387쪽
bus, quantum tu ipse speres, facile perspicio. Quae quidem tamen aliquid habebant solatii ante, qua in
eo venisti a Pompeio : nunc Hortensium allice , et eiusmodi uiros. Obsecro, mi Pomponi, nonduin perspicis, quorum Opera, quorum insidiis, quorum scelere perierimus 3 Sed tecum haec coram agemus. Tantum dico, quod scire te puto , nos non inimici, sed invidi perdiderunt. Nunc, si ita sunt, quae Speras, Sustinebimus nos, et Spe, qua iubes, nitemur. Sin, ut mihi videntur, infirma sunt; quod optimo tempore iacere non licuit, minus idoneo fiet.
S. Terentia tibi saepe agit gratias. Mihi etiam unum de inniis in metu est, fratris miseri negotium : ' quod si sciam cuiusmodi sit, sciam quid agendum mihi sit. Me etiam nunc illorum beneficiorum et literarum exspectatio, ut tibi placet, Thessalonicae tenet. Si quid erit novi allatum, sciam, de reliquo quid agendum sit. Tu si, ut scribis, Lal. iun. Roma prosectus cs, 'opediem nos videbis. Literas, quas ad Pompeium scripsi, tibi misi. Dat. id. ivn. Thessalonicae.
Si ita sunt Scitulet. si ista sunt e eP. Io sin ista e nuerint. T.
i Mil. hoc dicit: si adversus Clodium Pugnasset, Se uol1 1olum gloriose potuisse decumbere, sed etiam mortis Periculo victoriam redimere. Nunc mortem voluntariam nihil aliudo ibi liuetu doloris asserie. α) Periculum ne ex provincia re
exspectem literas tuas Thessalonicae: si quod sorte ex actis mensis Maii beneficium asseratur. Ep. 8 Et fio. MaN.
388쪽
X Ser. Thessalonicae XIV kal. Quint. A. V. C. 6 35. Scribit se , quoniam amici velint, bone de fortuna sua veraturum I; suam tamon calamitatem ita magnam esse, ut et Allico Potius rei, ndus , quam ob animi Osrmitatem Obium gandus sit a. UCERO ATTICO S.
Icta quae essent usque ad um kal. iun. Cognovi sex tuis litoris. Reliqua exspectabam. ut tibi Placebat, Thessalonicae : quibus allatis, sucilius statuere potero ubi si in . Nam , si erit causa , si quid agetur, si spem videro , aut ibidem opperiar, aut me ad te Conseram: sin, ut tu scribis, ista evanuerint, aliquid aliud videbimus. Omnino adhuc nihil mihi significatis, nisi
discordiam istorum ; quae tamen inter eos de omnibus Potius rebus est, quam de me. Itaque, quid ea mihi Prosit, nescio. Sed tamen, quoad me VOS sperare vultis, vobis obtemperabo. 2. Nam quod me tam saepe et tam vehementer Oh- iurgas, et animo infirmo esse dicis: quaeso, ecquod lantum malum est, quod in mea calamitate non sit 8eC quiS unquam tam ex amplo statu , tam in hona causa, tantis sucultatibus ingenii, consilii, gratiae tantis praesidiis bonorum omnium, concidit 7 Possum
oblivisci, qui fuerim 3 non sentire, qui sim 2 quo caream honore 3 qua gloria 2 quibus literis 3 quibus fortunis' quo fratre 2 quem ego ut novum Calami latis genus attendas quum pluris sacerem, quam me ipsum , Semperque secissem , itavi, ne Viderem ,
Aci te Iii tuas Epiroticas possessiones. ID.
389쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM ne aut illius luctum squaloremque aspicerem, at tme, quem ille florentissinium reliquerat, perditum illi adflictumque offerrem. Mitto cetera intolerabilia. Etenim fletu impedior. Hic utrum tandem sum aC-cusandus, quod doleo; an, quod commisi, ut haeci- aut non retinerem quod facile fuisset, nisi intra parietes meos de mea pernicie consilia inirentur aut certe vivus nunc amitterem 7 Haec eo scripsi, ut potius relevares me , quod iacis , quam aut Castigatione , aut obiurgatione dignum putares ; eoque ad te minus multa scribo, quod et moerore impedior, et quod exspectem istine, magis habeo, quam quod ipse scribam. Quae si erunt allata, faciam te consilii nostri certiorem. Tu, ut adhuc fecisti, quam plurimis de rebus ad me velim scribas; ut prorsus ne quid ignorem. Dat. x Iv kal. quint. Thessalonicae.
i) Respicit Hortensium, Arrimn , aliosque quos de perfidia suspectos hahehat, quod se eorum consiliis periisse putabat; cf. ep. o, itemque Epist. ad Q. fratrem I, 3. Plotis Peccavi, inquit. aut quod
dignitatem et fortunas meas vi armi que non defendi, aut quod vivus B misi, et non cum vita simul perdidi.
Scr. Thessalonicae IV kal. Quintil. A. V. C. 695.
Scribit se adhuc Thessalonicae retineri, Attici operam in se iti-oando implorat, obiurgationem deρrecatur. CICERO ATTICO S.
10 et tuae literae, et quidam boni nuntii, non opti
mis tamen auctoribus , et exspectatio vestrarum literarum, ut quod tibi ita placuerat, adhuc Thessalonicae tenebant. Si accepero literas, quas exspecto; si
390쪽
LIB. III, EPIST. I ISpes erit ea, quae rumoribus asserebatur, ad te inoconferam ; si non erit, faciam te certiorem, quid egerim. Tu me, ut iacis, opera, consilio, gratia iuva; consolari iam desine; obiurgare vero noli: quod quum facis, ut ego tuum amorem et dolorem desidero lquem ita affectum mea aerumna esse urbitror , ut teipsum consolari nemo possit. Quintum fratrem optimum humanissimumque sustenta. Ad me , obsecro te, ut Omnia Certa perscribas. Dat. m Lal. quint.
Ad te in Epirum tuam. MAN. Vt ego m, pro Quam, dixit, sicuti supra de Pompeio, Vt ille tramhtimilis , ut demissus erat. Est autem . lite eo veuustior sententis, quo mi nus aPcria. Quum me , inquit, o iurgus, qui ineo casu Dinais excrucier; sucis, ut neque me videaris amare, neque dolere dolorem meum ; quem tamen ita allectum mea aerumna esse arhitror, ut ipsu in consolari nemupossit. In hoc, inquam, trium una rem , et dolorem non agnosco. Qui enim Bm ut, aeque dolet ἰ et, qui aeque dolet, nou obiurgat. ID.
Dat. Thessalonicae XVI kal. Sext. A. V. C. 695.
De incerta sye recuperandae salutis I ; de sua in Curionem Oratione iniquo temPOre Prolata a ; Sua magis interesse, ut Atticus nomae mancat, quam ut ad se Meniat 3.
su quidem sedulo argumentaris, quid Sit Sperandum, et maxime per senatum; idemque caput rogationis y proponi scribis, quare in senatu dici nihil liceat. Itaque siletur. Hic tu me accusas, quod me
ni nus SPerandum videbatur, Clodio tribuuO. NAN.
i) Seil. Clodiae in Ciceronem. in
quis erat caput hoc: ne Vilis de eo re- Mociando mentionem neque in scutilia