Oratio de vitareverendi uiri Domini Iohannis Bugenhagij Pomerani, qui fuit Pastor Ecclesiæ Dei in oppido Saxoniæ Witeberga, & Lector in Academia annos sex & triginta, recitata a Petro Vincentio Vratislauiensi ... in renunciatione gradus Magisterij A.

발행: 1558년

분량: 85페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

uita prolixe dicere, quae nisi fuisset hoonestissima, ut antea dixi, noluisset uo/catus ad Ecclesias constituendas a tot

sapientibu piis Principibus o guo

hernatoribus Hoc addam de Gradu.Cum iuxta Academiae consuetudiis nem asparum Crucigerum oporteo re petere gradum Doctorum, occinis clytae urbis Hamburgae Senatus huc misisset Reuerendum uirum Ioannem Aepinum, ut oc ipse Gradum peteret, aderat hic Dux Saxoniae Ele hor o/hannes ridericus, um Ilustrissima

Coniuge, qui cum audiuisset testimois nium publicum asparo θ Aepino tribuendum esse, voluit ut Iiis Pastor

noster adiungeretur, A addidit, sedc Disputationem dc renunciationem auaditurum esh, MIeuaturueos sumptu: Etsi Pastor excusationem senectae ad ferebat,tamen quia uerecundius erat in re tali non diu refragari, ait se obtemoperaturum esse. Postridie uenit ad di

butationem Princeps cum praecipuis

Consilia

42쪽

Consiliariis,ec studiose audit Lutheri,

Crucigeri, Pastoris e Aepini responssiones,de iusticia, de Ecclesia, de distri mine ministerii Euagetici, potestatis

Politicae, in qua materia diserte uoluit explicari, cur,cu uiolans Politice pote statis edidia, peccet, non etiam peccet Diolans Ecclesiasticam traditionem fas eiam a pio Pastore. Fuit diei pergrata nostri Pastoris ratio, qui dicebat, aromatam esse potestatem Politicam auo toritate condendi proprias Leges,non pugnantes cum Decalogo, di de his traditum est seuertissimum praeceptum. Neces. est obedire propter Conscientiam, Sed Pastoribus expresse prohiis heri condere proprias Leges . Sic enim dicitur, Nemo vo arguat in crobo, potu dic, nec posse hanc liberta tem ullius creaturae autoritate tolli. Etot in amplissima quaestione multa de dignitate Politica potestatis e Euan/gelici ministerisdicta sunt. Quersa

huqusurpta tellcul

uis cleprcscaressur

rati

43쪽

Querela etiam addita est, in sua

narrabatur, cito in Ecclesiam irrepsisse saperstitiosas opiniones, quae finxerint humana exercitia esse eximios cultus, quae tunc quo a sanioribus taxatae sunt, ut Atlaanasius supersi itiones reis Praehendit,inquiens, καλυβ Ασκε σις μετtelligi exercitia non es e iusticiam, aut

cultus, ct uult moderata esse. Hare cum exposita essent, Princeps ipse grauissime dixit, se Deo gratias agere, quod haec disicrimina perspicue in Ec clesiij nostris illustrata extent, Θ Dei

'' praesentia in utrol gradu a pris agno scatur, c celebretur. Manifesta enim .i tςstimonia de Deo, 6 de Prouidentia sunt ipsa Lex in mentibus hominum lucens, 5 miranda conseruatio sociestatis humanae,in tam horrendis confuν

sionibus,' Imperiorum constitutio in

tantis impedimentis. Quid . n. mirabi

t Ilus est, . Romam inter adsidua tribu Mihi, vG c tamina stare posse Bonis uitis

ij ad posteo

44쪽

ad posteritatem uirtutis testimonium est,cum a bonis Principibus ornantur, Ipsis uero Principibus multo magis honorificum esst, intelligere 6 amare doadirinas, ta earum studia excitare: uo

Fuit autem ξ postremus uitae Paastoris nos ii adius Dei beneficio placiodus. Cum ita languendia essent uires Posi remo anno, ut concionandi labostrem sustinere non posset, uenit tamen quotidie in templum, e pia precatione Ecclesiam,ec sese, ei nos Deo como mendabat: ueniebat etiam ad necessa. xias Deliberationes. Tandem Menos Aprili decumbens sine magno crusciatu, quotidie precatione repetiuit. Saepe etiam suauiter cum amicis de spe salutis aeternae,ec de posteritate collos cuius est. Vigor mentis adeo fuit in teger,ut octiduo ante mortem,Do 'oorem Tileman m Heshusium Heideuherga dedeuntem mox agnosceret, re laetus gratularetur ei reditum, Θ sciscistaretur, an in Academiam Heidelberis gensem

45쪽

gensem migraturus esset, Ares sausta

precaretur. Postea die uicesimo Apriis lis, cum se quotidie filio Dei, domino nostro Iesu Christo commendasset, placide ex hac mortali uita decessit. Nec dubitandumest esse eum in numero lolorum , de quibus scriptum est, Beati mortui, qui in Domino moriuntur. Querelas igitur funebres omitto, ac potius oro filici Dei, sedentem ad dex tram aeterni Patris, ac dona dantem hominibus, Pastores & Doctores,ut rur sus Ecclesiae nostrae Pastorem tribuat

salutarem, ec nos omnes clementer guhemet.

Hanc uero narrationem uolo testi monium esse de nostra erga ipsum re uerentia, o Deo gratias agimus, quod huic Ecclesiae tam fidum Pastorem his turbulentis temporibus tribuit, Iuuen

tuti etiam eius memoriam tradimus, ut

in eius cursu praesentiam Dei conside vet, agnoscat pios a Deo iuuari Imi'tetur etiam diligentiam ipsius in regen

46쪽

dis motibus. Proderinata libri ipsius mentibus, quorum lectio bonis non eo tantum grata erit, quia multa oboscuridiclia enarrant, sed etiam quia disi entia in quaerenda nativa sentenalia ostendit amorem ueritatis in eo fuisse eximium.

DIXI. PETITIO

47쪽

'DETITIO AD

SPECTAbilis Domine Deca

n uice Cancellarie dignisssime, Memmimus omnes Reuerendum D. Pastorem, Doictorem Iohannem Bu'genhagium Pomeramam sanctae me moriae, saepe solere dicere, ad nullos se publicos ac biennes Collegarum, ac Scholasticorum congressus accedere lihentius oc maiore cum hilaritate, quam ad hos nostros, in quibus sit renunciaistio eorum, quibus consertur titulus Ma

gisterii Philosopliici. Multa se aiebat

comonefa fium hoc Collegarum con sessu, conspeeiuq frequentis Matiens tae adolescentiae, magna cum suauitate cogitare de primae aetatis suae studijs, de emendatione post sequuta, quae ueterie horridiore barbarie explosa reddidit scholis fontes puriores disciplinarum. omnium, de initi js ac rudimentis solisteruditionis, de artium Philosophisi iiij carum.

48쪽

earum dignitate, de multiplici ructu, qui ex illis rediret praecipue ad Ecclesi

am, quam harum artium praesidio ca/reremo posse se tot annis usu didicisse, atq; experientia. Et argumenta orati onum, quae recitarentur, dicebat multa sibi reuocare in memoriam, quorum

recordatione in hac sene 'a plus reficeretur, quam ullis aliis rebus. Deleela, hatur oc collegarii sincera ac dulci conflcordia, quos e uera beneuolantia conis iunctos esse 5 consentire iudicijs de tota doctrina nostrarum Ecclesiarum cernebat, hocs consensu incolumita tem scholae,5c confirmatae ueritatissa hilitatem, in hac schola niti intelligea

In primis autem uidebatur serio ac uehementer animo commoueri ad uorum e solidum gaudium, penes ex Ploratam ac certam concipere spem de Puritate doctrinae,duratura in his regi/onibus ad posteros, cum uideret subis inde prodire ex hoc coetu quos in/

49쪽

et dotibus aliis, qui uelut in uestigia defl

cedentium succedentes, usui, ornamen

to, e praesidio Ecclasiae futuri, o pro Veritate contra Sophisticen, ut fidi occonstantes sancit depositi custodes eo sent propugnaturi . miscebat etiam vota, precessp ad Deum.5 suspiria crebra ac gemitus, quod hoc ipso loco ho noribus auctos meminerat multos, quoru aliqui rabiosius aliquanto,et uisrulentius, adhibitis omnibus mendacisorum 8c calumniarum machinis, incurrunt in hanc scholam,quam hostes ipsi, re aliquanto plus nocent Ecclesiis noststris. De Staphylo Paphlagone, octoto huius satellitio crebro usurpare solebat, quod apud Iohannem legitur, Egressi sunt ex nobis,sed ex nobis non fuerunt . Id uero aperte ostendit ac profitetur transfuga Staphylus. Non distimulat UZλα Paphlago, qui hoc usnum, quanta astutia, ct quantis potest: conatur uiribus, ut explicatam Ecclesi/arum nostrarum doctrinam paulatim

M. N alijs Sycophantice conuulsis,

50쪽

ceu rationes explicatas dissipatis et confusis calcialis euertat aut labefactet. Eruta magno labore a tu euoluta ex lais hyrinthis doctrina monasticae uereo-τμ εντα confringit ac conuincit,

- , id est, inscitia, sed πανοu:γiα, η' κρCαλιαε α ri κύμ Θ , ut apud Aristophanem est. Et dum uelut Bais na Aristophanica cocionatur gregimum, hoc est, suo theatro grunnitu raobiosi ac mordacis porci, armatus tri dente, non ferit aduersarios hostes Ec, clesiarum nostrarum, sed uelut conspis xans cum illis lupino foedcre, in euersiisonem nostri, spiculis Sycophantiarum pungit fodit , ceu in acie oppstos iis,cem ab Ecclesiij nostris Antagonisestas, ut has dimicantes simul cum u/rris 5 paulatim anguesaei , gemiis natis ictibus iugulet, ei si quid probet,n do 'lina utrorum P nostra ct adoarersariorum non constat, o haud scio, an non irrideat utramci pariter. Quam

SEARCH

MENU NAVIGATION