De Pythea Massiliensi dissertatio

발행: 1835년

분량: 160페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

91쪽

interpunctionem, ut in editione Siehenheesiana fluctum est, ponendam esse, Re coibi sive comma, quum ea quoque verenad T referenda sint Straho autem eum locum ex Polyhio attulit, quippe quo Narbo et Corbila ejus regionis optimae urbes memorentur quum vero Polybium Corbilonem - ταυτη ποώων αρίστην vocavisse simplicissime memorare Pο- tuiεset, Pytheae causa omnem ejus loci connexum afferre

maluit. Duo vero modo disertus L I, i, p. 5 ex nostro loco efficere potuerit Strabonem citans IV, p. 28 ex ed. Almelov. Scipionem Narbone comperisse in Celtarum terris fluvium Ligerim esse et ad eam emporium situm esse, mente

non Asequor.

' Magnopere doleo, quod Strabonis interpretatio Grosahurdian ad manus mihi non fuerit.

92쪽

dii I, dans centretien, ridis urent aveo scipion, nyantet questiolines sur celteriles aucun 'eux ii eut rien a diredo remarquabie. II en ut de meme de habitans de Nar-honne et de Corbilon iis 'etaient pas plus instruits que me derniersa Dique ora deux illes fug3ent Ies plus con-aiderabies de ce canton Pytheas eviras debiter heaudoup

ου πλειονων οντων γ χιλίων καὶ επτακοσίων σταδιων καὶ

si Adelungiua de hoc loco ita disseritis SM: Mim traho ine Stelle, ac melcher Pythea hehaupies hahen soli, das heinervo de Gesandien melahe die rei Stadie Massilien Narbo undcorbilon an de Scipio ahgeaehichi, thm uehrielit vo Britannien

93쪽

Runeo locum ita fere reddiderim: Et Eratosthenes regionem Calpae adjacentem Tarieasidem vocari diei et Erytheam insulam fortunatam. Contra quem Artemidorus disserens et hae diei falso ab eo referri, et hoc , inter Gades et sacrum promontorium iter quinque dierum interesse, quum non amplius 33ent stadia mille septingenta, et hoc serecessus hic siniri pro eo, quod cisca omnem terram habitatam locum haberent, et hoc ,borealea beriae partes Iustratu dioilioren esse pedibus permeantibus quam in oceano navigantibps, et quaequnque alia Pytheae fisus arrogantius tradiderit 'si interpretes Parisini t. I, p. 2T Eratosthenerapporte au'si quo te para contigura Calpe portat te nomde Tartesside et qu'o donnnit e meme nom, Ile fortune d Erythie. Mais Artemidore te contredit formellementet preten que celara est pas plus ura que ne te soni Iesautres assertions 'Eratosthene, qui avait pretendu que,

des etait, in jovra de navigation du 3p acre, quoi- qu en eget ira , ait que Tm stades de distanc entre es deux Iieux que aranisanient te flux et te reflux de lamare, quoique e phenoviene ait Ite tout autour de Ioterre habitee qua etait plus ais de passer dans Ia Saule des parties neptentrionales de Iberie, de ab rendre par me legon de roeean re sumta mi 'un chartata te que Pytheas. aercherus t. III, p. 28 locum ita transtulit:,, dasa die Ebbe und Flut nur his hieher relehe, da dieas ore rings um die ganκ hewohnte Erde Stati tande;

94쪽

Pytheam eoutus Eratosthenes de Gadium et auori promontorii inter se distantia, de reces,ibus apud Gades est nentibus et de orealibus Iberiae partibus et multa ilia faIsis retulisse ab Artemidoro memoratur, si Dubium autem esse videtur, an Eratosthenes etiam ea, quae de Tartesside II et Erythea insula fortunata appellata retulit, Pytheae debuerit ex Bententiarum enim connexu dijudicari non potest. Duae denique alia Eratosthenes de ispania, Strah. IX, i. 26. de navium statione hyaea, p. us de columnis Herculeis to disseruisse a Strabone traditur, ea ex Pythenenarrationibus repetita esse conjicere tantummodo licet, Pytheae ipsius iis Ioψε mentione non facta, quamquam ErR- tosthenes multis locis Pytheae fidem habuisse ab Artemidoro, atque eidem de Britannia, Iberia et Gadibus credidisse, Polyhio relatus est.. καὶ το π Γαδείρων ἐπὶ το ερον α κρωτήριον

διαστήμια απεχειν ὴμερων πεντε πλουν. Partioularum connexum animadvertendum censeo καὶ ταυτα φ σι - κα

ad sacrum promontorium quinque letum navigationem esse. Duo spatium Artemidorus nimium habuit, quum ipsius se tentia a Gadibua ad sacrum promontorium mille eptingenta stadia essent, quae distantia, si temporis ratione compensR-mus, duorum vel trium dierum navigationi respondebit. Strabonem conferas III, c. s. ' στερον τι ριν κρωτη-so niat. si de Provenee P. I g. ,Ce que Strabon Ous apprend du voyage de Pythdaa, depula Cadix suam au eap deSalnis Vincentis est Pan uasea Iair our en conclare que nostrevo agenae Cniit cincioma de navigation Strabo Ie rapported apres Artemidore, qui ne e dis ii lui mdmo quo suae la tuid Eratosthhnest si Tartesaidem eam regionei voeatam uisae veterea auctores testuntur, sicuti Pomponius Mela II 6, 2 Plinius III, I. IV, 35.

95쪽

Seidelius I. I. p. aT. Eratosthenem perperam redidisse censet, sacrum promontorium navigatione quinque dierum Oadibus abesse. Verum satis considerandum est, quam diversa navigatio Pytheae atque Artemidori aetate verit. Somelinus autem, ut Artemidori mensura eum recentiori ilIius diatantiae notitia conveniat, singulare suum stadiorum

genus advocat, ita disserena ,,l o studes de Mau degia valent . a d lieuves et 'est justeria distano de Cadina Capyaint vincent, en vivunt les osten. - τα αμπώτει μέχρι δευρο περατουσθαι. Ad aestum maria significandum πλημμυρί. usurpatur, ad ejus resessum, anmτισ. ouum alterum utrum per se olum Ioeum habere non pome appareat, πλημμυρί in Rum ita voeari possse, ut αμπωτιν contineat et 'πωτισ, ut nulla a ita

comprehendat, facillime colligim Eoquo modo πλημμυρίσ, quod grammatica notione anteeedens, dicimus, Murpatum saepe reperimuA, e Strab. I, p. d. xi et M ἀν μεν πλε- λογον περὶ G ωκεανου καὶ των πώ μμυρίδων εἰσ Ποσειδων - αναβαλλώμεθα καὶ 'A 'mδωρον, καχ- δι--ατησαν- τον περὶ τούτων λογον. Saepissime vero, i de universa haese maris vidissitudine sermo est, Maremo et - μμ ia oonjunctae

legimus ut Strab. I, p. io. 13. sisti38 i T. II, p. 265. III,

96쪽

idem 'o loco significare apparet quod simu Gquum enim aeriptor dicere voluisset λέχρι δευρο συμβαίrειν, aliud verbum advocavit περατουσθαι, hoc tamen Mχρι δευρο retinuit ouid vero &υρο intelligatur, ex Ioel connexu dijudicari non potest, quamvis aut ad Gades aut ad sacrum promontorium dioillime referri videatur. Legimus apud Strabonem l u, p. 2TT, Polybio referente, Eratosthenem Pytheae περ τωνκ-τα Γάδειρὰ καὶ 'Iβηρίαν credidisse quo nostrum

quoque locum de recessuum maris fine redirendum 'sse conjicimus. In vereione Galli, vecta aέχρι δευρο eodem modo de Gadibus intelliguntur, quamquam iis, quae de doloBo Artemidori consilio hi disseruntur, assentiri nosuerim et t. I, p. .2T. o T. MClast eui-dire ne chioane de Ia part d Artemidore. Il est evident que cela μέχρι δευρο qui paruit

avoi eiera expression memeta Eratosthene, peut tres hien serapporter a Gades et lora Eratosthene 'aura oui direautre chose, a ce 'est que les marem finissent res dudetroit et que dans la mediterrande elles n avalent potnt Iieuo du molns elles , talent pas si sensivies que Usrooean. Caeterum omnis Iocus ita intelligendus es e videtur, ut αμπώτει sensu univera pro aestu et recessu accipiamus et Pytheam a Gadibus inde maris vicissitudines statuisse cum interpressibus Parisinia censeamus. Inprimis autem in uispaniae litoribus maria vicis3itudines a veteribus h- servatas 3se satis constat ut strab. BI, p. 381 dos te. Denique Eratosthenem conferas de aestu maris disserentem

97쪽

χωρεῖν. Seidelius eragm. Eratosth. p. stas circia promoni rium stertim arama moris uiri, Sed Eratosthenem enses dioere potius debuisse, aestus impetuosiores inter Mauretariam et promontorium sacrum finiri, sed hane fortasse Eratosthenis ententiam fuisse. Neque Selaesi neque inde Eratosthenis sententiam percipio; μέχρι δlusio vero neutiquam ad promontorium sacrum retulerim et praeterea animadverterim, quod Eratosthenes ea Pytheae debuisse a Seidelio non memoratus est Gosselinus geogr. analys p.ras et Pythdas Mout des abies, ea erreura, quan ii dit uerae flux et te rellux cessatent de Ae ruire sentie Ioraqu'apres avoirpasse is detroit de Gadea Celait parvenu au aere.

ωκεανόν πλεουσι. Cosecum fere nulla varietas, ευπαροδώτερα omnes odioes exhibere in editione Siebenkeesiana memorantur l. I, p. 3s , quamquam lectio vulgian emrαραδοξοτερα ruit, iam a Xylandro pro mendos habita. Priede- mannus vero . VII, p. 63 Falconerium ex ton. Esc. Med. ευπαραδώτερα attulisse adnotat, Paris autem i. Moscεύπαροδώτερα habere, ut Breqvignius ex Reg. et post Hie-hen emium orayus dederint ouo hensu ευπαραδοξοτερα, a rosa urdio pro editionis Aldinae mendo existimatum, intelligi queatu nescio; ύπαραδώτερα autem apparet nihil nisi falan scripturn pro ευπαροδωτερα esse quam si quis in v παρ- ερα mutaret, ne ita quidem corvua reete dieit aliquid lues in locum redundaturum esse, παρα-Teρα τουτέστιν μείνου καὶ ττον τραχεία εχοντα τὰ παραὶ σὰ Nulla praeterea scripture discrepantia, nisi quod in nonnullis codicibus pro ilναι εἰσί Iegitur. Duo modo si x v A. inii et incia commo sibi ex ad veris posita esse

98쪽

p sint, nisi explicatione aliquo modo artistoioεn utimur, ne-5eio. Si aliis Pytheae relatis ongruum esset, oreales Iberiae sartes caeteris praeternavigat faciliores diei,

pro vel aeciperemua et Iocum ita verteremus: et ore en Iberiae partes Galliam versus perlustratu faciliores esse euntibus vel in Oceano navigantibua Sed primum virorum doctorum de hoc loco ententias videamna. Seidelius fragm. Erat p. sas lectiοnem ύπαροδιότερα sequens lo cum ita explicuit: ,Iberiam trajici, praeternavigari facilius posse ea parte, qua ad Galliam iter tendit quam qua in Oceanum. Noo Lusitaniae litus, hoc Cantabricum tortanεe respieero censuit Sed utcumque ea interpretatiora habet et ii qui ad litus Lusitaniae et qui ad Cantabricum praeternavigant,

eriti in Strab. Iberiam p. s. eidelio Maentitur vocem ver ευπαροδοσ, quum,παξ μ νον sit et nova voeabula Strabo facere non soleat, ipsi Pytheae asserit quam in aententiam accedere posset, quod Artemidorus animadvertas illud, oninibus ahtepositum Pytheae relata ad verba adgeri isse videatur. Caeterum idem rosahurdius senAui, quem Pengelius et ictenhereius latuerunt, accomodatius futurum fuisse een3et προσιτωτερα εive ευπροσοδώτερα. Corvus, omnium interpretum versionibus allatis, nihil pro certo emetis se judicans ita transtulit: ,plus ais de panae dans la aule-que de ab rendre par me te long der ean ευπαραδοξοτερα vero dicit τερατωδη γραφqν. Friede manno Corayi versio male se habere visa in neque ego in

μ τῆ 'Iβηρια explicanda adjectum. Suarini vermo:,,molliorem ad Gallias meatum habere. Iander ευπαραδοξοτερα quamvis mendosum existimaret, reddid it saeuis aeosnoa, qualem se um in ύπαραδοξο ineas posse nemo

99쪽

crediderit. reqvigilius Strabonis iocum ita vertisse memoratur l. I, p. .28 , partes Hispaniae ad septentrionem spectantes faciliorem aeeessum praebere juxta Galliam quam secus Oceanum hoo vero modo explicuisse: faciliorem esse navium appulsum ad oram BiApaniae maritimam quae Galliae eontigua eat ad septentrionem quam ad eam quae eoidentali oceano adluitur, ad Cantabros, verbi gratia, quam ad A labros. Pennelii vero versionem de Brehmer. l. l. p. rei, sititor Hispaniae eptentrionem speetantia a Gallia inde praeternavigatu dicitiora esse quam per stetum Gaditanum profectis non impugno, quum nρο τ μελψκην - Gallia significare non posse satis in aperto sit Bernhardius Eratosth. p. 8s in texti exhibuit ευπαραδοξοτερα - , librorum,sp. nullam rationem habens. Multa in re loeo aliquando comedi ne quod mihi plane suffleeret nihil extricavi duas tamen explicandi rationes proferam', quarum

posteriorem mihi magis Placere eonfiteor. Cogitare possumus, nostro loco hune ensum ineAge seboreales Hispaniae partes praeternavigat faciliores esse Celticam versus quam κατατόν ωκεανον πλέουσι, ita ut κατα δν ωκεανον ignificet Oeeamisatio eratis, nostrates de Ocean ina&- qui quodammodo in rὴρ . Gaditan effundere videatur et Avien. r.

marit. v. d sqq. Mareian periph ed Vindob. t. I, p. 386sq. xant phys o. i. I, 2, p. os Leli. II, , p. l. At,

ut ad alteram rationem aeeddam, loci verba accuratius in- Apicienda 3se eenseo, quibus singulis explicaais de totius tandem Ioel sensu recte judicemus. -αρυδαμερα credo oppositum esse 'λέουσι, προ τὴν λελυκὴ autem explicandi musa verbis T προσαρκτικα μερ θῆ 'I'φια adjeetum esse, κατατόν ωκεανόν vero ad πλέουσι non sine causa additum, quum navigati in Oceano Pytheae quidem aetate raris AEet, perieulosa, et praeterea ad Galliam etiam κατα την θαλατταν aeeedi pomet. Duamquam breviori modo eriptorem hocce Ioeo elocutum relas non negaverim quum enim an sententiam i ,borealea Bispaniae partes Galliam versus austratu

100쪽

faciliores euntihus esse, quam in Oceano navigantibus ei ita proferre potuerit: τα προσαρκτικα μερ= τῆ 'Iβηρία ελαι προ την κελτικην εἰπαρο τερψῆ ευπαραπλουσαρα, vel otiam ho modo T. et . a. i. vis. ευπαροδώτερα sive adjectivo signisscationis magis univerane sumto ex analogia heis b- προσιτο ευπαριτωτερα ναι T. Aeta kυσι, ,ατα τόν ωκεανον πλέουσι : adjectivum in quo ipso noti pedestris itineris inest usurpans brevissime ita pronuntiavit: καὶ τωτα προσαρκικα χέργ τῆ 'σηρια εἰπαροδωτερα εἷναι,. . . Friedemannus nostro Ioco Iucem afferre poBACBuApicatur hano fortasse ex Strabone I xVII, t. VI ed Tach. p. 6sT. μετα δε τη 'AMLλ-- ἐστὶν γ λοιπq των, ηναιων π*ραλία μέχρι καπαβαθμου - ο πάνυ εύπαραπλουα καὶ γαρ λιμενε ολίγοι καὶ φορμιοι καὶ κατοικιαι καὶ δρεῖα. oui Iores, nisi in meam sententiam faciat, quo modo ad nostrum illustrandum pertinere posSit, non perspiciο.

d. αλα ονείαν ad Eratosthenem referendum ABemihi videtur, eum I xiae conjungendum ota ut adverbialem notionem essetat arroganter perhibuit et interpretem Latinum. Ob verborum vero ordinem Pytheae potius ὰλα νείαν adscribendam esse quispiam suspicetur, IIυθει πιστευσα δι' ἀλλαζονείαν hooee sensu accipiens a Pythea δι' ἀλαζονείαν deceptus aed ea ratione diei maluerim διά τὴν ὰλαζονείαν. Corayus in Strabonis editione 5 νουσ τοισ

sed nulla mutatio ob codicum quidem auctoritatem admittenda videtur. Ultima vero ejus loci verba ex ipso Artemidoro vel alio acriptore geographico hausta esse comederim ideoque correctionibus minime immutand .

SEARCH

MENU NAVIGATION