장음표시 사용
151쪽
Asinus N Equus. βE Quo invidebat Asinus , quod , totos licet
Male otiosus ille cessaret dies, Tamen aleretur delicate & largiter; Laboribus ipsi. dum perpetuis interim Exercitato, vilis alimenti datur Vix satis; & ut ne vita miserum deserat. Sed ad pericla belli postmodum videns Equum apparari, jam suam sortem incipit Diligere: et: Asinum vivere, inquit, me juvat. Eorum , qui beati creduntur, mala Uidere, miseris non leve est solatium.
AL Iouis loquacem dum sibi esse seminam ueritur maritus , & modum celerrimae Apponere linguae mille tentat artibus, operamque perdit; sic AE pus incipit Narrare: Servulum AEthiopem quidam emerat; Cujus nigrum colorem contractum putans Fuisse propter solam negligentiam
6 Benserado, Fab. CLXV. AEsopus. Fab. LVIII. Faernus. Fab. LXXXIV. et Bentemde , Fab. CLI. Le Noble. Fab. III. AE pus, Fab. LXXV Locinamius. Fab. XVII.
152쪽
Domini prioris, usque, & usque hunc institit Lavare, donec immodica vexatio Languere miserum, ac denique coegit mori. Corrigere qui vult naturam, AEthiopem lavat.
Eppus A mellis copia est: Muscae advolant: Pascuntur . At mox impeditis cruribus Revolare nequeunt. Heul miseram, inquiunt, vicem lCibus iste blandus qui pellexit suaviter, Nunc fraudulentus quam crudeliter necati Perfidz valuptas sabula hac depingitur.
Hue, illuc temere dum volat, casu evenit Ut in Mustelae nidum Vespertilio LIrruat, in ipsoque capiatur impetu. Haec autem, acerbo quoniam erant omnes sibis AEsopus. Fab. LXXXIX. u La Fontaine. Lib. ll. Fab. U. R.sopus. Fab. IX. Faernus. Fab. LXXVII. a Varro, Sat. Menipp. Agathonis. iram. Quid Duilia 3 Actus Vespertilio sum : nequelia muribus, neque plaue sum in volucribus. Auctor Philomelae, Strix nocturna sonans, la vespertilio stridens.
153쪽
Odio volantes: Sic mei, inquit, ceteri Tractentur hostes & pereant, ut tu modo Peribist praedamque simul vexat unguibus, Ac devorare jam parat. Periculum Porsentit ille; seque murem , non avstmΤestatur esse: denique ut socii si dem, Veniam * precatur avolandi, & impetrat.
Sed inde tanta est ejus imprudentiat
In aliam rursus, nec multo post, incidit Mustelam, cunctis muribus quae maxime
Esset inimica: & haec: Quod est odium mihi
Gentem in murinam 3, morte protinus tua Solaberis, ait. At quis error te malus,
Respondet ille , decipit 8 cave, Obsecro,
Ne lacias id quod postea insectum, soror L m
Volueris frustra: non ego sum, quem tu putas, Aliquis de gente murium in sestissima: Male mures pereant; vivat avium gens: avis Ego lum; quod alis, aspice, en meis tibi Probare possum. Musteire haec oratio ΑΗouesta visa est. Ergo praesentissimam Evasit itorum Vespertilio necem. Hominum fragilitas ingenium versatile S, Variumque, variis pro periclis, expetit.
a Plinius. Hist. L. 32. c. I9. de cinnamomi si utite : XLIV Boiam ea rarumque , s ariestim extis impetra DP venia cinaen. i. Pacitus, Amini. L. 32. C. 5, Summam Idri . regi Oblesaris, veniamaicen ii aute alios ext scit. 3 columella. L. 6. c. 37. Murtuus scolor in asino Uu arix. Plinius, hili. l ib. 28. c. II. Aliqui muni uti iam caPitum cinρrem mi cui istinaturae. L. N. c. 8. muriuo Iimo concra calculas illinere Destiexa in ν roinest. 4 Terentius Andr. Ain I. Se . l. V. 33 . Hi vespa Oratio est 5 T. Livius. L. 39. c. M. de M. Porcio Catone: Huic ingenium Dor
154쪽
CApn1L1s 7 ipso tutus in fastigio Cum staret Hoedus, praetereuntem prospicit Lupum; simulque grandibus conviciis Lacessere illum coepit. Respondet Lupus: Noli tu, sed iste nunc locus illudit mihi. Audacia nulla, nullum ubi periculum est.
DEL Argus in victrices Hostium manus Tubicen rogabat, innocontem se virum Ut ne, quod facere jam parabant, Caederent: Et hominem , aiebat, neminem v Usquam gentium; occidi; &ista, quam libens tradam, tuba Elicere tantum innoxios didici sonos.
fatile fle variter αα omnia fuit, Mi natum ad tu unum riceres. qu iacumque agereι.6 Richer. Lib. Xll. Fab. IV. Ben rade, Fab. l.VIII. Le Noble, Fab. CLXXX ll. Asopus. Fab. CXXXIX. et Ut ovili ovilla pecora, bubili bubula , equiti equina . ita caprili eaprina concluduntur. Varro, de re rust. L. a. c. 3. Casmiis tiliginosum a Bens rade. Fab. CLXI. De la Motte. Lib. II. FRb. XVIII. . sopus . Fab. CXLII. Avienus, Fab. XXXlx. Laur. Vallu, Edit. Rob. Steph. pag. 50.s Perizotitus ad Sanctii Minervam, L. I. cRP. l. pag. 7. Edit. I7m. quanao, inquit, Comici uicunt: Nemo nomo: a ratione ilitia eort/ es alienum: β qui em in τω nemo iam exrressum ess το mo. At non soli Comici hanc loquendi sormulam h ratione, stsuperis placet, alienam adhibuerunt. Nam Cicero ad lami l. Lib. XIII. Epist. LV. Ut hominem neminem riuris faciam. Tuscul. Lib. I. Cap. XLI. Hominem qui arm scire arbiι ν nominam. 1,α
155쪽
At illi: Moritae tu tamen occumbes neci, Hocque magis etiam, quod pugnandi sis licet Ipse imperitus, alios ad pugnam excitas. Jure reputatur is qui impellit ad malum Nocentior illo, qui malum inde perpetrat.
MAGNUΜ Cuculo secerat convicium Accipiter, ipsi quod pares quanquam dedit
Natura vires corporis, animo tamen
Arioctus humili, vesci malit vermibus, Quam dulci aviculas * pro cibatu 3 carpere. Paucis diebus postmodo elapsis videt cuculus ipsum, quem necarat rusticus, Pendere summo turris e fastigio, Ut alios poenae terreat sunt lis metu Accipitres, ne columbas praedari velint:
Nat. Deor. Lib. II. cap. XXXVIII. M ver blaeuum nρmo homo aenosceret. ibid. Lib. i. cap. XLIII. Neminem Deo κ/e Drum, nec hominem carum .... vultis. 'I Abstemius. Fah. Vll. Camerarius, Fab. ccXCII. et A. Gellius, Lib. a. c. 20. Avicula est Par Na. Murmus. Var lL. , e. l. Eo acchaere iuraum rabilem vim ac cmiam immo, fisu iam avicularum, qua usque ρο usque liqui is in camiai ρ Misagutture funailaudes, in imos auuientium i citis incre .A. ; .. Iuptate Permulceant. Varro, de L. t at. 6 7. lith fili. in qhibus in uon fune, Ne avis, avicula , avicellar mouer ptultim, caVitellum. Sensus est Varronis, non dici lati nes δε--- alucellam, neque ea itellum, quamvis & aviculam ει erinthonia
156쪽
Tibique, vesei vermibus solis, ait, Si maluisses, quanto nunc melius foret lconditio tenuis paucis est periculis Objecta, magnis ampla casibus patet ε
S1MUL Capones nutriebantur duo In ornithone si inclusi; at horridus, & macer Languebat unus; pinguis alter, & nitens Suam jactabat speciem, & corpulentiam , Sociumque prae se contemnebat: & probris
Amarulentis non leves injurias Super etiam addit; innocentemque Opprimit. Interea herilem amicus advenit domum; Ae delicatas ipsi cum dapes herus Apponere vellet, pinguem Caponem ne at, Macrum relinquit; socium qui suum videns Cum perimeretur: Nunc ego, inquit, Ogo miser Te miseriorem video tandem, qui modo Beatus, arrogansque insultabas mihi. Sortem improborum suffer, quos donis suis Fortuna cumulat: hos saginat 7, ut immolet.
cirero de Ossic. Lib. I. Cap. XX l. striae eo faciliora ont Philosophis
quo minus mafiza νat ιι in eorum vita, qua fortuna feriat. E quo minus multis reotis Ment. 5 Absteinius. Fab. X. 6 Oruithon locus est . in quo saginandae aves thortales includuntur. Vide scii prores rei rusticae, columell. Lib. Vill. cap. IV. ti Varro em passim . et corruitinius, Fab. de Tauro saginato:
157쪽
A R A N K A quondam exarserat in Hirundinem, Irata, muscas, ipsa vesci quas solet, Quod illa caperet ore furaci volans 9 . Ergo vindictae cupida, nec, res exitum Quom sit habitura denique, satis providens, Textilia ad altas retia suspendit seres, Qua peritolare saepe inimicam viderat. Enimvero illa concitatos impetus
Idox advolando huc dirigit; sed retia,
Simulque textricem aera per medium rapit; Portatque, nec novi oneris quidquam sentions. Tunc misera tractus per profundos aeris Aranea pendens: Hanc, ait, juste vicem Experior , genera quae volantium insima Cum vix labore magno praedari queam, Capere aves posse tam magnas putaverim. Majora viribus aggredi ratio vetat; Sed ratio ,& ira quid in commune consulunt 3
Miratur hos , parρsque Dys vulgus lacit: At vero sapiens despicit, ceu victimns, Fortuna quas is inat, ut sibi immolet. Haee porro mihi ex cognitione commirianorum ver Im praevili nullii incidit sententia, caeteroqui communis & PErvulgata. 1 La Fontaine, Lib. X. Fab. VI l. Abstemius, Fab. IV.
158쪽
RET administrum publicae, furtis suis Ditatum, Samii dedere cum vellent neci, AEsopus tali fabula deterruit: Tetram in lacunam forte Uulpis incidit, Nec potuit exire, impeditis cruribus Limo tenaci. Et huc simul denso agmine Muscae advolantes indefensam aculeis Fodere institerunt. Quod videns Ericius, Parabat, quippe motus misericordia, Malas abigere volucres; illa sed abnuit: Namque has mihi, inquit, ne molestiam gravem Iam facere possint, satietas ipsa impedit: Succederentque mox aliae famelicae, Quae, mihi quod reliquum sanguinis est, exsugerent.
Struthio camelas alium volandi cupidus. M E N τ ε id serebat anxia, quod verius
Se subsilire, quam volare cerneret Struthiocamelus a, utpote brevioribus
x La Fontaine. Lib. XII. Fab. XIII. Philib. Hegemon . Fab XIX. Dei mis, Fab. XVII. camerarius , Fab. CCCXCVII. Menagius, Fab. t V. De Ericio vid. not. ad Fab. V. Lib. l. et Camerarius, Fab. CCLXVlli. a Plinius Hist. Lib. A. cap. I. Granaismi, ει ναne besiarum geneia
159쪽
Instructus alis, & majore corporis Nolo impeditus. Ergo cum perdiscere Artem volandi cuperet, in rupis jugum , Erepsit, unde se demisit. At gravi Actus deorsum lapsu fregit tibias. Sic serri in altum qui cupiebat aethera, Is jam ambulare ne potuit quidem solo. Ad altiora, quam natura seri sua, Qui tendere audent, nostra fabella hos monet.