Petri Bembi Ad Nicolaum Teupolum de Guido Vbaldo Feretrio deque Elisabetha Gonzagia Vrbini ducibus liber

발행: 1530년

분량: 123페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

meliorem que partem ita deformauerunt , ut et nastum

prope uitae usum uiderentur, prater aurae atque lucis re

liqui se Ita ab ille in faeli neque luberos ex sese genitos uros uidit dulcedinem , illum liorum quae quanta sit, Vi

uerunt, qui parentes sunt, caeteri ne cogitare quidem possunt nulla ex parte eis expertusa neque quantum poterat, uixit, aut saltem quantum iure uitae debebatis sed medio incursu, uel etiam citra cursum medium est extinctus: Demum quoque ut nullius durae conditionis expers es set id tam modicum tamque breue temporis flatium,quod uixit, sic profecto uixit ut multo etiam minus sese uiue resibi maxime optandum fuerit et ita porro eius temporis plurimam partem quasi mortuus inter uiuos fuit. Proh Di immortales dicerem crudeles atque duro nis me mei Ducis mira pietas con stantia retineretis qui ne mohs illis quidem in cruciatibus,quibus est confectus, uocem ullam unquam contra uos aut plane gemitum edidit Sed proh 3 cum immortales, tum sepe mortalibus commo

di atque benefici parum, ita ne huius optimi sanctissimis

uiri summa probitas, summus pudor, summa qui atqGeboni obseruanti summa innocentia summa fides sum ma denique illa erga uos ipse religio, obsequium, cultus, pietas que meruerunt ut cum istum sibi omnes spepatrem optimum atque charissimum dicerent, iste tamen ex se mberos allicere nunqμam posset, nunquam dulce patris no me ex ore liorum auribus haurire suis cui cum eius cura relabore multae gentes bene faeliciter uiuerent;

ipse cum toto uitae spatio, tam omni prope uiuendi fleatque dulcedine careret ita denique uitam duceret, ut

92쪽

mortuis quam uiuis similior proximior que uideretur: Hoc ne praemium, hoc inquam praemium Uitiae pieta tis cultoribus rependitur , hanc mercedem e se laborum

statuitis j qui omnes suas cogitationes, omnem curam, omne sudium ad communem bonorum utilitatem cons

runt,ut cum ipsi allis quietempepererint, bellum sibi cum aduersa ualitudine durum at miserum, quo ad uixerint, figerendum tque ille quoniam sua uirtuteperfecit, ut omniam optimus inhabereturis esset tuos ut ommum aerumnos musis esset O haberetur, uesra iniuriaper fecisis, cui quidem nihil tam proprium aut tam diutur num in uita quam dolor atque cruciatus fuerit. Sed con tinebo ipse me: neqse in uos asserin quicquam Caelites atque temere dixero. Nihil enim a uobis mali unquam adnos': forte illud omne atque fortunaprouenit. Atque iPequidem non tam notro sensu atque sententia avam ac stra etiam existimatione atque iudicro multo optimus atque

maximus fuit. Vesra enim immortalia super numina eius um interitum signiscationibus plurimis atque cla rissimis concelebraueruntis uos ipsi nobis ante, quam mortem obire hominem e se interiturum longe omnium a ximum atquepraestantis imam denunclausi Nam et hoc ipso anno eius thalamus, cum Use in eo siset actus de cae t est osubantea, quam euita exiret, terremotus horrωbiles in regni vibus crebros fui Je nuntiatam es: ο ex

altissimorum montium cacuminibus Irae ingentes que ubincolis uoces multis in locis exauditae sunt noctis pra templum hoc atque urbcm longissimis ardere tru tabus sereno coelo maximos clarismos s ignes plurimi mor

93쪽

tules conlexerunt taedes uero ubi nunc humatum eias cadauer est, medio die a sacerdotibus aperire se se uisa ua no illos metu atque pavore perterruit . Hoc uesrum jimmortales testimonium, fra haec vox ac pene oratio fuit. Quanquam ea quidem signa non tam ullius no riDucis iacturae praenuntia, quam nosrae multo maximae

multot luctuosessimae fuerunt: non ad illum, sed ad nos pertinebant. Ipsi enim te amisimus Guide balde itu nishil am si qui multo ante mortuus es, quam e uita Xce deres ante te ipse, quam interires, reliquistis imo autem

qui te quidem nunquam reliquis ite enim ipse,hoc est hominis rectam sensum scmper habui ii . Ipse itaque miseri; qui te caremus et tu faelix qui nihil unquam scisti; quod

te facere non equissimum fuerit qui patriae, qui tuorum ciuium incommoda longe plus ausi, quam tui: qui omnia tibi pericula,omnes esse experiundos et subeundos la bores; ut illi otio ac libertate fruerentur, existimavisi: qui te uirtuti, non des liae dignitati,nou uoluptati ; qui laudi, qui glariue,'qui aeternitati non somno aut delic3s,aut uitae hujus breuissimis inanibusque oblectamentis tradidi iij qui semper cogitasti corpus uirorum fortium, bonorum ac maguorum hominum esse caducum atque mortales animi uero praestantiam, quaeque exanimi praeclaris motibus nais scitur, gloriam sempiternam qui denique te cum m ni tempore, tum certe extremo ita gesses ut neque mor hi atrocitas aut tedium, neque in tam uiridi aetate mors adueniens perficere unquam potuerit ue ut timori s gnam aliquod aut aegra omnino anjm proderes ut tro uero x imperterriteque abeuntis uitique constan

94쪽

fer cedentis plurimasemper ilicia apparerent. Atque istam ipsam quidem mi Alumne optime atquesan cstissime fui uitae breuitatem; ut iam sepius idem repe tam si quis recte a1timabit, tibi summae laudi ac prope

immortali gloriae uertat, necesse est. Quanto enim a ius o multas respraeclaras atque permagnas breui tem porissatio, quam longissimo confeci se tanto tu magis quidem laudandus es omnium ore gentium atque feculo rum, qui iuuenis eas uirtutes eas bonas artis fueris a se q*uin quas omnes simul nulli, aliquas uel nulli uel om mno pauci diutissime uiuendi beneficio consequi profecto potuerunt. Nam si quiliam quos tu in lecto annos ut morborum coactus consumpseris, eos a reliqua tua uita se gregabit, fiungerique ab us, qui tibi esse usui potuerunt e Ii item Borgianas cum insidias, tum inuasiones,suam ala tuorum fugam,errores,exilium, disrimina, misera illas atque acerbas cogitationes reputabit alia uero ex parseidem si costiget, quo imperia utris, quot bella confece m , q*am'μmulate quam perferis omnem rei nitituris disciplinam percassueris:post haec si cogitabit, quantum iu fudas isterarum confiiuetur, tantundem se propemo dum perlegi se earum uero artium in multis excessuisse q*arμ ex unius cuiusve scientia multi homines celebre ac magnum sibi nomen acquisiverunt Postremo se in

marit te regendispopulis occupatum pauca horarum o

qui excellere capiunt, oinuem suam aetatem impendunt,

omnes noctes ad ea con erunt, omnes dies h e num omnia seqμimam considerabit; vere te ille mi tum

uel multum

95쪽

ue multum supra hominum fuisse conditionem ex ima bit, uel infra deorum parum . Itaque quantum tibi de

huius uitae usu cum aduersu fortuna, tum incommodaria litudines detraxerunt, tantum addent homines ad fui no minis gloriam celebritatem memorram ah sempiternam.

Quanquam non haec quidem tua uita dicenda es sustinin his corporis membrorum que compagibus uiximus sit Ia inquam, illa potius uita tua sis quae omnium obpulorum animos tui beniuolentia in pol crum peruaga bitur aliam omnis memoria repetot omnia fecula tu tuebuntur quam ibi iure commendatam ipsa infernsetas alet , secum que retinebit . Quam ob cm non est cur te parum uixi se doleamus . quandiu enim gentes erunt tandi uiuescias in earum mentibus atque ser monibus ciandi homines tui memoriam summa cum tua gloria retinebunt serunt que permulti multis in ter ris semper , qui te dicen a perenni conte lataeque uirtu

te maiorum perissu iri celebri familia parentibus a ximis atque clarissimis genitum, pene puerum optimum militem , optimum imperatorem fui se consilio, ingenio, animi magnitudine, uirtute supra omnes nos aeui ho mines excessuisses eundem π Latini sermonis quidem Graeci peritiam atque uisum, ueluti natam in tys atque alitum , abunde cumulateque habui se ratione dicen

di semper, quae uolueris, confecisse; π με gesta unquam sunt , tum a quibus aut qMando gesta sunt, tanquam in nia ipse gesseris , memoria tenui se emorbem ipsum ter

rum, quasi tuam domum , ita cogitatione comprehensum habui se Itaque omnium rerum, omnilim temporum,

96쪽

omnium hominum, omnium locorum conditionem mira biliter tibi uni exploratam patui feci nihil te sacrar mlit crurum latuisse, nihil no irarum hoc ei pociarum philosophiae, te tu lissimum, te clementissimum, te nimcntissimum exlytis'. incredibili continentia, innocentia, religione, pietate, de constantia praeditum rauma nitate grauitate, prudentia sapientiaque prae santem Eiorum in te iniuriarum aeque, atque tuorum in alio be nesciorum semper oblitum , nanquam ire secundis re bus elatum, nunquam in aduersis fra tum fuissse non fortunam, non morbos, non mortem denique ipsam potuisse facere, quin eundem uultum eundem animum semper ha bueris . Itaque haec cum homines repetent cistam te auem Phamicem dicent fuisse , quam tua materpe qGietem sedit heum scilicet uirum cui parem non o anuenires c ius que mortuo ac sepulto corpore animi facinora a que uirtutes ignea caeli plaga, hoc es ipsa immortalitas ex ceperit . Haec ingliam atque alia Proc de nostro Du ce Hlori omnes memoria repetent, czmqze repetent, nos miserrimos dicent fuisse ; qui eo tum caruimus, cumgxidem maxime inciperemus Irui. Nam per deos ii

mortales quides quoi nos amplius delectare possit itatis amisse , as o nobis omnia honesta uocanda cecide runt Quid est cuius no inine uita nobis grata esse de beat eo mortu cui nihil erat gratum si quod notabis uel uoluptatem ferret ipse aliquam, uel dignita tein sinus Proc amismus omnem causam non solum blactationis, sed omnino etiam consolationis Gai ducem, Utrum , qui optimum principem, qui bonorum

97쪽

parentem omnium , qui nostrarum frianarum auctorem , libertatis propugnatorem isti quietis salutisque patronum amisimas . Nam qui ofra deinceps ui ta erit , amore , beniuolcntia , supientis imis consili s amantisimis congresseibus , uultu, ore , oculis, consae tudine, sermone illius suavisi in iocundissimo que sub luto cotque uos quidem Proc. aantam prasid' quantum ornamenti amisi is , demini prope Hien deres; qui maerore omnes atque dolore consecti inla chrimi sordibus squalore uersamini me qui dem certe ualde paenitet uiuere . Atque utinam i tum ego potia me uitae superstitem ' quod erat usedem aequius , quam ille me suae reliqui sci. Satis enim diu atque fae liciter uixi scin si meo interitu eius in teritum anteuertissem . Nunc stius ut quos ego po stremos meae uitae annos firmioribus alumni mei an nis sub tentatos mihi dulcissimos futuros exit limabam eos ipsos desiderio illius , lucti, aerumna , solitudine, orbitate mea experiar acerbissimos . An ego, me se serum , potero aut non cogitare aliquando de illes; aut unquam sine multis lachramis cogitares qui mihi sua

uitate prope aeq alis, prope frater obsequio fisus amore e benefic3s usi parens optimus atque mitissi mus fuit Quem puerum ipse iuuenis in sinu meo ut que hisce in ulnis alui adoloscentem uir bonis moribus bonis artibus in litui sumque iuuenem domi, f0ris, omnibus pacis omnibus belli muneribus obeundis omnibus interris prosequutus eundem admirari uirum, eiusdem me

adiutore partis uirtutibus frui mihi feni non licebis c

98쪽

nitebar cuius ius acquiescebam cui praesenti

1neas cogitationes omnes impartiebam cis mihi ereptus eX oculis uisatorum est: ego ferus ac ferreus uitam adhuc retineo quam cur Cafaris glah non dedi cur meo sanguine odist illius tela lateri meo atque iugulo saepias

admosa non imbui potius; quam eum, cui me uiuum X tos pericalis conseruaueram, ne mea mors dolore illum g ccirci, mortuum a picerem, ut mea uisa sempiterno luctui dederetur c ut cur non tam cessi, non emgra ui, non me huic calamitus praeripui cum me magna uis

febrium ita pro trauera atque confecerat is ille irae meus alumnus mihi suus lachrimas, quas dona ultima inferias que largiretur Memini enim memini inuitem poris cuius ut nunquam oblixiscar multu ius pietate a Esum est, cum is mihi laboranti dies atque noctes a side re confectam iam ac plane moribundum spe uitae con solaretam quam ego cum re)cerem persuas me lachromas, quassa lam plurjmas effvn lebat, ammo ne desce rem obsolabatur. O utilius tuus mi Alumne tunc dulces linc acerbas, o dies Iscuros: noctes insomnes a que miseras ' curam meae salutis ociosum sed inanem rsi quidem me uiuere uolui is ut cum ego te uestem uiu re, me non audires me ire uita sonem retinuisti ut ipse

feruaevem non possem retinere. tuas lachrimas nimium

fructuosas, quas ego siciens tibi obtemperavi atque sexi ut tu meas lachrimas quidem a liceres, ncqve mihi tamen obtemperares, itaque meae inutiles atque insae lices fuerunt. Cur tu autem me incassum fere siluisti

s ego te non sui miser c cur meae lachrimae apud te

99쪽

nihil valuerunt; si fui luchrimae apud me plurim limia luerunt epoto repeto meam abs te pietatem' redde tu mihi illam, quam debesa resilue reuiusce mo ri aliquem necesse es senile hoc pro te atque sertim caput deuoueo. Sed quid ego haec nequicquam queror me miserum, ille non reuixerit; ego non moriar sed ad omnes acerbitates aerumnasi sustentabor . Itaque nisium se querendia atque utinam mihi esset etiam uilicii di se se autem neque paterer, ut isto mortuo me liis alicere auras ducentem posset, si tua me Francisce Maria fili cum egregia indoles, tum singularis pietas cupientem mori de cursu reuocaui spes quarum nobis altera a tri te tuo fore persintilem pollicetur , altera iam exbsebuit. Itaque quod caelum etiam nunc a Dicio, quod rei res, quod senilem hanc uitam atque ho se uiuaciores canos, quam essem produco mihi ex te uno prosciscitur . Quis

enim hui te intueatur, alloquatur, audiat cum te per staintem confrinaueris , non illum ipsum patrem tuum in te re uiriturum putes Si uero quo amore, qua charitate eidem

patri tuo π sepe corporis uexato doloribus , , demum 1 norienti assuerisi nunc quidem tuas in illum mortuum lachrimas,tua offcia plena curae, plena pietatis,plena me moriae uideat, non iam te illius ueros mores expresJisse seca nobis que praesiti se Itaque cum sepe multa tuus pater prudenter sapienter, in uita um niihil magis unquam prouiditi quam cum te sororis suae filium sibi adoptauit:

ut quoniam se breui moriturum fiebat, nobis te relin

qu ret, quas imaginem atque smulachrum sui: qui po pulos ipsius morte prostratos ste tuae indolis erigeres

100쪽

nos aspictos maerentes quesubleuares: quod quidem pia ne iam facis. Quam ob rem si aliquis sensus nos mor

tuis credo qum avo amores a in suos pietate seinperfuit .uchementer laetari non tam quidem, quod illi mor tuo tantos honores tribuas, quanti certe uiro principi ha beri maximi atque amplismi potuerunt qaam sod om nium hujus regni, cuius te ille heredem reliquit, urbium,

municipiorum, omnium harum gentium oculi eadem acie,

qua illum intuebantur, te nunc reniciuntis quae suas stes, suas opes omnis in te uno sertas atque repo sitas utant Quod cum ita fit magna tibi adhibenda cura es ne fui se is titia perfruatur; qui te uerissimis laetiissemperfrui uoluit. Magnum tibi onus, magnam provintiam summus erga te tui patris amor imposuit, qui te tanto re gendo imperioditioni que praefecit: longe uero maioremi ias Mirtus suam tu utinam superare possis atque uin cere' aequanda tibi certe est ne uideare,cuius regni here ditatem adeptus sis, eius uirtutes assequi atque indipisci non potuisse. Simulis illud accedit quod quoniaam is uir maximi cum iudica tum consili semper es habitus ni hi ottam magnum atque arduum quod able non mera re modo homines audeant sedplane etiam ipsit Abi polli ceri,et suo quasi iure ab e repetere propterea, quod aiunt hibit illum adoptaturum, heredemque infituturum non tu nis te talem futurum, qui sustinere ejus gloriam posses,sibi certam exploratum que fuisset. Hanc te pranionem hominum confrinare sane oportet cum illius au

Ia ' recte ipsum semper sensisse appareat um tua ut tum maxime, cum de te bene senserat, ratione uideatur id

SEARCH

MENU NAVIGATION