Tessera Romana, authoritatis Pontificiæ. Adversus Buccinam Thomæ Angli, & classicum heterodoxorum. Authore p. fr. Francisco à Santo Augustino Macedo Franciscano observante, Lusitano, ..

21쪽

Pastoris vel interiegno responsa reddere non distulerit Niliit quod vel in divinis libris, vel liti-stribus Patribus reperitur, necessario vel de more Ecclesiastico potest intelligi de Persbna Pontificis, secreta a suo Clero, sed ut in ipso ter ipsum de

finient C.

E pende quoque quod non possit sustineri, nisi

violando leges&naturae gratiae Naturae, quoniami Philosophia indue tot experientia firmat omnem particularem hominem errori falsi tali jeccato subjectum es es: Gratia quoque docet generaliter naturam humanam si e deceptioni jeccato obnoxiam neque ab uno , Deque altero, nisi actu fallibiliter in particulari exemptam. Hi vero Theologi volunt Papa regula enerali incertis articulis es. aberrore exempto 'cum tamen exemptio ab errore dissicilior sit i empti Onea peccato, et eam Praesupponat prudenter enim judicatur necesi est nullam pravam inclina tionem circa objectum vel actionem habere peccato autem et imprudentia eximere Papas

nemo dum, quod sciam, aggressias est 'Est hoc Privilegium in sese intrinsece miraculo

sum in quo locus supra natura Vires, et contralcges gratiae, sese exerceat et Propterea neque alia

serendum , neque credendum sine speciali revelatione, ualem in Universali scimus nullam sibi si particularis allegetur, petendum est miraculum in confirmationem etsi heciali una revelationum ad dogmata Ecce iastica infirmitatem plerique satis

agno l

22쪽

agnoscant. Praeterea Pontificum mores contradictiones Hunt manifestae, S milae excusari cum verecundia non possintri maxime si non de actu, sed de sensu Ecclesitae, an fuerint possibiles, ut

S Formosit, Joannis vigesimi secundi Sc Nicolai, plurium aliorum: quos si excusare velis, ad

conjecturas iana commenta recurrere oportet,

ut rem de sese incredibilem, inutilem sustineas:&te facilius ridiculum,quam rem ipsam plausus meritoriam reddas. Sed quid potest adferri adversus Concilia plaUniversilia, quae Honorium Nigilium notant λQuid ad Pontifices agnoscentes eorum errores ccondemnationem fortastis e sile decepto. Velim, sed quid ad rem numquid poterant in ioc decipi, utrum Papa ponit errare necne λ num potest negari quod acceptaverint Papam erravisse, sive re, si veper errorem ioce ipsis Conciliis sontificum acceptatione in totam Ecclesiam permana visi ; a tota Ecclesia constanter retentumesi ex hac

Ecclesiae persuasione in ipso jure Canonico cx- prcsitim esse Papam posse propter haeresina deponio Sed&Juris Antistitibus hoc si quasi principium , D intc ipso sinet diu cologos contra quos dispi ita mus , pro communi sententia si receptum tiod quomodo cum L sententia compossibile faciant , ipsi muginentili . Num Papa velint pro mentali haerebi , vel pro noli publicata , vel absque eo quod sint pertinaces,

23쪽

vel quo alio effugio per aliquam haeresim non hae reticam depositionem mereri certe rossis homun-conibus, ex quibus CCclesia plerumque con- ita , Me quibus me non eximo, non potest non videri, sensuin Ecclesiae esse personam Papaepolle haeresim promulgare Tandem consideretur quod ex quo opposita sententia caepit radices in Ecclesia figere, cuiluit Conciliorum praesertim generalium frequentatio. Uer enim si Spiritus sancti ai flatus est Pontificiis decretis infallibiliter aflixus, quorsum Episcoporum absentiis

umeribus conturbandus est totus mundus e qui neque ad hunc ipsum afflatum aspirare post labores

Sedi. hoc agendo, quod sine iis, eorum fastidio fieri potest laneant itaque in Ecclesiis tuis; hanc novitatem praedicent populis, quicquid ex succesibris Sancti Petri ore derivatum est

aperire secorum natorum oculos, tamquam si

ab aeterna defluxili et sapientia. Osoniam itaque Apostolorum exemplo cinstitutione Concilia ad fanitatem gentium con regata sunt, Meorum legibus .dictatis tot a lassetit Aroborata est Ecclesia, sententia quam im-Prignamus tam formidanda est,ne Ecclesiam in ruinam' exitium trahat, quam omni probatione, nandamento inanis si incerta. Quae diximus conti hanc sententiam ex parte non minus valent contra eos qui ponunt in Conciliis vel generalibus vcl regionalibus, vel etiam in Congregatione Ec- rle-

24쪽

elesiae Matricis, immediatum quendam supra eorum quae conspiciuntur connexionem, invisibilem influxum sine quo in fallibilitatem non intelligunt. Hu)usmodi enim commenta cum sint si upenda ; portenta , non alias quam quando neces trium est ut appareant a Deo facta, patrari in Theologicis dictuna si non sine speciali revelatione fidem merentur, detrahunt sapienti Ecclesiae aedificatio, ni a Deo,&Christo Domino in prima institutione praestandae propterea sunt rejicienda.

Soli rentur 1άrgumenta ponentium Personan

successoris Petri esse regul L fidei.

ARgum tota pro Papali inerrabilitate multa

sunt, ex authoritates ratione elaborata

sed nisi me fallit animus, nullum quod pro Papa prout contra suam Ecclesiam distinguitur, cum aliqua verisimilitudine militet. In quibusdam sanctorum testimoniis quidem cis cacissimis , Romana Ecclesia nominatur, in reliquis Episcopus Romanus, vel aliquid aequivalens. Sed ubi Episcopus contra Clerum seu Ecclesiam On distinis

25쪽

distincta Persona exprimatur sie, nihil prorsiis

invenio. IDices referri in successionem Petri hanc infallibilitatem Petro autem ut Personae collatamis authoritatem qua potiebatur. Respon' detur c successione quidem Petri manere privilegia Romano Pontifici, sed non ea quae erant Privilegia Personalia ipSius; sicut neque Personalia privilegia caeterorum Apos olorum manserunt suis succes bribus. Privilegia itaque quae manserunt crant privilegia Petri non Simonis id est ca quae data sunt i cum nomine Petri, hoc est, ea quae habuit quasi in familia Christi,seu respectu aliorum Apostolorum, seu quatenus in Apostolatu praelatus est caeteris hoc es , quatenus Episcopus primae Ecclesiae. Itaque promis, data sunt ei ratione suae Ecclesiae velivitas prophetat de Ecclesia ipsius, sed nomine, Persona Petri. Quid enim,ut e praesenti quaestione non recedamus, insulsius dici potest , quam Petrum accepisse inerrabilitatem respectu caeterorum Apostolorum, quasi caetori errare potuissent, poli separationem ad Pe- in pro instructione redituri, postquam plenitudinem Spiritus sancti ad orbis magisterium accepi ent Neque rescri, quod alitus accessit ad Petrum collaturus cum ipso Evangelium, ne sorte in vacuum, ut ipse loquitur , curreret vel cucurrisset. Nam neque ad solum Pet et accessit, sed etiam ad ydrobum Ioannem, hoc est, ad Ecclesiam , neque phrasi illa aliud significat, quam ut colla

26쪽

ta cum ipsis Evangelizatione sua , ostenderet ipsis, mi is quibus praedicaverat L praedicaturus erat , sese idem Evangelium praedicare quod caeteris postoli de quo, ut docet Augustinus, suspectus erat Ouale enim est eum, qui jactat suum Evangelium neque adcli omines, neque per homi-minem este, quique illud in Paradiso, seu in tertio

coelo, id est, in supeliori regione aeris coram a Christo accepisset, de eo dubitares Unde tiam dicitur quod dederunt ei dextra quod fratrum iasociorum est , non superiorum x mittentium in Apostolatum. Ouae itaque de Conciliis diximus, tum quoad testificationem, tum quoad specialem affluxum Spiritius Sancti, etiam de Papa pronuntiata esse intelligantur Et sic ab hac dissicultate

de Ecclesiae Regula quoad fidem expediti sumus, si

moneamus nosmetipsos Malios ad quos haec examinare spectabit, hanc qu aestionem de Regula Fidei, non esse e3usdem rationis cum alii, quae in Theologia tractantur. Caeterae enim quasi privatae sunt, haec publica&universalis in caeteri si eraretur, error non ultra suam in Meriam extenditum in hac si erres, omnes materias in dubium vocas, universam Ecclesiam in exitium, quantum in te est, trahis. Sic lugubria experimenta nos docent, omne Haereseon genus e eo trali ere originem 'quod sacram Scripturam, vel certe privatum Spiritum

pro Regula fidei statuunt. Tantundem est, nquis vel Concilia, vel Papam citra justas leges, hoc

est,

27쪽

est, aliter quam per modum testium, pro Fidei authoribus statuat Clarum enim est, eo ipso talem Theologumfabjicere totam Ecclesiam cuilibet errori pro fide suscipiendo, quem Concilium vel Papa modo illegitimo proposuerit. Quare si certitudo fidei in integra Ecclesia sitia sis, funda mςnimn ptius vit Christianae, Se subsistentia spei set uxor in omnibu fidelibus idens fit, quod'

Rimque aliud crimen vel scelus longe minus cin- serius esse propagatione talis doctrinae. Dico in-cςndia teniplorum, violationem Sacrarum Virginum silpςraras, conculcationem venerandi corporis Christi, tandem immissionem Turca vel Antichristi in regiones christianas. Omnia enim haec damna sunt corporalia , o fidem a sensibus

Ioia ex animis tolluntri sed propagatio tali do

Graii ex natura sua ex ipso animo evellit ipsi taclesiae universali fundamenta omnia salutis Po-n t it que manum suam supra cor suum quisquisient ni iam Romae datam, non contentus usque ad obedientiam premere, si dei subjectionem astitat severissimam indignissimamque servitutem Ecclesia totius cervicibus imponere audet. Et videat quanto scelere se implicat quam rationem suprcmonidici facinoris adeo temerari in exitium Univeris Ecclesiae machinati, se redditurum expectare debeat.

Ced comparo Regulae Fidei comiptionem per Haereticos, hanc quae per Concilii vel Papae erectionem supra naue qxuod dicitur Deus Ecclesiae accidit

28쪽

aecidit . ideo comparationem es , qui hi, est ulceris in utent' ad aliud in ipsa viscera eruimpens HOC enim inaitii: tishestia deeldit,b minem , virus in vites e parte effundens rillud' vero sese purgando sanatur. sic dum eorruptio in regula fidei est in quodam extrinseco, iciuntur

ei adhaerentes, sana mane Ecblesta ' Sed quid fiet his morbis qui capiti cordi Ecclesiae sese a ἀ- gunt λ num separari poterunt λ non periclitantur ipsa Principalia membra veneno suo polluere 'Verum est quod in Concilio Universali Pliniis periculi est; tum quia raro congregatur , tum quia mature res agitatur, per multorum selectas manus; tum quia non adeo ei vacat rebus levioribus attendere, neque facile circumvenitur quorum opposita omnia obsident L circumsistunt Papam, propterea maius est de eo periculum. Mihi satis est pronuncia si opinionem tenentem Papam personaliter, ut distinguitur a sua Ecclesia, si est falsa, vel potius quia i ullum fundamentum habet, non posse non esse Haereticam vel potiusArchi haereticam,& ex natura rei Matrem WMatricem in sinitorulla, Purcisiunorum errorum Me Theologorum Scriptis e ro x socoexterminandam , non argumentis revincendam,

vix nullum habet neque habere potest fundamentum. Ollae enim argumentationes idoneae iunt quotidiano miraculo, adeo a natura haustae in Universos propagatae apprehensioni adverso contra Patrum conciliorum totius Ecclesia Do- et o-

29쪽

dus est lector, hoccstatum nihil obstare potestati Papali, quae e imperio iotestate gubernativa pendet, quo minus possit prohibere, interdicere sententias sub quibusibet poenisci sed dumtaxat respicere potestatem desinitivam fidei artifi

CAPUT

30쪽

CAPLIT UNICUM.

Sensus Authoris indagatur , eruitur,

Proponitur. UM nihil tam sit arduum atque dissicile quam alienos, cum obscuri, ia tecti sunt sensus inspicere, hic, quem refuto Author natura vafer stylo durus , dictione horridus, methodo inconditus sit, Din hoc maxime opusculo obscuritatem affectarit, quod vellet errores quosdam suos occulte spargere, sparsos obruere, ne deprehendentur x extarent,ut postea sensim irreperent, serperentque diu multiimque in horum quae adduxi, Para- graphorum sensu investigando, aperiendo laboravi

Ouippe qui ossicii es. ducam, fidem in reserendo servare conscientiae, sensum non X torquere, neceX tortum ad errorem traducere. Id