Tessera Romana, authoritatis Pontificiæ. Adversus Buccinam Thomæ Angli, & classicum heterodoxorum. Authore p. fr. Francisco à Santo Augustino Macedo Franciscano observante, Lusitano, ..

41쪽

Cum Petro eXcipit, hoc enim verum,et infallibile esse non inficiatur. Sed remotis Apostolis, si Petrus cum Clero Romano, id est, Ecclesia sita, aliquid deside determinaret,significat Thomas Decretum illud non ore de Fide quia Privilegium

illud non erat Personale Petri , sed cum Ecclesia sua conjunctum et haerens cum autem Ecclesia sua ex illo Clero Romano constaret, ac

ille neget in illo Concilio Generali aut Provinciali adesse in fallibiliter Spiritu Sanctis sequitur Petrucum suo Clero Romano destitui certa et infallibilaveritate. Quod autem Generalibus ille conciliis deneget Amatum Spiritus Sancti, et supponat errare posse, nec quicquam licere de Fide definire et uti credendum proponere, docet Thomas perspicue Paragr. 2'. ubi detorquet sensum loci illius celeberrimi Actorum . Visum se Spiritu Sancto ct nubi, ne de Assistentia, Spiritus Sancti,qualem

inquit , fingunt beologi, debeat intelligi. Ex

quo apparet Romana cum Petro Cleri societatem cum non esiet Universale Concilium multo mi

nus author Thoma Anglo Authoritatis Fidei habituram , quam ipsum Concilium cin quo vix ab eo certa' infallibilis authoritas admittitur. Adversus hanc Sententiam statuo. Fuis e in Petro Authoritatem infallibilem ad docendum&Potestatem ad definiendum,cui ciror subesse non potuerit. Id autem sic probo. Primum cele bri loco Matth. 16. Tu es Petrus, Juper hane Petram aedificabo Ecclesiam meam acceptis Patrum

42쪽

2se positionibus i inter se collatis ac perpenss.

Plurca aiunt: Super ipsum Petrum Ediscandam Ecclesiam, ita ut Petrus, qui Petra Fundamen tum a Cluisto, qui Prima Se Principalis eira erat, in qua fetivis ipse niteretur, csiet institutus. Ita Clem es Romanus in Epist. adJacobum, Anacletus Epist. a. q. Hyppolitus in lib. do Consumia mat. mundi. Dionysius in Epist. ad Timoth fer tullianus lib. de Praescript lib. de Pudicitia. Cyprianus in Epist. ad Jubaianum. in Epis . ad Cors elium. Origines Hom. s. in Exod Basilius in

c. a. Isai. Sc Homilia 2. de poenit. lib. I. contra Ei nonatum NdZian renus orat. de moderat in disput servanda. Orat. 26. Epiphanius in Anchorato Hilarius Canone 16 in Matth. lib. 6 de Trinit. Psalmo 3 i. Ambrosius lib. de Fide. c. . Cal. o. Sermone 6. de Var actionibus.&Serm. in Callicd. S. Petri S Serm. i. de Sanctis in Hymno Laudum Dominicae Chrysoliomus hic Hom. s. mom 2 in Psal. G. M .s dei Poenitentia. Hieronymus Epist. ad Marcellam ad versus Montan. lib. I. contra Jovinianum Dialogo . contra Pesagia nos De Magno Augustino seorsim dicam Pacianus Epist ad Symptonianum Cyrillus Hierosolymir Catechesi 8. Cy rillus Alexandrinus lib. ut in Joan c. a. Theophylactus Lucae a. idciri ' uthymi a chim Clit 'sostomo super locum istum Matthaei. sessu apud Theodoretum. . . in Cantica Maximus Homil. i. in Natali Petri Prosper lib. et de vocat. . in gent.

43쪽

26gent. c. 28. Leo Epist.ad Episcopum Viennensem,n

Epist ad Geminianum. Serm. . de Apostolis Petro Paulo Gregor Epist ad Mauritium Augustum, et in alia ad Eulogium Episcopum Alexandrinum . lib. Epistol. 7. Isidorus lib. a. de

Ussiciis Ecclesiast. c. s. et b. de vita et mor San- . t. c. 69 Petrus Chrysologus Serm. Lo7. Laurentius ustinianus lib. de bedientia c. a. Concilium Chalcedonense totum et ali apud Caiet. de

rimatu. Et Bellarm et Valent et Becanum in Controvers. et Caniam de locis, et uarium in Defensione Fidei Perronem, Echium, Rostenseara Sanderum, Stapletonum, et caeteros praeclaros Novatorum Antagonistas. Consulendus vero est gravis Author Gratianus, in suo Decreto dist. a. II. a. et sequent. et summus Theologus et Interpres Maldonatus in caput i5. Matthaei ad istum

locum.

Hi Patres Personae Petri Sententiam addicunt, ut ea proprie significetur per Petram,et designetur. .

Idque indicat illud Tibi: et illud, Tu Petriis super

hane Petram. Nam Hebraica Chaldaica et Syriaca lingua,quarum una Matthaelis scripsitEvangelium, utrunque et masculinum t Foemininum genusPetra significat atque adeo uno et eodem nomine Petrus et Petra dicitur. Unde bella agnominatio et piliche ex ea sensus existit, cum homini Petro quod est proprium Saxi P etrae uno eodem que Nota mine cum irtute reddatur ut homo invicem et munua feti erianizat. Contra quam Calvinus lin- sitis C.

44쪽

sulse, et inscite dixit, cum et agnominationem non viderit. leporem sustulerit. Verum quia in Petra non nuda persona , sed ejus

et virtus, et dignitas, nata nusque attendebatur, nec solius naturae humanae cujus individuum erat Petrus, sed Spj ritualis etiamin moralis conditionis ratio habenda erat, multi e X his quos Citavi Pa tribus, Maliis, Fidei, S ni uneri Petri illani sententiam accommodarunt: non quod negarent duretro inteli igi ; sed quod in eo rationem spiritualem Sc moralem, ob quam illud est Elogium meritus, quod ad succci res quoque pertinere posset, considerarunt. In quo sensu Excelluit Divinum Augustini ingenium, quo nemo rem melius aptiusque exposuit , ut mox aperiam. Igitur Hieronymus hic Hilarius lib. de Trinit. Cregor Nysicia lib. Contra Judaeos Chrysostomus Homit

33. in hunc locum. orat. I. ad vers. Judae;

Homit et in Psal. o. Cyrillus Alexandrinu Di. alogo . de Trinit. Author Comment in Epist. PMj, id est, Ambrosiaster in cap. ad Galatas

Super hanc detraM,Sisper hanc Fidem interpretavit ut .

Fidem ut ait Chrysostomus Saxis v, cujusmodi erat illa retri Pauci de Fide omamn Fidelium exponunt cum Origine Trasi in Matthaeum, pcrinde ac ad Onanc Fideles, Ox quibus constat ecla: ia, pertineret. Qtiae interpretati non tollit atra rn, ci momnes hi ferme Authoros primunt tradiderint si n- sit in , ac de ferro, uti individuum humanae natu i , .&certa Persona cst, intellegerint Quare CCE a re-

45쪽

Haereticis abutendum hoc sensu suit, ad negandum primum, neque Catholicis quibusdam timendum, ne iste detraheret priori, cum uterque possit recte consisteres imo ambo sint ad veritatem sententiae necessari aiiod jam ex Augustini doctrina ape

rio.

Igitur Augustinus cum subtiliter D alte vim liti jus loci more suo inspexisse , tribus modis illum accepit is exposint. Primum in persona Petri,

successorum etiam Personas consideravit: communem Earvili cum Ecclesia sua Fidem fisturam intuitus est; acute vidit Christum Ecclesiae suae per Petrum ac succes res providere voluis. Ita- qiae Fidem Petri ac post eum futurorum jus loco sede Pontificum, quae una illa eadem que Petri sutura erat per Petram intellebit Ouippe quae Petridum es t Perpetuoerat duratura. Et cohaeretniaxamecu in mente Claristi, qui de tota tum cia clesia eogitabat, fundata quidem in Fide Praesentit' tri sed ad inem mundi per seriem succedentium Petro Pontificum continuanda. Ocnim spect antreliqua AEd icabo Ecclesiam meam. Et portae I feri , praeoalebunt ad ei sin eam. Hanc Christimentem cum Augustinus attendis irae Fide es, iaptissime, ut ad omnes sucCessores pertinebat, X- posuit. Ac eodem gravissimae mentis judicio censuit Petrum totam Ecclesiam, cujus Pastor crat in ca Consessioneiedenda repraesentasse mu)us Chri . sitis fundamentum .Lapis Angularis erat adcumque hanc: Ecclesiae Personana gerentem Chri. stum

46쪽

stum dixisse. Tu es Petriis, id est, Tu vicem geris

Ecclesiae meae. Et hanc ego super hanc Petram, id est, me quem Ecclesiae nomine confiteris, ipsam aedisoabo. Ac ejus tibi Cla dies dabo, id est Potestatem Ouae sane duae interpretationes propriae Augustini fuerunt Mad Succeissonent lintificum&Ecclesiae unitatem, aeternitatem confirmandani aptus imae. Sic Augustinus Serm. Iῖ de verbis Domini secunduin Matthaeum, sitrach. in Joan. 7. ciet . idem tradit tradi. o. in Joan Consenti lib. I Pastor. c. 13. Serm. I . de sandiis lib. . de Baptismo c. 7.&l. I. contra Epiit. armen. q. Epist. 3 a. in Psalmo contra partem Donati contra i Epistolam Fundamenti Ut tamen erat Divino ingenio Augustinus, vidit aliam item communem et facilem expositionem super hunc Petram id est, super te Petri in canaque probavit aliis in locis cuin Cypriano, et Ambrosio quos magni facere Authores solet: nam Cypriani de Petro Petra refert, et admittit l. a. de Baptismo

c. i. Anmbrosii affert, Ct confirmat. lo. Retrar. c. I

cum suam de latra Chri lio sententiam retulisset. Et utranque ibi idoneam judicat. Eandem au tens tradit crin. 6 ct 29. et 9. de verbis Domini, et apparet hunc ei sensum placuisse ex illo versiculo Hymni contra Partem Donati Numerate Sacerdotes dies .rbipsa Petri Sede Ipsa en Petra iram

non vincunt Superbae Inserorum ortie . Nam qui

Scilcm Petri lctram dicit, iustius ipsum dicat e

47쪽

trum Petraminecesse est. Cum ab eo sit sedes Petra appellata. Tres igitur sensus ex Augustino liabellaus. Unum communem , proprios duos. Cur autem illo communi non omnino videatur A agustinus contentus,cum idoneus sit, facilis Scirona 'Plus, atque adeo literatis vulso dicatur .alios duos adiunxerit, quibus acquiescit, duae opinor, tresve cauta fuerunt. Prima quia vidit illum primum sensum esse adhuc incompletum quod Soli Petro addictus homini privato inhaerebat, ne Percum ad Successores; Ecclesiam cu)us gere a personam, pertingebat, nec omnino mentem Christi totius Ecclesiae seriem statumque respicientis adaequabat. Secundaci quia illa interpretatio Personale illud Privilegium faciebat,&ansam dabat Haereticis negandi ad Successores pertinere quod

jam tum Donatistae,noli rates sunt Novatores, negat. Utrosque autem Augustinus;0futavit Tertia, quia vidit Interpretes Matthaei Veteres quos magni aestimat Augustinus, vocabulum Petrus in reddenda sententia Petrae non retinuisieci atque adeo vocabulum Petriis in Petrans deflexisse. Unde alia

quid mystcii inesse putavit, nimirum ut exici sona Petri ad figuram Ecclesiae quam gerebat,cum voce paululum immutata sensus deflecteret. Et quidem haud temere fecisse Graecum Inter pretem , cita vertendo magnum quiddam signi- scri sic suadetur,c eo quod cum GraeCe vertere vocabulum ραι quod in Aut Ographo ad utrunque genus pertincbat, Oisset, ut eodem modo cade

48쪽

ret Petram in Petrum masculina terminatione. Tu es Petrus supra hanc Petram 'ρ nam Attice Petra ηρ dicitur , noluit nisi variare. Petram seminina terminatione reddere. Et quanquam ita LatinusInterpres necessario verterit, luddca lingua diverso naodo utrunque genus explicet,

tamen cum Graece utrunque eadem ratione Attica elegantia emerri posset , idque non servasset Interpres, locum fecit conjecturae Augustini putandi aliquid inesse mysteri in mutatione vocum, quod ad significationem transiret. Quod si quod fuit, illud sane quod Augustinus observat,credendum cst fuisse. Hinc constat recte omnino locum istum Matthaei omnium optime exposuisse Augustinum. Omnes illos sensus ad justam Si perfectam

intelligentiam Sententiae necetiarios esse. His enim&Petrus, succcs res, wEcclesia comprehenditur aeter apta ad refutandos eos,qui aut Catholici minus Augustinum intelligunt, aut He terodoxi , eo prave intellecto abutuntur, ad meum Hyperas iste Augustini reservo. Maneat ergo locus ita expositus Facis instar ad do-ilarinam de Authoritate rapa In fallibili demonstrandam. uod jam Praesto. Cliri siti instituit cir uin ctram Fund mentum Ecclcsiae suae propter idem .super hanc Fidelem Petram aedificavit Ecclesiam, git irrnon potvit unquam Petrus a Fide deficeres ne inoo fundata Ecclesia errarct. Unde deducitur qui

49쪽

quid ab illo uti credendum proponeretur id omnino firmum certumque fore. Si enim quod Petrae

innititur, est immobile, qui Fides innixa Petro nutabiti corruet An non impium et absit radum esset,cum Christus Volnit Fidem Petri remu- Derare illud rependere, quod locum daret Errori contra Fidem Merte ineptum illud sit Fidei Praemium,quod Falsitati obnoxium foret accipsam Fidem cui reddebatur destrueret. Quid quod

illa Pors sententiae Et Portae inferi .non prae alebunt

a mersus eam. In concusiam cita fallibilem uia thoritatem dicant Nam Portas in sacris literis Potentiam Roburque significare,cum ali Interpretes alibi, tum hic Maldonatus monstrat. At vis Potestas Diaboli in Mendacio sita est. Cum ipse sit Mendax Pater Mendacu. Igitur mendacio

tanquam Ariete oppugnat, inuati Petram Ec clesiae quae veritate , iide nixa consistit. Si autem mentiri S errare in rebus ad Fideui spectantibus Petra potuisset, sane adversus eam tabolus praei: leret. Absit igitur, ut qui in et eritate nonse sit, itantem in Chri it Veritate Petram evertat.

Quod si per portas Inseri Haereses significantur quemadmodum vult Epiphanius in Anchorato et Euhtymius hoc loco, si semel Haeresim fetra admi scri , adversus eam Port. Inseri praevalebunt. Jam vero alia pars sententiae, Et ibi abbCLoes Regni Coelorum, Magnum pondus habet. Nam lavis duo in literis sacris significat. Do ctriuis et Potestatem. Doctrinam juxta Lucae phrasin.

50쪽

phrasin. c. s. n. s. Tuli iis CDτem scienti H Qua Christus exprobrat uris peritis superbiam n arrogatida sibi notitia Minterpretatione Scripturarum: quam nomine Chi vis significavit teste Ambro osermone S. MAugustino l. a. contr. Adversarium Legis L Prophetarum. c. s. Sc Author Quaestion. Evangel. q. Se Beda Theophyractus in Comment S Cyryllus p ab Divum Thomam . Hanc ergo Authoritatem doctrinae, qua intcssiguntur

exponuntur Scripturae, .& rerum Divinarum scientia traditur, una Clavi contenta Petro a Chri sit Ρdonatur In quam bene quadrat duae ille voces sol Dere Soligare cum c solvere pertineat ad aperiendas veritates, quae desiniuntur, credi jubentur. Ligare autem spectet ad comprimendam audactam temere interpretari volentium, vetanda prava dogmata, scriptaque haeretica. Ecclesiae pernicio ia tubus duabus rationibus a succetioribus Pe- iri videmus hujusce lavis usum exerceri. Tum decernendo quod tenendum it δε exponendo solutis nodis dissicultatum tum cavendo ne id temere fiat, siquid erroris haeresisve prodeat damnando vitando ne serpat, tena eritate

ligata doctrina prohibita Alia lavis Potestatis ad urisdictionem pertinet, quae nou si hujus loci uod si Christo Clavem Doctrinae Petrus accepit ad solvendum atque ligandum: quant is error esset ad Nittere Petrum cr- rare in recto lavium usu igando quod erat sol