장음표시 사용
31쪽
teor, didici quo nemo dissicilior fuit in credendis
nemo benignior in exponendis, nemo patientior in tolerandis erroribus haereticorum quod primis contra Pelagium scriptis apparet. Sic affectu Minstitutus sensa in his Paragraphi Thomae Angli contenta, summa cum fide interpretor,
PRimu ait Privilegiu Petri, quod Paria a Iurer bilitate appellatinui Fepersonati Petri condiflinguendo eum contra caeteros Amsolos:id est inde. pendenter a caeteris Apostolis, ita ut sine illoru consultatione, consortio posset certo, infallibilitest definire Addit. Non autem condisin te contristiam Eeclesiam. Id est, dependente ab Ecclesia eam Inerrabilitatem aeceptiles ut nihil nisi illa nsocia consultrice certum cini allabile statuere possct.
32쪽
Egat in . Summo Pontifice succe re Petri esse illud Privilegium independenter a RO-mana Ecclesiaci quippe quod concesium sit Ecclesiae Romanae, non ipsi Pontifici Romano:
contrariam Sententiam appellat infra Commentum Modernorum. Quid autem intelligat per Ecclesiam Romanam docet, tum hic duobus Paragr. tum manifestius Paragrapho xvi aiens: Esse Clerum Romanum, id est, Papam in Congregatione Parochorum Romanorum, qui sunt Cardinales. Aggreditur deinceps infirmare hujusmodi Privilegium Personale. Primo ex disicnsione Authorum in eo si a tuendo. Secundo ex surreptione errorum qui possimi contingere, sive ob incogitantiam ct negligentiam Papae sive obminiIirorum machinationes fraudes.
PLygit elevare Papae authoritatem anteferendo ei Concilia: luae libcriora vult esse a subreptione Merrore Dcum constent ex multis nec
33쪽
I6 Praesentiam Papae desiderat, tum quod ea parum utilis erit, tum quod supervacanea cum quod sit cerib constanterque definitum, id Concilio potius sit, quam Pontifici assignandum.
NEgat hujusmodi Privilegium ullum habere
in Sacris Literis , vel Patribus fundamentum. Suadet ex eo quod tempore Interregni ob mortem Papae , vel Schisma , in Clero Romano residet illa facultas definiendi quae sine Pontifice datur , cum sine Clero Pontifici non
INducto eo Privilegio iolari Leges naturae,
Gratiae. maturae, quod nemo homo non fallitur. Gratia quod nemo non peccat. Utroque autem Pontifex liberatur, cum homo sit. Parte
34쪽
PARTE LAIT Rem esse incredibilem nec de ea nisi aut
Revelatione , ii miraculis constare posse quae comperta non sunt. Errores deinde Summorum Pontificum commemorat qui negari excusari nequeant. Itaque Papa in haeresim posse incidere, Meam promulgare, is eam deponi assirmat.
eritur hoc Inducto Privilegio tolli necessi
talem Conciliorum Generalium Nam si Decreta Pontificia sunt Divina quaedam racula, non sunt ea a Conciliis petenda. Unde ea tantum novitas ab Episcopis praedicanda Sc omnino Concilia omittenda.
PARTE VIII. TAxat hanc sententiam tanquam inanem terniciosam Ecclesiae, quod Concilia ab Apostolis in D stituta,
35쪽
Iostituta, commendata evertat. Ac demum statuit. Nullum prorsus esse Divinum influxum,id est, Amatum Spiritu Sancti in ulla Concilia , vel Generalia,vel speciali' nedum in Papas atque adeo
Confirmat in Persona Papa nullum Infallibi lis authoritatis Privilegium inesse sed Clero Romano ad id omnino indigere sibi in
PARTE IL UT, Ex eo quod Papa sit Succeta Petri,
non frui hoc Privilegi : cum Personalia Privilegia Petri non transierint ad successores. Sed ea tantum quae nomen Mist In Petri sequebantur. Petrum tamen non per se , sed ratione Ecclesiae uati H Parte
36쪽
STatuit ni Petro stipra aeteros Apostolos authoritatis collatum Eum Fratrem serium esse. Neque inter Apostolos quicquam quoad auritoritatem interfuisse. Judicat ver producto exemplo P I Go res aequalis extitisse quod in eande Ecclesiam omnes pariter coaluisse*t
rorem astruentium hujusmodi Privilegium Definiendi veritates Fidei concessum Summis Pontificibus. Ait Pestiferum, Exitiosum Ecclesiae a me. Eo emerii jundamenta Fidei, imponi j mn Catholicae Mogioni , induci Antichri si superbiavi neque ha ψ'ta liberat eos qui Concilii Universalibus idem Privilegium attribuunt, licet pliis haec qR-Po xifices fidei, is authoritatis habeant nec tam sint errandi periculis obnoxia. Concladi monendo Lectorem nolle se quicquam et 'Dis hcre
37쪽
2 herePotestati Papae qua Ecclesiam gubernat;&,etatne qua prava sententia invalescat. Sed hujusino di tantum Potestatem definit vani, Fidei artificem infirmarC.
priVilegium In fallibilis Authoritatis,
4od est,non Petro, nec succetaribus immediate nec personaliter, concessum, sed Romano Clero, Mab eo dependere. . Hoc Privilegium non esse certum Influxum, Amatum, nos Assistententiam dicimus, Spiritus Sancti,atque adeo esse incertum Sc fallibile. 3. Papam non solum haeresim posse admittere sed etiam promulgare. ' . Concilia tum Generalia, tum Privata obnoxia esse erroribus.
s. Pontilicem multo minus, quam Gener e Concilium,& Romanam Ecclesiam, id est, Clerum
6. Concilium non modo Papa Confirmatione non indigere, imo ipsum per se ac sine ulla Papae dependentia verit te definire. Illae . totidem Authoris Conclusiones sunt. Istud, i. ex illis deductum&sequens. turpissimam pernicio silmam Assirmare Papam etiam ut successorem /'etr habere infallibilem in definiendis Controversia Fidei Authoritatem. Haec
38쪽
2IHaec summa fide erui, aperui. Nunc ad singula confutanda accedo, id agens manifestius stendam has sententias, authoris esse, Er- res esseri ut nemini dubium sit Thomam citaiensisse,s sentiendo errasse. Disputando proprie contra ipsum, disputationem apte ad Haeretico rum confiitationem convertam Et quid in hac Controveisia sit tenendum,perspicue exponam.
fueritne in Petro Insultibili, ea ut horitas
DLIO nobis Catholice dati omas, quae negant Haeretici. Alterum Petra Romanum Episcopum. Pastorem ejus Ecclcsiae, GCaeterarum Orbis Caput Principemque fuisse. Alterum Peu m Successores eadem in sedera munere habuisse, eosque haud dubie Romanos Pon- o tisices
39쪽
tifices esse. Quod utrunque Haeretici adeo impudenter negant ut fuerint qui Romae Petria in fuisse negarint cum Uelen , et ranco , quemadmodu tradit Cano de locis lib. 6. cap. 8. &Maldonatus in Joannem c. ult.De quibus ego sic judico, si argu
mentis urgeantur, ne admittant Romanos esse Pontifices Romam ipsa urbem si negaturos. Gratulor igitur rhomae,quod ansa mihi ademit adversas hosce duos Errores pugnandi contra quoru Authores pugnat Orbis Terram , tanquam infensatos. Igitu accepto , quod dat Catholice Thomas, propria quaestio superest De Authoritate Petri Romanique Pontificis At primum removeo nebulam Analogiae, qua septin infert se nos er hic Author, non fatis distinguens inter Regulam Fidei, Judicem Controversiarum Fidei, perinde ac qui harum JudeX sit, eum&Regulam Fidei esse oporteat,ut apparet e tractatione hujusce quaen ionis a Paragr. XI. ad XXI i. In quo ille vehementer errat, una multum inter utrunque intersit. En enim Regula Ratio quaedam veluti dea ad quam Judex intuendo judicium suum dirigit accommodatque ut recte de re sibi proposita judicet. Itaque Regula judice superius quiddam si , ac vim ei imperantis habet. Estque AE terna, immutabilis, Mab Errore prorsus aliena. Ac liquet Exemplo Judicis in Causa Forensi,qui jus consulit, Si legi auscultat, ut s.ciandum eam ferat sententiam. Quam differentiam S similitudinem eum apud me ratiocinando formassem,inveni postea in
40쪽
p. Becano in summa Theolog Scholasticae tracti. de tribus viri Theolog. c. 7- Tomo. 3. Controvers in Apolog contra Gard. in Manuali. l. i. c. Atque id ego ex Augustino didiceram,cujus ea est,&habetur dist. . cap. in istis, sententia.
Vieet yiιdici de legibus judicare, sed secundum ipsas Igitur Regula Fidei est Sacra Scriptura, MApostolica Traditio. Jude Controversiarum Pontifex,&Concita una Generale legitimum; quem 'admodum deducitur ex Cajetani doctrina de Priniatu Pontificis, cano de locis, uario in Defensione Fidei, Sc Cardinali Perronio in Colatro- verra. cum Jacobo Rege Angliae. Bellarinino de Romano Pontifice. Martino Becano librisi locis a me citatis .Ex quibus h ic ait: Theologos id om
Unde lublata Analogia Thomae locus est quae si ioni excitatae. Habueritne Petrus, et habeat Pontifex eius successor facultatem desiniendi res Fidei instar ludicis, quoties de iis controver ita inciderit Psitque illius in fallabilis Author ita Heterodoxi omnino negant Thomas Anglus ita concedit, ut palam videatur dare, Occulte vero deneget. Nam non vult uni Persoriae tantum inesse Fidei, ut publicam et solennem fidem faciat , et cccsiario exigit concurstiri et consilium Ecclesiae Deinde ne hac quidem ira ita Capita cum membrisio tale admittit veritatem infallibilem, cum fateatur, etiam Universale Concili tira polle errare , Tanton illud Apostolorum