Priscorvm poetarvm et scriptorvm de se et aliis ivdicia [microform]

발행: 1914년

분량: 68페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

as partis the 'Foundations of Wester Civiligation Preservatio ProJect

Reproductions mannoti made ithout permissio hom

Columbi Universit Library

2쪽

COPYRIGET STATEMENT

States Cod concems the mining of photocopies zother reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbia Universit Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orderiis, in iis udgement fulsitiment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

TII LE:

PRISCORUM POETARUM

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM TARGET

5쪽

Conti meter

2.52.2

6쪽

VOLIMINIS UNDECIMI FASCICVLVS ALTER MAXIMILIAM RICHTER PRISCORVM OETARUM ET SCRIPTORUM DE SE ET ALIIS IUDICIA

8쪽

VOLIMINIS VΝDECIMI FASCICULIS ALI ERMAXIMILIANVS RICHTER PRISCORVM POETARUM ET SCRIPTORUM DE SE ET ALIIS IUDICIA

9쪽

Artis criticae, quae ad litteras pertinet, duo praecipue genera esse videntur, quorum alterum oritur ex natura hominum ipsa, cum omnes,

ii Cicero pro Arch. 26 dicit, studi laudis trahamur et optimus quisisti maxime gloria ducatur. Quisquis igitur litteratus opus aut opus- euhma conditurus est, laude dignum aliquid praeStare studet, et quan-lii in tuisque P0teSt, 0S, qui eidem rei iam antea peram praebuerunt, xiiicere conatur ac recte profecto LiVius in praelatione de rerum quidem scriptoribus affirmat OV semper Scriptores aut in rebusi filius aliquid allaturo se aut scribendi arte rudem Vetustatem supenituros credunt. Quo certamine alterna quaedam censura continetur, etsi verbis non exprimitur persaepe tamen homines, quia taciti cum aemulis contendere parum habent, illo studio praeter ceteros florendi ipso incensi ostentant atque indicant, quid in Scriptis eorum improbitu dum esse iudicent: qui sibi obtrectari non passi impetus defendunt aut ipsi aggrediuntur adverSarios, ut non raro concertatio satis acris oriatur. Cuius ardor pendet ex natura Singulorum, condicione natione: nam toti quidam populi proni sunt ad irrisionem velut non miramur

ni manus, utpote quibus acetum, quod Η0ralius Sat. II, 32 dicit, quasi

innatum fueriti , interdum verbis satis vehementibus et acerbis* usos esse. Neque nullius momenti eSt, cui quisque litterarum generi operaminii tertiat vix enim in tragoediis grandibus atque gravibus prologis

sui lasse exceptis tales versus exspectaris quale in generibus iis, piae Siculi saturae Lucilianae castigando et irridendo Valent. Porro monendum est eiusmodi artem criticam exerceri et in eos, qui idem litterariim genu colunt, et in eos, qui in aliis versantur: lii igitur inter sedissentiunt, quae res tractentur, cum illic discrepent, quomodo trac- lentur. Qua censura ne mortuis quidem parci conSentaneum St, qui laud raro iniuria reprehenduntur, cum posteri, quid Sui tem-lhuibus illi praestiterint, ratione non habita vituperanda SSe putent, quaecunque ab erudito elegantiae iudicio abhorreant qualem iudirem Iuratium nonnusquam se praebuisse non negaVeris. Ceterum e0mmemoretur vix necesse sit eiusmodi de aliis censuram ea sae- cf. Gerche- Norden IVpp. 319-320 cf. e. g. Catulli c. 36.

C0mmentationes Ienenses XI 2. 1

10쪽

pissime aetate actitari, ita litterae maxime Varie et copioSe coluntur quod perspicue observamus in patria, cum duodeVicesimum et uua devicesimum saecula intuemur. IIanc igitur iudicandi rationem scrip tores sua ipsorum ausa exsequuntur; nam Sive se ab aliis defendulii sive eos adoriuntur, Semper id agitant, ut ui operibu laudem ciuit lieni qua in re interdum fieri potest, ut Sui critici ex SiStant, cum, tuae antea protulerunt, postea improbent. Tu criticae generi contra iiiiiii est alterum, quod perinde quasi munus Sit exercetur: tuo lui ungui itur, leges technicas, ethicaS aeSthetica con Stiluunt, qua itualenus singuli 'scriptores seculi sint, examinant: Sunt etiam, tui utrum sue iudicandi genus ita coniungant, ut ipSi Scripta componant simuli pii illud osticium administrent quod egregie fecit Lessingius noster. Si ulper se intellegitur talem aestimationem iis temporilius, quibus iu-cipitur demum litterarum studium arripi, nondum emergere, Sed tum

exerceri, cum iam florent at me ollent illae enim lege ita excogiti iri solent, ut quasi summa ex operibus Script 0rum iam chirorum reddatur. Ergo cum alterum criticae genus ex natura tiominum ipsa Vadat, uicalterum singularis litterarum disciplina est Ut autem ludium aiunt in universum a Graecis Latio agresti illatum est, Sic ioc pios lue eodeni itinere ad Romanos pervenit. Qui enim praecipue ei se dabant lieni sie rammatici, tui in scriptis explanandi lioc munus imprimis iueri utur: expresse enim dicit DionSsius Thrax p. 61hligi: ... κρίοις ποιηματ 0r, o d= cie Iλιοτον εστι παντων ων εν ῆ τεχνU; luod autem iraecorum primus Λristoteles, qui duos περὶ ποι/ητικλὶς libros scriluuael, lia disciplina occupatus erat, eam, ut Supra diximus, tum demunt X- sistere videmus, cum litterae iamdudum lanii piam adoleverunt Uu0niam vero grammatici ipsi in hoc studio, de tuo luculente egi t)ρ- nerus in epilogo editioni Dionvs IIulic lilii orum de imitalione etc. Hi ed. Bonnae a. 188 9 addito p. 132-135 - se collocabant, priuilldulii est, Iulii e Graecia Romam radiicium sit cf. Gudeman IE HI p. 1798l: nam lue Suetonius de gramin. c. 2 testatur irimum Cralelim

Mallotam, luem κριτικὸν appellatum esse Suidas p. 24 eLker iradit, cuiusque discipuli item κριτικοὶ tuam laμματικοὶ mundi lmaluerunt', sub ipsam Enni mortem ludium grammaticae in ullii in intulisse et Romanis exemplo fuisse ad imitandum l. iatiue ian dociam, Illam nominemus, criticae rationem ante annum a Chr. n. 691 rustra apud Romanos luaesiveris illa autem altera, ut est postia mi cf. J. Brgoslia de canon decem oratorum Atticorum qilaestiones di,

pp. 3-4 quam memoriam iniuste, opinor, in dubio P0Suit eo maHI '

pp . 3 31). natura hominum, Semper sere multo ille hanc ex 'rcetur: quapropter ei, qui quomodo Romani artem litterarum criticam excoluerint, expl0raturus est, principia qu0que litterarum Romanarum observanda sunt. Ne suaquam vero mea luidem Sententia licet illam nativam, ut ita dicam, censuram plane mitti ab iis, qui hiSi ii iam tutius criticae a Romanis exercitatae Scribendam Su Sceperunt; luod perperam secit et Netileshi-

pius Literar criticism in Latin antiquity Tlie j0urnalis philolog XVIII

aliosque legerentur, Spernatu eSSe neg3Vit, cur in iis moraremur.

Λ ne is quidem, qui libellum composuit de Typis clieousserungender limischen Dicliter uber ire Begabun g, thren erus und thresseri e ' nie dii erus Progr. Nili liber 1903 prop0situm Salis peregit:

ipiamvis enim Romanorum poesin inde a principiis usipi ad Augustilenaliora in illi IeStionem e SSe Vocaturum polliceatur in lirae satione p. 3 , tamen omnibu sere praeter Ennium priScis poetis neglectis aureae potius litterarum etalis habet rationem, ii quam quidem studium

alitu industriam ab eo collata esse nemo neget. illingerus deni lue nuperrime Cicero und die alti simisclienticliter, iii χburg 1911 prini irdia illa obiter tantum stringere potuit, cui in prooemio Solum

pii 1 - 13 dissertationis de iis agere liceret. Ita lue factum est, ut

nemo adhuc, luanium ego luidem Vidi, VeStigia arti erilicae, quae exliriscis ille Ciceronis sere aetatem leuilioribus relicta sunt, uno tenore coni poneret atque commentaretur; luod officium ego lia dissertatione XSeilui condbor.

1. De Livio Ddronico et Cn. NaeVIO.

Ouaesiverit fortasse quispiam miratus, cur Secundum ea quae modo expusuerim ex Livio Λndronico demum quaestioni initium capiam, cum principia litterarum Romanarum iam multo ante hunc I arentinum orta sitit. t primum haec omnia obscuritate tamquam obruuntur, dein nos ne litium quidem criticae, simodo servata essent, in iis reperiuro e SSelerium est. Neque enim sacris sacerdotum carminibus aut vaticinalionit u ne lue commentariis magistratuum aut legibus liuicari iussus locus dabatur; neniae autem praesicarum et carmina convivalia nillil aliud spectat alii, nisi ut gloriam maiorum celebrarent. Solum igitur priscarum litteri rum genus - triumphalia enim carmina omnino omitti liceat , quo irrisiones continebantur versus Fescennini erant: us autem l0nge alia

drpebantur alique litterae. Ἀccedit, quod omnia liae scripta, etsi ab

SEARCH

MENU NAVIGATION