Orationes

231쪽

την ημετεραν εχοντας ἰ καὶ κατα μεν εκεινον τον χρόνον δεσποτας ημῶν οντας Λακεδαιμονιους, ἐπειδη δ' οἱ φευγοντες κατελθοντες πολεμειν υπερ τῆς ελευθε ριας ἐτολμ)ησαν καὶ Κονων ναυμαχῶν ενικησε, πρε' .σβεις ελθοντας παρ' αυτῶν καὶ διδοντας τῆ ποDι τὴν Ζ 66 αρχην την θαλάττ=ης; καὶ μεν καὶ τάδε τίς ου μνημονευει τῶν ηλικιωτῶν τῶν ἐμῶν, την μεν δημο-b κρατίαν Ουτω κοσμήσασαν την πολιν καὶ τοῖς ιερ0ῖς καὶ τοῖς ὁσιοις ώστ' λι καὶ νυν τους ἀφικνουμενους νομιζειν αυτην ἀξιαν εἰναι μόνον των Ελληνωναρχειν ἀλλὰ καὶ των αλλων ἁπάντων, τους δὲ τριάκοντα των μεν ἀμελήσαντας , τὰ δὲ συλησαντας, τους

δε νεωσοίκους επὶ καθαιρεσει τριων ταλάντων απο-

τίας. οἱ μεν γαρ η ηφίσματι παραλαβοντες την πολιν πεντακοσιους μεν καὶ χιλιους των πολιτῶν ακριτους ἀπέκτειναν, εἰς δε τον LIειραιὰ φυγειν πλει0υς η πεν τακισχιλίους ηνάγκασαν ' οἱ δε κρατήσαντες καὶ Oπλων κατιοντες, αυτους τους αἰτιωτάτους των κακῶν dἀνελοντες, ουτω τὰ προς τους ἄλλους καλως καὶ νομίμως διφκησαν ῶστε μηδεν ελαττον εχειν τους ἐκβα-68 λοντας των κατελθόντων. Ο δε παντων καλλιστον καὶ μεγιστον τεκμήριον τῆς ἐπιεικείας του δημου 'δανεισαμενων γὰρ τῶν ἐν ἄστει μειναντων εκατον τάλαντα παρὰ Λακεδαιμονίων εἰς την πολιορκίαν τῶν τον LIειραιὰ κατασχοντων, ἐκκλησιας γενομενης περὶ αποδοσεως των χρημάτων, καὶ λεγοντων πολλων, ως

δίκαιον ἐστι διαλυειν τὰ προς Λακοδαιμονίους μη τους err0λιορκουμενους ἀλλὰ τους δανει γαμενους, ἐδ0ξε τῶ69 δήμ' κοινὴν ποιήσασθαι τὴν αποδοσιν. καὶ γαρ τοι

232쪽

δια ταυτην την γνώμην εἰς τοιαυτην ημας ομονοιαν κατε Iτησαν καὶ τοσουτον ἐπιδουναι τὴν πολιν ἐποίησαν αστε Λακεδαιμονίους , τους ἐπὶ τῆς ολιγαρχίας l540λίγου δεῖν ἐκάστην τὴν ημεραν προσταττοντας ηsio, ἐλθεῖν ἐπὶ της δημοκρατίας ικετευσοντας καὶ δεησομιμ0υς περιιδεῖν αυτους ἀναστάτους γενομένους. τὸ Ουν κεφάλαιον τῆς ἔκατερων διανοίας τοιουτον ' οι μεν γαρ τ ξιουν τῶν μεν πολιτων αρ- χειν, τοῖς δε πολεμίοις δουλευειν, οἱ δε τῶν μεν ἄλλων 70 αρχειν, τοῖς δε πολίταις ἴσον ἔχειν. Tαυτα δε bδιῆλθον δυοῖν ενεκα, πρωτον μεν ἐμαυτον ἐπιδεῖξαι βουλομενος ουκ ολιγαρχιῶν ουδε πλεονεξιων ἀλλὰ δικαίας καὶ κοσμιας ἐπιθυμουντα πολιτείας, ἔπειτα τὰς δ ὶμοκρατίας τάς τε κακῶς καθεστηκυίας ἐλαττόνων συμφορῶν αἰτίας γιγνομενας, τάς τε καλῶς πολιτευοιιενας προεχουσας τέ' δικαιοτερας εἶναι καὶ κοι- ν0τερας καὶ τοῖς χρωμενοις ηδιους.

ἀντὶ τῆς πολιτειας τῆς Ουτω πολλα καὶ καλὰ διαπε- e πραγμενης ετέραν et μῆς πειθω μεταλαβεῖν , καὶ τίνος ενεκα νυν μεν ουτω καλως ἐγκεκωμίακα την δημοκρατίαν, μαν δε πάλιν μεταβαλων ἐπιτιμω καὶ

72 λα .) Ἐγὼ δε καὶ τῶν ἰδιωτων τους ολίγα μεν κατορθουντας , πολλὰ δ' ἐξαιιαρτάνοντας μεμφομαι καὶ νομιζω φαυλοτερους εἶναι του δέοντος, καὶ προς

γε τουτοις τους γεγονoτας ἐκ καλων κἀγαθων ανδρων, dκαὶ μικρφ μεν ἄντας ἐπιεικεστερους των υπερβαλλον- των ταῖς π0νχὶρίαις , πολυ δε πατερων, λοιδορω, καὶ συμβουλευσα ιι ἀν αυτοῖς παυσασθαι 73 τοιουτοις Ουσιν. την αυτην Ουν γνωμην εχω καὶ περὶ των κοινῶν ' ηγουμαι γαρ δεῖν Mιας ου μεγα φρονεῖν,

233쪽

αγαπαν, εἰ κακοδαιμονη Iάντων καὶ μανεντων ἀνθ ρωπων νομιμώτεροι γεγοναμεν, αλλὰ πολυ μῶλλον ἀγανακτειν καὶ βαρεως φερειν, εἰ χειρους τῶν προγο- Θνων τυγχάνοιμεν οντες ' προς γαρ την εκείνων α ρετην ἀλλ' ου προς την των τριάκοντα πονηριανάμιλλητέονημῖν εστὶν, ἄλλως τε καὶ προσῆκον βελτιστοις 74 απάντων ἀνθ ρωπων εἶναι. λβ .) Kαὶ τουτον ειραὶ κα 155

πολλους. ἐπίσταμαι γαρ ἐν μεν τοῖς ἄλλοις τόμοις φυ- σεις ἐγγιγνομενας καρπων καὶ δενδρων καὶ ζωωι ιδιας ἐν ἐκάστοις καὶ πολυ των ἄλλων διαφερουσας, τὴν ημετεραν χωραν ἄνδρας φερειν καὶ τρεφειν δυναμε- νην ου μονον προς τὰς τέχνας καὶ τὰς πράξεις καὶ τους λογους ευφυεστάτους ἀλλὰ καὶ προς ἀνδριαν καὶ 75 προς αρετην π0λυ διαφεροντας. τεκμαιρεσθαι δε δί- bκαιον εστι τοῖς τε παλαιοῖς ἀγωσιν, ους ἐποιήσαντο προς υμαζονας καὶ Θρακας καὶ IIελοποννγὶσιους ἄπαντας, καὶ τοῖς κινδυνοις τοῖς περὶ τὰ Περσικα γενομε- νοις, ἐν οἷς καὶ ιιμοι καὶ μετὰ Πελοποννησιων , και πεζομαχουντες καὶ ναυμαχουντες, νικήσαντες τους βαρβάρους αριστειων ηξιώθησαν ' ἄν ουδεν ἀν ἔπρα- 76 ξαν, εἰ μη στολυ την φυσιν διήνεγκαν. λγ.) Kαι μηθδεὶς οἰέσθω ταυτην την ευλογίαν ημῖν προσήκειν τοῖς νυν πολιτευομενοις, ἀλλὰ πολυ τουναντίον. εἰσὶ γαρ eοι τοιουτοι τῶν λόγων ἔπαινος μὲν των ἀξίους σφῆς αυτους τῆς των προγονων ἀρετῆς παρεχόντων , κατηρογορία δὲ τῶν τὰς ευγενειας ταῖς αυτων ραθυμίαις και

σεται γὰρ τἀληθές. τοιαυτης γὰρ ημῖν τῆς φυσεως υπαρχουσης ου διεφυλάξαμεν αυτην ἀλλ' ἐμπεπτωκαμεν εις ἄνοιαν καὶ ταραχὴν καὶ πονηρων πραγματων Π ἐπιθυμ ων ἀλλὰ γὰρ γ ν ἐπακολουθω τοῖς ενουσιν d

234쪽

ἐπιτιμῆσαι καὶ κατγηγορῆσαι των ἐνεστωτων πραγμάτων, δεδοικα, μὴ πορρω λίαν τῆς υποθεσεως αποπλανηθω. λδ ) IIερὶ μὲν ουν τουτων καὶ προτερον εἰρήκαμεν καὶ πάλιν ἐρουμεν, ἐν πεισωμεν et μῆς παυσασθαι τοιαυτ' ἐξαμαρτάνοντας περὶ δ' ἔξλογον κατεστησάμην, βραχέα διαλεχθεὶς παραχωρω τοῖς βουλομενοις ετι συμβουλευειν περὶ o

λιν ῶσπερ νυν, ουκ εστιν οπως ου καὶ βουλευσομεθα καὶ π ολεμησ0μεν καὶ βιωσομιεθα καὶ λαπαντα καὶ πεισομεθα καὶ πράξομεν, απεο εν τε τέ' παροντι 156καιρρο καὶ τοῖς παρελθουοι- ῆν δε μεταβαλω μεν την πολιτειαν, δηλον, ὁτι κατὰ τὸν αυτὸν λογον, οἱά περ ην τοῖς προγονοις τὰ πράγματα, τοιαυτ ἔσται καὶ περὶ χὶμὰς ἀνάγκη γαρ εκ των αυτων πολιτευμάτων καὶ τὰς πράξεις ομοιας ἀεὶ καὶ παραπλησίας 79 ἀποβαίνειν. λς .) Αεῖ-τὰς μεγίστας αυτ Dν παρ' ἀλλήλας θεντας βουλευσασθαι, ποτερας ἡμῖν αιρετεονεστίν. καὶ πρωτον μιεν σκεψωμεθα τους Ελληνας καὶτ0υς βαρβάρ0υς , πως προς εκεινχὶν την πολιτειαν διε- b

νυν Ελληνες ουτως ἐπίστευον τοῖς κατ ἐκεῖνον τὰν χρονον πολιτευομενοις ἄστε τους πλείστους αυτ νεκοντας εγχειρίσαι τῆ πολει σφῆς αυτους' οι δε βάρ-l Ἐλληνικῶν πραγμάτων, ωντ ουτε μακροῖς πλοι0ις ἐπὶ eτάδε Φασηλιδος επλεον ουτε στρατοπεδοις εντὸς Ἀλυος 81 ποταμου κατεβαινον ἀλλὰ πολλην ησυχιαν 'ηγον. νυν δ' εἰς τουτο τὰ πράγματα περιεστηκεν, αἰσθ' οἱ μεν

235쪽

μισουσι την πολιν, οἱ δε καταφρονουσιν UMῶν. καὶ

περὶ μεν του μισους των Ἐλλήνων αυτων ἀκηκοατε τῶν στρατηγων ώς δε βασιλευς ἔχει προς ημῆς, ἐκ τῶν ἐπιστολῶν ῶν ἔπεριψεν, εδήλωσεν. 82- - δε προς τουτοις υπὸ μεν ἐκείνης τῆς dευταξίας ουτως επαιδευθησαν οἱ πολῖται προς αρε- την , τε σφῆς μεν αυτους stat λυπεῖν, τους δ' εἰς την χωραν εἰσβάλλοντας απαντας μαχόμενοι νικῆν. ἡμεῖς δε τουναντιον ' ἀλλήλοις μεν γὰρ κακὰ παρεχοντες ουδεμιαν ημεραν διαλείπομεν , τῶν δε περι τὸν πολε- ιιον ουτω κατημελήκαμεν , ωστ ουδ' εἰς εξετάσεις ἰ 83 ναι τολμῶμεν, ἐν λαμβάνωμεν αργυριον. το δεμεγιστον ' τοτε μεν ουδεὶς ην των πολιτῶν ἐνδεης τῶν eἀναγκαίων, ουδε προσαιτων τους εντυγχάνοντας την πολιν κατησχυνε , νυν δὲ πλείους εἰσὶν οἱ σπανίζοντες τῶν ἐχοντων ' οἷς ἄξιον εστι πολλην συγγνωμην ἔχειν, εἰ μηδεν τῶν κοινων φροντιζουσιν ἀλλὰ τουτο σκο-πουσιν, ὁπόθεν την ἀεὶ παρουσαν V1εραν διάξουσιν. 157

λαγήσεσθαι καὶ σωτῆρας ου μονον τῆς πολεως ἀλλὰ καὶ τῶν Ἐλλη νων απάντων γενήσεσθαι, την τε προ οδον εποιησάμην καὶ τους λογους εiρηκα τουτους υμεῖς δε πάντα λογισάμενοι ταυτα χειροτονεῖθ' ὁ τι ἀν υρι ιν δοκῆ μαλιστα συμφερειν τy πολει,

236쪽

α .) Ἀπαντες μεν εἰώθασιν οι παριοντες ἐνθάδε 159 ταυτα μεγιστα φάσκειν εἶναι καὶ μάλιστα σπουδῆς ἄξια τῆ πολει, περὶ soν ἀν αυτοὶ sιελλωσι σειν ' ου εἰ καὶ περὶ ἄλλων τινῶν πραγμάτωνῆρμοσε τοιαυτα προειπεῖν, δοκεῖ μοι πρεπειν καὶ περὶ

τῶν νυν παροντων εντευθεν ποιήσασθαι την ἀρχ .

2 ῆκομεν γαρ εκκλησιάσοντες περὶ πολεμου καὶ εἰρήνης, bἁ μεγιστην πει δυναμιν εν τρο βιφ τω τῶν ἀνθρώπων, καὶ περὶ ἁγν ἀνάγκη τους ορδως βουλευομενους

αμεινον τῶν ἄλλων πράττειν. τὸ μεν ουν με γε θος υπερ ων συνεληλυθαμεν, τηλικουτον εστιν.

ἀκρόασιν ποιουμενους, ἀλλὰ τοῖς μεν προσεχοντας τὰν νουν, των δ' ουδε τὴν φωνην ἀνεχομενους. καὶ θαυμμαστὸν ουδεν ποιεῖτε ' καὶ γαρ τον ἄλλον χρόνον εἰω- cθατε πάντας τους ἄλλους ἐκβάλλειν πλην τους συν-- αγορευοντας ταῖς υμετεραις επιθυμίαις. O καὶ δικαίως ἄν τις υμῖν επιτιμήσειεν, οτι συνειδότες πολλους καὶ μεγάλους οἴκους υπο των κολακευοντων ἀναστάτους γεγενημενους καὶ μισουντες ἐπὶ των ἰδίων τους ταυτην ἔχοντας τὴν τεχνην, επὶ τῶν κοινων on Oμοίως διάκεισθε προς αυτους,ἀλλὰ κατηγορουντες των προ ιεμενων καὶ χαιροντων τοῖς τοιουτοις αυτοὶ φαίνεσθε dμὰλλον τουτοις πιστευοντες η τοῖς ἄλλοις πολίταις. 5 κω γάρ τ0ι πεποιηκατε τους ρητορας μελετὰν καὶ φιλοσοφεῖν ου τὰ μελλοντα τη πολει συνοίσειν , ἀλλ' οπως ἀρεσκοντας υμῖν λογους ερουσιν. εφ' ους καὶ νυν το πλῆθος αυτων ερρυηκεν. πῆσι γὰρ ην φανερο

237쪽

ρον, οτι μαλλον ησθη γεσθε τοῖς παρακαλουσιν υμας

- τον πολεμον ῆ τ0ῖς περὶ τῆς εἰρηνης συ βουλευ-6 ουσιν. οι μεν γαρ προσδοκίαν ἐμr0ιουσιν, ως καὶ τας eκτήσεις τας ἐν ταῖς πολεσι κομιουμεθα καὶ τὴν δυναμιν ἀναληη όμεθα πάλιν, ῆν προτερ0ν ἐτυγχαν ιενεχοντες ' οἱ δ' ουδὲ ' τοιουτον υποτείνουσιν, αλλ ως ησυχιαν ἔχειν δεῖ καὶ μεγαλων ἐπιθυμεοῦν παρα το7 δίκαιον αλλα στέργειν τοῖς παρουσιν, ὁ χαλεπωτατον 160 πάντων τοῖς πλειστοις των ἀνθρωπων ἐστίν. ο τω γὰρ ἐξηρτήμεθα των ἐλπιδων καὶ προς τας δοκουσας ειναι πλεονεξίας απλήστως εχομεν, ωστ ουδ οι κεκτηθιμε,0ι τους μεγιστους πλουτους μενειν επι τουτοις ἐθέλουσιν ἀλλ' αεὶ του πλείονος ορ γομενοι περὶ τῶν υπαρχόντων κινδυνευουσιν. οπερ ἄξιον ἐστι δεδιεναι, μὴ καὶ νυν ημεῖς λοχοι γενωμεθα ταυταις ταῖς ανο 8 αις ' λίαν γάρ τινες μοι δοκουσιν copuῆσθαι πρ0ς τον bπολεμον, ω σπε9 ου τῶν τυχόντων συμβεβουλευκοταγνἀλλὰ τῶν θειον ἀκηκοοτες, οτι κατορθωσομεν απτ

τους νουν ἔχοντας περὶ uὲν ων ἴσασι, μη βουλευεσθαι, περ ργ0ν γὰρ, αλλα πράττειν, ως ἐγνώκασι, περὶ ων δ' αν βουλευωνται, μὴ ν0μιζειν εἰδέναι το συμ η - μενον, αλλ' ῶς δοξύ μεν χρωμμ0υς, ο τι αν τυχύ ο9 γενησομενον, ουτω διανοεῖσθαι περὶ αυτων. ων υμεῖς ουδετερον τυγχάνετε ποιουντες αλλ' ως οιον τε. ταρα χωδεστατα διάκεισθε. συνεληλυθατε μεν γαρ, ως δεονυμῆς απάντων τῶν ρηθεντων εκλεξασθαι το βελε τιστον, ωσπερ δ'-σαφως εἰδοτες, 0 πρακτεον ἐστὶν, ουκ ἐθελετ' ἀκουειν πλην των προς ἡδονὴν δημηγ010 20υντων. καίτοι προσῆκεν υμῆς, εἴπερ ἡβ0υλεσθε ζητεῖν τ0 τὴ πολει συμφερον, μῆλλον τοις ἐναντιουμ-dνοις ταῖς υμετεραις γνώμαις προσεχειν τον V0υν η τοῖς

238쪽

καταχαριζ0μμοις, εἰδοτας, οτι τῶν ενθάδε παριουτωνοι μὲν α βουλεσθε λεγοντες ραδίως ἐξαπατῶν δυναν ται, τὸ γαρ πρ0ς χαριν ήηθεν ἐπισκοτεῖ τω καθορῆνυμας τὰ βέλτιστ0ν, -ο δε των προς ηδονην συμ- 11 βουλευόντων ουδεν ἀν πάθοιτε τοιουτο ουγαρεστινοπως ἀν μεταπεῖσαι δυνηθειεν υμῆς, μη φανερον τὸ ρ συμφερον ποιησαντες. δὲ τουτων πῶς αν ἄνθρωποι καλ- δυνηθεῖεν ῆ κρῖναι περι τῶν γεγενη- μενων η βουλευσασθαι περὶ τῶν μελλοντων, εἰ 1ιητους μεν λογους τους των εναντιουμενων παN ἀλλήλους εξεταζοιεν, αυτοὶ δ' αυτους κ0ιν0υς ἀμφοτεροις 163

ρων, εἰ μηδενὸς ἀκηκοασιν, ὁτι διὰ μεν τους παραινουντας ἀντεχεσθαι τῆς εἰρήνης ουδὲν π τοτε κακὸν επάθομεν, διὰ δε τ0υς ραδίως τὀν πολεμιον αιρουμενους πολλαῖς ἐδη καὶ μιεγάλαις συμφοραῖς περιεπε - μεν. ον ημεῖς ουδεμίαν ποιουμεθα μνείαν ἀλλ' ετοίμως ἔχομεν, μηδεν εἰς τ0υμπροσθεν ημῖν αυτοις πρά- bτοντες, τριηρεις πληρουν καὶ χρηριάτων εἰσφορὰς πομεισθαι καὶ βοηθεῖν καὶ πολεμειν οἷς ἀν τυχωμεν, ἄσ-13 περ ἐν ἀλλοτρία τῆ πολει κινδυνευοντες. τουτων δ' αιτιον ἐστιν, οτι, acρ0σῆκον υμας ὁμοιως υπερ τῶν κοινων ἄσπερ υπερ των ἰδιων σπουδάζειν , ου τὴν αυτην γνωμην ἔχετε περὶ αυτῶν, ἀλλ' οταν μεν υπερ τῶν ἰδιων βουλευησθί, ζητεῖτε συμβουλους τ0υς ἄμεν-

νον φρονουντας υμων αυτων, οταν δ' υπερ τῆς πο- eλεως εκκλησιάζητε, τ0ις μεν τοιουτοις απιστειτε καὶ φθονεῖτε, τους δε πονηροτάτους των ἐπὶ τὸ βῆμα παρ- ιοντων ἀσκεῖτε καὶ νομίζετε δUioτικωτέρους εἶναι τους μεθυοντας τῶν νηφοντων καὶ τους νουν ουκ ἔχοντας τῶν ευ φ9ονουντων καὶ τους τὰ τῆς πολεως διανειμο-

239쪽

μενους των εκ τῆς ἰδίας ουσίας υμῖν λειτουργουντων. ω τ' αξιον θαυμάζειν , εἴ τις ἐλπιζει τὴν πολιν τοιου- τοις συμβουλοις χρωμενην ἐπὶ το βέλτιον ἐπιδώσειν. di. ε .) ' 6ω δ' οἶδα, o τι προσαντές ἐστιν ἐναντιουσθαι ταῖς υμετεραις διανοίαις, καὶ οτι δημοκρατίας ουσης Ουκ εστι παρρησία, πλὴν ενθάδε μεν τοῖς ἀφρονεστάτοις καὶ μηδεν υμων φροντιδουσιν, ἐν δε τ' θεάτρφ τοῖς κωμφδοδιδασκάλοις ο καὶ πάντων ἐστὶ δεινοτατον , ὁτι τοῖς μεν ἐκφερ0υσιν εἰς τους ἄλλους γ

Ελληνας τὰ τῆς πολεως αμαρτηματα τοσαυτην εχετε χάριν, οσην ουδε τοῖς ευ ποιουσι, προς δε τους επι- e πλήττοντας καὶ νουθετουντας υμῆς Ουτω διατιθεσθε δυσκόλως o)σπερ προς τους κακον τι την πολιν εργα- i5 ζομένους. ομως δὲ καὶ τουτων υπαρχοντων ουκ ἀνἀποσταίην ων διενοήθην. παρελήλυθα γαρ ου χαριου- ιενος et μω οειε χειροτονίαν μνηστευσων ἀλλ' απο- 162 φανουμενος , ὁ τυγχάνω γιγνωσκων πρῶτον μεν περὶ

ών οι πρυτάνεις προτιθέασιν, επειτα περὶ τῶν ἄλλων των τῆς πόλεως πραγμάτων ' ουδεν γαρ οφελος ἔσται τῶν νυν περὶ τῆς εἰρήνης γνωσθεντων, καὶ περὶ

16 των λοιπων ορθιος βουλευσώμεθα. H) Φημὶ δ' ουν χ9γῆναι ποιεῖσθαι τxὶν εἰρήνην μη μονον πρὸς Xωυς καὶ Ῥοδίους καὶ Βυζαντίους ἀλλὰ προς ἄπαντας ἀν- hθρωπους, καὶ χρῆσθαι τας συνθηκαις μὴ ταυταις αἷς νυν τινες γεγ9άφασιν , ἀλλὰ ταῖς γενομεναις μεν πρὸς

βασιλεα καὶ Λακεδαιμονίους , προσταττουσαις δὲ τους Ελληνας αυτονομους εἶναι καὶ τὰς φρ0υρας εκ των ἀλλοτριων πολεων εξιεναι καὶ τὴν αυτων ἔχειν εκάστους. τουτων γαρ ουτε δικαιοτερας ευρήσομεν ουτεμιῆλλον τῆ πολει συριφερουσας. 17 ζ.) 'Hν μεν ουν ενταυθα καταλίπω τὸν λογον, coi δ' o τι δόξω την πολιν ελαττουν, εἰ Θηβαῖοι μεν εξουσι

240쪽

Sεσπιας καὶ Πλαταιας καὶ τας αλλας πολεις, ας παροτους ορκους κατειληφασιν, ΤΠιεῖς δ' εξιμεν μηδεμιῆς ανάγκης ουσης ἄν τυγχάνομεν εχοντες '-δε διὰ τέλους ἀκουσητε μου προσεχοντες τον νουν, οἶμαι

πάντας et μῆς καταγνωσεσθαι πολλην ἄνοιαν καὶ μανιαν τῶ P την ἀδικιαν πλεονεξιαν εἶναι νομιζοντων καὶ

τῶν τὰς ἀλλοτριας πολεις βία κατεχόντων καὶ λο- dγιζομεν ον τὰς Ουμφορὰς τὰς εκ των τοιουτων εργων 18 γιγνομενας. ταυτα μεν ουν διὰ παντος του λογου πειρασόμεθα διδάσκειν et μῆς ) IIερὶ δε τῆς ειρήνης

πρῶτον διαλεχθωμεν καὶ γκεψώμεθα, τί ἀν ἐν τo παροντι γενεσθαι βουληθεῖμεν ημῖν. γὰ9 ταυτακαλως ορισώμεθα καὶ νουν ἐχοντως, προς ταυτην τὴν υπόθεσιν ἀποβλεποντες αμεινον βουλευσομεθα καὶ οπερὶ των ἄλλων. 19 θ .) υρ' ουν ἀν εξαρκεσειεν ημῖν, ει τήν τε πο- λιν ἀσφαλῶς οικοιμεν καὶ τὰ περὶ τον βίον ευπορώτε

μεν καὶ παρὰ τοῖς Ελλησιν ευδοκιμοῖμεν; ἐγιῶ μεν

γὰρ ἡγουμαι τουτων et παρξάντων τελεως τὴν πολιν 163 ευδαιμονον ειν. ὁ μεν τοίνυν πολεμος απάντων ηuῆς τῶν ειρημενων απεστερηκεν ' καὶ γὰρ πενεστερους εποίησε καὶ πολλους κινδυνους υπομενειν ηνάγκασε καὶ προς τους Ελληνας διαβεβληκε καὶ πάντας τροπους 20 τεταλαιπωρηκεν ηεχῶς. ῆν δε τὴν εἰρήνην ποιησoγμεθα, καὶ τοιουτους ἐμῆς αυτους παράσχωμεν , οιους αἱ κοιναὶ συνθῆκαι πρ0στάττουσι , μετὰ πολλῆς μεν ἀσφα - λείας την πολιν οἰκησομεν, απαλλαγεντες πολεμων καὶ bκινδυνων καὶ ταραχῆς, εἰς ην νυν προς αλληλους καθεσταμεν, καθ' ἐκάστην δε την ημεραν προς ευπορίαν επιδωσομεν, αναπεπαυμενοι μεν των εἰσφορῶν καὶ των τριηραρχιῶ ν καὶ των ἄλλων τῶν περὶ τον πολε-