장음표시 사용
241쪽
δ H. e R. αλλ' o D πάνυ τι - πεπονθέναι τε 'Iωάννης.
Dus . Locus mendosus, e quo Dihil idoneum queas extundere aliquid hic nobis in veteri interpretatione Praesidii sitit, licet et ipsa saepe allacissima sit. Sic illa se habet Pro ter hoc autem quod sequitur , sic et dius hominis patietur ab His' ' consequenter dicitur: Si ri-
242쪽
oiον ὁ κατόνrαρχος περὶ παιδος, καὶ ὁ βασιλικος περὶ υἱοὶ καὶ ὁ ἀρχισυνίγωγος περὶ θυγατρ0ς, καὶ -
ναναία πεοὶ δαιμονῶντος δενου γηλεος, καὶ νῖν ὁ γονυπετῶν αὐτῶ ανθοωπος περὶ υἱοὐ σελονια μενου. Toύτοις δε συνεξετίσεις, πότε ἀφ χαυTO O G η καὶ mum ad scribas Pertinet, et hoc ac scribas. Si autem Primunt ad Herodem , et Herodia leni, et filiam ejus, et secundum ad Psos. Itaque sic legendum conjicio ει με καὶ το πρότεοον επὶ τους γραμματεῖς εἰδε τυ πρόTερον . . . 'Τ Matili XV, 14. 15. d. napp. καὶ ἐλθόντων
243쪽
4. Ἐπεὶ δὲ νῖν ου περὶ πάντων, ἀλλα τ0 ἔκκειμμένου ρ rose ποόκειται ἐξετάζειν, ἴδωμεν 20πολογοῖντες τίνα δυνάμεθα εἰπLῖν ον σεληνιαζόμενον ιναι, καὶ Τον ἀξιουντα πεδε αὐτο πατερα αὐτοὶ, καὶ τί το πίπτειντο πάσχοντα, υκ ἀεὶ δελλα πολλάκις, Τ) τε μεν εἰς πυρ, ἐνίοτε δε εἰς ἴδωρ, καὶ τί το μ δεδυνησθαι υ TO V a Tων μαθητῶν θεραπευθηναι, ir γε αὐτοῖτου γησοὐ καὶ γαρ ευλογον, εἶπε πῶσα νυσος, καὶ πῶσα μαλακία, ας θεράπευσεν ὁ Σωτηρ ημῶν τότε ἔντν λαψ αναφέρεται ἐπὶ τὰ ἐν ρυχαῖς διατορα συμπτώμματα, ώς τους μεν παρέτους την ψυχην, κειμgνην' αὐτην MoνIας ἐπὶ του σώματος παραλελυμένην, δηλοῖ σθαι δια των παραλυTικῶν τους δε υτλώττοντας περὶ
καὶ εἶναι τυφλούς τους δε κεκωφωμενους προς παρα- δοχην σωτηρίου λόγου σθμαίνεσθαι δια ων κωφῶν. 'Aνάλογον ἐκείνοις ἐξετασδηναι δεησε τὰ περὶ του σεληνιαζομένου 'χστι δε et πάγος Toset ἐκ διαλειμμά των δεξιολόγων ἐπιτιθεμενον τοῖς πάσχουσιν, ἐν ις οὐδε διαψέρειν δοκεῖ γιαίνοντος ὁ πεπονθὼς αυτο παρὰ τον καιρυν 0 μη ἐνεργεῖν αὐτον την πίληφεν. Tot αυτ dg τινα ευροις αν περί τινας ψυχὰς συμπτώματα, πολλάκις νομιζομένας γιαίνειν ἐν σωφροσύννκαὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς. εἱH ἔσθ' ίτε σπερεὶ ἐπιλη- Unus yy Codex labet πλεονάκις. R.
244쪽
218 ORIGEM COMMENTARIORUM ipQ τινὶ τῆ απὸ των παθῶν λαμβανομένας, καὶ καταπιπτου σεις ἀπο ου GTηκμαι δοκεῖν, καὶ σπωμένας περὶ την πίτην του αἰῶνος τουτου, καὶ τὰς λοιπὰς
μιμουμενον at Cod. Reg. μιμουμενων. Vetus interpres:
245쪽
υπ0 ων βλεπόνTων καλὰ μηκέτι με πράττηὶ ἀλόγως, κατὰ δε τυν λόγον της του ζησοῖ διδασκαλίας. Ἐκ τούτου καὶ ὀ Παῖλος ρμημενος εἷπεν , , ἐὰν δ εχωμ)
μόνον ρος, ἀλλὰ καὶ τα ἀνάλογον αὐτ0β πλείονα μεθίστησιν ὁ χων πασαν' την πίστιν, τις ἐστὶν ς
246쪽
6. Ad ουν παραστῶμεν καὶ j λέξει, καὶ ζητησω
Τ Η. e R. in textu βραχύτα Τόν ε Πί . . ., U. tamen ad marg R. in notis . , sorte legendum βραχύτατόν τι καί . . .
247쪽
ς ὁ λαμβάνειν δαιμόνιον, ἀλλα in μέγας ἐν οὐρανωτωστηρ, ὁ τεταγμέν0ς , εἰς ἀρχὰς ' της νυκτος, ε καὶ μηδεμίαν ἔχων ἀρχην της τοιαύτης ἐν ἀνθ ρώποις νό
Oλων ἶνα κακοποι i, κατά γε ο Ἱερεμίαν, ως ἐν Θρη- νοις θραπται , , ἐκ στόματος Φ κυρίου ἐξελεύσεται τὰ χαλὰ καὶ το ἀγαθόν. ἰκος δὲ, T ῶσπερ o Dro Oἔνεογ0ῖν τον καλούμενον σεληνιασμον πνευμα ἀκάθαρτον ἐπιτηρεῖ 0υς της σελήνης σχημα Σισμους, να νερ γ σν εἰς τον διά τινας αἰτίας παραδιδόμενον αυτρο, καὶμ ποιήσαντα αυτ0ν αξιον φρουρὰς ἀγγελικης, ἴτως καὶ ἄλλα πνεύματα καὶ δαιμόνια πρός τινci σχημαTι-
σμους των ἴλλων ἀστέρων, να μη μόνον σελήνη, ἀλλακαὶ οἱ λοιποὶ λοι δορηθῶσιν αστέρες π των ἀδικίαν )εῖς o isto λαλούντων. EG γοῖν ἀκοῖσαι Των γενεθλιαλόγων, την αἰτίαν πάσης μανίας καὶ πανδυς δαι- Desideratur pin ed. Ruaei. . Genes. I, 16.
Φ Τheen. III, 38 LXX interpretes, ἐκ στόματος ὐψίστου υκ ἐξελεύσεται et κακὰ καὶ το ἀγαθόν.
248쪽
καὶ προσευχῶν καὶ πλειόνων καμάτων ἐπιτυγχάνειν. τησεις δε ε ωσπερ ἐν Τοις ἀνθρώποις, οἱ τω και ἐν τοῖς πνεύμασι τοιαυτα συμπτωματα ῶς τινα μεν αὐτῶν λαλεῖν τινὰ δε αλαλα ἐναι, καί ιν με ἀκούειν,ετερα δε κεκωφῶσθαι εὐρεθήσεται γαρ σπερ ἐν αὐτοῖς αἰτία του εἰναι κάθαρτα, υτως καὶ δια et αὐτεξούσιον αυτῶν καταδεδικάσθαι υr To iναι λαλακαὶ κωφά καὶ γαρ ἀνθρώπων τινες με τοιαύτην καταδίκην πείσονται, εἴγε η τοὐ προφητ0 ε η ς πνεύματι γίω εἶρημεν ἐπακουσθησεται, ἐν γ λέλεκται ἐπί τένων αμαρτωλῶν , ,αλαλαδ γενqθηΤω τα χείλη τὰ δόλια. υτ δε τάχα καὶ οἱ κακῶς χρησάμενοι ταῖς ἀκοαῖς, καὶ παραδε ἄμενοι κοην ματαίαν, ε κωφωθη- σονται υπὸ Ου εἰπόντος' ,ria' ἐποίησε δύσκωφον καὶ κωφόν; Ἀνα μη πλεῖ0ν παραδέχωνται ἀκ0ην ματαίαν.
249쪽
ἀλλα καὶ - τα ἀνάλογον αυτ*y πλείονα μεθίστησιν Maith. XVII, 17. Edd. Κnapp. εσομαι μεθ' υμῶν. Ibid. XVII, 20.
εκεῖ, d. Lachm. μετάβα ενθεν ἐκεῖ. DI Cor. XIII, 2. H. e R. h. L, csse. P. 219. Ol. 3.
Coll. O t. d. et 6., ut nos in textu.
' Cod. Vaticanus κατα ἀνάλογOV. y II. et . . ., csse pag. 219. not. S., recte sit Τω.