4!: Orator Ciceronis ad M. Brutum. ...

발행: 1546년

분량: 111페이지

출처: archive.org

분류: 연설

81쪽

aequalibus, sequando aut illis aut iliis sit utendum qκαὶ inter se apti sim collocentur, e quo modo , an omnino nulla sit in eo genere distinctio : quodq; ad

rem maxime pertinet, qua ratione numerosa far ora tio Explicandum etiam est, de ortastforma uerbo νκm dicendumq; quantos circinus facere deceat.

De eornm particulis, tanquam incisionibus disseαrendum est ciliaerendum si utrum unas ecies Monugitudo sit earum, an ne plures plures, cilio loco,aκ ciondo, cilioq; genere uti oporteat. Postremo totim generis utilitas explicanda est quae quidem patet la*trus: non ad unam enim rem aliquam,sed ad ius res accommodat Ar Acicet non ad Mngula res resi e dentem de uniae; si genere sic dicere, ut etiam friuli, satis res onsium esse uideatur . Remotis igitur relis is generibus unam selegimus hoc, quod in ca os foro pMersatκr,de quo diceremus. Ergo in albis, id est in hies floria , in eo Aod appessamμ μι ρε κτικον, placet omnia dic Isocrateo rheopompeoq; more, illa circo scriptione ambitunis, ut tanquam in orbe inclusa currat oratio, qκoad in stat in singulis perfectis,abbolutis ;sententi s ita cili posteaquam est nata haec uel circunoscriptio, uel comprehens , uel continuatio , uel ambiutus, si ita licet diceres; nemo, qui aliquo esset in numectro, scripsit orationem generis eius, quod esset ad deleo Elationem comparatκ , remotumq; ἡ κdictis foren fici certamine, sit redigeret omneis ferri quadrum numerum ci siententias . nam clim is est aliditor, qui non uereatli ne compositae orationis odii: μα α do attentetAr, gratiam Mosse habet oratori uolui

82쪽

que totum aspκmedum est ad causa forenses, neque οσmnino repudiandum si enim semper utare;cum satieutatem albert,tκm,quale fit,etiam ab imperitis agnostis tur Detrahit praeterea adlionis dolorem,a eri humaunum Fresiam actoris, tollit funditus ueritatem fidi sed quoniam adbibenda nonnunquam est primu uiudendum est, quo loco Ddeinde quam diu retinenda fit itum, Mot modis commutanda . Adhibenda est igitur numerosa oratio, si aut laudandu es aliquid ornatius, Minos in accusationis secudo de Siciliae laude diximus,aκt in senatu de Consiulatu meo aut exponenda nar ratio, quae plus dignitatis desidera quam doloris, ut in quarto accusationis de Ennensi Cerere, de Segestana Diana, de Syracusarum situ diximus Saepe etiam in amplificanda re concessu omnium funditκ numero:

se , O uolubiliter oratio . Id nos fortasse non perstocimus , conati quidem saepissime sumus quod plurirmis locis perorationes nostrae uolui se nos, atque animo contendisse declarant id autem tum ualet, cum is, qui audit ab oratore iam obsessa est, ac tenetar non enim id agit, ut insidietur obstruet: silium μαMet, noces ms,,Alt dicendi a uim admirans, non inquiritqκod reprehendat. Haec autem forma retinenα da non diu est, nec dic in peroratione, qκα ipsi inscludit, si in orationis reliquis partibus nam cum sis iis locis usius, qAibus ostendi liceres; transferenda tota dictio ' ad illa, quae nescio cur,cum Graeci, α

ματα ' λα nominent, nos non recte inc a mem

bra dicamiis neqκ enim esse possunt rebus ignotis

83쪽

nota nomina essed cum uerba aut suavitatis, aut ino piae causis tranferre soleamus, in omnibus hoc sit artitibus,ut, cum id appellandum fit, quod propter rerum lagnorationem ipsarum nullum habuerit ante nomen, necelsitas cogat aut nouum facere uerbum,aut simi li mutuari. Quo autem pacto deceat incise membraestim ue dici, iam uidebimus nunc cilio modis κten tu comprehensiones Fclusionescis, dicendum est. Fluit omnino nam erus a primo, tum incitatius breκitates dκm, tu proceritate tardius cursum contentiones maαgis reqZirκnt, expossitione rerum tarditatem. Insistit aritem ambitus modi pluribus 4 quibus unu m e secuta Abia maxime, qκ dichoreus ocatur, cum duo extreG

mi choreisunt, id est e singuli longis regibus explanandiim est enim, qu)d ab alii, ijdem edes alii,

nominantur uocabulis. Dichoreus non est ille quidem

sua tonte uitiosius in clausiulis sed in orationis nume: ro nihil est tam uitiosium, quam si semper es idem. α'dit autem per sie ille praeclare riuo etiam satietas for

midanda est magis me flante C. Carbo C. F. Trii: bunlis pl. in concione dixit his uerbis: O' Marce Drκαρ, patrem appello . haec quidem duo binis pedibus mαcisim : dein membratim : Tu dicere solebas, sacram esse remp. haec item membra ternis post ambitus: αcunque eam uiolauissent,ab omnibus eo ei poenas perσsolutas. dichoreus nihil enim ad rem, extrema illa lon asit,an breliis . deinde Patris dictum sapiens,temeraritas fili comprobauit. hoc dichoreo tantκ clamor comcionis excitatus est,ut admirabile esset Q ro,nonne id numerus Oecerit j verboram ordinem immma, tac

84쪽

in sic comprobauit fili temeritas iam nihil erit etsi leo meritas e tribus breuibus longa est que Aristoteles ut optimum probat, quo dissentio . At eadem uerba, eadem siententiaci animi luc satis est,auribus non μαtis. Sed id crebrius feri non oportet primlim enim numerus agnosicitur, deinde satiat, postea cognita facis litate contemnitur . Sed siunt clausulae plures, quae ημα merosio iucunde cadant nam ct creticus, qκ este longa Ch brevi , longa, eius aequalis paean, stati par Ut ollaba longior, quamcommodis etatur in solutam orationem illigari, cum sit duplex nam aut 'longa se tribus breuibus, qκ numerus in primo uiget, iacet in extremo aut totidem breuibus e longa , ina em optime cadere censent ueteres, eαgo non plane rei cio, sed alios antepono . Ne ston:

deus quidem fanditus es repudiandus es, quὸd est

longis duabus, hebetior uidetur, o tardior habet tamen flabilem quendam Cr non expertem digniu*tatis gradum in incisionibus uero multo magis e in membri, paucitatem enim pedum grauita tis suae tarditate compensat. Sed hos cum in clausi Glis pedes nomino, non loqlior de uno pede extremo 'adjμ o, quod minimam sit, proximκmsa feriorem saepe etiam tertium . Ne iambus quidem, qui est e breui longa,aut par choreo, qui habet resis breues taedi alio par non β isaut etiam dacillus, qui est e longa duabus breuibus, si es proximus, postremo, parum uolubiliter peruen: ad earemum, si es extremus choreus aut stonde is nunqAuenim interest, liter sit eorum in pede eat remo Sed ijdem hi tres pedes male con

85쪽

cladunt, si clo eorum in extrem locatus est, nisii cum pro cretico postremus est da lylus nihil enim interest, dae lylus sit extremus, an creticus quia postrema ob laba breuis, an longa fit, ne in uesu. Aidem refert . Quare et iapaeana illi dixit aptiorem. in quo esset On: Ia, trema, uidit parum quoniam nihil ad rem est, postrem cinam longa sit Iam paean, quod plures barabeat syllabas qκam treis, numerus a quibψdam, non pes habet es cinidem , ut inter omneis constat noti ιos, Ar totelem, Theophrastum , Theodectem, Ephor in ranis aptissiimus orationi uel orienti, uel mediae intant illi etiam cadenti quo loco miles uidetur aptior creticus. Dochimus autem e quinque olla' bis breui, duabM longis breui, longa, ut est hoc, Amicos tenes, quoui loco aptus est, dam sieme ponstar Literarilis, an contin Actus numerum apertum crisimis insitognem facit. His igitκ tot commutationibus tanti Maoysis si utemur,nec deprehedetur mani est quid a nobis de in ἐκ tria flat, occurrem satietati. Et quia non numero solum Amerosa oratio sed composii'tionest, o genere, quod ante dictum est concinnistatis compo sitione potest intelligi, cum ita frueu ueraba sunt,ut numerus non qκ isus, sed ipsi secutus esse uideatur it apud crassam , Nam ubi lubido domi, nucur, innocentiae elie praesidium est ordo enim ueroborum es cit numerum fine ulla aperta oratoris induus tria . itaque se quae ueteles illi merodotκm dico, Thuc didem , oram eam retatem' apte limerose ;duerunt, ea non nAmero Raesto, sed uerbo ram collo,catione ceciderant formae Mero cinaedum Idnt oratiρα

86쪽

verba uerbis comparanturo quidquid ita concluditur, plerunque sit ut numerosi cadat quo de genere climexemplis Apra diximus: ut haec quoque copia facultartem alberat, non siemper eodem de nendi nec tamen haec ita siunt arcta , astricta,ut ea,cum uelimus,laxare nequeamlis Multum interest,utrum numerosa sit, id est simili numerorum,an plane P numeris constet o ratio . alterum sist, intolerabile uitium est Lalterum

nisis dissipata, i inculta, e fuens est oratio . Sed

quoniam non modo non frequenter, uerum etiam raαro in ueris causis, aut foren bus circunsir te numerer ρῆ dicendum est sequi videtur, tit uideamus quae snt da,quae supra dixi,incis,quae membra . haec enim in erisma: si maximam partem orationis obtinent. constat enim ille ambitus , plena comprehensio quatao fere partibus iliae membra dicimus, ut aures imple at, ne breκior sit quam satis sit,neqsse longior. καn3κam trκnqκ nonnκnquam, uel po*tiussaepe accidit,ut aut citius in endum sit, aut Onαgius procedendam in breuita defraud. se dure, ut deatur, neue longitudo obtudisse sed habeo mediocriatatis rationem . nec enim loquor de uesu, est liberrior aliquanto oratio . 'quattuor igitur quasi hexame

trorum instar ne uum quod sit,conflat fer plena comprehensio. His igitur Mngulis uesba quasi nodi appa

rent continuationis, qlios in ambita coniungimus Sin

87쪽

est, ab illo cinctu invidioso facile nos saepe dii gi*

mus. Sed nihil tam debet esse numerosium,qu/im hoc, quod minime apparet, ualet plurimu . Ex hoc gene

n re illud est crassii, Missos faciant patronos,i si prodeat. Nili interuallo dixisset, ipsi prodeant, An isset prope

effagio senarium: omnino melim caderet, pro*D deant i i. Sed de genere nunc dis uto . Cur cun*D destinis con iliis nos oppugnant f cur de perfugis nostris

D copias comparant contra non Prima sunt illa duo, ιρο κομματα Graeci uocant,nos incisa dicimus deinα de tertium Ἀχλον illi, nos membrκm . Seqvilli non

longaci ex duobus enim uersibus,id es membris, perse Ela comprehensii est londatos cadit et crasymq idem sic plero que dicebat, id ; ipsi genus dicendi

maxime probo . Sed quae incisim aut membratim effeαrκntκr,ea uel apti Oime cadere debent. ut est apud me, Domus tibi deerat s at habebas pecunia superabat tegebas. Haec incisie dicta sunt quatuor: at membra: D tim quae sequuntur duo, Incurristi amen in columnas: D in alienos insanus insanisti. Deinde omnia tanquam crepidine quadam comprehensione logiores: linentM. a Depressam, caecam, iacentem domlim pluris, quam te, lκ im fortunas tuas, restimasti dichoreo finitur . At si ondaeus proximum illud. nam in i s,quibus ut pκα giunculis uti oportet,breMitas facit ipsa liberiores pedes. saepe enim si Alis utendum est,pleruque binis er utri αque addi pedis pars potes', non fere ternis ampliμs. In cibis autem 2 membratim trafflata oratio in uerucausiis plurimum ualet, maxime bis locis, cμm aut arguas,aut refellas ut nostra in corneliana fecunda,

88쪽

quitur comprehensio sed ex duobus membris, qua non, potest esse breuior Quem quaeso, trum fefellit, ita uos esse factinos Nec uerum genus est dicendi aut me:

Iius,autfortius, binis aut ternis ferire nersis, nonnumqκam singulis, paulo alias pluribus finieralia uari s claψulis interponit ferar numerosa comprehensio rq am emersi fugiens Hegesias, dum ille quoque imiutari Lysiam uult,alteru pene Demos thenem sultat,incis

dens particulas G is qκidem non minus siententi speccat, liam verbis ut non quaerat, quem a 'pe et ineptum,qui ilium cognouerit. Sed ego illa Crassi, o nostra posui,ut cim ellet, auribus i is, trud numeroπsium etiam in minimis particulis orationis esset, indica: ret. Et quoniam plura de numerosa oratione diximus, quam qui quam ante nos nunc de eius generis utiliutute dicemus. Nihil enim es aliud Brute , quod quisdem a minime omnium ignoras, pulchre oratorie

dicere,nis optimi sentent is uerbi, lectissimis dicere.

nec sententia ulla est, ciliae fruesum oratori ferat, nisi apte exposita,ni3κ absolute me uersoru lumen apparet, nisi diligenter collocatori horum utrumque numerus illustra ; numerus autem saepe enim hoc testandu est non modo non poetice undius,uerit etiam fugiensi κ. eis omnium di simillimus non quini dem sint numeri non modo oratorum G poetarlim uerum omnino loqMentium , denique etiam sonantium omnium, is metiri auribus ossamus, sed ordo eu

89쪽

dκm facit, ut id, qu ο pronociatur,aut orationis, aut poematissimile uideatur . Hanc igitur situ compositio nem, sim perseelionem, siue numerum Mocari iacet,

adhibere necessse est, si ornate uelis diceres non foetium, quod ait Ar otele, Theophrastus, ne in ni

te feratur ut flumen oratio, ciliae non aut hi irit pro*nunciantis, aut interductu libraris, sed numero coacta delet insistere; verum etiam, quod multo maiorem ha πbent apta im, quam soluta. ut enim athletas nec mulatosecus gladiatores , videmus nihil nec uitando facere

calite, nec petendo uehementer, in quo non motus hic

habeat palatiram quandam rat quidquid in his reαbus sat utiliue ad pugnam , idem ad al eritum etia tuenustum sic oratio nec plagam grauem facit, nisi petitio 'erit apta me satis tecte declinat impetum,nsi etiam in cedendo , quid deceat, intelligit ita cilie

lis horu mihi uidetur oratio, qui non claudunt numeris sententias tantu mus abest,ut,quod ij, qui hoc aut a gistrorum inopia, aut ingeni tarditate, aut laboris In ga non fiunt assecuti solent dicere, enervetur oratio Ap tione uerborum , ut aliter in ea nec impetus ubim, nec uis esse pol fili sed magnam exercitationem res fugitat,ne quid eorum, qui genus hoc sicuti non teσnκerunt, si ite faciamus, ut uerba trahciamus aperte, quo melius κt cadat, aut uoluatur oratio . quod AL CHius Antipater in prooemio belli Punici nisi neu

cessario facturum negat. O'uirum simplicem, qui nos nihil celat; sapientem , qui eruiendum necessitati μαtet sed hic omnino rκdis Nobis autem inscribendo,

90쪽

nihil est enim necesse edi si quid esset,id necesse tamen

non erat confieri. Et hic quidem,qui hanc a Laelio,adqκemscripsit,cui si pis at,ueniani petit per ruitur ea traieAione uerborum nihil tamen aptius explet, concluditq; sententias. Apud alios autem,e Asiaticos xnaxime numeroseruienteis,inculcata reperias inania quaedam uerba quasi complementa numerorrem. Sunt etiam,qui illo uitis,quod ab Hegesia maxime ἐκχit,inrfringendis concidendi,q; numeris in quoddam genus abiectum incidant Siculorum simillimum . Tertium est in quo fuerunt fratres illi Asiaticorum rhetorum principes Hierocles Menecles, minime mea sentenrtia contemnendi et enim a forma ueritatis, ab Atticorum regula assiunt tamen hoc uitium coma pensant uel facultate, uel copia sed apud eos uarietas non erat, qu)d omnia fere concludebamurtino modo. quae uitia qui 'gerit,ut neque uerbum ita traiiciat,ut id de industria factu intelligatur,neque inferciens uer; ba quasi rimis expleat, nec minutos numeros seqliens concidat,delumbetq; siententias, nec fine ulla commuα ratione in eodem semper uersetur genere numeror: mois omnia fere uitia uitauerit nam de laudibus mulata diximus quibus uni alia per idcue uitia contraria. Quantum alitem fit alte dicere, experiri licet, si aut compositi oratoris bene rudiam collocationem dis truas permutatione uerborum corrumpatur enim tota res ut haec nostra in Corneliana, deinceps omnia, , , Neqκ me initἰ mouent, quibus omnesi Africanos C Laelios Alti uenalitii, mercatoreset superarlint.

SEARCH

MENU NAVIGATION