De quaestione an et quatenus absolutio ab instantia in caussis criminalibus locum habeat commentatio in certamine literario ... praemio regio ornata

1쪽

Quod hi apponi voluit ut uis iniis duriseonsultorum ordo, iudieiuni ita habet:

Ex pluribus, nos indium in pressos esse novimus, non nisi unus ad merum inque perseverami , a P obibita est e amentatio bisee imminua verbis id iam delictum sine ν--.

Cuius quidem ominentationis auctor sensiim et seopum quaestionis bene intellexit eamane ab omni et arte tractavit in colligendis iis quae muniento rustrando inserviren haud medioerem diligentiam, ne non in ponderandis aliorum sententiis iii iei aetune passiti liroliavi , omniaque satis apte disposuit Sermo auteni quo utitur latinus iustam reprehensi ne ineurrit, quippe qui non solum verborum viataieni et proprietatem, sed grammaticae etiam leges haud raro negligat Citi vero Mee sint eius generis, ut emendari possint, et ne ἰmia seveHiale eon,ininiones abster.

Perentur, uelori commentation; praemium regium addieendum esse iudieavit ordo, ea tamen lege Mela, ut opuseulum non nisi penitus retraeu tum ei emaeuuium tuis edat.

3쪽

s. s. De abolitione apiit Romanos Ist Ius Germani in mi inlinus s. I i. Jus Minietinis. II. Glossatorea, Can--- . HMG Iisset g. l Consulusio eriminalia Canon V. ω IL Carsina et aeriptores saecus decimi sexus. n. Historia absolutionis ab instantia ab is

4쪽

C Hi in rargumenis adversariorum contra absolutionem ab instantia prouis resium uiri 16. Conspectus 17. Confutatio argumentorum a Si Em eonio absolutionem

habeat.

s. 22. Absolutio ab instantia post inquisitionem, Halem in

aetam adhibetur ac re Absolutio ab Instantia in ossis eriminalibus loeum tantum habet, ubi ab altera arte conditiones absolutioius definitivae ab altera vero aut eo i nos inseri ad inquisitionein specialem movendam, mi conditi res Φη

demnatoriae desunt.

23. Introduello. g. M. Absolutio ab instantia locum habet, ubi probas ossesse

siva non ad finem legalem perducta est, atque reus suspicionem, qua implicitus est, removere non potuerit

s. m. Motinio abra ianua in in talibus locum'. et aiprobatione offensiva plene peracta, mi probasonem defensionalem veri similem reddit C - Iur malinus, ditiones, sub quibus absolus ab in stantia vulgo fieri solet, is inviantur. 26. Conspectus g. 27. Ceteris paribus purgatorium et respecti suppletorium lo- evin absolutioris, inclans sustinet 28 Sententia condemnatoria in levioribus desita saepe laevinabsolutionis ab inai sustinet g. m. Finis

5쪽

INTRODUCTIO.

De natura atque, juridie absolutionis ab instantia in eriminalibua secundum nostri temporis judicia. g. .

Notis atque natura absοIutionis ab instantia.

Pronuntiationes judicum in processu criminali obviae, secundum rei naturam duplicis osse possunt generis, aut interlocutoriae, qua de legum processualium poenalium applicatione, aut ententiae, quae do poenalium legum applicatione decernunt. Hae quas etiam sententias desinitivas vocamus, reum aut condemnant aut absolvunt. Sententia vero absolutoria iterum dividuntur in duo genera, quatenus reus aut in perpetuum, omnino absolvitur, absolutio a crinii ne absolutio definitiva absolutio a tota causa, absolutio plena,Jaut lantum interim pro praesenti statu causae absolvitur absolutio ab inflantiaJ. Quare notionem absolutionis ab instantia ita definire licet, ut ea sit judicis sententia, qua reum inquisition finita pro praesenti statu causa absolvat. Similiter MEIsTERUS quoque noster

eam desinit, sed conditiones, quibus absolutio ab instantia obveniat, in definitionem simul transfert, dicens: est enim absolutio vel desinitiva, vel ab instantia interimistica si reus tantum interim, pro praesenti statu causae, in specie ob desectum sufficientium indiciorum, absolvitur' ). Paulo aliter etiam ΛUM V D. vim et rationem absolutionis ab instantia in recentiore processus criminalis edition constituit. Distinguit enim plenam sententiam desinitivam et imperfectam et ultimo generi absolutionem ab instantia adnum rat p) At quam is ea sit aliqua discernendi ratio, tamen eam ad I Ggo Iac. a. EisTEM principia juris erIminalis . 436. 2 Bauga Lehrbuch de Strasprocesse Gottingen 18u5. I92.

6쪽

totum sententiarum definitivariun genus extendi non ieere red derim, quum sententio condemnatoria nunquam impertiet in sinpossint, sed tum dem una, illim antea inter sententias condemnaiorias et absolutorias distinctum fuerit, adhibendam esse idque no nisi in ulti inis his. Sed HARPPREmmo nullatenus possumus adstipulari dicenti: absolutio ab instantia est liberatio justa rei in tempus, sub conditione facta et causa principalis decisionem suspendens' ), nam liberatio irai rei cogitari non potest sine sententia judicis; et sententia tacita est nulla. Quamvis enim absolutione ab instantia inquisitio ipsa non rcprimatur, sed tantum suspendatur, tamen cum HARPPRECHTIo dicere non Possumus, ea causae principalis decisionem

dissuri; nam causa principalis jam nunc ea decernitur, quum reus

absolvatur, quamquam non nisi sub conditione resolutiva. Iuridica enim absolutionis ab instantia vis in eo posita est, ut lantumni odosi absolutio interimistica, et in reum iterum inquiri possit, iniciaenosa indicia, qua in suspicionem eum vocent, vel insontem exhibeant, reperiantur. Natura autem et indoles absolutionis ab instantia elarissimo patescet, si eam cum aliis rimilibus composuerimus, qua, in hoo adiecisso sumiat locutionem' absolutio ab instantia' non tam legalem quam a practicis esse inventam Leges nimis munabsolutionem in civilibus dicunt absolutionem ab observationes, dici ' Canones simplicitor absolutionem vocant λmia vidi, diminis istem aut inur ab-Muonem is numina et auriata. Inter absolutionem ab instantia et interlocutiones id praecipuo interest, quod illa semper peracta inquisitione instituitur si vo finita inquisitione generali, alvo speciali, hae vero ipsa Procedent inquisitione sunt, aut eam ordinantes, aut ut is futurum procedatur, eonstituentes, et quod illa non nisi de application logum poenalium, has vero tantum de Processus criminalis egibus decernunt. eo minuta discrepantia posthac oritur quoque inter absolutionem desinuisam et absolutionem ab instantia; cilla enim persedi, est se a Ca. a. Π --- eonu de ariesulion. ab in in erimi abus et

civisibus p. 38.

7쪽

adstrictu.

Absolutio ab instantia Praeterea accurato distinguenda est a nullitatibus, licet saepe cum iis consus sit, id quod jam medio aevo iactum etiam apud HARPPRECTIUM imoque apud ΚLEINACHRODIUM occurrit ). Etenim si qua inquisitio propter processuales magni momenti desectus nulla esse judicatur, eo quidem nec de crimine nec doreo' aliquid decernitur, quod utrumque in absolutione ab instantia sit. Haec quidem semper quoquo sinita inquisitione intercedit, quum in qualibet inquisitionis parto, nullum edis processum, decerni possit. Heus tunc modo ab instantia absolvitur, quum judex plenam veritatem culpa aut innocentiae invenire non potuit de prorsus a tem diversis causis inquisitionem totam nullam esse pronuntiatur. Reus ab instantia absolutus plerumque ex carcere dimittitur et in jura priora restituitur quum in nullitatibus reus in carcere maneat nee do substantia sua aliisve bonis libero disponere possit. Id ta tum similitudinis inter eas intercedit, quod tam in nullitatibus quam in absolutione ab instantia denuo inquisitio intendi potest; sed vel sic magnum discrimen eo constituitur, quod in nulli latibus acta prioris inquisitionis nulla sunt, nec vero in absolutione ab instantia, quippe qua ea, quae o prior inquisitione redundarint, eum

nova conserantur.

Absolutio ab instantia porro distinguenda est a dimissione rei

absque sententia quamquam enim haec, quod causam et effectum adtinet, plano eadem est cum absolution ab instantia tamen natura sua ab ea discedi Absolutio ab instantia enim sententia judicis est, illa vero actus arbitrii. Haec jure et lcgibus nititur, nec vero dimissio rei sine sententia, cum quilibet, in quem inquiratur,

judicis sententiam postulare possit ).

I KLΕiΝscnao Abh. aus dem peini Rechte Tom L pag. 18 l. 2 Ex causis quidem politicae eriminalis eam defendere conati sunt

V. V. D. D. et in II ARPPaECA dicit t. l. pag. 149: Prudentiae conveniens esse Censent, plane omnem sententiam omittere et reum simpliciter

libertati restituere idque partim hoc sine ut ipse reus nesciat, quid do se actum ut in qua conditione positus sit partim ut credat, se terum sui juris esse atque si minus circumspectus novis ulteriori busque indiciis ansam praebeat partim vero etiam ut vitentur ea- ovillationes quae si fuisset absolutio licet minus plena tantum, ex presse decreta, oriri posset super quaestione an noceat prioribus 1.

8쪽

Deniquu nostra absolutio etiam ab eo quod nunc abolitio voeatur, discernenda es Issa enim dispensatio est, qua reus ab quisitione, priusquam sententia sinita est, liberatur, Ilao citidicis sententia est, qua inquisitio pro Praesenti tatu causae sinitur. Aboli tio excedit imperiunt si icis, et ianium imperatoris ementia mei potest; absolutio ab instantia penes judicem est, neque eapito indulgentiae, sed secundum eges pronuntiatur. Essectus eliam lati divorsi sunt, essectus enim abolitionis est, ut criminalis cognitio delicti su

lata et exesiis sit in perpetuum, effectio absolutionis ab instantia psi, ut inquisitio continuetur, si indicia augentur. q. a. Quum do effectibus absolutionis ab instantia agitur, accurato

distinguendi sunt et ii qui ad ipsum processum crini inalem attinent, et ii, qui a judicio publico Criniinalpoliet ei proficiticuntur. ΝΟ nisi primi in ipsa absolutionis ab instantia natura originem atque tandamentum habent, et necessarii sunt, h. c. absolutio quam di cunt ab instantia, sine iis millo modo cogitari potest. I autem, qui ad disciplinam Publicam spectant, necesso non est cum judiciali ejus natura sint conjuncti, utilitatis solius et commodi i siniti, aut in singularibus e rei nocendi potestato deductis rationibus ex nuntur, aut nonnisi legibus territorialibus praescribuntur, itaque Pro rebus aut deesse possunt, aut valdo mutari ).

Qua primum ac necessario inde metuntur, de quibus tantum rebus hoo loco proprio agitur, eorum primo loco huc perlinent,

quae de re sequuntur: Heus ab inquisitione absolvitur et o carcere dimittendus est. Dimissio ex carcere, nisi ex gravibus quibusdam fmisque rationibus seu non potest, subsequi debet. Nam in carcere quis teneri non potest nisi aut desisti ali jus causa, aut inquisitionis nondum finitae. Absolutus porro in omnia sua juri civilia, qua inquisitio no sublata erant, in rerum suarum bonorumque praecipue liberam potestatem restituitur. Propter communis uris de ea ro silenti ut in usu sori semper dubium fuit, utrum is, qui ab instantia indiriis an ii rei iudieaiae tribuair mam,is vero prudentiae eonvenientissima sit, nihilominus lamen iuri legibus et ratium contraria est. I A. Mue Levin i des Stra*rocesses I93.

9쪽

qui muliere publieo singatur, eum hoc retinere quidem debere, setis unction ipsa ad interit ei interdicta, ne sit ubtile ii i ejus copia. Postea GEiΝscHRODI Us ad aut, qua territorialibus legibus pronuntiata est, accedit sontentiam ut eum absolutione ab instantia semper sit remotio ab officio conjuncta, quoniam omnes nucessu sit, qui publico munere unguntur, a calumniis sint libet i, set quia pro muneris dignitalo fieri non debeat ut praesit ei suspicioni quidani obnoxius Verumtamen hae rationes nihil eum legium juris poenalis narum commune habent; sed ad aliam periinent publici juris partem. Quoi ad iis eo inmutio attinet, nulli trudamnunt eum absolutione ab instantia conjunctum esse debet; quo remotio ab ossicio, quiunquam penes iudicem de ea re arbitrium est, hunc pertinet. Disputatum quoque est, utrum, lii ab instantia absolutus, expensarum damnandus sit nec ne Alii nihil haesitantes,

ut ita condemnetur, censeni, quia sat probabilem inquirendi causam adsessa intelligatur', Rectius vero iudicatur, ibi etiam eo

culpa sive do damno resarciendo doctrinam fundamentum sente ibi esse debere

10쪽

matio eorun prudenti judicis arbitrio permissa est. Utilitati igitur et Praxa repuguat id, quod HARPPRECH et KLEINACHRODIU dicunt, ab instantia absolutum exceptionem habere rei judicatae, si judex propter easdem suspiciones causas denuo inquirere volit. In terdum ad novam inquisitionem instituendam spes judicis sufferisor ut reus desierum a se commissum consistatur si quis vita inquisitione generali ab instantia absolutus est, in universum qui-iloni alatii potest, ut nova indicia potestatem judici doni specialis instituendae inquisitionis. Semper auteni supervenientes probationes cum prioribus argumentis conjungi et ad hune snem acta haei

nus conscripta asservari debent.

Iam nova indicia aut plenam Possunt probationem criminis, qua sit, ut reus condemnetur, aut plenam innocentiae Probationem praebere, qua meitur plena persectaquo absolutio, aut vero in priori statu relinquere, tum iterum ab instantia absolvendus reus est.

Quod ad judicium attinet, absolutione ab instantia praeventio emeitur. Nam praeventio a tatione rei omnibusque actibus eii sonis rationem habentibus opendet ). Si igitur accidit, ut alius

judex ob idem crimen in absolutum instantia reum inqiiisitionem instituere velit, reus exceptionem judicis incompetentis opponere poterit Plerumque, qui vero neque necessarii sunt, neque absolutionis ab instantia juris criminalis natura efficiuntur , ii effectus apparent I ab instantia absolutus plerumque a judico observandus est,

vel disciplinae publicae potius traditur. Hic essectus sine dubio nonnisi in disciplina criminali causam habet, cujus est, crimina prohibere, nocentes insequi, suspectos observare. Licet sane civitati cuivis fides habenda non est, eum observare, cujus quidem observationis absolutio ab instantia indirecta ianium causa est II. Saepe ab instantia absoluto cauti me etiam praestandae sumo quidem regulariter judex cautionem de judicio sisti ab eo exigere potest. Haec cautio plerumque aut sidcijussoribus aut pignoribus Prae,ianda est, interdum tamen etiam cautio iuratoria sui itim. Postulari etiam ab absoluto cauli solet, ii territorium ju- didit no deserat, agros inscio judice ne vendat, neve domicilium mutet. omnes hae cautiones interdum omitti possunt, pleruntque etiam

nune supernuae sunt, et disciplina publica bene instituta assatim supplentur. Nunquam tamen eas ut poenas consulerare licet. IDM- ιας M. R Discitam, Abiu L p. 2n. ----λαν. i58